Georgii Calixti ... De conjugio clericorum tractatus quo ostenditur, Pontificiam legem, quâ sacris ministris conjugium universim & simpliciter interdicitur, Sacræ Scripturæ, rectæ rationi justarumque legum naturæ, & Ecclesiasticæ primævæ antiquati pr

발행: 1653년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

a DE CONJUGio

gnitas,& amplior et opes, eo, quae est bona iii una imbecillitas, in amrogantiam, superbiam, fastum, voluptates, luxum proclivior lapsus. Taceo. quod principi justitiae perperam administratae xii de nccatae vel protractae culpa imputetur. Qui itaq; principatuum administrationi humerum subdit, is maximis peccandi periculis se exponit: subtrahit autem, qui matrimonium contrahit Nihili mi talis cpiscopi nostri, ne scilicet negocijs hujus vitae impi entur, matrimoni vitant, principatibus autem avide inhiant, & vix iis cxsatiari possunt. Quid vero ipse sanctissimus Pontifex λ qu d Cardinales&episcopi 3 quos Bononiae. Fei rariae, Avenioni lcg tos constituit, aut in aulas regum & principum mittit, interdum etiam amandat, ut bellis intersint, imo praesint λ illis licet negotiis hujus vitae non implicantur, scd quanti quanti sunt, immerguntur. Nempe hoc est culticem colare & camelum deglutire. Non implicari autem huyus vita negociis non est rebus, quas huius vitae necessitas vel infirmitas exigunt, aliquam de quae absq; in joris incommodi periculo declinari nequeat, operam impendere: scd est negociis mundanis S terrenis ita animum addicere, ut cura rerum

divinarum di quae ossi ij ratio poscit, seponantur & negligantur. Quae vero sint ollicii episcopalis, Apostolus Paulus epicopum Ti-- a i moti, cum adloquutus&Obt statris comprehendit. οἴ- ' ' testor, ait, in conste Dei se Domini Iesu Christi, qui judicatu=us est rixorct mortuos in ilustri illa uo adventu ct regno suo, Praedica sermonem ic uius r. praedicatio erange j est praecipsi m , etiam juxta Tridentinam synodum, episeoporuni munu ὶ toti lcmpcstive vitam stir arguet urg ,exhortate cum omni irae cohibitione o doctrina. Haec omnia episcopi patre, familias, non obstantibus negociolis oeconomicis, praestare possunt: an vero possint di an praesici tep scopi principes, qui gubernandis provinciis&populis vacant, & qualem rationem judiaci vivorum & mortuorum magno illo die reddituri sint, ipsi Vide- rint. Non igitur implicatur hujus vitae negociis, qui ita iis non adhaerescit, ut cuiquam eorum religionem ejusq; studium posthabeat, sed cum illa omnia tum ipsam quoque vitam, ubi gloria Christi &professio fidei flagitaverit, promtus fuerit deserere ; quo animo quemvis vere fidelem, nedum fidum episcopum praeditum esse oportet. Unde Apostolus: Ilocati ratus, quoniam te in eu contractam

72쪽

erxi h ero, Et qui lent uxoressint ut non habentes, hoc est, ita habeant, ut cogitent, brevi necessitatem non habendi incumberet ile, atque adeo parati sint, si opus fuerit & professo Christiam- Dierigat, non habere sive amittere. Si enim ingruant persequutro- res, per quas non liceat Christium retinere& uxorein, sed aut haec dimittenda fuerit, aut ille; oportet hominem fidelem ad hanc deserendam,ut illum retineat paratum esse. Nam qui amat patrem aut matri quinciai: Servator, non e I me di Inm usquis venit a me ct non 3sati. io, tu id est, amori meo non postponit, sive, non, quam me, minus a - 3 7. patre usum O matrem ct uxorem O liberos, ais adeo etiam avI- Luc. I sum, ηρ potest meus essedi pulas. Sed sicut non sequitur, ideo rimam et iciendam, vel ea, quamdiu per temporis angustiam inuitum est, non utendum esse: ita quoq; de uxore id ipsum non se- tu . Quamquam Apostolica verba postremum adducta non solos ecclesiarum ministros Ad omnes fideles attinere manifestum est. Patiteritas manifestum est, adprobandum, quod ministri, quam 4 dist. ισῖ num ordinati fuerint,ab usu uxorum abstinere debeant, adhibe- qu Iart. parpo e. apostolas, ait, Thomas Aquinas, verbis illis non prohibuit I. ad i. astum cui nec rerumpossessonem, quum dixit, Qui utuatur T. Cor.7,s bocritaeo, sint quas non utentes se in utros fruitionem prohibuit; vi clare se me o loquendi. Non enim dixit, i non ut res, vel non ii tae' sat non alentes vel non habentes. Ch sestomu , qxium seri ies m oras topinionem eorum,qui Apostolum dicentem, inivi uxo- ij erito uxoris dehinctae, non viventis interpretamur, suta μ' - mpi .erelim, qui uxorem habeat, quasinon habentem esse. - Licet eam si Aac it capere, quu relit. Quemadmodum enim divitia di -

is p ra es aram introducant, spe tamen id dirites plurimi ingres viis ueriscultatis in se umimum habeant,ita tamen ad G uot satori rita impedimento non sent. Haec Chrysostomus : piscopi uestricte dictis loquutus: qui tamen ut ea aetate coelibes ictat, iam pridem usus obtinuerat Eacile priori causia interdicti ministris ecclesiasticis matri

Roail veniamus nunc ad posteriorem, quae est, quod cum matri-zodio complicata sit quidam immundities, quae sacrum minissis sum datastationem mysteriorum prorsus dedeceat, aut etiam ma

Eractauoacinnihil ellicere nullo negocio animadvertitur, G modo

73쪽

modb observetur, quod ita est obvium ut neminem. possit suge , primo homines ess qui ministerijs ecoles asticis admoveantur, non angelos; nec quamdiu banc mortalem vitam vivunt, angelos aut ἰωγγόλου:sieri posse: deinde actum ipsum conjugalem etsi aliquid pudendum involvat, prccatum tamen non esse:tertis, neque conjuges adsiduo actum conjugalem exercere, neq; ministros e csia ecclesiastica ministeria omni hora & momento obire. Fieri aliter nequit, quin episcopi & presbyteri homines sint: peccato obnoxij,si ve qui, etsi peccato non dent operam, peccatum Ep.r. 8. tamen habeant. nam ipse sanctissimus Johannes, Si dixerimus,inquit nos peccatum non habere,nos ipsisfallimus, ct veritas in nobis non est;de do-Rρm, P ctor gentium, Malum,quod nolo, hoc ago, ct cerno legem in membris meis; y ολ belligerantem adversius legem mentis mcae. Quod si.igitur episcopi M . presbytcri possunt esse, & munere stio fungi, qui tamen peccatum habent,& malum agunt,& in membris suis legem, quae adversus Dei,

legem insurgat, cernunt; quare nequeant esse&arceri debeant, qui aliquando&congruo tempore acti in conjugalem exercuerint aut L I, ct cle' exercea niξ praesertim quum impuritas,quae est in actu conjugii, peccatum rici1 c. 79 non sit, licet ex peccato natast, quemadmodum loquitur Beliarm inus. Et Paphnutius eonfessor in synodo caena σω a m in1ν ἐκαλει V Τ' verba sunt Socratis) mῆς νοι, γνα μς His συνέλgor, covgrcssum pix cum lIIob. 13, 6

nicationem,adulteriorum expers. Conjugium,inquam, quod cubi te impollutum praesi at, dc fornicationes ac adulteria excludit,hono in Lucios. rabile est. Uni hac quillim Prie, ait Theophylactus, preciosum ct honoratum,in ista veros us se totum per omnia precissum es t -- quo in casti . rate hominem consterret. Thomas: Dominus ad ostendendum bonum es a- ctum matrimonis primum gnum jocit in nuptiis, ct matrimonium nobilitavit raesensia sua corporali, nasci voluit de conjugata. Harmo: Imm culatus lectus,immaculati illi inde urgentes, hoc est, maculam peccati in de non CyrillusIerosolym. catcchesi Illuminatorum quarta: Ne,cum magnopere studes continentiae A instatus adversu illos, qui occupati sunt in nuptiuinam ct hi muni sunt. Honorabile enim conjugium, ct thorna immaculatus dicit Apostolus.Et tu qui id ignoras inunquid non ex nuptiis natus es' Adde matrimonium juxta Pontificios sacramentum esse,&

Vere Operatori taliam conferre. si igitur,ut ostensuim seit, pecca

, . - tum,

inum legitima uxore castimoniam appellarii. ippe honorabile conjugium

74쪽

mibali bibet ὀ sacro ossicio, quare censebitur prohibere, quod peccatum non eminis quod eastimonia est'quod sacram eiitum eo

. verum uidem eli verecundiam humanam, ut notavit Augu--de huius, ista tu illo secretum semper quaerere: scd eadem sic cretum D. e. 1 voq; quaerit, quum vesica vel alvus cst exoneranda: nam hic quo ii aliquid turpitudinis occurrit, non tamen moralis, sed naturalis, a peccato itidem sine dubio ortae. Si ob hanc turpitudinem nullianarcent. quare arcent ob alteram illam ' Dicent forte, nec hancta itudinem nec peccatum, quale paullo ante memoravimus, de

artullo pacto posse idcirco, quia fieri aliter nequeat, adsumi cuni uicturpitudini tum isti peccato obnoxios. At alteram actus Q le alti posse evitari. Interim bene se habet, quod constet, non valvis desectum, aut turpitudinem physicam, qualis est illa in a- eat jugij, homin in sacro ministerio indignum reddere. R d- laicipsam operis conjugalis, qua de modo loquimur, commuta resordinarie absque periculo lapsus in verum & magnum pes Ra exturi non posse. Periculum autem incurrendi pecca-Wal turpitudinem moraicin turpitudini, quae generis morali; longi praeponderat. Magis, inquam, urget probabilis me- pt cra,ersi suturi, quam aliqua turpitudo pbsica, etsi praesens:

'latas es turpitudinem ejusmodi aliquam a s e non segregare, in titulo peccandi se exponere Verbi gratia. Si detur optio a dissi, adtescere sanio non sine aliqua turpitudine physica la- tare, rati minimem abis sanie exponi non improbabili peri- nia grande peccatum;malim turpitudinem illam, quam riculum admittere. Sic etiam, s sanum judicium adhibuerita pi, de conjugio erit statuendum; cujus opus , qua substantiam; ahab ipso integritatis statu non fuisset alienum. Quod animad-Vntra Thoris Aquinas ad objectionem , Cui semper σnnexa est Λ.s'

anti, titan convenit plena innocentia; respondet, Ne , Via spe au i ' Rint eta dantur de aliquibus nat Vralibus defectibin, qui tamen posset mini cor hire cum plena ui innocentia. Ineptissime & pervere ne tis fit alicubi Stanislaus Hosus : Copulatio conjugalis remo C. Og Is mi arbitris rabit requirit. Certe non qui bcne, si qui male agit, odit lu- dei c. 16.

hia reris re acla,in luce costo ari volunt. Haec igitur' raris uitanicum secer otio maxime, cujus opera in luce co

G a . Dixi

75쪽

ii DT CONIUGIO

Dixi autem expresse, qua sub antiam actus. Lapsus enim I pri vatio pristinae persectionis imaginisq; divinae in appetitum inveta:

inordinatum & abnorme quid, sine quo sere actus non exercetur. At exorbitans illa cupiditρs non est actus ipse icet cum eo conjuncta inveniatur, imbad eum saepe incitet. Quin is huic malo med tuti& aestum libidinis, qui, absque isto foret remedio, usq; magis ac magis &praesentiore cum periculo effervesceret,sopit &restinguit. Nuptiae itaq;concupiscentiam non faciunt aut invehunt,sed ipsam, quae denegatis nuptijs maxime effrenis & periculosa futura , r

hom.3.in primunt&in ordinem cogunt. Hanc ob cavisam ait Chrysostomus, vidi Da- data eli viro mulier adjutrix, ut esseri sentem naturam coerceat, vico minum. cupissentiaefluctivsede - Diccbamus etiam paullo ante, sed in transcursu, matrimori . nium apud Pontificios sacramentum esse, & ex opere operato gratiam conferre. J am quodammodo quod sacramentum ecclesis est&gratiam confert, ob aliquam turpitudinem dedecere potest ecclesia: ministrosλNum ecclesia aliquod sacramentum habet, quod ipsis ecclesiae ministris non convenit' Regerent. Etiam ordines sacramen tum esse, & tamen non convenire,. ut omnibus fidelibus conserantur: sic quoq; etiamsi matrimonium sacramentum sit, inconveniens tamen esse, ut ab omnibus & nominatini ecclesiae ministris suscipiatur. Sed nihil aguntia Quaero enim. num episcopis & presbyteris hoc sacramento interdictumsit propter excelletiam ejus, quia videlicet - 4 ipsi eo indigni sint, quemadmodum non convenit quosvis e vulgo,' sacris ordinibus initiari;. quod. tanto honore de gradu sint indigni, nec convenit infantes Eucharistis participes fieri, quod mysteri u se in sentium conditione &captu sublimius:an vero propter defectum de turpitudinem, quae in ipsa re sive in matrimonio deprehendaturλῶ IJ.ct prius certe nori dicunt,sed hoc posterius. Eo enim ratiunculae tuas

jure L . adferre solent,tendund. Nullus carnis usus, ait Soto,spiritual um nitoristis ire. I sic adversartir,ac sordidiu ste. Item, i as uxoris non modo corpus conssurcat, ι. i. iacter. verum ct mentem deprimit O obnubilat. Bellarini nus: In alitu conjugjnegari non potes,quin admixtast quaedam. impuritas ct potatio Manet itaq; quod ex ipsorum opinione intulimus, nempe Ecclesiam habere aliquod sacramentum, quod propter annexam sibi spurcitiem&impuritatem ecclesiasticos ministros dedece t. Quod equidem de aliquo sacramento non nisi absurde, &forte etiam impie assirmari, nullus dubito- Nos,

76쪽

Nos autem turpitudinem illam non moralem sed p scam . si sis supri ostendimus: &ipssem actum secundum suam substantiam υ

Elaeotentiae statu¶diso, etiam seprotoplasti non peccas ciant ac dum fuisse. Quod autem ab innocentia integri hominis armam non fuisset, quomodo a sanctitate ministrorum ecclesias, intariusia mittate degentium, alienum sit λ Certum est, ait Augusti-24. δε C. pia, ni alam o faminam ita imitus institutos, ut nunc homines duos D. c. 22. n. fixa n imas ct norimus. Quisquis autem dicit non fuisse coit nimi eramur, x peccassent; quid dicit, ni se propter numerotatem ut sum ais hominispeccatum λ Idem , quando actum I 4. de C. rammonialem ut supra dicebamus, secretiim quaerere scribit, lici- D.c. I 8. in tamen obonestum vocat. Verba ejus sunt: quid concubitus conju- illa tantam matrimonialiumpraescripta tabularum .procreandorum rarum Nonne o ipsi, quamquamst licitus se honesus, remo talo itris cubile conquiritὸ I de hoc,nis quiascierittir,quod deceat ram,rt etiam quo pudeat, comitetur expoena. Quidquid itaq; hieri tinei,id non morale, sed naturale, non culpabile sed poenaletlicta et Augustinus..ta eamdem sententiaim pedibus eunt doctores Scholasti ei, vi acie te aedistinctiones XXVI. & XXXI. quarti Sententiarum i di sunt. Pauca saltim ex paucis adscribam.. Thomas Aqui- iste Iscere, quod actus, quo procreat prolec, si universalimitate, vinea medium rixtatis inveniri nonpsit, ni ovat arsicuu- uitiae insaniam, quo res naturales creatae sint a Deo malo.Item: Pyrro: laconcupiscentia, quae a Ium. matrimoniis per comitatur, non tam adora a sed ama. Dona ventura: Matrimonium excusat i u est: si quod abius est, misi matrimonium interveniret.. Ris at uide mediivilla: Contrabentibus matrimonium igne, . conferturr lupatam citas non tantum gratis data . Et ricendum, quo rem iam reprimitur concupistentia in sua radice per gratiam, quae: m crurin matrimonio: excludit .r etiam tarpitudo, quae e matrimonio.

μι- su exum Genaturam humanam, umst de operibus Dei, iridit inabcaeca ti cerat, sterant valde bova.St ipsa non potesseri nec

ita: cis ain cursem natara, hiis per astam sum. Ergo. Nec ' c

77쪽

Obstat quo in actu Ornali non potest homo actu cogitare de Deo. Ea enisi ratum mortale idu quoUeparat a Deo habitu. Dico autῖ separare a Douu non omne veliolampeccatum, quo enerat habitum: sed illum etiam ctum, qai habitum tostat, quo Deoper caritate conjungimur. Id vero, quod . actu iuvi Hi hominem a Deo, fuscilicet, quod, dum durat, non potes actu ferri . in Deum, dum tamen non tollat habitum Deo conjungentem, in quantu b rasmodi,non est peccatum. Pari modo eamdem objectionem diluit

Thomas Aquinas, e quo descripsisse videtur Durandus;cujus verba, quoniam planiora sunt, subjicio. Dicimur Deo conjungi dupliciter: uno modo secundum habitumgratiae ct caritatis;O illud, quod parat hancc

junctioncm est peccatum, etiam mortale alio modo secundum actum conte

plationis O ilectionis; ct baec confiunctio potest separara per aliquid, quo

non speccatum, uper solam occupatione animi circa res exteriores, quan tumcum icitas.Prima conjunctast non separatur peractum matrimonii , sed fecunda tantum. Haec Durandus. Pallidam secunda conclusio e I. Mactus iste nou solum ess malas,sed meritorius etiam: quia actus virtutis caritate informatus semper est meritor: s. Iste ecthujusmodi.Ergo.Quia quan o cognoscitur uxor debitum reddendo, e I actus , uiae : quando autem petendo propter prolem ad cultam Dei educandam, edaictus religionis. Tertia con-a clusio ex his, quo matrimonitim est bontini: quia cujus usus bonus e t. ipsum quoq. bolium est. Sed Vstin matrimonii es bonus: quia quum actus carnalis aliquando sit bonus, necposit honesLor nec magis debitu circumstantiu valla- tW csse, quam quando I in matrimonio, imὸ aliter semper' malas ct con-rragiis naturale, ergo. ista totidem verbis e Palladano visum fuit adscribere. Gulielmus Arvernus cpiscopus Parisiensis, Matrimonium, ait, est sancta O sanctiscat ira atq perfectas tetas maris Ofoemina. bi, quemadmodum nos docent, quorum verba recitavimus, matrimonium sanctum est &sancti scativum si confert gratiam, per quam in sua radice toncupis entia reprimatur; si actus matrimoni lis quando recte fit&ratione regulatur quomodo cum hunc tum alios actus a Uericis praesertim fieri & regulari oportet bonus est, imo meritorius, quippe actus justitiae &rcligionis: si haec, inquan ta

se habent, quemadmodum tam inominis doctores nos docet; quomodo verum erit in conjugio& in eius actu impuritatem dc turpitudinem tantam deprehendi, ut indignum S indecorum sit conjuges ad sacrum ministerium adbiberi λ ut inconveniens sit sacros mini- lupa sty e niatrimonium c on ti alter iv c matrimonio

78쪽

esses quidem nonnulla cVetere testamento in a gumenter deceptir sive convenientiae adducunt Ut autem supra monui' p - hiade colligi vel contii id in equi Apostolos omni bas sacrorum Fontestamenti ministris perpetuam continentiam indixisse; nee t est uaci homo sanus ex talibus argumentis factum Apostolicum: incere conabitur. Neque vero colligi inde pote is, opus ibi sie aut sta eii 'Rr opere decuisse, ut pollarioris aevi ecclesia ejusmodi continen-:ussi, quam Apostblinei mimposuerant, sanctionibus&prsceptisi mi ungeret. Nullum exstit peculiare in vetere testamento de Hai totum continentia, multo minus de perpetua continentia in aum. Quomod6 igiturinde deducetur, opus fuisse aut d tui e ut ecclesia novi testamenti sim clero perpetuam continem indiceretZ o I 'i camus tamen obiterloca, quae solEnt adducere. Quum

Ielgaturus esset Deus legem d monte Sin ai, edixit Mosi, Ito a po- Ev.I9, Ita. rarai astas hodie ct cras,o larent restimenta ua, ut tρου- hia tertium--De Pendit ergo Moses adpopulum,sanis capiti popu- ot restiaeenta ua, ed cens populo, Estoteparati in iem ter- to is cum ad uxorem. Quum Deus suam majestatem & Miam peculiari modo, quo numqua alias usias fuerat, nec um- Rusi e postea erat, populo declaraturus esset, nihil mirum, si gaetuerna munditie. cujus istis temporibus ratio magna ha-htu ut pater solitum praeparari voluit. Ipsos etiam sacerdotespa-

'populoconditionis hic esse, & non minlis, quam illum, sa

non re postea Dominus inculcat. De enis, ait Mos, in rapenam i terminos ad ridendum Domin , ct cadant μμ set. Durdotesqua qui accedunt ad Dominum,sancti centur, ne ut tu. Hic liceti ad eta prius suissent denuo tamen Dominus oluit. sepopulus, quem curiosum noverat, cupiditate arca-.

et i tritium sibi aceerseret. Quin sacerdotes, quando'd - . Olbi sic scare, atq: ita propius ad Dominum accedere, sibi qui dicere, aut sese a communi ter & conditione exemtos vittat, id Gipsis peculiariter, quod alias omnes concernebat, espritim injunctum fuerat,proponi voluit. Rectὰ enim in , locum Abulensis: lacet,li sacerdotes accedant ad Dominum, non luci Aiust o mando ita quod non debean mundari,quia blas

79쪽

M DE CONJUGIO

autem sacerdotes adhuc eo lcmpore, quo nondum initiati Abaron ejusque si iij, primogeniti familiarum, ut agnoscit R. . Salomon Ia chides hic,& Chaldaeus Onhelos ad versum quin et unas quentis capitis XXIV. Jubebantur itaque cam populus tum iacerdotes ejus temporis non modo vestes lavare, sed etiam abitinere congressu uxorum, ut immundicie quadam physica, non ut turpitudine morali. Utrumq; enim ad munditiem illam externam ritualem pertinere, &legitimum usum uxoris inter crimina referri non possemaniscstu inest.Hoc etiam, obtinuisse illis temporibus diν resti ablutiones ct rura Seb. 9. IO. carnales qui usis a praestitatum tempus directionti impositi essent , item e .cvr 13. remonias snctificantes ad carnis puritatem: quae ad tempora Novi testamenti transferri non debent. Nulla igitur est consequentia, P pulus Israeliticus & ejus temporis sacerdotes ad excipiendu Deum, qui insolito modo lepraesentem exhibiturus di legem promulgati rus erat, abstinentia ab uxoribus biduana praeparabantur: Ergo mi-. nistri Novi testamenti perpetuo debent abstinere. Etiamsi nec in decorum nec illaudabile esse Iubenter concedamus, si etiam hodie 'sacrorum ministri, quum inllat solennior sacrorum administratio. abstineant:idipsum tamen ex ipso praecepto demonstrari nequit. Est enim responsio in promtu, praeceptum illud & illam abstinentiam ad ritus puritatem carnis concernentes,qui pridem cessaverint, pertinere:quin ne ipsos quidem Israelitas, nisi semel & per paucos dies, tempore promulgatae legis,obligasse. Eandem carnis puritatem , sive ritualem aut corporalem

si ita appellare libeat) munditiem spectaverit lex in capite decimo- in sta, quincto Levitici, iuxta sensum, quem illi tribuit verso Tremelliana, his verbis concepta: Mulier etiam, qxum vir concubuerit cum ea concubitasse ne, ambo tirabuntur aqua ct immundi erunt usiue ad rosperam.Et sanὰ in eam sententiam acceyit Theodoret. Δἰα τουm, inquit, τλγυγνυμ νους ἄκαθοίνους λει, υη- ινα ν ολυηγκA Gm συνεχες ii mei πω κάθαρον - λώι. Acciit quoq; similiter Hesychius; necnonLirantista Tostatus, quos sequuntur ex hodiernis scriptorii, nonnulli. sed vero similius & rectius de alio quodam corporalis impuritatis genere exponunt Pagninus, Munsierusci Vatablus; iuib.haut obscure favere videntur Onhelos Chaldaeus Rest e vulgatus Latinus interpres. Gregor. autem magnus respondens

μις- quaestionibus Augustini episcopi Anglicani non laltim ita, quem

80쪽

nodum pilores, accipit, sed Christianis quoque non absimile optaimponit. Verba ejus, quae Gratianus quoque ex clipsit, hae esar: Lir cam propria conjuge dormiens, nisi lotus aqua, intrare ecclesiam Π.qu. mi ista neque lotus intrarestatim delet. -- Et qκamvis de hac re di- cap. 7.n ah ηmnationes diversisentiant atque custod 1e videantur, Romatam tmen semper ab antiquiorabas usus fuit, pest admixtionem propriai qua O luracti par cationem quarere, O ab ingressu ecclesia paulu- turirenter abstinere. Tostatus, quum hanc Gregorii sentcntiam in c. s.Matt inmemorasset, subiicit istum consuetudinem postea apud Vsos Roma- qu. 249. N imi ut re abiisse, quia erat, inquit, ceremontu Iudaicus sis.ctimonia videlicetJudaicae Christianismum non decent , di pro- is ideo ad rem,qua de nunc tractamus, quicqua in faciunt.

Magis eo fecerint verba Apostoli Pauli, quibus non quidem solis acerdotibus, sed omnibus omnino fidelibus non mandat, sed Uulit, ut saltim, si faciant, probat, nempe si vacaturi ieiunio &p:cibus ii tempus abstineant. Ne fraudate, inquit, Gliu alium, UI.Cor. 7, . exm οβ a tempus, ut vacetis jejunio ct precibus rorursus ulsuri , ne tentet vos Satanaου propter incontinentι- res,am. Alias

ut in sexta documentum Scrvatoris, oportet semper Pra ὀ de juxta Luc. i8, 1. ιγ um, in oratione per arare, deinde enter orare. Abstinentia Rom. 11 11. hi et, qualis ab Apostolo suadetur, non propter quotidiana , sed 1.rbesie, utitraordinariasti insigniter selennes intentissimatque pre-1-. inter :lar, ut intelligietiam potcst ex eo, quod dicit ἰνα Σολα ηn, es j iunium precibus jungit. De accuratiore precatione loqui- ω, Eicit; ostomus. quod si eos, qui mutua consuetudine utuntur, b .iscin i u itit, adsidua orationi quodnam tempus relinquetur Z-Propter- i. r. ' - tfvipliciter, ut oretis,sed ut orationi vacetis. Haec redissime ad illium locum obserνavit Chrysostomus;&ex eo descri- Tito hilactnt. Sicut itaque praeparatio, qualis ad audien- stomulgationem legis Israelitis iniungebatur, extraordinaria Lit: sceliam qualis hie ad orandum praeparatio suadetur, non est Pati iam. Similem exhortationem ad publicam & solennem de ruitionem ligere cli apud Joelem prophetam: Clangite buccina c.r.ν.ie. Dcisi iv j juniam promulgate diem interdicti, colligite populum, im 16. it corrationem, congregare se res, co gite parvulos ct sugentes v ἡ-u Piruthryon cubicut suo, intonsae thalamo uo. Haec enim . aa verba abstinentiam , qualcm Apostolus suasit, indicant.

SEARCH

MENU NAVIGATION