장음표시 사용
61쪽
tione materiae, dicitur corporeus. His V
ita rem c planat. Inter extrema , quorum neutrum ordinatur ad perfectionem, intrinsecam alicritis,qualia sunt materia & sorma, illud CXtremum, quod ratione alterius, a se distincti, habct nobiliora praedicata, & persectioncs pro Prietates, quasi passi ve communicat,dici perscctibile ab altero & pcr hanc rationem,constitui Materiam in ratione matcriar, illud vero, quod ratione sui, habet in composito nobiliora praedicata,& ea quasi active communicat alteri cX- tremo, sicitur illud perficere,& por hanc rationem Forma constituitur in ratione serinae. Sic V. in composito humano, csse praesentis, durantis,existentis, sunt praedicata,quae ratione utriusque partis, materiae stilicet & fornax, Conveniunt composito, cssc auicin materiale compositum,convenit nonnisi rationc materiae, sed discursivum cognoscitivum, volitivum , &c. nonnisi a forma pcndct,quae praedicata sunt nobiliora', prae praedicatis ex matcria oriundis. Breviter crgo , pcrsectibilitas erit primo cli-tialis conceptus materiae & porsectivitas sor
IM pucNARi posset Primo haec Explicatio.
Praedicatum ingenerabilitatis,incorruptibilitatis,fulloniativi, &c. sunt praedicata nobiliora, prae praedicato generabilitatis,corruptibilitatis, sustentabilitatis,es tamen prius convcnit materiae,posterius seri v substantiali materiali. E go ex nobilitate praedicatorum,non debet argui
ratio formae.. REsPONDERI posset. Non ex nobilitate utcunque praedicatorum argui rationem formae, sed ex nobilitate communicatorum praedicatorum , praedicta aurem praedicata non commi nicat materia sorinae.
IMPuCNARi potici eadem explicatio. Si idem esset accipere nobiliora praedicata, quod cile marcriam. Ergo ex duabus sermis substantialibus, posset fieri unum per se, possct enim, una alteri communicare nobiliora praedi
REspoNDina posset. Non posse communicare, quia & ad unum per sin& ad communicationem praedicatorum,requiritur ordo ad invicem, qui non datur inter duas formas substanti. ilis. Caeterum haec Explicatio QNON SATrspAcir Primo. Non implicat coim tradictionum,dari materiam persectiorem forma , communicativamque horum praedicatorum composito, & tamen per se ordinatam,ad
constituendum aliquod compositum. Ergo per rationem persectibilis , sive passi vc nobiliora
praedicata communicantis ,3non constituitur
RrsPONDEI R i. Hoc ipso illa matcria non esset intra latitudinem materiae, si clici perse
CONTRA cst. Quia non repugnat intra latia
tudinem matcriae manendo , superare formam
substantialem. Consensus Doctorum in Oppositum procedit, do praesentibus, perfectionibus Materia, formis substantialibus, quem ipsi inaconsensum, quia non repugnat falli, ideo ex hoc capite non repugnabit persectior mat
RESPONDETuR 2. Illam materiam, hoc ipso quia foret maioria, re actuabilcm potentiam,
adeoque de persectibilem,omne enim actuabilo
HONTRA est: Non implicat contradictionem esse aliquid actuabile substantialitcr,quamvis ab imperfectiori .
NON SATisrACiT Secundo. Quia possc pe fici, est praedicatum postcrius, supponens luet
cita materiae,constitutum differentialiter. Urgeantur dicta contra Hurtadum.
NON SATisFAC in Tertio. Quia id,per quod pars A,debet cile materia, debeticile tale, atrocliit intrinsecum,& constitutivum materiae. Sed persectibilitas non est quid intrinsecum consti viativum materiae. Ma)or probatur. Quod facit, ut homo sit potius in esse hominis, or non leonis debet esse intrinsecum homini,&sic do reliquis. Ergo idem, dc in praesenti diccndum
Quod ipsum in hoc fundatur,quia hoc quod es h constitutivum alicujus, debet esse genus ulti- emum & disserentia infima, haec autem sunt ii trinsicca, sed esse persectibile non est quid intrinsecum matcriae, ut fatetur ipsc Ovicdo, supposito primo :rcssiluiturque in hoc principium,
quia nullo extrinseco de distincto a se realiter, potest aliud intrinsccc constitui, SI ccrte omni primo essentiali constitutivo, acquiri r res pc iectionem intrinsceam, S tamen matcria quan do habet praedicata perscctiora communicata a forma,non acquirit per hoc persectioncm in trinsecam,ut ipse fatetur Oviedo. Expi iCAet Quarto P. Stanislaus Marhovvshi, qudd primo cllcntialis conceptus materiae ab solute spectarae,sit ratio actus entitativi, rclativQautem spectatae,sit ratio actus entitativi,per modum potentiae passive constituentis composiatum, haec explicatio materiae in esse absoluto spectatae. Nos nosFACIT I. Quia conccprus primus
materiae absolute spectatae, debet esse illius dic
serentialis, nec competens reliquis, quae non sunt materia, de tali enim, hic inquiritur, coii ccptusque primus,cst conceptus des niti V us,de- .snitiva autem important dimerentia m,actus autem cntitativus, non cst diis crentialis materiae, in enim ratio actus cntitativi, ratio generi , Iccrte cnim etiam serina,Deus item est actus en
litativus, sed non quomodocunque, sed cum differentia v. g. aiseitatis,& de omnibus his potest praedicat i, quod sit actus entitativus. Ergo haec ratio debet esse generica. Hoc ipsimm sic ali-
62쪽
ter roponitur. Sumamus in materia rationem suppo NEBAT i. Materiam ese de se indige actus entitativi sumamus A in forma, formetur rentem ad constitvcndum hoc,vel illud, tu spe postea ratio actus entitativi irrestricta intcntio--cie compositum , conscctuciater materiam, vinaliter: quaero illa facio ita praecisa, vel differt materiae, solum esse natam determinare coma a materia vel non differt,s non differt. Ergo ap- positum, quoad individuationem. Formam parci rationeni actus entitativi, ciue rationem autem, non solum natam esse determinare, genericam utpote diversis entium speciebus quoad individuationcm, scd etiam,quoad spe convenientem; si dissert, ostende quot seques diem, & ita materia hominis, & materia bovi turque formam non aliud csse, aliam materiam solo numero differunt, Forma autem bovis de talem, sicut homo, non aliud est; quam animal hominis, dc individualiter, & specie differunt, tale,scut en ini per rationale in homine restrin nec est indissicretis vigi serma bovis ut constitu igitur animal, ita in forma restringitur ratio a- at coirapositum bovis.ctus entitativi.
NON SATisphci T i. statio actus cntitativi, vel cum aliqua restrictione, convcnit materiae, vel sine ulla: si cum restrictione, tuae illa est,&illa potius crit, primo essentialis conceptus; si sine addito, vel habetur cxigentia, de radix, viculus materia cxigat, ut nonnisi sine addito de irrestricte competat ei ratio actus enti rativi, vel non habetur; si non habetur,immerito hoc imponitur materiat; si habetur, Ergo praeter rationem actus entitativi, lebet aliquid prinὰ essen tiale assignari,rationC cujus competat materia ratio illa, nam datur in Deo, in Angelo, in ser ma,tatio actus cntitativi, SI tamen in his ratio actus cntitativi,non exigit sola&irrestricta esse. Ergo debet dari alia radix istius irrestrictionis. Ergo ratio act us entitativi, iron cst ultimum rea solutorium, quare lioc sit materia, illaq; radix, erit potius primo cilientialis conceptus, radix enim prior est natura, suo exigito. NON SATisFACIT 3. Tum quia dantur aliquae negationes in materia, ut negatio actus insormantis, negatio perficientis materiam &C. quae negationes, iubent necessario in aliquo positivo
fundari, ut supponit Philosophia. Sed si ratio
actus entitativi esset,primo essentialis, hae nega tiones non haberent, in quo fundarentur, si enim ratio actus entitativi,non fundet has negationes in sorma,cur fundabit in materia. Tum quia non datur a parte rei animal irrestrictum, nec ullum individuum gencricum. Ergo nec dabitur ratio actus cntitativi irrestricta. Tum quia,Nego quod ratio actus entitativi,exprimat essentiam materiae, Sc licet communicet composito Materia, rationem Actus entitativi, sed communicat non tanquam rationem propriam&disserentialem, sed tanquam pluribus com
An determinabilitas sit primo essentialis
MEminit hujus cxplicationis Arriaga cita
tus,quam PasCr Adrianus Piliarshi ita cxplanavit.
supPONEBAT E. Determinabilitatem aliani esse Metaphysicam,& aliam Physicam. Dcterminatio Metaphysica cli, pcr quam essentia, de quod quid rei determinatur, ad hoc in specie effo,cum unaquaeq; res, scipsa habeat rationem differendi, ab omni alio clite sibi dissimili in spe die. Alia autem ess Detcrminabilitas Physica, determinari enim physice, est transire ab cile privato formae, ad habero; serniam, a non esse completi, actuali, formati, ad esse completi, a ctuati, Grinati. SuppoΜεs AT II1. Materiam omnem possibilem, esse detcrminatam Metaphysice, nullam tamen esse determinatam physice, sed esse dea terminabilem physice, hancq; determinabilitatcm physicam, cise primo cui acialem conceptum materiae adstruebat.
IM pucsΑRi solet primo ex Arr;aga. possibi lis est materia quae sit determinata ad unam nonnisi v. g. Armam. Ergo determinabilitas, non est primo essentialis conceptus materiar. REspONDERI possiet cx dictis,non esse possibilem materiam physice seipsa determinatam, ad unam formam, certe cnim materia seipsa non crit sibi forina,actus,determinatio. IM pucNARI solet secundo ex Ovledo. Potest Deus creare formani substantialem indi Te rentem , ut uniatur pluribus materiis specie ditastinctis,& constituat composita specie distincta, 5 tamen illa forma non erit materia. Ergo de ratione materiae, non est ciue indifferentem de determinabilem, ad constituendum hoc in spe
REspONDERI posset. Necssum 'hinc adhue Are sermam indiflerentem physice , hoc est actuabilem ab alio actu, informabilem ab alia forma di c. Et sicut vς' gratia supernaturalis, qualitas est indisserens, ut gratum faciat, vel Angelum, vel hominem non est tamen indifferens, ut gratum faciat, nam gratia, non per aliam gratiam, est gratia, & sanctitas, non per aliam sanctitatem est sancta, ita de in pr senti. Undo posset hic condistingui duplex determinabilitas: quaedani, ad uniri, haec habetur in tali formam alia determinabilitas ad actuari, haec non haberetur in illa sorma.
63쪽
divinitus non potest sine illa existere; & sicut ter, quare hoc compositum sit unum, non est forma determinata Metaphysice , non est de' quaerendum, nisi quia hoc aetii illud potenti. terminabilis Meraphysico,ita nec forma deter- cst, & 8. Physicor. iam, dicit, quod quaesierint minata physice , est determinabilis Phoce, antiqui, quae sit ratio, unionis inter potentiam Tum quia materia, non est indifferens ad hoc & alium , & quae sit differentia, &c. Ubi pro-
in specie constituendum compositum. Ergo priam responsionem adferens,ait; Cauria veros nec determinabilis Physice. Antecedens pro' g oniam potenti Oaritas rationem quaerunt unien batur,ideo forma etiam diversis specie materiis tem o disserentia est autem, ut dictum sui ima, uiabilis , non est indifferens ad dandam spe' materia. ρ dem,cst hoc quidem praenii uectem,quia etiam unita diversis specie materiis vero actu, ubi explicans,quia materia,quid ser- v. g. forma humana, est determinata , dare spe' na ,subdit,quod hoc quidem potentia. hoc viciem nonnisi hominis, sed etiam materia uni- roactu,similia sunt l. Physic: s. o. L. de Genet. bilis diversis specie formis est determinata , ut C. 7. 8. Metaph. textu 3.1.Phys 8. det esse corporei per modum recipientis , par- PROBATO. secundo. Quod est quidditativatis, &c. cur ergo ita illi non competet determi' definitio rei , est prinab clientialis conceptus natio, sicut & formae, curque haec determina' rei, nihil enim est prius essentiale, quam quid-tio in Arma,ponit rationem formae, Δί non Do diras rei , adeoque definitio quidditativa quaenit sua determinatio, in materia, cur inquam, illam quidditatem explicat, sed dictae rationes non ponit ire illa rationem format. Quod si sunt definitiones quidditativae explicantesina dicas determinabilitatem illam esse Metaphy- teriam, quid enim aliud est Z Ergo praedict e rasicam. tiones sunt pri i eilentialis conceptus. CONTRA er t. Non solum Metaphysice, sed PROBATuR tertio. Ra io potentiae passuὰstiam Physice,S a parte rei habet talem sui elle constitutivae compositi,ratio item subjecti pri- determinationem Materia. mi s uni rationes essentiales materiae , sed non Dicgs. Aliam determinationem physicam secundo eiscutiales. Ergo primo essentiales. competere Materiae,aliam formae. Hoc ipsuin Minor probatur,illud non est secundo essentia- explicandum esset,& illud, si legitimum expli- le,matcriae, ad quod a reliquis omnibus praedicativum erit, definiet Materiam. Catis valet subsistendi consequentia , sed ratio Quando autem Aristoteles meminit, quὁd nes praedictae sunt talos Ergo. Major pro b materia non iit eorum ciuidquam quibus cns tur inductione , ad animal enim rationale, va- determinetur, loquitur de conceptu non pri- let subsistendi consequentia , a reliquis intriimmo essentiali,sed utcunque explanativo. Et li' secis praedicatis,tanquam ad aliquid praesuppocet dicatur , quod omnis potcntia sit determi- situm,per modum principii & radicis; licet non nabilis, non est tamen necesse, ut de primo eo tanquam ad aliquid magis universale,sicque de sentiali conceptu potentiae, sit determinabilitas. reliquis; Quae inductio in hoc fundatur. Quia Hi decidatur,pς
duid primo es nitalis conceptus
E requisitis primo essentialis, conceptus,
agitur prima parte D. I. N. a. ubi de primo
primo essentialis conceptus est radix reliquorum, ultimumque resblutorium. Ergo ad illum ab omnibus aliis intrinsecis praedicatis , debet tenere subsistendi consequentia. Minor principalis probatur, Bona est haec illatio , materia
est determinabilis , perfectibilis, &c. Ergo est subjectium primum. Ergo est potentia passivo
OUICIT primo ex Oviedo. possibilis est
materia , quae non sit receptiva sormarum, Munionum , & tamen constituat compositum.
Ergo possibilis est materia, quae non sit pote essentiali conceptu Dei. Interim hoc dici pot- tia passive constitutiva comPositi. Antece- cst,quod nomine, primo essentialis conceptus, dens probatur. Materia de facto non recipit veniat sorinalitas , primo in ordine ad nostros animamrationalem dc unio spiritualis subjectis conceptus rei constitutiva , distinctiva &c.& Ve se tenet ex parte ipsius animae rationalis. radix reliquarum persectionum. Hoeposito RESPONDETu R. Nisi sit abusus vocis,& pa DIcENDux est. Primo essentialem conceptum licularis ejusdem acceptio , non potest dici, eriή, se, quod sit potentia palsi e constitutisa viod anima rationalis non recipiatur in mat composici , eaque radicaliter simpla, vel quod' ria;duplex enim est subiectum quoddam in r- subjectum, quo non daturprius , radiculiter si-- mationis , aliud inhaesionis seu sustentationis plum. utrumque hoc habet materia , est subjectum PROBATuR primo. Auctoritate Aristotelis inhaesionis,in quantum est potentia , respeetii ex i. Phys. textu 82. Ubi definiens materiam, formarum materialium , quae actualiter non dicit primumdc ait frequen- possunt extra marci iam crustere , & quidem
64쪽
si hae formae sim substantiales, Materia , respectu illarum vocatur subjectum sustentationis,
si autem sint accidentales , crit materia rospectu illarum , subjectum inhaesionis. Respectu
autem serinarum,quae naturaliter existere possint extra materiam , qualis de facto est anima rationalis, vocatur subjectum informationis seu quod idem intelligitur subjectum receptionis, nisi velis multiplicatas voccs sine necessitate. Deinde, quamvis hic medius terminus negctanimam rationalem recipi in materia, non net
gat tamen materiam respe stu animae rationalis, cile potentiam,conccdcrc cnim debet, quod materiam actuet,informet, quae omnia supponunt materiam csse potentiam, hinc concesso antecedenti negabitur consequentia. Denique concesso hoc, qubd Materia non recipiat animam rationalem, tamen Materia informatur ab anima rationali, adeoquc respectit illius
est subjectum primum,quia Ly sibjectum pri
mum,est praedicabile de subjecto informationis,
receptionis,inhaesionis,sustentationis. Nos autem in definitione non posuimus, quod materia sit subjectum primum rcceptionis; Hinc quamvis non recipiat animam rationalem materia,
adhuc erit in re sub; ectum primum eiusdem, quam formalitatem, dicimus sblum,esse primo
essentialem conceptum. IvsTABis ex eodem. Creetur forma materialis,crectur de unio, quae subjectetur informa illa, fiatque compositum, ex hac serina, ex hac
unione,ex hac materia,erit tunc, Vere materia,& tamen non receptivaserinae. SI unionis. Ε so de ratione materiae non est,esse receptivam, formae & unionis.
distinguit arguens, esse receptivum ab osse potentiae, illoque negato,hoc secundum no negat, quod ipsum& solum nos assirmamus. Deinde negamus illam matcriam non esse receptivam illius formae, nomine enim receptivae intelligimus subjectum insermationis, materia autem vere adhuc informaretur illa forma.d: OBjiciniR secundo. Possibilis est materia, quae non sit passive constitutiva compositi, adeoqu e quae non sit subjectum primum, Antecedens probatur,quia nulla in hoc potest auferri implicantia, praecipue,cum c tiam non sitim- possibile compositum , in quo neutra pars sit
subjectum, neutra actuS.RηsPONDETuR. Quacunque tradita fuerit
ab oppositis definitio materiae primae, modo sit regitima , ex illa inseretur implicare contradictionem materiam,quae non sit subtemim primum supposita autem definitione Aristotelica, ostenditur implicantia,quia scilicet de esset illa
materia talis materia ut supponitur, & non esset, quia per Aristotclem Materia,est subjectum primum,est potentia in composito, &c. An au
tem possibile sit praedictum compositinii , de
hoc nihil in praesenti. O iciTuR tertib. Nulla ratio respectiva ex nostris principiis in relatione transcendentali explicatis,est primo essentialis, rebus absolutis, sed ratio potentiae,& subjecti primi, sunt rati nes respectivae. Ergo materiae quae est pernos,
ens in primo suo coliceptu absolutum,convenia re non potest.
R PONDETuR. Quod ratio potentiae radiscaliter sumptae,non sit respectiva, licet ratio po tentiae formaliter sumpta sit respectiva, quod ipsum sic explanatur. Voces significationem, nonnisi ex placito habent, si ex placito habent; idem nomen potest diversas habere significationes,ut patct in aequivocis & analogis, ne v ro ita suspensus insignificatione penetranda,r mancat animus, placitum intercessit notis cc
teroqui nominibus, additamenta facere ut cum illa appendice, deveniatur in objecti not
tiam,hinc etiam in praesenti, in penuria vocum, inomen caeteroqui obvium potentiae & subjecti assumitur,& ut significet radicem ipsam potentiae, quae ex modo nostro concipiendi , praecidit respective & formaliter acceptam potcntiam, additum hoc ponitur ly radicaliter; unde etiam in definitione hominis, ly rationale radi-caliter accipitur.
INsTABIs. Ergo etiam determinabilita perfectibilitas,&c. radicaliter sumpta erit pri-mb essentialis materiae. REspoNDE R. Negando illatum quia ut aliquid radicaliter acceptum possit esse primo
essentialis conceptus,debet esse formalitas cesto conveniens,& talis,qua, ratione nostra, non detur prior; alias unaquaeque formalitas, cum
addito radicaliter, posset esse primo essentialis Conceptus; jam autem ex dictis supra, vidimus determinabilitatem & perfectibilitatem , non esse indubitatam sermalitatem materiae , dc immediate ante , vidimus rationem subjecti,
priorem esse illis formalitatibus , supposito quod dentur. Illuinari, hoc epotes ; sermetur haec propositio, homo est animal rationale radicaliteriormetur & haec alia, homo est animal risivum radicaliter acceptum, hae propositiones, sunt distinctae in sorinalitatibus Ratio natis &risivi , & quia non possurit esse duo distincti primo essentiales conceptus , ejusdem
rei, quomodo enim eadem & una esset , quo modo enim eadem dc una esset , quomodoque duo essent prima, ideo necesse est Comp rere duas illas, interse sormalitates , quaenam sit illarum prima , independenter a ly radi caliter, deprehenditurque rationalitatem esse spriorem,cum ergoly potentia dc sub)eistumox deprehendantur comparative , ad alias , suo nomine exprimitates formalitates, habere rationem prioris , lene additum illis ly radices rer primo essentialem conceptum explicabit.
65쪽
OMici R. quartb. De hoc ipso quaeritur quare pars A sit potentia de subjectum primum, re quare pars B. sit actus. RG NDETuR. Est quidem verum, quod dictus conceptus , non adserat praedicatum aliquod distinctum realitcr,imb nec adferre debet,nam definitio a definito non distinguuntur realiter. Est item verum , quod non adserat praedicatum simpliciter extinctivum interro- sationum,nam etiam posito, qudd dicat aliquis hominem esse animal rationale, quaerere restabit: quare iit animal rationale, sufficit tamen, qudd adferat praedicatum , quo in ordine ad nostros conceptus non datur prius,& quod tantum sela inductione,explicationeque terminorum illustiari possit. Quanquam accedi etiam extemplo poterit ad argumentum, quod probat dari materiam primam; ita ut illud sit subjectum, quod remanet post resolutionem , tanquam aliquid commune , Cum ergo pars, Α, Δ non alia maneat, illa pars A erit ma
Ozματ- quintb. Subjectum primum est
terminus aequivocus , nam potest esse aliquid subjectum primum praedicationis vel prom tionis politicae, &C. ut Cum proxime prom vendus,& excellens in politicis,appellatur sub .jectum primum. REsPONDETuR. Ex circumstantiis,in quibus
loquimur, explicatur satis,rem esse,de subjecto Physice spectato.
De existentia Materiae. IMprimis disquirendum erit: An existat Maateria ; Deinde propria ne an aliena existentiatum primum alia huc spectantia discutien
An detur . Materia prima tDIcmouM est : Dari materiam primam iEst conclusio Aristotelica. Quod detur
Materia. PROBAUR medio termino communi,qui sic proPonitur; Vel dantur mutationes substantiales,vel non dantur, neutrum dici potest. Ergo neque potest dici,quod non detur materia prima. Minor probatur,non potest dici , qubd non dentur mutationes substantiales , alias lignum non esset combustibile, siquidem ex ligno non posset substantialiter fieri ignis. Rursus ignis nunquam esset cX tinguibilis, neque posset subsidere in cineres , siquidem post sermam ignis, non posset introduci forma cineris. Si autem dantur transmutationes substantiales. Ergo quod fuit sub una sorma substantiali, manet et iam sub alia forma substantiali , si enim non idem maneret, sub alia forma substantiali Ergo in mutatione substantiali esset annihilatio, quod probatur, tunc esset annihilatio, quando nihil manet ejus , quod praefuerat, sed in substantialibus transmutationibus nihil maneret ejus, quod praefuerat. Ergo in transmutationet substantiali esset anni ilatio. Minor,inam dia' ta probatur ; in transmutatione substantiali V.g. ligni in ignem , non maneret v. g. forma ligni, ut per experientiam pater, es probabitur anfra, ubi ostendetur, duas formas substantiales non posse esse, in eodem subjecto, non maneret et iam in transmutatione substantiali materia,quia per te non datur. Ergo nihil maneret , conse quenter in transmutatione substantiali esset an- nihilatio,quod non potest dici. Tum quia an nihilatio sicut & creatio excedit vires natura' les. Tum quia accidentia multa , remanent abeunte jam forma substantiali, in quo autem subject arentur, si esset annihilabo totius substantialis praecedentis, & si non daretur materia prima. Tum quia si in mutatione substantiali intercedit annihilatio , vanus esset cultus reliquiarum siquidom nec forma illic esset
sancti,nec materia. CONFiRMAMR. Si non daretur materia, connaturale esset agenti naturali; V. g. igni,
creare , sed nulli est comaturale creare. Sequela probatur, comaturale est uni igni alium ignem producere. Ergo & connaturale esset
creare. Tunc enim esset connaturale creare,
quando connaturale est producere ex nihilo subiecti , seu ex nullo subjecto praeexistente, conferre totum esse de novo, sed ignis producens alium ignem, conserret totum eae de novo,quod probatur,conferret formam de novo,& nullum subjectum ejus e quo educcret sormam,supponeret. Ergo ex nihilo subjecti pro
Quod autem detur materia,eaque prima,sic probat Suarez. Quando ex ligno sit ignis , manetque idem subiectum , quod olim erat sub forma ligni, ut sic jam sub forma ignis, vel illud subjectum praestipponit aliud subjectum , vel non praesupponit, si non praesupponit, habetur intentum; si praesupponit de illo ulterius, quaerendum restabit deveniendumque erit, ad ali quid , primum , cum non detur p cessus in infinitum in istis subjectis subordinatis. OBjicietust primo Auctoritas Aristotelis: PRiMA Auctoritas est. Ex primo phystextu 77. ubi ait Aristoteles, ea quae fiunt, non fiunt per so , ex aliquo ente , sed solum peris ι acci
66쪽
nccidens,ex quo colligi potest materiam, vel non cite ens,vel ex ca non fieri quidquam, per
R EspoNDETUR. Sensum Aristotelis esse,qubdea, quae fiunt per se , non fiant ex aliquociato , quod se habeat per modum sormae prae- existentis l. uciatisque inibi, sed non dicit, quod non detur potentia, ideoque materia, ad illam
SEcia Notis locus cx s. Phys tex. 8. ubi ait: Id quod generatur, non est, stibjectum autem norationis cstinateria , inferius autem subdit igitur materia non cst. R ESPONDErus . Sensus Aristotclis es quod id quod gcneratur non sit act ii, sed tantu sit in potentia,co quod sit subicctu ,quod illius generandi, futurum est, pars constitutiva, luando autem addit igitur materia, non est, inrclligendus cst, quod materia respectu generandi non sit subiectum denominationis, tale enim subiectum estrorum compositum , sed tantum cst subjectum inhaesionis , sustentationis vel informationis. TLRrius locus est ex lib. dc generatione C. 23. Generatio est mutatio totius in totum nullo sensibili mancntc. Ergo nec crir, quae rcmanct materia.
R EspoNDETu R. Sensum Aristotelis esse, quod generatio sit mutatio totius denominationis,in aliud totum denominarionis, quando autem Arist teles dicit,quod ncc quidquam sit eorum quibus cias determinatur , per Ly: nc- quicquam , intelligit quod materia non sit ali
quid substantiale compictum , de quod non sit
forma, cui compotit actuare, S denominare, licet citam materia sit Ens. Osj iciture secundo. Ad mutationcs acci dentales, non cst necessarium conlinunc subiciactum. Ergo nequc ad substat viales, Antecedens probatur. Si extra marci iam, poncrctur frigus,agerct in illud calor, dc tamcn tunc non esset jam ullum communc sub)cetum, siqui scin extra omnem matcriam, stipponitur existere frigus. Accidontia etiam Eucharastica alic-
rari postulat sine ullo sub)ecto , quod sit materia.
R EspoNDεTu R. Sicut non pollunt existere naturalitcr , accidentia sinu subjecto , ita nec naturaliter contingit , ut ad mutationes accidentales, non sit necessarium subjectum ;Quare autona ncc divinitus , nec naturaliter potest esse tinuasmutatio substantialis sine communi subjecto , probam rationes adlatae. Dirceieci go informaiiegatur conssequentia, dis paritas cst, quia non repugnat accidentia divinitus existere sine materia , & adhuc retincrccontrarietarem cum aliis , adeoque fundare pugnam de introductionem novarum qua itatum licet supponendo miraculum praedictum. Iam autem etiam divinitus, repugna Cisci mu-
rationem substantialem, S nihil substantialis in
praecedenti composito manere, non enim hoc clici mutatio,scd prioris anni hi latro , novi autem creatio. Loquor autem de mutatione substantiali quar fit via generationis, nonati Cnide mutatione convcrsiva,substantiali,seu trans- substantiva quae viribus naturae scri non potest, de cum non fiat viribus naturae, commune stab-3cctum non deposcet. O icia ure tertio. Non datur forma co-munis. Ergo nec una materia communis. RESPONDEBis i. Disparitatem esse, quia scilicet ad sormam spectat diversii are de dete
minare intrinsece, consequenter nec potest esse ulla forma communis, ad materiam autCiri
non spectat diversificare. responsio NON SATisFAci T. Tum quia dici pisset ad formas particularcs spectare ut diversiscent,
sed rina communis non est neccsse,ut diversificet. Tum quia sito modo ctiam materia v g
ab Angelo diversificat hominem de si materia coelestis,est diversa specie,revcra dc illa diversificabit, quid si materiae convenit diversificare saltem possibiliter,tum quia quomodo dabitur.
una matcria Communis, cum non dctur forma communis,eX Co,quia ut tu ais, competit ci cliversificarc.
REsPOND. 2.Disparitatem esse quia nulla est necellitas formae communis Mullumquc absurdum, si non detur, si autcm non detur malchia tanquam subjectum commune mutationum, substantialium , sequitur absurduin, rcs scilicet naturaliter creari S anni hilari. REIPONDETur 3. Quia data forma communi advenientcs aliae formae non componerent unum per se , in Cnirent enim jam formam actuantem. Posito auicin quod detur Materia adhuc poterit componi unum per sic. QuaeREs. Quid senti cladum sit, de sententia Comesti Porcii a. tui docuit,ut videre est, apud Arriagadisp. H. Physicor. Se l. F. Non dari ullam materculi primam,icd loco illius cssc clcmcnta, quae sint aequo simplicia ac materia prima vel forma substantialis. Est ientcntia rejicienda. Tum quia illa corpora eque struplicia,ac materia,vel manent,in omni mutatione substantiali, ita ut in illa alia resolvantur , Vci non manent, si non manent , redeunt argumenta facta, si manent in re omnino idem dicis , scd imme ruo hoc su ectum, appellas clementa. Turi, quia ut urget Arriaga,vel illa clemcnta sunt penetrata, vol non; si sunt pcnetrata. Ergo immerito adstruis ad productionem ignis cor rumpi lignum cum potuerint haec sic penetrai C, si non sunt penctrata. Ergo una pars v.g. papy- ri, est aqua, alii ignis, quod est contra scias tiri, quomodo iccin quarta pars ignis inclusa in pulvere pyrio,non accendit eundem, cur item
animantia omnia sursuin non cunc , cum coinponan.
67쪽
ponantur duobus sursum tendentibus aere igne,&c.
. Materia: sane' an aliena existentia
Homistae,existentiam propriam Materiae, gumentum convincit , nonnisi supposita indistinctione reali , inter essentiam dc exi
PROHAT secundb Hurtado cx principio recepto a Thomi stis , quod productio terminetur ad existentiam, quo posito sic argumcntatur. Eadem actione indivisibili, qua produci- 'tur essentia , debet produci,& cxistentia,sed
essentia materia & cilientia formae producuntur,per diversas actioncs. Ergo etiam'existuntia materiae , itemque cxistentia formae,
I sed dicunt illam existere existentia sormae, producuntur per diversas actiones: Prima pro dant illi existentiam propriam Scotistae, Nomi possitio est certa apud Thomistas & probaturnales Nostri. Potest hic quaestio cise de voce si auctoritate S. Thomae, qui quaest. i. de Poten'
concesseris materiam habere actum entitati- tia art. E. th. ait: Omnis a tio activae florentiae, tervum proprium, hoc est persectionem suam en' ni natur ad esse , imo Johannes Theologus intitativam ,eamque e tra causas positam, nega- Concit Florentino, Scis 1s. contra Graecos as veris autem matcriam habere cristentiam secentes, piritum S. inctum esse a Filio, sed ab propriam. Erit quaestio de re, si negaVerib mar illo,non accipere esse, inquit, si eri non potest, necteriam nabere actu , proprium i suum ess c, mente concipi, ut una res ab uisa fit sessab ilia acci- extra causas: nomine aurem cxiitcntiae Vertit hiat esse. Probat idem ratio, quia actio termina- esse actuale rei cxtra causas, Arriaga M OVier ta ad producendum essentiam , tendit ad eam do instituunt etiam quaestionem ; an posita di- producendam extra suas causas. Ergo tendit stinctione reali inter cilentiam & cxistentiam, ad existentiam, cum existere nihil sit, nisi esse necesse nihilominus sit, materiam habere exi- extra causas. Mihor autem probatur, quia esstentiam non formae sed propriam , quamvis a sentia materiae creatur,est entia formae materiolis educitur e potentia materiae. Hac ratio Hurtidi sic aliter proponitur. Suppo namus hoc, quod formae quae nunc producuntur sint ab aerei no, materiam autem produci in tempore; vcl ad minimum supponamus, nunc produci de novo formam , de post productionem illius , produci materiam eiusdem speciei cum nostrate ,hoc supposito, sic formatur argumentum. Si materia non habet propriam
existentiam,non posset ostendi actio productiva cilcntiae materiae , ad quid terminari possit, sed debet ostendi alias si non polli t ostendi, ad quid actio productiva materiae terminari pollit, non crit pollibilis actio productiva materiae, siquidem impossibilis est actio productiva, cui passio non Corrcspondeat , adcoque, quae ad aliquid , ad quod terminetur non habeat:
sedistinctam realiter, ad hanc etiam difficultatem in sequentibus respicietur. Nunc sit
DIcεNDurus est. Lmateriam habere propriam existentiam. PROBAT primo SuareZex communi principio, lubd scilicet estentia non sit distincta reali
ter ab existentia, unde sic sormatur argumen- essentum. Habet matcria propriam tuam
tum. Ergo & exuti m i, haec cnim a parto ἴ- ς in C ur nrei indistinguuntur realiter. Qui ipse medius Sςρος prinsiti' lis probatur. Sin
erminus, sic aliaer proponitur. Materia pro- bδbς ς P QP δm is mam, actio prodii j- ut condistinguitura sorina , dc est nunc jam in VJ δ QUAE , R I terminaretur ad esset manirerum natur: , vel habereta suum proprium, sex xxbMCUmmiuPPOni ur inant produsta, extra causas; vel non habet,si non habet. Ergo Milini Pr ductiva materiae non terminatur contra suppositionem loqueris, si enim suppo- δ4ς ist x δ in tor ,noti materia, sed aliquid Dis,nunc in rcrum natura, illam esse, quomodo 2 4 P Vr siqui lem non Mus es leutia, esse extra causas non habct. Loqueris etiam, Rix produc intur non etiam illa prod contra demonstrationes Aristotelis, probantes kς minam ur Zd citentiam materiae , non materiam esse nunc de facto subiectum trans- elv OV quam importam ab aetemo,
mutationum ; loqueris cliam,contra rationcm,
quia alias nullum esset compositum cx materia,& forma,si nunc in rcrum natura , non est materia ; si avicio matcria habet propriam cristentiam , cum nomine cxistcntiae nihil veniat nisi essc proprium cAtra caulas. Hoc ar- secundum quod erat , in statu essentiae de tamen citentiae rerum , dicuntur praecedere actionem divinam productivam , deinde ii ad essentiam materiae , praecise ter minaretur actio illa productiva , vel responderct illi actioni , esse cxtra causas
68쪽
illius essentiae,vel non responderet; si respondet,esse extra causas, in materia praecise acce
pia : Ergo materia praecise accepta , hoc est prout condistincta a quovis alio, quod non est ipsa, existit,clle enim extra causas, & existere, idem sunt; si non respondet actioni, terminatae praecise,ad elientiam materiar, eisse illius extra causas: Ergo crit productio , cui nihil respondet producti,nomine enim producti, hic venit
esse cxtra causas,quod esse cxtra causas,dicis tu,
non respondere illi productioni. Non etiam illa productio torminatur ad cXistentiam formae, quia haec praesupponitur prae existere,aliaque jam actione producta, non etiam illa productio terminatur ad existcntiam materiae,quia hanc tu illi negas.
Idem c inseper proponitur. Materia prout condistincta ab existentia formae.& ipsa forma, sic inquam sumpta , est producta, est enim, Mnon est Deus. Ergo est producta. Ergo etiam prout condistincta ab existentia formae, & ipsa
forma, existit , esse enim actu existens&esse productum hic verbis disterunt. Totum hoc sic brevius concitiditur. Illud est existentia ina teri quod respundet actioni producenti maioriam, ut Thomistae docent, sed exilientia formae non est id , quod correspondet actioni producenti materiam, ut supponitur, quando dicitur postibile esse ut producatur, prius forma. Ergo cxilhcntia formae, non
est exilientia matcriae. R EspoNDETuκ Cum Thomistis: actionempi oductivam maioriae,Terminari ad unionem,
ejusdem cum forma, ncque enim post bile est per Thomistas, ut existat materia, spoliata omni
CONTRA est. Tum quia falsum est, divinitus,
non posse existere materiam sine omni forma. Tum quia si actio productiva materiae, terminatur ad unionem matcriae cum forma : Ergo
materia ipsa non producitur, siquidem , sicut cum erat in solo eis e postibili , non terminaba-
tui ad illam actio productiva,ita nec nunc ter minatur;/sicut quando actio productiva materiae,terminatur ad ci us unionem, non producitur tunc Angelus,quia ad illum illa actio non terminatur. ita nec materia tunc producetur, cum ad illam illa actio per te, non ut terminanda. Tum quia illa unio, vel est idem cum materia cntitative. vel non est idem; si est idem. Ergo sicut ad propriam existentiam unionis termin tur, illa pi oductio,ita terminabitur ad propriam existentiam materiae; si autem unio illa non estcntitative idem cum maioria , productio illius non crit productio materiae , SI tamen ct iam materia,tunc in casti suppositionis produ
Haec argumenta sunt bona, sed procedunt non iust cx suppositi ne indistinctionis realis,
interclisentiana actualem,& cxistentiam , col-
xi enim possent, dicendo, quod illi actioni, respondeat actus entitativus materiae, condistinctus ab existentia. PROBATui . 3. Ex principio item communi,
quod scilicet materia, sit causa Physica formae
materialis,quo ex principio sic sermatur argumentum. Nulla forma praesupponit, in subjecto,cffectum sorinalem , quem tribuere nata
est; & ita albedo non supponiti arietem albim, antequam illi communicet esse album, sed forma substantialis , praesupponit existentiam in materia. Ergo illi non tribuit existentiam. Minor probatur; quia si materia est nihil , antequam educatur ex illa Materia, forma materi lis. Ergo sorma materialis, ex nihilo educit
diuo Vsum sicproponitur. In illo priori, antequam intelligatur educi forma materialis ex materia,falsum est, materiam csse nihil actu, quomodo cnim nihil , causarct physice. Ergo vera erit hujus contradictoria, materia pro illo
priori, non est nihil actu. Ergo existit pro illo
priori ,haec enim verbis discrepant. REsPONDEBIs I. Materiam,ante producti nem formae materialis, existere existentia ejus,
quae praefuit formae. CONTRA . Tum quia restat quaestio , de ipsa prima forma materiali, Tum quia,si dum cati
sat formam subsequentem materialem matChia,existit existentia formae, quae praesulti Ergo utriusque runc formae existentia datur, & Lu-jus, quae causatur, S hujus, vi cujus existit in teria, ut possit causare formam subsequentem, exstetque tunc materia , duabus existentiis,
quod rcpugnat, sicut S repugnat , simul eam formari duabus formis. Tum quia per Th
mistas, datur resolutio usque ad materiam primam , quomodo ergo causans formam mat rialem, quae cxistit dum causatur , cristit praeterita forma, SI ejus existentia, cum praesupponatur periisse , in illa resolutione illa forma Quod argumentum etiam infra attingetur. REsPONDEBis 2. In instanti generationis, materiam existere existentiassermae quae gen
CONTRA es . Tum quia existentia, est causa,vel conditio necessaria tenens se a parte causae,ad hoc, ut causetur in instanti generationis forma subsequens , alias aliquid non existens, posset causare in actu secundo. Ergo Materia in instanti generationis non potest existero existentia sormae subsequentis , alas cxim stetitia formae subsequentis causaret seipsam, & alias posset esse ante seipsam , quia omnis conditio & causa, praeexistit saltem natura cia sectui,tino etiam concessa mutua prioritate in causis,nunquam tamen concudi potest aliquid, praesupponi ante se. Tum quia , ut urget Ma-strius , non potest forma tribuere existentiam
materiae, quam informat , informatio cnim
69쪽
praesupponit se ectum existens.Tum quia falsum est, dari mutuam causalitatem , de quo
supra. REsPONDEBIs 3. cum complutensibus. Causam efficientem,exigere existentiam ante essectum,sed non causam materialem, quae cum sit
causi potentialis , non indiget actualitate exsestentiae, sed contenta est , cile actu extra nihil. CONTRA est. Tum quia non est major ratio
unius, quam alius I Tum quia nego materiam Ele causam potentialein per exclusionem existentiae. Tum quia elle actu extra nihil, est existere. Ergo cum exigat causa etiam materialis, bine actu extra nihil, hoc ipso indigebit existentia
Hoc argumcntum procedit nonnisi ex suppositione indistinctionis inter essentiam actualem & existentiam. Dici enim possce, quod ut causet materia , sufficiat illi actus entitati
Sed videnda sunt insuper argumenta , quae
probant etiam supposita distinctione reali, inter essentiam actualem, de cxistcntiam, debere nihilommus habere materiam primam , pro Priam existentiam. . PRIMuM argumentum est ex Arriaga ; Consermius cst, ut etiam materia habcat propriam existentiam,sicut alia cntia. REspONDERI posset,quod alia entia,non sunt quid essentialiter potentia ideo exigunt propriam existcntiam, non vero matcria, quae est essentialiter potentia. SEcuNDuM arsumentum est , Forma materialis dependet a priori, a materia non habet existentiam a formἀ.REsPOND. potest, Negando consequentiam, sufficiet enim ut forma dependeat a mat ria tanquam ab habcnte actum entitati
TERTIuM argumentum P. Adriani Ptharai est; Supposita distinctione reali essentiae ab existentia, ex vi unionis sormae ad materiam, non est neceste, uniri materiae existcntiam formae, quia ista sint distincta realiter. Si autem unum realiter distinctum uniatur , non est necesse
aliud distinctum realiter uniri. Ergo supposita
distinctione reali essentiae ab existentia, necesse est,materiam habere propriam existentiam. Consequentia probatur,quia materia ex vi unitae,debet habere existentiam , cum ergo possit non habere existentiam sermae, ut ostendit antecedens , debet habere existentiam pro' priam. spoND. Quod, sicut per concomitantiam
posito sub speciebus vini sauguine, est necessemni corpus: ita connaturaliter,cui unitur ser-nna , connaturaliter debet uniri etiam Hus cxist entia, & si daretur unio accidentalis, alligans unum corpus alteri, hoc ipso connaturaliter al-
ligarentur etiam sermae illorum corporum ;ita & in presenti,idque ideo quia, si illa existentia est unita formae, unita serma,cX consequenti uniri debet & ejus cxistentia. Licet ergo unio supponat existentiam,id verum est, si secund)m cutium naturae fiat unio , alias s ini- Ceret alterum membrum , quod est essentialiter potentia, habere nonnisi actum entitativum.
Quo M argumentum ejusdem est : Sur posita praedicta distinctione , si non haberet
materia propriam existentiam, eadem scrina, quae est existentia, esset causa vera δί realis e que totalis , influcias in duos effectus sermales totales,nempe in materiam & sermam , quod fieri non potest naturaliter. RESPOND. Quaerendo cur albedo dulci de oderato tribuat essectum suum formalem, de si ad haec sufficit penetratio eorundem, cur cum materia & sorma, natae sint se penetrare, utri que non poterit uniri eadem existentia i Deinde cum effectus formalis, sit ipsa forma , unita sub)ecto capaci, cum hic , eadem sit forma idem erit enectus serinalis , in adaequate, licet sub)ecta illius sint dive tia. QuiNTuM argumentum est ; Sequeretur
alias pro varietate formarum , variari materiam,eamque ab agente naturali produci. REspoND. Non variandam materiam, quia idem semper actus entitativus , Rusiem ma net , qui quia ab agente naturali non produci-rur,fit ut nec materia, ab eodem producatur.
OBjiciτuR i. Auctoritas Aristotelis,qui negat materiam csse in actu , appellat illam potentiam,dicitnon esse hoe aliquid,dicit nihil
REsPONDETuR. Explicando Aristotelem,
quod dicat materiam non esse actum in mantem , vel solum non esse totum compose tum,quod proprie est: Hoc aliquid. INsTABIs primo. 8. Metapn. t. Is . & Is. Materia appellatur non solum potentia, sed per se potentia , id est essentialiter potentia. Unde
etiam I. Physicorum t. 9. dicit Matcriam non cognosci,nisi per analogiam ad sermas. Et r. degener. t. 2 s. inquit quod si subjectum generationis esset in actu generatio , foret alteratio. Et I. Physit. 69. ait materiam se habere in toto genere rerum naturalium,sicut lignum in toto genere artificialium. Deinde quia Aristot. inferentibus antiquis si materia esset. ensin potentia , esset nihil , non negavit Ariston sequelam, ex eo , quia materia est Ens
70쪽
in potentia tantum subjectiva, non objectiva seu Metaphysica, scd cx co, quia nunquam est
corruptio sine generatione, & idco nunquam materia manet ita inpotcntia,qubd non sit ensactu per aliud. REsPONDETuR. Materiam csse per se potentiam physicam, sed cum hoc stare potest, ut habeat osse extra causas adeoque cxistentiam. Consequenter ne sit potentia in ordine cri-stendi. Matcria non cognoscitur, nisi per ana' logiam ad formam, quia quod detur probavit id Aristoteles ex transmutatione substantiali, quae habetur ratione formarum, cognoscibilitasque per analogiam non auscrt esse rei, nam etiam Angelos per analogiam ad animam cognoscimus,5 invisibilia ex visibilibus,neque tamen per hoc aufertur illis esse. Rursus etiam concessa paritate, quod materia se habeat, sicut lignum inartificialibus, adhuc pro nobis est instantia, quia sicut antecedent ad formas artificiales , existit lignum , non habet existcntiam ab illis, ita nec materia habebit a formis substantialibus. Quod attinet ad argumcntum antiquorum, illorum mens crat Iacgare poten tialitatem physicam, sed arguit illos Aristoteles quomodo non est potentia Physica materia, cum dentur generationes, sed inde nihil sequitur contra nos. Dcinde quod nostra responsione non utatur Aristotcles, id proficiscebatur exeo,quia stabat in principio aisumpto, probando
quod detur materia, ex eo, quia dantur transmutationes substantialcs, consequenter etiamnunc, ad idem recurrit, licitumque est idem, nunc ex hoc, nunc ex illo fundamento negare. INsTAsis Secundo. Ens extra causas 9. Me taph. t. i. dividit Aristotclcs in potentiam & actum. Ergo ex hoc praecise quod aliquid sit
pura potentia realis, etiamsi omnem prorsus actum excludat , potcrit rationem entis realis haberc.
RLspoNDETuR. Dividi illic Ens extra causas in potentiam & actum physicum , scd nego, quod potentia Physica , non possit esse actiis Metaphysicus. Iesset Avis tertio. Immcrito poni divisionem in actum Metaphylicum & in actum Physicum,
ut luec posterior negetur materiae, concedatur prior, neque clus meminit Aristoteles. Addit
cabarclla apud Mastrium, sapud quem hae instantiae non posse explicari quid sit actus iste
REsPONDETuR cx Mastrio hujus divisionis
Laberi fundamcntum in Aristot. 9.Mctaph. t. ii Z si autem, inquit acras misere rem, non ita, siti ut Picimus, potcntia. Unde per nos hic actus Meta-
physicus competit Materiae,quamvis illa sit potentia Physica. Ex quo loco ipsis explicatur quid sit actus cntitativus Materiae, iacmpe cis ccxtra causas, seu cxistentia. Ad illud quod dis
cit Zabarella si materia substantia foret, sere illam materiam materiae, dici potest: ininterito imaginari arguentem distinctionem realem illius substantiae,ab ipsamet materia,si non cst distinctio realis,quomodo illa substantia, erit ma 'toria Iateriae,sicut dicitur materia ligni,quae di stinguitur realiter a forma ligni. Quod si nomisne materiae intelligas subjectum Metaphysicu, seu genus actuabile per rationem, a disserentia i Metaphy sica,sic substantia erit Materia,utpotο
genui & commune,iam materiae quam formae,sormaquc ejus, crit materiae praedicatum disse rentiale , vi cujus, determinabitur rationc nostra illa substanti ut sit Materia, 5 vi hujus eririlla substantia Materia Metaphysica , materiae isumptae pro praedicato differentiae, Metaphysice constituentis materiam , sed non materia physica materiae, physice sumptae,haec enim im-
plicat, nam implicat subjectum primum, suri cti primi.
OB liciTuR 1. Auctoritas S. Thomae, prima Sparte q. 66. art. I. & parte a. II. ar. 2. & alibis epe docet S. Thomas, materiam scipsa , non.
REspoND. S. Doctor id solum vult, quδd materia naturaliter non cxistat sine omni forma, vel quod de se non sit quid compictum, inter . dum etiam lyexistentia suinit pro subsistentia, ut cum negat humanitatem Christi habere
propriam cxistentiam. S.I hom.nobiscum se si si videbis I. par. q. - . a. 2. S quaest. Iq. ar. 12.
Oaj sciet ust 3. Potest aliquid existere existentia aliena. Ergo S materia, poterit existere existentia formae. AntecedenS probatur.Tum
quia id non implicat contradictionem. Tuni quia defacto humanitas Christi, existit existet
REsPOND. Negando Anteced. implicantia supra ostensa,breviterque inter alia, in hoc stat. Quia implicat aliquid esse ex tra causas, per esse alienum,adeoque cxistere existentia aliena. Humanitas ctiam Christi non existit existentia Verbi, quia si non haberet humanitas Christi, spropriam existentiam, productio illius non haberet ullum terminum, debuisicique assumere a Verbum humanitatem, habentem solum csse obsectivum &potentiale, in causis solum. E
go per existentiam intelligitur subsistentia, quod scilicet , non sua sed Verbi subsistentia , humanitas Christi per se existat dc sub sistat.1Ns sis L Si humanitas Cliristi propriam existentiam haberet, sequenter Beatissimam, non posse dici Matrem Dei , tota enim illius
causalitas & efficientia matri debita, terminata fuisset ad existentiam creatam. R Espo ND. Salvandam adhuc maternitatem. quia causalitas & cilicientia matri dcbita, terminata fuisset ad existentiam croatam , non