Consiliorum siue responsorum iuris, Antonii Ciofii Florentini ... liber primus, atque secundus nunc recèns in lucem editus; .. “Consiliorum siue responsorum iuris, Antonii Ciofii Florentini ... liber primus, atque secundus nunc recèns in lucem editus

발행: 1583년

분량: 237페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

r o conueniat, i statuiti quo cauetur filiam dotatam stantibus masculis non succedere, stricte adeo intelligi debere,ut solum censeatur exclusa ab haereditate dolantis, & non aliorum, Bal. in l. t. C. de lcgiti haered.Nihilominus limitatur

haec regula non procedere, quando du contraria mente statuentium constat. vi inquit idem Bal .d. l. t. C. de legit. haer d. num. . versi.& per haec determinantur.ubi dicit, quadO statuto cauetur, ut frater excludat sororem dotatam, eo

casu si statutu nihil ultra dicit, intelligere oportet eam esse cxclusam ab haereditate dorantis, ct non alterius, ut tradit etiam Pau. Castri consit. 9 I. par. r. nu. 2.& 3. Idem tradit etia Iasini.

ut liberis, col. 3.vcrs limita prima, C. de collat. Ita quoque dictam regulam limitat Dec. in d. l.

ut liberis,col a. nu. 8. versi. septimo nota, C. decollat. Et hoc idem firmat idem Dec.cosi. 3 6.nu. 3. vers & ista cois conclusio, & Dec.consit. 3 7ς. nu. 8. ubi dicit si statutum enumerat, & cxprimit personas, a quarum haereditate mulier dotata remouetur, exempli ca, s statutu dicit, non succedat fratri vel patruo, tunc concludendum estiatis esse filiam ab uno dotari, ut ab haereditate omnium exesusa dicatur. At hic constat statuentes ea excludere voluisse ab hereditate alterius, ct quam dotantis. Ergo predictustatutu excludit filiam non solii ab haereditate patris sed et auiae& aliorum, qui dotareno tenebant. Constat aut demente statuentium per illa verba, vel fratre, vel nepote ex fratre,& Pilla verba,sratres,seu nepotes ex fratre, quae cuin definita sint, restringi non debent ad fratrem patris, seu ad fratrem testatris masculi, sed locum etiam habent in fratre tostatricis seu Deli mine,ivi suadet et illa dictio,siquis,qusta ma- sculos, quam foeminas coplectitur,l.j. .est pN-

toris de constiti petat ait prstor, .lisc verba, C. de neg. gessi Bal. in auth. quicunq,, C. de episci& cler. lnn. in c. graue , de sen. c. proptereaq; inde colligit, fratres, vel nepotes ex fratre se cedere in bonis defuncti, filias vero heredes a non esse, & tamen certum est i onus dotadi ad matrem regulariter no pertinere,sed ad ipsum patrema. qui liberos, is de ritu nup. Tertio non obstat, P aTrmauerint, statuto Florentino non esse locu , qin respodet, ' imos dixerimus cessare statuta Fiuigant quasi illano fuerint eo tye confirmata proculdubio fi mandum est, statutum Florentiae seruari debere,ut constat cx pactis initis inter rempub. Flo.& coe Fluizanensium supra rclatis. Nec obest dum dicunt, statuta, quae pertinent ad priuato.

rum negocia valere,quamuis et non fuerint approbata, cum confirmatio no rone validitatis. sed rone cuiusda prseminentiae requirat, Pau. Castrid. consi. a s 5. par. a. qm m det, i immo ad hoc ut statuta valeant, necessario requiritur cofirmatio, qn iure municipali cauetur, ut statuta debeant confirmari,alias non ualeansivi traditi de Pau. Castr. d. consi. 2 6. nu. .par. I. Illa .m clausula,alias non valeat, q annullativa est, demonstrat, confirmatione cxigi tanqua tenuetate, Bal.& alii in l. i. ff. de lib. & posthia. Bal .in

dispositi fuerit statuta co firmari debere, alias non valere, iure optimo dici potest, confirmationem in proposita facti specie no ratione p-

eminentiae, sed ratione validitatis requiri. Insuper non obest, u confirmatio retrore har, ut dicit Paris ae consi. i p. quia respodetur. v quamuis regulariter confrinatio retro trahi possi, Crol. in l. omnes populi, nil. lt 3.& ifile iust & tu. Paris const i 7. nu. a. vol. t. Alciatii ni in suis, nu. 61. col.Κs de lib.&posth. nihilominus in casu nostro pluribus de causis cocludendum est, dictant confirmatione statutorum non retro trahi. Id quod primo demonstratur, quia in dubio confirmatio statuti prssumit

facta Pin natura illius actus cui ad ij citur, Grata I 3 consi. 62. nu. a. vol. t. t At statuta aliquid noui disponentia no trahuntur ad casus praeterito sed futuros,l. lego, C.de legib. l. iubemus, de testaec. fi.de constiti Bar. in Locs populi, num. vers circa tertium, fede iust.& tu. ubi etia Croci

Ergo confirmatio statutorum facta die . Ivlij is 5 i .non debet ex tedi ad ea, quae facta sunt ante illam di .

Secundo, quia confirmatio non trahit vltra ips limitatum, Corn. consi. 98.nu. 7. vol. 3. At

in instro confirmationis p dicts dr, statuta Fluietanensia fuisse approbata pro tempore trium

annorum,qus verba arguunt confirmationem respicere tres annos tunc proxime futuros, cogo huiusmodi confirmatio non potest ultra limitatum tempus rcferri adactus praeteritos. Tertio coprobat, quia co firmatio intelligit fieri sine piudicio tertij. c. st de confirm. viil vel inuti. in 6.cisi pro te, de resa. eo. lib. Sign

tilic. . l. glo. io. num. i. At si diceremus, talem confirmationem respicere tempus prael

ritum, utique quod attinet ad dispositionem huius statuti uideretur inferre prs iudicium iuribus dicit Pasquini. cuius legitima, si hanc sequeremur interpretationem, dicerem; maior. ergo talis confirmatio non trahitur ad praeterita, sed attendi debent statuta Florentina . Nec ad rem facit consi. Paris ly. quoniam ibi agitur de restitutione, non de ca statuto rum confirmatione,de qua modo disputamus. Est tamen animaduertendum me no inficiari.

quod etiam si statuto FluiZanesi Pas quinus no adiuuaret, nihilominus illius legitima portio

comprehenderet tertiam partem omnium bonorum

132쪽

Consilium

norum Dominae Luciae temtricis praedictae secundu statuta florentina, ut supra firmaui. gomnia obtinent etiam in bonis postis in Commune Pontiani,& Comune Ciurant, ut colligitur ex praedictis. ex quibus omnibus concludo,

Clarissimos Dominos Consulentes in fauorem dicti Pasquini de iure optime rcspondisse. Ego Antonius Ciosus.

contractus.

' s contructas a principio suae uolansarii ex post ficto nerassarii. Utile per inutile non ut iurans Mobtimpot,afirmariueprolatum,non significat necessitate. o Me in liret impliatro prolutam sigm calfacultaura non nec sitatem. τ Vertam potes, uespropter subiectam materiam vel propter . regis praeceptum,uel propter ij entis uolunt.rtem so

fiat necessitatem. I c tristis non debet claudicare.

s Is ra es potentior uerbis. Io cum praesuppomtur unum aliud L ponitur,locum non Liberae posivis nise presuppositam ueri certiar. xi Expressio coniurios quae tactu laesi non facit actum condi.

xa Verbum conditi Mnsani ut actassi pensionem sed pactio

nem,o conuentionem.

Diuino nomine implorato.

Erba cotractus serme sunt,Bettus, Dona i nicus,& Raynerius per se,&suos haeredra sec runt infrascriptam societate,& conuenerunt faccrestant ortu in olivarum. super sito ditacti Betti, quod in perpctuum sit inter eos indiuisibile, cum in Dascriptis pactis, & coditionibus videlicet, dictus Bettus,& Dominicus,& quicque eorum in solidum curet, ut aedificctur dictu fiant ortu per totis mensem Februari j .proximi futuri. Ite casu quo dictus Bettus, & Dulcus nodarent opera, ut construeretur, tunc & eo casu

Raynerius possit, & sibi liceat ipsum incipere

seu incsptum perseuerare. Qua societate facti contigit Bettum, & Diticii intra messem Februa iij non aedificasse, quo casu dicto Raynerio data erat construendi facultas: mo aut Raynerius dicit se non teneri, neq; cogi posse ad aedificandu sed positu id suisse in eius facultate, cu in in-m umento dicat ci licere.& dici t te non cile ol ligatu ad prosequenca societate qua asscrit esse finitam, quia Bettus & Dominicus intrat L pus non aedificarunt. His igitur prssuppositis, quaeritur an praedicta societas dicatur uni: , ct per co

sequens an Raynerius teneatur edificare. Et bprem perstringendo, puto praedicta si

cietate durare, quia ut ex verbis contractus apparet, ipsi intuerunt societate per se,&suos haeredes in perpetuit, quo casu licet non possi ita contrahi si cictas, ut haeredes quoq; socij futuri sim, tamen si dictum fucrit,pro se, & haeredibus iniri societatu, L nemo psit, i. nulla, ff. pro socio.

Bata in l. adeo, in prin. g. eo. Petrus de Vbal in trai cta de duo b. fratrib. parte i i. nu. t. t Tam equoad ipsos principales contrahentes, regulariter durat societas in perpetu u. i. donec ipsi vivunt,l. t .vbi gl. in veri perpetuu & L nulla societas, ubi a gl. f. pro socio. 1 Et licet non possit fieri pactu, ut societas transeat ad haeredes, nihilominus dicti haeredes, ad obseruantia cotractus active, & pas

3 1Qua recu ab initio contractus sint voluntarij, ex post facto vero necessarij, t. sicut, C. te actio.& obl.& nulla ca subiit cur societas distrahi debeat, vel cur ei possit Raynerius renuntiare sine Piudicio socioruin, conssequens css edet, ut qua- ius in persona haeredu non valcat, taliae quo ad 4 ipsos principales perduret, cu l utile non soleat s inutile vitiari. c. utile, ubi Dy. de reg. tuta in α&l. i. . sed si mihi, is de verb. Oblig. Qi aut dictus Raynerius renuntiando societati, praedicto Betto piudicaretiostendit arg. l.acti Onc. .diximus,& versi ite societalc, is pro socio, ubi si in i mus societate ad rem emenda, deinde vero societati renunties,cu tu solus cmerc.& lucrari velis quead modii hic accidit,ubi Diaicus,ct: Raynerius rursus inter se societatem fecerunt ex Uuso Betto utiq; id facere prohiberis,nc damnum caeteri patiantur. Hac opinione retenta non obstat dubia sub-s tilitcr excitata contra dictu Det tu, sud P. 1 verbupol, affirmative prolatu non significare necessi

non obstat, verbum licet, prolatum simpliciter facultatem significare, non necessitatem auth .licet patri,ade natura l. libo.& Rub. in Auth. vi liceat matri &auiae, i. si quis emptionis. . sed iis C. de praesaip. 3 Q.Vel qo.annon Bologni.inrcppi. . Iu lianus,l. si finita, nu. i 3 i. ff. de dacinis. Quonia respondetur, quod Iicci Doci dicat, verbii psit, animaliue prolatum,neq; precisam, neq; causativa necessitate significare, vir Pau. in l. Gallus, in prin. fide lib.& posthum. ubi Docto. Tamen interpretcs ibi concludunt id a cedere cosiderata verbi vi atq; natura neq, negat dictum i verbii potest,.interdum significare necessitatem, v l propter subiectam materiam, vel propter legis praeceptum, vel propter disponentis voluntatem ut tradit Galiau. d. LGallus, in princi p. nu. t 3.& ibi Fortun.nu. 63. Qua pro pia cum subiecta materia, & societatis contra-

133쪽

ctus, de quo agitur, suadeat haec verba referri ad 8 necesstatem, i ne ab una parte contractus claudicet. l. fi. . si quis a pupillo, is de acti O .empti, &Institide aut hor. tui. in prinu. si cum dies, β. pcn. Ede arbit. merito concludendum vid tur, no taverbi vim,& naturam, quam contrahentium voluntatem & mentem, qui voluerunt si,cietatems esse perpetuam,hic inspicere oportere, i cu mussit verbis potetior. l. Labeo, in fi. is de supellec. lega. in actisque humanis primum locum volutas obtineatu. in conditionibus, in prin. s. decodit.& dem O. potiusque inspici debeat id, quod actum est,quam quod est dictum. l. 3. C. plus valere quod agitur,& l. semper in stipulationibus,

Quod autem interdit, verbum aifirmative ap- Iatum significare possit necessitatem, probatur per t. i. iuncta gl. F.de iuri M. Onan. iudi c. doni. n. dicitur, nam & bonorum possessionem dare potest, gi.& nccesse habui, quam declaratione probat ibi Decius col. 3. Secundo probatur ex I.

fideicommissa, . haec verba, K de lega. 3. ubi illa

verba,ut possint ad filios tuos pervcnire, demostrat omnino oportere,ut illa bona ad filios trascant propter volutatem testatoris, quae sola in fidei commistis attenditur,l. perussi de lega. r.

Tertio probatur, quia si iure municipali caucitur ut Iudex possit inquirere de criminibus lisresis, & laesae maiestatis, utique Iudex cogetur

inquirere,alias negligentiae reus esset,l. pc. C. de delicta lib. t a. Raph. Bal.&.Galial. d. l. Gallus, in

prin. Ede lib.& post h. Praeterea pomo, & no dato,ut ex illis verbis, liceat, & pollit, colligatur Raynutium non esse cogendum sdificare, sed totum istud posita esse

in eius facultate, non propterea tamen inde colligit. licere dicto Rayncrio dissoluere, & distrahere societateni in praeiudicium sociorum si ei

non libuerit sdificare. Quamuis enim in contractu dicatur,posse Raynerium,& ibi licere costrai re dictum olearium torculata: tamen ista licentia fuit ei solummodo cocessa in sui fauore, non in praeiudicium aliorum. Cum enim curas dificandi per totum messem Aprilis, ita ad Ile tum & Dominicum pertincrct, ut interim non posset Rayncrius Nificare, volucrunt contrali sites post dicium tempus dare facultatem Raynerio sdificadi, ne vacui diu essent, di sine lucro viginti illi scutati. monetae, quibus ut dicitur in contractu aestimati fuerunt lateres dicti R aynerij quos sociis iam tradiderat, quemadmodum contigisset, si aedificandi potestas Rayncrio da

ta non cisci. Veruntamen ipsi contrahentes n5 censentur voluisse, ut societas diceretur finita si Raynerius statuisset non edificare, aut cum praeiudicio sociorum, & intempestiue societati renuntiasset, Lactione, . diximus, i. si csi uenerit: f. s. aepro socio. Quod autem non volucrint distrahi societatem, quamuis Rayncrius non aedificasset,colligi etiam potest ex verbis dicti conia

tractus, quae habent, Betrum occasione siti, de loci illius non posse aliquid petere a consociis,

sed casu, quo interiret dictum torcular in totu, vel pro parte minueretur, uel propter aliquam causam amitteretur, tunc sine controueita di cti Betti remaneat prout est ad prssens. ex qui bus verbis colligitur eos voluisset cietate tune demum dissolui cum res interiret, non autem si Raynerius non aedificarer, merito non est inducenda societatis distractio citra partium voluntat m,arg. l. verum, .fi. C pro socio cum simit

Rursus, quod praedicta societas distracta nofuerit, patet ex eo,quod licet Bettus,& Dominicus fuerint in mora sdificandi, tamen idem Dominicus,& Rayncrius perseuerarunt in societate dicti Betti,& acceptarunt corum partem lucri,quod factuin est in proprio torculari dicti

Betti, ut est manifestum.

Secundo non obstat secudum principale dubium, in quo dicebatur, hunc societatis contractum tacitam habere conditioncm, de necessariam, videlicet si torcular constructum fulset. Et ideo cum constructum non fuerit, socictatoresolutam cesseri, vel potius euanuisse seu ad c sentiain non fuisse deductam, arg.l. promitten-ro do, in princi is de iure dot . 1 Nam cum praesup onitur unum,& aliud dispi initur, locum no haei dispositio, nisi praesuppositum veri ficetur, I. mancipia,ubi glo.Salyci de se .sugit. de Deci .cons s o.quaeritur in effectu,num. I.& 2. Quoniam respondetur,quod immo societas pure contracta fuit, ut patet ex verbis contractus dicentibus, fecerunt Q cietatem,&α& tacita haec conditio, quae inesse dicitur, non ericit, ut actus dicatur conditionalis etiam si exprimeretur. Id quod probatur. ii Primo, quia expresso conditionis, quae tacit hinest, non facit actum conditionalem, l. si qui liberos, C. de vulse& pupilla. non rectri C. de Cd ciuis. l. 3. ff. de lega. t. quod apparet in madato de prouidendo, in quo licet incerta sit clausula, si idoneus repertus fuerit non tamcn dicitur coditionale, sed valet collatio facta non idoneo.

quia haec conditio potius monitionem, quam conditionem demonstrat. glo. in clem. unica, d ollic. det g. Bar. in l. muto,di. i. ff. de tutes. Fely. incisi. de praesium p. Secundo, quod futura constructio dicti tomcularis non reddat dictum contractum coditi

nate,suadetur per doctrinam Banini. t. nil. 28.

ff. de condition. & demonstri ubi tradit quod si dico instituo te ex partibus, quas adscripsero. tacite subintelligitur conditio,si te adscripsero. dc tamen cris haeres nullis adscriptis partibus, i. r. Cde haered. instituen. de per consequens illa conditio ex partibus, deci non suspendit dispositionem, sed resoluitur in puram institutionem,

di non suspenditur dispositio sed accides dispositionis,ut per Bar. d. num. 2 8.

Tertio probatur, quia si qua conditio tacita adest,

134쪽

adest, dicitur esse conditio intrinseca, quae respicit ei rei si actus ut id scilicet cautius nat neq; dicitur adi j ei subhtantiae dispositionis, sed soluredit ad executionem, l. quibus di bus, . i. ff. de cond.&demon. Bari& Alex. in l. huiusmodi, in Princ. T de lega. t.' Iino. in l. si ita inpressini,sside cond. & demon. merito haec conditio constructionis non dicitur respicere substantiam societatisaed illius executionem. Quarto probatur per doctrina Ioan. Fab. in retinc lae, num. 1. Insiit.de interd. quem sequiti Ogeriin l. 2. . Titio, num . a. g. de donation. ubi dieit, quod si dedi villam sub conditione, ut facias tibi turrim, vel capellam, non videtur haec est e vera conditiosed trassertur dominium si tim, licet sub conditione dedissem. Nec obstat, quod tacita coditio reddat actu conditionalem saltem quo ad suspensionem, licet non quoad transmissionem, iuxta tradita PDoctores post Bar.in l. i. nu. s. versi item insta tur, E decond.& dem. cum tacita coditio suspe- dat obligationem, glo. in l. r. f. creditum, in veri Post nuptias T si cer pet. Quoniam respondetur, id procedere in coditione,quae tacite cst ex natura ret,ut Linterdum, T de verb.oblig. & l. r. in fi. g. de condit. & demonst. secus autem acci. dit in conditione, quae tacit E inest ex dispositio ne hominis de qua Bal in Rub. C. de institui.&substit. per t. Stichum, qui meus erit, fidelega. r. huiusmodi enim conditio non suspendit dispistionem,ut per Ba d. l. 1 .nu. 2 8.& in locis supra proxime deductis. Non obstat etiam, quod in contractu dicit unlecerut infrascriptam societatem cum infrascri- ra ptis conditionibus quoniam verbum coditio, ibi no significat actus suspensionem, sed pactionem,& conuentionem, l.debitori, C. de pactis, L .& a. fide in diem adiectio. cum similibus . Ex quibus omnibus paret, societatem, te qua Ggitur,non fuisse contractam sub conditione, sed pure,& propterea non potuisse dissolui, nec re solutum fuisse contractum, ctiam si Raynerius non aedificauerit.

Tertio principaliter non obstat ultimum dubium, in quo dicebatur, huiusmodi contractum saltem fuisse purum, qui sub conditione resolue

de cond. appos. Idcirco cum dictum torcular non fuerit constructum, neque per Bettum, vel Dominicum, qui tenebatur, neque per Rayn rium,qui poterat aedificare, merito contractum resolutum videri deficiente coditione. niam rcspondctur, hunc esse simplicem contractum societatis, non aut resoluendum sub coditione, quia ut supra dixi, non apparet ex verbis contractus, contrahentes hanc conditionem resolutivam adiecisse,se voluisse cotractum resol-

,dc societatem distrahi, si torcular constructu

non esset, ideo non presumimus talem conditiora nem resolutivam adiectam fuisse. leum ea, quς facii sunt non praesumantur, l. in belli factae,is. de capti&postlim. reuers. Et si qua hac in re tacita conditio considerari potest . certis, ut supra dixi, illa respicit contractus executionem, non autem substantiam,iuxta ea, que tradit Bari in i huiusmodi, ff. de ima. I. Nec obstat. La. Edem diem adiectione, quia certum erat, ibi cotrahentes expresse apposuisse illam conditionem, nisi quis intra caled as P-ximas meliorem conditionem fecerit, l. i. g. de in diem adieci. quod aut expressh conditio ibi apposita fuerit, patet ex verbis d. L a. decentis. nam si quidem hoc actum est, ut meliore conditione collata ab emptione discedatur, erit pura emptio, quae resoluitur sub conditione, di pro .pterea secus in casu nostro statui debet, in quo non apparin paries prsdictam conditione resolutivam apposuisse, aut tacite apponere volui Lse. Atque ex his arbitror apertillime demonstrari iusta supradicti Betti, & quo ad merita causae,& quo ad expensas in tuto esse, praesertim cum res decidendasita doctissimo.&iustissimo iudice, cui plurimum me commendo.

Ego Antonias Ciosius.

x A positione eotraberitium, contractus lage accipiunt,etia

in materia νει rotic monis.

a Puod e reditur limitatὲ ad certum tempus, pos illvid tem pus non censetur permissum. 3 Fritam post tempus inconcinenti, videtur fieri intra tempus Actor ad actionem sibi quastam conseruaridum po est mora pinsare si id faciat inera modicum temptis, rei cotienisti nen intersi 5 Ias quaestum facilius conferuuetur, quam de nouo aequi.

ε Ptii utili consequi debet retarer o serre perrum deponere. Exestiersi non uillatio. a udo Abel iudicare secundum acta, prolata. 9 Quando is contructu interuenis iuramentum,mora non potes purgari. io Quando resoluitur confractus propter illius in seruuntiam

I De iure canon eo reforo p aeneius morasemper ptiuatur. Ia Mora non purgatur, quando incerili aduersarii moram non purgari. i3 Emptis entitatis onerosus.

CONSILIUM'LI.

Diuino nomine implorato.

Roponitur, Domina Tadcam,& Ioanne,& Vinccntiu eius

135쪽

nerabili presbytero Laurentio Petri Boethinia Ponte Sacchi ementi, & recipieti pro se eiusque fratre, & eorum haeredibus prςdia quaedapro pretio librarsi 8 o. ea lege de pacto , ut semper de quando dictive ditores infra tres annos proxime futuros, incohandos a die celebrari contractus, darent de restituerent dicto Vene

rabili presbytero Lauretio emptori suprascriptam pecuniam una cum expensis contractus,& gabellae, eo casu teneatur eisdem dicta bona retro uendere, & instrumentum retrocessionis secere. Dcinde proponitur elapsum sui Lis tempus trium annorum atque etiam ultra dictos tres annos praeterijsse quoque circiter n'uem dies. mibus elapsis Domina Tad ea dicitur deposuisse supradictam summam, & ag

re ad redemptionem dictoru praediorum. Hoc ita stante, de tribus quaeritur. Primo, an Domina Tadea post tempus triuannorum praefinitum in iuramento possit age re cotra praedictum Venerabilem presbytera Laurentium ad redimedum, ita ut ipse post te

minum praedicuim compellatur ad retrouendendum, non obstante mora dictorum ondi

torum .

Secundo quaeritur, an dicta Domina Tadea

in tempore,ut asseritur, tantum verba liter osse

rendo pretiit, conseruauerit sibi ius seu facultatem redimendi, an vero ea oblatione verbali minime obstante, a iure redimendi ceciderit.

Tertio quaeritur, an dicta Domina Tadea cuprsdium illud post modicum tempus realiter deposuerit, dicatur saltem de aequitate canonibo moram purgasse. Et quod ad primam attinet questionem, breuiter respondendum arbitror dictam domina

Tadeam agere non potuisse ad redimendum post spatium trium annorum, quia cum conum I nit inter contrahcntes de retro uendendod co- tractus debent accipere legem ex contrahe tium dispositione etiam in materia retrouenditionis,ut per Dec. in consit. 26 s.colum. 3 dcc 5silio a i r. col. sin.& Cagno l. in prima r peti l. 2. C de pact. inter emptorem, num .' per Li. f. si convcnerit, isdepos. cum similibus. Sed contrahcntcs praedicti conuenerunt, ut dicta prae dia retro uenderentur semper, & quando intra terminum trium annorum pretium restitueretur ut in instrumcnto venditionis dicitur, ergo postquam tompus appositum in contraetu tr

sit, ad retrouendendum agi non potest. Quod

autem promittens retrouendere intra certum

tempus deinde non possit compelli ad vcndendum post terminum, neque ei inuito post te minum pretium solui possit, tenet Angel. in co-silio i ly. incipien. super puncto praemisso, nu-mc. a. de idem firmat Barto. Soci in consi. 2 t. columna antepenuit. vcrsiculo circa secundam quaestionem, num. 14. parte secunda, ubi dicit,

promisibrem elapsis termino non teneri ad re. uouende dum, remque sibi liberam remanere. Eandem opinionem secuitur Dec. in consilio

io 8. In casu ad nos transinistis colum. a. num. 8.vctaculo, quarto accedit, parte secunda.ubi dicit, quod si pactum limitatum fuit ad trientum, utique post triennium redimendi facultas non competit, id quod etiam tenuit Deci. in L petens, C. de pactis, colum . hversiculo, similiter si minori tempore. nume. . ubi dicit, post tempus eu qui promisit retroii edere, ad hoc adstringi,& molestari non posse. Et idem firmauit c ozad. in l. r. C. de patu. inter empl.& vendit. col. 4 7.versiculo,principaliter, num. 6 dc ibi Hierony.Cagnoi .in prima repet. nu. 24.&in secunda repet. nu. 63 dc 6 .versiculo,tertio limitanti ubi attestatur hanc opinionem Angeli, Socini de Decij esse communem. I alio autem quare post terminum non posia sit agi est,t quia id, quod conceditur limitate ad

certum tempus, post illud tempus non censetur permissum, Bar. in L statvliberum, s. Stichum, Q de leser.& l.Imperator, si de postulans si unus, g. si cum reo, de l. epistola, fin. aede pact. I t. . si

mulier. Edeliber. agnoscen. Dcc. inconsilio si. parte prima, numero quarto. Crol. iiii. si intula. numero is .sside verborum obligationibus, Cagnota. l. a. nume. 63.versiculo, pro decisione tamen Angeli, in prima repet. Et ideo dicit Cr

E. de verbo. Oblinati quod si tempus limitatum fuerit tunc post illud tempus non copetit actio, neque potost purgari mora, ut dicit Alex. con- sty lib. Inum. . His ita se habentibus non obstat primum dubium subtiliter excitatum contra presbiterum Laurentium per Excoli. Dominum Iudicem ex I. si ita quis I. Seia cauit, ride verborum obli gationibus, ubi Lucius mandauit Selae , ut emErct hortos, ipsa autem emit, ct cmens promisit. se in Lucium proprietatem hortorum translaturam, cum pretium omne cum usuris a Lucio mandatorc recepisset. Deinde incontinenti conuenit inter eos, ut intra primas Cal. Aprilis uniuersim pecuniam Lucius numeraret, de hortos in stam proprietatem transferendos a Seia acciperet. Attamen intra Cal. praedietas Lucius non soluit integrum pretium, sed interposito quodam tempore, offerebat se reliquum soluturum. Qus situm fuit an Lucius ex si ipulatu agere potuerit, ut horti sibi a Seia tr

derentur, a qua cos accipcred bebat. dc respo-

sum est posse, modo propter moram nihil Seiae intersit,ergo ex verbis illius resposi colligi posse videtur, quod sicut elapso tempore Cal. permodicum spatium, Lucius potest agere, ut homti sibi tradatur, ita etiam Domina Tadea ad actionem sibi conseruandam post tres annos P modicum tempus potest agere contra dictum presbyterum Laurentium, ut praedia sibi retro-3 uendantur,prssertim , t quia factum post tempus

136쪽

Consilium

si s

pus videtur fieri ante tempus modo fiat incontinenti, glo. in veta contestationem, in I. rati hahitio. L Pomponius, s I. de procurati cum consociis. Respondetur enim ad I. Sela, idcirco Luciupost Cal. modico tempore interposito ad tradendum agere potuisse, quia ipsc Lucius actor

non tractabat de purganda mora quo ad actio nem de nouo quaerendam ,sed tractabat de pursanda mora quo adactionem iam quesitam si-hi conseruandam, ut diligenter animaduertit Excell. Dominus Iudex, tenet etiam Alex. post Angel. ind. L si insulam,sside verb. oblig. nu. 9.&

di num. 318. Id quod probatur, quia agebatur

ibi de conseruanda veteri actione, quae competebat contra Seiam propter naturam p cedulis contractus mandati, licet Scia non tenere

tur dare nisi soluto pretio,vi tenet Imo.& Iasut refert etiam Iacob.de Nigr. Ll si insulam, in viti A ma Hone. Bar. d. lau. 318. 1 Sed actor ad actione sibi iamdudum quaesitam conseruandam potmoram purgare,si id faciar intra modicum tempus,& rei conuenti minime intersit,ut post Banin q. s. iam et firmat Al . in L l si insulam, col. si versic secunda conclusio, nutri. 7. 2 versiculo, & similiter potest actor, num. 1 t. & ibidem Ias l. Κversic. quareo ad actionem,& ibi Ripa

sculo, prima in actori,Angel .de Vbal.d. l. si insulam, nu. 34. dc ibidem Iacob. de Nigri nu.s & nu. 3 ig. in ultimaq6nc BanIgitur non est mirum si in d. f.Sei post praefinitum tempus egit Lucius, ut horti sibi traderentur. At in proposita specie secus est qui a Domina Tad ea notractat de mora purganda pro conseruatione veteris actionis,ut praesupponebatur in hoc primo dubio, sed pro acquisitione nou ς actionis. Nam cum actio ad retro uendendum fuerit extincta perlapsum temporis iuxta ea, quae supra dixi,& tradit C rol. in praealle .si insulam, col.

antep. num. 7S. consequens etiam est, ut dum dicta Domina Tad ea agit ad retro uendendum, dicatur tractare de noua actione quςr da, qu

admodum in specie tradit Alex. incosi. p. lib. Inum. 6.ubi dicit, quod is, qui agit adrctro uendendum,tractat de purga da mora quo ad actionem quaerendam. Sed actori non licet moram purgare quo adactionem de nouo quaerenda, secundum opinionem quam Alex. ita d. consta

versiculo, secundus principalis, attestatur elle magis communem,& tenet Iasibulem, in cOILversiculo secunda conclusio, 1 Ripa da. si inse-

ubi dicit ei se communem opinionem, merito concludendum vid tur, agere non licere dictae Dominae Tadeae hoc casu ad retro uedondum: licet enim post modicum tempus pecunia d posita fuisse dicatur, tamen mora purgari non potest, tum propter iuramentum, quod fuit interpositum,tum propter resolutionem contractus, quae sequeretur,ut inferius dicam. Ratio autem disserentiae inter d. . Scia,& i ter casum nostrum ea potest assignari, quia cum in j. Sela, agatur de actione iam quaesita conseruada, in casu veru nostro agatur de noua acti ne quaerenda,utique consciat ancum rationi vius detur,1 ut ius acquis tum facilius conseruetur. quam de nouo acquiratur l. patre suriosis, ε. de his qui sunt sui vel alio. iuris ut resert etiam Io

lo,vel & secundo potest responderi. Quod vero ad secundam quaestionem pertinet , in qua qi irritur an Domina Tadea pcr si=lam verbalem oblationem pretii reseruauerit sibi facultatem redimendi, concludendum arribitror, in proposita specie assertam verbalem preti j oblationcm d. Domitas Tadeae nihil pro 6 desse, i quia regulariter, qui vult consequi, cle-bet realiter offerre pretium, de deponere, i. Iulianus. . offerri ubi DOct Tile actio. empti. Neqsuificit verbalis oblatiou. si a te. C. de pactanter

cto. Oblatio enim verbis facta nil releuat, sed oportet, ut oblatio fiat re, id est cum ostensione.& actuali oblatione pecuniae, I qui decem. I.

idem responsum. s. desolution. Barto. ini praeiato LI. si quis paratus, is de Op.nO.nunc.& l. acceptam, C.de vir. Et quod verbalis oblatio nosui sciat, tenet Alex. in l. si insulam, col. 2. num .6. uersiculo tertio nota, fide verbo. obliga. & ibi dem Iacob. de Nigricol. is. num-6. versiculo, contrarium,& Andr. Barbati in consi. 86. incip illud referam in medium,co pen.& col. ultiVolum. 3.ubi dicit,non sufficcre verbalem oblationem. sed requiri realem l .fi. C. debitorem, v n-ditorem pign. impedire nonpos Bal. in l. perdiuersas, C. man l. id quod etiam firmat Alexa. in

consi. i oz. col 3. num . . versiculo,& si dicatur, lib. t.& consi. 39. col. 2. nu. 3. lib. s.&Consi. ι3I.col a. num. t. consi. nec etiam obstat praedictis

parte quarta, & Ias in I. si ita quis. . Seia cauit,

ε. de verbo. Oblig. quibus omnibus in locis habetur,uerbalem oblationem nil operari. Qua opinione retenta, non obstat secundudubium per Excell. I om. Iudiceni acute dedu- . cium ex doc. Ias in d. Scia, num . t .vcrsiculo, ultimo in quantum, & ex doct. Ias in I. a. C. de iure emphyticolum . to .versiculo, in ea gl. ibi, nil. mihil Sa.&nu. t 83.& Canoni stae in c. pastoralis, extra de Off. Ordin. ubi concluditur, lola

137쪽

verbalem oblationem sine depositione,& coim signatione sullicere ad morae purgationem.

Quoniam respondetur, quod praedictae doctrini locum silii vendiciit in calibus a quaestio ne nostra longe diuersis, t ex quibus inferi e n5

licet,l. naturaliter,s nihil commune, i de acqu. poss& l. Papinianus exuli, is te minor. Namq; Iasind. l. a. num. i 82.3c se l. loquitur de purga-da mora per oblationem faciendam in contractu cmphyleutico; Nos vero loqui in ur de purganda mora per oblationem in contractum

rς simplicisq; emptionis, qui maxime differueinter se, ut per glo. in veta alienationis, in l. i. C. de iure emphy. i Ias.cOLI. nu. 22. & num. 2ψ. versici gl. 2.& 3. Ratio autem differentiae, quatenus ad rem nostram, esse potest, quia in contractu emptionis,& consequenter in casu nostro tempus fuit

praefinitum ab homine, merit6 dissicilius morat urgatur, sed i cotractu emphyleutico, de quo oquitur Ias in locis praeallegatis tempus triennij. quod habet locum in bonis priuatorum vel tempus biennij, quod habit locu in in rebus e

clesiae, ut per August. Bero. in c. i.der init. in in t gr. num. 6 . & num. 69. & in c. potuit, locati,

praefinitum fuit a iure, etiam si nullum pactum interccsserit, i. a. ubi Ias col. 3o.vsque ad col. 3 8. C. de iure emphy. & propterea facilius luc mora purgari pol, quia mitius agitur cum l. quam

Nec quicquam obstu doctrina Ias. cInu. x quoniam ut ipsemet Excell. Domino Iudex diligenter animaduertit, Iasibi firmat oblationsi solam minime susticere. Accedat, quod in casu nostro non apparet ex actis de aliqua verba. li oblatione, quo casu mora est impurgabilis, ut in specie firmat Barbat. d.consi. s.col fi. versi. quarto faciat in fi.vol. 3 . Ideoq; cum de verbali oblatione non constet, realis autem oblatio n5

intercesserit nisi post tempus, quo tempore mora purgari non potest, sequitur ut in hoc nost8 facienda vis, 1 quia iudex debet iudicare secundum acta &Mbata, l. illicitas, . veritas, is de OG fic.praesid.ubi Doctores. Circa tertiam,& vltimam quaestione, in qua quaeritur an saltem de aequitate canonica dicta Domina Tadea posset mora purgare intra modicum tempus nouem dierum. firmandum esse arbitror in casu proposito moram purgari non posse etiam intra huiusmodi breue spatium. ς Primo, i quia cum in contractu interuenit iuramentum, de iure ciuili mora purgari no potest ut dicit Alex. in l. si insulam, col. i 2. versi duodecimo fallit, nil. 3 Iisdeverb. oblig. ubi a

testatur hanc esse communem opinionem,ut te in et & attestatur Iason d. l. si insulam, in s. q. Batanum. 3 s. l. si quis maior, C. de transact. & idem Alexin consi. 1 o6. co L .voL dc Parpal. in l. si quis maiorinum. L ubi dicit esse communem. C.de transadi. 3c Corsetfin trast de iure tu. . de iuram cti priuilegiis, num. 3o.&Matthesil. in lingui. s o. incis'. nota magnum sed in cotr

et u facto inter d.Tadeam, & presbyterum Laurentium adest iuramentum, ut ex eius lectione patet, ergo,&c.

Secundo, ita b d mora purgari non possit, apio batur, 1 quia quando resoluitur contractus propter illius inobseruantiam mora purgari non potest. l. coinmissioriae, C. de pact inter einptide uenditii traiectitiae, de illo, Edeact. dc obliga. Alexan. in l. si insulam, is. de verbo. Obligat. nu- me. a.dc ibidcm Ripa, colum. fi. num. ι 16. dc

Dec. in consi. 3 a. num. t 7. parte quarta, cum

multis aliis consociis ibidem allegatis, dc Gratus in consi. 9. ninn. a Idib. r. & consi.93. lib. t. num. 7 . At in casu nostro mora resoluit, de annullat conuentionem de retrouendendo, quia retro ueditio fuit limitata intra certum tu puS,ergo mora purgari non potest.

ii Tertio, quia licet i de iure canonico mora semper purgetur, tamen id procedit solum in

foro conscientiae, seu poenitentiali. At in foro contentioso, de iudiciali de iure eanonico mo ra non purgatur, interposito iuramento, ut per Alexan. in Lit insulam colum. 12. nu. 38. dc Pa

pal. in d. l. si quis maior, C. te transae L num. Dubi etiam Ias . de tradit Roman. in singuH .in

cip. iuram tum,dc Dec. in conlLAI 2. num. 14.Zcnum . 1 . colum. 3. parte quarta, de Catel. Cot. in suis Memorabilibus, in vota mora non

obstante, ubi multa allegar, sed quaestio nostra refertur ad forum iudicialem, in quo de hoc imitigatur, ergo mora purgari non potest. Ia Quarto mora non purgatur, t quando interest aduersarij. cam non purgari, d. l. si ita quis,s. Seia cauit, V. de verbo. obligati de Ripa in d. Lsi insulam, num. io s. col.fin. vcrsiculo,prina iam interesse singulare, T de verborum obligationibus . de Lan frauci de Oria. in trach. de arbitr.

de Hyppol. de Marsit .singil. 63. incipie n. rigor

iuris ciuilis numero secundo, dc GOZad. consii. 7. colum. penultinum. 13. Sed hic apparet interesse dicti presbyteri Laurc th, ergo mora nopoterit purgari. Hac opinione ita comprobata, non obstat tertium, de ultimum dubium, in quo dicebatur, moram de aequitate canonica semper purgari,ut per Dec. d. conss. quadringentesino quinquagesimos undo, nu. ι .parte quarta, prς se tim quo ad modicum tempus, de quo ad poenaeuitandam, de quo ad personas ecclesiasticas, a quibus poena non facile exigi solet, ut per Dec.

in consi. 1 3 8.n u mero septimo, quae ad lucrum cum aliena iactura anhelare non debent, capita suam, de pinn. Quonia respondetur, quod licet regulariter mora de aequitate Canonica purgari semper possit,ut per Graticonsi. 93.m 8. Paric . T

138쪽

Consilium

inen id non procedit in quatuor argumetis, &casibus supra allegatis,&praesertim quando fit resolutio contractus, quem ad inodu fieret hic: quoniam lex de nouo non potest inducere co- tractum sine consensu utriusq; partis, ut in specie tradit Gratid. consit. 9 s lib. I. nume. 77. ubi pluribus modis limitat predicitam coclusione. Et quamuis intercesserit, tamen id non prodest Dominae Tadeae, quia est interpositu in iuramentum: quo casu ex parte actoris circumscriptis etiam alijs rationibus supra deductis mora purgari non potest, interposito etiam modi

Tertio limitant. Nec quicquam obest, dum obijcitur, quod dictiis Venerabilis presbyter Laurentius vid tur tractare de lucro captando cum aliena iactura, quia id iure optimo negari potest; tum 13 quia hic agitur: de emptione, quae est titulus

Iac in s. item si quis in fraudem, colum num. 38. Institui. de actio.tum etiam quia ex quibusdam attestationibus ad me transinissis factis

per Robertum Magistri Sebastiani, & per Sebastianum Polidori, apertissime constat. dicta praedia fuisse vendita iusto precio, & ideo

non posse dictam Dominam Tadeam praetendere aliquam laesionem. Quo fit ut existime concludenter constare de firmis validisque iuribus dicti presbyteri Laurentis, eiuSque causam in tuto esse, cum dccidenda sita doctissimo,& iustissimo Iudice, cui causam, meque ir

sum maxime commendo.

Ego Antonius Clofius.

x statuta loci debent obstruarister ia cur ordinarium.

a Procurator non potest prorogare instantiam appellationis abs rue pectuti mandaro. 3 Instantia cavi a non m a partibus prorogari Urra legit, mum tempus, retiam si iudicis consensus aecedat . 4 Fauor publicus intro ariri lius rurentur neque proroga

rentur.

s Publico mori partes rem μre non possunt. 6 Ex diuersi non infertur. 7 Prorogatis causae en contra publicam utilitatem.

Multum Reuerende pater,&Excell. D. Iudex.

Niit , quae viget inter Reuer.

D. Antonium Cesanu iuni rem agentem,& Abbatem,&

Conuentu Monasteri j S. Hieronymi de Agnano, duo dubia subtiliter excitamur com

tra praedictum Monasterium. Primum es , an appellatio admissa per multum Reuer. D. Delegatum absq; temporis praefinitione,videatur deserta,cu tempus bimestre vel trimestre assignatum a synodalita constitutionibus iam dudum transierit. Secundum est,an afferti procuratores prsili storum principalium potuerint prout feceriit in causa supersedere. Et quamuis alicui forte prima facie videretur dicendum appellationem esse desertam: &procuratorcs p dictos in causa supersedere nopotuisse; nihilominus, fore Omnino putam uS, ut Excell. V. multum Reuerenda, quae rem tO- tam diligenter perpendeta plane intelligat, contrariam opinionem in utroque capite cile vc

riorem .

Nam-ad primum attinet respondetur, appellatione esse deserta. quia licet Iudex a quo possit appellanti praefigere terminum breui rem, quam sit terminus iuris ad persequendam

appellationem,ut dicit Pano in pers onas,&ci ex insinuatione, in t .no. de appel. Rom. sing.

163 inci p. hoc nesciunt, & singula. i 67. Iudex a quo, tamen si Iudex hunc terminum non praefinierit, quemadmodum non praefiniuit in casu nostro, ubi admisit appellationem simpliciter, nullo statuto termino ad prosequedam appellationem, tunc sane ipse appellans habet annua lege, quo anno non potest Iudex in causia M-

cedere ut dicit ψ. in verbo rescissus, ad fine in

bat Panori col. vendeinde ista gi.& ibi Augia. II PO.nu. 2 3 .dicens, Iudicem non debere necessario hunc terminum assignare, quia a i ure est

prouisum detre, sed residere hoc in eius facultate,si voluerit calumnijs appellantium obuia re. Quare licet in proposita specie forte transierit terminus ad prosequendum assignatus per syuodales constitutiones, non propterea tameappellatio deserta dicetur, quoniam certe non transijt adhuc annus datus a iure, ut habetur in

Si quis autem rursus opponudo diceret appellantem quidem annum habere,ex Canoni dispositione, sed hoc P cedere de iure coi, ubi per constitutiones locales aliud no effet dispositum, secus autem esse in casu proposito, cu synodales constitutiones statuant aliud tempus, quod solum attendi debet, cum iura synodalia in loco a prio subrogetur in locum iuris cois,arycorum, quae habemur in l. de qui b. Q de legib.& in I. 2.C. quae sit lon. consue.& Doct. in I. oes populi. C de iust.& tu. Imo & iuri coi dero

gat, Alex. cons. 7s . num. 8. lib. I. cum simil. quan

doquidem eps in sua synodo potest condere

statuta. c.quod in dubiis, de malo.& obed. tare Ore. porro. de priuit.&Henric. Botte. Briviae in tracta. de syn.epi, nu. 1 o 3.parte 3 . Respondei tur quod i licet statuta loci debeant seruaria Iudice

139쪽

Iudice ordinario, iuxta tradita per Doctores in l. i. C.desum. Trin.& fi. cath. tamen quando ordinarius procedit in causa , ut delegatus, tune non tenetur in modo procedendi seruare statuta illius loci secundum opinionem Angeli, qua sequitur Ias. in i .ius autem ciuile,col. t .ver. item quando ordinarius. F.de iusti.& tu.& idem Iacin l.& si prptor, in i .col. is deos. eius cui mand. est iuris d.& firmat etiam Bal. in talicet in corri sendion fi. de olf. ordi. & Croti in l. i . si quis simpliciter,nu. t 8. f. deverb. ob l. Quamobrdcum agamus de delegato a Summo Pontifice, qui debet seruare consuetudines, vel constitutiones sori delegantis, non aut e dulcgati, qua-uis essent confirmatae a superiore, ut per Crol. d. si quis simpliciter,coi seqvcnscise debet, vein hoc casu attendi non debeat tempus synodalium constitutionum, sed tempus anni allignatum a iure communi, consequenterque appellatio deserta non sit, stantibus etiam praedicitis synodalibus constitutionibus. Quod vero ad secundum dubium pertinet, videlicet an asserti procuratores potuerint pacisci, ut in causa supersederetur,prima fronte videretur dicendum, quod cum minime constet praedictos procuratorcs habuisse ad hoc speciale mandatum id ipsi facere non potuerint. di i Primo,quia procurator non videtur posse M. rogare instantiam appellationis absq; speciali mandato,ut pcr Io. de Fran. in consi. 6. inci p. an si Iudes iuxta, posito inter responsa Ioan . Cald. in rub. de appel. quod idnet etiam Deci .in c. cκ ration col. 7. in 3. sit,in s. nu. 37. de appel.&Inno cap.cum olitri, nu. r. versi c. intelligatur.

de ossc. α potesta. iud. dele.& Matthesil. in authen .ei qui,nium. 6.de tempo. appel. 3 1 Secundo, quia instantia cauis no pota partibus prorogari, vel ampliartvltra lcgitimum tempus,etiam si Iudicis cosensus accedat, Barti in l. si in lege. U. loca. & in auth. si tamen. C.de tempor. appel. Alex. in l. si mulieres, col. in . C.

de testamen .mili. De in c. X ratione, num. 3 3.& a .de appel.& Anton. Corset. in sing. appellatio quarto, nu. a. At in casu nostro instantia videt clur prorogari ultra terminum iuris, cum

dicti procuratores simpliciter, & indefinite pacti fuerint de supersedendo, ergo huiusmodi

prorogatio non .lcberet valere.

4 t Tertio quia fauor publicus it roduxit, vilites non prorogarcntur, sed certo tempore finirentur,l.properandum. C. delud. c. finem litilia de dolo &contumac. clementi dispendiosam.

s de iudi. 1 Sed huic publico fauori partes renuciare non possunt. l. ius publicum. is de pael. l. nemo. is de log.j.c. requitiisti,& c. tua, te tcstam. ergo partes non possunt cxtudere tempus ipsi instantiae privfinitum. Verum his,& similibus minime refragantibus, contrariam opinioncm legendo, & consulendo secu tus cst August. Bero. in αcta cum sit Romana, de appell. colum. to . nume. 16. ubi dicit olim Bononiae contigisse, ut quidam procuratores causam quanda suspenderent,qus deinde viginti annorum spatio obdormiuit: Denisi vero pars appellata comparuit,& instantiam peremptam, appellationemque desertam misia se opposuit; cumque inter se de hoc litigatores acerrime digladiati essenti inquit se tandem eis sulendo obtinuisse, ut causa no diceretur deserta. Id quod ipse procedere sentit ibidem, num. i .etiam si ex pacto causa appellationis suspe-sa fui stet usque ad tempus certum, vel inccrtu . ut hie accidit. Quam opinionem tenet etiam Matthesilan auth. si tamen. C. de teinpor. appel. nu. t 2. ubi etiam ipse firmat,partes posse consentire, ut in sententia supersedeant; quae opinio ab eis, praecipue his rationibus comprobatur. iPi imo per tex. in clemen. quandiu, de appel.& per tex. in d. auth. si tamcn. C. dc tempori appell. quibus in locis aperi P traditur, per expressum partium cosensum conueniri posse, urdo mi at,di differatur tempus concellum ad appcll itionem prosequendam siue ab homine , siue a iure praesxum sit, ita ut appollati non currar ergo cum generaliter loquantur,verificabatur etiam in casu nostro, arg. l. i'. & generaliter. Q de lega. praestand.&l. in fraude, in fi. sside milit,

testamen. ISecundo perdoctri Bari in l.properandum, in ultima oppositione. C. de iudi c. ubi firmat l quamuis terminus instantis principalis no possit ultra statutum tempus extendi, tamen seci sest iu appellationis instantia; quoniam cum in ea agatur de maiori praeiudieio quandoquide appellans in ea instantia omnino excluditur a

suis iuribus poterit etiam ultra terminum Prorogari, ut restri Deci . l. CX ratione,nume. ῖq.

Tcrtio accedit id, quod tradit Matthesil d.

ubi dicit terminum datum ad prosequendam

appellationem concernere commodum utriusque p)rtiri cum tempus prosecutionis detur ad

litigandum,& ideo utriusque etiam consensus efficere potest, ut cursus illius temporis dormiat , quia quisque potest suo iuri renunciare. I. si quis in conscribendo. C. de paci. Hac opinione ita comprobata, non obstantea, quae in contrarium urgere uidebantur.

Ad primum enim respondetur non obstare dictum consi. Cald.& dictum Innocenti j, qu 6 niam ipsi loquuntur in diuersis terminis, 1 ex quibus non infertur. l. naturaliter. q. nihil commune. Q de acqui tapois. Falderi enim loquitur de prorogatione,& ita illius dicta intelligit Deci. in c. ex parte, num. 3 in fine, & de prorogatione expresse loquitur Innoc. in ii. caecum Ulim. i. Nos uero loquimur desiissessione scus pensione quae sunt diuersa: Vnde licet partes non possint prorogare instantiam secundu

140쪽

Consilium

opinionem magis communem quam tenet Panormi. d. c. ex ratione, de Alex. l. properandum. C.de iud. Matthes. d. auth. si tamen, num. t o. I tde 32.de Bero.d. cum sit Romana, num. 2.

Nihilominus causam appellationis suspendere possunt, quia aliud est a rogare. aliud est suspendere, seu stipersedere ,ri per Alc. d.l. properandum. Et quamuis Dec. in d. c. x ration num. 3 3.& Arct. c. venerabilis, col. fi. de tuis .c

nentur hanc differentiam improbare.& dicant eam esse verbalem: Tamen Doctores communiter eam retinent de dicunt eam in re, non in verbis consistere; Ideoq; reiecta opinione Decij eandem differentiam firmat Bero ius, d. c. cusit Romana, num. 3 3.per ea, quae inferius attin

gentur.

Secundo non obstat, quod partes hic videatur prorogare instantiam, quod fieri non pot; quoniam respondetur primo, quod hoc est verum quoad primam instantiam appellationis, ubi causa potest extendi per ea, quae supra dixi;Perdoctr. Bart. ln l.properandum. C.de iudi.&tradit etiam Bero.&cicum sit Romana, te app. num. 36 in s. Vel secundo responde, quod imo hic non sit prorogatio, sed suspeliso, & ita v luit Barto. in d. l. properandum, ut declarat BorO.d. nulnc. 3 6. quod fieri potest. Ratio autequare fieri potest suspensio & non prorogatio 7 assignatur; i quia prorogatio est contra publicam utilitatem .da properandum. C.de iudi.&

ubi dicitur, lites non debere esse immortalcS, quia facta ipsa prorogatione, nihilominus interim agitur, interim durat iis, interim currit tempus,& tandem partes interim expensis & litib. fatigantur, quia tempus prorogatum cst idem cum primo, L sed cum manent & seq.sside precandoro. Iccum sit Romana, nume. 3 2.& nu. 3 3.&in rim partes procedunt in causa,& c sequenter assiluc vexantur contra intentione.

thelit. in . . aut heimsi tamen num. i 3. in fi. quod esse non debet, merito non potest fieri prorogatio. At suspensio causae , vel supersessio in causa facta non cit contra publicam utilitatem nec per eam fiut lites immortales, sed cessat ratio 1 l. properandum, quod patet, quia facta sumensione, interim causa dormit,stat in suspenso,nec currit tempus, ut per Be tum, d. c. cum sit Romana, num. 12. neque interim litigatur,

nec fit aliquid aliud, pendente dicta dilatione, ut per Matthesi. d. num. 13. Idcirco nullum partibus praeiudicium inferri potest per dictam suspensionem, quamuis secus sit in prorogatione, per quam partib. fieret praeiudicium,ut per Calderin.ae consilio q-de appet versici aut dicimu&propter quam quidem rationem ibi considit prorogare non licuisse. Ad tertium respondetur,verum quidem e

I prohiberi prorogationem propter publica

L II.

utilitatem, ne scilicet perpetuo litigatores expensis litium donligentur; sed tame in casu nostro in quo agitur de suspensione, & supersessione, ista ratio cessiat, quia cum ea pondziare, tempus non currat, sed quasi dormiat, nullum potest ei fieri praeiudicium, ut per M.ahesii. d.

authen. si tamen. C. de tempo. appel. nu. 13.

. Quamobrem partes supersededo, non fauori publico, sed suo renuntiare dicuntur. T mispus cnim datum ad prosequendum appellationem duplici respectu potest considerari. Nam si consideratur primo tanquam illud, quod est statutum, ne litigatores perpetuo litibus defatigentur dicitur respicere publicam utilitatem

ut per Matthesil. d. authen. si tamen, num. io. de

hoc respectu non posset ei renunciari per prorogationem, quia laederetur ius publicli, si perpetuo paries litibus vexarentur. Si vero secundo modo considerctur hoc tempus tanquam illud, quod cst inductum ad commodum utrius. que partis,videlicet,ut interim litigado de suo iure docere, suumq; ius consequi valeant tunc sine hoc tempus dicitur respicere priuata utilitatem, ideoque hoc respectu poterunt paries per suspesionem &supersessionem huic suo ii ri renunciare,quia hoc casu publicum ius non laeditur, quandoquide parita litium expensis non defatigentur,cum causa dormiat,& dilata sit in aliud tempus ut per Matthesil. d. authent. si tamen num. 6 supra alien & dixi supra in tertio fundamento pro hac opinione deducto. Et propterea monet Matthcsil. ibidem, nume. I 3.

ut partes non dicant se prorogare instantiam ;Id enim facere nequeunt iuxta prs dicta, sed cosulit ut dicant se suspedere, differre causam, seu in ea supersedere, ut earum conuentio de iure substineatur, prout factum fuit in casu nostro, ubi in actis scriptum reperitur, interdictos pro

curatorcs conuentum esse, ut in causa superse

deretur sine alicui' p iudicio; quo fit ut dicta suspensio optime de iure substineatur. Quibus omnibus rebus concludo, appel lationem, de qua agitur,non esse desertam, affer. tosque procuratores instantiam prout Dcci ut suspendere potuisse, di consequenter omnia praedicti Monasteri j iura illaesa undique remansisse.

Et ita Iuris esse arbitror saniore, &c. Ego Antonius Clofius.

I Emptor qui contra legirprscriptium emit, non silum ad rei empte, sed etiam fructuum restitutioncm tenetur. a Alienario cui lex resilit malam fidem censetur inducere.

3 Malalides ex iniustitia tituli probarisoret. Maia fidei posessor fuctus non lucratur.

Iuris ignorauera non excuset in acquirendo.

SEARCH

MENU NAVIGATION