D. Ioannis Slotani Geffensis ... Disputationum aduersus haereticos liber unus; in quo sub propugnatione articulorum Iusto Velsio Coloniae propositorum omnes fermè huius seculi controuersiae discutiuntur. ..

발행: 1558년

분량: 936페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

INTERROG. VEL g. PROP. primis uis extremis, bimet no diserepantibus, de incremetis triticeae institutionis i triticei quoque dogmatis frugem deinctamus,ut quum ali quid ex illissem num primordijs, accessu temporis euoluatur, Cr nunc utetur excolatur,nihil tamen de germinis proprietate mutetur,als datur licet species rina, distinctio, eadem tu men cuiuss generis natura permaneat. Absit eonim,utro stat a catholici sensus plantari in carduos spinasq; uirtutur.Absit,inquum,ut in

mi furculis, lolia repente ais aconita prouenia ant. Quodcus igitur in hac Ecclesia,Dei agriis cultura,Fide patrum fatum est,hoc id Aliorumdustria, decet excolatur, er obferuetur, hoc idem fore aetate maturescat,boc idem proficiat et perficiatur.Fas est etenim,ut prisca illa caelostis Philosophiae dogmata,processu teporis exocurentur,limentur,poliantur,sed nisus est, ut comutentur,nefas ut detruncentur,vi mutilantur. Accipiunt licet euidentiu uccidistinctione, sed remeant necesse est planitudinem, integrio tutem,proprietate. Na I semel admissu fuerit, haec impiae fraudis licentia,borreo dicere quanatum excrndendae uis abolendae Religionis perieuia consequatur. Abdicatu enim qualibet para

272쪽

PROP vGNATIO.' sa ubdicabatur.Porro auisingulatim partibus cpudiaris,quid aliud ad extremum sequetur, nigni tota pariter repxdiatur sed et e cotrusn

uitia ueteribus,extranea domesticis, pro frana sacratis admisceri coeperint, prosi ut hiemos in uniuersium neccme', ut nihil positae apud Ecclesiam relinquatur intactu u illibatum,nihil istegm,mbit immaculatu, sed sit ibi.

dem deinceps impiorum ac turpium erroru tua panar,ubi erat antea eastae Cr incorruptae s crurium ueritatis. sed avertat hoc a suoru mentibus nefas,pietas duim is bis potias impi rufurori christi uero Ecclesia,fedula er cauta depositora quise dogmatu custos,nihil in his 1 permutat,nihil minuit,nihil addit,non ampxtat necessaria,no adponit superstu no amittit sua,non usurpat aliena,sed omni undustria hoc unustude ut uetera meliter sapieterii tractandos qua ista sunt antistas informata et inachoat accurret cir potius qua id expressa et enucleata,coseolideo eis qua tu confirmata

et definita,custodiat. Denis quid ung aliud cociliora decretis enisa est,nisi ut s antea simplis

citer credebatur,boc ide postea diligetius credereturis antea lentius praedicabatur,hoc ide postea instantius praedicaretur,s antea fecuri' colebaturiboc ide postea follicitius excoleretur.

273쪽

INTERROG. VELI. PROP. corum nouitatibus excitatu, conciliorum suos rum decretis, catholicu perficit Eeci uos ut

quod prius a maioribus, sola traditione fusio

pera hoc deinde posteris,etiam per Scriptura chirographum corinaret,magnam rem summum, paucis literis comprebendendo, Cr pliarumq; propter intelligentiae lucem,non novum

Fidei sensium, nouae appellationis proprietate signando.Fluctenus illa. Nonsolam ergo illae censendae sunt d finitiaones Fide cocernentes,m propria ad ea perat mentiquae Apostolorum symbolo comprehenaduntur,verim etiam e quae patres contra haeae reticorum importunitate pro explicando Umbolo Apostolorum n Oecumenicis cocili' deis terminarunt ac definierunt. Quod nulla plane impudentia, sed nec italesumma adacti fece runt,non quasi ut Vel ius eis adscribit non essent contenti his quae Umboli ambitu comprehenduntur,nesseta quod dici foliotransilia entes,nouos ubinde Fidei Articulos, tanquam Apostolis longe sapientiores,procuderent, noque pro distracta finitas, confusam infinitamoque Fidem mundo obtrusieruntsed quod ex Aapostolorum Scripturis er truditione a maioria, bus acceperantiboc posteris,etiam uti dictum est per scripturae chirographum consignaret, .am rarum summam, paucis literis conis prehendu in

274쪽

d PROPUGN ATIO. ras prehendentes,Cr pleruns propter latelligentiae lucem, non nouum Fideisiensium , nouae apa petationis proprietate Rnantes. Quantum ad quartum attinet, quid nos per Ecclesiam Iintelligamus,ex superioribus const

hit 'M non sit necesse eadem toties re

petere: nec dicimus Ecclesiam, Romanaesubdita esse drannidi ut Vesus ait sed regimini.Porro eu,quae deinde nugatur,de suo isto vero α menico concilio a christo sendicto, em decretuae definitionibus istius certi mis ueri misqcr quod horum labefactandorum gratia, nulla disputationes iustitui pinant, sine grauillimo scelere ed haec inpliciter recipienda esse, σει nihil prorsus faciunt ad propositum. Non habere nomen vel rationem concilij uilo modo potest,ut diximus, er alia ratione his de concialijs loquimur, qxemadmodum etiam superius ostendimus. Vnde quae deinde cr contra concistia nostru oecumenica tanquam Pseudooecu me . nica ab Antichristo indicta,er contra Antichristianossopbistas garri tanquamsulsa σ cono tumeliosa contemnimus ac ridemus. sed er vianum est quod somniat de concilijs,in quibus coaplures ub uno capite christo, eius1piritus ast u unanimi consensu Episcopi coactisu

rint,σc. Non enim possunt ulla oecumenica cocilia, aut legitimi cogi in unum, aut pacisce et Q, s concor

275쪽

eoncorditer terminari de absolui ab uisibilie ste. Quod si quae inquit) eiusmodi sint vanodi, in quibus, σ non proprie oecumenio uocari queant concilia, complures tamen sub uno capite christo, eius Diritus instinctu, unanimi confinctu, uere pij er religiosi Episscopi, se er fratrum loco bobentes, coacti sunt, er sacrarum literarum nembique DEI, certifima adbibita norma, de controuersiis nonnullis in rebus Fidei er Rotigionis exortis, spiritu facto intus etiam ipsos docente qui talibus er simplicibus adesse gaudet,refugit aute impios er subdolos constitu

runt decreuerunt,quis quaesio christianus,mpiae mentis homo, non plurimum ijs tribuat' ino non eorum talium uocem,tanqua Dei aramplectatur s sed quoniam dubitari potest, an iis tegra Onceraque ut nibu ijs detractum, nihil additum, nihil immutatum It ipsiorum ad iios

pervenerint decreta, er omnimo de bomi num factosa ibili dubitare, nec impium, nec Horeticum sit, nihil tutius esse videtur,quam om De Diui' nia absolute ad praestanti fimum ut inquit Dio o κ Areopagita ueritatis canonem ,sacra nimirum Cr diuinitus tradita oracula quae eo D. peei.c is sti Hiem dubiae substantia esse,uierat. e. 'ipsio proημηciantur explorare,omni tamena. adhibita reuerentia ment pybriust, ex qκ

276쪽

PROPUGN ATI o. ras in iijs conueniunt, ut certae exploratis mei, O indubitata amplectis quae uero parum coli

gruant, ea aspecta habere, quod si quae etiam

cum his, pugnare man ste depraehendantur, intrepide, ut praecepta er doctrinas hominum, re cere. sactenus Vesus. Principio coma

monstret nobis Vesus ex ullis historijs ullum tale concilium,in quo sub inuisibili capite christo absique ut bilis capitis praesidentia , aliqua sint decreta aut definita. Deinde er si tali concilium demonstrare posset, non tamen in eodem Episcopi omnes essent pares. Denique Ostiae dicit vel us,dubitari posse, an integras cerique , ad nos peruenerint decreta ita, nec impium nec Haereticum esse, de hominum facto fallibili dubitare, ut per hoc ianuam caperiat cunctis , contradicendi decretis legio

timorum oecumenicorum conciliorum, ac ea

hi dubium reuocandi omnibus liberum faciat potestatem. Quod autem dicit sacram scripturam, verabums Dei certistam esse normam, finienduarum controuersiarum,in rebus Fidei erReligio 'nis ut um est,cu magis idonea fit, er escatior Eccles istae traditios autoritas hire dubia,aut quacus excitata controuersia,ad Fidem Cr certitudinemfacie um, g sint ipsie scripturae, que admosi supra omit . QMd aut adducit ex

277쪽

Dionso deDiui. nom. c. a. ibidem no inuenitur Nusquam enim in illo capite, quod duas parte complectitur, iuuenies, sacra diuinitus tradita oracula a Diona m appellari praestant imum veritast canonem. Adducit quidem obiectione, quae contra prius dicta suboriri poterat. Die

rei enim fortasse qui1piam, quod exhuismodi

denominationibus toti Deitati ad cribendi confusis induceretur contra laconfusam diuinara personarum discretionem, errosii videtur e rum sacra disti nctio. Ressondet Diondi Geuna qui talia objceret, nequaquam ueritate subniaxum es, neq; alios is eam inducere pooesii tentium,qu)dueritatem tueretur. Nam quiadem inquio est,qui omnino sacris Scripturis res stat, longe omnino aberis er a Fbilosophia nostra, ac nistici curae sit diuina sanctarum lia terarum sapientia, quomodo nobis erit curae, ipsium ad castissimorum eloquiorum scientiam adducere sin uero scriptu sanctae ueritatem intuetur, ista nos quos regula Cr luce freti,adrationem pro viribus reddendam, nusquam deo clanando per genus. Haec iae. Dicit se cum illa, qui sacrae Scripturae ueritatem recipit er admittit , eadem quoq; regula er luce stetum ac furinisum, rationem eorum quae dicta sunt illires diturum. At hoc non est dicere,fueram script rara esse praestantissimam geritatis canonem.

278쪽

PROPUGNATI o. rarer ni hil tutius esse uideri,quam omnia absiolaia

edictum Curionem explorare. Non enzm contiis

mosequitur,sacra scriptura est Regula et lux ergo est praestantsima regula, Cr praestantissima lux,cum iuueniatur regula praestantior certior ueritatis, quam sit sacra scriptura, nismirum Ecclesiasticae traditionis autoritas, Crer lux multo praestantior, quam fit sacra Scria plura,nimirum Dominus noster Iesus christus, qui est lux vera, quae illuminat omnem hominie

uenientem in hunc mundum.

Sed iam excutiamus quod adducit ex primo eq. Eccle Hieri Cice nimira diuinitus tradita oracula etiam Ecclesiasticae Hierarctissubis

stantia esse, ab ipso pronuntiantur. Haec Veia M. Dioni us uero Ili babet.substantia acerdo, iij nostri, scriptura sacra est,nobis diuinitin tradita. Quod tantum est,usi dicatur Fundamenae tum cr basis,nostrae sacerdotalis funetionis, est Scriptura sacra, reues te duritu sancto nobis diuinitus indulta. Sed reliqua audiamus quae idem sacratus nater Diondisius ibidem cotinuo scribit:Porro moquio huiusimodi plena uenerationis eloquia diacimus, quaeq; a Beatifimis Putribus nostru a quibus sacris mysterijs imbuti sumus sanctis catheologicu commendata sunt libris. Ac

279쪽

INTERROG. VEL s. P op. praeterea , quaeqge ab eis insinctifimis uiris,

sacratiore er purgatiore ex propinqua quo dammodo coelesti bierarchiae doctrina, fanacti duces ac praeceptores nostri didicerunt, erex animo in animum medio intercurrente

uerbo, corporali quidem , sed quod carnis ponitus excedat fensium stie literis transfusa unt. Et ipsiquos: sanctifimi Principes nostri,dum sacra publice agenda iustituerunt, non apertis ac patulissensibus,sed signisAngustioribus reuodiderunt. Est enim non omnis sanctus,nes omanium scientia est,ut acra testatur eloquia. Ne cessario stag, primi isti nostri sacerdotalis murineris duces, cum ex ummu uperstutialis Deiotate ipsi uncti muneris plenitudinem perceps sent, er idipsum deinceps proferre Cr propagore,u diuina bonitate misi essent, is stis ut qui tras sent in Deu) posteros ad diuina prouebere afutim cuperent, uisibilibus signis coelestia suis

cramenta texerunt,varietates ac multitudine, quod unicum est er collectam,tradiderunt. Min humanis imag:nibus res diuinas, materiali

busique figuris, spiritualium mula tutem, atquem ijs quae nobis siuni familiaria, summa in C super ubstantialia, partim scriptis, partim non scriptis institutionibus suu iuxta quod acraedelarunt leges nobis tradiderunt, non modo propianae multitudinis causa, cui ne ipse quia

280쪽

i p RopvGNATIO. Iasdem se est gna contingere, uerum ob id quouque,er caet. sed Cr in principio capitis scribita ad Timotheum is haec uerba. Obserua diligenatius,ne sancta factorum e stras, neu prophanis luminibus uiolanda permittas, vertim reuerein

feris magis,occulti s Dei in steria, piritualiabus lauisibilibusq notionibus honorabis, atque intemerata sic ubis,nequaquam ea pasta rudibus tradens , sed sanctis solis, sanctarum rerum intelligentias, sacratius pandens. Et cap. 7.parte 3. Escientes inquit consecrationis preces, fas non esiscripto interpretari, nes, ipsaru aracum, iue istas quae in his ex Deo fiat uirtutes, esicreto in publicum terre. Sed cuti nostra habet acrosancta truditio, ubi eas secretioris' intastructionis' hau feris,atq; ad sacratione babitu, paciore intelligentia diuino amore sacri'

actionibus consummatus euaseris ad suprematu ar scientiamfubueberis, diuina luce rudiaatus. Hactenus ille. Ex cuius verbis costat praeter sacras Literas,alium esse doctrinam traditionis Ecclistasticae,quae a sanctis ducibus ac praeceptoribus, ex animo animum, medio intercurrente

uerbo, ne literis transfusa est,Osumma in cisupersubstantiali partim scriptis, partim non seriptis institutionibus, iuxta diffinitionem sauerarum legum, Apostolos nobis tradidisse, ne is ignis diuina m steria paesierent, er mania

SEARCH

MENU NAVIGATION