Canonici Juris Institutionum libri tres

281쪽

168 Juris Canonici runt ut quilibet Parochus quosdam habeat Clericos, qui nobis hodie dicum tur habituati, dc de quibus olim egimus

ad cap. 3 o. ext. de jure Patron. Sicut matrix Ecclesia totius Dioecesis

ideo dicitur Cathedralis, quod sedem aut Cathedram Episcopi habeat: ita &rectissime author Gemblacensis Chron,

ci ad an. ii 23. ait tres illas esse notas

Paraecialis Ecclesiae: Prima est ut suo jure habeat Baptisterium , seu Fontes BD ptismales , qui a Dioecesano Episcopo in ea instituti sint Can. 7. Verne is Concilii sub Carolo Calvo , ct cap. κη. de Bapt. in Clem. Aliquando tamen in

subsidium,aut etiam necessitate cogente,

in quibusdam minoribus Ecclesiis instituti sunt ex consensu Parochi, qui ebcuntur succursales.

Se unda est ut suo jure Decimas capiat in suo territorio non etiam si ex aliena concessione, ut diximus in superiori Titulo. Tertia est ut habeat sepulturam, idest, ut jure communi Fideles ejus territorii, in ea , aut in ejus Caemeterio sepeliri debeant : quod tandem obtinuit i &hinc SS. Patres dicuntur passim Paraecias & Coemeteria non procul ab iis instituisse. Hinc etiam in Libris Decre-

282쪽

Institutionum Liber II. asytalium Titulus de Parochiis statim sequitur Titulum de Sepulturis , ut in quibus Ecclesiis divina Sacramenta perceperunt, in iis sepeliantur, & quaeque per Baptismum cos pepererunt in Christo , eos etiam venturo Christo servent. Hoc quidem ita facile obtinuit, quandiu fuerunt tantum Cathedrales& Paraeciales Ecclesiae: sed cum tot sedes sacrae prodierunt , statim Fidelibus concessa est electio sepulturae in Monasteriis, aliisve locis Religiosis , cujus meminit

Iustinianus in Nov. I 33. cap. 3. & Gregorius Magnus in Can. Agastitus I6. q. I. inhumanum & irreligiolum esse ait

prohibere ne Fideles sepeliantur in Monasteriis. Sane desiderat Parochi consensum , in cap. I. de Sepult. in I. Coll. ed Paschalis II. in cap. 1. ibid. & Ale- ander III. in cap. 6. ext. ibid. Clemens . in cap. 2. ibid. in Clem. liberam eliendae Sepulturae facultatem dederunt, a ut ipso jure competat, idest, non pe

ta venia.

Tria tamen illa Parocho servata sunt. simum est ut ille solus suis morientibus trochianis Ecclesiastica Sacramentaministrare possit. Secundum est ut ei aestetur justitia , cap. 9. ext. de Sep.:st Carionica portio carum oblatiO

283쪽

num, quae fiunt pro mortuis : dicuntur hodie Paraecialia jura. Tertium est ut cadaver prius deferatur ad Paraecialem Ecclesiam, a qua adsumatur & efferatur in aliam Scpulturae destinatam d. p.

9. qua tamen in re dissidium fuit inter Veteres Canonistas : Alii omnino illud rejiciunt quasi electionis libertatem i, fringat : alii volunt illud pendere a consuetudine i alii hoc indistincte probans, ut Fideles Matri suae ultimum vale dicant , ut ei pro salutis pabulo gratia agant, atque etiam quod in ea facilius

deprehendi possit, an Ecclesiastica Sepultura digni sint.

Semper etiam obtinuit ut Fideles om'nes diebus Dominicis sacra audiant iasuis Paraecialibus Ecclesiis. Olim qili dem Veteres quotidie sacram Synaximperagebant. Tertullianus deJejunio γ' I . & S. Cyprianus in D. 1 4. sed QN nes Liturgici de privata Missa illud a 'cipiunt , non etiam de publica , spinempe frequentia populi adsit. Sita enim Apostoli convenisse dicuntur up Sabbathi ad frangendum panem Ail cup. 2o. ita δc solis diebus Dominici celebrabantur Misse publicet , cui Fiὸς

les Omnes adesse tenebantur. Iustippi

Martyr in Apol. 1. Fabianus Summyi

284쪽

elii

285쪽

a α furis Canonici pluribus probat eleganter Aristides in

O t. Gene liaca in Apelion. to. I. ita &Nannetense Concilium in cap. 2. ext.

hoc tit. indicat eos tantum supradicta excommunicationi subjacere , qui contempto proprio Parocho, in alia Ecclesia Missam ea die audiunt, non etiam eos qui bono gelo , ut loquitur Panotamitanus , & ex sola devotione aut pietate. Denique Innocentius III. in generali Concilio Later. quod extat in cap. omnis. ext. de Poenit. statuit ut Fideles omnes utriusque sexus, qui ad annos discretionis pervenerint , omnia peccata sila saltem semel in anno fideliter confiteam tur proprio Sacerdoti. Qine nam aetas

ea sit ad peccatorum Confessionem idonea , definire videtur Timotheus Alexandrinus Episcopus in respoUii Canonicis , in fine , his verbis. Inte rogatio : Ex quanam aetate a Deo judicantur peccata λ Respondet Timotheus: Ex uniuscujusque cognitione & prudentia : illi quidem a decennio, hi vero a majori aetate. Cumque Harmenopulus eam definitionem ex ripsit in Epitome Canonum , Sectione s. tit. g. in fine, Scholium illud subjicitur apud Leun clavium: Nonnulli tradunt debere tam

286쪽

Ιnstitutionum Liber II. 1 3

asculos, quam foeminas, posteaquam ctum aetatis annum impleverint, per onfessionem corrigi & sanctificari. Jsamon ad hunc Timotheum gene- . iter ait, aetatem discretionis eisisse, qualetes bonum δc malum discerneressint, quod saepius arbitrio Confes- is judicandum esse ait Hostiensis. ueritur quaenam fuerit causa & o fio ejus Canonis ' Forte quidem ea aeti potcst ex tepiditate & remissione

aristianorum ejus temporis. Sed unamnc suggerit Hovedenus ad an. Io 76.

Petrus Cisterciensis in Historia Albia

stam cap. 2. quod cum ea aetate Al- 'enses Contenderent inanem & frivon esse Confessionem, dc Fideles cuillent, Confiteri posse , vel etiam latas,3ncilium illud voluit , ut ex annua a Confessione Parocho facta, videret clesia, quinam ex suis ambularent in

1 veritatis. Forte etiam in eo Can. ditum est ut omnia peccata confi-mtur contra eam consuetudinem exta Fideles ejus temporis, ante caput

junii quadragesimalis, mortalia tan-m peccata confitebantur . dc in fine. Festum Paschatis venialia, ut non altum antea docet Petrus Blesensis inl

287쪽

prio Parocho. Recentiores Monachi jam a prima origine sua officium Parochorum usurpantes eum vertunt prinprium δί consuetum Confessorem,qualiscumque sit Presbyter, ut ita Fidelium Confessiones propter sua privilegia

quocumque tempore audire possint: sed Mat. Paris in Henrico III. ait ad retundendam eorum temeritatem publice coram iis lectum esse cap. illud omnis.

Ut ex eo innotesceret eam esse mentem

totius Ecclesiae, solum Parochum aut Presbyteros ab eo deputatos in sua Ecclesia in annuae illius Confess1onis verum esse ministrum , quem sacri Canones passim vocant proprium Sacerdotem,

Ibidem etiam statuit Innocentius III. ut quilibet Fideles ad minus in Festo Paschae sacrosanctam Eucharistiam a proprio Sacerdote accipiant. Varius fuit ejus Communionis usus ut modo quo'tidie , modo ter in anno fieret, in dio Natali Domini, in die Paschae, & ia die Pentecostes. Benigna Mater Ecclesia conniventibus oculis patitur , si Fideles semel in Paschate communicenu

288쪽

DAtutioram Liber II. 27squod tamen olim S. Ambrosius & S. ugustinus in Orientalibus reprelie

Iebant.

TITULUS XV.

De Beneficiis Ecclesiasticss. BEneficium Ecclesiasticum est jus

utendi fruendi quibusdam rebus: cclesiasticis in perpetuum ; quod soli lerico competit propter divinum Mi- isterium. Est jus perinde ac seudum

a rebus profanis, lib. 2. fudorum tit. 3. utendi fruendi : nam Clerici nonant earum rerum domini, quas ab Eclesia tenent . sed tantum fructuarii , utimen omnes plane fructus catlant & ansmittant ad haeredes , ultimo annoro rata tempoFis quo deservierunt E lesiae , sicut mariti pro rata transacti latrimonii propter ejus onera. Quiusdam rebus Ecclesiasticis, quae nempe uic Ben: ficio adscriptae sint , & mollibus puta oblationibus Nam quaedam cclesiae de iis tantum subsidiunt, ait C Ilus Calvus in Cartulis , quo casublerici eas consumunt , nec quid in ca- .im locum sussicere icnentur. Ius e

am percipiendarum Beneficii fundus

289쪽

2 76 Juris Canonicἱ est . & in rebus immobilibus quatum Clerici plenum habent usumst. in perpetuum : sicut enim Clericus non ordinatur ad tempus ; ita nec alicui Ecclesia ad tempus addicitur : Unde olim OL cia Claustralia proprie non erant Beneficia, quod ad nutum Superiorum adimi

possent, cap. s. versic. nec alicui. ext. de

Stat. Mon. quod Clerico competit: soli enim Clerici proprie sunt capaces Beneficiorum , 3c solum illud ministerium Ecclesiasticum dici potest Beneficium, quod non nisi Clericos habere sanctorum Patrum sancivit authoritas, O . I. Andegav. Concilii sub Nicolao II. Propter divinum Ministerium : nam Beneficium propter Ossicium. S. Hier0nymus ad principium Epistola ad T, tum indicare videtur hujus vocis originem, cum ait, jam suis temporibus Epil- copos illud facere Beneficium, quod hc vel illos constituant Presbyteros. scisorte vox illa Beneficium a civili politia translata est ad Eccles asticam: sicut enim praedia Romanis militibus assignata iapraemium, Beneficia dicuntur apud Aselliores finium regandorum, illi dicuntur

Beneficiarii apud Tertullianum de fu

in persecut. cap. ult. erat etiam Commin- rarius aut liber corum Beneficiorum

290쪽

In titutioram Liber II. 2 7 apud eosdem Authores. Ita & cum Clerici a vita communi recesserunt, iis assignatae sunt terrulae quibus victum suum procurarent , ait S. Paulinus in p. 2i in fine, & iis tantum datae, qui de Ecclesia bene meriti erant, ait Symmachus Pontifex in Ep. 3. qui dicebantur Beneficiati Matth. Paris. in Henrico III. 8c erant milites Christi passim apud Apostolum. Ac tandem ea praedia referebantur in Canonem seu Ecclesiae tabulam , quae dicitur hodie is Pouille des Tenesces , quod rotum Ecclesiae pecu-

tum contineat.

Quandonam vox illa Beneficium in Ecclesia prodierit non satis constat. Sanε in antiquis Ecclesiae Gallicanae Conciliis & in Capitularibus Regum

nostroruin occurrunt Beneficia Ecclesiastica;sed sunt Ecclesiae praedia, quae vel Ecclesia, vel etiam Princeps , precariae nomine quibusdam militibus dedit sub onere annui cujusdam census , ut suo loco videbimus fusius , sicque ab hodiernis plurimum differunt. Vox illa

tanquam usitata jam in eo sensu occumrit in d. Andegav. Concilio ad an. IOSO.

Quandonam in singulos Clericos divisa sint Ecclesiae , bona non satis constat, at aliquid certi de ea re scribi possit,