장음표시 사용
231쪽
INTERROG. VEL S. PROP. v imo mortalium , Cr intolerando malo, ni una sunt confusi.Hactenus ille. Iam superseus dictum est ac ostensium, christum per ista uerba, quibus contentionem Apostolorum repressit,nonsubmouisse ac si tulisse omne Praelati ne aut Iurisdictionis autoritate unius supra alios,sed potius uoluis, ut esset inter illos aliquis maior et primus sd onus et ossiciu principut', prout a christiano geri debeat Aescribere. Ita enim christiausi hominem, bi comissum priami
patu ac magistratri admini trure oportet, tangin oculis clicta cernentis Ducet qui paulo post,
districtifima ab ipsio ratione suae adinlinistratis
nis exacturus sit. Vuli ergo digne er inculpae christidim,admmystrare Au principatu inssa
qui facere contenderit,is statim intelligetiqua graue sarcimam humeros suos receperit,et pa riter per experientia cognosiet,qua non sit primatus ambiendus,qui fecιι ad ri tot inc3modaer molestias,tot taedia ex labores .Nibilominus tamen vigeratur ab aliquo,nec stas ipsa reginrit,er ratio recta postulat, er Diis ipsi uult erpraecipit. Et in hac parte,nullum prorsus est diis scrimen later Ecclesiasticas rectores et propharinos Principes.Non enim loquitur christus HoIA Ecclesiasticis unde nec ad solas quos nunc dicim' Ecclellasticos pertiment uerba christi,sed suis omnibus loquitur:Scitissaequit quia primox cipes
232쪽
ripes gentium dominantur eorum, Crc. uos autem qui mei estis discipuli,non sic. Principes gentium qui ignorant Deum, uos autem non instar illorum, qui Deum ignorunt, sed uelut in oculis communis Domini, super construos et confratres uestros,non ad uestrum,sed adeo. rum tantam utilitatem, er commanis Domini gloriam, principatum ac primatum uestrum
exercebitis maec omnibus dicta sunt, quι chriastisiubesse uolunt magisterio, eius esse disciapulimon duntaxat dictum est summo Pontiami, et alijs Ecclesiasticis Praetutis, neq bolum. modo ad Ecclesiasticum Primatum pertinet, sed dictum est etiam Imperatoribus, Regibus er alijs Priscipibus christianis,ad omnes perati et qui christi sunt. Vos inquit mei siciliacet, quos tantum distinguit a Gentibus ignos rantibus Deum.Haud quaquam ergo hisce erabis prohibuit cHRISTUs inter suos Ima peratores, Reges Cr Principes, neque uoluit omnes esse pares,aut nullum super alios praeacipiendi aut obligandi potestatem habere, sed cum ea, quae a D E O funt,ordinata sint, xoluit etiam regnum suum esse ordinatum, ne esset Baislan confusa absique uilo ordione. Vnde quo omnia ordinate agerentur a nobis, uni autoritatem praecipiendι Cr mano
dandi commisit super omnes: uni dixit, ut
233쪽
INTERROG. VEL s. PROP. regeret uniuersum ouili uam,quem uoluit sis perintendere Escles, membris uniuersis, tam prophanis magi iratibus,ac ossicijs,qui sacris,
ac omnes in uniuersio orbe terrarum modo ,παtra domum Ecclesii aut huius regni sui limites continerentur) obligauit coram Deo,ad huius obedientiam. Ex quibus peripicuum euadit, Saluatorem discrimen quide habuisse Regii rum mundi,quae adhuc concluduntur in infitialitate ,Cr Regnorum Adelium christianorum, item Regum Gentium, et principum cbristia
Orum,uerum primatum ac procerum chriastianorum, tum Ecclesiasticorum quam prora phanorum in bac re disterentiam nulla reliquiso sesed omnes in regendo eisde conditionibus adastrisxisse,ne uidelicet oranice regere ut principes Gentium. sed cum baec nihil faciant aduersus primatum Romani Pontificis, quem chriostus nonfossim non inhibuit,sid insuper fundouit m confirmauit quid est quod Vesus Nee tantopore urget Quod autem deinde dicit christum ostendisse per hoc,quod ait: Regnum meaum non est de hoc mundo,dsimilitudinem Rognorum mundi buius cuiusimodi suu esse negat, per iam citata uerba christi=er administrationis Ecclastis,quods illa diuersi musint, imo eoametro quodammodo pugnanti quid verritatis habeat iam excutiendum est.
234쪽
Et quidem si accipit disiimilitudinem admianistrationis Ecclesiae, CT Regnorum huius mun di, hoc est, Regum et Principum lamellum geotium,nihil agri contra nos, in iam dictum sit,
christu uis praescripsiisse,ne tali modo primata.
gerant ac principatu inter christianos adminia strent,quemadmodu faciunt ethnici inter vos. Illam enim disimilitudine libenter concedimus, cu illi orannice ad suam ipsiorum comoditatem, non aut ad comunem suorum subditoru utilitatem regat, aut potius uiolenter opprimant sibi subiectos,quod christiani facere prohibentur. . Si aut facit disimilitudine administrationis Eeclesiasticae, et Regnora muridi huius,ut per rogna mundi huius intelligat regna christianoruRegum CT Principum,sic quantum ad regendi
modum,nimira ut no sic regnent,quemadmoda Reges Gentium,Deum ignorantium,nullam uolait christus esse dissimilitudinem inter regnamudi,Cr administrationis Ecclesiasticae. Etenim ετ qui primus tenet in Ecclesiastica administratione, Cr etiam qui in seculari,non debent fuissubditis dominari,quemadmodum faciunt rime es Gentium Est tamen inter eos tantum dissimilitudinis,quod seculares Principes non se Rom. 13. ne causa gladiu portant, quod Dei ministri sint, uindices in ira eis qui male agat. Hunc vero gladium iubentur Spirituales et Ecclesiastici Priuo cipes
235쪽
eipes recondere esu uagurum,cim petro dictu est . a christo: conuerte gladium tuum in locum suum. Habent tamen nihilominus etiam gladiaumstiritus,quod est uerbum Dei, Cr metuena dum omnibus valde mucronem excommunicaationis, quem non sine causa uibrent sen peruic ces er rebe es contumacesq etiam Principes,
Reges Cr Imperatores, quemadmodum supearias sertum est. autem christus ait Regnum suum non esse de hoc mundo, Regnum suum, a regno hominum distinxit,quia Regem si esse testatus est,qui se regem non negauit. R gnum ergo suum fatetur, sed dicit non esse de hoc mundo,id est,de urbitrio uel placito icto, rum,qui untis hoc mundo,non de magnitudia ne ciuitatum,uel longis tractibus terraru, non de multitudine er fortitudine militum sexienotium,vel sangum praeliorum,nibit huiusmodi quaerit regnum meum. Nam si Regnum meum effet de hoc mundo, ministros de hoc mundo pro me decertantes haberem. Et quoniam nulli se a de hoc mundo minister,nullus est qui de hoc intado pro me decertet, ideo regnum meum non est de hoc mundo. Non tamen ait:Regnum meu non
est is hoc mundo. Excelsius quippe dominatur riregno hominum,er eui uult dat illud, er totious mundi gubernator er Dominus est. Per me inquit Reges regnantita ligum conditores tu
236쪽
PROPUGNATIO. ios a decernunt. Per me Principes imperant,et potentes decernunt iustitiam Non'potestas γα Rom. 13 quit Paulus)nist a Deo. the autem a Deo sunt, ordinata sunt,itas qui resistit pol stati, Dei ordinationi resisti soni autem resistunt, ipsi sibi , ,
damnationera acquirunt. Omnis inquio pote- fas tum Ecclesiastica quim secularis a Deo est, liseo ordinatu esse debet,ab Baba Ionica cofusione o quicunq; huic pote Lati res it, Dei
ordinationi resistit,er sibi damnatione acquiarit. Licet ergo chrritus dixerit,Regnum suu noesse de hoc mundo udquay tamen regna huι' mundi denegauit,aut malu esse dixit, Cr reprobandum ed asserens regnum suum non esse de hoc mundo,insinuauit aliud esse regnum, quod esset de hoc mundo,quia in hoc mundo quia rein gnum hominum, in quo tamen uti dictu est exacelsus dominatur,cr cui uult dat i d. Menis quoniam canone Apostoloru sa. ciis tui, ipsius uerba canonis subjiciem'. Ita enim habet Episcopus,aut Presbyter,aut Diaconus, qximilitiae uacauerit, Cr xl utrumq- retinere voluerit tam Urcium Romanum quam functi nem Sacerdotalem, ponstor. inlae enim caesis LV risis sunt,caesari, CT quae Dei, Deo. Rationabilis est hic Cunon, obseruatu necessarius. Si enim iuxta praesicriptu canonis So. oportet Episcopa agi Prestseru uacare,et coino a modum
237쪽
INTERROG. , ELI. PROP. modusesie exhibere usis' Eessiasticisino oportet eosdem, publicis se administrationibus imis
mittere. t multo minus militiae uacare, et mulvtriis retinertitam oscium Roman m, quam functionem sacerdotalem. Nemo enim potest duobus Dominis feruire, iuxta praecept in D'minicm. Porro quemadmodum Episcopa aut sacerdos peccator, non continuo propter peccatum amittit ordimis fui autoritatem, ut superius comprobatum est, ita uacans militie,
er ingerens se publicis adnitimiitrationibus,peciscat quidem, agit aduersus bos scrutis imos canones, quia impeditur ne positi si comm dum exbibere usibus Ecclesiasticis, nihilominus
tamen donec toleratur ab Ecclesia, remanet in eo sacerdotalis dignitatis autoritas, sic etiamst Romanu3 Pontifex, licet utrumque officium reis tineat, tam Uicium scilicet Romanum, quam fune Iionem scilicet sacerdotalem, non tamen idcirco continuo Primatu priuatur. Et licet stimulchra sacerdotali functione retineat osci, um Romanum,potest tamen nibilam mus se commodum exbibere usibus Ecclesia licis,st ea quae 1pectant ad facerdotalem functionem, per si
metipsum:ea uero, quae ad oscium Romanum, per alios ad hoc peculiariter designatos, exeraceat. Sic enim me commodum usibus Ecclestia
sticis exhibuerunt post Uluestrum sanctifimi
238쪽
PROPV GNATIO. to doctifimi quis Pontifices Leo, Gregorias, o alij quam plurimi. Quod autem dicitur: Que enim caesaris sunt, caesarcer qllae Dei, Deo,nibit nobis obstistit, primo quidem,quum non per seipsum Osescium Romanum debeat administraresed per alios, deinde quia oscium Romanum quod aera nisi, ut, iam de Ut esse caesaris, ab eo nimiarum tempore,quo ingressus in Ecclesiam conastantinin Imperator, Romani imperij domiciotium,Petri successoribus, cr ouilA christi reactoribus cesiit. Probe siquidem intellexit fucr ' istam er christi fimus Princeps, quippo qui christianis dogmatibus iam erat imbutus,
er diuinitas etiam illuminatus,non couenire, ut illuc Imperator terrenus haberet potestate, παιι Imperator coelestri sacerdotij principatum, et caput christianae religionis instituit. Et quiadem qdiu Ecclesia laborabat penesub continua
pressiuriser afflictionibi ub potestatibra b ius seculi, glustre nudos habuit, y siculo ignobiles,contemptos et hvmilis, 1 diu pene certo uitae et temporaliu bonorii pericula,christianum nomen aut accipiendu aut retinendu erat, i diu inter se homines, christiana lila unionem et concordiam mutua feruabant,ut religiosi subessent autoritatiunt' cupitis,et ueluti Patrisfamilias,
239쪽
rat, quo christi Ovili hi familia asscribercturi non dedignarentur,eius Pastori et rector qua-
tuuisfecundu secutu humili er abiccto, eiusq; sacrosanctae autoritati propter christust humiliter subdere. At ci; placuit christo,pace dare Eccle suae, cu eius fores pandere, Cr pasim in ea
introducere uniuersos, etiam butus seculi potestates,Reges, Principes, regnas, et Imperi noignorauit ide, conscius infirmitatis humanae coscius arrogatu er superbiae humanae sacrosanctae illi autoritati, g Petro Crsuccessoribus eius comiserat,etia alia ratioe prouideri oportere, quo maneret tu, no folis Sanctis martyribus,tio
soli7 humilibus er abiectis secuta secutused etia iecularibus hominibus seculi potestatib',et qui
auro et purpura superbiat Imperatorib',Regibus et Principibus uenerabilis,etia metue da nocentibus, sceleratis et transgressioribus,quo romaneret, Ilibera,Cr efficax sup uniuersa me bra Ecclesiastici corporis,ctius. ipsos Reges et Principes. Ut itas ratio amplius no strabat, fac sanctae eius autoritatis Sede, g urbe isti Romam,diuina elegerat prouidentiasseruire sic
Dria Princtu aut Imperatoru imperis,ne fr
240쪽
PROPUGNATIO. toste cu id res exigere Cr Ecclesiae necistitas postularet,no posset caput Ecclesiastici corporis, sua me a cotinere in oscio,no posset in Imperatores,Reges Cr Principes,si supra se superbe efferentes,exercere libertate districtionsi Eecles astic ita eade ordinante prouidetisfactu est, ut mox data pace Ecclesiae, tiss eius foribus, pro admittedis pasim omnibus,π ni primis imgresso in eundem constantiano Imperatore qui Romani Imperis domicilia,Petri successoribus contradidit,quemadmota ei de Costantini donatio facta Romanae Ecclesiis testatur ut eus Eccle' er lilius Poti ,pro coercendis etiam rebellibus,ditionibus secularium potentatuum praesideret, quas donante primum constantino, cr deinde alijs quos Regibus acceperat.
rum conciliorum autoritate. Sexto,au credat 0ecumenica, ri
te cir te itis, indicta,in definitioni,
hus ide cocernentibus, a tota Ecclesia postea receptis, uri j erro se, aut eiusmodi definitiones rursum iu durbium reaocari,aut dissutari licere.