장음표시 사용
591쪽
gene a diuiditur . quaedam 'enim' sicuti existimantur, ita di ciliasunt : udedam,tum nonexistimeniatur, tamen sint . ubi di ullas OeIt, evapparet; iride multitudo uoluntatem fluctum libenter abducit. rem quidem ipsam', qt anti est , opinionea simamus , O uehementes expeti se magnis v ro laboribus , ct uigilijs ut ehiatur , non facile quisquam a seipso impetrat. aemat enim hominis natura moderatam quietem y eaq alitur I ct crescit ; numias contentiones, quibus se itur, ac minuitur ,
recusat tibi uero facile in speciem aliquid Ostiendi. iuridi eultus inclusa latet: cnfusmodi non esse pau-
ea , inanis multorum d fuit huemientia e eo si quentes, bona spe inuitati,accurrunt; facit'. ad eas fes aggrediuntur', in quibus vel mediocrem ope ram se ponant, futurum , ut ex animi sententia su cedat, arbitrantur. quos deinde ,graui temeritatis infamia, refellit euentus . huius generis haec est, de qua lorationem instituimus , ratio interpretandi. quis enim es , qui se non existimet Liuium posse, Sallinium , Virgilium Ditsum mehercule Cicer nem ita commode explicare, ut desiderari ab erudiatis beneq. intelligentibus uiris nihil queat e atque hi, cum in C. Marij, aut in L. Syllae nomen inciderint; si λIari' , aut Dyae uitam, a Plutarcho su-'mptum, lin sua scripta totam transtulerint ; tum se suas praeclare partes absoluisse existimant: cum
interim , in quo doctrinae , quae pausso sit occultior,
592쪽
68 νηπλI MANVTIIonare t notae quo ingeni' lumen in quo prudentiae uis , aut iudicis, signa cernantur, nihil asserunt. exire ui mus quotidie , apoLIremi or-
is hοMinibus factos, speciosita magnaq. posticensabusist Alis insignes , mini hi preti icomm talios: quos non modo quiser dunta salio de se ipsis opinio ne decepti ueram etiam qui typis imprussis edunt, i s, qui boc de. geoere iudicare possunt.,-:onsultis, quo Wm mouo deforman praeclarastudia utιexa-rum de poneritates a pessime merentur . sed
setera , qμaς ferenda nonDnt feramus tamen, ac dissimulemus , sane multae commemgrios vero illos , qui passim leguntur L in Ciceronis strationes,
quem librum j latinorum oranium Dcile principem P grauem , inquam , istam mmensi voluminis molem. quis est qui ferre hilo modo posit ἰ loca suns
in Ciceronis orationibus male mendis essecta quamplurima: sanari nullum uideas.. sunt ob dantiquitatis obscuram notitiam discitiae quos is, de toti terpretum ni ero, qui lumine explanationis illu-sret ' denique communia tantum, q0Mq. omnibus paene patent, ea sumunt ad explicandum: ex abdiris, quo me labore O ingenio accessus non es,do
nae fontibus nihil hauriunt. contraque , multa cor rumpunt magis , dum c mendare conantur; multa.
ea plavando peruertunt,et pulcherrimas saepe semeitias turpisimis inscientiae maculis inquinant . βώ
me ita commouit indignitas, itaq. meum animum,
in uere dicam, misera loqua eum sisseιit, θη-i ob. ' istutum
593쪽
illatam viro optimo, egregieq. de litteris merito Ciceroni, qui manae terminos eloquentiae longis. me protulit, ignominiam ; ut Italuerim, si cum x ita ualetudo, o cum ualetudine otium suppetat, trienvium, aut quod omnino res exiget spatii, in hoc omnium pulcherrimo libro interpretando, seu diosorum gratia, consumere: non quod ero is ci
qui mihi tantam arrogem , ut alpss detractam luna trael, isdem ad me trans eram r abeli hoc a consitie- tudine mea , abill a natura plurimum e sed nequo 'rursus is sum, qui, cum ceteros probe noverim, φ' se me prorsus ignorem ; ct qui, cuia alios accusem , propterea,quia non praestant ea, vae ab eorum)ludio postulantur, ego me ,si quid praestare posse mihi uiueor, velim contemnere. non ita laudem fugio es nec nimis appeto. alterrem stupidae cuiusdam sapientiae,alterum Gamae arabitionis esse vitium semper duxi. neque hero , se quid mihi es antioribus in litteris assumpsero, longe admodum ab iis finibus, quos modejitae ratio praescribit,dis edere mihi
Bidebor .scis tu Aeli, pro nostra hetcre amicitia, o familiaritate, per quot annos, quibus laboribns haec , quae ab humanitate votaen acc erunt,studia coluerim. sciebat optime omnium, O mihi, cum niueret, hoc nomine tribucbat plurimum, Birnar dinus Arasseus Cardinalis, meus ille, in omni mihi uita deflendus ΛIasseus, Urbis deliciae, lepor , hu- maritas, exemplum antiqui ossicij, flos omnium Mim. tutum . is amabat baec studia mirime, eaq. quibur poterat
594쪽
poterat rebus poterat autem plurimis P tuebatur,oe fouebat . bene autem de hac , quaecumque in nobis di , uel potius quantulacumque est; latinae orationis facultate existimabat : meq. quotidie , quantum psssem ,' ut latine Jcriberem ., urgebat. Oscribςbat ipse , ut scis, luculenter , egregie. provhabat owmno meum consilium, 'esserebat, ma-aime, de commentaruis in Ciceronis orationes; sed
exerceri malebat prius industriam meam in cnti quitatibus Romanis , ino potissimum auctore insti
tutis . interim , ut quamea unius partis forma de to- to liceret aedificio conticere, unam aliquam,quae te Gmen ingem' mei pracberet, orationem subsecivis horis ut exponendam susciperem, hortatus eH. ego simpsi pro Sextio: ncc multis poIleum sermonem mensibus hunc., qui nunc in tuo nomine , Antori Aeli, apparebit, commentarium absolui. O, quod, illa si uiueret ,fecissem , ut hoc ei, quidquid est, muneris desierrem, sudio meo commotus, illius uirtute impulsius; ideminunc, iisdem adductus cavis , tecum facio libentissime . nam cum amicitia inter. nos cst, quanta inter duos, quorum oe voluntates, iudicia c)nsentiant, esse potes maximae tum ha bes uirtutem, non eam, quae petitur a liba is, quae uno scientiae nomine domitur ,sed eam, quae oritudex animi pracsantia, ct multas in se laudes conti-- net, studium insusci tendis Ecclesiae caussa laboriribus, constantiam in perferendis; humanetatem m- racipiendis homimbus , benignitatctu in si bicvam
595쪽
dinc ψitatem in consuetudine familiarium , gri'
in emincongressuinsermone clarorum tui . sedi milium uirorum; denique uoluntatis propen nem ad optima quaeque singularem . itaque te summus ille artium hone Iarum patronus , decus trullae. Delexander Farnesius Cardinalis in oculis fert; tibiaricana communicat; tuis inconsilis, si id deliberandum e Ii, multum , si quid perficiendum, tu uigia Iantia plurimum ponit. 'ru', quo apud ilium Masseus olim loco fuit,eodem ipse nunc es: rectissimam q. ἐaudandarum actionum uiam , i obseruatis, Masei uestigi s , ingressus, pergis eo fauentibus homi us, approbante Deo, ubi debitum ijs, qui bene ac dabiliter uixerint , praemium , summa dignitas per
sdiluitura mouit etians me uehementer illa ratio ς quod erat inter uos c&nlimmo animorum artissima leonu niebantsensus, congruebat uoluntas:praeterea simplices aurimi, ct puri, nulla simulationis arte obductici nulla inuidiae aut malevolentiae labesu res , Quare , quotliam illa 2 ga Di Dauitas , illud
ingenium , ista uistus erepta morae , iamivniblulquq fato , nobis eri; tametsi memoriam illius uiri neque mila mkrs, neque omnino dies usi a umquam e ripieti quando , quae illius erant partes mori audis liberalibus disciplinis,eae translatae ad te utilentur, praeclariq. muneris quasi uicarius relictus es rego quoque, quod in illum stud , quod habui voluntatis, ac beneuolentiae, cid erat tantum, ut accedere nitilposset totum illud in te unum , illi quam-- simillimum s
596쪽
Amillimum, contuli: qui te antea, Me meritis, multis ingeni, tui suauitatibus ctus, unice dilexissem, tamcn id , quod in amore summum uidebatur, auctum, cum hoc acccssis, etiam atque etiam , pleni meq. cumulatum intediago. I mi igitur sero,stuctam ingenij mei , in orationem pro Sextro commentarium , operis uuliser-
si , quod malores a me vigilias postulat, imaginem ἔquod ipsum, Maseo promissum, idem tibi, qui eius in locum successise , iam nunc animo dicamus . uerum hoc serius fortasse praeHabitur . de re enim, quod ad me attinet, coefitutum est, , ut uides. aggressus iam sume de tempore, is , a quo nostrori
consiliorum pendet euentus, rerum omnim moderator viderit Deus. Habeo nunc inmmbus Antiquitates . eas nisi pertexuero , nihil instituere in a- ramo est. pertexere autem μt possim, duo sunt optanda, ualetudo, ct otium: quod utrumque,agia is annorum seperiorum fluetjs infirmatus., ct rei familiaris cura impeditus, nunc quidem magna ex parte desidero. accipeinterim hoc, quod adest, argumentum obseritantiae in te meae, O illud, quod aliquando, utθcramus, futurum es, suo tempore ex lecta. .
597쪽
int A M di cili in Iocst Wrsetur eorum industria, ipsi de graeco uertunt, neque tu , ut arbitror, ignoras, Ioannes Moruisieri , uir clarissme , cui ues exercitatio laterarum , uel im natura, vel potus utraque simul hoc dedit, ut in sedicaη o,eacederes; . ego experiens ita sensi, ut , quia se:antea in hoc genere pec antibus acerbior fuissem, ac durior, ndem postea, re tentata , eo libentius' ignoverim, quo magis eandem ipse culpa m eat escerem . Occumrynt tys , qui degraecis latina faciunt, duo inter βMaxime contraria uitia e quorum utrumque cum it ndum aeque sit,ita periculosa tamen cautio est, .ut fere . dcclinare ab altero dum vis, in alterum incurras . nam qui in eo laborant, ut graeca uerba
totidem paene latinis reddant, quod deles interpretes habiti uaunt , inepte faciunt, atque in illa ipsa nimis attenuata diligentia grauiter peccaης, quo niam quidem res ipsa primum sit obscurior; quod cum interpretiis oscio pugnat; deinde latinae ora tionis dignitate cultuq. di situla sordescit : O qui horum in uel bis referendis religionem improbant ,sμtjή q-- pHant , libertatem ipsi quandam, oelii, licentiam
598쪽
hice tiam magis amant ; his plerumque contingit , duis ad kaise ita diu animo intendunt abi assennentia D us aberrenisummum artificium,
summa q. pusdre frudentiam, si qui, , inter has
diseustites confluuilis L quasi medii s infer duas Syrtesdia naui ut a naufragium nou faciat'. quod aetate nostra cum ex transalpinis hominibus multi, e Asionris etiam nom auci tentaverint tamen ,
cum omnes excus, uix imum aut alterum ex unitiessa Ualtitudine reperio , qui perfecti Munus imterpretis explesterit. Atque ego uidebam fore , ut in illam ipsam Hecantium interpretum turbam conjcerer: ct communem esse caussam confiteorused mea tamen hoe probabilior en, quod alij se ad id , quod in hoc geneis perfectum en , peruenisse sint arbitrati; ego qliam a persedio longe distem, ipsemel intelligo: ut mihi saltem incorrupta' seueritidaea, alijs non solum perficiendi ratio defuerit, ue-- rum etiam 'iudicandi sed , quia fieri poten, ut , quemadmodum ali' fastuntur in eo j, quia sua scrip ta nimis indulgenter probant; ego contra fortasse saltar tu eo, quia mea seuere nimis improbem: ex specto , quid tu sentias, Moruisieri sapientissime: ut, ii te inter me o alios interpretes aliquid interesse duxeris ; siue me quoque in eodem , quod aiunt, haerere luto iudicaueris; ego quidquid statueris , ad ruam sententiam meum de me ipso iudi tum in utramque partem accommodem. . Equidem probari a te , atque emiam laudari mea scrip νδ uelim qui
599쪽
qui mini ne soleo esse ambitiosus , tamen igniculis
quibusdam cupiditatis incendor, ut meum nomen in ore tuo uersetur non enim, a quouis homine laudari, opt4bile eri; turpe etiam, a quibusdam . me quidem non tam ipsa laus, quam laudantis auctoriatas vicit . quare, cum tu is sis, de quo duo Reges , at quales Reges c omnium , qui in Gallia regnauerint, maximi, pater, O filius, optime set erint; quorum alter legationem tibi ad Venetam remp. detulit, alter eundem honorem ponea confirmauit; rumq. in ipsa legatione publicam personam omnire, loco, tempore ita suIlineas, ac tuearis, visum mam in te grauitatem omnes laudent, nec tamen humanitatem quisquam desideret e magni refert ad ingenij mei commendationem, quid tu, uir primarius , o omni laude circumuens, de hac mea tenui uigilia sentias . potest obscuram per se lucubrationem tuum tenimonisi illi Inrare. quod ego si assequar, ad ista praestantiora, quae maiorum uigiliarum siunt, quaescis a me iam essetUrtula,siam alacrior e quae ipsa posteri cum legent, cnon enim dicam, si legent; qMia, quod summe cupio, summe e iam sperare iucundum esto de tua, non una, aut aiatera uirtute, sed sapientia, quae omnes uirtutes
contiuet, me.narrante cognoscent; O, cum cognouerint, ipsi quoque praedicabunt . Venetiu ,
600쪽
CARDINALEMIN. LIBRUMDE. ROMAN IS . LEGIBVs
OMNES artes, atque omnes res, H I P P o-I. Y T E Principes, Cardinalis, modo aeteri, modo minui , nec easdem perpetuo esse , satis inter ο-mnes condat. patet hoc quidem oculis primum, d
inde etiam mentibus.oculis notamus euenta: mente,
eur quidque eueniat, quo ue referenda sit cuiusque rei mutatio, intelligimus. itaque lapides, O metalla, quae omnium durissima sunt, quae uis hominum Irangere vix potest, haec tamen conficit, ct consumit uetunas. quidquid enim ex partibus aliquando costi, o concretum en, id easdem in partes alia quando dilabatur , ae dispetur, necesse e R. habet hoc materia ilia , unde res omnes coviant, ut formae mutationem quaerat: idque, quod sequitur , assecuta, migrat in alias naturas, quasi, quod apperjt, eo numquam esse contenta videatur. neque uero haec naturales tantum ad res condicio pertinet, sed inuenta quoque hominum, operaq. attingit. mores , consuetudines , loquendi ratio, quam linguam camus, leges ipsae, quas ne quid umquam ex hominum memoria deleat, in aes incidimus, omnia demum , quae ab arte naturam imitante fluxerunt , quotidie mutantur, ac tolluntur, non modo ab e ternis caussis , contra uoluntatem nostram, uerum etiam