장음표시 사용
101쪽
qui eurrit ' ad Deum, ' ab eo se regi rupit, is voluntatem suam ex ejus voluntate su pendit, is qui ei adhaerendo iugiter , tinus , secundum Orpostolam, eum eo sit spiritus p At hoc totum tam magnum religiosi hominis opus , Pelagius non dicit emei nisi arbitrii libertate. Contra autem beatus Ambrosius ipsius tam excellenter ore laudatus : Dominus Deus , inquit , quem dignatur vocat , is que eult religiosum facit. Ergo ut eurrat ad Dominum, , ubeo se regi cupiat, suamque voluntatem ex ejus voluntate sulpendat , eique adbaerendo jugiter, unus, secundum Apostolum, cum eo fiat spiritus, Deus quem vivit, religiosum facit; & hoc totum homo, nisi religiosus, non iacit. Quapropte nui a Deo fiat, ut hoe faciat, quis hoc facit
SEd quia ista quaestio , ubi de arbitrio
voluntatis,& Dei gratia dἱ sputatur , tia est ad discernendum dissiellis , ut
s Herba Pelagik. ride 'fra cap. a a. , Al. ad Dominum , ct ab eo .
102쪽
quando desenditur liberum arbitrium , negari Dei gratia videatur , suand auis .iem asseritur Dei gratia , liberum arbitrium putetur auferri: .potest Pelagius ita se latebris obseuritatis hujus invol. Vere , ut etiam iis, quae a sancto Ambrosio conscripta posuimus, consentire se dicat, & ea se quoque sentire proclamet, semperque sensisse , atque ita singula. conetur eXponere , ut etiam ejus sententiae convenire credantur. Quapropter quan
tum adtinet ad istam de divina gratia , &adjutorio quaestionem , tria illa , quae a pertissime distinxit, adtendite, posse, velle, esse ' , id est , possibilitatem, volunt a tem , actionem . Si ergo consenserit nobis, non solam possibilitatem in homine , et iamsi nec velit, nec agat bene ; sed ipsam quoque voluntatem di actionem, id est , ut bene velimus, & bene agamus , quae non sunt in homine, nisi quando bene vult,& bene agit: si, ut dixi, consenserit etiam ipsam voluntatem, & actionem divinitus adjuvari, & sie adjuvari, ut sine illo adjutorio nihil bene velimus, & aga mus, eamque esse gratiam Dei per Iesum ristum Duum nostrum β, in qua nos sua, G a Dori
103쪽
non nostra justitia justos facit , ut ea sit vera nostra justitia, quae nobis ab illo est ; nihil de adjutorio gratiae Dei, quantum arbitror , inter nos controversiae relinquetur. C A P. XLvIII. Sine peerato quomodo quidam is hae vita diei possint. S. Ambrosi sententia quaedam explicatur.
I Llud autem , propter quod sic laudavit sanctum Ambrosium , quia scilieet inscriptis ejus invenit ex laudibus Zachariae& Elizabeth , posse hominem in hac vita esse sine peccator quamquam negandum non sit, si hoc velit Deus , apud quem sunt omnia possibilia a consideret tamen diligentius quemadmodum dictumst e ' Dictum enim est , quantum mihi videtur, secundum quamdam inter homines conversiationem probabilem , atque Iaudabilem , quam nullus hominum j se posse i in accusationis , & criminationis querelam vocare . Quam propterea is Dei conspectu Taetarias, & ejus uxor ha
a S. Augultinus hanc S. Ambrosii sententiam Iutulenter explicat etiam in libro De natura , gratia eup. σ3. nee non in libria De peccatoram meritis ἐν remissione lib. a. cap. I l.
104쪽
buisse reseruntur , ' quia in ea homines nulla dissimulatione fallebant , sed ut apparebant hominibus , ita noti erant oculis Dei. Non autem dictum est hoc secundum illam persectionem justitiae , in qua vere, atque omni modo β immaculati persectique vivemus : nam & apostolus
Paulus dixit , secundum jusitiam , quae ex lege es, se fuisse sine querela , in qua
Iege etiam Zacharias sine querela con e sabatur e sed hanc Apostolus justitiam ita sereoribus O detrimentis 4 deputavit, in comparatione justitiae , quam speramus , di quam nune esurire, ac sitire debemus, ut ea quandoque saturemur in specie,
quae nunc est in fide, quamdius justus ex fide vivit.
CAP. XLIX. Ex alio S. Ambrosii. est monio eon firmantur , quae dicta sunt praeeeianti evire de quadam iuius sententia, qua abutebatur Pe-ιuin a
A Udiat denique ipsum venerabilem αα Antistitem , cum exponeret Isaiam Prophetam dicentem , neminem in hoc
105쪽
mundo esse posse fine peeeato et tibi' nemo potest dieere , in boe mundo eum dixisse , velut in dilectione hujus mundi ; de Α-postolo etenim loquebatur , qui dicit et conversatio nostra in eaeIis es . Hunc ergo sensum memoratus Episcopus explicans Iperfectos , inquit , secum multos ait post Ius in hoe adhuc mundo filos , qui si ad perfectionem veram respicias , perfecti esse non poterant. Quia ipse dixit ' rVidemus nune per speeulum in aenigmate, tune autem facie ad faciem et nune eo gnoso ex parte , tunc autem cognoscam, eut O cognitus sum. Ita immaculatὰ sunt in boe mundo , is immaculati erunt is regno Dei; cum utique , si minutias excutias , immaculatus esse nemo possit , quia nemo Me peccato . Illud ergo sancti Ambrosi testimonium , quo pro sua sententia Pelagius utitur, aut secundum quemdam modum dictum est , probabilem quidem , sed non minutius excussum: aut certe, si ille vir sanctus, atque humilis Zachariam,
si S. Augustinus hoe S. Ambrosii opus alias quoque memorat,& eiusdem ipse etiam meminit S. Ambrosus. ιιb. a. m Lueam n. 3σ. ad a. I s. sed nunc Prisdeperdito opere habetur. b Ep. ad Philip. 3. ao. c 1. Cor. 13a
106쪽
ci Elimbeth summae, atque omnimodo perfectae jussi tiae , cui nihil addi jam pos set , fuisse existimavit , prosecto sententiam suam minutius excutiendo correxit. . C. A P. L. Pelagio S. Ambrosii sententia opponitur, quod ab initio esse immaculatum humanae impossbilest naturae.
ADtendat mane iste in eodem ipso loco , 'unde hoc Ambrosanum testimonium, quod ei placebat, assumpsit, etiam illud eum dixisse, quod , ab initio esse immaculatum humanae impossibilesit naturae et ubi omnino illam naturalem possibilitatem , quam Pelagius non vult fideliter respicere receato esse vitiatam , di ideo jactanter extollit , enervem infirmamque testatur venerandus Ambrosius : proculdubio contra istius voluntatem , sed non contra a rostolicam veritatem, ubi legitur: ' Fui inus is nos aliquando natu νa filii irae, cui ceteri. Ipsa est enim per peccatum pri mi hominis , quod ex libero ejus venit arbitrio , vitiata & damnata natura ; cui sola per mediatorem Dei ἐθη homiuum 4 dc omnipotentem medicum divina subvenie
107쪽
gratia . De cujus adjutorio ad justi seatld-nem nostram , quo Deus diligentibus eum ἡomnia cooperatur in bonum 'quos prior diis Ioxit β, donans eis , ut diligeretur ab eis, quia jamdiu est ut disserimus et deinceps
incipiamus , quantum Dominus adjuVerit, etiam de peccato , quod per unum hominem cum morte intravit in mundum , atque ita in omnes homines pertransiit, adis versus istos , qui in errorem huic contrarium veritati apertius eruperunt , quae
satis esse videbuntur, exprimere . . S. AUR.
d Libro de gratia Christi s. Augustinus librum alaterum adposuit inseriptum i De preeaeo originali. Constat ex eo libro, quod in quaestione de originali, Peccato . & de parvulorum baptismate , nihil re ipsa a Caelestio Pelagius dissentiebat. nis quoc ille erae apertior, iste oraultior, illa pretinacior , se men- eior, vel eerte ille liberior , his assutior . Praete.
Tea quae Romae , Zosimo Pontifice , adversus eosdem gesta fuerant , in eodem libro enarrantur, & nupti in Tum bonitati originale peeeatum. non obficere ostere ditur , di quaestionem de peeeato originali ad fide Caput pertinere asseritur. Definita voluminis moles
haud patitur, ut illi quoque sit Ioeus , ne desit illis opusculis , in quibus pressus , & directius σκοπὸς ills Percutitur , ad quem tendit haec opusculorum S. Λιι gustini parva sylloge.
108쪽
109쪽
ΕPistolam hane ad Sixtum Romanae EeeIesae Pr sbyterum , qui postea ad ipsius Ecclesiae Cathedram evectus est, scripsit Sanctiis AususTI MDs anno ccccxv xo quando adversus Pelagianos acerrimaeonfiefatione eertabat , ut ipse de se loquitur in libro De dono perseverantiae. Primum gratulatoria est, quini latus anathema inimicis Christianae gratiae in popuIo frequentaeimo prior pro nune laverit rdeinde est exhortativa, ut pergat ipsos cnercere, vestigare, doeerer demum dogmatica est 3 exponit enim ae diIvidi subtiliora quaedam Pelagianorum a
gumenta probans per restimonia sanctarum serψruvarum, se bona opera nostra , ct pias orationes ,σectam fidem nullo modo in nobis esse potuisse , nisi
Mee uteiperemus a Deo r quae sunt ipsius S. Ausu- STtur seribentia ad Valentinum Abbatem , & Monachos Adramentinos verba de hae Epistola ad Sixtum.
110쪽
C A s. I. Laetitiam suam significae eone tam ex Litteris , in quibus Sixtus vigorem suum ad emsus Peιagianorum errorem iniacaverat .
Domino , in Domino Dominorum dilectissimo , sancto fratri is eo resistero S IXTO , AvGUSTINUS in Domino S.
IN Epistola , quam per carissimum fra
trem nostrum Albinum acolythum misi , ' proliviorem me missurum esse promisi per sanctum fratrem , dc com . presbyterum
a Exllat adhuc haec epistola admodum brevis Inter opera S. ang. edit. Monach. congr. S. Maum Ti. rom. a. q. II p. al. a. .