장음표시 사용
101쪽
hom nem, mediantibus eorum proprietatibus
dicitur rad seipsam J ad differentiam proprii, de
Accidentis, qui di eunt te*dictus rationis consequentes res consideratas per respectum ad subiecta a quibus realiter disting iuntur, si sunt verὰ proprietates,& Accidetia: Dicit u rrvi multiplicata est secundum speciem J Ad disteretiam ipsius speciei,qui solum multiplicata est secundum Indi uidua inquantum species: Dicitur sinquibus est essentia litet secundum rein,ia moduJad excludendum ipsam differentiam quae & si secundum tem est in specie, est in ea secundu rem, non tamen secudum modum, cum talis modus
Dubitatio. se accidentalis: Amplius hic dum hoc anno scoti subtilis Doctoris uniuer alia i gerem, quidam acutus Discipulus a mequssivit. Vtrum Deus
si genus ρ Et pro ratione dubitandi affrinatiuὰ se arguebat: Illud quod pridieatur de pluribus differentibus specie in eo quod quid, est genus, sed Deus praedicatur de pluribus differentibus specie in eo q, quid, ergo Deus est genus. MDor
latet ex Porphvrio, de r. Topi. c. . Amplius quia i licet arguere a desinitione ad des nitum , de ἡ conuerto, tam constructiu/, quam destructiue, in terminis realibus, v.g. est Animal rationale, ergo est homo, de E conuerso.Non est animal rationale, ergo non est homo .de e conuerso. licebit et se arguere in terminis intentionalibus, hoc modo, praedicatur de pluribus dige entibus specie in quid, ergo est genus: Est genus,ergo praedicatur de pluribus differentibus specie in eo ut ud, de similiter destructiuὰ seti cierative. Minor etiaprobatur, ut Deus praedicetur in quid de plurib disserentibus specie, de primo V praedicetur in quid quia Deus praedicat ut de Patre,silio e Spiritus fio in quid .cum quilibet ista tum propostionum sit quid ditativa, Pater est Deus, Filius est Deus. de Spiritu sanctus est Deus: de vistae tres personae Diuins distingusitur specie probatur sic. Illa quae distinguuntur plusqnam numero, distinguuntur specie,sed tres personae Diuinae distin patitur plusquam numeto,quia in no- bis Pater de pater digerunt numero, de Pater, de Filius plusquam numero . ergo a simili in Diuinis,sed illa quae differunt plusquam numero, diiserunt specie, ergo Pater, de Filius.& consequen- es 4so per ter Spiritu sanctus distinguutut specie. Vt huic duo suppolia dubio te dubitanti latis sat per duo praesuppo u ' ta &quatuoreoncl.Rndeo primum praesuppo ' sium-ρὰ Amidio Romano primo Phys.xς Iu 6.u, duplex est: genus videlicet. Genus prςdicabile, e genua subiicibile: Genus subiicibile adhue duplex est, videlicet. Remotum, de propinquum: hemotum ea materia prima,ptopinquuest substantia prima composita ex materia,& i Orma; Materia prima dicitur genus.i.subiectu sormatum subitantialium, substantia prima reto subiectum formatum accidentalium . Secudum suppositum sit. v aliud est aliquid ille genus, a cercitam liud Verd est,esse i genete: Hiis igitur suppositis . Sit prima conclusio:Deus non est genus subiicibile remotum a. non est Matecia prima, ut falso
voluit Alexander Epicurus reserente Ach Illino Bononiens i. Physi. tex. 8a. Et David dedi nando apud s.Thomam t. par.q. I.art.8. quorum rationes in cap. de dissere filia, in quadam Digresso ne dissolvemus. Secunda conclusio, Deus h5 1.Cencluso.
est genu, subiicibile propinquum . L substantia
corporea composita, accidentibus sabstrata; cuDeus sit summe simplex, ut bene probauit scol. in I .distin. 8. qu. in quo male dixerunt Antiqui sensum cum intellectu confundentes, & oia esse corporea assimantes, sed Deus immixtus est, ut de mente Anaxagorae 3. de anima tex η. dixit Aristoteles. Tettia conclusio, Deus non est in gene φ te pridicabili, etiam remotis imperfectionsuus, quicquid di eant Ioannes Bacchonitanus i. sent. dist. 8 8e dist 9 qui st. 1.Gulielmus Occham, Robertus Holeot, de Gregorius de Arimino i .sen. dist. 8.q. 3. aduersus quos cum D. Thoma i. par. q. 3. art. . de scoto in t .sen dist. 8. q. 3. sustinem , v nee formalit et, vi substantiae compostae, nec reductive ut interia prima, dc Forma, Deus est in genere pret dicabili seu pridicamento. Quarta Conebi .
conclusio quisito responsua sit ista. Deus non est genus plet dicabile, qui conclusio est expressa
D Augii stim sententia 7.de Trinitate cap. 6. dicetis si ii essentia esset stentis,ee persona Diuina eL set species, ut nonnulli sentiunt, oporteret esse tres essentias, sicut sunt tres personae in Diuinis; eo modo, quo tres equi sunt tria Animalia, cum
equκs sit speties de Animal sit genus; sed tresῖ-lonae non sunt tres Dij quasi dicere velit D. Augustinus, ui Genus in species diuisum, multiplicatur in spetiebus,sed Deus, vel essentia Diuina, non multiplicatur in personis Diuinis, de se noest genus ad tres personas diuinas, nee species . i. tres persona non sunt essentialiter distincti,scuti sunt tres homines sub specie humana, qui habent tres essentias realiter distinctas, de hic quoad conclusiones Ad Arru metum modo pro ratione dubitandi Respondeo, primo negado tres Diuinas personas distingui specie sub uno sen trivel distii sui numero sub eadem specie.secun . do ilico. Pater, de Filius in nobis differunt nuis mero essentialiter,sed pater, de Fili in Diuinis,
non 3istinguuntur numero essentialiter, cum na fit Diuina essentia in tribus personis, in patre incomm unicabiliter, in Filio vero, de Spiritu sancto communicabiliter rContra, Aut tres perseia Contra. nae Diuini distinguuntur numero , aut non a sinon, ergo est tantum una Diuina persona, sicuti est Unus Deus, de se ineutrit ut et ror sabel. lianus: Aut distinguuntur numerinde tuc arguosc. Quicunque distinguuntur numero, eoniae niunt in specie,sed qui conueniunt in specie,hais bent commune genus, de Deus est quid comune tribus Diuinis personis, ergo Deus illatum est genus: Ad hoc Respondeo: ttes Diuinas per- Resp. sonas distingui numero potest dupliciter considerari, uno modo, numerostate essentis. de hoenon, cum in eis sit una tantum cssentia cotra Arrianos; Aut numerositate suppositi de se perso- dici possunt distingui numero contra babes.
102쪽
sierunt genera Quoniam speties,dc si de pluribus pis dicantu C. i.quia quamuis species pridicentur de pluribus i.multis non tamede differentibus speties i. no propterea pridicantur de pluribus speciebus, qui definitione inter se differunt sed numeroJa. sed unaqusque ista Tum specierum pridicatur de pluribus qui diffe
runt numero.i. per materiam, ut inquit Alberi r
momo enim cum sit spetie J a. homo speciscὰ sumptus, eum si species, & non genus tm S crate,& platone praedicaturJ . i. pridicat ut de solis indiuiduis, dicendo Socrates est homo, plato
est homos qui non specie disseruntJ.i. qui socrates,& plato,d: alii particulares homines, non disserunt ad inuicem speciei. per forma, sed numeroJ.i.pet materiam: IAnimal reto cum sit genus J . i. Animal vero cum sit genus propinquum De homine, Boue, de equo prsdicaturJ dicendo homo est animal, Bos est animal,& Equus est animal s Qui disserunt a se inuicem spetieJ.s.qui homo, Bos , de equus inter se disserunt speciscis disserentiis, ac propriis des nitionibus, per pro priam formam snon numero solum J .i.de no per solam materiam: s A proprio vero differt penusq.i. Differt etiam Genus aon solum ab indiuidui,
de speciebus, sed etiam a proprio s Quon a pr licium quidem J .i. quod est quattum predicabie,& quarto modo suinptum s De una sola specie cuius est proprium pridicaturJ.i. prs dicatur de una sola specie, cuius speciei est proprium,& acu
lium quia in Diuini, sunt tria supposita essentialiter eadem,realiter indistincta,de non seipsis,ut voluit Cregorius de Arimino in i . dist. 26. sed per relationes originis seeundum S. Thomam in
I dist. 26. q. a. ar. I. ad quintum,& secundu m Caietanum I. parte q. U.co m. I. Contra, processio
nes Diuinae specie distinguutur, cum vna sit per intellectum, de altera per voluntatem, ergo de Psonae procedentes sunt specie distinctae, Ad hoe Respondeo, de dico q, Diuinae processiones non sunt proprie specie distinctae, cum Persens plo- cegentes in unitate essentiae procedant, sed quia Personae procedunt in unitateissentis, personae non distingu untur specie, quia tamen procediones ista sunt distinctae, cum una stabun tantupersona, Alia vero a duabus, hinc Filius, &Spiritu sanctus procedentes, sunt personae realiter distinctae. Et sie sima te manet Responsio; quod Deus non est genus, in euius oppositum argu
bat ingeniosus Discipulus. Ab iis isitur quae de uno solo pridicatur dis ius principiis si uit & emanat. I Et de iis quae sub
ipsa specie sunt indiuiduisJ .i. de hoc propnu nos olum predicatur de sua specie, ut ad squalo subiecto. sed etiam de indiuiduis. 8e sngularibus, qui sunt de cotinentur sub specie, tamquam de subiectis in ad squalis s quemadmodum risibile
de homine solo,re particularibus hominibus J .Lvt exemplo dicamus scuti risibile proprie de notransum priue sumptum, pridieatur de solo bomine, qui est speclis, de de particularibus hominibus, qui sunt indiuidua humans spetiei: lGO
nus autem non de una specie prs dicaturJ. i. gcti
vird non de una sola6ecie praedicatur, ut proprium. l Sed de pluribuq .i. de pluribus, de non de uno solo, ut indiuidua s Et differentibu M .Ldisserentibus specie, ad differentiam speciei, de pro prii, qui prs dicantur tantum de pluribus diis
rentibus numero: sed constructa litera ex textu tres conclusones elicio. serunt generar. i.Genera differunt de distinguu-
tur quoad prς dicati, ab iis, scilicet Indi uiduis. q
que pretdicatur tantum de seipso. Eou, hie de pluribus pridicanturJ .i. eo hic geneta pridiscantur de pluribus, indiuidua , ero de uno solo.sAb iis autem rursus quae de pluribusJ.i. non solum ab indiuiduo quae pridicatur de uno solo, sed etiam ab iis qui praeditantur de pluribus disserunt genera sA spetiebus quidem J .i. a speci
bus quidem, quae etia de pluribus . i. multis prσ- dicantur, differ Prima: isto grariis duruitio, Genus es quod prae Cocl. text. dicatar de pluintis iusserentibus spetie in eo quod
quid, bona est, ratus paries conuenient ν sunt in ea positae. Secunda, praedaea Generis definitio, non δε- a. si text. scriptιua, sed qυidi latiua est, quamuis addatameu- tali ruper uia tumentum tradita. Tretia: quanda 3 Coca x Genus praeicatur de stetis praediratione exertita infundiamentis, Leendo Homo est Animal, est dieraprassicatio. SE D contra has collusiones, ut earum veria Arguitur I. tas magis elucescat, arguitur; de contra prismam conesus v illa partieula,differentibus specie, sit inconvenienter positarptimo sie.Illa particula, perquam non distinguitur dissultum ab
alto,in des nitione inconuenienter ponitur, sed per hane particulam, differen tibus specie, positam in definitione generis, non distingui tot Genus ab aliis predicabilibus. ergo ista particula, differentibus specie, in desinitione generis , est
in conuenieter pos ta: Maior probatur,quia d finitia raopi c. p η. et physi.tex. Is .des. Meia ebrs 1. dicitur terminus,cuius est dii linguere, cleparare. Minor probatur,quia per hanc particulam non distinguitur genus aspecie. Nam genus pr dicatur de pluribus differentibus numero,cul. Met. tex .c m. II. illa qdisserui spe differat etianumero, sed de dissei etibus numero, ponitur in
des nitione speciei, erg3 per hane part no distin- suitur genus a specie fle consequenter est inconuenienter posita: Ad hoc est una Antiqua resp5 Risit so ui Genus ut genus pridicat de pluribu, dis serentibus numero non nisi per accidens; sicuti secundum extraneam rationem potest elleget . de species:vult dicere, D Genus ut q vid, prsdicatur de differentibus specie, ut modus vero seu ut induit modum species, tile prsdicatur de pluribus differentibus numero. Contra arguit seo- CCtta arguit tu sq, 7. Genus per se pridicat de pluribus dis Q a
scietibus specie,ergo do per se pridicatur de dis
103쪽
sereat; bus numero sub speciebus eontentis: A dxes triplex hoc Respondeo. v Genus dicitur per accidens pr editari de differentibus numero, ut per accidens,idem est, ac per aliud. i. per speciem, quia de
nullo si gulari pridicatur gen . nisi sit in aliqua specie contentu m: vel secundo dici potest, quod species praedicatur de pluribus differentibus numero immediate, genus vero mediate mediante
specie οῦ Tandem in leo PS si species pridicatur de pluribus differentibus numero, de illis predi
eatur eum praecisione a. tantum . Et sic non soquitur ad differre specie, differre etiam numero,
de sic bene ponitur illa particula ut differentia generis, eo Φ per illam differentiam νm uersale descendit in tuis species,quod diuiditur per pr dieari de pluribus differentibus numero pluriubui differentibus specie. Ar uitur x. Secundo Arguitur sic: Dicit Porphyrius quis dGenus per praedic ride pluribus differentibus
specie, differt i proprio quod pridicatur de una
sola specie. Contra. Dantur aliqua genera inter .
media, quq habet sua propria, ut numerus cuius proprium est par vel impar I . Posteaex. 3 I.triangulus. figura,&c. Aut ergo ista propria prς dicana tur de pluribus differentib*s specie, di sic sequitur intentum . Aut non pigdicantur de pluribus differentibus specie,de tunc noa erunt pio pria ,
cum de ratione proprii sit r.Topic. c. 4. conuerticum eo euius est proprium; de sic de quibuscumque praedicatur subiectum, de illis etiam prςdi. sp s eitur piato illius subiecti. Ad hoc respondetur a Paulo veneto,P proprium cuicumq; competit, illi competit sub ratione speciei, in quantu quodammodo est spes Sosic proprium illud conuestitur cum eo, inquantum pridicatur de pluribus differentibus numero; Sc ratio est, quia propria est passio subiecti demonstrationis, quod est species, quae sola diis nit. d de ea pret cognoscit ud, di quia r. Poste. tex. a. de quς sola habet genus, ecdifferentiam, i qua differentia siuit ipsum proprium . quod semper praedicat ut de plurib dis.
ferentibus numero. V t arguatur sic,de qaocun
que non praedicatur unum conuertibilium, nec
praedicat alterum, sed species, de proprium sunt coli uertibilia,de species non pridicatur de diffe-- eri remibus specie, ergδ nec proprium.Contra.Species sub alterna habet propriu, Se praedicatur de differentibus spetie, ergo, de proprium eius: Seclido Genera generalissima habet propria, patet in praedicamento substantiae, cuius lex proprietates ais gnat Aristoteles. Tertio ens habet passiones. ut patet . Metaphysi.le pridieatur de diffe-xesponso. rentibus specie ergo, dce. Ad lite dupliciter Respondetur, primo'omnibus litis couenit propcisi inquantum ita duunt modum speciei. qJdeente euadixit Franciscus de Matronis in Prologo sui conflatus q. II. Secundis Respondetur,u, cuin dicitur, quod proprium cuicumq; competit, sub ratione speciei competit, de sic prs dicatur de differentibus numero, verum est in secundis intentionibus, in fundamentis vero forte habet veritatem, de de hoc non loquimur in prae.
seni; . Et Tiberitia Bononienss proposito. Resp.rberi
ne secunda dixit Ad hoe, licet entis. & geneia v*non ea lil. rum, sint passiones, appropria te tamen propriudicitur respectu speciei speciali mirae, quae prae dieatur de pluribus differentibus numer . Hi ne videas Novitie quomodo et rauit quida iri hoe cauςn 'um. passu dicens, cy duplex est propitu, videlicet geneticum,ut sensibile. Ae specificum ut risibile, dixit enim sensibile esse propriti, quod salsum est, eum sensibile sit differetia Animalis. nee ad Ioeop est multis auctoritatili , suffcit n. Porphyrii
auctorita in eap.de dii Ferentia. tu ius verba sunt
ista, si e vero & supte me substantiq.cum diuis ut snt, A nimati, di in animati distirentiae. senstiui, de in senstiui. Animata quidem Eesensitiva metia substantiam sumpis animal perfecerunt. Ecce
quomodo sens bile est differentia, te no propriuipsius Animalis.sed dubitabit Noui tu, Homo. - ''ec equus conueniunt in specie, cum uterque sit
species, ergo genus non pridieatur de differentibus specie. Ad hane dubitationem est una prima Respoaso. responsio Albetti tract. p. e qui hane dubitationem, sophisticam obiectionem vocat, dicens, si quis Simbist icit obitetat, ' homo. Asinus de Leonon disierunt sed eo ueniunt specie.quia quod libet eorum species est; eri constructio in habis tudine cause fornili . de se inci git sophisma socundum Amphibologiam. vult dicere P conueniunt in nomie speetet .sed sunt secundum se species differente . primo intentionaliter sumpto ut supra dicebat etiam paulus Venetus. Tertio ar uittit seu sta definitio copetit Dis. Arguitur 3. serentia .probatur quia dicitur, praedicat de pluribus differentiis differentibus spetie, de de pluribus speciebus. vi inquit porphyrius. Ad hoe r Responso. spondetur valet de Differentia Genetica, non autem de disserentia specisca. Secundo respondetur, differentia pridicatur de pluribus disseretibus specie i. de speciebus differentibus,qus inter se non spetie, sed numero differunt, v. g. Differen a sumpta pro secunda intentione prs dica . tur de hac& illa differentia, quq numero latum inter se differunt. similiter etiam Genus te De- cies sunt intentiones, quorum sngularia sucit
hoc genus. hse species. de ideo dici inus O genus
p dicatur de pluribus differetibus specie. i. de sp ciebus differentibus. inquantum intentio ten
ris applicata Animali praedicat με de hac specie applicata homini de illa spetie applicata equo, de se de aliis, qui species differentes lunt, non tamen specie, sicut homo & equus, sed tantum numero, quia sunt indiuidua speciei, quae tantum disserunt per materias, qui cum sint accidentia. per subiecta indiuiduatitur,& multiplicant: vnde si quaeras Homo est species, ec equus est spes, Dubitat;o. homo de equus disserunt ne specie e Respondeo Respo.
se, quia sunt species primi intentionaliter se m-pis. q disset ut quidditatiue yproprias eat ud sinitiones quae differentia est ab intrinseco, spe .cies veto applicata homini, de species applieata
equo differunt solo Dumero, cum sint acciden
tia, quae distinguuntur per materiam 1 smiliter
104쪽
a. conclusa. Contra . Mesponso. Contra. Tesponsa. Coerra.
Genua applicatum substantis,&Genus applica.
tum qualitati, numero differunt. qui sunt singulati a generis, v. g.Genus secundo intentionaliter semptum praedicatur de genere applicato Aiali, R de genere applicato colori, quia sunt indiui. dua generis Logiei,differetia inter se numero solum, diuisonesumpta a subie ditis, quae tunt Α-nimal de color. Et hoe bene notabis, & memoriae mandes, quia per hoe multa argumenta soluuntur, de cognoscitur rei veritas: unde ad argu mentum ab Alberto supra motum cc te spode. tur, O homo est species, & equus est species, verum est: sed no sequitur, v homo, di equus sint in eadem specie, de ratio est, quia & si homo de equus conueniunt in specie communiter sumpta qui est eommunis ad omnem speciem . non ta . nun conuenitit in speciebus applicatis,quia spe cies applieata homini, non est species applicata equo,v g.licet paries,de lignum conueniant in albedine, tamen albedo parietis non est albedo ligni. Secunda conclusio erat talis. praedicta Ceneris desinitio no descriptiua sed quid ditativa est, quamuis per additamentum tradita, de quia lite conclusio malorem nobis iacit diis cultatem, itisne capitis de genere, circa illa verba nihil igitur supersuum neq; di muniitu insccibi de ea disputabimus, sed tamen contra eam arguo, probando genus non pridicari de pluribus ei ficte cibus specie se. Sed contra hanc secundam conci. Αr- suo sic. Aliquid praedicatur de plutibus disse tentibus specie quod non est gentis,ergo cones. falsa, quia ut se definitio competet et alteri a d ss-nito. Antecedens probatur; quia ens non est genus, cum sit transcendens genera; de tamen praedicat u r de pluribus differetibus specie. Vt de homine,& equin dicendo, homo eii ens, equus estens, do similitet motus non est genus cu ut post praedicamentum, de tamen pdicat ut de plου tibus differentibus specie, ut de augmentatione,ec alteratione q differunt specie. Ad hoc respondeturo de rarion e generis est , ut immediate praedicet solum de disseteribus specie, sicut de ratione speciei esto praedicetur solum de differentibus numero. sed ens, de motus, non praeuicatur solii inde d Eetentibus specie,sed etiam genere,quia homo,de albedo de quibus praedicatur ens, de alte. ratio, de augmentatio de quibus prsdicatur m tus, non sunt eiusdem generis,cum sitit in diuersis praed camentis, de eos non immediate pra dicatur de speciebus,sed de decem genetibus generalissimis aequi uocὰ ut insta cap. de specie dicet Porphyrius: sed contra: Homo praedicatur de pluribus differentibus specie, ergo homo est genus, antecedens probatur, quia homo prs dicit de Auertoe, 5e Puli sena differentibus specie. Ad hoc respondetur ut Dominus Alulidus Rclades
seu Auetro es, de Domina Putilena, sunt ide spe .cie, quamuis differant sexu masculino, de seminino. Contra. Magis distetunt Auertoes de Puli se . na,quam sortes ec Plato, scd sortes de Plato differunt numero, ergo Λuetroes, de Puli lena diffstunt plusquam nes mero, sed illa q disserunt plus-quim numero, ut benedixit Aristoteles in libro 3. Metaphys e. cap. de eodem, differunt specie ergo. Ad hoc respondeo D Aue troes . Ac Puli sena differunt plusquam numero, de qua tu infers, ergo specie, negatur cosequetia, na disse uni plus quam numero, quia etiam de sexu,quomodo nodisserunt sortes. E. plato,quo tum uterq; est Masculus. Nam non sequit ut ista consequetia, Albedo, de Nigredo magis disserunt quam albe . do, de rubedo, sed albedo, de rubedo disci utit specie, ergo albedo, de nigredo plus quini specie, si cum sint in genere coloris, sunt eiusdem generis, de sic non possunt differte specie. quamuis dis rant penes magis simplex, de minus simplex ob maiorem, de minorem ad mixtionem eo nitarii. Et lite ioco his Bacchanalibus de Alulido ROsa-de. id est Auertoe, de Pulliana in gratiam cui usidam, quem vos non latet, sint vobis dicta Tertia conclusio erat ista Quando Cen pro dicatur de spetie praedieatione exercita in fundamentis,dicendo H5 est alat, est vera praedicatio. Citca hanc eoncl. nota, o ideo dico in fundamentas in actu exercito. quia formaliter in a ctu
signato sine dubio est falsa, ut dicendo spes est genus, nisi in subalternis, dicendo , species viuid, est genus ut modus. Unde noti dubitam e hac propositione v sit falsa, species est genus: sed de ista, Homo est Animal. Et cotra eam Prim 3 arguit sic. Nulla pars p ii dicat de toto 4.Topice. a sed genus est pars speciei I. Meta. tex. 3α de 3 i. ergo gen' no praedicat de spetie, sed Λias est genus, de homo est species, ergo Animal non pi,dicatur de homine, de se ista est Alla Homo est Animali Minor Ugenus sit pars speciei probatur se, illud quod eit pars distriinionis. est etiam pars tui diis niti. sed senus est pars desinitionis s. Metapha o. ergo eii pars definiti. Ad hoe respondetur supposito uno dicto Scoti in antepridie ametis q. 7. I. libro reportarion uindict. S. q. . I. sen. dist. 3. q. 3. de distin. 8. I, et di in a. sit . dist. 3. 3 6 Ugenus, de Differetia uniuntur a diuerss tabus, ves r caluatibus, illa aqua sumiturget , est materialis pote iuratis, co- trahibitis, de determinabilis, de est ipsa Materia 8. Metaph. eom. to illa veto a qua sumitur differentia, eii formalis actualis, contrahens, 5c determinans. i. penus sumitura materia quam dem strat, de diste telis e forma a.de anima com. 8 vn dedeti Genus est simile materis 3.Metaph. ona. I c. non tame est vera Materia i .metaph. I7. H ines cuti materia non praedicatur de ima, ita nec genus de differentia I. Metaph. co m. Io. de sicuti habemus duplicem materiam videlicet propinquam , de remotam ita etia habemus genus propinquuini Ac remotum a. physi. 28.ee 3. Metaph. co m. Io.similiter habemus differentiam ultima
tam. . spe Uticam, Ze non vltimatam. i. geneticam.
Tunc ad argumentum Respodetur, cy genus est pars speciei; de partem priuicati de toto stat dupliciter; uno modo per modu partis,ec hoc no; alio modo per modum totius, ec sc genus pia dicatur
Responsa. 3.C eluso. Notandum. Arguitur i. Responso. Ex lup sita Seoti. Res ad arg.
105쪽
Responsa. Arguitur a. Responsio
dicatur de spetie. Sesundatur ista responso in do dicatur de c5posito,quia non est genus, ista veroctri ita Auic s Metaphys. v bi inquit. st manus.& est genus, dc prsdicatur de composito: Contra. Contra. minuatum idem signi cant, sed manus se habet Forma totius no pridieatur de eo euius est for- per modum partis, & ideo non potest dici, ho- ma, sed genus pridicatur de eo euius est genus,ino est manus, manuatum vero per modum do. ergo illa serma non est genus, nec consequentertius, de ideo benedicit, homo est manuatus, ma- predicatur de composito. Maior probatur, quianuatum enim dicitur habens manus, sicuti Ani. ista est falsa, Homo est humanitas, ergo salsa estinat exponitur. i. liabens sensum, dc Rationale Ea prima resposito negans genus esse materia tu Robens intelleiatum. Et Genus est simul pars, de to . spondetur igitur Q genus non est materia; sed situm:pars quidem in diis niendo.i. ut est pars de- milis materiae, secundum Porphyrium,& s. Me- si altionis, Totum vero in prs dicando. t. ph.com. 1 .dc ideo quamuis materia non prε- Contra sic. Duo contradictoria de eodem ve dicatur de eo cuius est materia;Genus tamen poris cari non possunt Metaphy. sed genus est to- test pretdicari de eo cuius est genus, ct respectutum 4.Topi .ec Iraetaph. est pars, ergo si genus cuius quodammodo se habet ut materia, A male respectu species esset totum, &pars, tunc genus tiaenam differt genus, quia materia prFicatur
esset totum, Topic.& non totum 3. Metaphy. denominative de eo cuius est nra terra T. Mera-Εt esset pals; de non pars. Ergo salsum est dicere, phy. 24 I. Metaph. I .5 s. Metaph. t r. dicendoui genus in actu exercito de specie prsdieatur ut statua est lignea, no autem statua est lignum,geis totum, de ιγ respectu speciei sit par x.de sit totum nus veto in prsdicatione exercita pridieatur Ad hoc Respondeo, γ nulla implicatur contra- in recto de eo cuiux est genus, dicendo homo est dictio,&Dico P totum, de pars eodem modo anima L Ad illud ex a Phrsc.; I. I. Metaph. r.ec
sumpta.de respectu eiusdem impli eant contradi . Metaphs.; s. v quelibet pars desinitionis est i 'etionem, non tamen diue mode accepta, nam forma. Respondetur partes des nitionis quid- genus est totum uniuersale in praedicando respe- ditatiuae,& Metaphylleatis, si comparantur sat erctu speciei, de pars quidditatiua in dis ni edo, de se una se habet vi materia, puta genus , de altera constituendo respectu eiusdem, contradictio au se habet vi forma .i. differentia; si vero conside temellet si Genus es t totum in praedicando, & tantur in ordine ad compositum des nitum, scpars in praedica do respectu eiusdem speciei, pars quilibet est Ut sorma, id est principium formale quid ditatiua , de totum quid ditatiuum respectu constitutivum intrinsecu respectu diuinita Con Cotitia. eiusdem speciei; de se licet pars per modum par- tra. sorma distinguit, sed genus ut pars definitis , de totum per modum totius respectu eiulde tionis non distinguit, quia unit unum defini- repugnent, non tamen par sumpta per modum tum eum altero i Dico quad Genus dupliciter totius repugnat toti. consideratur,vno modo solii in inordine ad suas Responso.
Secunda arguitur ad idem se. Materia non spe et ea absolute, set udo modo in ordine ad suas predicatur de eo cuius est materia, sed genus est speei ex per eomparationem ad alia a species, quae materia speciei, ergo Genus non prs dicatur de sunt alteri generis, primo modo nia distinguit, specier Maior probatur I. Phys. 1 f. V. Metaph. benὰ tamen secundo modo distinguit. 36 dc s. Metaphy co m. Ia. Minor probatur a. Tettid arguitur. Si ista esset vera .homo est , Arguitur 3.cioritate Porphyrii, ergo genua non prsdicat ut nimal, tune ex hac sequeretur ista, ergo humani de specie pridieatione exercita in sundamentis. talest Animalitas, probatur consequentia, quιa Ad hoc respondetur genua non est materia aeoneretis ad abstracta, quando est prs dicatio Uccio, sed forma,quia 7. Metaph. a s. omnes par per se valet consequentia ,sed ista est huiusmodi,tes diis nitionis sunt formae': Contra; Forma est ergo: sed hoc est saltum puta dicere si humania ira qui separat, de distinguit, sed genus non di tis est animalitas, quia avi mili posset dici. quὀd t1 tinguit, imo vnit species, quae sunt in eo degene humanitas est rationalitas, de sic in tertia figurar; rgo gen 'cam nodistinguat, nee erit forma. sequeretur rationalitas esset animalitas; quod Respondeo duplex est forma; quaedam est viis non potest diei. quia cum animalitas sit in equo, I/x , ' completiva speciei, de haec separat, di in eo etiam esset lationalitas, de sic equus esset radistinguit, 'usdam vero est forma non vltima- tionalis: Adhoe respondetur. Q ille modus ae RUP i ''t ut e si genus, de hse non separat, de distinguit, guendi a concreti 1 ad abstracta, veritatem habet nec Porphyrius dicit, ιν genus est materia licet in concretix accidentalibus non disparatis, sed esiit simile materiae I. Metaph. 3 7 Metaphy. I. sentialiter ordinatis. Di eo acci dentalibus, quia
8. Metaph co m. s. ro Metapta. 2 .de ix. Metaph. non valet, equus est animal,ergo cquinitas est a. Iq. Contra. Forma non prs dicatur de eo cuius ni malitas. Dico non disparatis, quia non valet.
est forma, scuti neque materia privicatur de eo Album est dulce. erg3 albedo est dulcedo, cum cuius est materia: sed genus per te est forma et- lite sint accidentia disparata non eiusdem genego non pret dicatur dei pecte euius est genus. Re- tis, ut album vel albedo, in genere coloris, de dul Nspondetur, duplex est forma, quidam est ce in genere saporis. Vnde si sc arguatur, Album iri as u
ma partis, qui praecedit compositum inquit A. est coloratum,ergo albedo est colo valet conse . concietis a. uacut est Anima ; Quaedam vero est solvia toti' quentia, quia albedo de color sunt accidentia eL abstrina . consequens compositum, ut humanitas, ius re- sentialiter ordinata, ut superius, de in serius simi--llat ea mione materia cum forma, illand pH- litet dulce est saporosum,ergo dulcedo est sapor
106쪽
Responso.l icet Culielmui Oecham dieatur eoncedere hue modum arguendi etiam in substantialibus, unde cocedit, homo est animal, ergo humanitas est Animalitas, di male, sicuti supra etiam diximus de paulo Veneto, si hane prsdicationem admittit, videlicet. Homo est humanitas, di Animal est animalitas. Arguttur 4 Quatio arguit ut sic: sicut assimatio est causa affirmationis, ita etiam negatio est cauta negationis, sed ad hane inmatione. Homo est equ', sequitur ergo homo est animal; ergo ad hane negationem, Homo non est equus, sequitur ergo homo noti est animal, sed Homo non est equus, ergo homo non est animat: Ad hoe respodetur, v hie modus valet in causis praecisis, non autem in causis non precisar causa praeelsa dicitur illa, a qua sola, di nulla alia, produci potin aliquis A. Rcius: pu ta; Ar causa veto non praecisa est illa aqua potest procedere, A. effectus, ct non ab ipsa tantum,sed etiam ab alia causa: v.psi quis vellet per hane regulam probare ut sol non est causa caloris se. Igma est eausa caloris,ergo no ignis - no eli causa caloris, sed sol est non ignis.ergo sol . no est causa caloris, tune hie modus arguedi notenet, sia ignis non est causa piscisa. i. sola, ipsius caloris, na et a motu .di sole causat calor, qui nou sunt ignis, bene tamen valet in causis praecisis; undes sic arguat. Ronalitas est causa tisibilitatis. ergo non rationalitas non est causa risibilitatis, sed lignum lapis,albedo Sc. non sunt rationascoti etiam latas et go non sunt ausa risibilitatis. A smilia duaponso. hoe Respondit Scotusq is dicens. u in causa piscisa valet, vi s habere pulmonem est causa respirandi, nota habere pulmonem est causa no te- spirandi, sed Λssirmatio unius speciei non est pretcisa causa inserendi assimationem generis, v. g. esse equum, non est piscisa caula essendi Aial, quia etiam homo, di quaecunque alia species Ani, malis est talis causa. gentis enim est in actu, di nonis inoibus suis speciebus 3. Metaph. O . II. λ P.Met .ccmΜ; dicet nobiliori modo genus sit in ' una specie, quam in alia, videlicet. Animal nobilioli modo est in homine, contractum per ratio. nalitatem, quam in equo per equinitate. Et ideo
senus modo uni uoce, modo vero secundu prius. di posterius dicitur de suis speciebus, primo de
anima commento T. a. de anima commento 3 o. 3. de anima commento η. Metaph. a. I. era-
rhys. q. N I 2.Metapb .commento a. Quare com genus per se includat in qualibet sua spetie, propterea, non esse equum, non infert, non esse An,
. . mal, sed bene insiti non esse Animal hinni bile; verbi gratia, equus est animal hinni bile, sed limmo non est equus, ergo Mon est animal hinnibi. te, quod est vetum . OArguitur s. Quinto Λiguitur. Si ista est vera, Homo est Animat: Λui pridicar ut de homine, Aial, quod est idem homini, aut praedicatur Animal, quod est aliud ab homine, si pridicatur Animal quod est idim homini, ergo idem pit dicatur de seipso, di se illa, hciso es an mal, erit praedicatioirmaturatas, cuna pridicatio in naturalis Iracta,
phys. commento 19. st quando pridicatur id εde eodem. Si ptisaicat ut de homine,Aial.quod est aliud ab homine , ergo non poterit praedicari de homine pet se, & vete. Ad hoc respondetur Animal, quod praedi eatur de homine, dicedo homo est animal, est quid indisserens ad hominem S alias suas species, puta, ad equum, di Leone . cum genus st illud, quod pridicatur de plura b dissetentibus specie I.Topie. cap. . Sed quando
in actu exercito dicimus, Homo est aniniat, sic
Animal veliscatur pro Animali quod est id Ehomini, inquantum mediante sua indifferentia,potuit contrahi per rationale ad hominem de quo pridicatur, dicendo 1 Homo est animal. Et se Animal per modum totius determinatum, de contractum per differentiam speciscam upponit determinale, in determinat ἡ a. determinatrivi contractu,indeterminate,quia non proptereau, determinatur per differentiam hominis, amittit totalem suam indifferentiam, quin post i etiam ediantibus aliis differentiis supponere proliis speciebus, dicendo, equus est animal. otra, Si animal ut est indigerens ad multa animalia indicatur de homine, ergo quodlibet illo tu animalium pridicabitur de homine , probatur quia quando aliquid indifferens ad plura, prςdicatur de aliquo, etiam quod Iber illorum potest prs dicari de illo,& se ista erit vela, Homo est equus: Ad hoc respondetur, st duplex est Animalis in- disterentia ad plures suas species de quibus potpridicari,vna videt ieet aecidentalis per modum ditiunctionis. vel, Alia verὰ potentialis per in dum copulationis, Et,argumentum pio cedit de indifferentia essentiali copulativa, sed nos diacimus,u Animal indissetenter praedicatur de homine,&aliis. indifferentia accidentali potenti litii .licet Animal pridicetur de homine, non tae men impeditura sua indifferentia quin simul iudicari posUt de homine,vel equo.vnde sequi
tur, Homo eurrit, ergo sortes currit, bene tames equitur, omnis homo currit,ergo sortes currit. Et si diceremus ut Homo est omne animal, tune sequetetur, ergo homo est equus Sed hoc est lausum, quia Animal non exercet totam suam indissereni iam in homine, sed etiam in aliis spetiel , non enim ita animal ad hominem contrahitur, quin de aliis etiam possit praedicari. Sexto arguitur. Si ista est vera. Homo est ais, Aut tota natura animalis est iii homine,aut no
si non, ergo homo non est Animal smpliciter . de pet secto modo, sed secundu quid, ta modo imperfecto, sed hoc est salsum, quia homo est pei sectissima natura 9.de natura Animas u c. L di omnium animalium prudentissmum a.degeo .animalium c. q. quia homo solus in tetcstera a talia utitur ratione, di discursu 3.degen. a talium c. 7.
unde paruus mundus dicitur 8 physi. i 7.& 37.der C. Metaphy I3. Si tota natura a taliscst in hole, quia totum cu sit illud extra ' uod nihil est acet-pere 3. Phys. 63.q. physi η . . Me te .com. 3 I. tuc extra holem nihil isset naturae Aialis di se equus non esset aialrΛd hoc rudetur,u tota natura ani
107쪽
est in homine, seu ti tota natura species est in In
diuiduis secundus eo. 1.sen. dist a. iis s.f. Ad illud de des nitione totius indetur,u, totum est illud cui nihil est eqtrabi. eui nihil deest reuuis tu ad ipsum & ut se cum totum Alii sit in homine, naturae Animalis nihil deest homini, non in natura illa est in solo hole. vii in si in aliis speciebus eius, vel tibi non repugnat, qn accideret ca sus ut genus saluaretur in una spetiri secundu comunem opinione, & se illa definitio totius intelligitur quoad sum cientiam, & coplementum, di non quoad praeci iam continentia, quandoquidem tota animalis quid ditas no magis saluatur in homine, quam in alii aspeciebus Ammalis vel uno verbo diras, i tota natura Animalis est in homine,sed non totaliter. i. tota natura Anima iis, puta, substatia animata senstitia est in hole, sed non totaliter .i. sed ut omne modii essendi in suis inferioribus, quia illa determinatio ea de numero per' qua Animal determinat ut ad holem ,
. non est illa per qua determinatur ad equu, seu-ti sol illuminat multa eorpora diaphatia, sed illam et illuminatio, di receptio illuminationis qua
illuminat una corpus, non est illa ea de numero, qua illuminatur alterum .propter varias recipi ciniis dispositionea; se etiam de homine. & equo, in quibus diuersimode reperitur Aid Pp diuersas eorum differentias, quibus aiat contrahitur./Quatur τί Septim A arg.Si ista est vera, Homo est Animal, tune per regula ante praedi ea metalem arguo sic. Homo est alat, Animal est genus. ergo homo estras ago. genus, quod est salsum: Ad hoc indeturneo domo dum arguendi, quia uariatur suppostio; Nacum Animal, seu ti, & quaelibet alia natura coistripliciter possit considerari. primu videlicet. Veliet esse in suppostis i. in suis speciebus,& sic physice. scito secundu se,& se Metaphrsiee,tertio ut habet esse cognit si in intellectu.& sie Logice; cudicis, Homo est Ai l. tune Animal sumitur, ut habet cite in homine, qui est spes aratis.& sic eo sideratur Phylice, quando postea dicis sed Aial est genus, tunc aiat supponit,&c5liderat Logice, prout habet esse cognitu, quia ut sit substat accidentibus inietionatibus,& sie variatur suppositio,&conleq reciter modus se arguendi implicat salia contra . cia accidentis. Cotra .Quicquid de aliquos dieatur sub ratione alicuius uniuersalis se dicatur, ergo cu diei in , Homo est aiat, non ire, cat Mil deho te, ut hεt esse in sippo litis i. ptuno modo, sed
ut est uniuersale gen iis di terticimodo Logice, ergo non variat suppositio. Et quia prima respon . Ad replIca. tio est bona,vt diximus in anteptae dicamelis, Ad replicam respondetur glossando illam famosam propositionem, omne quod de aliquo praedi a-tur sub tatione alicuius uniuersalis praedicatur, si valet in praedicatione signata, non autem in praedicatione exercita, nam datur aliquod praedicatum, quod praedicatur praedicatione exerci- ta per verbii, est, a quo extraneatur ratio uniue salis, nam alii vi habet esse in particularibus an iis malibus, abstrahit a natura uniuersalis. V nde in
proposito,dicendo. Homo est Animal. Animal
praedi ea F de hole in pridicatione exercita, a quo
animali extrane tur ratio uniuersalis, rationei lius determinationis, perquam Animal determinatur ad nominem.
Octauo,N vlt. arguitur de specie utram scut Arguitur s. genus pridicatur de specie in actu exercito, ita etiam species de indiuiduo,dicendo,socrates est homo λ Et videtur θ no. se. Incorruptibile nons dicatur de eorruptibili, sed species est incorruptibilis, quia speties sunt aeternari ubiq; , & sempI .Poste.& primo coeli sunt paries praeeipuὸ ipti aeterni uniuersi , 8e singula ia i t eorruptib lia T. Metaph. q. eo v su ni senerabilia r. Metaphy. 23.de I a. Metaph. a 8.ergo spes non pdicatur de indiuiduis. Ad hoe indetur, Ospeetes seetin. Responso . dum suu esse materiai ut habet esse in suppostis i particularibus hominibus est eorruptibilis s- cuti corrupuntur indiuidua, at secud si se est incorruptibilis propter continuam indiuiduorum siccessiones in quibus successiuὰ repetitur:Con- Contra tra. si species corrumpuntur scut indiuidua, cuin diuidua corrumpantur per se, ita Aiam & spe etes. Ria deo O species & indiuidua coueniunt incorruptione, sed differunt in modo corrupti nis, quia indiuidua corrumputut terminatiuὰ .i. Res asio.
sunt terminus eorruptionis, species vero torru putur subiectivi ,inquantum eorrumpuntur singularia in quib repetititur, scutia simili dirim ιγ Materia prima est corruptibilis subiecti uri inquantu sorma qui est in materia corrumpitur. non aut terminati uricu non sit terminus corruptionis desines esse, sia ut se terminatiuὰ corra. punt coposita, materia veto no: smili nuc dico indiuidua corrupuntur propria, species vero . improprie. Remanet igitur sima tertia concluso, P qn genus pridicatur de specie praedicati ne exercita in fundamentis, dieendo Homo est Animal, est vera pridicatio; primo auctoritate , Porphyrii qui se exempli scat, ut homo est animat: ex Attitotele in eap. de substantia. seeund:e substantia praedicantur deprimis , dic edo quod Animal pisdicatur de homine, & homo de hoe homine, & ex primo Poster. text. 3 . ubi inquit Aristoteles quod isia, homo est animal, est in primo modo dicendi per se, quia pridicatur pars d sinitionis de suo desinitor, & per hic argum
ta Noui eius ad Scotum et abaxur . . Dubitatis
sed hie dubitatur. Vt tu ista propositio in qua
pateatur intentio secunda de te prime in tetionistit vera ut homo est speties. scuti illa est vita Homo est Aial similiter au illa sit vera, Aial est gen . Arguituro no S pri O. Cis propositio in qua Coua ireui pdicatuino vera Natura deverabatura est falsa, diit cu vi sic oppositum praedicetur de opposito, sed ista propositio, homo est spes, vel Atas est genus, est in qua pdicatur non vera natura de vera natura ergo ista proposito, homo est speties, ut lAnimal est genus est salla: Maior patet, Minor probat ut quia species est ens rationis, di non
vera natura, homo est ens reale, & vera natura.
Cum homo sit a natura ,& ens rationis ab intes lectu. Ad hoc respondetur quod vera Natura .
108쪽
tripliciter tans deratur, uno modo ut est in lupis positis, secundo secundu s terti3 in esse cognito v. g. homo prim A substat accidentibus coibus, ut albed ini, calori, ut homo est albus est calidus.&ciseeundo substat accidentibus propriis , & reali - . hus,ut homo est ris bilis. tertio su tat ac ei dentibus intentionalibus. ut sunt entia rationis, & secundi intentiones.Tune ad arg. qn dicitur, P no vera natura non potest pr dicari de vera natura, intelli itur sumendo veram natura primo, vel
seeundo modo, sed sumendo illa tertio modo, de illa pridicatur no vera natu a, qui est ens ratio ni di sie ilis sunt vere propositiones, Homo est Notandum. uniuersale Homo es species. ΛΤal est gent Soer tes est indiuidiau,&QVnde est regula, O talia sui
subiecta propositionu.qualia permittunt sua pdicata v. g. iste termin , homo, est unus qui variὰ
. psit supponere; vi s dicamus; Homo est nomen, dissilia his tune supponit materialiter; Homo est albus, supponit pecsonaliter, Homo est species, supponit simpliciter, vel f dicimus, Socrates est
homo,tune supponitur materialiter,homo est a.
nimal ronale, supponit quid ditati v ὰ, homo est ηπλ spes, sot maliter:C5tra,& probo ho est species primo modo, prout herisse in suppostis,& sedicedo,Ho est spes, praedicat no vera natura deve ra natura, ct eli salsa ast arguat s In tantum spes
inest homini, inquantu homo pridicat de pluribus, sed homo in tam adr. S prs dicatur de pluribus hoibus, inquantum matemn est in suis suppositis ergo primo modo sumit homo, qn dicit
homo est species.sed hoc est salsum,quia tunc non vera natura Dicat de vera natura, ergo ista Responso. est falsa, homo eis spes. Ad hoc itidet ut v aliter homo est in suis in diuiduis. & aliter pdicatur de indiuiduis nam si din cyest initi diui duis recipit
iidieata indiuiductu Sur homo ait, , currcs,Sc. Vt vero p icatur de indiuiditis recipit alia accidentia puta, sit spes vrai uersalis Sc& ut se tertio modo considerat hi mo, vi habet esse cognitu apus intellectu. vi de ad arg. Dico, v&si homo sedis est in suis indiuiduis, seu suppositis humant nas, eae nunu sine illis. ua dest ructis primis substantiis impostibile est aliquid alio tu remanere, ex edicamenvs c. de substantia; in homo hoc modo non dr de illis, nec hoc modo est spes, vel . re, quia ut se supponit Psonaliter, quatenus auti dicatur desim suppositis tune supponii simpliciter, S copetit sibi ratio speciei. q tribuitur ei ab intellectu ut ligi isse cogiti tu apud intellectu,&se spes inest homini, no ut est in indiuiduis, sed ut pdicatur de idiuiduis, loquedo de pdicatione rexitio. fgnata,no aut paleatione Getesta.Dices, ista tripica acceptio termini cois, potest ne veliscari de singulati, & particulari. v videlicet tripliciter et eo tis deritρ Riadeost se suo modo estensue: unp'se' de singulare Tripliciter cons derat, primo mo
si in suis inserioribus,cu nullum singulare dicat de subiecto, nec gulare subsistis, nec singulate
accidetis, ut patet ex Aris .in antepraedicamentis e. et in fine, ibi, simpliciter aut quae sunt i diuidua,
sed primo modo eosdetat indiuiduu, ut taliter
t Ircumstantionat u. v delice .Vt est hic & nune, sub his determinatu accidet, bivi generabile, vi corrupti blicis do modo constiteratur sidm suu
est equid ditati uti, non usit i dicat si quid ditati. usi alteri , vel sui, nee primo habes quid di tale, qprimo copeut species.sed ut indiuidusi s gnatu psua Eecheitate, velut indiuidula fgnaiti, de quotanu subiecto praedicatur per se sua superiora. &hoc modo coiideratu indiuiduis est in generabile,&incorruptibile, se isti soni quid ditates speciscae.& naturae coes uim se sumpta: tertia coniss deratur in esse cognito , S sc clicitur supposi- tu, Isona singulare, individuum . particulare, si fides dicamelo substatis. Sido arguit principati. Si per te ista est veta. Homo est spes.Arguo sic. Homo est spes, spes est in tetio,ergo homo est
in tetio, sed ista colluso est salia, ered altera se . missa tu est salsa. no minor q est, spes est interio,
ergo illa maior, ' est, Homo est spes Ad hoe re. spod et sco t. q. I .suP Porphyriu, cuius inlio disis, cultate iacit discipulis sitis, S co sistit in hoc, Pnegada est minor nahaee est salsa, homo est intetio sicuti ista,albu in color, ua spes est denominatiuu concretu,q importatas iud u intuito,que est ud abstractu Contra, inretio est superior ad
spem, & de essentia eius, ergo 1 dicat a se de spe.
Rndetur quod licet ita sit, in propter tepugnantia modi signis cadi, interio no pdieatur despecie,scuti nec alat ias,vel rationalitas de sole, drueendo homo est Halitas, ubi homo est coeretum, S aialitas est abstractu. sed contra hanc responso ne arguo se, spes est intentio scda, ergo spes est iterio piobat cosequetia, sia a parte in mo ad totu in mo valet cosequetia qti no est determinatio distrahes vel diminues, sed ista, spes est intε-tio secuda, ergὼ spes est in tetio est limoi, ergo is sta est vera, spes est intentio, & s hoc est veru s quit,ergo homo est intelio 'ir est salsum Io. Λnglicus Scotista, hut e roni succubens dixit se istus in hoc passu no est loquutus ex propria snia
assertiue, sed recitatiue de mente eoru , qui hanelpositione negant, spes est intentio, di ratio estua ad alia festinabat. Vnde in sit v, ista pdicati est bona, spes est inietio, ua est inietio secuda, Ri1 sida inietio, no dimitivit tonem intentionis
in eoi sed ly sida, est determ inatio cottali es. Sed mihi ut O dictu hoc Io Anglici. bene possit si are in doctrinas .du dieit, ly,sida, D. diminuit, sed cotrahit, di sun do meo iudii tu super doctris
nasco.q. a 2.unde tale ronem pro ipso sic formo,
rn allud senet ad aliqua simpliciter, di stim ud
addat sibi aliud determinas stem ud, stat latupro illo, sed l1, uuetio, se habet ad intention ε nrimasmpliciter,& ad intentionem sedam, secim
si ergo si intentioni addat utl1, secunda, tisi si abit pro inietione secunda.& se ista eritvera propositio, species est intentio, cum arguitur species est intentio 1. ergo species est intelio, & se benedixit Anglicus quoad hoc, sed mihi non placet dum dixit, quod Scotus non loquitur hie ex propria sententia r Mauritius vero qui magis iura ait in verba Magisiti,tenet Scotum esse loquutua. Arguitur Resp. scot
Resp. Iciani Anglici. Resp. Mauriiij Hiberaticia
109쪽
propria resp. Dubitatio. Respo Dubitat Io. Responso. Dubitatio. Resp. scoll.
assertiue,& θ haee potest negati, spretet est Inte-tio,&etiam ista, specie; est intentio secussa, si in strictὰ, & proprie Logiee loqui velimus, licet melius dicere possim us. γ species est quid intentionale,vel res secundi intentionis,vel respectus rationis, & hoe praedicatione formali, licet praedicatione identi ea sortὰ posset hoe concedi: ego ver 3, qui nec in Henrici verba iuraui, dico quod ista praedicatio est veta, species est intentio, di Scotus loquutus est ex propria sentefitia, nec mitu P in hae te hane tenuit phantas am, quet aliis modo non placet,ut etiam Ioannes Anglicus oluserisse videtur.sed hie dubitabis,illa intecto quae praedi eatur de specie, est he intentio aliqua secuda cois, an particularis' Dico est uniuersalis,&cOis,di generica, nain datur intentio secunda comunis ad intentionem secunda geneticam, vel specificam, di haec in tetitio secunda Beelsi ea ad hane,in illam specificam, se habet ut luperios ad sua in seriora, v. g. sicuti substantia est, Animali, homini, & equo communis, ita intentio secunia da eois generalissἰma. optimE de omnibus generibu ,δε de omnibus speciebus pridicat: Qui res
ite tu, hae e intentio secunda uniuersali est ne aliquid causatum, an non ἰ di ratio dubitandi est, quia Oi, secunda intentio ea utitur ab aliqua P prietate reperta in re, sed hie nulla apparet talis proprietas: Ad hoc rii deo O intentio tela in comuni non causatur aliqua peculiari, & speciali causalitate.i .causatione, scuti nullum aliud uniuersale . nam sicuti animal in communi non pro . ducitur. sed hoc, & illud animal, cum generatiost particulatium: similiter productis Socrate,&Platone per se primo, et immediate producitur, homo in communi,per accidens, secundario, ac mediatὰ se causatis intentionibus secundis, in serioribus , di specialibus ab intellectu effecti-ue improprie, & a proprietatibus rerum materiain, originaliter, adices iter,u incitatiue primo de per se, tune ea usat intentio seda in coi, vel ens rationis in coi, secundario P accides,& mediate. Dubitatur tandem, & vltimo circa hane tertiam eones.Dictum est ιγ ista propositio est uera denominatiue, Animal est gen .vel homo est species,quatitur est ne per se in aliquo modo perseitatis talis propositio 'Ad hoc respondetur negatiue D in nullo est quatuor modorum per se, ros ponit Aristoteles I .post e.cap. q. quod in.
uctione facta in omnibus modis probatur. Notalis modus
in primo modo dicendi per se, quia talis modi est,quando quidditas subiectissuit, & emanata Ouidditate praedicati secundum Linconte sem, quidditate praedicati secundum Linconiesem, de tale praedicatum, aut est tota definitio, aut pars definitionis, sed ista secunda intentio, genus, noest tota definitio, vel pars definitiones ipsius Λ-nimalis, licet sit ratio definiendi , de probat quia dato opposito tunc Animal esset partim a natura,& partim ab intellectu,& sie a diuersa no inuicem subordinatis , nec uno per se essentialiter, sed uno per accidens. Nec in secundo modo perseitatis,quia talis modus est quando quidditas praedicati fluit a quid ditate subiecti, veli princ;piis subiecti, ut inquit Albertus. ut risibi- tile a principi js homi his: Nec in tertio modo per se, quia tunc natura esset sussciens causa talis a cidentis . Nec in quarto modo, quia solus intelleinus est causa reiciens talis intentionis. Sed COAra. cotra hoc arguit intiltipliciter. Et primo Pintentio secunda praedicat in primo modo dice di persede prima intentione. Intentiones secundae possunt diis nite primas intentiones, cum accidet iam agnam partem conserant ad cognoscendu cui quid est i .de anima tex. II.Adliocre sidetur 93 Resp. οintelligitur illa auctoritas de accidentibus realibus,quorum cognitio praecedit cognitione sub . lecti, di talia sunt accidentia realia propria, non autem potest intelligi de accidentibus intentio- onalibus,quo tu cognitio sequitur ad subiectum. Secado, videtur ut ista, homo est species, sit in se- a. Min' princundo modo dicendi per se; quia accidens si uens cipaliter λα- a subiecto, de illo praedicatur in primo modo di .s cendi per se: Ad hoc respondetur*intelligitur Resp. quado praedicatu ex natura rei egreditur ex principiis quidditatiuis subiecti, sed hoe modo non
sunt secundae intentiones: Cctra, Aecidentia in is
separabilia dis niuntur per subiecta I. Phys comis is
29.& T. Metaph. 4z.Sed intentiones secudae lunt inseparabiles a primis interionibus,ergo des nitatur per illas: Riatur accidentia inseparabilia sunt duobus modis, aut propria,& alia, aut coia, &in tetionalia, accidetia primo modo sunt inseparabilia a subiecto,& definiunt per illud, non aut accidentia in tetionalia V ndelicet aecides impossibile estut sit sine subiecto I. Phys. 39.q. Metaph.
23.& 7. Metaph. com. 2 . tamen non omnia acci
detitia definiuntur per subiectu,& de illis praedicatur, in secundo modo dicendi per se. Seeundo principaliter arg. Cuicunque per se P obtine i competit definitio,illi etiam per se copetit diis ni quod tali. tu; probatur quia cuicumq; per se copetit, ut sit sitis sit substatia alata sensitiua,ta etia competit ut sit Ais p 'nimal. Sed homo praedicatur per se de pluribus dii ferentibus numero,ut patet dicendo Socrates est homo, dic. Ergo homo est per se est species,& smiliter de ista, Animal est genus.
Ad hoc respondetur uno modo, negando mi , Resyc. non norem, sed ista responsio est falsa, quia hoc dato sequeretur quod ista esset per acciuens Socrates est homo, similiter homo est animat: α ideo alistet Respondit Sco. q. II. super Porpb t. pro qua responsione quia est valde dissicilis, noto aliqua. Rς Et primos, licuti datur copolitio realis, ita et datur compositio rationis, Se es, licuti incomposito naturali sunt tria, videlicet. Materia,Forina, Noranda & vnio media seu informatio, qua resultat vi ucompositum, ita incomposito rationis sunt etiatria, videlicet. Subiectum, praedicatum .dc coruo NManda. la, ex quibus resultat unum compositu in ,scu ictria entitas quae dicitur propositio, ubi ista ν- . nio praedicati cum subiecto dicitur inhoentia, praedicatum vero quod mediante illa viritur subiecto, dicit inhaetus, & sic in Ppositione lunt tria, videlicet. Inhaerens.i. praedicatum, illud cui
110쪽
r. Natare v. Tertig notangum praeter ista tria. quae d;cunt essentialia propositionis, reperiurair in ea aliqua accidentalia. verbi gratia. ly per se, per accidens, formaliter, Materialiter, in primo modo per se, i in secusso modo pscia priori, a posteriori, quid-ditative. essentialiter &e. quibus se stantibus , sumendo ex his accidentibus pro postionis ly. per se, quod pro nunc facit ad nostrum proposis oti. tum, videnda est responso Seoli, quae talis esticam dicimus. Homo est species, vel Homo est vis niuet sile. si ly per se, determinat inlis rentia prς dicati ad subiectum. se nulla intentio secuda aliquo modo perseitatis potest eompetere primae intentioni, sed solum per accidens; si vero ly, per
6 s determinat in littens. i. se tenet non ex parte co. puta, sed ea parte prsdicati quod dicit in hires, seu dicibile de stibiecto , tue in illa pronostione Homo est per se species, denotatur, P nomo est species, quae species est per se species, . bi praedi .eatur idem de eodem in primo modo dic Edi petse, de se propositio est veta. Vt si dicamus, hi mo est per se, species; si ly per se, determinat in-DubitatI.. haerentiam est salsa, si in littens est vera. Qiiod si 'utras quomodo possumus nos cognoscere, quando determinat in hirentiam, & quando in- . hqrens Respondeo, cum dicimus, Homo est per
se species; ita ut ly Homo, & per se. sit loco subiecti,& species loco pridieati: tune determinat in hirentiam. Cum ver A dieimus, Homo est, per se species, ita ut homo si subiectum, & ly per se species, pridicatum; tune determinat inhettens, - verbi gratia, s dicim .Homo est per se, Animali istis, ly,per aut determinat inlit remiam, & se tenethaei etitia, & ea parte subiecti,&sic iacit hune sensum. finis
determinite mal P se competit homini in aliquo em quatuor
rem . modis per se l. PosteSi vero dicimus, homo est, fer se Animal; ubi, per se, determinat in hirens, de e tenet ex parte prsdicati, tuc facit hunc sensum.
Homo est per se animal, ouod animal est per se animat: Responso igitur sit talis; Homo est per se species, si ly per se,sumitur ut determinat inhaerentiam, ocle tenet ex parte copulae, ut sit praedicatio quid ditativa, tune propositio est salsa, &in nullo modo per se; de tune debet legi sic, Ho- mo est per se, species: Si vero ly per se, determinat
inlitrens. i. prςdicatum, seu se tenet ex parte prae dicati, ut faciat pdicatione denominatiua, sic est
vera, de debet sic legi, Homo est, per se species .i. quae species est per se species. Hic Scotus: sed in
rei veritate mihi νidetur ex hoc lic concesso, posse sic argui. Homo est per se equus, quia equus est per se equu s: sed Seoto adiit reo,cum quo malo su btilitet in his etrare,ucum aliis bene leuiter .Arru Inir dicere. Amplius, de ultimo, Homo est per se intelligibilis, ergo per se uuiuet salis . Re psi deo, est per se intelligio ilis, quia intelligibilitas compe- et tit ei per se tanqui menti reali, de non peraces dens sicuti competit entibus rationis, quae intil. liguntur per primas intentiones, in quibus su Dubi Mis . dantur. Amplius uniuersale competit homini, Habstrahit ab omni accident , ergo uniuersale n5 γα ivi competit ei, ut accidens. Respondeo uniuer
sale eompetit hom ni , vi abstrahit ab omni reeidente reali, quod e; competit ratione in ateris. ut habet esse in suppositis, non autem ab accidente intentionali, quale est uniuersale et eompetens, ut habet esse cognitum apud intellectum .
Sed eirca pridicta duplex occurrit dubitatio. Prima; in ista propositione in qua pridicatur in . tentio de re,videlicet. Homo est species, & Antismal est gen pro quo supponit, vel qualiter sup ponit ly, species λ Et de hae re duplex est opinio, Prima, de quide cois opinio est ty ly specio, surponit pro quadam secunda intentione c. ncretiud sumpta; secuda opinio est Scoli I. sen. dist. 23. q. unica, ut tunc ly, species, supponit P illo pro quo supponit subiectu, connotando illud subi cium habere talem secundam intectonem, sicut qsi dicimus Peti' est albus. b albus supponit pro Petro, connotando ipsum Petrum haberem se alba din de simile dicendum est de reliquis qua tuor prs dicabilibus, de hoe quia nullus termin accidet alis abstractive sumptus pridicari potest denominative de aliquo subiecto, Unde sicut ista non est concedenda ex Arist. in e . de substantia. nomo est albedo, Petrus est albedo, smiliter nec ista esset concedenda homo est species, str pς-cies sumeretur in abstracto, de ideo Ir species est
terminus concretivus, de eonotativus. Et hoc di- eo si subiectum eonsideratur tertio modo, ut habet esse cognitu apud ipsum intellectu . Sed dicet N o uictus, in quo distet ut prima, de sciri opi. :Respodeo in hoc ut prima opi. dicit ly speciem sup- Ponere principaliter pro intelione; secuda vero opinio, principaliter pro subiecto habente illam intentionem, dc hoc est melius dictum . Secunda dubitatio est, A n ista se concedenda. Genus est genus, spes est spesZAd hoc indetur. P b se propositio identica in qua pridicat idem de eodem, pol facere sex sensus, seu sumi pol sex modis. Primus sensus est. Ut lyGenus, sumatur tamia subiecto quam in praeditato pro per se deno minato .L pro prima intentione, puta pro Aiali. ec se dicere Genus est genus, idem est ac dicere Ai 1l est Aial, de tune praedicatio est vera in quar to gradu primi modi dicendi per se secundu Scotum. secundus sensus est, s ly genus, tam in sibi eHo, quam in pridieato sumitur pro per se significatini. pro secunda intentione. Et sic dicere. Genus est genus,est unam secunda intentionem connotatiue, de eoncretiue sumptam, praedicari
de seipsa Et sic est etiam vera pridicatio.Tertius sensus est,quando ly, genus, in subiecto sumitur pro denominato a. pro prima intentione, dc in P dicato ipse significato . i. pro secuda in ictione, ut si dicamus, mal est genus, de tune est pdicatio vera,& denominativa. Quartus senius est, ii sonus ex parte subiecti sumitur pro per se significato. i. pro secunda in tetione,de in parcato pro per se denominato. i. pro prima in tetione, de tune fit talis propositio,genus est animal, de ista est salsa, quamuis ista sit vera aliquod genus est animal.
Quintus sensus est quando ir genus utrobique idcituta in subiecto,quini in praedicato sumitur pro