장음표시 사용
51쪽
oportu Epi m irreprehensi/m es, unius uxoris minum -- qui suae domui bene praesit, qui seberos contineat insubjectione ly . . cum omni honestate. sub Episcopis comprehendit Apostolus Presbyte- . ros, ut observavit etiam in hunc locum Chrysostomus,Mde Diaconis subjungit versu duodecimo :
Diaconis ni unius uxoris mariti, qui literis recte prae res propriis domibus.
Con tituas oppidatim presbyteros , cui ego tibi ordinavi, si quis eis inculpatm,unius uxoris viriliberos haben deles.
Sanctus Augustinus Donati itis alicubi lia compellat, ut di- de unito. eat. Aliquid proferte, quod non egeat inter ete, nec unde convincamini. cap.i6. qu.d de alia re dictumst, ct vos i rud advestrumsensum detorquere conemini. Pari ratione nos cum in aliis multis,tum in hac caussa Pontificioseompellamus. Jactant sanctionem Apollolicam,cujus tenore episcopi, presbyteri, diaconi uxoribus ductis de ducendis arceantur Proferant igitur aliquid in eam rem, quod non egeat interprete, nec arm. e 4 de convincantur, quiadeacia restictum, O si illudadsuum sensum δε- 'torquere conemur. Id autem ipsos facere non posse, manifestum est. Nos in contrarium proferimus vcrba apertissima, quae nullo egent interprete, sensu ita perspicuo & plano, ut nemo mortalium aliter possit capere: nempe epis opis, presbrteris, diaeonis consueto hucia usque more conjugium permitti, nec quod rem matrimonialem de uxoriam attinet , ullas, novas di prius inauditas leges illis poni.
u Nius uxo Ris v I Ru M., se dicit , non fosse, ut quidam torquere conantur. Sicut itaque quod praecedit, irreprehensium esse &quae sequuntur, vigilantem, temperantem, compositum, bo ot talem ;non id sibi volunt, episeopi esse, quod fuerit talis, sed ut sit: ita quoque quae intermedio loςo leguntur , xxivi a vis viram. Porr Di A-
52쪽
c, inquam, omnia talia sunt, ut cavillationibus nullum locum relinqerat. Eaut eludere loca illa posi/vias . ait Dominicus a Solo, unus L Ahines racipuis novae hujus de clericorum abstinentia opinionis archi- ojure. . testus, dureterint et de bis. qui quum fuissent matrimonio mancipati. 6. arta. jam sat ori viridui. Patilinauenim contextus plan commonstrat illos conccr. 6inti lenias, qui in matrimonia exrabant, tum q&θd unius uxoris virbata sinat, Od uxorem habens; tum etiam, quod inter alias ejus tuti hoc etiam nat, at ouae serum bene praeposit Q. Haec Soto. Sicut autem verba Apostoli non possunt accipi de eo, qui sue- r ritusti oris maritus: ita quoqtie intelligi non possunt de eo, qui . udae usum conjugii est delinat. Huc enim caterispraesidiis de-j dilato&qui eum sequuntur, confugiunt. . Nempe,ajunt,admittantur quidem ab Apostolo, qui mariti sint: sed vult idem Apostolus, ut edito phrpetuae abllinentiae voto cohabitationi maritalit uacient,&uxoribus in eam abstinentiam consentientibus, imo pa iter voventibus .m: in quam consuescant. At huic commento . p ' ivuli Apollisti distriὰ repugnant. Fateri Pontificios oportet, san-stionem de conimcntia sacrorum ministrorum, qualem A pol lolisti tribuunt, ante Apostolica tempora inauditam fuisseti proinde
iccato exoris inaritavi, neminem intelligere potuisse aliter. marita quim qui utendat uxor:sjus haberet,&maritus esset, quemad- .. nodum sacrant suotquota condito mundo ad ea usque tempora. prores duxerant, S maritorum nona. n & jura acquisierant. Si aliud
bdoc ipsum, quod Pontificii, voluisssit; verbis&loquutione, sua mel atque iterum&etianuertio usum videmus, uti non potuisset: quis ulu;est,ideo tale quid non voluisse certum est. Neque enim Minfans vel ineptus sit cenia verbo Apollotus fuit, ut sermone . di xdcibus uteretur, quae in cujusvis legentis vel audientis mente iapon alium madb. sed contrarium, quam ipse intenderet, sensum - irent. Quin clarP&pers scue quod fieri vellet, expressisset; id te eis nugis, quo res magis no va ta hactenus inaudita, quemad-
nodum pridem di imus. Apostoli eam itaque traditionem esse, ut d uxuratus ad epistopatum, presbyteta tuin ves diaconatum aec ei:, xoreat se ab uxore continere veste, tantum ab eli probari posse, , - i D 3 ut
53쪽
ut ipsis Apostoli verbis liquido reprobetur. Nemo enim ea aliter
potest capere, neque super ea ullius hominis conceptus vel cogit tio aliter cadit, quam ad episcopatum, presbyteratum, diaconatum maritos admitti, nec hoc ossiciorum genere, qud minus mariti consueto caeteris omnibus mortalibus modo sint di maneant,prohiberi. Rei itaque manifestae diutius non immorabimur: saltim nonnullas veterum expositiones adscribemus, ut totum ne ocium dilucidius pateat,&s quae interea occurrant uberioris declarationis indiga,
Locum epistolae prioris ad Timotheum optimὰ cepit & e pressit Hieronymus scribens ad Oceanum. Ex Iudais, inquit, erat vostolus. Prima Christi ecclesia de Issaei reliquiis congregabatur. Sciebat lege concessum, o exemplo Patriarcharum ac Mosis familiare populo noverat, in multis uxoribuου liberos stargere: ipsis quoque sacerdotibus hujus i centiaepatebat ambitriam. Praecipit ergo, ne eandem licentiam ecclesias ivendicent sacerdotes; ne bina ct trina pariter conjugia seviantur . sed ατ' ira uno tempore uxores habeant. S ubjungit: Quidam coacte inter pretantur uxores pro ecclesis, viros pro episcopis debere accipi: Ohoc in P caena qxoque s nodo a patribas esse decretum, ne de alia ad aliam ecclesiam episcopus transferatur; ne virginis paupercule scietate contemta ditioris adultera quaerat amplexus. Est lane eoacta & violenta haec interpretatio, ut tacetur Hieronymus. Literatis autem haberi nullo modo potest, sed saltim allegorica; pro quali etiam habuit Ambrosus, quum scripsi, Si ad perficiem tantum liter a re ciamus prohibet digrimum episcopum ordinari:si verὸ ad altiorem sensum consiendimus, inhibet sopum duas usurpare ecclesias. Hie profecto altior sensus neminem magis feriet, quam qui duos, tres aut plures possident episcopatus. Sed eum missum facimus, ta ample ctimur literalem sensuin juxta priorem illam Hieronymi sive interpretationem sive declarationem, quae ut a simplice verborum acceptione pendet, itaoptima& eertissima est. Nec ut aliqui volunt sub finem libri primi apologiae adversus Rustinum ab ea discedit. sed potius talem esse, quae convelli nequeat, agnoscit. Habent libellam, ait, quem in crimen vocant : ille respondeat: hunc sua disputatione subvertat, Oscriptasicriptis a guat. Quum autem ad versusJ ovinianum, ita castam continentiam
nullo loco habebat, disputaret, thes suae subserviens & pro episse potum coelibatu, qui tuncpassim obtinebat, satagens expositionem Eoi Q, i alias
54쪽
fauerti cui madhibet, nempe qui virum uxorem ha aerit. xon habeat. c.U. Ormdiximus enim sub initium hujus tractatus, successii temporum sive consuetudine, De jure ecclesiallico obtinuisse, ut episcopi stricte 2 phrasi ecclesiastica ita dicti non adsumerentur, nisi coelibes; nec id secem quicquam incommodi traxisse, quum & episcopi praeca teris claricis pauci e sient, & plerumque non nisi provectiore aetate viscopatui admoverentur.-Hieronymus igitur Apostoli locum epistoli ad Oceanum interpretatus, quod res est, loquitur: sed in yseianum lavectussuathesi& prssenti consuetudini eum accom- Non est enim, ut recte animadvertit Chrysostomus, praece n, et imis epis opus sive presbyter uxoratus sit dissed de requivi topi sive presbiteri loquutus Apostolus, non ad ea, quae r fora ectat .sed quae frequenter di communiter contingerent, re- ait. Nam ut I heophrastum, Pomponium, Celsum &Paulum ita Ad De Digestis discimus ura constitui oportet inhu qua N i m LI sa e πῆ arn ot ; sta expolitis aptari, qua ct frequenter uia, quam legibin. urri tremunt. T μά-ξ. δ ς α μοπινου ni οἰ-Non xii totam , qui semetipsos propter regnum Dei eastrent di dono
rio est, ut suos habeant episcopos directores,&quidemin- patos. Sanctus itaque Spiritus eam per Apostolum praescribere P. . grae xoluit vita conditionem dc sanctimoniam, non quae in . taperiatur, quamque non visum est ipsi omnibus largiri, sed rapuit in plurimis atque adeo omnibus inveniri, ne umquam par ii minimi&doctores e celesiis desint. 2 Interim si quis, ut impedimentis & tanto liberius sacro mini iterio vacet, con-
eri u 2 per Dei gratiam possit, minimὸ repudiatur, sed prae
, iamsi canera paria scirent, merito adsciscitur di in maximo More habetur. Quainobrem recte Chrysostomus: Non hoc velata sanciem di si stare lurata sue uxore ensepa eri, sed ejus m modum consi tu in Iado M petuitam eras etiam secando matri momo ungi, Criti
a Did habere uxores Ea licentia Graecis etiam aliquando Laertant x,quum ipsiun quoque Socratem Mazippen ta Myrtonem uxo- Socria .
55쪽
res simul habuisse memorent: sed inter Judaeos admodum diu pe severavit. Justinus dialogo cum Tryphone de Iudaeorum Rabbi
quemlus vestrum habere permittunt. Mox sub finem ejus dialogi reprehendit J uda os, quod ubicumque agerent & quocumque proficisceremur, mulieres matrimonii titulo sibi copularcnt.QVix tandem et licentia leg bus Chiiltianorum imperatorum coerceri po- tuit. Nam & sub tinem seculi post natum Seivatorem quarti Theodosius magnus peculiari rescripto interdice te compullus est, ne in I. Nemo diversa sub uno tempore conjugia conrenirent. Divortia autem, per quae
C. deis . revera fit, praeserti in poliquam a Servatore matrimonium ad prict caelis. inam inliitutioncm reduci iam svir, ut eodem tempore unus plu- Mart. I9,9. rium uxorum maritus, di una plurium maritorum uxor sit; etiam
hodie apud ipsos in usu sunt. Formula repudii in hanc sententiam eoncluditur: Permissa esto cuivis homini: Ohic erit tibi a me tibelrus ex-
pusionu ct libellis repudii ct epistola dimisitonis juxta legem I sis Israel.
Ejusmodi itaque, sive pluribus uxoribus eodem lcmpore consuescerent, quod alicubi sorte rarius; sive, quod ubique irequens, uni quidem cohabitarent, alteram vero per repudium a sese amovis- lent, episcopatu arcet Apostolus. Ecclesia qitidem & coetu fideliuin' an probibct,sed ecclesiastico ministerio. Nam alii persectioriem eiciationi locus reliquus non erat. Quid enim λ num ii quis uni repudium misisset Sc aliam duxi D, set, postea Christi fidem amplexus postet orem quam haberet, re pudiare, de priorem, quam alter haberet, revoca re debuit uasane. effectuin tutissit , ut in ilum non tolleretur, sed augerctur, es remedio divortii, quod tamen factum ii doctum fieri nequibat, divortia - multiplicarentur. Duo enim matrimonia denubaissolvi oportuis. . sei: quod & publice ingens scandaluin excitasset , di privatorum
quietem vehementer Pert vib-ssi t. Quamobrem satius erat con- versos in matrimoniis,cum quibus ad Chrastum venerant,relinque - re, quam medicinam,quae morbo perniciosior esset,adbibere Tales
itaque bigamiti polygami quamvis a protestione fidei ta religionis
Christianae non probiberentur,&in coetibus fidelium tolerarentur; ad sacrum tamen minitterium, quod otii ni crimine&scandalo vac re oporter, admitti non debuerunt. Hoc est,quoidicit Apostolus: UNIua uxoRIs MARi Tu M. Et
56쪽
. st ut idipsum ineulcaret caussa eo erat urgentior, quod noni a Judam moab, sed gentiles quoq; cum Graecos tum Romanos irequentia erant divortia & repudia, ut constat ex historia, ipsoque juretiyili sub hoc titulo&Digestis&Codice . CajusJuris consultus Let. D. deia repediis hae comprobata esse verba annotat: Tuas res tibi habeto; div. ct rep. diras restibi agito. HieronImus memorat, quasdam repudiatas al- LIAio. D-ta xv turum re, alim iterum nupsisse; & subjicit, Vterque reprehen- vin. c. 19. dia Cantus, o cui tam cito disthcast, ct cui tam cito placuit. InnΟ-ctauit; etiam primus dehis, qui interreniente repudio alii si matrimonio ip .3. c. o. D utant rcscripsit eos in utraque parte adulteros esse-G ideo tales o-Mini maniunt stiliam abstinendos. Repudia itaq; ne Innocentii uidem atate fieri desierant. c d oltomus porro nonnullos verba Apostoli juxta consue- , 'ruintae, quae tum obtinebat,& recentiore in vocis vi copi acce- p .acm exposuisse testatur. Ouidam, inquit, hoc ira intelligunt,tit ad p . patinisadsumatur, qui uniusfuerit uxoris vir. Sed haec est verbo-n' Apostolicorum accommodatio potius ad statum episcopotassi Hai in ecclesii tunc obtinebat, quam interpretatio. Quod si ij sciam, quorum meminit Chrysostomus, aut hodie Pontificii
patram interpretationein velint esse, adversantem habent cla-tem Antili textum. Sicut enim,quod etiam pridem monebamus, pag. 4o. tria stit, ubd Apostolus requirat episcopum, 'urirreprehenis, ibi aes temperans fuerit, qualis autem pro praesenti sit, sol lici-
h a esie: ita quoque quae de conjugio cum una uxore dicunt ii a de praeterito ted de praestiue tempore accipienda erunt. tia rea qui uxorem olim habuit, nunc autem non habet,is non cit ineptas uxoris maritus, sed nullius, atque adco viduus. Relatani R. mutubponunt&tollunt. Sublata igitur uxore tollitur corisidatum,quod cit maritum esse.
Atque adeo nec id voluit Apostolus,ut qui uxore defuncta ad tarda nuptias transiisset, ab episcopi ossicio arceretur. Nam ille quoque non nisi unius uxoris maritus est: ejus aut earum , si ne i Messepelierit, quae defunctae pridem sunt, maritus jam non se, iste esse desit. Qua praesens itaque tempus non nisi unius, cui abitat, maritus est. . Ex Justino striptorum ecclesiasticorum larum antiquissimo, & Apostolicis temporibus proximo, quis i tuas to Gatate habitus fuerit, rectissime di stemus. Quum
57쪽
in argumentum irino centia Christianae haec verba Servatoris a Mati. , 22, du xisset, Quicum J. addicit mulierem ut eam concupiscat, iam adulterarit OVA. eam in corde O,Se stutiquis .rbalio repudiaram duxerιt, machasur,subita apol. tapon g't: οἰοπερ δε es νόμω αν ωmνω ἄγαμακ mn ψιοι, ἄμικτωλοὶ αυτ init. ἡμ ἀρω δεδασκαλω mn, in οἰστ 'Aiamin: γ-ωκι-m FnDHe ηιωτ . Si eut qui permissu legis humana duplex matrimonium contrahunt, apud magistrum vostrum peccatoressunt, ita etiam quia 'exerant muli rem ad concupiscendum eam. Secundum Jullinum itaque qui ex praescriptolegum humatiarum, id est, Romanarum civilium repudio uxori renunciato aliam ducit, δε μίαν misi. Invaluit tamen ante complura secula, ut qui uxore una mortui alteram duxissent, digami vel quasi digami haberentur & ad sacros ordines non admitterentur. Quippe videbatur redolere ne- seio quid incontinentiae&propensionis carnalis, si quando ab obiatu uxoris ad secunda vota transiretur. Omnes vero vel minimas suspiciones ab episcopis voluerunt remotas. Et si itaque secundas nu-stias non damnabant, eos tamen qui contraxissent, ob illam quamcumque suspicionem dcclinandam episcopatu prohibuerunt. Hujusmodi sententiae suppositae verba Apostoli, ut fieri amat, ac
Interim non deerant tempore Theodoreti, qui eam Apostolimentem non esse agnoscerent;quibus adsensum praebet Theodore intus,cujus verba digna adstribi. Illud unius uxoris virum mihi videntur quidam recte exposuisis. Otim exim consueveram ct Gracι O Itido cum duabus,ct tribus, pluribus etiam uxoribus=nul iungi matrimonio. Quiveriam nunc, quam leges imperatoria prohibent duas ut uxores ducere,rem habent cumconcubinu O meretricibu . Drxerunt itaque num docuissῖ apostolum, eum qui cum una sola uxore habitat, dignum esse quι ordinetur pscopus. Neque enim secundum revicit matrimΦnium, qui illud spe iusiit
eri. Quod adductis ex Apostolo locis probat, subjicitque: Sι quis
expulsa priore uxore alteri esset co unctin, ignin foret, qA: reprehenderetur, omnis vire accusationi obnoxiu . SInantem ris mortis priorem do unxerit, ct urgens natura, ut secunda conjungexetur, coegerit, non ea volu tatesed ex casuprocessit secundum matrimonium. Haec considerans admItto parum interpretationem, quou interrexerunt. Hactenus Theodoretus-Videmus itaque manifesto, etiamsi passim obtinuisset, ut qui matria Monuunt tetrassent, a sacris ordinibus repellerentur: nonnullos ta-
58쪽
nis Apostolo nihil tale innis vel praeeipi, agnovi his eruditismum Theodoretum adsen tiri. Sed eam quaestionem nunc quidem relinquamus, & quid in ὀem, quos paullo ante audivimus, Hieronymus&Chusostomusia locum viliolae ad Titum annotent, videamus. Hieronymus, licui in his commentariis solet, diversorum opiniones & sente
disjungit. Verba ejus sunt: Ouod ait, unius uxoris vir se intedigerectior xtera omnem monogamum i mo putemus esse metiorem sed quis, si a Resagumlam ct continentiam cohorteri, qui sui exemplum pra- utini unda. E a quive aliquem adolescentulum conjugemperdidis, o nuperestates peratum accepisse uxorem secundum; quam ct i nil erit, Odeinceps riserit continenter: alium vero usque ad senectam iuis narimmum ct uxoris usum, se, ut erigi existimant,felicita te . en tam a Minis opere cessasse :quis vobis eduobus videtur esse melior, pse am nentior' utis illa qui infelix etiam in secundo matrimoni uiri es iactsocte conrersatus est , ct nonu qui ab uxoris amplexu nec Nili para estatue.Mnsibi ergo applaudat,quicumgquas monoga ηαι petit, ilia omni deum iit melior, quum in eo magis , electa felicitis
si raritati quidam de bre loco itasentiunt: Iudaicae,ιnquiunt, consue tua ait rellinaι habere uxores, res plures; quod etiam in veteri lege de alta θIacob se viro hoc nunc rotant e se praeceptum, ne isqui epia que et diu est, uno tempore dura pariter habeat uxores. Multipupersti- syam perius, etiam eos, qui qxum gentios fuerint,ctunam uis
M' η Eanret, quaamissa post baptimum Christi alteram duxerint. pi indutiis non legendos: quum uligis hoc observandumst, illi maguri separa arceri debeant, qui pagam per meretrices ante exercentes sibia am. Eram regenerati uxorem acceperint, o multo detestabibis si renia in ist tam aribus, quam digamum reperiri. quia in alio infelicitas ma-t m. attaca ad peccandum prona lascivia. Haec est sententia Hisdi mi, quam multis etiam & acriter tuetur epistola ad Oceanum. Masene eritionis de Carterio motae. Nosti. M t,problema tuum iussi vitiae servus, homo o aetate rem Osacerdotio, linam ant i areta alteram post lo rumoriore mortua duxit uxorem O lata stam contra aps fecissesentantiam, qui episcopum unius uxoris receperit ordinandum. Miror autem te unum protraxisse in m omnis modus his ordinationibus plenu sit: non dico depresb v 'mo inserim Iradu: ad scopos remo, quosngillatim volciero no
59쪽
minare, tantus numerin congregabitur, ut frivanien is nos, quae nam rosissima sui t,multitudoseuperetur. Nihilominus disientiunt Ambrosius, Augustinus, Innocentius , quorum verba exscripsit Gratianus distinctione XXVI. Nempe hi, quos reliqui aetate inferiores Latini sequuti sunt, diga mum esse volunt, qui unam ante , di alteram post susceptum baptismum uxorem duxerit; ac proinde episcopatu arcendum. Tantos ecclesiae doctores in contrarias sententia sivisse miraremur, nisi sciremus, non agi de re dogmatica, sed saltim rituali, quae non nisi externum ordinem,quein alii sic, alia vero aliter decentiorem fore existimaverint, concernat. Ista ex Hieronymo & ad Hiero-
Chrysostomus in hunc modum loquitur r obstruere intendit haereticorum ora, qui nuptias damnant, ostendens eam rem culpa carere, imo esse tampretiosam, ut cum ipsa etiam possit quupiam ad sanctum episcopatus soliumώbvehi. Castigat quo ros ipso πιις ααλγῶς ascivos ct in se dicos, dum eos non permIttilpostsecundas nuptias ad ecclem regimen dignia ratemipastoru ad umi. Nam qui nullam benevolentiam erga uxorem dc- functam errasse deprehenditur, quo pacto hic ecclesiae bonus magister esse po-
rent i imo quibus non criminibus indus silicietur ' Nostis enim profecto omnes, et per legesseecundae nuptiaepermittuntur, multis tamen eam rem a
cusationiblu obnoxiam esse. Quod in his Chrysostomi verbis αἰπελθοῦσαι, defunctam reddunt,cgo perperam fieri putarim, malim que reddi, eam qua discesit, repudiata scilicet, inique de male tractata; idq; cum vocabulo ipsi, tum rei, de qua agitur,magis convenit. Nam quum Neb. II, 3. honorabile sit conjugium inter omnes , & ipse Apostolus coelia I. Cor. 7. v. bibus&viduis dicat, ut si se non continent, matrimonium contra. 8 99. hant, item juniores viduas nubere velit , quomodo ausus fuerita Tim.s, Chrysostomus impudicos eos vocare & criminibus obnoxios dicere, qui monitis Apostolicis, imo mandatis divinis obsequuti ad secundas nuptias transierint λ Perleger, esit,scunda narptia permittun- . tum , intulligi pollunt quin dubent secundae nuptiae priore uxore dii nissa vel expulsa, di adhuc vivente contractae dileges non modo Molaicae vel Judaicae, sed etiam Romanae & Imperatoriae, quae variis de caussis divortia & repudia permittunt, ut videre cst sub hoc titu- Iodum in Digestis, tum in Codice. Nec enim argui potes benevo-
uam uxori non scrvasse, qui viventi, quicquid debuit caritatis de
60쪽
escii prae illi, ipsique mortua aliam duxit : sed qui duc am ejecit,
ita ita tractavit, ut semate&truculentia sua necessitatem discedendi imposuerit, benevolentiae conjugalis rationem nullam habuisset dedicetar. Nunc subjiciamus verba Thomae Aquinatis in hune locum. a dicit, Unius uxoris vir, orientales sc exponunt; Ne habeat simul notes ut quorundam est consuetudo. Sed secundum hoc non elet serim solum hoc dicere, quia fecundum leges Romanas etiam antes rem luebat mathabereplures uxores. Licebat,inquam ego, una, i re pro lubitu, fixe ob aliquam caussam repudiata alteram ducere, ut dudum diximus&manifesto constat. Sed pergat Thomas nox iterum interpellandus: Item priore ad Timotheum capite qtunctoia: ti xi a suis univi viri uxor, O tamen numquam licuit, quod in Miri fines post hiscere. Potuit, inquam, habere unum, i ad auctilisset vel repudiata esset, & alterum , cui post divortiua ad liget. Haec itaque plurium & non unius viri uxor fucrit, arci proinde Apollotus aeque, ac plurium uxorum virum, minii nidiciles illico arcet. Eidem tamen eo ipso loco juniores viduas
dem grare, domum administrare. Nullo autem modo est r. Il.
sto ibile Apostolum Velle & jubere aliquam is minam id facere, voti tota inuratur, propter quam minitterio ecclesiastico indi- ati sim per in posterum sit. Dicet,si nupserit,hoc ipso ad miri latent tedditur inepta. Bene, ut propter occupationem, quia i licit non potest simul vacare administration, domus suae &tarn eorum suam curae aegrotorum a non autem ut propter ali tanaoram, cujus intuitu, etiamsi qua caetera habilis foret, arcea.
ut, quia idelicet dedeceat& inhonestet sacrum ossicium talis persida. stur igitur uno marito vita functo alteri nupsit, idonea non taministerio ecclosiastico obeundo, quamdiu durat coniugium; si si iterum martio orbata ad statum viduitatis redierit, adhiberi terit: caterae vero bivirae non itcna, sed semper&in perpetuumvamur. Et hae ipsa non sane A postoli monitu, sed sua culpa, ut
laticium ante convcrsionem suam , in eum statum devenerant,uto postolo arceri mementur. Nuncipium ApostoIum suo suasit lusu plures in eundem statum detrudere, absurduin fuerit. Ite- . Ra eae pirgat Thomas: Dicendum est, ct rea tu, qπὶ presbytersim . .