장음표시 사용
91쪽
suarum constitutionum absurd a agnoscere&novitatum desinere. I. 7. dejust. Huc refero, quae apud Dominicum Soto legimus. Etsi ceu auqu.I. art. I. ossium Iuxta Paulinum monitum Patruini adeo confessonem nonnullumst bene natu homi bus remedium renis caruissedandae: tamen lascivu ct obscaenis adeo non et i remedium, ut si etiam perniciosimpericulum. - Ergo
neque lasci vis & obscaenis laicis remedium fueriti Qui vero adeo la- scivi & obscaeni, ut ne quidem eorum libidini conjugium possit mederi , vindicantibus legibus divinis & humanis societate humana, imo vita, nedum ministerio ecclesiastic deturbari oportebat. I.Cor. 7, 9. Qui se non continent, ait Apostolus, matrimonium contrahant: N am melius est matrimonium contrahere, quam uri. Lascivi & obscami se non continent & uruntur, ut equidem puto. Apoliolo igitur obsequuυ, matrimonium contrahant. Sed noster Soto sibi, singit Apostolum plane contraria docentem. Lubet subjicere: au-ν. 28. Iculta Paulum,Si acceperis, inquit. uxorem non peccasti; os nupserit virgo, non peccavit: tribulationes tamen carnis habebunt hujusmodi. Quae quidem tribulationes non tantum ad familiae molestias referenda sunt, verum 2 ad easdem carnis illecebras, quibus occurrere licentia illa maritali putabant. IIo stim enim fugientes in hostiles pugnas incidunt; ignem exstingvere volunt, ct ignem suscitant. Retracita t videlicet Apostolus, si huic credimus Dominico, quod prius dixerat, Si se non continent, matrimonium contrahant. Modo enim dicit, Si se non continent &uruntur,matrimonio ardoribus suis mederi nequeunt, sed eo contracto magis etiam urentur. Ne contrahant itaque: nullo enim suo bono, ted magno incommodo & majore periculo contracturi essent. Pergat autem Sc colophonem addat: Nemo ergo credat carnali voluptatio quendo eidum obriare, fled fugienda est prorsus. Adde quod conjugalis usus tum natura sua satietatem facit, tum irritante daemone ubi hic gratia, , quam in matrimonio utpote sacramento contrahentibus conferri docent λ nauseam ct alieni thalami desiderium. Quocirca dum φι har rici sacerdotes volunt continentes maritos e cere , adulteros procreant. Nempe illi, quos haereticos vocat ipse eo elogio longe dignior, malunt sacerdotes conjuges, quam scortatores. Ille vero indicium facit , earum partium sacerdotes indomita adeo & immani libidine esse ut una contenti esse nequeant. Non adstringendos itaque coniugio, quippe qui soluti nunc simplicibus scortationibus atque utinam non nisi simplicibus scortationibus i sese polluant, commissi
92쪽
icit ea ulteria, conjugio innodentur. Mira sane ratio ad prohibeatum cicricos conjugio. Sed non primus ita senst&scripsit Soto: ρnte eum Martinus eo de resus de Traditionibus parte tertia, loco quo de coeli ba- te agit, post longam dissertationem tandem eodem prolabitur, ut eicat, 0llassi multi sacerdotes maneant ociosi, int dirites, robuin ct bene. sib finem.
U non int melisis occupati, quam nunc int, quum natara non recteia litata per inretitum nitat tir, quam ris eu concederentur uxores, rari
stat, sat una tu essent contenti. Qui enim seri potest, ut una uxore
contenti, quibus rix unica concubina sat ess8 Quare volentes exit u as fornicationes concedendo es uxores, dabitur forte occasio per itur Uitia alteria. Deost gratia, nostros sacerdotcs ab istis lon- taliostge,& una uxore optime contentos nullisin sequiorem partim suspicionibus ansam praebere. Et quomodo clerici una coniciati non sint quum laicos, quibus virtute, sobrietate& pudicitia si non aliate, saltim aequari clericos decebat, una contentos esse aut sevet 'animadversionern&capitale supplicium exspectare oporteat pq an impurus autem apud Pontificios sit coelibatus, facile intel- 'as, Zoipsui et eius patroni patefaciunt. Intelliginius etiam exi: cxtro is, quod scripsit M. Antonius de Dominis: Rii ulum o- hb. 2. c.ro. ita es ii iuravi pontificiorum argumentum, quo inscctari Iolemus num. 1 3.
'η cariotes cyllebriosos, praesertim juniores, s qui ad reformatas se
nil fas, in iis egitimas fibi copulent uxores. nam dicimus libi- tria causia illos a nobis deficere. Quasi rerὸ jam non liceat pasiim urcitibus streligiosis abistilla fommigratione impune, ad exem- aerum Cardinabam ct Episcoporum, in omnem se libidinem essunde uisti. . si' umspectes, quam su ecclesivi reformatas, in quibiud Qqc sancta matrimonii vinculo Anima libidinum nostrarum libertas uis coaepescitar o coercetstr. audivimus, quid statuant Pontificii doctores, coelibatus pa-
'nai, nempe conjugium non esse remedium in contincntiae &libii ad ardoris: necesseere, ut cleticis conjiigium permittatur, ne, , muni contenti esse nequeant, qui nunc soluti scortantur, tunc
atrimonii, illigati adiit teria faciant. δddunt praeesaris hisce pla- : consectatium, plane dignum superioribus praemiissis, miniis iudica delinquere si concubinas alant & fornicentur , quam sim; aedala coatrabant. Quum ante seculum , quod excurrit
93쪽
sub initia reformationis Argentinae nonnulli sacerdotes uxores duxissent, & in eos episcopus animadvertcre statuisset, Senatum renitentem expertus ad legatum Pontificium Laurentium Campegium A. C. 1314. Cardinalem, qui Noribergae in comitiis eo tempore agebat,rem de
tulit. Aderant a Senatu,qui factum excusarent, monentes inter alia stridanis ecclesiasticos Argentoratenses magna sui parte turpiter virere cum meretri-
ιλ . , quas domi forcant, magna quidem cum os en one populi, pesit moh
exemplo. sed tamen ummii cum impunitate, nec eo nomine quemquam a
huc esse mulctatum ab episcopo. Regessit autem Cardinalis, Quo sacerdotes stant mariti, multo esse Parius peccatum, quam si plurimas domi meretrices alant. nam illos habere persuasum, quas recte faciant, hos autem scire opeccatum agnoscere: nec enim omnes ea esse, qua fuit Baptista Iohannes, co tinentia. Et sic quidem haec a Steidano commemorantur. Egregiam voro&dignam themate probationem. Prius ostendi oportebat, conjugium clericorum crimen esse,& deinde de gravitate statui. Ets maxime esset, non propterea gravius, quia nullam in eo criminis rationem reus animadvertere vel deprehendere potuit. Etiam Saulus persuasum habebat, quasi recte taceret, quum e celesiam persequeretur: propterea gravius peccavit, quam s secisset, quod improbe fieri suamet ipsi dictasset conscientia. Eram blasphemus, inquit, ct persequutor is injuriosu: sed mei misertus est: nam ignorans id facιebam.
Sed talia refutationem non merentur. Interim Franciscus Costerus
Jesu ita Enchiridio controversiarum, ubi de Coelibatu agit, propo- cap.79. sitionem nonam hujusmodi sormat: Sacerdos si fornicetur aut domi concubinam foreat, tames gravi sicrilegio se obstringat, gravius t mcnpeccat,si contrahat matrimonium. Et hoc Enchiridion probarunt&laudarunt Theologi Moguntini, Colonienses,Trevirenses &Lova nienses. Ita videlicet absona non nisi absonis defenduntur:&qui absurdam sententiam praefracte tuendam suscipit, ad majorem absurditatem gradum struit. Nondum eo delapsi fuerant Canonistae& Scholastici. Gra- dist.28ae. . tianus ex concilio Neocaesariensi: Presbter si uxorem duxerit, ab ordine illum deponi debere. Quods fornicatus fuerit, extra ecclesiam abiici,ctas taenitentiam inter laicos redigi oportet. AB ORDINE, ait hic glossa, id eII ab ostio 2 non beneficio. Et secundum hoc magis punitur sacerdos qui fornicatur, quam qui legitime contrabit: O hoc ideo, quia facit contra sacrum ordinem, O etiam contra legem: c ulu minus peccat d sino
94쪽
in marem, via credit hoc bilicere. Thomas Aquinas: Si sceluthus in uriticensis eadi retumsacerdotem veniat, e nullo modo semimtu dicat, non multum peccat sacerdos, dando ei constitium; ut cum occidit matrimonium contrahat, ct occulte episcopisui oculos fallat.
Marinim credimus estpeccatum, beneficium cam oc*lto conjugio rei aere, iam fornicariam contra divinam prohibitionem habere. Si vero postea surri r laesa is Praelatis cogatur accedere, credimas minus esse peccatum m, quam tam alia fornicari, si ex toto noluerit continere. Haecae:iem verbis e Summa , cujus initium Commiserationes Domini,
attinus Chemnitius allegat: nam equidem id scriptum me non Exam. Ont ille fateor. ciLTrid. vid mus itaque sensima seculo in seculum ad majores absur- cutis, quin impietates progressum ri. Ne presbyter fornicetur,prcipium tu Dei; ne ducat uxorem, Pontificis. Annon itaque, . statuunt contrahentem matrimonium gi avius peccare quam
Linicantem, ponti scis legem divina legi praeserunt λ An non, dum Rali cia primas, divinae secundas adsignant, piaeludunt ei, qui nitor serisse a quicquid dicitur Dcui aut numcn 8 Non dic ain z. Thess. r.
h Mimaadatum Dei esse, ut quicumque non continet sese atque 'at, si e presbyter fuerit, sive laicus, matrimonium contrahat: . -
ῖο ti chisse, ne contrahat. Mandata itaque sua Pontificem divinis hypnato praeponere,sed & opponere. Id in consesso est, etiam ho- i: et lai Ahon sto resormationis titulo maritos ecclesiasticis ita. ἰῆsa collogiis j ei, retineri vero fornicatores&concubina- οῖ stilo nam tetrius, detestabilius&fagitiosus flagitium sapi- tria λ &id tamen stipeii ori seculo publicatisrythmis Italiis axit Jolimnes Casa, nihilominus misci ab epiliolis&ar- cameraqucApostolicae decanus, Archiepiscopus etiam Bene nudasti inditione Veneta legatus.Sieonjugium clericorum lato latiu us isset, taeda luxisset in ita, antesar ent, qui sis gutture fumantita a minus, quum sibina ct ipse obiecisset: c libatur clerico- l. r. de cis su Ebitnes parit, mundum concabinis oecclesiam sandalis ricis c. rti' revicta, ait Misam esse, quod carisbatus ista pariat, sed abusus es
uv. lx lapant. -- Si autem propter abusus res bona tollandae esset,
95쪽
pte dictum arbitror. Abusus supponit sive includit usum abstracte loquendo, hoc est, rem, de qua agitur, applicari ad praxin sive opus aliquod . Nam si recte applicatur, bonus & lcgitimus cli usus; secus, abusus. Quis aut in dixerit, aut si dicatur, adsequi possit, coelibes
quum fornicantur, coelibatum suu in ad praxin&opus ti an f rr. Coelibatus quidem cst status vi tae extra matrimonium, quae d: gitur
I. r. adp.D- VEL continenter&absque o miri Venere, unde Hieronymus cau-
τm .in sine. bibus novicu inditum esse dicit, quὸd calo dignisnt, quia coitu careant; quomodo coelibatus idem fuerit quod continentia statusve continentia ;& talem sidclium, praesertim religiosorum & clcricorum cα- libatum c sse oportet:VE L in continenter & non sine Vcnere, quamvis illicita, qualis coelibatus impurus S profanus est, Christiano nomine indignus, nec vere pro pricque, hanc praesertim materiam tractantibus, coelibatus appellandus, sed status scortationis, peccati
Igitur qui scortatur& libidinibus indulget, eo ipso quemadmodum continens, ita quoque coelebs, secundum veram quidem propriamque acceptionem coeli bis , esse desinit , & neque continentia neque coelibatu abutitur, sed & illam & hunc penitus amit-LCor. I8. tit. Corpore sane suo ipsius abutitur: nam omne peccatum, quod βα-rit homo,extra corpus est,se qui scortatur, in proprium corpus peccat. Hu jus autem praegrandis&enormis peccati inter clericos Pontificios adco frequentis caussa est temerarium propositum continentiae, live
etiam lex coelibatus indifferenter omnibus imposita. Causia est, inquam, quae removet prohibens. Conjugium enim incontinentiae &ustionis ad quata sive,ut medici loquuntur, appropitata est medicina, per quam sit, ut ardor restinguatur, dilegitime laudabilitei que agatur, quod alioquin vitiose&nequiter ageretur, sicut in superioribus fuit expositum. Piohibet itaq; vagas&damnandas libidines. At temerarium propositum contincntiae& lex universalis coelibatus salutarem hanc & divinitus datam medicinam amovet dc secludunt. Si grassante lue pestilente alexi pharmacum in promtu esset, quo adhibito contagium prohiberetur tutiq; praestarentur homines, ali O- quin certo perituri; qui hujusmodi αλεξίκ removeret aut segregatet,ille profecto interitus hominum causa esset. Haut aliter scortation vin&flagitiorum caussa est, qui incontinentibus matrimonium interdicit.
96쪽
Alunt pontificij doctores, donum continentiae precibus im-ra ari posse. Nolim negare, aliquos impetrare posse; omnes pos-ltili vero non magis admitto, quam quod Bellarminus scribit, i os D. e Clari sintd his continentiae, quti volunt 2 cupiunt continere o illam xy- cap. i. Humna nen pupter Deam esse ipsum donum continentiae. Quasita: πνρlle 2 posse nullum foret discrimen, & quicumq; cuperet alii a iure excellere, hoc ipso ea excelleret. Donorum sine quibus Uulem homo consequi nequit, longe alia est ratio; de quibus lu- cri concedo, impetrari precibus omnia polo, nec Deum permissi alia se ut homo salutis suae satagens ullo necessario auxilio dor et elli datur. At continentia, quae videlicet remedio conjugiii stat at, ad salutem neccsaria non est, sed refcrenda magis inter alti, quas nonnullis ad aedificationem & emolumentum ecclesiae palud bonopiae to Deus impertit. Gratias gratis datas vocant, is anationum, loquendi linguis,vel alia praestandi communem aridum naturam & vires excedentia. Confert has gratias Deus, v risinest, aliquibus, quorum opera ad mortalium conversio-Ma calestis veritatis propagationem uti constituit. Sic voluit χ t ais siculis architectos ecclesiae pollere linguis loquendi, mira. u. j a iii terpretandi donis, quorum videlicet adminiculo doctria '
' pani Cilica passim terrarum an nunciaretur, confirmaretur, illu-Haec etiam ipsa non doctrinae modo existimationem di victu 1, sed ductoribus quoque auctoritatem & dignitatem a lita aut in Veneratione sint, essiciunt. Neq; negandum, eos allii reos recte usi ad salutem multos erudierint, & in ecclesiasti velaboraverint, mercedem suam, quam Aureol m nonnulli I. Cor. ,. at accepturos. Pari ratione continentia matrimonij non is . . se donum est peculiare & extraordinarium, communem nant acoaditionem supcrans, quod ed praecipuo spectὸt, ut praeco in iij libereti sine impedimento muneri vacare, peregrinas te it 2 persequutionum procellas, si ingruant, quarum intui- et ibus quoque alijs non mal P convenit) fortius excipere vel in ad ius declinare possit: qualia primis praescrtim ccclesiae tem dii ea requirebantur. Conciliat itidem personae dignitatem & casam, nec carebit renumeratione, si qui uxoris ducendael R eam Icopiam habuit, suapte sponte, ut Deo & ccclesiae totus illa uel tibimet: t. Refero itaq; donum continentiae ad gratia
97쪽
quas vocant gratis datas. Et sicut fieri potest, ut propter eiusmodi gratias homo insolescat, supc rbiat, aliosque prae se contemnat; ita quoque continentia vel virginitas occasio esse potest semctipsumi efferendi & alios, ei si ejusdem fidei consortes, despiciendi: quale periculum donis sidci,spei, caritatis non adhaerescit. Fidem yaque jpem, caritatem Deus quibusvis largiri paratus est: non item alteras illas gratias, quibus non ex aequo semper ecclesiae nedum homini opus est, &fieri potest, ut, qui nactus fuit, ad suam ipsius perniueiem abutatur. Sicut itaq; praeclara quidem dona sunt sanationum, linguarum, prophetiae, di facientia ad decus & incrementum eccle-sae, neutiquam autem quovis tempore aeque sive utilia sive necessaria, atque ideo non semper precibus a Deo impetrari possunt, sed
L cor. H. distri uitissa virit m privatim gulis, sicut vult: ita quoque de dono
continentiae, quae ad uitionem reprimendam matrimoni j medicina. nullatenus indigeat, statuendum. Nam S huc respiciens Apostolus, nusquist,inquit,proprium donum habet ex Deo,amu quidem ita,ali Cor 7,7 atitem ita. Et quemadmodum dicit, Relim omnes vos linguis loqui; ita
quoque, Reum ovineses, cuti sum. Quin illa, quam diximus, in a. Corinth. dicina ab ipso Deo data& ordinata, ut sit humanae infirmitatis & in-
continentiae remedium, neutiquam fuerit contemnenda vel teme
re rejicienda, nec obstinate flagitandum aut exspectandum, ut aliter Deus nobis, quam caeteris suis si delibus, vel certe maximae side- .lium parti,consulat. Apostolus igitur ipso etiam illo tempore, quo istae grati ae frequentissimae erant, & quum scriberet, Relim omnes esse, ficut j m;non tamen scriptit, Sisi non continent, orent ,sed, Si se nou continen matrimonium conti iliant. Applico huc verba Augustini e li- ' bro de Agone Christiano Suntqui viduas nupserint,tamqua adulteras damnant, ct super doctrinam vostolicam e praedicant esse mundiores. Qui nomensivumsi velunt agnosiere, mundanos se potius quam mundos vo
carent. Nam viduassuasura cogunt, quas ntibere non permittunt. Non enim:
Pprudentiores habenisu ut. quam Paulus Apostolus, q&ι ait, Malo eas nubcre quam uri. Vocabulo viduarum substitue vocabulum kricorum; S rei, praesenti insigri ter quadrabat. Dicent, presbyteris & diaconis ad salutem opus esse, ut matrimonio abstineant; atque ideo Demia, qui ad salutem necessaria nemini deneget ut abstinere possint, indubie largiturum. Respondeo opus esse ut fornicationi uus di impudicit s abstineant, &hac
98쪽
riptum Malijs, ita quoque ipsis coniugium indulsisse. Ut marinonio abstineant, Deus, qui solus ad salutcm necessaria praescimii, da exigiti oblisatio enim abstinendi a conjugio aut cit aleael unana politiva aut a to. f. t quidem, quod clericos attinet, a so- elige 2 nona voto esse sub initium hujus tractatus ostendimus. Iti adtem humana non notest statuere, quae ad salutem sint neces sci
fili, vel ne quibus observa aut vitatis salus nequeat Obtineri nullo minus, ut quod juxta legem divinam bonum & laudabile cst, lete excludat&damnationem inducat. Lubet lilca scribere ver. roanulli Johannis Gersonis ex Lectione quarta de Vita spiri-ttali animae. Solae Deus porest darepraecepta affirmatira aut negat ira Ab In initis. Irii armis terita, quia iram in digere Ius potest. Nu in ergo Pergit grai Miratas tot m LMnationis aeterna incurrit, nil pro quanto crine le- Gipti trahi iussor exstite t. Item: Omsito horarum canonicarum, Obsi. l. ut mora nec fas erum o generaliter o unium statutorum oti ocimum numquam in mortale peccatum, nis pro quanto quo ac tira dissonam invenitur. Et post aliqua: Quod quis Coror . a Mittai re eradit sciret b immodi legem habere robur legis divinae, Hi, es aut alios hoc cognoscentes resistere infaciem, ct dicere, 'an balata peritatem evangelii. Ex quo amplius videtur, no serere, tot leges O canones se regula quot pertuntur, o - cum moretale, tum ex multis ca is, tum nominati a i R imgari buusmodi constitutiones impertinentes sunt legi crinae. m rem ii, ex omni s sis icientar tradita explicatas eri
povotonunc quidem agere animus non est. Dico tamen. astia: anscursu, si, qui dono continentiae caret, continen o est emerarium est votum, nec id Deus ratu habet. Quod ni intei pote late non est,tuasq; vires ita superat, ut a te prstiari In ρllit, id materia voti tui esse nequit. Et quod votum amoto et lato adytisui peccatum praesidio in praesentissimum peccandi culmi conjicit, suturum ruinae&interitus tui caussa, id Deus, ta paterno erga homines astrictu, non probat, non ac optat. ailioquin reddi & exsolvi oportet: sed quae nec temere conce- tria nec criti potestatein & supra vires sint voventis, nec in Elnea peccandi S amittendae salutis pracipitcnt. At quibus spe
al: uiciaeci conuuentiae dixinitus collatum non est,si nihilo
99쪽
minus continere nec medicina conjugii uti velint, uruntur, hoc est, astu libidinum ita Ragrant, ut animo tranquillo pacataque con-scicntia ossicij sui partes peragere & Deum invocare nequeant, a que adeo periclitentur, ne vehementia cupiditatum victi succum rhilippi- bant& impura desideria opere compleam. Cri est i egitimo congre cu i 8. a sitfaecis cogitationibus pol uere, ait recte Alfonsus Virvesius ; cuius hac ipsa de re sententiam, cisi compluribus verbi onceptam, quia rhi p. sani judicii luculenta imprcssa habet vestigia, visum est operae precium subjungere. Non minimam, inquit, di cultatemfaciunt verba i ta , Propter fornicationem unusq&isque uxorem suam habeat: quibus unicuique tribuitarius xxorem ducendi, si aliter fornicationem vitare non potest. Quo jure ego, ut ingenue loquar, non video, quomodo se quisquam possit privare illorum,quibus explorat afuerit propria fagilitas, quin mulsi rita TITI. 3, 3. . rernapriret. Di licet enim Deo in delis o stulta promisiis. Et qui 'ultimquam id polliceri, quodpraestare neque u8 Recepti fimum ver j est apud eologos, in via salutis humanae nudam e seperplexitatem , hoc eII, neminem ita legibus aut rotis pos teneri, quin aliquis pateat illi modus , quo saluti suo consulerem fit. Iam' daremus istum, qui temere e legibus aut votis conti- nentiae ad rinxit , necpo se ducere xxorem , quia caelibatum promisit, aut saltem a misit; nec posse continere, quia non e t de illis, qui possunt capere
Matr. I9. verbum istud, quandoquidem non omnes capiunt, ut Christus ait: hujusmodi
homini clausa esse videretur utring. alutis via quis autem haec credatὸ nams duxerit, peccat in prose ionem 2 leges ecclesiae s non duxerit; peccabit , contincre nequeat, in jus divinum. Ouid igitar faciet' quo se vertet misellus homo, quipecultaris o munere continendi destititas, metus tonetur, O utring iris 2 inextricabilibus crapulis constringitur ' Ego autor illi essem ut omnia tentaret quὸ perficere posset quod estpollicitus: nec id oneris illi imponerem, ni se ipse, jure ido ducendi, quo Eabent omnes homines, stunte privasset it ut nil buri sibi rectiquerat, praeter id; quo conferunt A-- pomu verba tropi fornicationem unusquis uxorem suam lubeat: quo non potest uti, nisi prius tentatis omnibus, deprehenderit se fornicationem aliter vitare non posse. Nam si potest aliter vitare, nullam si ei est ei ducendi Ius, quo cessi in universum caelibatusprofessione. Cur non potest, inquies, quo concessum eII omnibus uti ' Quia libertatem illam communem sto ite sua tulit Deo, exhibens corpus suum hostiam viventem auctam Deoplacentem: Myi i stamen, qtiod apostolus addit, rationabile fuerit ejus obsequium. Iuc obla
100쪽
toli, tam christi iasivi perba declarent, quis dubitet, quin illum, qui ryr nt, obliget a re dendum λ Inrum de hocsufius, quum de votis, Mna 'oram speremus. Nunca istum, quem legitimus scrupulus angit OG uti tu i mnabus, quae Christiana prudentia fert, serio res ei ardores tuis, ruunt se non se continere, confidenter ego ιIi arederem consul es it at propria toritate, quaepolias e sit temeritas, sed ummi Pontificisus atus Nisu per matrimonium prospiceret. Annis poterit hoc Pon- a cui Gui ergopotest hiatas Christi sanguiue redemtar, cei istaserni, Dose in aut praecipitarunt, eradere conantes, non cuperest an tantum potest excommunicationum ct anathematum 3 rare eges rex Ere,ct totius orbis lites Romavi transferre ' Ego
seruisti Christia a re publi a utri nit, B enter agnosio, ita . ant ram si lutem praecipue inte2gat bi commissam, oe ad hancis u rar re a usitat plenitudinem potestatis accepto. Nec est 'esericariam, quam casias necessitatis inci crit, po lsefacere id,. iii si faceret, ne salus animarum scrini .aliquod majus
audimus de senserem coelibatus & votorum monasti corii m
cete qu)d qui dono continentiae non polici, semetipsum re- co jugii privare neci eat, quin mulserit raterna priret: R c- li: die hominem temerarij voti laqueis irretitum ad Ponti- cdjas potestate voto solvatur Sed neq; Pontifici neque ulli' s natalium Deus suas partes. ita transscripsit, ut quisquam, quasi ndes teneret per auctoritatem vel plenitudinem, sicut loquun- ait, Vera&Valida sive juramenta sive vota rescindere&
vita possit tollere. Solvuntur enim quemadmodum ju-
ara:a sic triano vota quae quidem solvi fas fuerit, per clavem potentiet, sed scientiae, hoc est, declarantur & ostenduntur esse tu, vel emcraria, vel noxia, ve periculosa, & proinde a D s o R icc: uti. nec obligationem in d licere. Hoc quidem recte Vi quod bominem, cuius res agitur, non vult suo ipsius iudicio let: Quorum autem consilium &sententiam potius exquirat, ira siclido istin Sepiscoporum Θ Nam labia sacerdotis custodient Mai. 2, 7. . . o. Et Romanus episcopus patriarcha est occidentis, sive, bi irro at, universae ecclesiae, ipsum prae carietas omnibus j ia&scientia&facultate explicandi, quae dubia vel ambigua