Georgii Calixti ... De conjugio clericorum tractatus quo ostenditur, Pontificiam legem, quâ sacris ministris conjugium universim & simpliciter interdicitur, Sacræ Scripturæ, rectæ rationi justarumque legum naturæ, & Ecclesiasticæ primævæ antiquati pr

발행: 1653년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

DE CONIUGIO

τουτων μν Θ μ αρπι, Non quod rituperem caeteros beatu, qui se rei ux/rra dederint, horum modo memini: opto enim ut ignus An, qui ad illorum pedes in regno caelorum inpentur, utpote Abrahaim, Isaaci ci Iacobi; utpote Iosephi, Iesaia ct aliorum Prophetarum ; ως Πάπου, Aου, τῶναλων τοῦ λων, των γαμοις cro μιλη ντων , utpote Petri ct Pauli oaliorum Apostolorum, qui nuptiis operam dederunt. Pauli nomen in anan. Π.η. tiquioribus Vaticanae & , fortianae bibliothecalum codicibus non 6 . exstire dicit Baronius ; ct adstipulatur Best arminus. Marianus I. i. cier. quoque Vi torius in epiliola in vigesimam secundam Hieronymi: cap.Io. In antiquismo Ignatis graeco codice, qui Matthiae V uroram regis erat, scholio . hoc non inreviri, ambrosius camal uusis, qui librum legit, testatur. Idem de Anglicanis codicibus Hieronruriis Vertentus Srtunis, cujus ad has epistolas scholia in Bibliotheca Patrum Margarim B gnaei leguntur. Equidem haut invitus admitto, illud, m Παυλου, a te metari manu perperam insertum vidcri, quum alibi Id in iis c tiam , quae exiguo intervallo subsequuntur, idem contigisse animadvertam: nempe ubi presbyteros, diaconos&clerum episcopo parere jubet, principes &Caesarem additos esse. Qui eni in hoc, si tempora Ignatiana iespicias, ineptum csse non videat Caetcra vero, quae adscripsimus geninna apparent,ncc falsitatis coargui poterunt. Quia dicendo, a s των αλλων verba Pauli ύς-οι λο πρι ωπολοι 'M Κηφοι:) lcviter immutata expressit. Recte itaque Gadibriel Vaaquea: Negare non pusum, magna auctoritatis esse testimonium in fertiam, Ignatii, disii puti spol olorin, o praeferri mento debere testimonio Tertul-

cap. 8.ham, - quod attinet reliquos Apostolos , prater Paulum, irrefragabile videri. Nam licet credere posimus Paulum ab eo nominatum non susse ιη-rer reliquos Apostolos conliugatos, sed ab aliquo haeretico sippositum . sicut contendat s. ironius: - ramen quod lectat ad altos Apostolos in unirer- sum, non video, quo pacto scriptura Ignarii falsitatis insimulari psit. Sed

vessi ramus, ne a in aliquam in eo textus corruptionem aut deprarati

num. Io 8. nem ostendunt. Quin Baronius ipse in Apparatu annalium, Ceyt inquit, deliorem veriorem 2 Lucae frangelistae interpretem Ignatio nem,nem quis jure dixerit, dum qua de Christo Icripsit, ob oculo, habuit. Posiamus nos codem jure & modo dicere ; Certe fideliorem veriorem'

que Pauli interprctem Ignatio neminem quis jure dixerit,dum qu*de Apostolis scripsit, ob oculos habuit. Et tomo primo: Ignatii

svirmo 'infima sempor in ecclesia fuit fides ; nec in aliquo um

152쪽

M. Allias rem teram adducta. Tomo autem secundo: Magna anno Ios. artim in unis Dei propidentia factum est, ut epistola ab Ignalio scribe- num.ro. i rimae suci admirandoplane irino constitioprocuratum,ut inter tot tani usa: rapsia ascripturarum, eaedem ad nostram aetatem incorrupta atque, ni Pa ararentur. In illis quippe uua temporis orientalis ecclesiae facies visa re ditur: ut ae adeo, ut non tantum res tunc gestae,sed si dici fastica dis plina, o mores, ct apostolica ipsae traditiones Apostodi et Aran tuli aram, relut in tabula quadam, erudita manus penicillo ha- inta rex esse. Si haec, quae tanta adseveratione a lumino ad versa: panis antiquario&historico tradunt v r,vera sunt, quid desideramus et ampi: us 3 Habemus enim liquido & inani felle,Petrum aliosq; A po- uolo; in conjugio versatos negociis matrimonialibus operam de- di illi. nam id fuerit Ou Ita creριπμιλειν τω mλεμω apud lib. I.

vi The idem. Et ite esse adjuncta exempla similia patriarcharum is Cpop ciatum declarant. Paulum excipi, quamquam siccus fieri: si noniret, tanta esset incorruptio& integritas, quantam Baronius si pasti:nis Verbis praedicat,ὶ quin & Iohannem, vel adhuc, si opus sit niaci queat, ut potest minime, unum & alterum, haut inviti pa- i, sinu Manet enim nihilominus,quod nos volumus, plerosque A-s postolos exoratos fuisse de in matrimonio, Abraham i, Isaac i&Ja se tabi insta stitisse. O si fas esset a lucerna soli lucem faenerari, in promtu foret e pautipua ,s t nostromatum Clementis, traditionem, quae uxoris a Petro mediam. rcumeussit fidem saceret, producere. Verba sic habent: φα n

st ithailre parem, quam vidisset uxorem suam duci ad mortem, laeta- viis opter rotationem, quod ad coronam martyrii voca- ud domum sin coelestem patriam reverteretur: valde aurem Quaeso dico laudo proprio nomine eam compellantem dixisse, IIeus tu, alata hini. Tale erat beatorum matrimonium,ctusque ad cari ima, i ii titer dolerenda per secta erga Dominum assectio. Quare narra- uiclides derogari debeat, nulla est ratio. Arguit autem, ut di- h v7 si Petrum scol sim ab uxore non vixisse, scd usq; ad mortem una

caeteriun quibus clarissima in promtu sunt, ejusmodi obscu- iuri nihil opus est. posset res abunde demonstrata videri, & nos acquiescere. μ .R:aici Vini, canonicisq; Apostoli literis evidenter constet,

153쪽

num a Dc Sancta Romana,

distase

licere episcopis, presbyteris, diaconis esse uxoratis, quin ipses Ap stolos plerosque in conjugio vixisse&uxores circumduxisse; qui ad laus ausit adserere Apostolos conjugium &uxores clericis interdixisse λ Constat de constitutione Apostolica, constat de praxi Nexemplis;& constat per auctoritatem, qua nulla sub sole major est quid ultra exposcimus aut desideramus λ Est tamen aliquod operae precium sacrosanci qScripturae legitimam traditionem, nequis hanc ab illa dissidere existimet, ceu pridem monuimus, subjungere, disic quoque primis optimisoue ecilesiae seculis conjugium clericis permissum&usurpatum ostendere. Nemo autem ignorat, quum de te itima traditione agitur, nullum locum invenire scripta apocrypha , iis ἔλητα & praes apriscorum ecclesiae doctorum sit inmotumque vi totum spicndidis nominibus aucto es suos mcntientia. In ejusmodi nullum est dubium multa in ignominiam nuptiarum inveniri, & unde queat cololigi ac deduci, conjugium Apostolis parum placuisse, nec sacros mi

nistros decere. Canones qui Apostolorum dicuntur, contra Pontificios magis, quam contra nos faciunt. De iis tamen&quid cia sexto eorum agens Baronius, apoci oram,inquit, non eII tanta auctor i tas, ut quaesivi tam certa,rata at,sirmata,converrant. Si quid itaq; n bis &superius demonstratis adversum contineant, iisdem verbis

primo jure utemur. Gelasius sane in Romana LXX. episcoporum synodo ponit inter ea, abbareticissireschismaticis conscripta velpra dicata, nullatenus recipit catholica ct apostoma ecclesia Romana. Par ra tio Constitutionum Apostolicaruin, quas Clcmens Romanus singitur edidisse, etiamsi cum pro illis, tum pro his adserendis non ad ra- vim modo sed ad insaniam usque declamaverit Franciscus Turria nusJesu ita: cujus nihilominus sodalis Antonius Posse vinus, non mnino, ait, apud omnes esserit aut evicit, constitutiones istas esse Apso caso legitimas, a clemente i Operscriptas. Sed nec hae,ut forte postea stendemus, tam nos feriunt, quam adversarios. Non igitur apoc phas esse, quod ipse alicubi Baronius agnovit, opercilius dei non strabimuS. Ex actis Pauli & Theclae Faustus Manichaeus catholicis apud Augustinum objicit: Ipse jam rimeo Apostolo, ne da moniorum doctri ac intulisse tunc Iconio videatur, cum Theclam oppigneratam in thalam tu morem a suo perpetua rirginitatis accend t. Epiphanius; -

154쪽

tan, cui apocryphas narrationes, in quas forte ilicidisset , rcfer ema ea insolens , oppigneratam thalamo non dicit , sed habuit lei quod vocabuli nescio an apud alios scriptores occurrat Laἰi uitatorem re procum formo silvium. Verba sunt: Θεκλα

Q letum hac acta inter apocrypha id ni, qui supra, Sclafius,&Jure Fucin, ut Baronius loquitur, recensuit. a De iis enim multo Tatullianus: Diant ma apresbyterum, qui eam scripturam construxit, i. e bapt. tituli Pauli de suo cumulans convicium at 1 consessum i se amore Pau- cap.I7.2 nil eice decessisse. In eamdem sententiam libro descriptoribus Eicionimus: Π Pauli ct Thecla o totam baptizati leonis fabu- cap 7. in inter apoc phas fripturas computamus; de subjungit sertulliani, utpote totam temporum vicini cita enim loquitur) testimonium. In - 'in'Theclam piam quamdam virginem & martyrem fui sie, non

Hieroi negemus: cujus quando veteres meminerunt ,haut eri m

zm aliquando de apocrypha narratione nonnihil adhaerescere, versimodum sorte Ambrosio scribenti Theclam, dum copulam fu- lib. r. Vir pru diditurum Ufurore damnatam sist- . A nibus. SubUni nomine exstat historia passonis Petri in Bibliothecapa: tum Zi tana. Legitur ibi, quod hic subjici Q. Uxor albrm, tomo . t mea uir , c in aliis plurimis noti imis matrρη, venit ad Petrum: dit. 1. O s.

in percipiens verbam casta vitae, repudiarit non modo I mle connubturn, utinae erunt buset delectamentum. Qua de re Albinus nimio inae--m estia comminabatur musta se Petro illaturum tomenta: X tW- ruri ararem Jam rabis myuria plenis, in eque decinynentis M toto coar ille retrahere tentabat. Inde jenatores nonnulli in conteuutur-erte, dc petrum accusare narrantur in hunc modum : Suggeravim np tiam restrae, nobiles riri. quod ad eversionem urbΠ aterna Petrus con mia Arretiis emancipat, uxores nosti as a nobis dis ungit, En cimin. Quinta una victinauditam legem inducit. Recte autem Baronius,

inquit, ct u Petri, qua seruntur a Lino consi Ur , fuere aliquan- anno is . tal e veru, us autem modo ex ηt, Manich orum reperiuntur fuci . num 6. putincta, cui ct de actis Andrea queritur augustinus : nam sicut in ca notum. Dain istis Petrum habes non tantum castitatem ecte uadenim , o concubinas ab hominibus iressentem , sed male

155쪽

ricatione procul abhorrent. Hoc judicium Baronii sinum est&labiti

dignum ; cujus uturam caetera omnia in vasto illo annalium operes- milia essent.

Locus Augustini de actis Andrea . quem memorat, est in libro de fide contra Manichaeos , capite X l IX. Attendite in acti Leucii, quossub nomine vostolorumscribit, quiliasint, quae accipitis de M ximilla uxore uetis; quae quum nollet marito debitum reddere, squam solus dixerit, Uxori vir debitum reddat; similiter o uxor viro, suppo rit maritosuo ancillam suam, de quae sequuntur, quibus et: am M Simillae socia quaedam jungitur lphidamia, & Egeti praetorium tri-hbro 3. buitur. Iidem Egetes proconsul sive praetor, de uxor Maximilla, &Iphidamia in rebus gestis Andreae, quae una cum aliorum Apostolorum sub nomine Abdia Babylonii in lucem prodierunt, leguntur, In suspicionem igitur adducor hanc ipsam Apostolorum, uti appellatur, historiam decem libris comprehensam, qlia ab Abdia primo Babyloniorum episcopo hcbraicd scripta, ab Eutropio in graecuri NaJulio Africano in latinum sermonem conversa fingitur,dc piis inum a Noli gango Laetio, deinde aJohanne Fabro doctore Sorbanico, sub elogio genuini operis edita fuit, esse actus Apostolorum illos quos Leucius Manichaeus scripserit, nisi qbod absurdiora Aturpiora tarte nonnulla alicubi sint resecta. Auget suspicionem, nec immerito, quod apud sanctum Augustinum Faustus ipse Mani-bb.3o chaeus, Mitto, ait, cateros ejusdem Domini nostra Apostolos, Petrum o Andream, Thomaω, ct illum inexpertum Teneris intcr caeteros beatum Iohannem , qui per dirersa terrarum loca professionem boni isti abstinentia) inter virgines ac pueros dirinopraeconio cecinerunt formam nobis, atque adeo vobis ipsis, facundarum virginum relinquentes. Se hos quidem praetereo, quia eos vos exclusi tu a canone, faciles mente acrilega resti daemoniorum his potestis importlare doctrinas. Haec Faustus. Habuerunt itaque Manichaei actus Apostolicos, multa conjugio injuri complexos, a Leucio, ut apparet, scriptos, de a catholicis merito

histos, quos aliquantum interpolatos historiam illam , sue sabulas potius personati Abdiae tale, ut dixi, existimo. 'Nam sane hic non modo in vita Andreae, sed etiam Iohannis de Thoma legunt tir, quae conjugio ptiuimum detrabant, &homini Christiano, nedum sa- crorum ministro vix convenire posse arguant. Johannis intent

156쪽

t initi maritiis, &quid in fidelis, acriter in isteret, dicens; Aut rediat mihi eremiax morte os star repugnantem. Ipse vero Johan-pes janrjani moriturus inter caetera fingitur in hune modum plicati Iu Domine, qui siri alam tuum m&ndum a conjunctione faeruia natu illi; te Domine rogo, is sinanti mihi ad nuptias in juventute transtrasti te, atque dixisti: Mihi necessirtus es Iohannes, operam tuam para. Sed quin senentutis ardore usu esm non si rare praeceptum, O intoritatem servare vix possem, animum ad nuptio antist D;tasiast bonus dominus aegriminem mihi corporis inferens, castigansia Iasti m Domine. ct morti non tradidi in me. Tertio quoque studentem D tiis impedimenta leviore reret sti. Tu mihi Domine in mari dignatusti dare: Iohannes, nil meu esses, permit terem tibi, ut uxorem duceres. Thomas, stu, ut ibi narratur, ipse Dominus sit bimagine Thomae, tibi o 8. Diu tegis Indi ejusque sponso in ipsis nuptiis, ne consuetudinem a Vindantis tantur, persuadet. Hujus etiam sermones ex quo att-E in V donia, uidior Charisii, marito suo, quantumvis utasty i ta alari pollea holuit. Eu tandem animum induit conjunx re-ς i, Mygdoniam cognatam suam in vis crat & Thomam audiverat. Res i itur iratus vinctum & adducti in Thonin interrogat , citis es iste Deus tam , qui conjuges nostras per te v a pirat ' Dicit ei Ihomiti: Tu quum fis rex , numquid ris habere la repitia' Si ergo tu, quum si homo, mundosservos haberest desi ἰὴ luauilis; quanis magis credere debes, amare Deum castisima

a uitia ' Si ergo hoc Deum in Ierri suis ct ancillis suis amaret a. aestu instrxis tuis ct ancillis tuis diligis, ut quid culpor ' Tum rex, D, iripit, pennis strarem meam, ut cognatam suam My gdoniam de si iis tiraret, ct sim tu praecipitio immissisti. Res ondit Apostolus 'ut pt i m Q. n. recedere a castitate, ct ire in libidinem. Nani ira tolli , ct ad castitate si accedit, et te a praecipitio remeat. dum, o Pestur e tennso ad lucem. Dicit ei Mesdem rex: Qus u parasti animo rear sa consertio conjugii nostri, his qπogi artibus ditabia con p. ut re dant, uisint conjuges nostrae, ut ante fuerunt. . si rimat, to regis. Et rex: In quo erra Uio mea ' sp play bricari turri 1 excelsam , ct dicis mihi, ut ego qui

157쪽

DE CONIUGIO

cam iris verba Domini mei: qtua qui diligit patrem, aut matrem, aut

hos, aut uxorem, plus quam Deum, Deo dignus non est. Iu enim rex temporalis es, voluntas tua non fiat, temporaliter punis. Devi autem Rex aternus est , ct s voluntas ejus contemta fuerit , aeternaliter punit. Quali Apostolicum esset uxores a maritis avellere, & iram divinam cohabitantibus intentare. Quis non videat,& vel manibus palpeti ab insania Manichaeorum esse, munditiem&castitatem conjugio,

ut hic manifesto fit, detrahentium 3 Nihilominus impostorem&planum hunc, qui se plerisque rebus gestis interfuisse non minore stultitia quam impudentia lingere audet, γ, mo, Apostolorum discipulum esse nonnulli adseveraverunt.Johannes Faber Theologus Parisiensis margini editionis suae, quam Coloniensis Materni Chobi broi. lini imitata est, alicubi ad levit: Haec omnia capite duodecimo dctorum habentur: quare vel Abdiam ex Luca sumsisse, vel Lucam ex Abdia, qus fuerit uterque Apostolorum discipulus, credendam et t. Quae vel mentis egestas est; vel insignis in Spiritum sanctum, cuius inspiratione&ductu Lucas scripsit, blasphemia. Bellar minus quoque testimoniis indidem petitis usus fuit: in recognitione tamen suorum operum errore i agnovit. Ad libri enim de monachis secundi caput tertium annotavit: Epistola Martialis 2 liber Abdiae de rebus gestis Apostolorum citantur a nobis tum hoc loco, tum etiam alibi, quoniam ab aliquibus recipium tur : quamquam non ignoremus eos libros non es tanta auctoritatu, utin iis

dogmata fundari positur. Disertius autem libro de scriptoribus: Vita solorum. qua sub nomine Abdiae circumferuntur, fabulissi miliores uni,

anno q. qnam vera narrationi. A Baronio etiain rejiculis annumerantur de in nu. ψ4.cr nifesta arguuntur implura.

an. i.)3. S. Quales itaque fuerint, qui primi opinionem hane invehere &disseminare conati sunt, nempe Apostolos sua doctrina, suasu vel jussu uxores a maritis separasse de consuetudinem conjugalem sustulisse, jam patet: fuisse videlicet sycophantas manifestarios, Manichaeorum antesignanos, qui 'eriti non sint Apostolicis viris adulterinos foetus supponete depudenda somnia sub sanctissimoruni

doctorum nominibus orbi obtrudere. Ingens impostura, qua vix alia excqgitari possit pestilentior, & perniciosissimum mendacium, prosectum sine dubio a patre imposturarum de mendaciorum diabolo. Idem igitur primarius auctor opinionis de sublata per Apostolos matrimoniali inter conjuges consuetudine. nam quo sig'

. menta

158쪽

tra: a ista Iaudacia salsos titulos prsfigendi,idc marchitectus ejus, equa diximus,opinionis. Ille vero is spiritus est, quo acti & impulit sucidat michai. Dices, Quid vero opus est statuere, quod per Apostolos sub

lata surrit matrimonialis inter coniuges consuetudo λ Respondeo, jexta opiniones novatorum Soti, Bellarmini disequacium omnino

opus cst statuere, quod per Apostolorum sive doctrinam, sive con

situtionem aut legein, sive saltem monita&consilia matrimonia lis consuetudo maritis, qui in clerum legerentur, atque adeo conjugibus bene multis, fuerit ademta. Sunt manifesta Soli verba, subistitiem tractatu producta , quod circa Mostolorum tempora cunclis pag. II.

in secer stibia uxorius Ua interdictus. Baronius etiam: Dicendum ess tot scpius GP contigisse, EA TAMEN LEGE, ut quantumh- an. 8 n.18. Et na are cogente ejusmoda assumerentur, consentisnte primum uxore,

k sedi e furent pinsus usu conjugii esse riri; atque adeo, uis in tantit attrisis operam dare, redigerentur in ordinem. Et mox: Qui uxores num.eto.

tum vi vos adsumebantur, abstinere , si munus ad equi vellent, a rati instrum consensu ab ipsarum consueIudine cogebantur. Aju nixi dices,tan fuisse istis temporibus cana fidelium amatrimonii ne j a in munium copiam, quae ministeriis sacris potuerit susscere: lac plerosque aut certe multos maritos adscitos esse. Juxta hypo-iersis igitur adversariorum, hos ipsos in hunc aut similem modum olos affari oportuit: Ecclesia indiget vestra opera, quam et-pa aut judicamus utilem sore. A nobis autem lege constitutumet, nequis maritus sacro ministerio admoveatur, nisi consuetudini

ζὴ stylicum ipse, tum uxor ejus renuncient. Si itaque ccclesiae ve- operam,quam ipsa magnopere dc siderat,impendere vultis,o- libitin posterum mutuo congressit abstinere, nec umquamvra 7: se , atq; adeo in eum finem vos uxoresq; vestras votum itin &religione obligationis, quanta omnium maxima cogita- η inli, oblitingi. Ut ecclesiae idoneis sacrorum ministris destitutae pillo iris, nec tempore tam necessario operam denegetis a vobis i yctimus,&, sinoa praecipimus, certe cupimus, hortamur&r Il a , Iuliunc,inquam, aut similem modum ad maritos ministerio ui innonem ab Apostolis habitum oportuit. An non vero hoc

in nitur conlilii si non doctrina&lege, quamquam etiam ista, Guttur: loci maritalena conjuSibu adim cici

Quis

159쪽

Quis aut cin adeo caecutit, ut id Apostolis convenire non potuisse, non videat Pognat enim manifesto cum doctrina Apostolica: Uxori vir debitam bene 'olentiam re ito iliter 2 uxor piro.

παλιν dAi το αύτο σανέα ρε, mrs mul convenire, ne tenter rossulanupropter incontinentiam restram. Hac ita univcrsim docet Apostolus, nec maritos ux Oicsve maritorum, qui in clerum lecti fuerint, ex- cipit. Neque vero rario erat, lutir exciperct, aut corum mammonialia juia magis,quam aliorum conjuguin, infringeret. Nec enim eorum matrimonia minus matrimonia sunt, quam aliorum; nec ipsi

humanae imbccillitati minus obnoxii, quam alii. Non est itaque, quod sibi quisquam persuadeat, Apostolos generatim conjuges docuisse, ne alter alteri consuetudine in sub traberct: nihilominus voluisse, ut eorum, quorum alter in presbyterium cooptatus esset,conjugalis familiaritas peia itiis aboleretur. Non nunc ago de iis, qui forte olim mutuo conamercio sua sponte sive, ut loquuntur, motu

proprio rc nunclarunt: quomodo &quatenus id fieri possit, nunc non inquiro. Hoc ibitina hic dico, Apostolos, siquidem tibi conm- terunt, ut conit iterunt om irino, nemini,& praescrtim nulli integro hominum statui sive ordini id per consilium suadere , nedum per constitutioncm aut legem imponere vel praecipere potuisse. Taceos a, quae ilic occurrunt,άμιατα. Ajunt coeli bcs, quot satis ecclesiae ministeriis essent, repeliri non potuisse. At longe dii licilius fuerit tot conjuges reperire, qui ut lint conjugiorum desinere. Si forte promtus maritus, num statim ad consentiendum

proclives is minae λ Qi iam diuturnat hic neccsse cst et fius e dcliberationesi quam operosas actioncst At sine dissicultate septem

Apostolis ordinantur diaconi,e quibus tali en aliquos maritos fuisse 2I, 8 IA,2 in confesso est; Philippus certe quatuor filias habuit: Nicolai uxorem multi veteres memorant. Paulus &Barnabas per singula seces sns creant presbyteros: nec tantae rei, adeo hactenus inusitatae,inaudita Se haut proin tae si communem hominum inclinationem & naturam attendamvs perfici, ulla fit mentio. Paulus etiam jubet Titum oppidatim in Creta constituere presbyteros,Si quis inquit, est a nius uxoro vir. Debuisset ex altera sentcntia dicere, Si quis vult consentiente uxore demere prorsus usu conjugii quemadmodum B ronium loqui paullo ante ostin limus. Neq; dubium est, si hoc vin

luisset Apostolus, quin pati facilitate dicere potuisset,& dicturus

160쪽

a ρ . .

ora nosti ecl. sed nolumus his diutius immorari. satis nobis stollendisse, opinionem, quae assii mat per Apostolorum doctri-prmit Ses, monita, uxores a maritis avulsas abjunctasq; aliquando fui e in apocryphis pudendisq; scriptis fundamentum die detestan- i anichetorum haeres a chitectos habere. pergemus ad alia, si paucis ante monuerimus , traditionem, quam hic inquirimus, gemino sensit accipi po sse: uno, an ecclesiastinati pura existimaverit proq; certo habuerit. Apostolos nemini marito sicrum ministerium credidisse , nisi commercio uxor sptius renuntiasset; altero, an ipsa: n praxi idem observaverit, &nc-miacta nili vel coelibem, vel maritum ex voto suo & uxoris abstinen in admiserit. Prius est attestatio de facto praeterito, & quasi do- eiura dapiam: quatitur enim, an vetus ecci cita docuerit luoq; te- iunio constinaverit Apostolos tale quid fecisse. Posterius, fati ad rael rituui, sed praesens&praxin ejus ipsius ecclesiae se- ae, uiussus a tum quaerimus, concernat. Utruinque ab ipsis postilliso scholaiticis negari in initio tractatus ostendimus, &p iam contrariam prioris adsertionem c Manicharismo origi- pessi iacue coni monstravimus. Posterius autem a priore pendet: Π Totum nim seculorum ecclesia sicut memoriam doctrinar&fa

e tem Apos olico unirecte conservavit, ita praxi sua fid cliter ex ptistit quoniam igitur in sincera & genuina antiquitare prius an edita .scilicct, Apostolos, quotquot conjugio & consuctu - ico jessi non reuuncta reiit, administerium ineptos deciam sicia noean indignos exclusiste; nec invenietur post r iis, nzmpestis iliculis dii ines eos qui jus conjugii a sese non abdicaverint, Clawssuisse. Et de priore quidem, utpote ab dein superiori , ut monstrato, in posterum magnopere solliciti non erimus. So ii polletioris operosor aliquae restare possit consideratio', ut li- tripiciamus, qualis primorum seculorum vel etiam a primispo Rotum prexta teiit. Nicolaus proselytus Antiochentis,ut est in Actis Apostolicis, a. t. 6, s. optimis septem. quos Apolloli ordinaverunt, diaconis u-vm habu sicut prius diximus&communis est veterum& recen- .rum ententia. lichaeus iidem &Tertullianus uxoris mentio s Rasillim id ipsum turpissimae sectae auctorem faciunt, i lle libro h. Pi mo, capite XXVIJ; in praescriptionibus capite XLVI. Cle-

SEARCH

MENU NAVIGATION