장음표시 사용
341쪽
PAVLVI DE PALACIO Pari iudicio Gr examim Christus nκlt, eum Ia df, . qui fratri suo irascitur. Q ut erum autoritate iudiciaria dei nquentibus irascitur. nullo iudicio rem est: lit en mea ligare nocensem potest, itu confra ipsum irasci. Item,qκi in sui defensionem contra inaualorem irasci tu nulla est poena plectendus ut enim licet armia intra nostros impugnatores sumere, in nostri defensio
nem: ire licet iram recipere, qua arum vibrem Por
ro, qui nora percellitur ira, uindi fae auidus , si subiis fertur motu, non est mortali culpae subieellis. Ρ α tutebit tamen, σ poenitentiam accipiet, ursi urbem refu- ζ1. Quodsi iram sic in uiscelibis aluit,ut damnum auquod irande suis inimicis optaret, hae iam mortalis est culpa.quam ut luat Deus certa desiniuit; etiam si ad altare iratus confugerit .QNeque erum sine satisfactiora mortalis culpa deletur. Vides, Ledior, quam recte Dominuι diaerit,hormadam, O' iratam reos es se iudicio. Dices forsan, video ho Adam Num esse iudicio,indicis uidelicet populi. non uideo tamen, uiuue iudicis in dicio dignus sit:qui in fratrem irascitur. Si erum Denm esse uelis huius iudicio iudicem, cerae omnium adlli: index est Deus. Hula dubio ego reyl ongerem. Id iudirium, quod iratus subire debet, 'ae consciensis iudicia esse. qκia enim arbitris, er publico caruit offensa : e
dem pablico debet carere indicium. Cum igitur te cotra Iratrem ira excanduisse consuerit, tu te in iudicium CP examen reuoca, ut uidera quo animo fusti iratus
in fratrem. Nam, si peccapti mortaliaer , confusor i rix eriti Λ
342쪽
: imus haeresin accepta uit, non ideo e commanimno um subqt: atqui signo quovis exteriore, nam occulti μ mo ) tum declaravit,in eooemmam rationem lap ut est:
a qua rusi ab Ecclesia ab olui nequit, quia quod publi m ex se ligno crimen admitntur, non nisi publico iudicio Ecclesiae dicitur ex ari. 1 dem est in nostro xxtu: ubi
ira,qua νn animo laniat, non iubemr in iudicis forum exurius diduci. At ira, qua sim publicum extulit, ad
forum i dicis quod est Eccl ia) uult Dominus quod
Hic malu exurgura dubia. Prius est: si nominus vult iram iussicio Iudicis iudicuri, vir non dixit: QMdiserit rara dignia, est iudicio: sid dixit, Digntii est con cilio Reg ondeo,quid tusex Eccli asticu , Eccle ae babet lucum, Cr autorituum: σ ideo quod Iudex facit. concili m Ecclesia ficere i irrimus, unde oem Domi mi dicit: Si re non audierit, dic Ecclesiae:uoluti dicere,iDie Praelam, ν iudici Mel ia. Nee enim ad emues dita iturui ei: sid ad ludiam Ecclesiae, qui lacnm eius truci. Iru Cr nunc os est concilio esst,reui est Ecclesia id est,rtui est,sit de hac mu 2 1 udex Ecclesia rino M.
si quidem qui offendit fratrem fano exteriori, Ecclesiai sui est ofendisse: cuius erat ille membrum, ν ideo nommιerui, ut olfensior in sari crusi liit Liaex: sed qwia te es a sevi membri discoonem si sopiat. Aurrum datum: Quid i Nonne melius erat, quia ιj cui suam offensi m di mutiret: nec m forum ioncilii Eccbsiastici statrem traduceret ' Dictum enim U: in i pirci sciu αm Mam maxillam , οἴ--
343쪽
ensior,ut ab ostensio deducatur in oencilii , sed dignua est, ut concilijseu Ecclesiae seruiat siveritatem. Et plane ita fieri deberet,ut etia, si offectu Aa facile remitteret
offensam. Concilium tamen,id est, Ecclesia,eam non remitteret: sed prosiqueretur ne locus pareret offensionibus. Vult igitur Dominus offensum codc re noxam,
quam subiit, sed non uult, ut eam condonet Ecclesiuia Et profecto,si UDUM Ubre orem trahens ad concilium necti a non saepe ad peccata prouocaretur: diectum enim est , tolle liter, σminues peceatu fractum era ut ad con cillum pertraheren quo sibi fieret satis. Habes igitur, Lector quod offensus si uelit,prosequi potest coram iudice Ecclesilae Ram offensam et nec enim id Dominus hic prohibet: imo in it. Habes secundo, quod, si prο- sequi nolit, certe Ecclesia prosequatκν me da fine
impμnita. Tertium dubium: Dicere fratri rara, id est,uamum, aut pauper e,non est offensa mortalis: Cur igitur ueniales clilpra uult Do nin Ecclesia iudicio cogno citResiondeo, primum poterit esse haec culpa mortalis: si in ι Rea. 1 superiorem eam expuat inferior. Si enim Duκid,quia chla dis oram a saule diuisit, tam poenituit grauitera quid scisset, si eum uacuum, misierum, aut inopem
secundo potest etiam esse nilpa mertalusi malo antismo id dicatur. Sicut enim baratim obolam,uolens aurem numam suffurari, mortaliter peccat: ita, qui mistrabis
dicit, maiorem contumeliam dicere cupiens. Anim s ua
ro ta coniecturis cognosci i tantilla Lbcti
345쪽
PAVLVς DE PALACIO Ma e; ii inser η ,i te m delinqwensem. Si erum uerbere pumau. 3 iure,ων non surbo instigare poterunt Nam Domi-GM-- , Pharisaeos pulchra dealbata, I oaues,genimina uiperarum, paulus Galatas, insiensatus nomina runt. Secundo adgerae,quod non solum superiar,sed etiam aequalis,potest aliquando fratri exprobrare: cu m uideliret id facit ex chariae ae,ad fratris correptionem,intra co mitatum urbanitatis siues. Na, qui iri dicit,licet utarbodicrat, animo tamen non dicit . Et At chirurgus crarnem
. . discindens ferire no n dicitur,sed curarci, qui ounsumalium dicit, ut sa*t.. - i Nunc superest ei restondere quastioni, qua incusarii Dominus i 1 tu solet: quod tantum poenam scilicet gehennam tui uerbo , scilicet Fatwe o My simulibus decrevirit. A qui ita sentiunt, Reipublicae christianae ι ει maiestatem non sentiκru . Neque enim christianos Deut. ιπ Christivi homines solum esse uoluit sed in suam pro- νὸζ , trectionem asciμit, sub umbra alarum suarum loca- Mit,s per alas sua assumpsit , super humerossum errantes ones impositi, eosq; uelut triumphalem coronam, crepiti suo adiunxit. Fecit,ut Christiani essene genariis. a senes populis acqMisitionis, sacerdotes etiam σ reges. F cst ui essem flij Dei fratres Christi,haeredes Dei et co Leredes christi. Fecit ut essent coelesie , Angeli, σμ- ista, per omnem rerAm naturalium ordiuem evecti. Et ut abuti nihil deesset tanta celsitudini, uoluit in ChrsiaΜu ha - Peti a bitare, insionem sin illis facere. Et quod omnem superat in ellectum,consortes fecit, suae natura diuinae. An non tibi uidetur aequum , ut qui fatuos dicit baium
347쪽
Dra, 17 PAVLVς. DE P A L A C I o it probrum: profreto Diuum uocare, eum, qui novit parienter contumeliam ferre, est. Et quidem, ex quo ad Dei imaginem conditi sumus, honorem eupimus: honoremq, mximi pendwπιν, adeo ut honorem non ras Deo,indiuinis bonaimbus quadrare dicamur. At, si probro asticis eum, qui diuinos ambit honores: ara non graκem illi intulisti molestiam ' Tandem, quam 'graue in alium iactare contamiliam, ex te ipso disce: quam eam gravate patiaris Habes ex his, Lector: quam alienum uelit Christus esse animum c hristiani, ab ira, odio, contumelia. Cuius rer musa si uis penitus intelligere, expende. Vitam christianam x tam agi a Spiritu sincto: qκi est charisas, pila gaκῶκm. Vide igitur, quam alienum est ab amore odium, a pace discordia a gaudio omnis amaritudo: ut enim ab igne alienum est frigus, ire a Spiriin sancto alientii est stiritus irae,aut contumaeliae. Etsicundo:hic stirum uiuicans Christianos,res omnes in unum currus avntexuit. Sicut una anima membra cur poru sui temt uniis . lae dicit Apostolim: In uno 1 triti bis qmqnmues nos in Mimm baptizati simusereno in uno hiritu potati sumus, quasi dicat. omnes sumus absorpti m penetrati ab uno stiritu. Sumus igitur omnes membra unimi, in lino stiritu. Perllice iam, tum esse alienam a membris huius uitae stiritualis,iram consum liam, quam est a membris in una uidi temporalis coalitu. Et terno, intellige nitam Christianam esse inchoatis
rara, praelibationaem uitae sutuyae. Vis enim aetermi
348쪽
IN MATTH. CAPUT V. I Non est aliud, quod impediat hanc nostram uidim igidinmae continua re nisi quod maccrii corpor u nostris Atistur, c uetus sic corporis nostri pariti,semper in ris Minam im pendensitam tande labatur. vi igitur m co D sella est ire, nulla esse consumelia peis: iri nu mereti rerreno, quod est uiis nostra. ) esse permittitκr. Denique ulla christiana natura institκtio,'prace presunt amor,liscera misericordia,charitas fraternicitu. haec reiici ,κitum res est christianam,id l .m Minam Cr coellem. Excipiiκr ergo 2 morae adierna, qua est se inna. sed age, aκerte parumper Ombi a ui, christianae silendore: uita humana pedim Dic,quid in hae Mita tibi cupis Certe cupis aliora amicitiam,vis A ali samarier honorari,qMed sit aut si ita, aut odio Liber ta credis graui me dolis. Optat ,κrrideant ad te amadμm cr sol ndum, qui tontra Iaciebant. ithoestitu i optas, Dein stri praecepit. itaem G q i, hinsite dicat, tu ne contra te ira statκr. Dice,:Rem ακμltum est honori vino,ne si illat, qκis Gnira me in argit sed optussem ego m.hi impunita tem .si ego contra alique insurgerem sed, o bone,quod isti ab alii, optas, id in tru Pr,sta. sigebenna panitur, qui te destici Phema parcit ut pμniaris. si alios di extris. Vt erum est κη- omn bas D:us, ita er una est omnιbus diutina lo. Iam i attendas quam laniit, quam excarnificet iraeermum,no poteris non laudare eam legem,qua ex tuo corde iram exterminet: quo pra tibi sit ira rei diis.
349쪽
PAVLVs DE PALACIO per cavire eum, quem ituum laesisti. cupis ille de re umcicari. tu non emper eius is dira fugere potes. an non tua tranquili laeti consuluit, tuaeq; uitae prost exit: qui te
Si ergo offers munus tuum. QS i dicat: si nondum tuo te iudicio examimilli post iram: si nondum con .su m,causam, qηam ιdnfra te babit frate agnouit: si nondum Deus te, qui Ist trem diripi fatuum hex, is pulvinit: certe neorse est offer ad uera Deo. quibus eutibi ptices. scito igitur tua v uera non pluare Deo, lusi ubi fratrem tibi remnciliaueris.
Diau Quid si ille reconciliari noluerit' R estondeo: N in creditur fore Christianum, qui reconciliationem restuat: maχime cum illi sati factionem congruam Oferat, qui , t. Ruld enm aliud christiantis optet ab ad. Meysario suo,q amsatilissemο m, pacem'in odsi adhuc reconciliari recum, Ride quam sapienter dixit
Dominuι: V a de prius,ut reooncilieris non dixit, Ne osse fers,nisi νeconciliatvi,sed uade μt, qaantum in te sit, reconcilier is. Si ille renuit, iam ex te reconciliatus uenis:
idco offerre mMnera licebit. sunt in hoc tram plurima scitu dignissimae. Primum θημ': si tri. Igitur,ut rem mcinissam accipit Do minim, quῖd dcbes oferre. Et cum hoc praeceptum generale sit, eqAmr, quod quinis Christianus debeat offerre ad altare Dei. Alioqκi is,qui fratrem laesit,dicere pote-vat, Non obligor erre,nolo unquam erre: et seri nolo rcoenaliari, At contra Do nu : Amons rans, sere
350쪽
cum te oro Dat oferre, erc. Dicensi quinu christianus debet offere igitur,quiuis christianus sacerdotest: l enim sacrid tale munus in altari onerre. Re Jondeo, lati imam e se differensia inter offerre ni Amri ad dare. soli saczrdotes ostexunt in Elari , sid omnes christiani o berunt ad altare. Le e canonem tertium, et quartum A s oloris , M i Cison habemr, super Edire nihil ostra ur, ni frummium, Amstulo uinum. Reliquorum omnim primitis in domam deducantur Epi cupi:non super aliare,ut Episcopus cle ricis distribuot. E qui, in patet, morem I, b a christo, Apostolis, omni μή fielisus mandat , ut omne, =ddet alserens ad Eccisiam monera sua: ex quibia panis, mutnum ad communionem βper alucre iocis
dotibus terrebamurrireliqua uero munera ad ricli a allata, ad domum Episcopi adducebantur, ut ille cleri cis Eiuideret. cum ergo Dominus, inquit, si Vera munus tuum ad altare: in mirut moris, rem erat Ecclesia eruise ira, ut singulis Dominicu diebus .omes oferrent i, noliati viminem ultra Lem Dominicam iram Famprorogare. Rursum direx : si Dominus iubet cum iratim diria icui, Fstae,aut aliquid simile dimisso munere ante altare prius abire,ut reconcilietur. Vitar tinti Dominus, quod si ipsum di amet, er traducat. Quam legem e- quam non esse mi est,q i non κideat. Hac enim ration qui iam iam est cum m cor ora re non gobiit: