Consiliorum siue responsorum iuris, Antonii Ciofii Florentini ... liber primus, atque secundus nunc recèns in lucem editus; .. “Consiliorum siue responsorum iuris, Antonii Ciofii Florentini ... liber primus, atque secundus nunc recèns in lucem editus

발행: 1583년

분량: 237페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Antonii Clobi

ut tradit Specul. in tit. de confess. nunc videndum versi. de facto quaeritur,num. 2 3. cuin adductis per eum; cum praesertim reprobetur simulatio tanquam mala ut per Card. in j.clem. de iureiur. ι .versi. no. i . quod habet locum cua iuscunque generis simulatio fuerit; 1 tripliciter

enim conscieratur simulatio, Bart. in consi. 5s. factum tale est, Petrus Nicolae, nu. 3. Bal. l. cum

precib. C.de probat.& Pau. de Cast. d. l. iuri gelium. . dolo, & Vcrone. dicta sua cautela a o.& quomodocunque consideretur semper prohibetur, ut dictis locis. Quapropter cum probari posset contractuna simulatu esse; quo casu cotrahentes non tenerentur illum seruare,dice dum ur non esse tutum hunc modum: probari enim sorte posset simulatio per coiecturas, Bal. l. 3. C.plus valere,versquaero, Bald. in I. multum interest. C. si quis alticol .r.& a. Soci consit. 18.num. 2 q. t .vol.& hoc modo dicuntur sufficienter probatae simulationes, Deci . in consi. 323. a. col. nu. t.)Item probari posse per testes, Doctores in l. generaliter. C. de non num. pecu. F lyn.6 c. si cautio. de fide instrum .i Unde cum posset probari simulatio,& allegari etiam a contrahete, iuxta distinct. Barti in t filios. C. de his quς in

fraud credi. dicendum videtur non esse securumodum translationis hanc venditionem. Nec primo adiuuat contrariam opinionem

de c o tractu permissis ad permissum licita simu lationem; i qui cum sit sacta in fraudem filiorudi eoru praelo dicium, donatio reuocatur; & de hoc ipso disputamus an sit permissus co tractus.

Nec etiam secudo adiuuat illa opinio quod 8 possit fieri consesso precij, iquia vendens cum

confessione precij non videtur vendere,sed donare texti est in l. cum in Venditione. Q de contrah. empl. ubi etiam Bal.

Postremo nil facit precium posse restitui ις 'quia ex eo ipso, quod post venditionem precium clam restituitur,contractus praesumitur simulatus, Bar. l. per diuersas. 3.cOl.versic.quaero quid si sibi. C. mand. Merito ex his omnis. concludendum puto non esse utendum contractu venditionis in hac translatione bonorum.

Quo ad secundum videretur primo dicendii firmum esse huc modii donationis ob causam, videlicet quod in instrumento donationis fiat metio quemadmodum frater donat fratri, quo facilius possi subire onera matrimonij,& con-I o seruare agnatione; quo casu t in donatione ob causam non habet locum .s.l. si unquam. C. de

lib.& per Alex. in consit. 29. libH. num. ι' ubi dicita. si unquam n5 habere locum in donatione ob causam, sed in spria & mera donation ut Bald.etiam dicit in d. l.s unquam. & sic comcludendum videretur per hunc modum don tionem esse irrevocabilem. Veruntamen scrupulum adhuc aliquod remanet, quia si fiat donatio ob causam, esset superfluum renunciare l. si unquam, ut supra: donare aute absque renunciationen O vr secutu. Praeterea licet si donatio ob causam, est tamen quaedam causa, quae suadet reuocatione; nam si frater donat fratri ad hoc, ut agnatio ex eius matrimonio conseruetur, ur donare; quia

non putat se filios habiturum, nam si cogitaretit se liberos posse suscipere, non esset verisimile, illum fecisse donationem, ne fraternas successiones proprijs ante ferre viderctur, argu.l. cu acutissimi. C. de fidele.Nec enim credendum est,illum ita donasse si putaui isset se liberos habitu.

rum. i. gonerali. . t C. dc militi & substit. sub cis diti fac Quia congruum videtur, eum filios pN ponere voluisse. gl. in uerbo uitam. Q de fidele. l. cum acutissimi ipsis nepotib. ex fratre Ppter

coniecturam pictatis. l. cum auus. s. de cond. α

demonst. quo casu fit reuocatio ex da. si via qua, quando de liberis cogitauit sc cudum comm nem opinionem Soci.&aliorum, s.conisti nu. 3 3. lib. I. unde non obstante ipsa donationc ob causam. tamen dicendum uideretur, quod reuocari posset, unde tutius remedium pGquirendum esse existimo. ia Quo ergo ad tertium, i securius esse uidetur si fiat donatio simplex inter uiuos, & renunti tur expresse, & simpliciter cum iuramento,iai unquam. C. de reuoc. donati quo casu superui. uenti b. etiam liberis cesiat remedium d. l.s uti. quam,ut per Barti in l. Titia. I. Imperatori isdeI3 lega. r. nu. 7. i&reuocari non potest donatio

facta ipsa renunciatione, ut per Rom. consi. 26.& Soc. d. consi. 14 7.nu. t 7. t. lib. dicens illam esse communem opinionem.

Animaduertendum est tamen, quoniam nonulla uidentur hunc transferendi modum dubitabilem reddere.

14 1 Et primo, quod imbi. si unquam, non post renunciari, quia ipsa lex fuit inducta in fauore

filiorum, unde ei pater non pol renunciare. 4.

Soci. Iun. consi. 3 37. a. uol. ubi refert pthres elarissimos Iuriscob stultos existi in s se l. si unqua,no poste renuciari, totq; extitisie, ossit dici uideri illam coem cste opin. I Oldri conc 173. Responderi potest opinionem magis coemesie,ut d. l. si unqua renutietur, ut dicit Sotaiun.

non tenuiste,non quia no ualear regulariter ipi s sa renunciatio; 1 sed qui ibi non fuit exprcsie renuciatum, sed tacite, Se generaliter;& cois opinio, quae habet poste renuciarii. si unquam, P cedit qn renunciatio fit expsse. Ideo idem 50-ci. iun. in cons. ta 8. t i. col. antea firmauit posise renunciari d. l. si unquam. Oportet ergo simpliciter renuntiare l. li unquam, & exerine, &procreationi liberorum promisia obseruantia non ob.su ruent etia&Pcreatione liberorum, Specul. in titu. de instrumen. edit. porro nunc

ad propositum, versic. ego talis pro animai dic. Sunt

82쪽

Consilium XXXIX. 18

Sunt ergo concipienda verba cli expressa clausula,cogitans dictus donator se poste habere filios,voluit nihilominus donationem esse firmadi nullam reuocari etiam nascentibus filijs r nuncians t. si unquam, & similibus,promittens

non contra uenire.

Secundo adhuc animaduertendum est, quoniam videtur quod & si fuerit iurata, tamen reuocatur, Bar. in l. Titia. . Imperator, num. t i. s. de Ieg. 2 .cum multis similib. Sed respodetur ex communi opinione DO- is chorum,' donationem etiam iuratam reuocari quando scilicet non fuit cogitatum de liberis, ita voluit Barti in d. . Imperator, mici 1 .& tenuit oldri consit. 73.& consi. 2 3 8. & Alem declarauit,& tenuit consi. 7s . num. s. lib. .& Soci. cost. 263. et .volu. ubi dicit, hanc esse commune opimionem,& intelligentiam,prout idem Soci. tenuit etiam cons.1 7. num. ip t. lib. Vnde cum hic cogitet deliberis,expresseque dicatur, cogitans sepose suscipere liberos, &c. non obst. opinio illa, quae dicit, iuratam citam donationem reuocari; quia illa opinio procedit in casu

diuerso, quando, sile liberis cogitatum no est. Tertio animaduertendum adhue est, quia si non reuocetur G,l.s unquam ipso iure, I art. .

Imperator,nu. i. Corn. consis 3.votu. 3 . Dubia sunt, nu. t. poterit reuocari extitu. C. dei nos stadonat. tanquam facta in fraudem filiorum ex querela inoscidonationis; quo casu etiam iu

Sed respondetur verum esse reuocari quandoque donationem ex querela inossiciosae donationis. s. usque ad legitimam; Sed haec non1 est inois.lquia dicitur inofficiosa quando fit ijs

non remanet debitum suum, Bal. l. r. C.deinois. Eon. Soc. iun. consi. 67.2.vol. num. 4.&IS. NOenim potest dici donatio inoificiosa qn remanet filij legitima iuxta auth .nouissima. C.dein

ossici testam. l. nuper. C.eo. Bart. l. quoties. de haered. instit.

Ego Antonius Ciosius.

I In contractibus etiam voluntas tacita inspicitur. 2 Res,magis quam Hrba insipiciuntur.

3 In donarione quando ponitur si factum allaid fueris velis donans ad se reuerta, quo patet quod ipsa mauuls babere

quam eum cui donat,ssicietur donario causa mortis. Quando nomen contractus ex forma, inuicem repugnant, noartendituν nomenses forma contractvI.s Vstima derogant prioribus . o In donatione facta ex liberalisale, non habet locum pystentia.

7 cu sub una conditione ademptumsub contraria conditio. ne,intelligitur esse dinum.

3 D di positione quando apponitur dictio, ut, vel quod, sultem illa di positio dicitur habere in se modum.

quirit. io conditio resolutiva apposiva in contractu,non se pere it me facit dispositionem conditionalem quoad j dima It conditio res istiua in inpendit. la Hoc es verrem quando ipse conditio en taurum posita ad re soluendavi non aurem quando est apposita ad conetrabeata, vel a pendendum. ia Donatio factasub conditione,deficiente ipse, natio reditor

in a. I 4 contractus resilaritur ex capite causa no equata. t 3 Datum is causam, causa non secuta repetitur. I 6 Cessante ratione natheros L msitiosiue condisionalis, siue modulis tam in vis mus Poluntatibus quamm cintracto.

17 cessante ipsa cavo Detur actio donarari. Is Causa finalis est illa quae proxime , O immediate est causa sumsitionis. I9 Initum cuiusique rei spectandum est.2o Cum quis ire incaeperit, vere damur redissimque requirit Minus perfectus. at Verbum redire,nonsignificat actum prefectum. 2a In materia donationis verbi m redire non latum significatactum νιctandista non mori. 23 Deficiente conditione.d sica 'stio conditionat s. a Verba enuntiatiua is contractabus probant, oe demonstrat non tamen d p mal. 2s Frestrarer:um est prouidere ubi non expedit.

CONSILIVM XXXIX.

Diuino nomine implorato.

Xcellentissime Doctor, tanquam pater honora te. Qua-

uis ad confirmandam donationcm, de qua controuersia

est, Excell. U.plura subtiliter& copiose deduxerit: nihilominus arbitror,vel potius certo scio, Excellentiam Vestram, non aegre laturam, quando qui dem hae meae partes sunt, si quod ea in re aliter sentio, breuiter explicauero. Primo enim, dum Excell.V demonstrat hac esse donationem inter vivos; ego, si in hoc verteretur cardo disti cultatis, postem inspecta me i te donatis istud inficiari; i quia cum in contra ctib. voluntas etiam tacita inspici debeat. l. patre furioso.I.sed etsi ambo. fide his qui sunt sui

2 vel ali .iur l. 2. . voluntatem. ff. sol. mair. Cuq; res magis quam verba in tucndae sint. l.sed Celiasus. .j.vbi gi in verbo, sequendum. fide cotrah. m. c. secundo requiris. de appel.cuin simi l. sequitur necessario, ut secundum metalcm dona toris haec donatio causa mortis potius dijudicada sit, quam donatio inter vivos: cum enim donauerit ra conditione, si quandocunque rccc dereli& donat quide, ut statim fiat accipietis;

a sed tamen ut si aliquid fustum fuerit velit ad se

reuerti, quo patet quod ipse mavult habere, qua tum, cui donat: quo casu uera est donatio causa mortis, ut in terminis est l. a. ff. de donat. v. mori& certe si haec non fuisset inciis illius,

non adhibuisset illam legem, quod quandocu-que,&c sed simpliciter donauisset.

83쪽

Antonii Cio fit

Qua opinione iuxta mentἴ donatoris retenta, non me multum moueret quod in instrumeto appelletur donatio inter vivos quia hoc no attenditur inam ut optime scit Excell.V. qua-do nomen cotractus & eius forma inuicem re. pugnant, tunc no debet attendi nomen, sed ei' forma; neque considerandum est nomen, quod partes contractui dederint, sed quam formam contractui assignare voluerit. l. r. in princi g. sicer petat. l. cum manu sata. fin. g. de contrah.

pl.ini Doctor. l. ubi ita donatur. in princi p. ff. de donati cata. moit .l. r. Q de his qui publici

rati lib. io. Quare cum mens donatoris fuerit potius se habere donationem, quam illum, cui donat, apparet donationis formam esse do

nationem causa mortis, no autem intervius s.

Neque obstaret dictum Alex. consi lib. r.ubi asserit, donationem intor vivos tunc csse censeri quando hoc exprimitur: quoniam respod Tetur, hoc verum esse quado dicitur, dono inter

vivos, & nil aliud additur, ut praesupponit ibi

Alex.sed in casu nostro secus; quia non solum dicitur dono inter vivos simpliciter, &c. sed et sub ij citur, cum infrascriptis tamen conditionibus,& cum hac lege: quae qpidem verba modificant, & quasi immutant id quod est di muris primo loco. t Nam ultima derogant priori b.l. pacta nouissina. C. de pact. & sequentia declaram praecedentia. l.seruus plurium .sside lega. t.& rcstringunt. l. cum fundum. F. de verb. signifi.

l. nam quod liquide . . si cui. Q de penu lega.Nodeficerent igitur rationes, quibus si oporteret, demonstraretur, hanc esse donationem causa mortis, & non inter vivos. Sed quoniam in hoc non cosistitidissicultas ut fatetur Excell.V. possemus concedere hoc praesuppositum, secudum quod haec sit donatio inter vivos; neque propterca tamen nobis praeiudicaremus; quoniam negamus postea conclusiones illas. & cosequetias, quas ex hoc presupposito deduci tis. Dum ergo dicitur, haec est donatio, hoc post concedi: prouenit ex mera liberalitate, & hoc 6 potest admitti,t quatenus scilicet non est ob bene merita, non habet locum poenitentia. l.Ariusto.sside dona. hoc quid ad nos. qui ex alio capite quam p itentiae donaticine nullam esse dicimus Du vero dicitur, si est inter vivos, ergo est irrevocabilis. quo perfecta cst & simplo pura.& non suspensa aliqua conditione; certe hascosequentias iure negadas egie putamus; adeo ut sic ni haec simul, ut ista donatio fuerit inter vivos,& tamen hodie nullius momenti sit.

Quhd autem hec dona non sit simplex,neque pura sed suspensa sub aliqua coditione vel

saltem sub modo concepta demostratur ex verbis donationis, quae dicunt. Leonardus irrcti cabiliter inter vivos iure proprio, & in perpetuum cu infrascriptis conditioni b. tradidit, &donauit Do m. Magdalenae unam domum,&cidi inserius es, de PQ oia fecit dictus Leonardus donator cum pacto, lege, & conditione. νquandocuq: redirci debello Flandriae, quo vadit, &c. praesens donatio sit nulla, nullius ves ris, robDris vel momenti,& pro non facta,& totaliter annulici,& cassetur. Ex his enim verbis

colligitur, st substantiae donationis inest conditio vel modus: neque enim dici potest,' don tor ab initio faciat simplicem donationem, de postea ex interuallo vel incontinenti postquanista est simplex donatio, adhibeat pactum, ditionem, vel legem: quin imo voluit donator quod haec donatio haberet implicitam de intermixtam cum substantia contractus ipsam cui ditionem vel modia,patet hoc, quia antequam

protulerit verbum, dono, de consequcnici 2ntequam perfeccrit donationem, prius dixit infrascriptis conditionib. postea uero dixit dono, do.& coccdo,&c.& propterea in hac dispositione prius adest conditio, uel modu=, quam donatio: ex quo colligitur, ouod ab huiusmodi donatione non potest conditio uel modus λparari, uel auferri. Si enim donator uult do nar ea conditione, ut non sit donatum si x ibit de bello, de cosequenter si donationem adimere uult casu quo redeat; ergo tunc delim donat,si non redibit; quia, ut est uerissima iura .r .

gula,1quod sub una coditione ademptum ,sub

contraria conditione intelligitur esse datum. Laliquando. in ii.ff.de con aede demonst. Habet ergo haec donatio conditionem intrinsecus in sui substatia; uel saltem haec donatio habet modum; quia quoties post illa uerba, ea lege, coin8 ditione,&c.lapponitur dictio, ut, uel alia, quae tantundem importet, ut est dictio, quod, t*ncula dispositio saltem dicitur habere in se modu,

dit.& demonstr. Si ergo haec donatio est conditionalis, sequitur ut haec no sit pura uel simplex& uera & absoluta donatio.Na ut scit Excel. V. y ldonatio ad hoc,ut sit pura, uera,& absoluta, de simplex, quinq; requirit, de qua b. 13 Doctores in l. i. s. de donat. Iter qus illud praecipuum est, quod ad hoc ut donatio sit huiusmoda, quiri . tur quod sit abjoluta ab omni spe repetendi. d.

mor. Sed haec non est absoluta ab omni spe re petendi , immo si redit, non uult donare, ergo haec non est simplex uel pura donatio, sed sub conditione uel modo. Hac opinione retenta non Obstat,u illa uemba, cum instascriptis tamen conditioni ita scam Exc. V. non importent Gditionem quo ad substantiam Sc effectum donationis, sed tantum iEdat ad resolutionem donationis, de v, conditio resolutiva apocista in aliquo contractu non suspendat,nec faciat dispositionem conditionale quo ad effectum, iuxta tradita per Soci.in c5ῆ

84쪽

Consilium

it BiQuoniam respondetnr, quod e ditio resolatiua non suspendi ita cci Soc. in L cons fia. imra telligit hoc proces cre, tui conditio resolutiva

non suspendat, squando ipsa coditio est imposta ad resiolirendum, non aures uando esset apposita ad contrahendum, vel sinpendendum, prout hic. tunc enim expresse fatetur ibi Soci. v conditio haec resolutiva etiam suspederet dispositionem,& faceret eam dispositionem non esse puram. Si enim conditi resolutiva est posita ira ad resoluendum.tune non suspendit, puta si ab initio in ipso actu contrahendo, quo adessentia donationis facta esset ista donatio puta: & in ipsa substantia contractias non esset immixta conditio vel modus: sed uti fuisso adi cta conditio ita distrahendo. seu in resoluendo

contractu tunc conditio resolutiva non suspendereti Sed quando inter cotrahendum, non solum inter re luendum contractum est apposita conditio vel modus, tunc coditio res lutiva suspendit actum.Sed in casu nostro coditio est apposita inter contrahendum, imo in viscerib. di substantia ipsius contractius: ergo actus suspiaditur,& sic non emimplex donatio, & ita dicit

Socaecons. 62.nu. 3. versi. secunda pars. nam iaeoncordi de qua ibi dicebatur, st fideiussores debebant se certo modo obligare: & cassi quon5fuerint pro tota summa dati fideiussores intelliguntur liberi : Ssie dicit ibi Soci. conditio apposita ibi fuit non ad contrahendit,& suspe

dendum, quasi tunc suspenderet, sed ad resoluudum .ex quo sunt liberi. Et ideo concludo u liricet hic adsit conditio resolutiva. tamen actus suspenditur: quia,ut sirpra dixi. dictum So proce ait in suis terminis. & hie conditio nostra ponitur ad contrahendum,ut demonstraui, non a tem tantummodo ad resoluendum.

Si igitur actus suspenditur: ergo donatio hic non est simplex neque pura, sed iub modo, vela sub conditione.iSi autem est sub modo vel sub

conditione; sequitur, ut deficiente conditione donatio sit nullius momenti, sed ut inferius demonstrabo, conditio modusq; deficit, ergo donatio est hodie nulla. Quod autem donatio iis c hodie nulla sit, de feceritq; conditio, demonstratur, quia Leonardus faciens donationem liberam, adiecit eo diationem vel modum fere dono hac lege, ut non sit donatum si redram, & quandocunq; redea,& consequenter donauit si non rediret: quo casu succedit conclusio, videlicet v, si principalis est ipsa liberalitias, adiectio modi efficit, ut i

cus sit titide don.itaquς sub modo.& proptereai tunc solumirescinditur cotractus ex capite causae non secum. l. 2 .& 3.C.de donati quae sub mo

, 1 ff. de donat. Quin etiam: datum ob causam,causa non secuta potest repeti.Lea lege. Qde codi. 'io ob causam datorum.1Et cessante ipsa ratione finali,cesses dispositio siue coditionalis suem

XXXIX. I9

dalis tam in ultimis voluntatib. quam in contracti bd. si pecuniam. f.item si quis. is de cond. ob caud. Titio centum. Titio gcncro. fide cond. 1 &demonstr.& Rog. in L p. nu. 3 i. Ede dona. t&cestante ipsa causa dat actio donatori. I. si momtis causa res donata est. E. de donati ea. mO ubi

dicitur, si donatio 'cta fuerit sic, ut iam nuchaberet donatarius, sed redderet si de praelio veIperegrinatione rediisset donator, ompetit donatori actio in tem si quid horum contigisset. At hic non est secuta causa, imo cessauit ratio finalis ipsius donationis, ergo donatio nulla est . Quod autem non si secuta, & cessauerit ratio finalis, &si rescissus contractus, probatur. Nam certe si finem donationis inspiciemus, reperiemus ob nullum alium finem donatorem do uaso, quam quia videbat, 2 facile euenit, ut qui ad bellum proficiscitur, moriatur; Ideoque voluit,visi de bello ipse no rediret, ea bona po. tius essent dictae Dominae Magdalenae quam alterius,quasi dixerit, si tigerit, ut moriar in bello.&n O possim frui his bonis, nolo ut dicta bona pertineat ad dicta Magdalenam, & dono ad hunc fine, ut si ipse non possim frui, ipsa habeat. Sed haec causa non est secuta, quia ille non decessit in bello, ut ibant testes examinati ex parte nostra.& propterea desecit coditio, ut etiam trobabitur,& cessauit ratio,propter quam umiit bona pertinere ad D. Magdalenam, quia ipse postea potuit frui illis bonis; ergo cessat donatio cum cesset ipsa ratio: quae sanE ratio fina

8 lis esι non impulsiva, siquidem 1 causa finalis est illa, quae proximc & immediate est causa dispositionis, ut fuit hic.Lcsi te. C depact. inter emp.& Rog. l. l. 3. nu. 3r. Ex his ergo colligitur, satis pro parte nostra probatum esse, quod causa non est secuta,& 9 coditio, sub qua erat don tu defecerit, seu ucrificata est conditio, sub qua donatio an nullatur;& propterea resoluta est donatio, ac si facta non esset.

Nee obstat quod conditio donationis non defecerit, seu 2 non potuerit uerificari condo nullitatis nisi in forma specifica, seu nisi perfecte tuerit,& perseuerauerit, & reuersus sit ex loco, unde decessit, Alcx.consi. t 9 .num. 3. voL & propterea cum non tuerit in I landram, non dicitur redi)sse. pauonum. Institui de rerum diuisio.

Respondetur enim satis esse, quod ipse incgν perit ire, i quia initium cuiusque rei spectandum cst L quid ergo. in principio. is de his qui

tan. infam. l. Pomponius. inde negoti gestis. cum enim ire caeperit, non uid tur falsum.

quod ueritatis primordio adiuuatur. Icum fi lius. .haeres. is delegatis secundo. & actus h minis ad id, quod principaliter ordinatur im, spici debet, Alexa n. consi. 89. libro . 1 Et ideo

cum ire incaeperit, uere dicitur redire, ncque requiritur actus perfectus, ut per Alexand. in consit. 394. numero I. uolurnine 6. ubi stante

C a statuto,

85쪽

stituto.ut qui extraheret frumentum extra terarit Oriu, puniatur tali pena ,dicit Alci ibi ex mente Doctorum, consideranda esse verba statuti, quia si dixerit , si quis extraxerit, tunc requirit actum perfectum,& co summatum, de sicut Omnino deduxerit iam extra territorium,opuvest ad hoc,ut puniatur, & hoc propter tempus praeteritum uel futurum subiunctivi, quod & ipsum habet tempus finitum, se dum Grammaticos; Aut vero statutum dicit, si quis extrahet vel extraheret, de tunc non requiritur consum matus, sed satis est quod inuentus sit in itinere. ct habuerit animum extrahendi, di puniri potest . sed in cassi nostro donauit Monardus ea conditione, quod quandocunque rediret, ut ire originali habetur, non autem quandocunque redierit, ut praesupponit pars dxcellentiae Umat strae,&consequenter usus est verbo, rediret, quod non de lignat actum persectum: crgo hic secundum doctrina Alex. non requiritur quoa ipse perfecte ierit vel redierit persecte: Sedia tis est, eum habuisse animum eundi, sicut sufficiebat habere animum extrahedi triticum exta

tra territorium.

Respondetur praeterea, qu5d in materia do-a a nationis, i verbum redibit,vel redierit, non tantum ad actum redeudi resertur,sed etiam signi

ficat, non mori,& sanum reuerti. l. si mortis causa res donata est, ubi glosin versicu. si quidli

rum. s. de donat. v. mori ubi si dono, ut nunc

habeas, sed reddas si de bello redijssem, dici ctext. datur donatori actio, si quid horum contigisset, id est si redijsset,& gl. ibi videtur haec duo

parificare,idest,non esse mortuum, & fanum reuerti. Igitur Leonardus qui donauit, si non redibit, nil aliud voluisse, re significasse videtur, quam quod donabat casu quo non reuerter tur sanus&vivus,&tadem si moreretur ex copraelio: & itia expresse dicit ibi glos At in casu

nostro non decessit ex eo praelio; crgo eo casa. non donat,& sic donatio est nullius momenti. Hac opinione retenta non obstat etia qubdhare donatio non possit reuocari ex poenitentia,& quod ipse promist obseruare donatione di non reuocare,& obligauit se ad non conta . ueniendum. Quoniam respodetur, quod non revoca tur ex capite poenitentiar, scd ex capite causae

a 3 non secuis; quia deficiente conditione deficit

dispositio conditionalis. l cum auus. ff. de cod.& demonstri & defectus causis finalis vitiatdispositionem. Lfirude testam. ruta. fi de haeredi. institue n. Imo & ex capite causae non secuis est ipso iure nulla,& nullius momenti, adeo ut non est necesse eam reuocare ex capite causae non secutae

per actionem,uel exceptionem ; sed illico deSciente conditione fuit donatio nullius roboris di momenti. Et ideo licet Leonardus donator vel eius lis edes dicant donationem esse nulla, non propterea tamen reuorant citra id quod ii

convctum est, possunt redargui, utpote qui naobservent donationem. Nam certe ipsi non ve iniunt contra donationem neque cam reuocat. aut non seruantpromissa; sed dicunt non extitisse conditionem appositam a donatore in rc donatis, sub qua tuta est donatio, & propterea esse nullam non quidem propter aliquam sam a se innovatam, vel de nouo excogitata Sed propter veterem causam.appositam in donata a donatore, quae causa non est smi sataeo causi non secuta, ct cessante ratione a li, non est mirum si cessat donatio. Quod austem finalis sic tum ex supra dictis probatum est tum etiam quia causa finalis praesumitur ex diaspositione coditionali. Bata&C. vide Tiraqos,sante causa,prima lim. num 5 o. Ipsi urgo haereis dos donatoris non contra niunt; sed id, quod a donatore ei donatario convcmum est, cust diunt: Certum iuitem est quod ipsedonator patuit in rebus a se donativa dijccrelqu.uneum legem voluerit; ut lathprbsequitur Socin. iunia

μ' i obstat, quod si ipse volebat resoluteto donationem mecesic non habeatit epe oualicter in Flandri mn ibi militare, & postea redi

re;& propterea cum potuerit ire, & non tu fit videtur poma ansiste in ea voluntate, ut valeret donatio cum non declarauerit se resoluere viale illam donationem. QRespondetur enim quod imo ipse non cogebatur ire iii Fladriam: licet enim dixerit de bes olo Flandris,quo vadit: nihilominus non obligauit se ad eundum; sed illud dixit ut demonstraruret de quo bello Flandriae intelligeret: scilicet

de eo, quo tunc cui Cap. Vinc. ibat.&c. illa ergo verba, quo vadit, sunt demonstrativa, di erui titia: tunde licet in contracti erba eniinciatiua probent,& demonstrent, non tamen dispo nunt,ut ad aliud propositum dicebat ExcellNa i t& late prosequitur Rose Lex hac scripturari de donat. Si licet non declarauerit seret luere donationem, no propterea videtur velle donatione valui sic: ncque enim erat necesse quod hoc declararet, i &frustrat ortu est luid re via noexpedit. L si plures. ff. de testamenti tui. Dona tio enim non resoluitur ex eius declaratione. sed ex causa non secuta. Lea lege C de cond. obcati. unde cum hic no sit secuta, donatio est nulla. Nec potest videri permansisse in ea uolun-,tate, ut donatio valeret, postquam donatio erat ex lege apposita nulla propter causam non secutam : si quidem noua donatio non praesumitur in sui praeiudicium L cum de indebito, de probatio. Atque haec sunt, quibus comprobo nostram opinionem.& quae modo mihi sese Obtulerunt circa resolutionem eorum, quae ExcelL V. pro contraria parte subtiliter, & copiose deduxit: d. iquae sane ab ea deducta fuisseputo non tam, ut

86쪽

Conssilium

in iudicando in illis pedem figere demostraue. rit, quam ut suam diligentiam clietulis exhibere di ingenium mihi, ii quid est citaret, qua spe fistus clientulos meos, quatenus Ius patitur, tacet I V. commendo. Ego Antonius Ciosius.s V M M A RI V M.

a Testator cires gradussu irrulam facerepetes. a visti clade non alisnando bonia linia iuris in i sinendo

3 substitutis vulgaris ipsa est quado dicturis talis Leres non erit,iati s statio. Ter editionem haeredis expiras utiliaris sabiniurio. 1 Maritia supplet aerarem 6 condisione deficiente excluditur subnisurus. Per destionem primi innituri omnes stillustiones eu rarae

dicuntur. i

s Tri s lareas contra eo destionem appositum in testimemto alienatiis bonat satori perinde esiae s mnquam fuisset haeres.s diris Rereditatis xi recipis diem neque conditionem. Io Tosti in conssilibue non cos tur se vocari in d ipso

tione.

ra conditio nil ponis inesse. i , Retitio in dubio debet feri ad pH:sma.

Is ratam ad unum finem .non debent operari contrarium.1 Z1 istis delectus eo debet pus K magis duiso. a 3 Vna pars tessamenti sol et adium declarare quandon ades diue se ratio in una,quam in alia. 16 ., Uti times euitandum.

ar si ruis prohibetur succedere, prohibetur succedere illicisas D laris fit ad praesina quando D ad ipsum testatorem lo

quent .

as Relatio non se ad proximis,quando rationes Haesiuifiat ad

. remota.

E ius duci relatio fieri ad remeta, quam xt sequatis; surdum. dii gae institutionsitis coerbisur assala te satorii. ua yerba generalia qua possunt referri ad tectato, ad haeredis,m dubiosunt ν ferenda adpersonam teilutoris. 3 Ve vim succedere,es vota, generale. α Staio tenuioris magis dirigitur ad proximiores ipsius, quam alteritis.

aue sure so in dabis intelligitur, per quam succedisur tecti

tori.

26 Lulanditi Es locu fueragoni ex tectament non habet locum sucregio ab inretia . αν Tinator non prasumitur eligere viam, per quam eius Aes

cium impunetur.

dis Toeius fauetur cause intefari,quis eis aere nartitis In deictim si is dubio succedi ursecunduis ordinem si . disdias intesturo. 3 o Insistitiosolita fieri per nomen appellariatim. 31 Prohibitio alia personu Ss,acia realis. 3 et Prolabirio factu lacreditransit in hiridem hinees . 33 Limisistir no procedere quando es factu nomine proprio ves

per 'erbia denotantia nomen propriara.

CONSILIUM XL.

Diuino nomine implorat

Ropositis substitutioni b. quarum schema supra descriptuest , pcipua nascitur qu sitio, utrum haereditas relicta in testamento Ioannis Francisci primi testatoris pertineat ad Franciscum Franciscum filium Angeli , positu in conditione, an vero spectet ad Petrum Frai cis cum fratrem praedicti Angeli inter caeteros, seu appellativo nomine substitutu, ad ipsumq; pertineat reuocare bona dictae haereditatis co-tra uoluntatem testatoris alienata. Atque ut responsio dilucidior habeatur primo animaduerte dum cst, Ioannem primum testatorem fecisse plures gradus substitutionum: i lId quod iure facere potuit. I. p. t. l. i. g. de vir L& pupill. substi. l. haeredes mei. puto. s. ad senatuscon. Trebellia. Nam,ut ex verbis testamenti colligitur Ioannes testator in primo gradu, seu principali ordine Iuliano primo loco instituto

substituit filios dicti Iuliani, nimirum in primis Angelum, deinde Ioannem Fraciscit, deinceps Balthassare, dem si alios filios Iuliani, qui post

Balthastarem reperientur. In secundo vero ordire substituit in desectum praedictoria aliquos fratres dicii testatoris, videlicet Antoniti Franciscum maiorem,& Antonium Franciscum. minorem,& alios. In tertia autem classe substituit Catharinam se rorem, & eius filios. Quarto vero loco praed ictis omnibus deficientibus substituit omnes ecclesias, & pauperes Ciuitatis Albgucrij. Secundo meminisse oportet, praedictum Ioannem testatorem in fine ferme sui testamenti prohibuisse institutos,& substitutos alienare dicta bona haereditaria, vel eorum partem. & pressisse personas, quarum respectu prohibitionem fecit, dum dixit, si contrafecerint, priuetur alienantes ipsi h similitate, quae deueniat ad illuvel illos, ad quos post ipsam alienationem si a cedere pertinebit. Quo casu certissimum est ipsam prohibitionem valere secuitu in Dociores communiter ini filiusfamilias. . diui.versiculo, quod si liberis. s. de leg. 1. Ratio autem qua re prohibitio valeat, alii gnari potest, quia qua-do exprimitur, seu adest persona ad quam rodebet pcruenire si fuerit alienata, tunc in necessariam consequentiam, in ca dispositione continetur fidei commissum si fuerit contrafaetum iuxtat cum pater. . libertis.& l.peto.I. fratrc. ff. deleg. r.& Dodi in il . . diui. praealleg. Quamobrem ex praedictis parci & dictu Fracisca Franciscum, & dictum quoq; Petrum Fraciscu, vel ciueinuis alium, 'iai prstendere possetius super dictis bonis, ex duob. tantum capitib.

87쪽

ad dictam hireditatem admitti possemimirum uia vel ex verbis substitutionis admitti poΩ vel quia sit unus ex his, ad suos res est peruentura, si fuerit facta alienatio, dc contra uentum. vel contrafactum voluntati ipsius testatoris prohibentis alienationem. Et ut sigillatim de singulis pertractemus; Primo quod attinet ad substitutione, videndum erit an dictus Petrusfranciscus admittatur ad hanc haercilitate. vi dictarum stubstitutionum. Quod viaParet manifeste,considerare oportet ipsum t

atorem primum instituisse haeredem via tu Dialem Iulianum,& ipsi Iuliano instituto, substi-3 tuisse vulgariter dum dixit, t&s Iulianus limres non erit,substituo Angelum .Quae verba d signant substitutionem vulgarem,ut per Barto. in l. i. nume. i 6.1 de vulga.& pupill. & Bald. intracta substitui. capit. de substitutione vulgari, versicu. tertio principaliter nume. 9. Quapro pter cum Iulianus primus haeres institutus, hinres extiterit,& haereditatem adierit, conseques 6 est,t ut per eius aditionem dicta substitutio vulgaris expirauerit, de per consequens exclusus

fuerit ipse Angelus filius Iulianui substitutus,

quia per aditionem haereditatis obstitutio vulris expirat,vulgata. lmost aditam,ubi Docto. de impuber.& alijs substit. Ideoque firmum remanet, dictum Angelum ex substitutione pretdicta, admitti non potuisse. Praeterea ulterius progrediendo, ex dicto testamento colligitur, quod eidem Angelo, si sine liberis decemsset, substitutus,& datus fuit haeres Ioannes Franciscus filius Iuliani; quequidem substitutio videtur continere plura ic-pora, quia ea verba, sine liberis, possitiat intelligi, si discesserit sine liberis post pupillarem aetatem, vel si decesserit sine liberis in pupillari aetate, ut per Rogetain tracta. de reciproca substitutione, nurn.69. quandoquidcm ct pupillus p test dici sine liberis decedere,cum etiam impuberes interdum sint habiles ad generandum,s i cum malitia supplet aetatem. c. puberes, ubi gl. extra de desponsati impuberi de Socin. in I. cum

& num. 2 a. Quos ne fit, ut huiusmodi substitutio laquam compendiosa propter haec diuer. si tempora, de tanquam facta a pagano per verba communia, nimirum substituo Angelum, ut per Barto. in l.Ccnturio. ff. de uulga.& pupilla. num. - . ualere proculdubio debuisset intrat Epora pubertatis ut directa pupillaris,postea uero,ut fidei commissaria, secundum Opinionem quam Doctores magis communem dicunt: de qua per Barto. d. l. Centurio, nil. 2 o. ct ibidem Ripa, num ti Idc Curi. in i .precibus.C. dei pubendi alijs substitutinum. 1 8. de num. 9.

Quod si praedictus Ioannes testator in testamento, ut mihi proponitur, dixit,si Angelus sine liberis decesserit, substituo, de haeredem facio Ioannem Franciscum silium dicti Iuliani, tune quia substitutio est sacta eidem persona

mixtim uidelicet per uerba communia, ni mira

substituo, ut per uerba directa, uidelicet haer dem facio: certum est, in electione substituti es' se,utrum ex directa uel ex precaria substituti ne succedere uelit, ut tradit Bartiin l. Centurio, num. 3 8 ubi Ripa num . iro. dc Alcia nu. 39. E.

de uulg. de pupil substit. Quare ex supradictis apparet quod Anselo facta fuit substitutio, si sine liberis decessiliet.

At ipse Angelus liberos habuit, nempe Franciscum, Franciscum ergo & substitutio illi fact dicitur expirasse, dc consequenter Ioannes Friciscus, qui substitutus fuit dicto Ap gelo, quia 6 habuit liberos, texclusus suisse dicitur conditione ipsa deficiente. l. in conditionib. fin. l. intestamento. 3 ta.cum ita datur. 93. s. de cond. de demonst. l. Ll.Titius haeres. s. de uulg.&pupil. de Barti in l. cum auus. Ede condit. dc demonstri in ultima quaest.& Bart. in l. i . s. de uulga. de pupill. num. 8. Ex quibus colligitur dictum Ioan nem Fraciscum fratrem dicti Angeli exclusum esse, neq; admitti posse ex ut dictae substitutionis, cum conditio prsdicta desecerit nec euenerit casus substitutionis, quia decessit Angelus cum filijs, argum .eorum, quae dicit Alex.consi.

Demum in eodem testameto dicitur, quod Ioannes Franciscus frater Angeli decederet sine liberis , iubstitutus suit tertio loco Balthasia sar; Quarto vero loco patet, si Balthassar sine liberis decessisset, fuisse substitutos filios Iuliani. qui post Balthassarem reperientur , de per consequens fuit substitutus Petrus Franciscus, qui nunc post Ba liliassarem extare reperitur. Sed tamen Petrus Franciscus ex dictis substitutionibus non potest admitti, quia quando fiunt plures substitutionum gradus, ut hic accidit,iuxta

praedicta,& expirat substitutio 1 per aditionem

primi, tunc sane omiam substitutiones dicuntur expirasse, ut est texti in l. si mater.I.finxubi Docto. s. de uitlga. de pupill. dein L cum in testamento. ff. de haeredi. instituen. de Barto. in l. i. ff.de

uulga. nu. 7. colum. 1 o. Vnde cum Iulianus primus haeres scriptus adierit, defeceritque conditio, quia Angelus filios habuit, sequitur, ut omnes substitutioncs factae tam Angelo, quam Ioani Francisco, de Balthassari, Sc alijs, absq; dubio

expirasse dicantur. Quibus omnibus rebus cocluditur praedictum Petrum Franciscum, ex calte substitutionum admitti non posse ad dicta a reditatem, cum finitae sint sublii tutiones peraditionem.

Neq; obstat si quis ob ijciat, primum h redesuisse institutu sub conditione, si no alienare idem iidemq; si beadem conditione adluisse, S i& propterea secuta alienatione, perinde esse ac si nunquam fuisset haeres, uel si nil quam adiuisset. l. si quis fundum. U.de contrahe. emptio. l. multum interest. C de haeredita. uel actione uend.

88쪽

Consilium

vend.&per consequens si non fuit haeres dicendum videri, non inpiraui se substitutionem, quia respondetur, quod immo substitutio expirauit,& excluditur Petrus Franci ex primo capite substitutionum, quia Iulianus primus hae-rcs fuit institutus pure non sub conditione, si non alienaret . di quamuis haereditas ei fuerit relicta cumco onere fideicommissi ,&co pa-

,legera conditione ne alienaret tamen ipsa

institutio ex se fuit pur neque fuit si aspensa ab huiusmodi oneris appositione. Neque ulla ratione admittendum est, quod dicitur, ipsum scilicet haeredem adluisse sub conditione. si non , alienasset, quia certissimi iuris est, i aditionem lisreditatis non recipere diem, neque conditionem facti cuiusmodi est ista, si non alienaverit,

Iactus legitimi, isde regia. iv. ubi Deci. num. s.

Aditio enim sub conditione facta nullius est

Quibus sic explicatis, nunc videndum est a

vigore earundem substitutionum haereditas .P- tineat ad Franciscum Franciscit in filium Angeli, quo loco sciendum est in primis, quod de foliis Angeli tes atornihil dispositit, sed solum dixit,& si Angelus sine liberis decederet,vel cum impuberibus substituo Ioannem Franciscum, quo casu testator non censetur filios Angeli substituisse quia cum testator substituens dicit, di sine liberis decesserit substituo Titium, tunci

in persona liberorum non videtur repetitum

fideicommissum:& ideo si ex filio extet nepos, deficit conditio,& excluditur substitutus, extinguiturque fidei commillum,adeo ut nepotes extilio non censentur substituti esse ipsi filio testatoris ab auo sub contraria conditione, L haer des mei. .fin. g. ad Treb. & l j. C. de condit. inserta l. uxori, Q quando dies lega. cedat. Ideoq; audacter assirmari potest, praedictum Franciscum Franciscum non fuisse aliquo modo v

catum a testatore, neq; admitti posse ex dictis substitutionibus. ut per Bartad. l. Centurio, nu-

me. 3 7. & ibidem Ripa, num. is 8. & Gali aula,num. .& Alcia nutam 3 7.ssile Vulg.& pupil. substiti.Id quod ost c litur, quia iste Franciscus Franciscus solum est positus in conditione, &'io i&filii seu descendentes positi in conditione, non consentur cile vocati in dispositione, & sienon censentur honorati aut substituti, ut dicit glo. in L Lucius. Ede haered. instit. & l. ex facto, ubi Alexan. C. de vulp& pupil. Imola in l. fili uia fana. . cum quis, ε. de legatij.ubi dicit esse communem opinionem, & l. j.ubi Ias Deci& Curtinum. 13. C. de pacti Iasini. generalito, colu . t.

versiculo, secundo ex ista, C. de institi & substi.

autem quare positi in conditione non sunt inii dispositione est, qui at conditioni hil ponit incit i. cedcreatem, T le verborum significatio. l. quae sub conditione, & l. si quis omissa causa, Esi quis omis cau. testam. Ex quibus omnibus statuendum eta puto, ex praedictis substitutionibus, neque Petrum Franciscum admitti potuisse, quia expiraueriit substitutiones & defecit conditio,neque etiam

ex dictis substitutionibus admitti possie Franciscum Franciscum, quia non fuit substitutus, sed tantum positus in conditione, ut supra dixi. Secunda ergo superest inspectio, quae respicit caput prohibitionis secundo loco a nobis

propositum, quapropter nunc videndum est, ad quem nam horum pertineat ista haereditas, ex secundo capite contrauentionis, seu quis possit rcuocare bona alienata, & cum testator

iusserit, si voluntati eius fuerit contrafactum, haereditatem deuenire debere ad illos, ad quos post ipsum alienantem succedere pertinebit: ante omnia ad totam quaestionem dirimenda inspicere oportet, quid sibi velint liaec verba. ad quos post alienantem succedere pertinebit. Idcirco dicta verba, primo loco vidctur exponi posita & intelligi, ut bona deueniam ad illos , seu ut reuocent illi, ad quos pertinet post

alienantcni succedere ipsi alienatori. unde caesi aucrit Iulianus, neque modo tractari d

beat, ut mihi proponitur, de reliquis fratribus dicti Iuliani, utique constat dicta bona ad Angelum deuenisse, sed cum ipse aliena uerit, videtur haereditas deuenisse ad Franciscum Franciscum, qui post ipsum Angesu in alienantem ex Dima testamenti succedere debet ipsi Angelo alienanti, & per consequens peruenit ad cum qui est proximior alienanti, quasi admi

tantur proximiores alienantis, non aut cin proximiores primi testatoris prohibentis. Et quod de successiore alienantis intelli MI 2 tur,probatur, primo, i quia relatio in dubio debet fieri ad proxima. gl in s ς' ud. in verbo, iste quoque, Institu. de actio. l. si idem cum eode, s.fi .ff. de iurisdict.omnium iussi& glo.in verbo,

vel retro, in l. Lucius, prima, Ede haered. institit arto. l.cum filiosam. in L colum .RCde lega. i. Craucita parte prima, consi. i 'num. 8. Vnde

cum illa verba possint referri aci ipsum testatorem, & ad ipsum alienantem, qui est proximior, relatio debet fieri ad alienationem pro

ximiorem .

Secundo, quod intelligatur de successiore alienantis, probari videtur, quia si non fuisset

contrafactum voluntati testatoris, noc fuistia

facta alienatio utique post Iulianum primo imstitutum succedere dcbuisset filius instituti, nimirum Angelus; ipsi vero Angelo ultimo loco decedeti succedere debuisset is, qui eidem An-

89쪽

Antonii Clos

gelo proximior est, nimirum Franciscus Pran ciscus, non autem is, qui est proximior dicto testatori. ergo etiam facta alienatione contra

prohibitioncm testatoris, debet succedere s-ximior dicti Angeli ultimo decedentis, quia prohibitio fit ad confirmationem praedictorii,

unde non debet alterare aut immutare seriem institutorum, vel substitutorum supra ordina-r 3 tam, i quia inducta ad unum finem non debet operari contrarium effectum, non omnis, E si

certum petat.

Tertio, quod verba intelligi debeant in his,

qui succedunt alienatori, & per consequcias veri ficentur dicta verba in Francisco Francisco probatur quia Franciscus Franciscus magis videtur dilectus quam Petrus Fraciscus, quia Fraciscus Franciscus inuitatur tacite ab intestato post ipsum Angelum, Petrus Franciscus vero Vocatur,ut innuiunt, inter caeteros post aliquot 14 substitutorum gradus, ergo 1 minus dilectus non debet praeferri magis dilecto, ut per Soc. Iun. cons. I t .nume. 17. parte secunda, & per consequens Petrus Franciscus minus dilectus non debet admitti ad reuocandum bona ali nata , sed pertinet dicta haereditas ad dictum Franciscum Franciscum. Ista tamen declaratio,primo loco tradita ad huiusmodi verba, non videtur mihi tuta, neque est admittendum,ut verbum illud succedere exponatur ad quos pertinet succedere dicto ali Is natori. i quia una pars testamenti solet aliam declarare, quando non adest diuersa ratio in una quam in alia,Lqui filiabus, in principio, L si seruus plurium, .sLis de legati j. II artol. Soc.c5- sit. 6.Visis testamento spectabilis, col. 2.vol. 3. Sed in eodem testamento dixit, si Balthassar

decedit sine liberis, substituo filios Iuliani, qui post Balthassarem reperientur, quo in loco illa verba post Balthastare non siilnificat qui succedent ipsi Balthassari, sed qui succedent testatori post Balthassare,seu post mortem dicti Balthassaris sine liberis decedentis, quod idem cst, ut per Bald. iii l. fi filium, isdelega. r.& Soci.

Iun. consi.i q. num. 27. parte tertia. Vbi idem

est dicere, post te, & post mortem tuam, ergo ista verba succedent post alienatorem, non ponuntur, succedent alienatori, sed succedent testatori post alienatorem, idest postquam contrafecerit alienator, atque hoc ut una pars ita stamenti aliam declaret, iuxta pridicia. Secundo, quod non intelligatur succedere alienatori, probatur, quia si intelligeremus t statorem loqui de his, qui succedunt alienato-i 6 ri, t sequeretur absurdum, quod tamen est cuitandum, L nam absurdum, s. de bon. liberti sequeretur cnim testatorem velle, ipsos contra facientes priuari bonis propter alienationem factam,& tamen velle tenatorem, quod dicta bona transirent ad filios dictorum alienantisi.

17 quod non est verisimile, i quias quis prohibetur succedere, prohibetur succedere filii illius,

Qua opinione xctcnta,non obstat primo dudicebatur, quod relatio in dubio ad proximai 8 fieri debet, quoniam respondetur, i quod satis dicitur fieri relatio ad proxima, si fiat ad ipsum testatorem loquentem, ut in specie respou det Ripa, in l. facto, in principio, numeG.d 2. col. C ad Senatuscon.Trebell. Secundo respondetur,quod ad proximano' 19 sit relatio. quando rationes urgent, ut fiat ad

remota l. j. . per procuratorem, isside acquiren.

posseti Felyn. in cap. causam quae, col. . ita re et o scrip.: Tolerari enim potius dinet, ut nat rela tio ad remota, qua ut sequatur absurdum marci& Docti in l.talis scriptura, isde lega.j. Crauci consi. 7o. num .i t. parte prima: sed multae sunt rationes, quae suadent relati'nem fieri hoc cesu ad remota seu ad primum testatorem, ut si ra dixi,& infra dicam, ergo relatio potest ala eri ad remota. Secundo non obstat ratio secunda, quia a

numentum repercutitur in cotrarium, nam caiulianus primus institutus ad ijsset, substitutio pirauit,& per consequens Angelus ipsi Iuliano substitutus non admittitur, nec succcdit i statori ex dispositione ipsius, vel ex substitutione ab eo facta, nec etiam succederet Franciscus Franciscus in dispositione testatoris primi quia tantum crat positus in conditione, qua m-uis Franciscus Franciscus si no fuisset facta alienatio ab Angelo, succedere in his bonis deberet ab intestato ipsi Angelo, ultimo decedenti. ergo quamuis Franciscus Franciscus lac deret ab intinato patri suo facta alienatione, tam n non succederet priino testatori ex eiu dispositione: unde nec facta alienatione succederet Franciscus Franciscus ipsi testatori, pr pter identitat cin rationis, Lillud, Lad log. Aqua& non refert quod succederetFranciscus Franciscus ab intestato patri suo: de hoc enim non quaerimur, sed non Franciscus Franciscus admittantur ex dispositione testatoris, unde quae foris sunt, nihil ad nos, c. mihi. 2.q. I. Tertio non obstat, quod Franciscus Franciscus magis videatur dilectus, quia inuno magis dilectus prssumitur Petrus Franciscus, qui est substitutus nomine appellativo, quam Er. cistus Franciscus qui non est aliquo modo v catus, sed tantum positus in conditione, quandit doquidem 1 ex institutionibus colligitur at se ctio testatoris l. Publius, j.ubi Doct. isdeco: dition.& demonstration .dc So Iun. cons i i.

num. 8. parte secunda.

Quamobrem cum dicta prima expositio nosubsistat merito secundo modo exponuntur illa verba,ad quos post ipsum alienantem succedere pertinebit succedere, scilicet ipsi primo testat oti, adeo ut reuocatio dicta haercditatis P tineat

90쪽

Consilium

tineat ad ipsum Petrum Franciscum, qui est yximior, cum sit in tertio gradu ipsi testatori. Et quod interpretari debeamus succedere scilicet ipsi testatori, primo mihi videtur verius,

de probatur.

a a Primo, t quia verbageneralia, quae possunt referri ad testatorem,St ad hqredem, in dubio

su reserenda ad persona.testatoris, ut est texta hi l ex facto. in princip.iuncta gL in verbosia, scilicet rogantis.Tad Trebell.ec ibi Ripa,num. 3 3.in 3. notis.1 SedVerbum succede est verabum generale,ri per Cassan. consit 57. nume. s. re conlit. 6s. nu. 2. Ergo debet referri ad testatorem non ad successione ipsius alienatoris. Secundo probaturper doctrinam Bart.in L si cognatis. I quaest. s. de reb.dub.ubi vult quods dubitatur de quibus cognatis intellexit testaton,in dubio censetur intellexisse de cognatis

ipsius testat ris.' l.

Tento,perl.cum testamento,inversicinus sub Me au. de argen. lega. ubi Barto. infert ad Doctorem testatorem, qui grauat haerede suuDoctore, ut restitueret libros suos,nam intelligitur delibris testatoris, non autemhs dis. Quarto,pere quae dicunt Petri Dyi Lini. penuli. aesoluto matrim. & resert Ripa, St. sa cto,in princ.num.6 ubi si maritus legauit uxori sua localia, intelligitur legasse iocalia uxori data peripse de non per cognatos noris. Quinto,per i peto.f.fratre Ede Iega. a .via illa verba,proximus quisque inuitatus vidctur. sin intelligutur de proximis ipsius testatoris,lquia affectio testatoris magis dirigitur ad proximiores ipsus quam alterius l.Lucius in L si de hae. red.institu.cum acutissimi. C de fideicom.l. goneralit r. .cum autem C.de instituti & substit. sub cond.factat. um auus.sside condi. di demo. Ripa,d. l. x facto,nu. ut Trebel Lα. t Seκth quia successio in dubio intelligitur perquam immediate succeditur ipsi testatori, ut p

Ex quibus omnibus comprobatur ista declaratio ut intelligamus ad quos pertinet succedere ipsi primo testatori non autem alienatori. Sed quoniam testatori potamus duob. moadis succedere,primo ex testamento. & testat ris dispositione seu institutione vel substituti ne ab eo facta. Secundo vero succedimus t statori ab intestato. Ideo dubitatur utrum ista bona peruenire debeant ad eos, ad quos per tinet succedere testatori ex testamento vel ab

intestato.

Et prima facie videretur dicendum debere admitti illos, qui succedunt testatori ex eius dias spositione,non autem ab intestato, iquia quandiu est locus successioni ex testamento, non habet locum successio ab intestato. l.quamdiu. Κde acquir.haered. Quae tamen ratio nihil urget, quia imo ex vo

luntate desuncti prius est locus successioni ab

XL. 22

Intestato quam ex testamento. L si quis ita hae.

res instituitur, ου a. ubi Doctores. ff. de haeredit. instituem Idcirco verius esse videtur, ut intelligam' de successione eorum, qui siaccedunt testatori ab intestato,& consequenter admittatur ad reuocandum alienata ipse Petrus Franciscus, qui cuproximior sit, silccedit post alienatores ipsi primo testatori ab intestato. Quod aute de successione ab intestato intelligi debeat, probatur. . a 7 t Primo. quia testator non praesumitur eligere viam, per quam eius iudiciu impugnetur, Ma thpde Aflict. cis anum. 2 3.&SOc.iunior, consi. 189.nume.93. parte a. Sed sintelligeremus haec verba, deueniit ad quos plinebit succedere: de interprepemur succedere. stilicet Moestamento,& ex substitutionibus ab eo factis; utique frustratoria esset eius dispositio. quia,ut supradixi,nullus late dere posset laevisebstitutionum, nam neque Praneiscus Franciscus sit cedere possiet ex d isposicione test ironis,quia ipse est solum positas in condition neque etiam siccedere posset Petrus Franciscus, 'uia, ut di sidefecit conditior ergo debet fieri interpretatis,ut testator voluerit admittcre ad reuocationem illos, qui ab intestato scit per possunt suo cedere, & in quibus non potest casus reperi, ri, ut exclusi sint a dicti testatoris saccessione. Secundo, quod admittatur Petrus Fraciscus Probatur,quia ipse vocavit substitutos.& institutos,ut habetur in vobis testameti. At ipse Petrus Franciscus est stabstitutus, ut supra dixi, de infra dicam, ergo ipse admittitur ad reuocam dum bona alienata . Terti quod de siccessore siccedente testatori primo ab intestato intelligatur, probatur,a 8 t quia potius fauetur cau se intestati, quam cauis testis,ut per Bocrium decisio. 38. num. 26. parte prima.

Quarto,quod potius pertineat successio ad

Petrum Franciscum quam ad Franciscum Franciscum probatur. quia substituti inuitantur eo modo,quo inutiaretur ad successionem dcfuncti ab intestato, Ioan.de Imo. in I.cum ita. .ia fideic5mi .sside leg. a.&Bcruand. cons3 et F. parte 3.num. 3. in antiq. At ab intestato succederet Petrus Franciscus, qui est proximior: ergo etiam si non costaret aliunde, tamen dictus Petrus Franciscus censeretur vocatus ad recuperanda dicta bona. Quinto, testator videtur velle conseruare ius successionis legitimi ab itestato.l.qui duos. Ede reb.dub. in princ. l. qui duos.sside vulga. &

29 Sexto,i quia in fideicommissis,&substitutionibus in dubio succeditur, secundum ordinem succedendi ab intestato ut per Pau.de Castriintain. versicu.in textu, ibi gradatim. Qde verbo. signif& Socin. ini. si cognatis. isside rebus duia

SEARCH

MENU NAVIGATION