Disputatio academica de Amoso

81쪽

inquit, ubi quondan Nabal Carmositas Dia, nune iam a Carmelia nomine etae in oee Maon. Maon in tribra Iuda contra otia ortum aromoe Praeterea in omm ad es disio et Amosi 1 diserto disummi montem apud Pt idem et montem, ut dicit, Carmelium Eusebius es, Carmesia nomino, mentionem in-

ieest, ubi tune temporis Romanorum praesidia P iis eranti inermus resus d. hello Saero x. α So. Carmeli mentione saeis AEnam etiam a monim, mari mini- nevis, bene distingui errat, inquit ibi vetua et ingentis magniιudinia piscina, qua ad usum univera exercima aquarum ministrabat copiari id Michael. S. plem ad Iex. p. 235t seq. Mons hodie eodem nomino nuneupatur , ut perbibetiseeinen laud. a Roseum. l. i. p. val. Iter Mno Hierichuritem intra bidua spatiam

perficitur.

Quae cum Ita sint, miramur Theodorem et Procopium a eum Ioeum Eusebii laudantes, eontenssisse monιem hujus nominis in hoc tractu non esses vid Res. l. I. IL p. 45. et nonnulla ex recenuoribus eos et secutos ess vel dubium movisse, virum antiquitus in eodem monte ejusdem nominis teus fuerit. Si quaeras, quam duo Palaestinae Ioea idem nomen coeperint, ratio afferri potest probabilis. He brae a locorum opportantinis nomina haud pavea desumserunt omnis isoinaunt

oppida, a Quo is a monte, quibus imposita erant, nam dicis, ut ex pluriba hoc unum memorem. Si tam et rina antiquitus idem ridentur denotasse, niinisum

Oineam. Hine oppidu- Ios. 15 6 in Graeca versioue in hoe ipso tractu norimus, tanta arma, mari adjacens inneia erat consitus, ut lar ad Ier insistarim altero monis hoc etiam constat. Unxias a Chri 6 1 agricolas et intiores habuisse dieitur Qiun imo eoruin montium montis Septentriona- Iis imprimis, sertilitas in Proverbium abiit, ut Graecorum Temps et recentiorum Paradisua. Itaque hoc nomine vicus vocantur regione quaecunqua, in xuin sylvarumque amoenaisis et soli Arullisis insignes, I horti inodum asto ordine exeiata v. e. ea. xo 13. 16 Io. 29 n. at 15 16 Ierem at . Reg., c. Jerem Texo, cap. 6at 5, quamquam Iesaiam inutatur Ox6 Io. , videtur inmeta'nomen proprium in exisse, locum nimirum Maoni vicinum. a Traei AEthania locus erat amoenus et ab antiquissimo indo lampore Hebrattaximns. Tiamussim riserunt Salomonem, aquae ductu eratrueto, quas hinc Hierosama de HMe. Receritiores Itine tu sere omne in eo eo anuant, agnarum bio

82쪽

adesse eopiam, easqne ex sonte Bethlehem proximo oriri vid Bes. l. LI. p. goo.

Ἱεροσολύμιν , Data crati a 'HMμ, παραnis me δὲ καὶ ναματ- πιηοIαι ἐπιπιρτὲ δι- καὶ πλομων. Et τουτο --aιωρο iam orareo σολομῶν Notissimos suis Ethania rivulos apparet ex LXX versione. Illo autem vocem eMaeam Ioela laudandis literis Graecla tantummodo a seripsisse, eum hane non intellexerint, non.

Graece redduntur σο ἐξήια- ποτμωυ , θάα Legerunt velita P. Mam hae versione consentiunt vis et Aeth. Alier Ioeus est Iud 15 8, ubi Simsonus, pr stigatis Philistaeis, seeessisse dieituri a In reda Codex Rom. textum receptum aequitur hae ratione καὶ ἐπιθισι. - Ο inlcra κιρρας, ritu. Sola versio Arine-nica, ex Graeco fonte derivata, eum eo eonvenit, ut in Hesmesi editione h. l. no-.tatur. Reliqui Codd. Graeei, quibus se adiungit Theodotion, locum iis vertunt καὶ κατήκει παρ τλχεια is ιν υ σπηλανητάμ, et haee, levissimo admodum diserimine, omnes libri,SS. exprinium Itaque quaeritur, utra vera sit Ieetio. Arabs, h. l. Graeca non secutas, nihil desinit, neque etiam Vuls. deaeendens habitari in

vetanea petra Elami quaestionem dirimere potest, nisi priua constet, eam h LNebraeis non esse eeommodatam. Leetio Hexaplaia fuisse videtur παρα τον χειμαμ Itii, quae, dum ab origena in plurimis reperireto exemplis, ab ipso in ipsius re-eensione re pis, et deinde propagata es in iis, qui bano sequebantur, Codicibus et Versionibus, in quibus est . c. Slaxonica. Non ero miramur, leetionem Codieἰs Rom. si haec Tevera altera sit antiquior, tandem in obIivionem abiisse si vero illa

sit emendatio textui temporis lapsu sorte depravato, adapinis, cuius speciem P a se fert, bes est singularis, illam in aliis codicibus non esse receptam. Ilia per- Pensis, duplex superest conjectura prior, veram leetionem fuisse aut 'em ma quae a librariis ex eo . ii, in quo eadem verba repetutatur m 'arda sit depravata, aut Ornes,ma, eou. Ies 5 i quo saei vitium illud omnibus Versionibus Graeca exaevis 3 et Codd. est antiquius Quare altera sententia aliis sorte magis placet, verba παρὰ τῆ χιι- is respondere Hebraeo tram, in quo reddendo LXX haud raro Iapsi sant. Nullum tame superest indicium hiae vocabulo antiquitus numini notionem tributam esse, nisi statuas Graues interpretibus notam suisse signi ucalionem, in voce Arabica laeua, quo quo per terram intur

83쪽

duoa non ιε. tuis retentam, eamque ab iis statim adhibitam esse, im rivulos Ethavis es ipsi dissent, vel eorum fama ad eos perlata suisset. Eiuebius et Ree on. in Onomastico 'orrenιem, juria veluncam mania fruentem , etiam conmemorarunt vid. Rel. 4. l. p. 96, in mentio sit ris primam a Chr. ao 2 et ἔνδεια θικω omaee s 35. Vehae iam recensetur Ios. 1526 inter illas urbes, quae in Cod. IIebri omissae, in Grae- ea version enumerantur cf. - . Ipsum nomen videtur indicare, hane etiam

urbem a pastoribus primum fuisse condirum. ypri nimirum imprimis adhibetur dopennia tensorii, ωrra infigeridia, eons Gen. Sit 25. Jer. 6 5. Nomen huias ur-N Graece seribitur ιικω, δι- vel θικουὲ apud Iosephum etiam ιικουά. Genuina τῶν LXX, Origenis et Hieronymi eriptio est ιεκουὲ vel ovi/, quippe qui Paruch sartivum per Eareve exprimunt. Vid. Cl. Gosen Geschichto de Hebri Spr. cet. p. 92. a sq, ehrgeb. p. 79. Quae vocales cum in pronuntiando vix audirentur. Iainrdum

omissae sunt. Hi ne derivaninum est illud a , eamque ob causam sitialis aepias

lxeidu in boo nomine, v. e. 1 Che a, 16 in Kenn rox, aliisque in vocabulis.' 11 Ierem sit. Iudaei exeruntur, ut, relictis IIierosolymis, chaldaeos adventanto aufugerent, et tuba elangentes Thehoae, ignosquo accendentes, In tua p. harum regionum incolas instantis periculi certiores redderent. Meus hie testa Hieron ad h. l. Hiexosolyma inter et Thehoam situs erat, in monis, qui odio Beιhtili dieitur. Vid. Pococh. l. l. II. P. a seqq. A inneia nomen habebat Doloe; Tlieri a cinis uberius agit, ibique nonnuua scita digna, de hau urba refert, Harenberg. Amos. Propheis expositus, Introdue p. 44.

oia litae, he.- est icua terrae anet- , Qua me proster praestantiam in prooerbium abiit. Vid. A. Sehestens in Salad Ind. in voee. Baba ditius in in Salad. p. a M. Iaud. mentionem facit του - - , Paxa angam averat Hierosolvinis, et aquam, Bichardi, Analia regis exereitui ausolentem, praebebat. Flu'iua ille idem esse videtur atque laeus, qui ominem ritur imaee. 9 53. Ionathan et Simon, quo Bacchidis insidias evitarent, uinis Misis ιημον Θεκωὲ , ara παρενέβαλον ἐπὶ τὸ δωρ λάκκου Λ άν Cod A. M a eoae Ioseph. niti XIlI4 2. 1. τὸ δωρ τὸ καλούπι- λάκκου Λαφάρ . Quia alias nam sudisse dicitur 'I' I Chr. 26 io, quo loco, ut ex seqq. Iiquet,

84쪽

.exaelus de quo nune sermo est , indicatur. Minua recte eland . I. I. p. a63. .,at. a. exastimat Λma vel Λ Ga . esse nomen loci. Mure mortui indieatum svia,eMaeo l. I. perperam eo'tendi moenberc Comm. in Ania P. 557 , pro 'Aσω eria in Jes 34. ia restituens. 14 31rissu in praes ad Am. inquit, θεκουὲ nou Ae,pla αὐτοῖ κειαιν, .sie τῆς ἐν Deu ποσιν. De discrimine Hieronymum inter et Eusebium, in Onomasiae. laeum desinientes, MIand. U. 4 voce aliique egerunti - 15 Noe saepius laetum esse, ex Mi toribus cum Orientalibus tum Oeeidenta tibvs notam est . In his Bar Hebraeus in Chronte haud semel eius agendi vati nis mentionem inieci. H. ama rus, vir CL, in nauatione de expediticinoua adversus tam atham suscepti p. 63. - . 16 muh. I xo in Cod. at a M. Mex. ames ait Ia pro ἀαὼ perpetuo exhibet ἀμώe, et similiter in M. Alex a br. 53 a seqq. semper duae νε- petitur, uti vati a s reservarit mussi etiam Jer xi . et G. M is ti ad h. l. et Ioeus Eusebii ex Codiis Begio supra in textu laudatas.

. et sis. ed. iam. est vel repetitio literarum priorum vocis sequentis, vel ejusdem

eripinoe compendium.

13 inlaeus Hebri me. retinuit h. l. Ps. 3 6 et Ies s o. Etiam Frus Jes. st xo, tu rior aris h. l. v . . Heum signis ritis. 18hέν Lia, quo Ioeo Araba eum eo consenti Neque illud hic oriervavit h. l. et Ies si io ια, id est morum uteris. Secundum Gisgetum tamen his oeabulis etiam amomori. ieeundum alios, mori intelliguntur. At vero vi Lue. 19 έ , quod respondet vo bulis συκοuula et Matth. 1 Is --ἡ sed, quod exstat Lue. . I o-His, , ut o ui et is sunt mori. Atque hos etiam intelligit Bar Hebr. I. I. praviis, amans, inestas arbores Vesora αἰ tua, Misaa, moros, prunos Damaa.

eriura, Neribi vento vehement exadieatas fuisse Hebraeorum magistri voea rimmorum insigniunt, amomorum meant aut dipdi aut ni 1 De ius ad Am. νι xέὶ quod respondet - , ab Araberi Reg. 1or 27 adhibitum. Diserimen sottasse fatale est dirimendam, si statuamus, syeomorum, quam aliquam et se et mori speciem prae se tulisse eontendunt rid SHmasius in exercitu Plin. I. p. 326 seqq.

85쪽

,b .lila se . ab aliis mori, proprio in nomine ab aliis Interdum nanen palam Maso. Syeomorus enim fleum cuius metus et magnitudine et ornis metus illius atmninimus genero, folii morum reserebat Warne os l. l. I. p. 246 seq. Hane arboris proprietatem redolet etiam Graeeum vocabulum συκία - , vel, quod, Glaebio notante, idem est συκοαulas Lumcise , Cum his in Alexandrina versionupermutatur tertium nomen, ex Hebr. saetum, uratiarae, locis ex . . supra laudatis

coniunguntur alibi, ut DR s Io in Hexaptis ἀπὸ συκαὐνων ἡ συκοαίρων. Pari ratione veteres Graeci hae duo nomina, quibus etiam συκὴ, ceu in inaedum, ut nisgia definiatur, additur συπτει apponatur, sibi invicem substituerunt Quod ut pro-hetor, provocasse sussiciat ad lexieon Schueideri in mea συς, glossam abseribentis, qua συκὴ utroque voeabulo explicatur. id etiam Salmasias I L Itaque eo- habile est Graeeos sycomorum, maximeque Aegyptiacam, primum Massa voce, tram Phoenteibus sorte aeceperanti ii tempoΗ Iapsu inveterais, vocabulum proprium Eb finxerunta Quod Ileet magis deinde uMtatum fuerit, nomen antiquum non prorsus intersit ita tamen ut nonnumquam explieandi ausa vocem, tune pluribus Hism, adseriberent. Cujus rei vestigiar superesse videtur in Cod.43. iam 1 Chri a ta8, ubi συκαν in in margone explicatur sis , id est, vel μδρων, vel, si librarius ad

extremam vocis partem attenderit συκομί-ν Graeci enim isorem dieebant ij mxaulνον. m. συκόμορον, aliove nomine cfuctum τὸ συκααIνον, τὸ συκίαο ν vel τὸ μό-po cir moris porro multa egregia, lectuque dignissima dies et ollegit, rudis kros, quem supra iam aliquoties laudavimus I. l. XI et XI P. aa seqq. iiiiinua

ergo reliqua, quae emeroquin Mervari mererentur. .

voeabulum oecurrit, etiam ad dirum fuisset interpres fructum eiIeumseribenti. . . tribuendum esset mune vero eum o solo Ioe additum est, librarii injusdam, cui ingratus fructus sapor non latebat, glossa videtur.

- Theodoretas postquam in praecedentibus diserat τὸ δὲ συκαών κνQων,. ιαὸν Axύλαι μενῶν μυκαμίρουε υμήνασιν. ὁ δὲ Θιοδοτων μακῶν συκαμθους, ὁ δὲ Συμφι-ν ἔχοι συκοuoeue, pauci interiectis, in quibus de incisione Ductus esit, si per sit

86쪽

oci οὐ- τώνων εἴκος νενοηκέναι τινὲ βδομήκοντα και et κέζων dis πινα - ἡ συλλέ- ναν τὸ ιικιναι vindieat igitur Verrioni Al Tamdrinae suam ieetionem, amiluo ex plicat. Illud vero h συλλι in otiatur, et nemuni eo , nos eommemoravit, Inter-pimium tribui potes Innotuit Laee lectio tantum ex scholio illo, quod Schleusner. hi exie in voce commemorat, o o glossis Suidae, cui putant Symma-ebo illud deberi, non saede is fidem habebit, qui erroris originem perspexit. Suidae glossa haec est κνίζων. Axio η. ρε-ῶν, Θεοδοτος lege Θεοδοτ λὶ χαράσσων. Συμμαχος, ἔχων, ἡ συ Θων. Quae, ut alia permulta petiit ex Theodoreti omisentariis, qui sinu ligente usus est, sed quos negligentius, more suo, excerpsit Codi - m praeterea sequitur operum illius, qui optimis certe non annumerandus est, et passim ita eum Coistiniano eonvenit, ut non dubitandum sit, quin uterque et Cois linianos, et Suidae Codex Theodorati scripta exhibens , vel ex eodem sonta, vel alter ex altero uxerit euius consensus specimina daturi sumus quando de veteribus

Interpretiuus agemus. Ejusdem vestigium hule ipsi loco inest, quia pro χαρακῶν χαράσσω s stituit. Verum in eo videtur esse dissensus, quod Suidas συλλlγων Sminaeho tribuat, quod in textu Meepto et in cod. CoisI. Theodouom esse dicitur. Causa sorte haec est. Συλλθων adscriptum erat in Codice Theodoretiano, quo visus est Suidas , priori quam laudavi sentencae, in qua quoniam Symmachi interpretatio Postremo loco recensebatur, illud eum vocabulo ἔχων, margini fortasse proximum, eoniunctum sita In aliis ontra Codd. alteri sententiae additum erat: quorum alii brevitatis ausa Summaehum omittebant alsi omnes explicationes ex praecedentibus repetebant. Quo saeto Iibrariis nihil facilius fuit, quam lectionem, margini manda , pro suo arbitrio textu inserere.

Cui m. I. in LXX tantum legi ine. Apud Aquilam et Theodotionem hoe respondet, Hebr. Prov. 64 13, ubi hoe de oeMorum nutu adhibetur. Non refert simuIva vitrii , sed tantum prius vocabulum, eum hoc Aquilae proprium sit, ut verba singula reddat. Eidem vota Hebe respondet MIζων Prov. 6: 3, quo Ioeo de Iabiis, dentibus arcte compressis, agitur , apud eosdem et SΤmmachum. Ite Graeci di-

cunt vi in τινα, aliquem ungere, lacessere , ad iram exestare, quae est notio

metapliorica, a propria fricandi notiones de Mata. Cum his onveniunt aliorum di- eis, a Seble n. laudata in voceὶ uesyehii duplex et sal Iζων, redes Im Ho

87쪽

Quihus deniquo addendus si Theodoretu I. I. vid. not. o. Hieran ad h. l. in comm. Cum eooeam maneariu et Moriam mora oriatringerem tulit, dominua, segmen eam gregem. Deinde ipsum voeat timi m

verosimile esse videtur, eas tune temporis intex Iudaeqs revera exstitisse,aieet in Cod. Saero non diserta mentio facis sit. Primo non abhorret a plerorumque Iudaeorum Regum, qui religionis causae omni modo Prospicere studuerunt..tendi ratione, ut ejusmodi mutuis servata, restaurare et juvare voluerinI, quo aeum quaenam vis fuerit ad Pios animi sensu adendos, germanam egis Mosaicae eognitionem et sincerum ebovae ultum adjuvandum, quisque novit. Aeeedit, maximum Doctorum in regno Iudaico numerum fuisse, quorum maxima quidem pars fauorum ProPhetarum nomine nuncupatur, insuIi vero earum schola-jum xlumni esse videntur. Erant illi nimirum etiam Doetores publica, per urbes transibant, etiam in templo Jocebant Ieri a3 1o, h. I. consere potest eum usu verbi τρέχω et δράα 1 Cor. 9 26. Gal ara Phil a 26 . isdem sermulis istebantuae, atque reliqui Vates risi loquitur Ieho a Ger astrati est. Mieiuari , oretieinia, Misionea, omniariae ant Micb. Stra Ieri 16 io ast 16, 7, M. a to 16 . in iisdem nominibus vocantur, tameta muti II 1. 18 a et apud Jer aliquoties ,ra rn, Micha Irr), eodemque vestitu erant induit Zach. IS M.

Ninus severe tamen suo ossicio fungebantur. Populi Regis Sacerdotum gratiam ambiebant Mich. x xx. Stra xx Ieri 23 54 27 16 seqq. hren 6 13 , dum alii, nulla aliorum habita ratione, libero loquerentur Mich. t 7, 3ὶ Praeterea tui orationibus hahendis quaestum aciebant, quod Michas aembo perstrinxit Si xj ar irent. causa alicinantur Propheta Hierosolmorum , qui c3 6 .isi

88쪽

adductus ad Excerpe ex Hamas P. D, in Latiae si eonae ctiam coepiesti, expxeam ea, quibu simia ingenia expoliret, imul crumenas exhauriret. Tertium addatur argumentum, illa scholas Amo aetate Inis Iudaeos exstitisse. Amaziam Amosum pro Iudaeo habuisse ex eius dietis ia probabde est. Quibus hie iis respondet Non aum Propheta, nequa Eua Prophetae. Sunt quidem, qui putent ironiam hic verbis subesse, ae si dixisset non patre Propheta natus sum, non caum, qui, ut muti inter os inter IsraeMas, Matum munus ereditario jure a Patre aecvi. At ironia non adeo propria est Amoso et hae sequentibus minus conveniti Fatendum est, scholam illarum alumnos, vulgo die tava pi ad non 'dia VI. At vero levius est discrimen, equo bis sint, quominus statuamus, vario Scriptores, et imprimis Amosum, cujus di- eandi ratio in multis a reliquis discedit, hae sormula eosdem intellexisse Formu-Ia autem illa consere meretur cum exsaxum dicendi ratione, sui Magorum, id mi diaeipuli, et Pauli verbis bis parvi Aeolia, His φαρισαlos Acti 23 6 Pharisaeus sum, isque germanus, quoniam Pharisaeo doctore usus es, eon . U. Gesen. in exie sub voc la et 'da ejusdemque eomm in es ad cap. si II, quoloa latius de ea re exposui Buxtors in me ma I. l. e nori es artifex, nequaia Fiata artificia id esti, neque discipuluso, qui era possis Eam quaestio- . . nem Revonde Rabbi Schebeth e ego non eum artifex, ne fiatia ars eis

89쪽

eum quibus faciunt Arabs et Gyrus Hieron. qn aum Propheta, ira non eram. Hoci nimirum Amosus tantum dicere voluisse videtur Tice Propheια Distar ad posvium loquar, non amen noto ii ProPhetarum ordini annumerandus sum. Cum loco nostro consere meretu Zach a I S, ad locum nostrum sorte compositus. ας P, ius vitium inmodice Graeeo, quo usus est Theodoretus est lectio D κα- ριαθιαρὲδα, in Permultis Codd. reeoptai secundum ed. Hiam in Codd. 2, 136. inarg. ab i. manu ut in ed. - , 51, 63, 37, 97,aae a 3, io, Ald ἐν καριαθηαρὶμ si. ἐν α ιαθιαρὶα45, 185 ais et Stan is, ias ri4. Videtur illa leerio ex mea latione nuxisse Librarius fortasse in vocabula is να- έ sa vel ἀκκαρεὶα incidens, isquo novien proprium indicatum esse putans, ignota urbi urbem notiorem substituit. In proximis . Thehoae mentionem factam suisse animadvertens, ipsi, si vel Ioca sutilina ipse viderat, vel ex os a St o noverat, sponte in mentem venit urbs vicina, quati καρια βαῖ, vel καριαθιαρεω Graece dicebatur. Idque eo magis vox imile est, si Graeca in odie ipsius in ompendium fuerint redaeta quo facto sitiis voeabuli Laie eoniecturae admodum avebat Lectio ed. Compl. x pia ex eiusmodi serj-turae eompendio sine dubio orta est. In Cod. os ab al. m. inter lineas inserium est βραχυ, quod a librario, qui Patrum sententiam noverat, additum ess xi-

Metur.

Alterum vitium in Graeeo Theodoret Codie est Iectio περὶ λο-αλὴμ quod respondet, Hebr. XIO' Omnes Graeci codd. consentiunt, hoc uno excepto, quod alii , cas, a, 51, 86, 95, 85, έον, alii μὲν ut Vat. praeserant. Vitium illud ortum est, ex compendio seripturae vel in Hebr. Codd. vel in Graeeis.

IIebraei nempe α', v saepe sexibebant per ompendium et mi Dei', vel, ut alii volunt re, quod In numinis observatur vid. Cl. Gesen Graehichtocet. p. Ir5 et elirgeb. I. p. o . Potius tamen credam, compendium a Graeeis Codd. vi re ansam dedisse, ut Drusius, Dabl. alii, non immerito suspicantur.

urbis, ut Drusius ad . l. Q - , vel, ut in cod. Alex ra mi

90쪽

alii, ut Rom. 19, 95, 1M 1a Hebraea se gauntur. Et vicissim Am. 2 6. Ald. d. et Codd. unnulli, quos Drusius inspexerat, Pro recepis lectione ναμ, nometa ut his posuerunt. Quamobrem lectio m. It corruaerioni, de industria saetae perperam tribuitur ab Monymo M. Aber. in Liculi repertosis bibl. undMorgeia lilia IV. P. I i Addamus, qua ad iocum Cyrilli reserenda sunt, vel legendum esse is αυλαῖς, eolutis iis, quae de Amos in eo . ad M. I. dixi, eum nimirum vaticinia sua ae-eepisse ti καιν ob ποιμα re ἐπὶ - ακτοῖο των προβατ- αυλαῖ vel, quod orto praeserendum eat. Main eas egregia coniectura amakeri uta CI, A αὐτοῖς, ista lis ut Codicu variems τ' amis et D αὐτοι tandem . L coaluerit.

M. Paris. vocatur se , μυδοπροφήτης καὶ Disων--ραπευτως. magiam i cum Pase de templi, I ainiae aerute, antistite aer. aor 5 et 53 1 permuintur. Quod tamen ruinas mirum ast iis, seqq. inspicientibus i ubi Jerenuae, qui permulta ab hoc adorsabrio evessus est, mox mentio sit. 26 Quid sit illud ἐυ neseio. Forte Iesendum est Daha, et vertendum ira sempla , iis ut idem sit atqui δμ, αμ a Timaeo in exie Voeum Platonicarum explicatis τὸ inaurati κώ rixo D . δρυται ad quem locum cons. Rubnkenius ed. Prim. p. r. seu P. 9s , qui hanc vocis notionem exemplis probavit. Quod eum recipiatur, verba μ ελεγχεν αυτὶ περὶ ιυμ ων δυο δαμωσλων των Ῥύσων qua apud Cyrillam in seqq. leguntur, sic legenda sunt et . . . . . nρας. . . Si vero tith ipsam adorationem possit significare, nulla opus orat immutatione. Hae tamen notio non nisi ex Etymologia κω et antiquitate potest defendi .n- adoratio fiebat flexo genu, ita uti is, qui dorabat , ardendis inarur esset. Libri de Vitis Prophetarum eum Codd. A. et F. ollatio saepius inservit ad te fionem vicissim emendandam. Si in vitam eae pro pυσε δε σιλὰμ in Codd.), sepouas ἡ δρυ ἡ ἐμπιλωμ vel ολψμJ Propter requentem Iiterarum istis perenni