Introductio in analysin infinitorum. Auctore Leonhardo Eulero... Tomus primus secundus

발행: 1797년

분량: 440페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

A D CIRCULUM PERTINENTIUM. 3is

Hinc continetur L s intra limites aeo' , s , & 2o', s 3 . ideoque sequentes hypotheses fiant

XX II.

322쪽

LIB. II. T AB.

XXIX.

316 SOLUTIO NONNULL. PROBLEMATIM

337. Comparemus nunc Arcus cum suis Tangentibus ; & , cum in primo quadrante Tangentes sint Arctibus minores , quaeramtis Arcum , qui suae Tangentis semissi sit aequalis, quo solvetur PROBLEMA VI L

AUindere Sectorem ACD, qui sit semissis Trianguli ACEa Radio AC, Tangente A E O Secante C E comprehensi.

. SOLUTIO.

Posito Arcu A D - s , erit Sector ACD - - s, Triangulum vero ACE - - . tang. s : unde debet esse tang. s s , seu 2s tang. s. Faciamus ergo has hypotheses

323쪽

AD CIRCULUM P

E RTINENTIUM.

Arcus f - AD - 66' , 46 , sqq, I ' , hincque Tangens A E - 2, 33II O. Q. E. F.c A P. XXII. s38. Proponatur nunc sequens. PROBLEMA VIII.

Proposito Circuli quadrante ACB inmenire Arcum AE, qui equalis sit Chordae suae A E ad occursum F inque productae.

Triangula similia AD E , AC F, dabunt 2. sin. - s.sn. - s: χ.M. s I : s , eritque ergo s.sn. L s- I. Fiant ergo sequentes positiones Diqitigod by Corale

324쪽

318 SOLUTIO NONNULL. PROBLEMATIM

seu seu

Arcus BE- so',6 , 2I', 9φ. Q. E. I. 39. Quanquam in primo quadrante omnes Arcus sunt suis Tangentibus minores , tamen in sequentibus quadrantibus dantur ejusmodi Arcus qui sint aequales suis Tangentibus , quos insequenti Problemate methodo ex seriebus petita invelligemus. PROBLEΜA IX. Invenire Omnes Arcus , qui Tangentibus suis sint aequales.

Primus Arcus hac proprietate praeditus est infinite parvus.

325쪽

AD CIRCULUM PERTINENTI M. 339

Tum in secundo quadrante, quia hic Tangentes sunt negati- CAP. vae , datur nullus istiusmodi Arcus ; in tertio vero quadrante lidabitur unus 27οψ aliquanto minor; porro dabuntur ejusmodi Arcus in quinto, septimo . &c. Ponatur quarta Periphuriae pars - q, & Arcus quaesiti contineantur in hac serma χn Φ Qq-s, ita ut sit χn-kI q -s - cot.s - Sit tang. s x; erits - x - x' - - Η - γ x' &c., ideoque a n H- I q- - Φ x- x' -ε- x' - &c. Patet autem , Ob s Arcum eo minorem , quo major fuerit numerus n, fore x quantitatem valde parvam ideoque proxime x seu -- a n Φ 1 q ἔ propius autem invenitur

326쪽

LIB. II.

316 SOLUTIO NONNULLORUM PROBLEM. Oe

i X.

s νI6s o. Hujusmodi quaestiones plures non Propono, cum m thodus ea resolvendi ex his exemplis clare perspiciatur. Ceterum haec Problemata in hunc finem potissimum sunt excogitata , ut Circuli natura , cujus quadratura omnibus methodis adhuc usitatis frustra fuit tentata , penitius inspiciatur. Si enim accidisset, ut in solutione cujuspiam Problematis , vel Arcus cum tota Circumferentia commensurabilis , vel ejus Sinus Tangensve per Radium construi hilis prodiis let, tum utique T A B. species quaedam quadraturae Circuli haberetur. Scilicet, si in solutione Problematis UI. Sinus DE , qui prodit o,666ss78, inventus suisset o,6666666 - - , elegans certe Circuli proprietas innotesceret , Arcus quippe A E construi posset Linhae rectae A D in D E I 4- 7- Φ v - aequalis. Nulla vero etiamnum ratio patet, quae hujusmodi Circuli quadraturam impossibilem esse evincat : atque , si talis detur, nulla alia via , praeter hanc, quam hoc Capite aperuimus, ad eam investigandam magis apta Videtur.

329쪽

DE SUPERFICIBUS CORPORUM IN GENERE. 323

C A P. I.

CAPUT I.

De Supersiciebus Corporum in genere. 1. Oun in superiori Sectione de Lineis curvis sunt tr

dita earumque ad aequationes revocandarum ratione , latissime quidem patent , atque ad omnes Lineas curvas, quarum Cuncta punetii in eodem plano sint posita , extenduntur. e-Tum , si tota Linea curia non fuerit in eodem plano sata . tum praecepta supra data non sussidiunt ad proprietates ejusmodi Cumarum eruendas. Hujus generis Curvae duplicem habent curvaturam ; hocque nomine de iis eximium scripsit tractatum Acutissimus Geometra CLA IRA UT. Cum autem haec materia maxime sit connexa cum natura Superfici rum , de qua hac sectione exponere constitui, seorsim eam non pertractabo , sed ejus explicationem cum sequenti de Superficiebus doctrina conjungam. 2. Quemadmodum Lineae sunt vel rectae vel curvae, ita Superficies sunt vel planae , vel non planae. Non Planas autem Voco, quae vel convexae sunt vul concavae , vel utriusque naturae participes. Sic , Superficies externa Globi , Cylindri, &Coni , exceptis basibus, est convexa ; iverna autem catini Superficies concava. Quemadmodum porro Linea recta est , cujus terna quaeque puncta in diredhim sunt posita ; ita Superficies plana est cujus quaterna quaeque puncta in eodem plano sunt posita; ex quo perspicuum est Superficiem non planam. hoc est sive convexam , sive concavam , esse cujus non omnia quaterna puncta in eodem plano sunt sita. 3. Superficies igitur non plana qualis sit facili me intelligetur si, quantum a Superficie plana ubique discrepet, cognoverimus. Simili scilicet modo , quo indolem Linearum cur- Varum ex distantiis , quibus ejus quaeque punista a Linea recta pro Axe assumta distant, colligimus, ita naturam Superficierum S s λ

330쪽

3α DE SUPERFICIEBUS

aestimari conveniet ex singulorum ejus punctorum distantiis a Superficie plana pro lubitu assumta. Proposita ergo quacunque Superficie, cujus indolem definiri oporteat, pro arbitrio eligatur Superficies plana , ad quam ex singulis Superficiei pro-POstae punctis perpendicula ducta concipiantur: quo facto , si cujusvis horum perpendiculorum longitudo per aequationem d terminari queat, naturam Superficiei hac ipsa aequatione e primi censebimus. Ex tali enim aequatione vicissim omnia Superficiei puncta assignari poterunt, atque ideo ipsa Superficies

determinabitur. q. Repraesentet planum tabulae eam Superficiem planam ,

ad quam singula cujusque Superficiei propolitae puncta reseramus. Sit M punctum quodcunque Superficiei propositae, quod extra planum tabulae situm concipiatur, unde ad hoc planum perpendicularis demittatur M Q , plano in puncto Q occurrens. Iam , ad situm hujus puncti Q calculo exprimendum , assumatur in plano tabulae recta quaepiam A B pro Axe , ad quem ex puncto Q recta normalis ducatur QP. Denique in ipso Axe A B sumatur punctum quodvis A pro initio Abscissarum : quo facto, situs puncti M innotescet si noverimus longitudines, trium istarum Linearum AP, P Q dc QM, sicque tribus Coordinatis inter se normalibus situs cujusque Superficiei puncti M simili modo determinabitur , quo Linearum curvarum in plano sitarum singula puncta per duas Coordinatas inter se normales exhiberi solent. s. Cum igitur habeamus tres Coordinatas AP, PQ &

hisque indolem Suptirficiei propositae intelligemus , si, sumtis pro Iubitu binis x&y, noverimus quanta futura sit tertia Itoc enim modo omnia Superficiei puncta M determinare poterimus. Natura ergo cujusvis Superficiei exprimitur aequatione , qua Coordinata r definitur per hinas reliquas x & y una cum constantibus. Hinc pro quavis Superficie proposita variabilis aequabitur Functioni cuidam hinarum variabilium

x & y. Atque vicissim si r aequalis suerit Functio es cui-

SEARCH

MENU NAVIGATION