장음표시 사용
141쪽
et a De Ioela Theola eis linguarum , donum Prophetiae , & donum miracu
lorum &c., quae scilicet non ad propriam, sed ad aliorum utilitatem divinitus conseruntur: alterius vero generis sunt tam gratia actualis, quam habitualis seu sanctificans &c., quae scilicet cedunt in honum illorum , quibus conseruntur: Quod autem Ap stolus dum Thessalonicenses admonet, dicens : Spirialum nolite extinguere, nomine Spiritus intelligere minime voluerit personam , Sed tantum dona Spiritus Sancti, patet manifestissime : nam ibidem imme-
data, ut dictum in responsi ne , primario conseratur a Deo ad promovendam aliorum salutem & rratum faeiens ad promovendam salutem propriam illius , cui consertur et & generatim gratiae gratis datae possunt subinde reperiri etiam in Impijs hominibus, ut patet de Balaam & Caipha, qui uterque. quamvis scelestis & impius, pr phetavit: ille Numeroz. apitisa I. iste autem Ioauo. cap. Is . his notatis gratia gratum Deians de qua proprie agunt theologi , est danum supernaturale gratis a Deo concessum in ordine ad obtinendam & promovendam
vitam aeternam : dicitur autem donum supernaturale , ut distinguatur a donis, qliae natu tam . creati hominis & angelorum consequuntur , quae pari-tra gratis conseruntur omnibus;
set , vel ut esset vivens, ratione praeditus , ingenio pollens &e & dividitur communiter in gratiam eonditoris , &gratiam Salvatoris et Prima est donum supernaturale primo homini , & angelis in statu innocentiae ad perseverandum iaoriginali jusritia gratuito divinitus collatum : si enim, ut I quit S. P. Augustinus in cap. II. de corrept. & gratia , quem librum Norisius noster aureum appellat, & elaυem, qua uui versae doctrinae Augustinianae secretum Ieseratur , υel angelo
υel homini hoc adjutorium defuisset , sunt verba S. P. Augustini , eum pνimum facti sunt
quoniam non talis natura facimerat, me sino diυino adjutorio Posset manere , si vestet, non utique sua eulpa eeeississent . Altera autem , quae etiam sim
pliciter gratia Christi appellatur , est donum supernaturale
Intuitu meritorum Christi h Diuiliasu by Corale
142쪽
Melis L cap. II. 'diate post verba allata subjungit, Prometias nol
le sρernere, omnia autem Probate, quod bonum est tenete. Ab omni SPecie mala abatinete vos . Quae profecto nullam plane relationem habent cum intellectu, quatenus iste interius a Spiritu Sancto ilia lustratus apprehendit ea , quae credenda sunt, sed Potius cum voluntate, quae adjuta ab eodem Spiria tu bona approbat, & mala refugit; ac proinde nulla prorsus ratione ex allato Pauli testimonio merito
inferri potest, quod fideles semper habeant interius
mini lapso gratis a Deo collatum in ordine ad operandum suam aeternam salutem e Prima voeatur in scholis nostris Ru xillum sine quo non , & dabat posse perseverare in accepta iustitia; altera autem vocatur a
filium quo, eo quia dat ipsum velle & operari r sicuti explicat s. Pater Augustinus Ioc ellato dicens Prima est qua fle..t komo habeat iustitiam si velit ἔ reeunda autem plus pin tere, qua etiam fe , ut velit,
eaneoque ardore diligat, ut ea nis voluntatem contraria eo e riseentem voluntate spiritus
vineati Jam vero gratia Ista dividitur in aetaealem fic habiaeualem. Gratia actualis secun
consistit in activa qualitate quadam animae impressa ἔ S secundum neuteri eos complures est ipsa Dei voluntas & misericordia nobis Inil me praesens & Salutares in nobis operans est. eius , atque ex nostro Lauren tio Berti est motio supernatu ratis, qua mens coelesti lumia ne illustratur & voluntas in spiratione sanctae dileetionis ad bonum excitatur et Habitualia autem quae etiam gratia sanin et eans vel justificans vocari solet, est donum Supernatura Ie animae inhaerens, quo sorinaliter justiscamur , Ac in filios Dei adoptivos atque haeredes aeternae felicitatis sublevamur per Spiritum Sanctum inhabiis tantem in cordibus nostris: rurissus gratia actualis dividitui iaraevenientem & subsequentem 2 gravia praevemens , quae etiam exestam , dc operans appellatur est, quae praevenit quem-eunque bonae Voluntatis mois tum r subsequens vero quae etiam adjuvans & cooperans Vocatur ,
est illa , quae primum illum hois
nae Voluntatis motum a gratia praeveniente excitatum subse
143쪽
sibi assistentem Spiritum Sanctum , Ope cuius certo, S in fallibiliter ex Scriptura sacra percipere possint omnia, & singula fidei dogmata . Ad alterum dist. Spiritualis homo judicat omnia ludicio approbationis , sive discretionis cone. judicio auctoritatis sive definitionis nego . Imprimis Ρaulus in I. ad Corinth. cap. 2. distinguit duplex fidelium
genus, unum eorum , quos Spirituales nominat, alia terum autem illorum , quos vocat animales t illos
Porro, quos Spirituales nominavit, indicat in eodem
luntas in bono proposito sit - natur , ut illud actu perficiat rde priori legitur in psal. y 8.
v. II. misericordia ejus Fraeveniet me et de altera autem in Psal. 1 1. U. 6. misericordia ejus subsequetur me & utramque postulat Ecclesia in colle is cta domini eae VI. post Pente costein his verbis Tua nos quae sumus Domine gratia semper I r.eυeniae is sequatur et porro autem gratia praeveniens dicitur primo excitan , quia hominem nihil boni cogitantemper immissionem sanctae gogitationis & p ij desider ij ad bonum aliquod opus excitat e &secundo operans, quia sine nobis volentibus bonae voluntatis affectum piuinque des laetium inspirati deinde gratia subsequens vocatur primo etiam ouvans , quia dum bonum aliquem effectum Volumus , nos adjuvat ad illum firmiter v lendum et & secundo cooriran3 quia ad eundem effectum op re complendum nobiscum cooperatur , atque ideo ab aliis
consuevit etiam coneomitans ainpellari r quae omnia complecti. t ut S. P. Augustinus in lib. delibero arbitrio & gratia cap. 17.
dicens ut ergo υelimus sine nobis operatur : eum ἀμtem volumus et sic volumus , ut faciamus , nobis eam coopeνatur c e
men sine ilio υel operante ut velimus , vel eooperante eum volumus ad bona pietatis opera nihil υalemus . Praeterea celeberrima plane est in scholis divisio gratiae actualis , qua alia dicitur gratia sufficiens alia vero gratia escaxe & utraque a diversis theologis diversimode etiam definitur e nam primo quod spectat ad gratiam sussicientem Molinistae docent illam esse donum supernaturale , quo datur voluntati posse agere ita expeditum, ut suis viribus in actum etiam prodire valeat sis
144쪽
capite sub nomine persectorum , de quibus vers. 6. iam dixerat: Sapientiam autem loquimur inter Perfectos 3 sapientiam autem non hujus mundi: & ani
males comparat paulo pOStea cap. 3. U. I. cum car
nalibus , de quibus inquit: Et ego fratres non potui vobis loqui quasi Spiritualibus, sed quasi carnalibus tamquam parvulis in Cristo lac oobis potum
dedi non escam: nondum enim Peteratis: & postea VerS. 2. Subiungit: sed nec Potestis 3 adhuc enim
ne alio supernaturali adjutorio reconLra vero Nostrates , & di vi Thomae discipuli omnes ajunt eandem esse quidem donum su-Puraaturale , quo uibuitur voluntati posse agere , sed ita , ut ad actum requirant aliam gratiam efficientem , ac propterea vocant illam adjutorium possibilitatis non autem operationis , & docent unanimiter vocabulum istud sVeiens accipi debere theologice , non ve ro grammaticaliter et sicuti exisplicat Franciscus Zumel in di
dicens Quod auxilium sane non dicitur sussciens , ut nomen grammaticaliter bonae , quasi seipso et omni alio repulso non
solum habeat υim agendi et operandi , sed eam exerceae rnam id videtur terminus ille susciens importare grammatiaeaιiter ; sed solum susciens
theologice, quia dat homini , ut Poι it agere , tribuitque ei vim
ria gratia esseax intrinsece . et determinans voluntatem Pedi modum aetus primi , et tunc homo est complete potens: proinde hoc sωnsu accepta gratia
suffieiena definiri poterit quod sit interius Spiritus Sancti do
num , quo voluntati tribuitur Vera potentia agendi, cui tamen voluntas humana resistit et atque hic propterea breviter notan
dum est, quod in scholis nostris ad bene operandum diastingui jam solet duplex potentia nimirum proxima & remo. ea , ut nihil dicamus de potentia remotissima , quae nihil allud est, quam physica & naturalis agendi vel non agendi potestas ipsi libero arbitrio necessario inhaerens ς Potentia pro xima est quando nulla alia requiritur gratia , ut voluntas
prodeat in actum et remota autem , quando ad operandum opul
145쪽
contentio nonne carnales estis, s secundum hominem ambulatis P igitur quando cap. 2. V. I 3. & l . inter utrosque hoc ponit discrimen, quia animalis homo nan Percistit ea, quae Sunt Diritus: Niritualis autem judicat omnia, O isese a nemine iudicatur : nihil aliud innuit, quam quod homo animalis , qui Secundum hominem ambulat, seu qui mente atque affectu adhuc infirmus, & terrena tantum , atque carnalia sapit, nondum idoneus est ad percipiendum altiora mysteria Dei, Seu sapientiam,
est vividioris gratiae divinar adjutorium et deinde quod spectat ad gratiam efficacem, con Sentiunt Omnes , quod sit illa , quae cum effectu semper conjungitur, seu quae dat ipsum velle , & perficere pro bona
voluntate e consentiunt etiam quod gratia ista efficax in statu Inhrmitatis , quo nascimur , ne cessaria sit ad operandum bonum t dixi in statu infirmitatis, nam D. Thomae discipuli requirunt illam etiam in statu naturae integrae & innocentis I mari xima vero deinceps est dissenissio inter theologos , utrum diacenda sit efficax ab intrinseco& ex natura sua i an vero ab
sensu voluntatis i sicuti etiam cum quaeritur quo titulo requiratur ejus necessitas s sic quantum ad primum Ludovicus M lina , a quo Molinistae suam habent originem, in celebri Tr statu , quem Concordiam inscii
psit, & quem Ulyssipone a no I s 88. typis vulgavit , docet
gratiam reddi efficacem ab aris bitri; consensu , & a determia natione humanae voluntatis, &Franciscus Suaresius , a quo
gruistae asseruit efficaciam gratiae repeti debere a congruis circumstantijs , scilicet ex eo . quod Deus gratiam suam conserat in talibus circumstanti js , in quibus praevidet per Scientiam mediam humanum arbitrium consensurum lare z ac
omnes propugnant nobiscum eandem efficacem esse ex i trinsecis suis , ita ut non nO-1trum arbitrium , sed Deus ipse operetur in nobis posse, velle,& perficere , libere tamen sem per nobis cooperantibus , cum
hoc tamen discrimine , quod illi eandem exponunt per physicam praemotionem , & necessariam esse existimant in qu
146쪽
Melio I. Cap. II. Iarquam ipse praedicabat inter perfectos et contra autem Spiritualis, & perfectus , id est qui in lege Dei cir
ca illa quae ad salutem necessaria sunt, jam est Sus ficienter instructus , non utique a Spiritu privato , ut Calvinistae frustra supponunt, sed ministerio ap stolico, sicut spiritualia , & quae ad Deum pertinent , ita etiam terrena , idest tam supernaturalia , quam naturalia omnia judicio suo discernit, non
vis hominum statu , praeterquam in statu naturae purae, quem Complures ex illis possibilem esse affirmaue, & quidem titulo essentialis dependentiae causarum Secundarum a prima , &snpremi istius in illas dominij; nos vero edocti a S. P. Augustino lib. q. contr. duas Epist. Pelagian. cap. s. dc alibi pas-Sim , gratiam istam nihJl aliud esse quam inspirationem dii
re faciamus , exponimus illam praecipue per victricem delectationem superiorem ad contrariam concupiscentiam , ex quant, ut tanto quidque veheme rius υolumus , quanto certius νquod bonum sit, novimus ; eoque delectamur ardentius ἔ ut
ait idem S. Doetor In lib. 2. de peccat. merit. cap. II. atque admisso supremo Dei dominio
tiali dependentia , edocti ex do
minica sententia Lucae cap. s. V. 3 3. non egent qui sani sunt
repetimus Gratiae istius neces ositatem in hoc tantum infirmitatis statu , in quo nunc nascimur , ex titulo Infirmitatis , laquam occasione peccati prImorum Parentum prolapsi sumus . de qua fit, ut justi etsi non terim latiore nune , verumtamen potentiore gratia indigent. ut affirmat S. P. Augustinus de Corrept. & grat. cap. II. ex quibus etiam consequitur, quod gratia ista sit medicinalis , &Sanans I ac propterea etiam non est eadem in omnibus , sed ii bet gradus suos et nec immeri to ς nam ut infirmitas est major aut minor, ita majoris aut minoris efficaciae postulat adjutortum ς Sc sicut concupiscen.
ejusdem rationis, sed varij; ita nec ejusdem rationis , sed varii sunt motus gratiae , quae nombis a Deo consertur , in remedium infirmitatis , de ad concu piscentiae contrariae motus irae.
147쪽
128 De Ioela Theologicis tamen judicio auctoritatis , S definitionis , quasi iI
Ia per seipsum didicerit, sed tantum judicio approhationis , & discussionis, quatenus illa non per seipsum , sed ex praedicatione Apostolorum primum edoctus fuit , ac proinde in hoc eodem seusu su jungit ibidem Apostolus dicens, se autem a nem ne iudicatur et quibus significat, quod Spiritualis , S perfectus a nemine jure reprehenditur , quia scilicet Spiritus Sancti gratia adjutus , sicut in lege
Dei persecte instructus est, ita utiam eandem Pe
Propositio IV. Medium aptum, & adaequatum , per
quod fidelibus omnibus certo innotescunt tam Sacra Scriptura , quam reliqui omnes fidei articuli est auctoritas Ecclesiae proponens aliquid ad credendum . Probatur. Ad constituendum medium aptum, & adae quatum per quod fidelibus omnibus certo innotescant tam scriptura sacra , quam reliqui omnes articuli fidei, quatuor requiruntur: nempe primum, ut a Christo ipso, qui solus est auctor nostrae fidei, institutum& determinatum fuerit: Secundo , ut sit ita notum omnibus , ut nemo plane ignorare possit illius existentiam e Tertio autem ut capacitati omnium fidelium proportionatum , & commensuratum fuerit : ac tandem quarto ut sit aptum ad tribuendam fidelibus omnibus certitudinem maximam de omnibus & sin
gulis obsectis fidei cs : atqui omnes istae conditiones
sariae sint ad constituendum medium adaequatum S aptum, Et fidelibus omnibus certo &itisallibiliter communicari Ua leant omnes & singuli articuli fidei, manifestissimum est: Ram primo eum Christus novam teis
gem instituerit ad salutem ne cessariam , necesse proiecto suit, ut etiam medium aliquod institueret , quo lex ista certo &sine erroris periculo innotesceret: deinde cum neminem p Orsus a via salutis excluserit ,
148쪽
inveniuntur manifeste in auctoritat Ecclesiae proponentis aliquid ad credendum : nam primo. Quod
Christus ipse auctoritatem istam expresse constituerit , ut ea mediante fideles pervenirent ad cognitioianem omnium illorum, quae fide credenda sunt, pamtet ; nam Maesa. cap. 23. v. 3. ait ad discipulos suos super cathedram Moysi sederunt Seriboe, 9 Pharisaei; omnia ergo , quaecumque dixerint vobis servate O Iacite: proseco autem quae alia ratio esse potest, cur Dominus ita asseveranter & sollicite jubet discipulis suis , ut servarent, & sacerent, quaecunque dicturi essent sedentes super cathedram Moysis , seu super cathedram veritatis, ut interpretantur Patres , Scribae Sc Ρharisaei, genus hominum , quos ibidem vers. 27. comparat sepulchris dealbatis nisi quia voluit, ut sicut in veteri lege , non Scriptura , non privatus Spuritus , sed Sacerdotes indicare debebant iudieii verit
tem Deuteron. cap. I7. v. 9. , ita etiam in lege nova,
quam ipse constituit, Sc acquisivit sanguine suo, Ecclesia docere deberet omnia servanda & facienda, sive quae credenda & agenda ipse praescripsit : idest ut esset medium certum , quo fidelibus omnibus tam scriptura saera, quam dogmata fidei uuiversim innotescerent Θ idipsum evincitur ex Episti ad Ephes. cap. 4. v. I l. & seq. ubi Paulus de Christo inquit S ipse dedit quosdam Apostolos .... alios Pastores ad
imo voluit etiam hane eandem legem suam manifestam , & notam fieti omnibus hominibus, necesse quoque suit, ut medium quo ad ejiis cognitionem per-veuiti possit I esset adea n tum , ut neminem lateret et Scadeo obvium & commune , ut Granium capacitati proportiona. tum existerete ae tandem ueesset ab omni errandi perieulo exemptum ς nam si medium quo nobis ecedenda innotescunt , quomodolibet sallax esset , &errori obnoxium , salsa etiam de
errori obnoxia esse possent om
nia it Ia , quae mediante eo fide apprehendimus, ut per se patet.
149쪽
consumalionem sanctorum in ostias minisserit in aedificationem coi Poris Christi : S ex I. ad Corinthia cap. I 2. U. 8. ubi idem Apostolus ait alii quidem Per Diritum datur Sermo saPieruiae, alii autem
sermo scientiae , alii inter Pretatio Sermonum et quom sum enim Spectat, vel spectare poteSt necessitas Pastorum , & Doctorum , quibus , ut Calvinus ipse fatetur lib. 4. Instit. cap. 4. q. 4. non PoteSt uΠquam earere Ecclesia Z quorsum Sermo SoPientiae , scienetiae Θ quorsum interpretatio sermonum Z nisi ut fideles circa ea, quae credenda sunt & agenda, ipsi instituant, & ut verus ac legitimus Sacrae scripturae intellectus, & sensus a falso et erroneo certo & in-
fallibiliter discernatur merito propterea in lib. 3.
adve . haeres. cap. 4. de Ecclesia affirmat S. Martyr Irenaeus in quem Αρostoli tanquam in depositorium
dioes Plenissimου contulerunt omnia, quae Sunt NemritatiS , ct omnis quicumque Oelit, Sumat ex ea PO etum sitiae . Secundo non solum doctis , & vario Scaentiarum genere praeditis, non solum probis & vitae Sanctitate conspicuis, sed omnibus plane Christianis etiam rudibus, cujusque status & conditionis , dum modo usu rationis gaudeant, & capaces sint adipiscendae salutis ex propria fide , adeo compertum est existere Ecclesiam , ut nullus plane eandem ignorare valeat: habetis Eeelesiam inquit S. Ρ. Augustinus de Unit. Eccl. cap. 2D. , ubique diffundi, ct crescere ad messem: habetis cloitatem , de qua ipse, qui eam condidit, ait : non potest civitas abscondi su-Per montem Posita et Usci est ergo, quae non in Gliqua Parte terrarum, sed ubique notissima rat .
Neque soli Christiani , sed etiam infideles ipsi , quibus lux Evangelii nondum affulsit, possent eandem sine magno labore detegere, dummodo annuntiantihus sibi fidei veritatem sponte aures Suas non Occlu-
150쪽
derent : est enim talis ejus Vlendor, ut observat modo citatus S. Doctor in lib. contr. Epist. Fundamenti cap. . ut cum omnes haretici se catholicos diei uelint , quaerenti tamen alicui, ubi ad catholicam eon. ueniatur P nullus haereticorum uel basiticam suam , vel domiam audeat ostendere . Tertio auctoritas Ecclesiae in proponenda , & exponenda scriptura Sacra ,
S reliquis articulis fidei est etiam capacitati fidelium maxime commensurata : nam primo, ut notat
S. P. Augustinus loco modo citato turbam quae sicut in omni alia societate , ita etiam in illa Christianorum maximam partem constituit, non intelligendisioacitas, sed credendi simplicitas tutissimum facit: deinde ad cognoscendum dogmata fidei per auctoritatem Ecclesiae proponentis aliquid ad credendum , nihil aliud requiritur , quam ut fideles Pastores SuOS , quos Christus ipse dedit in opus .ministerii, au diant ; idest animo recto atque docili excipiant, quae ab Ecclesia ex credeodorum, & agendorum resulis , Scriptura nempe , & traditione tanquam divinitus revelata ad credendum proponuntur et quod prosecto sicut in omnium potestate positum est, ita nullius plane, qui ad usum rationis pervenit, eXcedit capacitatem. Tandem quarto Auctoritas ista est etiam medium aptum, & adaequatum ad tribuendam Christianis omnibus certitudinem maximam , quae in hac materia haberi potest, de omnibus , & singulis objectis fideir nam Ecclesia proponens aliquid ad scredendum non potest errare, igitur qui credit Ecclesiae proponenti aliquid ad credendum , habet hoc ipso maximam certitudinem de omnibus. & singulis objectis fidei: antecedens patet: nam Math. cap. I 6. v. I 8. inquit Christus S re hane petram aedificabo Ecclesiam meam, O portae in eri nore praevalebunt verσω eam, & cap. ultimo v. ZO., ct ecce ego