장음표시 사용
251쪽
qui justa bera gerunt, quid agendum si, prascribit, agros se mercaturam
o asea ad ciriliorem vita rationem facientia , una cum pietate , curat. eiς κω α ηιπως κοωροὶ , μαλτώοα π καἰ τ ων λογων ἀκροάσεως
κριleal αφωειρη m. His etiam ipsis, qui videlicet hoc vitae genus et gerunt, tempora exercitationis 2 dies , quibus doctrina ct irinorum sermonum auscultationi vacent, determinati fiunt. Et illisquidem secundus gradus pietatis attributus est , constentaneam Haemodi vitae utilitarem praebens , ut nemo salutaris apparitionis exsors', sed omne hominum genus, ctin graecor una tum barbarorum evangelicae dochinae fructum percia piat. Mamiellum est Eusebium luc distinguere duo inter Christianos recepta vivendi genera, non quidem cicricorum unum, alterum laicorum : sed unum ητων & adstri clam atque a tcrrenis curis abjunctam vitae rationem sectant vim; alterum communi inore degentium, quibus tamen ipsis religio S pietas cordi sint, nec λκιος negligatur, temporibus intcr hanc de cura'quas communis vitae nec uitas exigit, livilis. Mox rationes reddere conatur, quare coelibatus, quum temporibus Veteris testamenti in usu& precio non fuerit , nunc sub Novo frequentetur & magni fiat. Concludens monet, οτι κα κατὰ
bolsi procreationem concernunt, penitus prohibentur, sed etiam hac de re consentanea veterum sanctorum vitae constituta sunt. Oportere enim dicit se a divinus, episcopum unius uxoris virum fuisse. Verumtamen sacratos C in Dei ministrio occupatos sis deinceps a consuetudine matrim niali decet continere .Qui vero ad tale sacerdotium erecti non seunt, iis divinussermo indulget, tantum non omnibus diserte inculcans. Conjugium Hse honorabile ct thorum immaculatum , scortatores autem ct adulteros a Deo judicatum iri. Haec si cum prioribus componamus, liquid bpei spicimus Euscbium de δεκη ri: & monachis illorum temporum
252쪽
as tribuit; ita quoque hic. De clericis directe non agit, nisi
quatenus qui inseruia vivebant,in clerum legebantur. Si de clericisaque ac de monachis ageret, non modo his sed etiam illis qua ratione πωδο mei cadem quoq; ζακ μου Πομ adimeret. Quod an clericis Pontificiis placeat, ipsi despiciant. Adludere tamen inter caetera ad clericos videtur,atque ea gratia locum Paulinum torquere sive corrumpere, & extrusa vocula citrei τώ γγ ina substituere. Interim nullam lcgem profert, nullam nec ilitatem urget : saltim decere dicit,sive convenicias csse. Quod ei iam de clericis hactenus admitti potest, si non desit insigne illud&peculiare continentiae donum: absque quo fuerit, magis de ccbit sacrorum
et instra coniugio uti, quam uri vel ad flagitia prolabi. Et fuerit fori Eusebius inter eos, qui in synodo Nicaena clericos uxorum consactucine arceti desiderarunt. Quicquid autem in eam sententiam, tibic scripserit, vel ibi suaserit, id consilio Paphnutii & auetoritate cecumenicae stilodi improbatum fuisse certum cst, & nobis ad res dasionem sussicit. Erphanius vero etiam post Nicaenam synodum in coeli ba- iam dei icorum propensiluinis suit. Nusquam tamen ausus et icere ab Apostolis eum sancitum vel omnino necessarium x G, d conjugatos presbyteros tolerari neutiquam posse. Existiria it maximopere decere, si sacrorum ministri in sincero casto- ae caelibatu vivant, &, quam diu talium sussciens numerus haberi I, conjugatos adsciscendos non es sive, quod eodem reci- i:, celibes coiijugatis praeferri oportere. Cui , si coelibes intelli- at, quales ipse intellexit, id est, vere & caild coelibes, ac caetera paria sint, dona videlicet ad docendum necessaria , & mores Dei sit a digni,non repugnamus 'liam praeter alia vel inprimis decet,
s; qui continere possit re velit, idem tamen fuerit indosius, ine- di ad docendum , socors, iracundus, avarus, turpis lucri cupi duit, 'vis hunc quam is coelibem, marito erudito, ad docendumi ostro, industrio, mansueto, hospitali de a sordibus alieno praetule- 'ilbiat ut conjugati excludantur,ccelibes ad factum ministerium Unamcto D dotibus suisicientes praestb esse oportet. Duo, in- a , tequiruntur, primum ut adsint sussiciente numero, qui
253쪽
eontinere & citra conjugium caste vivere cum possint, tum etiam suapte sponte nam ut alias ostensum, coelibatus nec imperari po- test , nec invitis imponi) velint: deinde ut ipsi illi, qui continere& pollunt & volunt, eruditione & dotibus, quales Apostolus in epistolis ad Timotheum & Titum exigit,instruiti sint. Si non itaque quot eccletia ministris indiget , tot adsint qui caste extra matrimonium degere vel valeant, vel velint, aut si adsint quidem, scd caetera idonei non sint; tune adsumi possunt, quin debent, qui in coniugio viventes necessariis dotibus praediti sunt. Nec alia mens Epiphanio, ut ex ipsius verbis, quibus abuti solent Pontificii, patebit. Quum adversus Catharos dispirians dixisset, bigamos su cessivos nam trii jus ille est opinioni ad sacrum ministerium ab ec
presbyter, episcopui vel subdiaconus , deam qni stab una continuit, aut iuviduitate vixit. Maxime ubi accurati crevicti sint ecclesiastici canonei, Sed an Nicaeni canoncs, qvi conjugia clericorum non improbant,&Gangrunses, qui improbantes damnant, accurati non sunt ξ Per ακούεις κοινον ex itaque &disciplinam in ligni t r live exquisitam sive curiosam, qualis in plerisque ecclesiis vix inveniri queat, denotare videtur: &ex hac, ubi obtineat, coelibes ad ministerium aptos soli : cite & solerter conquiri, ut conjugatos ad luna re vix uln- quam opus sit. Quid vero est, Adhuc rirentem non admittit 8 Locus sine dubio vitiosus aut mutilus, cui quid desit, absque ope inclis-rum codicum non possiimus certo statuere. Videtur supplendum, quod aequi polleat τω incommuni vita, vel aliquid simile. Ziquandoquidem obscoenum est , substituere loco ετ βιουντα vix
Sed pergimus reliqua adscribere, άλλἀ - τως μοi, mo
omnino in ali gibus locis sobolis procreationi operam ad ac Lire presb teres ct diaconoi 2 a diaconos. At hoc non e t juxta canonem , live . juxta
254쪽
juxta requisham illabi mλirbi M&disciplinae rationem , d Aqua su-pt a, sed juxta hominum mentem, qua per tempus elanguit; Opropter muLtita em, noninvento ministerio, sive quod numerus ministrorum ec- Heliae necessariorum aliter compleri nequeat. Quare conjugati' ad fictos ordines admittantur, duas caussas reddit Epiphanius, unam, qu bd elanguerit mens hominum , & ad continentiam sive calibatum non sit admodum proclivis, atque adco non reperiantur valde multi, qui ultro sua sponte coniugio velint carere ; alteram, quod nihilominus ministros, quot satis sint, in ecclesis c se oporteat. Concedit igitur Epiphanius, sine costarii atque idonei min: illi deliderentur, di praesto non sint , qu: sua sponte coeli ba- um velint amplccti, conjugatos adhiberi posse. Legem itaque AApostolis profectam vel aliam universale in , quae totam eccle in simpliciter obliget, nullam agnoscit. Id intelim urget & inculcat, decorum esse, si idonei ministri, qui continere velint, sunsciente numero haberi queant. Sequitur enim : m
255쪽
esse quimuri, vel concubinam alere : decentius etiam, esse maritum eruditum, aptum ad docendum, mansuetum, quam coelibem indoctum, ineptum, iracundum. Apostoli di et una, quod huc apsticat Epiphanius, consilium continet, non praeceptum. Ipse igitur etiam de re sub consilium & non sub praeceptum cadente i quitur.
Affinis est locus alius sub finem Panarii, ubi quum summam dogmatum & ii dei catholicae exposuissct , subjungit de ritibus
η χηρίμντιων ,--Quod ritus ecclesiae attinet, nubi quidem iterum necessarium e ni breviter eorumdem rituum formam ex parte apponere. Q cuntis rere in ecclesiasteritata sunt O serrant ur,asta quidem ex praecepto sunt, alia vero secundum voluntariam suscepi lonem, Deo gaudente propter virtutem 2successum sua doctrinae. Et primum quidem crepido, atque, ut ita icam, basis in ecclesia est Virginitas, qua exercetur o custoditur a multis, ct glori catur. Sequitur autem virginitatem Vsam Solitaria vita, a plerisque monachorum 2 monacharum observata. PoII hanc abstinentia, conjugum puta pzr mutuum consensum , super eumdem cursum fundata. In e Viduitas cum omni attentione o in ollata conversatione. Hos ordines insequitur venerandum conjugium in magno honore, praesertim quod in unis nuptiis con stit una cum observatione'
maudator Am.- Horum autem omnium corona aut mater, ut ita dicam, O i
genitrix eIt sancta clas is facerdotalis, ex virginibus quidem ut plurimum coactas pero non ex pironi ut, at ex degentibus solitariam pilam. ne
256쪽
bi ol in administerium Uecerint, ex iis, qui continenta propriis uxor ι' bis ait post unas nuptias viduitatem sic rant. Quatuor proponit ordines, unum Virginum; alterum Mοναζοντω i, qui quum a virginibus distinguantur, necesse nec omnes virgines με 'νοικενα , nec Omnes virgines fuisse, sed aliquos eorum olim conjuges vel alias in inlescentia lapsos; tertium facit Abstinentium a proprijs uxori-hus, quotum supra quoque mentionem fecimus; quartum Viduorum monogamorum Ex his&potissimum ex virginibus legi dicit sacerdotes: non, qudd conjuges admitti nullo modo possent, aut numquam vel nusquam admitterentur; aliud enim priore loco ipse commemoraverat : sed quod quamdiu reliqui ordines idoneam sacrorum ministrorum copiam sine defectu suppeditarent, haut facile imitteremur. Et hoc scilicet unum ex illis, quae observata si secundum liberam susceptionem; nam praeceptum hactenus, non dicam Apostolicum , sed alicujus synodi, quod obligarepossit, nullum exuat: & observata, ubiri:, sive accurata, exquisita & curiosa disciplina; qualis forte fuit ee desurrem Crpriarum, vel saltim Salaminiae, cui episcopus praeerat hi hanius. Qui quam desideraverit sacrorum ministros coelibes liminentes esse. etiamsi ea de re nullam legem videret, sed solainuatumdam ecclesiarum consuetudinem, quae tamen non admo- eum roborata esse potuit, claret. ceptra quidem jam tum alicubi obtinere, ut coelibes vel ab Liaentes in episcopos legerentur, quod citra incommodum fieri priuit, episcopis prae copioso presbyterorum & diaconorum ni inito paucis,&pletumq; non nisi provectiore aetate adsumtis. Uni t aletamen id non erat, nec lege aliqua cautum. Quod liquido tacent non modo exempla partim producta, partim adhuc producenda sed etiam diserta Chrysoliomiverba in locum epistolx ad Ti-imi να mi ξιτη ἐὰν γυνηκος ἰν ροὐνα-m m. In hunc est locum ita scribit nsostomus, Epiphanio aetate suppar, &
ta in γ:ν. Qua gratia qui scilicet.episcopus fiat, is mi iam pro Mitὶ Obtarat ora hareticorum, qui conjugium criminanio, indem imi non esse:n granis a eopreciosam, ut cam ea post
257쪽
.l Juis anctum thronum conssendete. Eccc in coniugio positum boat oluo sibi cum conjusto cristopatus thronum conscendere posset aani at C My stomus. Nec est quod dicas, conscendere quidem. Qx, non nisi separationcm admitteret, & votum abstinen- tIae emitteret. Sic enim nuc cum conjugio secundum conuarunςm quidem hominum loquendi d. intelligendi modum conscenderenn e haereticorum ora obstruerentur. Quid enim est conjugjum.. nitimaris&neminae societas, cum reciproca potestate uni incor
potestate& segregandi uxorcin, quomodo vere dicerctuc in coniugio positus cum suo coniugio episcopalem thronum con cenucreὶ quomodb, inquam, vel ediceretur conjugium custi πυ λ ς0p xu non pugnare, si qui episcopus factusfuerit, generare proh ce hares beatur, propter quodconjugia, ut Augustinus loquitur inulano sim t6. Si etiam cum idololatria S flagitiis ad Christianismum aliquis po- teli ad cendere, nempe si eorum studio renunciet, & actus numquam se in eosterum exercere velle promittat. Hoc itaq; non fueri: . haereticorum ora claudere sed aperire. Quin imo dicet Manichaeus, . sicut epi copiis fieri quid potcst, qui opus matrimoniale pere' gerit, sed non qui pergat perageres ita quoque excellentiae Electo' ' .c xum non repugnat peregissu sed peragere. Quae abstinentia in epi lcopis requiritur, eamdem in electis nostris nos quoque requiri Nixi enim non exigunt M nichm,.quam ut qui in conjugio hactenus vixerunt, in porterum usu ejus abstineam. Neque. Vcrd abnuerint vinculum matrimonii non abrumpi, & insolubile mane'
re, cum modo opera matrimonii ad generationem sobolis spectantia pro istis interinittantur, nec ad cav
' .u . unquam redeatur. In quam
M. rem videri possisnt, quae de Manilli orum hares supra diximus. Chrysostomus ita , dum adserit haereticorum ora obturari hoc ire, pio, quod cum coniugio episcopalis throiuis conscendit' ossit, cum iconjugio citra separationem. conjugis & prohibitionem operum coniugalium conscendi posse agnovit. Pontificii pro se adducere solent eumdcin Chry s stomum, illa ipsa 'postoli ad Titum verba, ponen:ςm in homilia secunda dep tientiaJobi. Sed nihil ibi ducat, nisi Apostolunt, ut episcopus maritus sit,letu loco non posisse. si tamen Chrysostomua is est. Dicit enim Apostolam nondum isti
258쪽
sporibus requisivisse, si irreprehensibilis esset episcopiis,
nassavirtute praeditus: quod e diametro disertis Apostoli vel bis &indubititis in ea Chrysostomi homilijs adversatur. Quod de episcopis horum temporum coetibibus, non tamen bitecessitate vel lege. per quam nulli conjugato uspiam episcopo egeliceret, diximus; id illustrabimus exemplo Syne iij, qua Ptoleuiseis serenaicae episcopus ab ecclesia illa lectus, & a Theophilo
pitataratu, ut multi probis mihi nascantur uberi. Haec ipsium a Syne-io, in epillata ad Eutropium fratrem verba : quibus nihil obitantiba episcopatum adiit, &ecclesiae magno cum decori tum usui fuit. De resurrectione sent incommodam quoq; &peregrinam quamdam dyinionem fovit, cui tamen postea renunciavit. Neq; eliquod
resurrections doctrinam admitteret, nec ita sentire restet, recte ad- qi um injectarantes qbod alio ejus viri virtutes hac quoque sequutura est in eo desisserara. Ome 'estros mi-
259쪽
γ. Djam ita sentientem nostru niseriis initiarunt, ct ummo acer
rio dignum censiuerunt,adreliquam a tri virtutem vitag. puritatem resuta res, 21 ei antes, quod qui ad eum modum vireret non puset non resurrectionis lumine i ustrari. Quasse neutiquamst rati unt. Eadem habet Ni cephorus, qui etiam epistolam Synesij, de qua supra, integram dosci ipsit. Baronius more suo conlecturas promit,&priscae historiae, χἄIo. quae apud priscos auctores nec ficta nec picta vidit, adjicit: nempe ηMn. 3. serio Synelium haec nonscripsisse, sed saltim simulasse, ut episcopatus sarcinam effugeret. Caeterum auctores cum cum ista sua opinione ad baptismum accessisse memorant. Quae vero causa e sse potuit, cujus ergo baptizandus se resurrectionis articulum non cred re fingeret 8 Aut quomo es, qui ab incredulitate sua se recedere nolute diceret,baptizari potuitλ Neq; dubium est baptilinum episcopatu priorem fui lim , atq; adeo quum bapti raretur, ad declinandum episcopatus onus ejus inodi simulationem adhiberi non potuisse, Baptizatum prius, quam de eo episcopo creando ageretur, non modo Nicephorus diserte assirmat, sed ex ipsius scriptis liquido constat. In epistola ad fratrem, qua caussis quare sibi episcopatus non . conveniat, reddit, ne semel quidem minimaue vocula se nondum. baptizatum esse innuit: quod ut potὰ ad rem plurimum faciens, si v potuisset, inprimis attulisset. . Dicit potius, γυ- ρ ὁ Πακε. Jungente igitur & benedicente episcopo uxorem. acceperati Christianus itaq; fui: &baptizatus, uxorem quum accb
De opinione vero sive errore, quo laboravit Synesus, magis. crederi dum erit Synesio ipsi, quam alteri ulli. Equidem verba epistolae semel atq; iterum adductae perpendens in eam adducor ses ventiam, ut credam eum, quicquid dicant Evagrius, Photius, Nic phorus, resurrectionem carnis sive articulum & dogma illud fidei ,. hquod quidem rem ipsam si ve fundamentum & substantiam, ut ita: dicam, ejus attineat, non regasse; sed circa quaestonem aliquam
juxta emergentem sive intercurrentem, iit appellare consuculinus, hae litasse & a recepta doctri na recessisse. Verba stitit: οι ἡ ο ut παλλος
260쪽
Υ in multa dirastatis istis placitis contraria statuere. Verbi
Iram, Non adducar, ut animam in origineposteriorem corpore existimem. em O acta partes mal interituras non dicam. Depraedicatam ab o- bure nectionem uram quid me fabile judico: longe absum, ut pavonibus adsentiar. Num anima rationalis in ipso conceptio instanti, an vero postea producatur, forte nemo hominum no-xiliata umquam certo demonstrari poterit. Num mundus se cui dum substantiam, an secundum accidentia interitum vel mutati dem subiturus adhuc hodie disputatur. Hactenus itaq, de nulla eaestione vel controversia fundamentali, sed saltim intercurrenti-besagitur. De Resurrectione. ερα, mi , ' τόρρηπι se eam censere pro
laetet. Isterium igitur esse credit, quod magis simplici side
prehendi, quam curiose discuti oporteret. Sane ἰε S -ρρ,αν
demo solet dicere,quod falsum commentum elle persuasus est. Rc-sirrectionem itaque hoc elogio prosequitur lynesus, non quia si- , mam, sed quia mysterium, quod populoiexplicari non posset, . exuima xii. . Explicari inquam demonstrando dilucide intrinseca in, talionem sive modum resurrectionis, di qualitates corporum re gentium. Etsorte alopinionem aliquam Origenis, qualem Io- aes quoque erosolymitanus, Eutychius Constantinopolita- 1,Johannes Philoponus amplexialiquando fuerunt, qua de re cap s. n. c. inlibro de inortalitate anima & resurrectione carnis egimus, de- cre imit. Id saltim videtur certum esL,iesurrectioncm ab eo simpliciter 2 directe, sive quatenus ad fundamentum perti iret & religio-t Christianae articulum constituit, negatam non fuisse VEt hoc expediendam istam Missicultatem modo sussiciat. . Nς que enim ' historia Synes ij at quartum seculum , in quo considerando nunc ussim uin versamur proprie. pertinet', sed potius ad initium,
U Ad quartuirutaq; redibinius, & a graecis ad latinos transibi nasia inter graecos Epiphanius coelibatum clericorum inprimissi Nurget si vecommendat.Inter latinos autem reperire est, qui rem propemodum fervidius agam. In Mediolanensi sane ecclena vide- rc elibatus inter clericos t inpore Ambrosii obtinuisse. Sic enim illelibro primo Ossiciorum, capite L: Ino uisu exhilendum ct in ἡ . in mini cria a. nec)lizo conjugali coitu riolandum cognoscitis, U ρ ρ ρre, insorrv o pudore, alieni etiam ab ipso consortio convi