Canonici Juris Institutionum libri tres

361쪽

ait nominatim , de de iis secundum lς. ges testari. Martianus in ae Nov. s. ait eorum testamenta valere , si quidem omni Iuris ratione firmata sint. Ptivile gium illud iis datum est, ut quamvis sint in potestate parentum inam solus Episcopatus iis temporibus eam solvebat ) de propriis bonis libere testari possint. Quasi de Castrensi peculio , ait Justinianus, in quo filiusf. habetur quasi pateriam. Sicut vero filiustam. paganus Iure communi de eo peculio test mentum condere debet ; ita δc Cleri

cus.

Sensim tamen jus Canonicum multa ex iis solemnibus Iaris Civilis remisit,.& abrogavit, praecipue vero de numero testium. Alexander III. in cap. Io. OII. ext. de Testam. statuit valere Test menta quae fa ista sint coram proprio Sacerdote seu Parocho , de tribus aut duobus testibus ; quia, inquit, scriptum est In ore duorum vel trium, stet omne verbum. Tres illos testes habere potuit a Leone Sopho, qui in Nov. 4r. dc 43. generaliter voluit tres testes sufficere , in quibus locis alii fide digni desint. Forte autem ideo Parochum adhibuit , quod valde intersit eos testes adhiberi testamentis, qui plane sint fide

362쪽

Astitutionum Liber II. 3 7 ligni ; quales omnino post Deum esse

Sacerdotes , ait Arthemidorus lib. 2.ο-ρο ιντ χων cap. 7 . Alexandrinam hanc Constitutionem exscripserunt plures Galliae consuetudines : ac licet generaliter edita' sit, attamen constat eam quoque obtinere in Clericis. Sed addendum eos testari non posse in favorem

Ethnicorum aut Haereticorum, quamvis sint eorum consanguinei. Can. 2S. Casethag. Concilii apud Balsamonem. Et n. 81. in Cod. Can. Eccl. AF c. Ac tandem cum Apostoli in Can. o. Volunt, ut manifestae sint propriae res

Episcoporum , piissime addunt, si quas

tamen proprias habeant: Nam saepius, ut Ordinati erant . propria bona vend bant, eorumque pretia dividebant pauperibus. Et hinc ut plurimum mori bentur intestati, quia pauperes Dei non habebant, unde facerent Testamentum ut de S. Ambrosio, S. Paulinus; .de S,

Augustino Possidius , & de aliis benὶ

multis, qui Evangelicam hanc purita' tem sequuti sunt. Et haec de propriis Clericorum bonis : quaeque Canones habent de Episcopis , ea pertinent etiam: ad Clericos, ut pluribus probat Thomas sinus de Eccles. Discp. pa te I lib. . cap. 79. in s.

363쪽

Nunc de aliis bonis. Ea vel sunt Escle sire, vel post Ordinationem quaesita ex peculio Ecclesiastico. Si sint Ecclesiae, expeditum est Clericos de iis test

ri non posse : Item si de provisione Ecclesiae bona illa quaesierint : seu si per

Ecclesiam aut ex reditibus Ecclesiasticis. Nihil frequentius in sacris Canonibus dc apud Gregorium Magnum in libris regesti. Sane uno cata de rebus Ecclesiasticis testati possiant, easque prOpinquis suis relinquere , si quidem

bunde in bonis habeant, unde omnino,& ultra quani, relictum sit indemnem servent Ecclesiam. Hodie receptum est

in Gallia, ut Clerici , & de fructibus suorum beneficio tu testari possint, & de iis quae quoquo modo acquisierint vel

etiam ex iis fructibus , aut qualicumque occasione Ecclesiae.. Deniqn ' pauca de testamentis Mon Choruim Utique olim eos quasi veros cives testari potu isse colligitur ex I. um Cod. Th. de bon. Cleri atque ita ut Corum testamenta valerent . etiamsi a logum saecularium ordine discrepare vuderentur, ut est in secundo Lugdun. Concilio Can. 1. qui totidem verbis re petitus est in Can. io. U. Paris. Cose

cilii, quem intactum reliquit Clotarius

364쪽

Ibstitutionum Liber II. 3ην II. in Edicto suo ad illud Concilium.

Justinianus iis ademit testandi facultate in Nov. s. quod nihil haberent in bonis, & omnia eorum bona Monasterio quaesita essent excepta legitima, quae debetur eorum liberis ante Monachismum

susceptis ait Gregorius Magnus , lib. 7.ref. Indici. 2. Ep. 7. Ex qua desumptus

est Canon, quia in σredientib/M. I9. q.

y, quod aegre tulit , Salvianus Massil. lib. s. ad Eccl. Cathol. Ante Monachisimum de suis bonis testari poterant; imo

& in ipso Monachismo inter suos libe

ros ante susceptos , si modo virilem portionem Monasterio suo reliquissent. v. o 3. Leo Sophus eam testandi facultatem iis utcumque restituit in Nomue. sed tandem generaliter invaluit Monachos post tuam professionem non amplius testari posse. Utique Gregorius, Magnus ex dispensatione cuidam Abbati concessit testandi potestatem de iis quae ante prostitionem habuerat in bonis lib. 9. reg. Ep. 11. Sed ea dispensa tio reiicitur in Gallia : Nam ea potestas est Iuris sublici, & est tantum a lege civili , ut agnoscit ille idem Gregorius, is d. Ep. 7. in quan nullae sunt Pontificis partes. Adde titulum de Monachis

in Me lib. D

365쪽

33o, Juris Canonrici Leo Sophus in Nov. 68. permisit iis

nominari executores, alienorum testa mentorum. Vix in antiquo jure Civili occurrunt executores testamentorum .Ea pendebant ab ipsis haeredibus aut a fideicommissariis. Sed cum apud Graecos non incogniti essent si curatoreS, Tecutores testamentorum , Imperio Bysantium transsato, frequentiores esse ceperunt. Martianus Imp. in d. No. s. eos vocat dispensatores. Et statim Episcopis data est ea executio L. nulli, 28.

Cod. de Ep. 9 Cl. Episcopi eam jure suo sibi vindicarunt, atque ira ut ejuvexecutionis cognitio Ecclesiasticae Iuris. dictionis fuerit, quod tandem exolε-

366쪽

TITULUS XXVI

De Legit. haereri Clerio Monach..

IN Iure Civili elegans ea est

θια consecutio , ut post testamentarias haereditates . statim legitimae sequantur, quae nempe a legibus deferuntur ab intestato. Nec tam male forsan Canonici Iuris authores eum quoque ordinem servant,cum eo devenerint Clericoru mores, ut olim quodamodo restari cogerentur, nec salvo epitimio, decedere possent intestati. Balsamon ad Can. 84. Carthag.. Concilii ex Jure Civili definit, quinam dicantur intestati: non illi tantum qui nullum planὶ testamentum fecerint ; sed qui non jure, aut

etiam quorum testamentum jure factum infirmatur. Cum autem Clerici moriuntur intestati , si quidem liberos, aut parentes aut propinquos, aut uxores habeanu, vel etiam ex antiquis, Carionibus eorum haereditas iis defertur, & omnibus illis deficientibus, ea quasi vacans non amplius fisco vindicatur, ut olim obtia

367쪽

33o, Juris Canonἰci Leo Sophus in Nov. 68. permisit iis

nominari executores, alienorum testa, mentorum. Vix in antiquo Iure Civili occurrunt executores testamentorum .Ea pendebant ab ipsis haeredibus aut a fideicommissariis. Sed cum apud Graecos non incogniti essent si curatoreS, γxecutores testamentorum , Imperio Bysantium transsato, frequentiores esse ceperunt. Martianus Imp. in L No. s. eo. vocat dispensatores. Et statim Episcopis data est ea executio 28..

Coae de Ep. ct Cl. Episcopi eam jure suo sibi vindicarunt, atque ita ut eju executionis cognitio Ecclesiasticae Iurisdictionis fuerit, quod tandem exolε-

368쪽

LMitutionam Liber II

TITULUS XXVI.

De Legiri haered. Geno Monach. IN Iure Civili elegans ea est Οἰκολου-

θια consecutio , ut post testamentarias haereditates . statim legitimae sequantur, quae nempe a legibus deferuntur ab intestato. Nec tam male forsan Canonici Iuris authores eum quoque ordinem servant,cum eo devenerint Clericoru mores, ut olim quodamodo restari cogerentur, nec salvo epitimio, decedere possent intestati. Balsamon ad Can. 8 . Carthag.. Concilii ex Jure Civili definit, quinam dicantur intestati: non illi tantum qui nullum planὶ testamentum fecerint; sed qui non jure, aut

etiam quorum testamentum jure factum infirmatur. Cum autem Clerici moriuntur intestati, si quidem liberos , aut parentes Maut propinquos, aut uxores habeanu, vel etiam ex antiquis, Carionibuς eorum haereditas iis defertur, & omnibus

illis deficientibus, ea quasi vacans non amplius fisco vindicatur, ut olim obtia

369쪽

nebat , sed eorum Ecclesiae tanquam propriae uxori l. un. Cod. 7 h. de bon. Clem Sc observanda sunt verba Clotarii II. in Edicto ad quintum Paris. ConciliumrCuicunque defuncto, si intestatus decesserit, propinqui absque contrarietate judicum in ejus facultates, juxta legem succedant. Hoc integrum edidit Syrmundus; δc ex eo innotescit Clotarium prudentissime intainim reliquisse Canonem ejus Concilii de testamentis

Clericorum . ut pote antiquis Imperatorum Constitutionibus convenientem.

Sed huic addidit legem suarn de legitia

mis Clericorum haereditatibus, ut deserantur eorum propinquis secundum legem, puta Romanam : ut nullus judex, nempe publicus seu regius eas in fiscunt

cadere procuret , aut competentibus,

addicat , idest iis qui bona vacantia petunt a Principe. In Gallia generalis. est ea lex . ut Clerici parentibus ab intestato succedant , dc iis parentes , perinde ac laici, ait Loisellus in Institui.

' consiti tu L

Singularia quaedam exempla occurrunt quorumdam Mona horum . qui suis parentibus successerunt. lmo Scolim parentes liberis suis Monachis. legitimam relinquere tenebantur in suis.

370쪽

'tutionum Liber II. t testamentis l. s . Cod. de Ep. ct Ct. Eaque fiebat Monasterii, nec Monachi illi ea uti poterant ad libitum. Salvianus Massil. lib. . ad Eccl. Cathol. probat eos privari non posse sita legitima. Quod adhuc statuit Iustinianus in Nov. I 13. & addidit ut nisi parentes eam reliquerint , liberi Monachi eam tuo

jure capiant ab intestato. Ejus Nov. meminit Ballamon ad Can. 6. primae ct secunda nodi Congantinopolitanae. Regulariter iis ademptum est jus omne succedendi. Vulgo etiam non habent legitimos haeredes : omnia eorum bona, quae Monasterium ingressi vel industria sua , vel ex testamctaro , vel ex liber

litate propinquorum quaesierint , ad illud pertinent , nec de iis disponere possunt Q Can. 6. Ludo vicus Pius

in suis Capitular. lib. 6. cap. IO8. Voluit ut quamvis Monachi ante Mon chismum liberos habeant, attamen post eum inductum, omnia eorum bona fiant omnino ipsius Monasterii. Utique Patrum dc Imperatorum variae fuerunt de ea re Constitutiones. Sed tandem invaluit , statim atque Monachi professionem emiserunt , omnia eorum

bona legitimis eorum haeredibus a