Manuale politicum de ratione status, seu Idolo principum in quo de vera & falsa forma gubernandi rempubl. de religione, de virtutibus principum, de potestate ecclesiastica, de bello & pace compendiose agitur, auctore ... Wilhelmo Ferdinando ab Effere

발행: 1662년

분량: 720페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

Manuale

deberces e bonum, quando potes

profitentur athei sinum , quando do cent mutare vela, & fingere pro variitate fortunae.sic omnia credunt, nihicredentes. Videamus singula. Impossibile non potest esse, quod Deus au. iis, ima ctor omnis boni, & justitiae piscepit Ubi- Sed Deus praecepit sequi virtutes Sila servare mandata,ergo hoc impossibile esse non potest. Major est vera: qui; si Deus homini impossibilia imponeret,nsessEt sume bonus, sed injusti de qua revidenda Ecclesia Dei cera doctrina. Minore nemo audet negaroelia si impossibile est sequi virtutes quare no magis impossibile est, se ivitiaὸ Annon facilius est sequi re existentem, quam fingere, quod nol. . est 'Dicit aeterna veritas, jugum me sit um suave est: clamant impii. ambyimasii. Vimus VJasdrmciles, lassati sumussare,ui via iniquitatis.Neutrum credunt Po-b nefa litici, donec sentiant, ideo quem

'A gis impie pro impossibilitate dicunt, principem cogi ad fallendam fidem ad vi-

242쪽

ι Politicum.

an a ait vitia. Sed etiam hoc falsum est.)φλ quia Deus non impellit ad vitia, quia Τρ μ' erepto ij severe illa pro blibet. Non fatum,

sedupt, 4 quia astra non necessitant volita

agula l*P tem hominis, quam Deus liberam via 9: i. asseruit. Non cogit natura, sed tan illapis tiim inclinat ad malum, cui si frenum ut villa: i rectae rationis injiciatur , sequitur ocim bonum : quid ergo, mi Macchia- δε--ttens velle, cogit principem ad vitia λ an thiavabilia illa fortunae impulsus , .cui dicis resisti

tita non posse Θ sic ditiisti: declara eris Dei so mihi , quid sit fortuna tua te 2, sudet a: impellens. an Divinum, put Dia- matam ut vitret bolicum , aut humanum quid est, ille fortunas Non est quid divinum, neci siqui diabolicum , quia tu Deum , & dia-

quoi bolum esse negas : est ergo quidi jugd7 humanum , & hoc credo , quod sithii. an malitia cordis tui , quam ut in te, ii se S in aliis securam facias , nec De- S co

ct depti iam , nec diabolum; nec praeni o uep um virtutis , neque,pinnas pec Ali aetate in cati concedis. Unde mirum est, iis quod cum Catholicis doces , Prin-ρ cipem

243쪽

188 Mansuasicipem debere esse bonum , quan ecpotest: cum per impul sum fortuna dicas illum cogi ad malum quomo cenim erit bonus , qui nec est rio cimalus Sed inquies ctiam fortuna im pellit ad bonum. Si iraeit, quare dici esse impossibile sequi v1rtutes ' Iterum effugis, dicendo, quod princepaliquando debeat esse bonus , aliquando malus, prout expedit Reipub. Nota quid de te sentiam, Macchiavelle: quia principem doces eis malum, puto te non intelligere, ut siphob, ὴliquando vere bonus, sed ut se bod ani num fingat , quod est esse malum, d Maea sic qui semper malus es, sempera chia- malum, informas tuum Principem vestin o Si autem velis ipsam vere bonum Hl' ρ equare, ut malus sit, & virtutes fingat

iam doces

co,Pο- Restar quod politici docent e litiem fundamento atheismi , Principem non ρ ' debere mutare vela pro varietate for tunae: si nimirum videat sibi obest νωρ esia una re. Ponem, ad obtine an

244쪽

Politicum

conservandum imperium aliam quod est proprium aina i, qui nec Deum, nec cultum hamu.Contra hos videtur dicendum, illa mutatio in Principe non sitra, nec solida prudentia. Ratio P quia princeps est quas Civitas in tapi Ome posita, quae abscondi non pota Chri-

si autem subditi videant Princi

ad quemcunque ventum religio' eio talii leviter mutare , non facile con- in mondent illi, quem Deo fidem datam ta ρ

lfringere noverunt; cui enim serva-t fi dem, qui Deo prae stita juramen- violat' & qui in divinis ludit, relionem incertam habet, quid faciet humanis' Qui in Deum injurius, ingratus est, quam spem justitiae, Sementiae praebet subditis Θ Mutet Dota. .:nceps quantum velit Relisionem, 'Inquam sua inconstantia constan-π acquiret subditos , nunquam do- s securitatem dabit: ergo male doni Politici, Principi expedire relionis mutationem, eum illa securi

245쪽

roo Manualetatern evertat Reipubl. & animo populi alienos reddat: quo modi ista levitas prudentiae nomen mereatur, Sapientes judicent.

Ad quartum argum. quod summnecessarium sit Principi, ita more componat,ut ab omnibus pro pio,re etiam i

ligioso,&virtuos habeatur, talis non sit. Respondetur hoc effconferendum cum primo argumento, in quo docetur, quod non sit ne cessarium Principi revera, & actitati ter esse religiosum, ex utroque hoc irfertur. Religio, virtus, pietas non autem realis , & vera est principi necessaria : quod in primo argumento refutavimus. Ad quintum argum.&axioma PO,

Solutio

s γ'

modo liceat

disimu

liticorum, qui nescit dissimulare, inscit regnare. Respondetur, Christi: habere legem certam, non licnos nabere legem certam, non lice

re dissimulare cum peccato; si versine offensione Dei , & justitiae simulatio necessaria sit, hanc actur

247쪽

σ3 2 Manualete dissimulat, ergo imprudenter,&u, feliciter regnat. Major probatur. quia nihil stultius fit ab homine, quam divinam providentiam,& veritatemit pugnare: nihil certius ducit ad. interitum, quam hypocrisis,& dolos a mentis si ictio: ergo qui his utitur, imprudenter regnat, cum Dei & hominum favorem amittat. Ad secundum proverbium Politiorum, quod verus rex esse non po-ρ .f., test , qui legibus virtutum alligatur. ii puli Respondetur, Politicos hoc frustra rora. persuadere Christianis , qui plane contrarium credunt, & statutum ha bent : quod verus rex esse non possit, kn, qudegybus divinis non obtemperet, tim. se humanis Vim inferat. Si curiosus scire desideret, quare Politici hoc axioma ιMit. producant: dico. quia regem a Deo,& omni lege liberum volunt:si autem legibus virtutum alligaretur , liber

non esset, ergo verus rex non esset.

insignis prudentia: non sic sapit Chri stianus, cui serrare Deo , regnare est; cui

248쪽

Polyticum. 193 ut virtus veram libertatem e--

l tertiam maximam Politico- Solusio quod qui non utitur fallaci astu- tertis cipitur ab aliis regibus, vieinis; φη ' Indetur, non esse veram: quia 'quitur, hic Princeps utitur do -eeraro non decipiturr imo potius dolum. . arium sequiturjuste: qui dolo' , dolo circumvenietur , sicut adio ferit,gladio perit.Porro adit princeps non decipiatur, de- uuenti consilio uti, dolosis pa-i dere, non assumere peccatum, tet malum et quia hoc provocati malum. Et quandoquidem tore mundus in maligno positus, faciet Princeps,si prudenter in. 1et artificia doli,non ut illis uta- , , d ut praeveniat, & fugiat. l quartam maximam atheorum, malis. qui conservat conscientiam, Consciat regnum; Respondetur, illam

veros Christianos non tantum n, sed impiissimam esse: falsa est, νινουε.

Ι quia

249쪽

quia conservare conscientiam puram a peccato,est opus bonum,Deo cum C primis gratum; perdere autem regnu lest poena peccati. Si ergo Rex priva- iretur regno ob puritatem conscientiae, utique propter bonum opus castigaretur. quod est falsum. Impiissima est, quia Deum, qui mundos corde Beatos vocat,hypocritas abominatur, arguit iniustitiae, cum docet, quod regnis exuat eos , qui ipsi in puritate conscientiae serviunt. Non

1ta de Deo D. suo sentit Christianus. Iustus est Dominus. Jam pugnatum satis contra omnes linsidias , & acies Politicorum, quis lvictoriam reportarit, judicem sapientiores. Ergo Reges, Principes, &- omnes Christianos fideles humiliter Oro considerent ex supradictis, in Pasiti- quam fragili fundamento Politici a- ρη- thei nostri suam subtilitatem, & qua Ο venditant , supremam prudentiam, ' '' eolloeatam habeant: in figmentis,in

mend/cio, in dolo , in hypocrisi, in

' malo

250쪽

Politicum. 29 confidunt: quod Deus D.N. si a Dei, omnes Sancti,&omnes ites docent , hoc ipsi impro- Idolum suum, Rationem status iraeferunt, Deum ipsum negant, a libere exerceant. Si haec sapi-:st, stulti sunt omnes Sancti, &

i , qui Deum puro corde se-ur.Si vero hi sapientes sunt, quilam partem, Deum , summum n elegerunt; Stulti manent Po- qui rebus fictis pascuntur , & tinus caeci reges , qui ipsorumia suscipiunt. Saveant, iterum ter oro, Reges & Principes si- Cautis istorum atheorum doctrina, re-ia est quκ videtur homini justa, . ima autem eius deducunt ad

m edent in inlidus cum divitμ regibus 9 ut interficiant inno n. Loqutimur pacem cum PrΟ-Bo , mala autem in cordibusa:tota die dolos concinnant.Etisperdet dominus universa la-ilola. Dominus irridebit eos:

SEARCH

MENU NAVIGATION