Doctrina christiana de sacrosanctis ecclesiæ sacramentis ab heterodoxorum erroribus vindicata in tres tomos distributa auctore Alberto Pappiani .. Tomus 2. pars altera in qua agitur de sacramento matrimonii accedunt Benedicti 14. pp. maximi encyclicæ

발행: 1772년

분량: 207페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

et heologorum , Iuristarum, &Cationissarum pars respondet summum Pontificem iusta, ac rationabili caussa interveniente vinculum hujus Matrimonii solvere posse ex auctoritate sibi a Christo specialiter concessa pro bono fidelium regimine ad eorum pacem conservandam , sive dispensando super dicto Matri erimonio sue de elarando in illo casu vinculum Matrimonii esse solubile primum huius dispensationis exemplum repetunt ab anno IOIA udo anno Gregorius VII dispensavit eum Godefredo Gibbero, & Principiis Mathilde, qui ode laedus ad alias Nuptias transivit Mathil de Virgine i ae innupta manente , hoc vinculo ditatuto plures alios Pontifices recenient, qui Per sexcentos continuos annos eum aliis Coniugi rus dispensarunt, di illorum matrimonia Rata resciderunt, ut possent aliis nubere. Ut huic Dispensa tioni Pontificiae vim addant alteram dispensationem recensent saepe a Rom. Pontificibus ceneessam in voto suemni Castitati, emita in Religiosi Pr fessione , quam facultatem retinere Pontifices asserit II. Thomas in4. Senten. dist. 38. q. r. a. q. ad 3. his verbis: Si communis a muras totius Guy mraui eoi mei revincia exposieris posse e--monte R. P. O i m Continentia , ct iis Vis Relieionis dispensare . Et ut eludant Adversariorum argumenta , quae Romano Pontifici adimunt hanc auctoritatem , reponunthη argumenta respicere Conlammati Matrimonii naturam, pro quo ita 'vendo nulla penitus data est alicui potestas, eum hoc Matrimonium praeselerat, non unionem Dei cum anima fideli, quam exhibet Matrimonium Ra

tum in quae per peccatum solvi potest , sed unionem indiu lubilem Verbi Divini eum Christi humanitate ., Adversatio confundere effectum Sacramenti, scilieet inditalubilitatem Matrimonii cum effectu dispensationis, quae a Matrimonio Rato, Deo ita volente, declarat ob urgentem caussim posse indissblubilitatem auserre & demum reponunt Adversarios aberrare a quaestione, in qua versantur. Huius igitur gravissimae, de molestissimae Controversiae rille selus Iudex erit, qui solus juris Divini declarandi potestatem habet, chare est fidei regula, ut loquitur textus in cap. quoties Fidei, in cap. TM r,

in cap. a recta a 4. q. t. cum enim potestas hae dii pensandi, non in gratiam , ac bonum praecipue pravatum ipsorum Conjugum, sed an primis ipsius Ecclesiae si hane audire oportebit, quae legem Dei, ad quam refertur Lex Naturalis, interpretatur, &cui adest ipse Spiritus S. ne erret in iis, quae spe ctant fidem δε mores Et quemadmodum haec pronunciavit nonnullos contractus est licitos, ut Consignativos, itemve sacra' Immagines licite pii gi, coli in templici etiam ne duce Seriptura is Traditione priorum Saeculorum , nam satis illi fuit quod essent res consentaneae Legi Naturali, cui

scriptura, Et Traditio non opponuntur ita pariter asserere potuit organo

Supremi Pastoris, Matrimonium tantaminatum . quod est verum Sacramentum, non aliter ac Verum Sacramentum est atrimonium Consummatum, su--s dispensationi Pontineis, quia huiusnodi dispensitis in talibus circum

santiis congruit admodum Legi Naturali, non adversitur scriptum, αTraditioni, liuet in alterutra non inveniatur xiii Neque a nodis laborandum est in invenienda ilia ossa , eademque inquirenda iusta, .gravissima, quae movere debet Pontificem in eon' cedenda hae dispensatione Duodecim Causse recensentur a Pignatello Tom. Dconsuli et s. n. r. de non tamen inde sequitur, quod interoeniente illa.

52쪽

DE SACRAMENTO MATRIMO m. Dfidelis quis inveniatur, quem certe esse praepositum similiae suae . Pontificem Catholica omnes profitetmir, qui propterea si reipondet se non posse

dispensare , ut narratur Innocentium VIII respondisse , Astrianum pariter i V. QS. Pium V non semel requisitos ab Oratoribus Principum tu Fidelitatis, almarium argumentum est non illius impotentia, pro qua pugnant nonnuli inter Theologos,in anonistae, qui verba Christi concedentis Petro Clamve Regni Coelorum i Tibi dabo claues erc. uodcumqu sineris c. dimeriuntur ne potestatem cincedant progrediendi ultra Cancellos, inter quositam sponsam prospiciebat Mysticus Sponsus, quorum sententiam dum legimus , non immoramur , sed aliis examinandam relinquimus, & ad alteramini- sertionis partem probandam accedimus, in qua ponitur , quod cum a uua causis, tum praecipue a semieario Concubitu non dirimitur. XIV. Apud Antiquos maxima Controversia sui utrum Matrimonia Rata, ει consummata dirimi, rumpi possent ex aliqua caussia, hoc eruitur ex promlixis Disputationiblis excitatis inter Graeeos, εὶ Latinos P., ex iis, quae L mi in Patres in hoc argumento seripserimi, ut praeteream et erodoXOs Lutherum , Bucerum, Calvinum, Walios dissidentes non in asserenda earum caussarum proxistenti, sed tantuni vi minimo occasionem Disputationi dederunt verba Christi Domini, qui Pharisa leae instantiae, quae legitur Matth. Isis .ficet ne dimittere uxorem quacunque ex caussa non novam Sententiam Prose rens sed illa repetens, quae atth. s. docuerat , se resi initis F. - . -bis, quia quicunque dimiserit xorem fiam, ut ob fornicationem, re aliam xerit marchatur . Qui inculcat , ac repetit sola caussa fornacataorus uxores

dimitti posse, Nuptias dubio procul propter Adulterium videtur silvere. Qua de re o curismam hanc is ad extricandum diglaillimam esse quaestionem ait Augustinus in libro de Fide ει operibus cap. is qui tamen in b. a. cap. de Adulterin Conius notavie, quod Christus legem renovans. - - firmans de sacro scedere non violando nullam fecit exceptionem Firma igItur maneat nostra assertio, quod nulla, ne Anulterii quidem caussa Matriis motui vinculum silvi potest. M. Posset aliquis arbitrari hie nos actum agere , cum iam agentes de unitate atrimonii viderimus hoc argumentum attigisse Verum de hoc aietumento ibi tantum egimus ut ostenderemus etiam caussa concuse rente Adulterii non posse mulieri mulierem superaddi, licet uxor esset domissa a Coniuge linocente, hic vero demonstramus. . Christi sententiam absolutematrimonii vinculum non dirimere a. Et universam Ecclesiam ita

semper sensisse , ε merito fuisse a ridentinis P vindicatam quando in Canone . de Sacramento Matrimonii definiverunt: Si quis dixerit EccIosiam errare cum doctile, o docet juxta Evaveticam solicam doctrinam propter ων--- auterius vinia. - Μarrimori vincuDis ... Q. dissolvi, ct strumque ove etiam innocentem, qui avssam Adulterio Eoa de in non posse alter Conjugo vivem aliud Matrimonium co-rabere , maera a

am nupserit, Anathema fit.

XVI. Primum ostenditur ex hoe quod ipsi Adversarii non valent tam 3 definire quo per Adulterivit, alterius coniugis Matrimonium sirilitaruio an concedamus no statim ae alter fidem Matrimonii adulterio violarie

: . GPMdstris abrupti sui,ciis nu ostendere sne novo contractu non in

53쪽

39 DOCTRINA CHRISTIANA

coniugale ossicium exercere; munis, Uxor licet caussam repudio dederit tenetur ad Coniugem iniincentem illi condoluintem iniuriam redire Q Gne novo Contractu in licito Consortio manere, quia tua quod inducitur in lavorem Viri non aufere eidem ius petendi debitum unde inor tene in reddere, quia non desinit eius Uxor appestati. Fingant igitiis in v dio desinere esse Coniugem ergo Coniux innocens si volume petenti emniam culpam realittere, illi non licebit eidem adhaerere . eamdemque in Matrimonio detinere, nisi novo dere coniungatur . Porro contrarium do cet Apostolus, qui innocentem otiiugem virum mira alterius 'μα οπια fregit δε frangenti fidem praecipit ipsi viro suo reconciliara, & hoc prae sat auctoritate a Deo illi tributa . Iis, inquit a. ad Cor. 7. qui Marrim. - uncti sunt raripis, o ego, se LM-nus, Uxorem a Vir nos Hiaedere. quod F dbcesserit , manere iuspiam , aut viro suo reconcιtiara hoc ei ait hi lum redire, praesertim di fuerit revocata, quia auhuc manet vinculum in trimonii ex quo ad cio tenetur. Dicant tandem quando novum ab alterutro

foedus contractum suetit Verum uri nam tacea vis fruuatiam si s at

missione ligamen perseverat. μή dimissam duxerit , iterum repetit, marcharur, hoc est non veri consors matrimonii, sed nefaria concubitus fit reus . Abs ergo quicunque sentit oppositum, quod mile aec inde luee verba Christi lententiae interjecta ni ob fornicationem , quae ad praecedentiaci qui cumque dimiserit Uxorem necessario referuntur, non ad tequentia, o a Gam doseis, aera diceret quicunque solo excepto casi semicationis, Uxo Tem suam repudiaverit, eaque perstite, Me simium uerae, sua non ιι

aliam duxerit m chatur . . . .

xvii. me istis apparet eur in hae loquendi sirinula sipponatu -- frictio ad eam solam Uxorem . quae juste propter adulterium dimissa est, , non etiam ad illam , cujus dimissio fuit injusta cum enim verba sint generalia, sensus esse potest moechari, qui Uxorem innoceinem ducit, non m --ari qui ducit adulter a tu haec quasi pistinium sua impudicitiae assequa-aur, novam Thalamum mpune repetens illa vero non pisiit te a varo inrasse ejecta ad pervetuam teneatur a Matrimonio abstinentiam. Sementiam si e corrigant avinari , ingenueque ament moechari semper qui dis uam duxerit vivente Viro , quod exceptionem hanc tanti momenta Eva Felistae reliqui praetermiserint, cum a Chriit facta noti fuerit. Ea non est, anquit s. Augustinus loco supra cit cap. 8. αρα-ν eoostas una de re -quentes ab uno sex 4 eademque sententia sentιν dicamus . Restat igitar

tur Uxori , utique non moechatur Marabatur autem, ιιena es ergo. αι --

fetur . Porro Moseo es, hoc es e ua a Ma di is est, e iam Apropter fornicatiunii causi am imis es, ποη-- dimittenti,Moror esse res vir. XVIII. Id autem clarius adhuc ostenditur ex copo reipcnsic ni Christi

54쪽

υxorem Do ad vinculum , quae duci includebat, tempe dimissi,nem unius, . di potestatem ducenda aliam, Christus in praetatis verbis eadem duo distinxit, ac unum in caussa simicationis concessit , scilicet liniissionem, alteriini vero, incet potestatem ducendi aliam omnino abrogavit alioquin esset manifesta contradictio cum praecedentibus verbis , quinus repudium inuci erat in Le- Mosayca permisium is solutionem quo ad vinculum omnino reproba-. Solum ergo concessit illis verbis . quod ex caussa foriumlatiis possisqM Uxorem dimittere quoad cohabitationem is horum , non tamen quoad vinculum, nec in ullo casu permisit licere Iudaeis aliam ducere ricrevit e vivente, quia tae Comitium institutione sua, 4 ordinatiuiis Diis

vina prorsus irrevocabile XIX. Verum ne aliquis arbitretur nos Interpretis officium usurpata in iis mae in aera Seriptura sortasse videntur obscurius dicta. Nonne αPatres primi ordinis, Pontifices Generalia de Nationalia Concilia hoe idem senserunt,m propugnarunt Z acet aliquis Theodoretum , Asterium, Ama- num ranifeste nobis adversarii. Otare igitur propterea asseremus in hac parta traditionem Ecclesii Integra mansit quando actum fuit de non rebari

metandis iis qui ab Haereticas aptismum susceperant, aut de Beatitudine non protrahenda ad diem uitimum Iudicii, licet in se Capitibus ineruditione Et sanctitate colpi cui erraverint ita pariter integra nunc εὐει-

vis manebis , etsi aliqui ex Patribus non ita firmum nuptiarum macrum diaverum quia in eaos Adulterii rumperetur. 1 Divivis rivomis, inquie Augustinus libro de Fide es peribus cap. s. ita obseursin est . utrum iso, si .i dabi adulteram Me dimitrere. Mulier tamen. bea 6 si si ierim laxe in ur quantum existimo veniatiter is quasique umor. Obscuritatem eamdem agni, verunt Apost cli. qua propterea , ut legitur Maroro Christum iterum in domo de eodem liuerrogaverunt mi inarum iri in quod in diversas distrahi opiniones etiam antiqui Patres visi sierant, cum praesertini Ecclesia primis temporibus controversiism. lian non expenderit rExpendit deinde, M. Decreto composuit desinente tertio, aut ineunte saltem quarto Mento in concilio liberitano can. s. A. I 6 an Concilio

in Concilio Foroiuliensi can. o. o. o. in cita ili Nannetensi c. a. tum in coitellio Florentino ,, postremo in Tridentano ubi Patre Mnes quae stionum maximo studio non tamquam ad disciplinam pertinentem ut Miseriunoius scripsit in suo Tractu de Regia in Matrimonium potestate . ea tamquam Controversi in ad .lemo pectantem inaram studio defimuerunt, , at ut am dogma certum, Windubitatum in ab omnibus propugnati dum , taniquam ab Evangebe a m Apostolica Di ctrina descendens Concilii Eli ritani Decretum ita te habet Fidelis femina, qua 'duuerum maritum et

55쪽

luerit propter fornicatiovem . . . Vir vero eius ilia vivente nullatriis Miamo ipiat Eugenius IV in Concilio Florentino ,raecorum increm datalven tium Matrimonia superveniente adulterio reprehendit, idque correctione an- digere declaravit 6 in Decreto pro Armenis quamvis, ait, ex caum Iosem ait u liceat Thori separationem facere . mis tamen aliud Marra ηιumo rea re fas est cum matrimonii ui colam egitime contrare perpetuum M. Cur ergo Graeci, inquies, non acquieverunt voluntati Eugenii lV. Ut -- terimam , ut ipsi aiebant , suorum asorum consuetudinem sequerentur ita scribit Pallavicinus in libro 11. Trade iuitiae Historiae cap. 4. nec idcirco illas Aamnatos , aut anathemate perculsos fuisse ab sua lania oecumerica , etiam se Romanae . e Cat bolica Eecies huju modi mos tiquido innotuisset. Innotuit prosccto iste mos , sed etiam inii otuit quid lanctissimi is doct.ssimi Graeca Ore in hoc argumento scripserunt. S. Evarissus Papa in Epistola a. haec scribit rixori uon licet dimittere virum suum , at iteri se vivente eo Iocio marramonio, icet fomicatus fit vir ejus fi juxta Apostolum, aut vir uir conciliari debet, aut manere innupta . . in nos in Ami. x. M Athanagoras in Apolog pro Christianis adulterari dicunt eum , qui Morem fiam dimi inserit , o duxerit aliam Hermas . quem Apostolus salutat in Epist ad Rom.16. in lib. a. de dimittenda uxore ita scribit: Dimittar ii iam uir re quo per se moeat, quod dimiserit mulierem suam , ct aliam duxerit, ct ipse

moechatur. Clemens Alexandrinus in lib. a. Strom inquit quod assem --

sula Scriptura uxorem ducere, di ne a Conjugi unquam permittat disced

re legem apere constituit non dimittes uxorem praeterquam propter toreu riovem , adviserum autem non exsime covinae matrimonio viso uero ex

paratis ... quiorem inmissa accipit uxorem, maecam , hoc es cogit moechari Non solam autem qui dimisi es ejus causa, sed etiam qui amsa. scipi praebens molieri occasionem peccandi, Aenim ηοη Iu cepisset eam , reve , teretur a virum origenes Tract. . super intui. cap. s. sua ratione inquit aduriora est mutire, quamvis Mutine nubere videatur vivento viso. ratione ἐν vir, quamvis egirimo Meipeo videatur dimissismis aliquo miro , non accipit Iegitime secundum sentenriam salvatoris sed magis maechatur, quasi alienam accipiens et .s Io Chrysi,stomus ut ceteros omittam in Homit. 17. in Matth. ille , inquit, et alteram nos duxerit , hoc ipso Io c-stitnit criminis reum quod adulteram jecit ex ovo quae nimirum alteri nupsit bis vero accipieηdo alienam ari iter sectas strueseaquam enim mi hi reseras quia illam alter ejicie, nam expas quoque Uxor esse ejus, qui eam expulis, perseverar. Ergo ex his omnibus innotuit ipsos Graecos Patres sen-

sisse ne adusterii quidem caussi si angi Aedus atrimonii , nihilominus oestri

morem suum ad hanc usque diem inviolabiliter observarunt, nec Tridentinum Decretum detrimenti quidquam illis attulit, quod Veneti oratores postulaverint, ut sebdit idem laudatus Pallavisimis, quod in is eam ras supra

memorati adeo moderate lenirentur, ne Graecis deo inrentum inferrent Attamen hoc unum assequi potuit Cardinalis Montaltius Montis Realis in Sicis iis Aressiepiseopus in sis synodo Pro,inciai a. 16s, de potuerunt assequi ueliqui Latini Episcopi, in quorum Dioecesibus Graeci permixti Latinis vivebant eisdem sublini, ne ariti auctoritate propria, nullaque praeminsori iudicii Uxores adulterii praetextu dimitterene, o novis deinde Uxori-

56쪽

ritate propria fictas, nullas , irritas fuisse. At post laudatum Tridentinum Canonem Latinorum nullus in contrariam sententiam abiit δε ex Christi sese bis intellexit, quod quamvis Christus de dimissicine a Thoro dumtaxat , non de vinculi dissolutione . de qua suerat interrogatus responderit, ad propositum tamen re ondit , quia docere voluit qai in Judaicis Divortiis licith, quid illicis fieret. Primo quod in lege uxor adultera lapidabatur , nomdimittebatur, id ipse iustulit is adulteram dimitti permisit. Addidit praeterea dimissae adulterii caussa Uxori non debere dudaeos libellum dare Repudia, ut viri mimis essent audaces in dimittendis Uxoribus, si scirent nec ibi, nee Uxori licere alias tentare Nuptias, sed sibi solis dum uterque viveree esse vivendum. Ad haec resecuit innumeras caussas, propter quas ii Lege uxorem dimittere licebat, si sesam semicationis excepit Qquam dimissam Vir revocare non posset, in Evangelio non iussit quidem revocari, sed op- vix, este Apostola, qui inquit maueat innupta , . Viro suo reconci-- . Postremo eum in Lege Uxorem viro, non Virum uxori liceret dimittem in Evangelio, eodem Apostolo interprete parem Viri, 4 Uxoris cauisam esse volui . Hinc colligitur quantum hallucinatur Lai notus, qui intemperant asseruit s. Hieronymum contra christi dispositionem restituisse Coniugi se nocenti ius ad alias Nuptias convolandi, cum contrarium S. D ctor radi duri in Epistolis , quas ad Oceanum Amandum scripsit, v aetb. cap. s. ubi sic loquituri quia mirea accidere, quo aliquis se muta- fac re im- ri, o ob soc dam copuiam Nuptiarum, veteri crimen impinia ero fi priorem dimitιere jubetur Uxorem, si secamdam prima v vente nos habeat si uineratio itaque , o Calvinistas QSectarios exceperimus, quori Tridentina synodus Anathemate percussit, quia Romanam cui sam re iris,' tyrannidis aceusabant, quia vetat ne Fidelium Matrimonium consummatum quo ad vinculum solvatur, etiam in casu Adulterii. Si Desiderium Erasinum , qui sectariis praei .it, non quidem incensuri, quae ab iis Moin

manae Praxi in uritur , sed respectu doctrinae . quam postea purgavi, ut patet. ex ejus pologia ad Centuram, qua facultas Parisientis eius Propos t oues On- fixit anno is 26. Si cardinalem Caietanum , qui videtur moltum propendero in Erasmi Sententia , quam tamen Ecclesiae desinitioni subiicit. Si Ambro lsum Catharinum , qui in opusculo dematrimonio asserat, nec ex Euan igelio, nec ex Apostolo posse estis licere, vel non licere in caussa Forni- .cationis novas inire Nuptias . sed sne auctoritate Ecclesiae id non debere fieri constat persualum suisse reliquis, tum vatigelium, tum Apostolum 'lcere Matrimonium consummatum per Arnieationem mmis ' vi, idemque; iudicasse Ecclesiam olim , tempore. ne illi Tradet uiui doc lisse. ion utem sub Anathemate, ac proinde docturam esse deinceps xx. Diximu quod christusi Dominus innumeras caussa resecuit, ob quasi in lege Uxorem dimittere licebat Ergo A ita est cum Dilcipulis suis conclamabamus, m o hominis cum axore, mis experit nubere, o com Hiero . nymo Commentari in is Matth. go θοώ, uxorum es , firmabimus , excepta caussa semis i is eas dimittere non licet. ut enim At. --, Dux fuerit, si iracunda , si realis morιbus , luxurios . Aguisse , si vaga .Fjurgatoria o maledisi is neuda erιι si modi Numus, nolumus su -' est, cum ηim essemiis meri , uoluntarie uos subjecimus ferri n.

57쪽

ro tale ut non expediat. nubere, aue quod nubentem iv profundum malo. rum demergat. Ipsa Matrimonii di nitas ad Nuptias invitat,m illius instia tutio . ad nubendum impellis. Nuptiarum molestiis , neque desunt remedia,

ut patienter se stili eantur, vel ut prudenter arceantur. Qua ut sit Matrim ni dignitas, o emine iitra ex iis quilibet intelligit, quae clitarim iun , αἰ-nimon latior, i dignissima sue atrimonium spectetur quareminali ur 'H- num sit , sue qua te ius est aerameneum . Matrimonium qua veniis naturae bonum est , indivi tuam exhibet duorum societatem, sano qua Praxata ea D.

nain, quae omini immortalitatem quamdam artifieioso conciliar, ex filio. ιrum procreatione renovat genus humanum Regiones, me civitates frequente reddit, ut imis optima Reipublieae coagmentatio fiat . minuus

vero est Sacramentum insim id sibi cum aliis novae egis Sacramentissem mano commercium ne signum it pra-um , d efficax gratiis tinctim amis, sin ' raeterea in eo Mera Sacrame ua su rat, vel quia musti exitiis sigili Maone Meetarum est symbolum Coiis ubi Christi eum Ecelestia virtute in ius in m. filios adoptamur, a. ad Coele em , ac Divina IIaereditatem destinamur, vel etiam quia per intimam illam viri cum mirere coniunctionem , qua utrius Ne fi una earo, eximia, di singularis illa mi exorinxitia, qua Verbum naturam humanam inclis lubili Maculo ita sibi opulavit ut bonorum , ae malarum. est re hinc inde communio; Mimnadminium inter itutus' omnia pro usi finiis, de masa, in eonita trum veniane: Audet aliquiit

si multipli eati a Persmiarum, la quodam io. in Matrimonio duoesi dieuntur in earne una Gen. a. quod mysterium perpea lens Chryso-

ιο ἐσσι stetita , aue confissa conjunctι , somadmodum in De Trinisa es Pr ' σ-----it, noenream quod longe praestantius relucere an societat. -- Ad eum, Anima MuliMis, quam a Deo uino tam mus eap. imii 1. de Genesi ad meram Audistinus asseruit, quin, Basilius Oratione a. - -- -- οπα uero irati-em natura, ne caruem hiam istier. etiam mente eum es vidorem habero inmmua m. Quo auima, in m us msiparee, quos eadem caro eo iiunxisset. Quae sane omnia suffciunt, et homo se sentiat ad Nuptias meari . Certe multi tineat fideli populo matrirnonium quod inmundi exordio fingulis hominibus imperatam fuit ad ' citis ebris, vationem . t deinde Israelitis, quando Populus fidelis vitam emonumero non fuit ulterius homilii hiis singulis, neque in antiqua, neque iis, V Meg. Praeceptum . nihilominus quatenus in se eomplectatues in virtu tu-- veramin, Religioni , et Fortitudinis , c 'nifieis Monum duo rum cum Deo per gratiam, de inter se per Charitatem, non desini esse summi Consilii res, ut in sim t. ad Cor. . docet postolus, iam per urit scaverit homines ab e nata libidine debito modo ino. M tempore co-Pulantur . Igitur si etiam hae Nui, tia uin commoti ennsiderentur, causu hominis cum uxore talis non erit, ut non e pediat nubem

58쪽

Charitatis, quo Christus. ε Ecclesia coniunguntur. Verui his malis occurrit, de mederit Christi gratia per Sacrame tum Matrimonii , vel ut ossa tur penitus, vel certe minuatuor, e tollerabiliora fiant, quod si nihil li mim sequatur rac ex ipsa eohabitatione aliquid spirituale discrimen immineae, iusteque timeatur Consortis, de Liberorum lubversio, in hoc casu idem S. Hieronymus interpres verbomini christi: F ει ι tuus sodalistarcte me e-, miis ab re, re viret inimi est virum Hirariam ducere, quam ob τιωprassentis necessaria aeris.am vitam perdere praeterquamquod Christus dicendo Conjugem non esse dimittendam nisi propter ornicaticinem , tum mitin caussam realvendi MMrimonii, quam peculiarem habuit, significavit, ceteras vero propter quas Societas quaelibet dirimi potest , ac debetine attulit, quod non erat eo loci necesse ne exclusit. His adde quod in hoc Evangelii loco christus Domitis de perpetua separatione loquitur, sic

qua a Pharalleis fuerat requisitus cui separationi sola fornicatio occasionem Pr bet, propter quam etiam Coniux infidelis resipiscat, annocens alter Per omne vitae tempus liberatur a reddendo ei debito, potest siue alterius consensi in Motia sterio profiteri, vel ad Sacros Ordities promoveri. De aliis autem caussis propter quas fieri potest Uxoris dimissio , nimirum ad vi tandum, aut silutis aut vitae perieulum non egit, cum diversum debeat esse iudicium , quia tunc pro illo tantum tempore eximitur cinnoceiis Coniuxa reddendo debito, quo durant crimina , quae caussam dederunt seParationis

quem indum Urbanus ni decrevit in cap. . in extra de Divortiis. XXIII. Posset aliquis curiosius inquirere. Primo quid intelligatur perior nicationem. Secundo utrum Reus hujus criminis ob uniit crimet io ii qm parieta a se dimittere Utrique interrogationi respondet Augustinus i Prima in quaestionibus Deuteronomi q. 3 . ad caput 3 ubi scribit: Si furti πο--πι en inreuixitur ominis,locis Uurpam rei Misse . . . profecto oo misen arisia innis licitus concubitus, atque imaeum -- -um M veitim sustis prohibitus debet intelisei. Alteri vero initantiae respondet in libro de bono coniugati cap. 7. ibi isiquius es quam fornicatioris caussa dimittere Ux--,ssi ipse coisincitur fu nicari. Si vero Maritus insocens iuerit, ea non Praecipitur Uxorem dimattere adulteram si certam probet i utentiam . Ita idem Augustinus in lib. 1. de Adulter Coniug. ad Pollentium cap. 6. Sed si is ab Adulterio Mulier non temperet ex praecepto tenetur illam dimittere, ex eodem Augustino Libro Retractat primo cap. s. Ubi dixi hoc permissumos non iussum ison attendi aliam Scripturam dicentem qui tenet AhiseramRM o a ius es in contra vero ad hoc non tenetur ii noce is Pulier M sutorem iram anxittere quod Mn possit tuum eum auctorint i ripem nec assentiri peccato illius videtur, nee . eadem imminent iliconvenientia i praeterquamquod talis eccessio parum prodesset Uxori, quia ortasse citui

redderet deteriorem.

XXIV. observatidum tamen est quod si agatur de separatione quoad morum, de quoad habitationem, haec privata coniugum au uixi te fieri nequit '.ε ad Sanctionibus tum Eecusasticis xum Civilibus cautum est, ne

levibiis de caussis , fit eum publieo scire dato, trimonia solvantur unde ia-terveniente iudico Ecclesiae. fi dimittatur Vir etiam Vηrniciis in toro oter' mi, non te tur m conio recipere etiam poenitumem, ut declaravit id πη Urbano ro sex ioco sipo Mois . . . . . - .

59쪽

XXV obseruandum ulterius est cum D Thoma in Supplem. q. sa. a. in corpore mus in Caussam mvortii Vir. Uxor ad paria jνdicast r. . uridem ' miseri , o uiritum uni alteri; a tamen o ter se dica--iua, quia ausa divortii est in in in uno quam in alio, eum tamen in se leni caussa ad diuortium diuortium enim est poena duuerit, is autum est re iura Matrimonii bona, quantum aurem ad bonum fidei ad quam Conju es aequaliter fibi invicem tenentur, tantum peccat contra Matrimoria m duuerium unius, ,ut dialterium alterius, ct haec causa tu utroque i ciso divo ti--, sed quantum ad bonum protis plus peccat adsuerium Uxoris am Vis i. er ideo misso est eatis dbvortis i. Uarare .am in Viro ct fiead qualia i sed non ex aquali cassa obligantur. Ne tamen Huse, quia in t qae est causa adpetens ad favi paeaam ficu es etiam de duobus, quidam antur ad ejusdem mortis paenam . quamvis alius altero gravius peccaverit. XXVl observandum postremo est . mio etiam desiderio vitae S inctio risiore aliquis a sua Uxore leparari, vel in perpetuum iuxta illud Μat Himicis. muis qui reliqueri δε--, aut Uxorem , 'ter πο-- -- ---plum accipiet, vel ad tempus iuxta explicationem Apostoli 1 ad Cor. 7. Noli vero concedetur dimissio si fornicatio fuerit sine crimine . si adulterio

cognito sedula Aeri ree eitiatio per actum coniugalem si vir ipse Ux

rem prostituerit, Uxor uel sterilis, vel deformis corpore . vel debilis avembris, vel surda , vel caeca, vel lauda vel si quid aliud , sive morbis,

di doloribus languoribusque consecta 5 quid quid cogitari potest vehementer horribile, nee propter supervenientem lepram, ut in Gratiani Decreto egitur a. q. s. neque ob illicitam contineruiae animositatem , quam Russi mponit Augustinii. Vie eius opere de Coniug. Multi cap. s. hoc est propter Conjugalis debiti negationem, nisi sorte vir cohabitare cum Uxore non Tosset sine perieulo suae salutis ex eo videlicet quod concupiscentia exarescit ex praesentia coniugis. Et haec emnia exponuntur secundum Legem, ει Disciplinam Ecclesiae Romanae δε iuxta morem Casiolicorum omnium, qui eidem Ecclesiae subiiciuntur. Nam alter fuit olim mos Hebraeorum, si non-mna Theologi audiantur. Judei siquidem ante Evangelii promulgationem Contraictum Matrimonium solvebant quo ad vinculum dato libello Repudiua ori quidem ci sornicationem , ut eliset Lucas Bergensis Commentae in Matth. s. post Tertullianum lib. . coiitra Marcionem . Adultera enim criminis convicta lapidabatur is suspecta Aquis Zelotypiae prodebatur, sed obul as animi Corporisque foeditates, ut verius asserunt alii post Origenem Meε Ioan Chrysostomum, nempe ob lepram, sterilitatem, veneficium, ebriosi--- , rixandi eonsistisdinem , aliosque id genus pravos mores cum indocilitate .pertinaei eoniunctos. Si acceperit homo Uxorem hae sunt ver ha Legis Deuter a . v. i. 2 3. 4. χ' habueris eam in nouisuveneratura ια--- oculos ejus propter aliqviam sessitatem,scribe, tabem a 'ini, ohit in nraus illius, ct dimittet eam δε domosei, eumque egressa alterum Μaritum duxerit, ex ille quoque deris eam, inderitque ei libellum repudii, in rimi emi do δεα μου --ὸrte inrisui fueris , nos poterit prior Marnis recipere eam in xorem, hi polluta est . abominabilis facta es ram Domino. Dixi ποηηum Theosigi audiantur. Nam ion est prosecto una Theologorum in hoe negotio sententia, cum plerique, lint, quod si post

acceptum libellum Repudii mulier alteri avi ut, ex inordinato puro culpa

. . . . a con

60쪽

DE SACRAMENTO MATRIMONII. oue

contrahat, non ob aliud, quam quo, perseverat prioris Matrimonii vinculum, arullamque super eo concessam fuisse Iudaei dispensationem, sed meram permissionem , ut Christus a minus Matth. 18. ait o duritiam cordis eorum te uiam Μον se ad dur,t am Cordis veste permis visis iamittere Uxores, ab initι autem non fati si . Haec porro duritia non potitit habere rationem finis honesti, qui Deum moverit, ne eiusmodi dispensationem concede et, sed solum potuit movere M lem ut dimissionem Uxoris concederet, non qu dem tamquam rem bonam . et veluti minus malum uxoricidio . quod Judaei commisissent, s more Gentilium hane tollerantiam a Moyse non obtinuisi ni Insnuat his Doctrinam Augustinus in lib. r. de Sem Dominii Monte cap. q. ii praecepit inquit, dari libellu in repudii, non hoc pro cepit strum μορ-ur , sed is imisi se Ol os de libellum repudiι, ut

Dacundiam temera iam projicientis Uxorem, lihelii cogitatro temperaret . Et revera ιbellus repudii, ut idem S. Doctor scribit in lib. I9. contra Faustum

restabus absisteret, is quid mali osse, Uxorem dimittere cogitaret. Praeferrim quia is perhibent, apud Hebraeos cribere litteras Hebraeo nulli fas erat

eorum essent aquitate, eripietate raditi non tantum profiterentur apte rium, verum etiam ectarentur. Ad hos stitur quo mortere esse prudenter oris .terpretes dici os fundi dissuasio , ex mittere voluit, eum quem 4Mst Libellum repudia tare si dimisisset Uxorem . Non enim ei poterat scrιbiti uus nisi ab ipsis qui per hanc occasionem ex nece late 'enientem quodam ni o in manus tua bono consili γερ' o. atque inter ipse H eriorem

pacifice agendo dilectionem, concordiamque si aderent. Quosi tantum interceriret odium, ut extivus , mendari se non posseet, tunc utique 'iber rur melius quia frustra non dimitteret quam e disset, sin a debitam Conjugii baritatem nulla prudentium orsua ne evoearetur. Si uim ondiligitur xor, inmittenda est. Ibi ere dimittenda os es, Hi ηδε M. Dilectio autem monendo . atque uarindo Omponi, non iunisum μνη- poni m est hoc facere Scriba Mina sinus is sapiens , qualem in ius profesone se ρortebat. Ad quom vis venistetur disicordi arito libellus, scribendus pra=eptus est quem vir bonus prudensque non scriberet, ut is m, ---υ adverso, atque perires coasilium Concordiae M. Meor. Constat itaque quod dare Libellum in praeeepto erae volenti dimittere, dimittere vero tantum permissum ob duritiam cordis et iis qui primaevam atrimonia lagem servare non posset. Nulla igitur ex ei ventia horum Theologorum ad repudium dispensatio sui . sed nuda permissio, seu tolerantia mali mino-xis ad cavenda deteriora. Ergo licet permissum , tamen erat illicitum , quia vera &legitima Institutio Matrimonii, quae firmat dimissionem Uxorum post consummatum Matrimonium in nullo hominum statu in ex nulla caussa uitalicitam, id nori patiebatur, sed hoc malum non puniebatur , ne pejora consequerentur, ut non puniebantur usus in extraneo e ει in Civitatibus alia mala, quae tamen semper sunt illicita , licet earnalibus non videantur pee-

cara, quod in hac vita non puniantur. Quae vere dicta sunt nam S. Th mara contra Gentes videtur huic sententiae sivere , e in suppl. 3. p. q. 67. a. a. iit corpore asserit ho comminuus sistineri, presino ex no etiam vali

SEARCH

MENU NAVIGATION