D. Ioannis Slotani Geffensis ... Disputationum aduersus haereticos liber unus; in quo sub propugnatione articulorum Iusto Velsio Coloniae propositorum omnes fermè huius seculi controuersiae discutiuntur. ..

221쪽

INTERROG. VEL s. PROP. quod Dominus Petrum primam elegit, at novocatione, sed dignitate, denide s*per Petra aediscauit Ecclesium suum, denique s de Primatu Otia facit mentionem. Huc 1pecta quodsupra ex lib. 3. epist. H. ad cornellum Papam retulimus. Quod autem inprianus Stephanu comet suce uerem duri s excipiat,nihil penitus pro Velsio facit. Nam prianus quemadmodum iniqua causam defindebat, ita quos immerito Beatum Stephanum durires excepit. Existimans enim βuna cum alijs collegst suis Episcopis rectefientiore,etelo fidei commotus,Stephanum rectesentia

entem, quem tamen non recte sentire credebat, durius excepit.

Non est itas Antichristianu dogma ut Veia

fus mentitur Romanu Ecclesiam qua non Pauli,sed Petri calbedram appellare debentin istis caeteras omnes Ecclesies Principalitatem obtionere, sed est dogma sententiae sacrae scripturaeer sanctorum Putrum consentaneum, quemadα modum ex supradictis constat. Neq; nos diciamus RomanamEcclesiam,aut eius Antistitem,sibi supra Ecclesias alias, earumque praefictos scopos, principalitatem Cr primatum usurae paresed eundem obtinere iure diuino, eundem po Mere ex institutione cbristi. Quae deinde restri, s antiquus ille serpens, generis humani

hostis, hoc pestilent imo uemno,no siemel, sed

etiam

222쪽

PROPV GNATI o. 'setiam post institutum acrosanctae coenae in steririum, Apostolos a stare conatus sit, excitata inarer i os de primatu cMentione,quo christι recanum CrEcclesia in Herba quod dici solet neis

caret,unitatems eius fleditione inter Apostolos latroduceti,distraberet ac divelleret,quis ignorare sed quemadmodum chri 3 eorum deprio

matu contentionem ac primatus umbitionem commode C alutariter represit,ita nos buuta

quaquam probamus eos, qui ad hunc honori rem assisunt: qui hanc potestatem, hane a

toritatem ambiunt, qui muneribuου ac largiationibus sibi comparant, denique qui armata manu sibi uiolenter usurpant. Nihilominus tamen non inique faciunt, qui uocati sunt mcut Aaron, qui per legitimum electionem, ad hunc apicem dignitatis sunt euecti, fl potest tem bi diuino iure debitum,ab alijs uindicent, quibus licet non debeatur , tamen sibi iniqua ambitione usurpare praesumunt, sicut fictissseribit Vesus Ioannem monactum, quisumanium humilitatem fingens, Regiae urbis coitu stantinopolis factus est, Antistes ac Patriaracia,quam intin occultauerat,ambitionem proadens, primatum sibi vendicare conabatur, Croecumenici atque uniuersalis Episcopi titu αιum, ex decreto onodi constantinopoli eo

223쪽

INTERROG. VEL s. PROP. eis urbis esset, is qua Sedes Imper j erat, rim

cipe inter omnes Ecclesias locum, obtinere uo*

luit. Porro constantinopolita es Antistites nodosiuo non contenti, sed elati obsidem Imperialem, eundem ambierunt pene a principio nume/rari inter sedes principales fecundam post Rot manum Ecclesium. In quod ingratiam Cr Du rem Principum laclinatafuit primum constauratinopolitana prima Unodus,altera xniuersalis, post Nicenam, sub Theodosio Principe, deinde calcedonensis, ambitione dis importunitate

Anatholij constantinopolitani Episcopi instaute etiamMartiano Principe. Sed illorum iniustae ambitioni, diu rest tit Apo stolicae sedis autoritus,neque tunc permisit voti compotes feri. Ex cuius tamen conniventis, idorus pertriaci,plurimorum annorum ambitione,cum tunde id obat inuissent ut nullum modum nouit ambitio desinum sub Pelagio Romano Pontifice, Cr Mauraritio Imperatore Ioannes iste constantinoporalitantis Episcopus,eo prorupit uesaniae, ut eonvocato Episcoporum aliquot ibi Ansentientisum concilio, in eo Oecumenicum, hoc est, unis uersalem se pronunciaret Patriarcbam CrEpiscopum. Sed aduersus lilius insolentium iustifisime idem Pelagius insurgens, concilium illud, sua er Apo stolicae sedis autoritate, deduxit mirritum,er Episeopis qui la eo couenerunt, tui

224쪽

PROPUGNATIO. 1 otae illius elationi er insolentiae consentire ais afferituri, ab anathematis interminatione interdixit. Addens,la praedecepres istius, j istu i umetia Ioannem, suis literis Cr epistolis, proprio roboratis sigillo,et chirograpbo,Apostolicae Sedis autoritate, sepe recognovisse, publice can)sfuisse,sup uniuersam christi E cclesia,fieis os etiam, j ccessoress suos si aduersus eiusdeSedis autoritatem, si unquam es errent, conrasti ingentes anathematis vinculo. adcirco inaquit non est necesse istos excommunicare, aut anathematizare, quia ipsi anathematis uinculo

scripta roborates chirinxertit.Haec GePelagJad Episcopos, qui ad illicita uocatione Ioannis constantinopolitani Episicopi covenerant. Sed haec contentio de Primatu,culpa habuit,non ex parte Romanoru Pontificu,qui Primatu sibi iure diuino cr ex institutisne christi debitu, pro uirili defenderunt, sed ex parte Patriarcharum constatinopolitanae sedissibi ius indebitu usurpantiu. Vnde CrPelagio humanis rebus ex to de tepestas excepit S. Gregorium, qui ob id, quod Ioannis illius ambitioni aduersaretur, eritiam Maurit J Imperatoris, grauisimas inimis citius pertulit. cui quadam Epistola re pondes, no fua ea causam esse,sed Dei,et totius Ecclestiae, contestatus est. Quia metuit piae leges quia MeuM 4 ntra

225쪽

INTERROG. VEL s. PROP. ne andae s nodi, quia ipsa Domini nostri Ieschroti mandatasuperbi π pompatici cuiusdasermonis inuentione turbatur. cunctis enim Eavangeliu scientibus liquet, quod uoce dominica Sancto, Cr omniu Apostolorum Petro Principi

Apostolo totius Ecclesiae cura comissa est. Ipsi

enim dicitur: Petre amu mes Pasce oves meati

Ipsi dicitur: Ecce Sathanas petiD cribrare uosscut triticu, et ego rogaui pro te Petre,ut no deficidistis tua, Crix aliquando couersius,conframa fratres tuos. Ipsi dicitur: Tu es Petrus, ersuper banc Petram, aedificabo Ecclestum meum, er portae instrorum non praeualebunt aduersus ea. Et tibi dabo claues regni coelorum,πquodacumi; ligaseris super terram, Crc.Ecce potestas ei ligandisoluendique tribuitur, cura ei totius Ecclesiae Cr principatus committitur, Cr tamen uniuersalis Apostoluε non nomisatur. Et uir sanctifimus consacerdos meus Ioannes, vocari uniuersalis Episcopus conatursExclamare compellor er dicere. O tempora, ἴ mores. Ecce cuncta ira Europae partibus, barbarorum iuri sunt tradita, deliructae urbes,euersa castra,depopua late prouinciae,nullus cultor terra inhabitur,saeviunt er dominantur quotidie in necem meliueultores idolarum. Et tamen sacerdotes, qui ripauimento Cr cinere flentes iacere debuerunt,

unitatis sibi nomina expetunt , er nouiK ac

proa

226쪽

PRORVGNATIO. 1 o prophanis uocabulis gloriantur. Hactenus illa. Porro ne Vesus, aut Vesanus aliquis illa uerbas. Gregorij nimirum: Et tamen uniuersalis Apostolus non nominatur, ita accipiat,ut neget

Petra uniuersalem fuisse Apostolu, sciat haud

recte inserri: Petrus no uocatur uniuersalis Aapostolus, ergo non erat uniuersalis. Licet enim humilitatis gratia,talem nucupationem Petrus renueri fuit nihilomin quemadmodum paua

ιδ ante diximuη reuera talis,id quod ipse Greagorij uerba confitentur. Nam Gregorius omisma totius Ecclesiae curam Cr principatum, fuisse Petro commissum. Et quis non est uniuersalis Ecclesiae Pontiis babendus,cui totius uniuerinsulis Ecclesiae cura principatusq; committitur. sed Cr ipse Gregorius nomen uniuersalis recuae fauit,quum ei per Unodum chalcedonensi fuit oblatum,quod non idcirco cit,quod non esset reuera uniuersalis, sed ambitionis vitandae causa,Cr ut caeteris exemplum praeberet fugi di nominatum gloriosa.Nes certe credendum tantum unodum,hoc illi nomen unquam ingratiam adulanter obtulisse, si non diuino tuaere,id ei competere cognouissent. Sed ut ad proopositum reuertamur, cum aduersus Mauritiu, diuina ultio, siuae uindex Ecclesiae,Pbocum tanodem excitasset, militari tumultu imperatorem creatum,idem postsiublatum cum coniuge et Ita

227쪽

INTERROG. VEL s. PROP. berR Mauritium,etiamsicundulum i ud ab Ecarisa sustulit,dis imperiali edicto constantiis

nopolitani Episcopi insolentiam cpercuit, Mein turis ne quis alius nominaretur,uniuersalis Ecclesiae Patriarcha aut Episcopus,qua unus Rora mane Ecclestis Ponti x,quae ut simperfuit coput Ecc&Aiarum omnium,ita er hic Ecclesiastiacae Hierarchia,Princepsβemper est habitus. Et hic Vel tis,prauo in Ecclestisticum autboritutem asstctu icit Bonifacium Tertium,cui per nomen contigisse credi a Phoca Imperatore Cr uiro scelerum ut ipse loquitur qui auaritia er adulterijs,animum corruptiso simum haberet,qui Donfinum suum Mauritium proditorie occiderat, inertifimae mentis Imperatore,per fus er nefas obtinuisse, ut Romamnus Episicopus ab ipso Oecumenicus,caput,CrVniuersalis ac summus Pontifix totius Ecclea Dpronunciaretur. Quod constat esse falsi semum. Non enim a Phocased neque a constantiano Phoca longe antiquiore, Romanus Pontifixisti nodi autoritatem,super alios totius orbis Episcopos Cr Ecclesias accepit, sita ab ipso christo,data est ipsi Petro authoritas, cui in eadem successerunt Romani Pontifices.Non enim Immperatoribus illis, ut eiusmodi in Ecclistum erregnum cI RISTI, tanta autoritas competi,t, licet is regni christiani ciues, ut fui

228쪽

PROPUGNATIO. io a quoque regni ciuilis, quamuis ethnici, parserant, ciuilem quoque autoritatem bubuerint. Nihilominus tumen Ecclesiasticae bierarchiae capiti, sua in cHRISTI regnum, ex ipsius delegatione constabat autoritas, non subiecta autoritati ciuilium Principum. Sed er nosmen uniuersalis ac oecumenici,longe ante Pboacam habuit,sed hoc ei competiit ab initio. cerate idem ipsi Gregorius,tam in Epistola ad Μauxilium Imperatorem, quam im alijs Epistoaris ad Eulogium Alexandrinum er Anastam stium Antiochenum Epscopos, affirmat ast quentisima ista calcedonensis nodo,atque aα deo a catholica cuius siensium illi exprimebant Ecclesia,beatum Leonem Apostolicae Sedis Pontificem, recognitum er appellatu fuisse Patri,arcbam oecumenicum. Quanquam ipse etiam sibi conuenientem, ab uniuersa Ecclesia deo latam ei modi appellationem, uelut inuidιoosam aut onerosam fugiens,quo ambitiosium itilum cr insolentem,ab inurpatione bi non competentis honoris, suo reuocaret exemplo, nonoecumenicum se Episicopum, sed fleruum uocauit,fervorum Dei. Quem morem etiam succesesores eius, stre retinuerunt,tametsi ab alijs Ibi congrua appellatione,π ante Cr post Gres gorium, semper bonorati sint. Nam ante an. nos misse quadringentos, quoties id res exse

229쪽

INTERROG. VEL s. PROP. gebat,non dubitarunt seipsios nomanare er scribere, uniuersalis Apostolicae Ecclesiae Episcoopos,toto orbe approbante. Hoc testatur Sixti primi,ad Episcopos totius orbis Epistola, quae e ricipit Sixtus uniuersalis Ecclesiae Apost licae Episcopus, omnibuη Epscopis in Domino salutem.Item Epistola Victoris ad Alexandrianum Theophilum,non multo post Aripta, quae

tale habet unitium:Victor Romanae Cr univera

piscopo,et cunctis statrιbus hir Alixandria D mino famulantibus. Pontianus quoq maror Cr

orditur:Pontianus sancte er uniuersia Eccleis fae Episeopus, omnibus recte Dominum colinintibus. Beatus etiam si banus. euerba seribit omnibuε toto orbe Episcopis:stephanus sanctae Apostolicae er uniuersalis Ecclesiae Episcoopus,omnibus per diuersas prouincias constituatis Episcopis, in Domino fututem. Ita alij ad alia os, Apostolicae Cr uniuersalis Ecclesiae e sciria erunt Episcopos,Cr hoc ante concilium Niocaenum. Sed Cr tempore eiusdem concilij B. ista uester in edicto constantini Imperatoris, nunc summus,nunc uniuersalis nominatur Ponti . Et a beato Athanasio Alexandrino, Cr univera H Argutiora Episcopis Marcus R omanae ag

bituri

230쪽

Q PROPUGNATIO. situr. Ad Damasium quos Stephanus Arnieae

piscopus er caput concili) Mauritaniae,una cuuniuersis Epscopis trium conciliorum Aphricanae prouincia scribentes,eundem Patrem Pa tram,CT summum omnium praesulum Pontifice consalutant.Episcopi qui ex toto orbe,ad calacedonensiem Unodum coueneran eatum Le

nem simili appellatione dignati sunt.Ne forte quispiam dicat,i os tunιum Romanos Pontiae fces msuis literis,hoesibi usurpasse. Et haec omnia longe ante Fbocum Imperatorem, CT Bonia facium Tertium,ut constet esse falsi .im,quod vessius dicit,Bonifacium Tertium a Phoca hoc obtinuisse. Ium uideamiti quibus scripturis nistatur Uesin.Seruator sinquit noster,commorida et salutariter contentionem Apostolam reaneficostendens disimilitudine regnorum muri huius,cuiusmos suum esse negati. Regnu m in inquiens non est de boe mundo, adminia strationis Ecclesiae,quae nune proh dolor diuersissima cum sint, imo e diametro quodammodo pugnantia, a mulis Pontificibus er Episcopis, nec christi uerba qui inquit Reddite quae cae, ἔψ 'furis fiunt caesari, Cr quae Dei Deo, nec Apo stolorum sanctifimum canonem, qui vetat 'S'