장음표시 사용
91쪽
porse potentia,quae est nunc,& ad reducen- sumptum, est enim substantialiter de actu po- dum se pro nunc ad actum, debet habere agens tentia; licet sit Potentia ad esse sitbstantiale. iii illius actus,& quia materia noncst potentia pro- aliqua specie,quod sit specificabilis a forma stib- tunc recipiendi formam deperditam,nec agens stantiali Physica.debet dari reproductivum illius sorinae. Ossiciet uR Quintb. Saltem potentia re-Videndum infra,cur non detur a privatione ceptiva sormarum accidentalium, debet este regressus; quamvis autem materia sit indist accidens, actus enim & potentia ex 9. Metaph. rens potentia,ad has,vel illas formas,haec indiL 7. sunt ejusdem generis, debetqile ex comiani- ferentia, non est necesse,ut tollatur a potentia ni axiomat inter actum & potentiam,esse pro-
intermedia, sed ab ipsamet sorma supervenien- portio. te. Concesso etiam,quod mediante quantitate REspoNDET Scotus. Intelligendum esse Aa recipiantur dispositiones, non sequitur admitti ristotelem de potentia objectiva, quod qualis hoc ipso potentiam superadditam , quia status illa est,talis debeat esse actus entitativus. Dein quaestionis non procedit de quantitate,sed de M de dici potest, quod inter actum 5 potentiam ha potentia, quae ad ipsam ctiam quantitatem non semper sit proportio, in ratione entis, licet recipiendam,mediare deberet. sit proportio in ratione perfectibilis, de perse-Osjicitust Tertib. Dispositiones introductae, chivi. Unde ulterius, si potentia materiae ad in quantitate Eucharistica, ad formam ignis, formas substantiales se substantia, non poterit
exigunt formam ignis, & non exigunt illam argui, multiplicari entia sine necessitate, quod tanquam in materia recipiendam , quia haec argueretur, si poneretur potentia aliqua acci- non est. Ergo exigunt formam in quantit'te tantalis, condistincta ab ipsa materia,quae non recipiendam. Ergo ulterius apparet, som est ratio, cur ipsamet missiciens non sit, ad recimas non immediate in potentia materiae re- pienda accidentia: & sicut, quia forma est sub-gipi. stantialis , non ponitur potentia materiae sub-RgsFoso truR. Quando dicitur, immedia- stantialis superaddita materiae,sed solum capax te recipi formas in materia, non excluditur, ut substantialis formae; ita non debet poni poten- dixi, mediatio quantitatis, scd mediatio poten' tia accidentalis superaddita materiae,sed solum tiae, ad ipsam etiam recepcionem quantita is potentia capax accidentis sustentandi. Quan concurrens. Deinde, dici potest ex suppositio' do autem Aristoteles docet multiplicari poten- ne miraculi,exigi formam,nonnisi in quantitate tias,multiplicatis actibus, non intellexit multi recipiendam, faciente id Dco, ad Occultan' plicari potentias entitative, sed formaliter hoc dum miraculum , exilibenteque concursum, est potentiam tor esse sormarum receptivam, quem alias exhiberet, nonnisi praesente mate- quot formae receptibiles x sustentabiles.
De potentia rasateriae trout eri appellitu formarum.
via sed secluso miraculo, non cxigunt dispositiones productionem formae, nisi materia sup-Posita, imo argumentum multum probati quia probaret, nec mediate recipi in materia formas, quia dispositiones in Eucharistia non exigunt productionem formae in materia, et iam mediate,cum nulla sit illic materia :& si ut si miraculose, nonnisi mediante aliqua potentia reciperet materia formam Miquam, DRaemittenda est decison; discultatis, ex non recte inferretur, secluso miraculo i non plicatio appetitus, postea decidendum. recipi immediato formas , ita dc in prae
O icirust Quarto. Quod est in potentia, fri
ma Cic potontia respectu generis substantiae. Er
go non est in genere substantiae. Ergo est in ge-
HCrC accidentis. R. ESPONDETuR. Argumentum probare, nul
lam clari potentiam substantialem,hinc multum probat; dici etiam posset, quod materia sit po
tentia resipectu generis substantiae,quae se habe .
at Par modum completi Physic non vero qui tenua autoni dicit ordinem ad aliud , & quiasio habetar, per modum complebiliς Phycce , ita Ordinatur ad sermo, quomodo estuc otiam materia non sit in genere completi P tentia ad illas, cum illaS non sit naturalitor Plausico, sed in genere coimplebilis Physice. apta habere omnes simul,nec ad illas ordinatur Di am etiam stupra, non est e materiam, pota si mul habendas omneS, quia tamen non est ma- conciam ad esse substantialo, in tota latitudine pria, si jςctetur rota, in sua latitudinc ali ι
pii et MITTO I. Lmateriam serinari ad formas. Est enim definitive potentia ad formaS ; po-
92쪽
numero ad hanc,alia numero ad illam formam, rem appetitum appellat Oviedo iness ideo habet potentia ad omnes simul, simultate, cena, postcriorem efficacem Consule eun tenente se pones potentiam, non vero, tenente dem. se ex parte habere formarum. Hinc etiam fit, ut PRAEMiario quarto. In appetitu elicito, duplis quamvis prius scientia ordinetur ad obje bim, rem adhue eonae ingui posse actam. Actum desta incommuni, non tamen ordinetur materia ad derit.&actum delectationis. Actus desiderii est formam, in communi, quia materia perficitur appetitus boni, ut consequibilis, comparabilis, realiter a formis, in ordine ad constituendurn &c. Delectatio autem,est actio appetitus, prae compositum,realiter autem,nihil est nisi sin3u- supponens actum amoris & consequens ex no lare,& particulare,hinc,s materia respicit mr' titia boni,quod bonum,jam sit consecutus ap-mas,ut sui realitcr persectivas, respicere eas in petitus. particulari debet ; Scientiae autem, possimi cilc Retulit hic Oviedo sententiam recentio objecta abstracta, imo & cntia rationi . Quia rum,qui censuerunt, appetitu desidcrii , serritamen materia cit subjectum, quarumcunquς voluntatem in objectiun actu existens , cum formarum, ideo Angelus, non potest compre' enim quis actionem aliquam caeternam liberξhendere ordinem illum materia: licet ζnim exercet,in illo instanti, quo exercetur, est illinnotitia de materia prosciscatur a principio, intentio efficax, illius exercitii. Ergo&desd
quod est Augelus, nobiliori quam si in teria, riunt , hoc imbibitur in illa intentionz quia tamen , non pertingit ad infinito, termi- quota intentio, de res intenta , simul esse pol seu formas, quarum successi Vc est cap x sunt: Ergo & desiderium , cum re desiderata
materia, simul noscendas , fit ut non dicatur comprehendere materiam , Comprehensione ut supponitur adaequata dc completa, tcrminativeque spectata. PRAEMITTO 2. Ex hoc, quod materisit potentia
a. formas, erficiturqueformis UeruntPhilosophi, formas esse bonum materiae: dc quia bonum omne, est appetibile, dicunt formas appeti a materia, sed valde Metaphori x locurione, Appςtitu DicgfouM est primi,. rerum
seu innatus; alter clicirus. Appetitas ctaitus, est actus vitalis,potentiae appetitivae, in bonuin .. counitum te aflective movcntis. Appetitus au- . .
temna urali ,est quaedam naturalis Ic necessa PRQηδ WR QRkδδPi i ii sermarum pocria inclinatio , seu ordo ad aliquam perfectis sibilium,i ibos udin,quam materia, capax in nem, scu bonum, ad quod appetens ordinatur, Cipςrς torma Psessibilς ii b inducantur. Ergo
sed haec doct rina illorum,non plene etiam cor vincit,quia distinguuntur haec duo, rigorose loquendo desiderium,& intentio,qua talis; Quia desiderium,non est quid respectivum ad media, secus intentio. Unde etiam cum durat medio rum qua talium exercitium ut durat in instanti,
quo res se, durabit de intentio, potest autem non durare desiderium. Histramis isicut materia habet seipsam , dum est: nubaliqua forma , ita habebit de illum appei
eum di positionibus ad tales in peri ormas, de si . qualis appetitus est in lapide ad motum deo
Rim,in igne admotum sursunxi talis etiam appetitus ponitur in materia ad sormas, qui in re nihil aliud sit . quam ipsa materiae entitas, quae inquantum dicit capacitatem ad uniri formis, est - potentia : inquantum autem, illae format, sunt rare Anci tu proximo , omnes formas illiuio bonum,& perscctio eiusdem, dicitur esse appe- titiva carundem. PROBATuR. Quia appetitus proximus in PRAEMITTO tertio. Appeti in hune innuitim, xcriae,est ipsa entitas materiae , una cum dispos tam in materia quam in quibuscunque aliis , posse tionibus. Ergo cum dispositiones non requi considerari duplicem; Proximum , de remotum. rant potius hanc in individuo sermam,quam ibProximus appetitus: est ipsa entitas,posita extra lam,& materia pro sua parte, non magis respe circumstantias requisitas ad bonum, quod ap- tu hujus,quam illius sorinae,est potentia,appe petit: quae ipsa entitas, si postea ponatur in ciria ter omnes inmas illius formae,cst potentia, a cumstantiis,& requisitis debitis,erit potentia,& petet omnes sermas illius specici,appetitupro appctitus proximus. Quod ipsa Entitas, etiam ximo posita extra circumstantias,& requisita , sit ap- DicENDurus est ter . Si appetitus materiae . petitus, hoc inde est,quia extra omnes circum- matur secundum id, quod dicit ille in recto, non stantias, entitas appetentis,est entitas. Ergo et- magis anetit formam nobiliorem, quam ignobiis iam est re appetitus, quia hic appetitus est ipsa rem. Si verὸ sumatur appetitu pro eo , quod circialitas. Non cst tamen hic appetitus pro ximus, pro convocat'o in obliquo magis, anuitur forma sed remotus; quia appetitus proximus, est ap- nobilior,goam ignobilior. Pro prima parte Cori petitus hic de nunc implebilis , non est autem clusoriis citari possunt: Ruvius, Averro, Ami hic S nunc implebilis, si desinit exigita: Prio- cus&alii. Pro secunda parte Mastrius, Pontius.
93쪽
cum Scoto in quartum dis ' lx ' is Punctum Dissicultatis r.
sceurritur Rubonsionibus. PROBATuR. A ppetitus materiae in recto , est Libs, entitas materiae Ad eadem est entix in , - ν teriae,respectu quarumcunque formarum. Et- Probatur Miserius Conclusio. go de idem appotitus.
REsroso ετ in primδ. Disparitatem esse,
Iretinium partem simhsiρμ I quia appetitus elicitus,sit ex praee istentet
PstosΑτ primo Mastrius Auctoritate Aristo cognitione, majoris boni,& minoris discretiba: telis .in causis praecisis,sicut se habet simpliciter feci appetitus innatus, cum non fiat ex hac co- ad simpliciter, ita magis ad magis,& maximam mitionc,non habet discretionem nobilioris. Mad maximum , sed materia simpliciter appetit ignobilioris formae: Consequentet utramque formas,quia forma est ejus persectio simpliciter. aequaliter appetet,Ergo magis appetit sermam , quae magis cani CONTRA. Tum quia potest esse appetentia perficit, & maxime, quae est ejus persectio ma- in appetitu innato, sine ulla cognitione. Ergo xima; subsume: Sed non appetit magis Grinas, de ma)or appetentia , sine illa discretione: de secundum id quod dicit recto. Ergo secundum sicut appetitus innatus, dicitur appetere, quia id quod dicit in obliquo. capax est recipiendi, dc quia hoc bonum illiusCONDRMATuR. Accidentales formae, minus est, Ergo M appetitus maior per hoc benε salva appetunt ut prae substantialibus. Ergo & igno- bitur,quia usquidem capax est, &quia hoe biliores prae nobilioribus. melius est. Tum quia id quod gerit cognitio in
P, o cognoscente,supplet naturam non cognoscet
te,quam discretionem boni S mali fier a natu propter substantiales rinas, appetuntur acci dentia, sicut media propter finem , magis prae accidentibus appeti debent sormae substanti les ; quia autem sermae ignobiliores, nec erunt
minus appetibiles. C69ikλ. Tum quia non est raxi0 Cur ppo n cognoscens, nempe ipsam naturam. litus illud magis sequatur, qHi hQς qVi ςm 4 Tuin quia naturalis inclinatio, debet esse cumnis est,& non quia melius est, ςςGς ς'/m ς λδm maxima rectitudine , utpote indita ab auctore inter ipsos fines, unus prae aliQ m/gi, Pro Ny naturue, at rectitudo naturalis,postula ut maJus
ra patet a posteriori, quia indidit aquae appetitum ad frigus,quod est persectio illius, unde et iam reducit se semper , ad connaturale suum frigus avestendosea calore, qui non est persectio illius. Ergo sicut cognoscens habet, unde possit appetere majus bonum magis, ita habe-Ergo taxa appetundi squamvis serinae substantiales ignobiliorcs, non ordinentur ad sermas nobiliores substantiales, poterunt magis appeti formae substantialcs ii biliores. Tum quia fieri potest,ut aliquis, me
bonum praeseratur miliori. Ergo de haec inclunatio naturalis , quae est in materia, postula bit, ut nobilior 5 melior serina , magis ana
REspoNDETuR secundo ex pontio , dispa.dium,melius, ipso fine, alium L, V P RMQNm titatem eise. Eo,qubd non debeant in omnibus Dei,propter temporale haberc bene Lyg0pς' -phoportionem,appetitus elicitus, dc in sanda non est,majoritas vel minorix bQni,qui natu, adeoque nec in modo appetendi, nactio'
illud est pro fine, hoc,pro medio, ErgQ ut ςDR hem formai . quamvis sermae nobiliores, non sint finis igno CouixΑ est. Concedo non in omnibus de biliorum , non sequetur, illas non ς ip mς0' ς bere proportionari , hos duos appetitus, sed
ignobilioribus , adeoque in gi ppotibi ς diluerere restat, cur in hoc puncto proportioira' Tum quia quod aliquid sit appς tibi ς non h/' ti non tabeant x deinde,quare licitum est argu-betur ex eo, quia est his, scd quia bQnum in hiemari-eo , quia appetitus elicitus appetit jus ii magis appotvxvr- bonum,etiam innatum,alpetere bonum, dc eXPRos secundo idem. Appetitus elicitus, in eo quia elicitus,majus Donum appetis magi , magis appetit majus bonum. Ergo & innaxus, non erit licitum argumentari, quod etiam ap- magis appetet majus bonum; sed non aeputet petitus innatus , meliorem serinam appetat magis,si sumatur hic appetitus , secundum id, quod dicit in recto. Ergo appetet magis, si sumatur hic appetitus , secundum id, quod dicit, pro connotato, de in
RE spoNDETuκ tertib ex eo sum : Quamvis appetitus elicitus, habendo majus bonum, non appetat minus , non est licitum argumentari, quod nec appetitus innatus, dum habet nobi liorem formam,appetat ignobiliorem , ita nec
94쪽
CONTRA Quia ne procedat illauo,manifesta
est: repugnantia, nulla autem pro antecedenti.
Hoc ipsum,inde est . quia si ad ignobiliores ser-
mas,non haberet appetitum materia,tunc,cum
habet nobiliorem,& non haberet illum ut supponitur,& haberet, quia haberet materia suamentitatem. Appetitus aulcm , est ipsa cntitas materiae. Deinde , etiam antecedens habet disticultatem: nonne habito decem, adhuc appetitur quinque. PROBAT tertio Pontius. Appetitus materiae
nihil est aliud quam perfectibilitas ejus , sed est magis persectibilis, per serniam persectiorem,
quandoquidem,cum ea Componit compositum
persectius. Ergo magis illam appetit. REspoNDET Quidam. Distinguendo Minorem, magis est persectibilis materia , per Dr-mam nobiliorem, hoc est: potest magis perficia forma persectiore. Concedo Minorem: magis est persectibilis,hoc est magis potest perficia forma persectiore. Negatur minor. Explicat sic : In priori parte, ly magis, construitur cum lyperfici,in posteriori, cum tu potest. Majoritas ista, potest se tenere , vcl ex parte ipsius potentiae,&sic falsum est, magis esse potentiam in teriae respectu serinae nobilioris, vel majoritas ista potest se tenere,ex parte formae, de sic non est dubium, uia persectior sorina,magis potest perficere. Illustrabat hoc instantia ; Vitrum potest magis perfici a vino A, quam a vino B, si potest,reseratur ad vitrum i falsa est propositio,
quia vitrum, non magis potest recipere vinum A, luam vinum B. Si vero, potest, reseratur ad vinum Z magis potest perfici vitrum a vino A, quia illud melius esse supponitur. CONTRA . Tum quia majoritas, tenens se ex parte serinae, est majoritas respectiva , consequenter etiam in materia , respondere debet magis perfici. Tum quia instantia de vino alla
ta,non convincit , neque enim ordinantur ad se,vitrum & vinum, nec a vino natum est perse
ctionem desumere vitrum , imo non apparet, quomodo melius vinum,magis perficere possita parte sua vitrum ,cum nullo modo illud pericere possit. Tum quia si per illud. ly falsum est,
magis esse potentiam , materiam respectu ser-mae nobilioris, non plus significat, quam quod non sit,quoad entitatem,& secunddin id, quod dicit in recto,ille appetitus major, vera est pro positio, & non procedit contra nostram coimclusonem, sed insuper.
gis appctere sormas, nobiliores, nihil aliud est, quam sermo nobiliores , esse majus bonum materiae. Sed de facto serinae nobiliores, sunt majus bonum materiae. Ergo defacto magis appetuntur. Major probatur: Statu ipse quaestionis, di intento conclusonis. Minor probatur, illud ,quod id praestat materiae, quod &Qrmae ignobiliores praestant , Ac insuper plures
gradus bonitatis secum adseri , est majus bonum materiae, sed sermae nobiliores , id praestant,quod ignobiliores, & insuper plures gradus bonitatis,secum adferunt. Major probati inductione,in omni bono , quod censetur esse majus,prae alio, sive illud sit increatum , Minor probatur,quod scilicet, idem praestet se a nobilior,quod ignobilior, quia componit compositum,informat, re complet materiam,quod autem plures gradus bonitatis adferat, sic probatur. De se a nobiliori falsa est haec contradictoria; sernia nobiliornon adfert plures adus
bonitatis uias non esset nobilior, quia nobilitas rinae, sesumitur ex pluralitate graduum bonitatis. Ergo vera erit,haec altera contradictoria; serina nobilior fieri plures gradus bonitatis. Deinde ex parto materiae, no repugnat aliquid magis appeti, conceditur enim a plerisque oppositorum, magis appeti substantiales formas, prae accidentalibus,nec est ratio, cur non magis appetantur nobiliores sermae. Ergo appetun
OBjici rim t. si materia , haberet appeti
tum,ad omnes formas, haberet etiam ad Corruptas: ad corruptas,habere appetitum non
potest, ad impossibile enim , haberi appetitus
non potest, bormae autem corruptae, sunt impossibiles. Rusp DET . Quod sub conditione, si doretur agens corruptarum sermarum reproductivum,appetat materia corruptas serinas, licet non appetat absolute & proxime. injiciTuR 2. Si ex eo,bene argueretur, materiam appetere omnes Graias possibiles, quia entitas materiae, est hic appetitus , quae manet tunc, cum est sema, sequeretur qubd materia eodem appetitu , appeteret serinam praesentem absentem,sequiturque quod praesentena desideret,& de absenti delectetur RESPONDETuR. Eodem appetit omnes illasserinas appeti,secundum id, quod dicit appeti
tus in recto,nempe suam entitatem,sed non e dcm, se aliter, secundum connotata requisi
torum accepto,ratione quorum connotatoruin
deficientium,non oblectatur sermaliter de se ma absenti, licet coincidant desiderium,&delectatio, secundum i quod dicunt in recto. O ici R 3. Quaelibet serma exsatiat appetitum materiae. Ergo nullo appetitu, alias prosequitur. REspoN DETuR. Consequens esse verum, de*ppC-
95쪽
appetitu proximo,non de remoto, vcl de appetitu ejus,in quantum respicit finem suum parti .cularem,qui est clic completam,& esse in composito, sed non de appetitu respiciente bonum universi,cujus majus cst bonum, pluralitas for marum. Unde etiam,cum est sub una forma, appetit corruptionem non per se, sed indirecte, inquantum nonnisi in decessu alius sormae su stantialis, capax est recipere naturaliter , aliam formam substantialem; & licet forma praesens, sic etiam bonum universi , quia tamen est bonum particulam,& minus, ideo varietatem se marui tanquam maj us bonum, & universalius appetit.
Supposito etiam, quod absolute loquendo,
satiet appetitum materiae una forma , non sequetur,qubd aliae fornis, tunc non appetantura materia; quia licet appetitus elicitus, non possit appetere aliud,quando est satiatus, potest tamen innatus. Rationem dat Pontius : Quia sotietas involvit negationem ulterioris desiderii, &tunc iudicamus hominem esse satiatum,
quando nihil amplius appotit, praeter id, quod
habet; at satietas Materiae orta a sorma habita, non involv it negationem aptetitus innati, respectu aliarum formarum , siquidem cum illis potest iacere,unum per se. Rursus posita satietate, Appetitivi, apti appetere appetitu elicito,
non est unde salvetur appetitus alius , non exu elicito,quia hic non ponitur , non ex quo cunque alio , quia quodcunque ponetur, non erit sufficiens ad denominationem elicite appetiti, quia deberet dari elicitum , sine elicitivo;
jam autem,posita una forma in materia , potest ostendi,in quo salvetur appetitus innatus Materiae,ad alias formas,nempe, in ipsa cntitate Materiae,quae habet potentiam ad alias formas, α in ipsa entitate formarum, potentium perficere Materiam,neque enim, quod una sorma perficiat Materiam adimit aliis vim perficiendi, neque facit ne sint persectivae. OpyrcIUR A. Si materia,appetit formas posesbiles omnes , etiam cum est sub forma aliqua substantiali,sequitur illi esse violentum , inso mari ab hac forma, ad cum plane modum, quo lapidi est violentum, ire rursum, eo, quod tunc appetat deorsum. RE spoNDETuR. Negando sequelam: disparitas est , quia lapis est determinatus&adstrictus , ad nanc in specie, versus centrum, tendentiam ; materia autem non est adstricta,& deiciminat ad hanc in specie completionem,& cerse non ex eo violentus est lapidi motus surstam,quia est incompatibilis,cum motu deo sum,alias etiam motus deorsum esset illi violentus , nam etiam hic non est compatibilis cum
motu sursem ; sed ideo est violentus , quia illud incompatibile, hoc est motus sursum', non est
bonum illius,quod appetat connaturaliter; so mae autem quaecunque,praecipue lubstantiales, sunt bonum Materiae. Neque censsendum, Materiam fastidire tunc formam praesentem: quis enim dicat,id fastidire Materiam , circa quod
cxercet appetitum fruitionis,& complacentiae quantum vis per hoc , non amittat potentiam aliarum formarum capacem,quae capacitas, est illius appetitus remotus. Essct quidem violentum Materiae,esse sine omni forma; sed non habere omnes formas,una laonnisi habita, non est illi violentum, quia etiam , unam formam ha bendo,est completa substantialiter. OByic IDR s. Saltem in instanti,quo materia, supponitur crini appetitu complacentiae ad aliquam sorinam, nihil appetit appetitu desideri pro illo instanti. Quoa ipsum probatur: si enim
aliquid appeteret,iunc materia maxime appoteret sermam substantialem, casu quo haec deficeret; hanc non appetit , quod ipsum probatur : Implicat ex suppositione appetitus com placentiae, qui involvit ipsam existentiam formae, formam deficere. Ergo implicat purificatio conditionis,sub qua,alia forma esset appe
REspo E R. Distinguendo antecedens.
Nihil appetit forma, appetitu remoto desiderii nego,nihil appetit appetitu proximo,concedo:
appetitus enim remotus, non attendit ad hanc
conditionem: casu si deficiat illa forma, sed totus stat in hoc,quia entitas Materiae , est capax
etiam aliarum formarum. Contra Conclusionem Tertiam. OpliciTuR I. Materia non est magis capax
animae rationalis , quam animae bruti. Ergo aeque appetit formas ignobiliores , ac nobilio
REsPONDETuR. 2Eque quidem est capax Materia, quarumcunque formarum , sed non aeque illis perficitur, ratione cujus inaequalitatis,potest appetere magis de minus : unde etiam negatur, non.esse illas , quae in se meliores ctiam materiae ; sicut enim non tantum sunt Formae,bonae in se, se bonae Materiae , ita non tantum sunt meliores,in se, sed SI meliores materi um praesertim illa melioritas,sit indistincta realiter ab ipsamet bonitate,qua, bonae sunt formae psi Materiae. OBJIcnuR 1. Materia solum appetit Armas, ut cum illis iaciat unum per se, sed cum quacunque facit unum per se. Ergo aequaliter omnes appetit. REDONDEUR. Cum quacunque forma
substantiali, facit materia unum per se, sed non aequalis persectionis, sed cum nobiliori forma, facit compositum nobilius. Rursus quia ponuntur a nobis, in materia, appetitus & nobi horis , &ignobilissermae; dici potest quod secundi, in appetitum nobilioris sermae, petat interitum ignobilioris formae, sicut etiam, secundum appetitum ignobilioris formae , petit in- ι
96쪽
teritum nobilioris,quamvis ille primus appetitus praependeret ; vel certe dici potest, quod
si materia appeteret , appetitu determinato formas nobiliores , deberet appetere interitum imperfectiorum : sed quia determinate illas non appetit, nec appetit , interitum aliarum; si enim indeterminata est,ad utrasque, licet magis has,quam illas appetat, non debct deposcere interitum alius,haec enim deposce
tia,argueret cjus determinationem.
INs Bis. Si appetitus Materiae, est ipsa Materiae entitas, quae est capax formae : Ergo cum eadem sit capacitas frigoris in aqua, & capacitas
caloris,bene capacitas caloris,in aqua,appetitus
REspoNDETuR. Appetitus Materiae, est capacitas Materiae , non quomodocunque spectata sed prout Forma,est bonum illius,cum e go, non sit bonum aquae calor , capacitas illa aquae,pro recipiendo calore non dicetur appetitus : nisi sorte dicas,qubd capacitas illa aquae,in- adaequate, & secundum materiam spectatae, sit appetitus caloris.
ORICITuR tertib. Appetitus Materiae , est ipsa potentia materiae; feci haec, est indifferens ad nobiliores, vel ignobiliores formas. Ergo Scappetitus,est indisserens. REspoNDET-. Quod appetitus materiae, in recto,sit ipsa potentia materiae, sed in obliquo dicit ipsam formam, quae potest cise melior, S
non melior,adeoque magis, vel minus aestim
bilis; Ex dictis etiam,id adferri potest,quod potentia materiae , sit inditarciis hoc sciatur quia
potest, non magis hanc recipere , quam illam sormam i sed non indifferens, quasi non magis per hanc, quam per illam formam perficiatur; In idem recidit,quod dicit Mastrius, quod materia, sit indisserens; hoc est , cum cxclusione
appetitus detcrminati, ad Grinam nobiliorum,sea non indeserens cum exclusione inclinatio nis majoris,vel minoris,ubi jam relinquetur locus, ad meliorem sermam majoris inclinati nisi Q DE REs: Si daretur forma quae contineret eminenter , perferitiones aliarum formarum , materia illi unita, esideraretne appetitu remoto,caeteras se
AssERo desideraturam: Ratio. Tum quia ut urget Pontius,appetitus, Materiae est persectibilitas illius, sed non obstante hac forma continente aliarum formarum perfectiones, est persectibilis Materia,per alias sormas, potest enim cum illis constituere unum per se. Ergo dicet appetitum ad illas. Tum quia vel amittit M
teria suamentitatem,cum est subsorma, continente virtualitcr alias Formas, ves non amittit:
si amittit: Ergo Materia est corruptibilis. Ergo
non est subjectum primum , in quod abeunt omnia; si vero non amittit Materia suam cntitatem, accessu formae , virtualiter alias formas continentis. Ergo nec amittit appetitum ad alias formas,nam hic appetitus in re, remotus, est ipsa entitas materiae. Tum quia, posita forma,virtualiter continente reliquas sormas, vel resiquae sormae amittunt suas persectiones, vel non amittunt; si non amittunt: Ergo adhuc bonae sunt,adeoque appetibiles a materia; si amittunt: Ergo tu aliquid sine sundamento asseris. Summum enim bonum, quod est Deus,non do struit bonitatem,quam habent in se reliquaeEnria,quae etiam comparative ad Deum, sunt e
iam , licet minus infinite bonum. Deindesiamittunt reliquae serinae , suam bonitatem, in
praesciatia formae virtualiter continentis reli- 4 uas sorinas,saltem Deus,non amittit vim pro-ucendi sermas , minus illa priori bonas : cur ergo illas,tanquam bonum etiam suum,non adi
petet materia ξDicrs prim6. voluntas, quamvis sit potet tialibera , tamen non eligit minus bonum, in comparationc majoris. Ergo nec appetizu. ii
RESPONDETuR. Negando Antecedens, do liquo, prima parte D. . N. Io .&in Anim. Dis paritas etiam dari potest; quia clectio voluntaris,non est ipsa voluntas, sed ejus actus: non ergo hoc ipso , quia eligit majus bonum, voluntas dicenda est eligere minus bonum , jam autem appetitus materiae , est ipsa potentia materiae, quae est eadem adsermas quascunque. Dic Es secundo. Deus visus, ita satiat appetitum creatum, urco habito, non appetat aliud
videre. Ergo etiam & dicta serina , ita satiabit
appetitum materiae,ut illa habita, reliquas non desideret materia.
REsroNDEκi potest pluribus viis. Imprimis
negando Antecedens: nunquid enim 'on desita derat videre conce rnentia personam suam BeatusZDisi a ritas etiam cst,quia appetendo Deum, non debet censeri appetere , hoc ipso, reliquae caetra Deum, quia appetitus ille beati , non es hipsa voluntas beati, sed actus illius. Actus autem unus, non est actus alius; jam autem appetitus sermae descriptus , cst ipsamet entitas materiae,& bonitas Armae, hinc appetendo materia, sormam illam , aequivale litem pluribus formis, censetur etiam appetere reliquas, quae supponuntur adhuc esse bonae. Nec censebit tunc, nateria appetere malum simpliciter, appetendo minus bonas Grinas, adhuc enim illis sunt bonae,eo,quod possint cum materia , constituere, unum per se; sed appetet malum , se cundum quid,hoc est , non ita bonum,& quia scilicet nonnisi expulsa nobiliori serina, potest
materiae se communicare , ignobilior Forma Unde ulterius praedicta serina, non complet bit totalem appetitum materiae , quia satietasmatoriae, est completio illius substantialis, ma-
97쪽
An Corporum corruptibilium eadem sit neci
materia' DIIobic inquiremus. i. An materia sublunarium , defacto sit una specie ZΣ. An sit
net autem materia,adhuc complebilis G liii DIFFICULTAS I
Dices tertio. Id quod habet aliquis eminenter , non desiderat habere formaliter. Ergo etiam matcria, habcias formam aequivalentem reliquis, non desiderat reliquas. Antecedens probatur: quia etiam Deus, habens entitatem tuam,aequivalentem persectione quibu Lu'qWς possibilis alia specie t diuoad imum, postibilibus , non desiderat reliquas pcriccti0 Dics NouM est primo. Cmateriam corporum nes nec homo aequivalens periectionς byux , sublimarium se eande ecie. desiderat esse brutum. PROBARi solet t. Omnia corpora sablunaria, Rsspos oret R. Id , quod aliquis continor transmutantur adinvicem , ut ipsa cxperientia eminenter, potest desiderare appetim in xo, ostendit, de tamen rationc materiae non requiruticet non elicito: non quidem clicito,conrent ' runt diversitatem specificam. Ergo materia intur enim illo eminenti ; sed potest desiderare omnibus sublunaribus,est eadem specie. Antec. appetitu innato,co,quod ille , iit ipsamςr enti probatur: Quia si in transmutationibus acquitas,& bonitas alius, quorum utrumque repcri' reretur materia distincta specie, tunc v. g. Pau-tur,habito etiam aliquo eminenter continςn - lus,comedens nonnisi pisces , dc olera, csset Deinde Antecedens non convincit, nec indu distinctus a Ioanne,comedente carnes.ctio est sussciens,nam unus Impcrialis,continet REspoNDrra polliet. Concedendo praedictam unum grossum,dc alterum,S iamcn habito Im' distinctionem,negandoque ultorius interveniuperiali,desiderantur illi grossi. Porro, tunc ha' re tunc continuationem,in illis materiis, nequebito eo,quod cminenter continet reliqua, non extrema haberent idem, sed intervenire solam desiderat quis haberc alia,quando illa alia, nihil non discerptionem dc contiguitatem, qualis ha- habent specialis propriae, dc debitae appς Muti, betur in osse,it carne,& sit aec contiguitas petiamabilitatis,sicut esse creaturae,nihil habui prO bilis ob diversitatem serinarum non obest ani-priae specialis, de dcbitae amabilitatis Deo , ciso mationi, nec oberit contiguitas petibilis ob di- 'item bruti , respectu hominis. Jam ver , , in versitatem materiarum,sussiciet enim, nullam comparatione perfectioris Forn α, habent δει intercipi partem, ubi non sit materia,oc ubi non huc formae ignobiliores propriam , speci lcm, Forma, eritque adhuc totum illud unum per debitam appetitui Materiae, persectionem, d se,quia constabit partibus, quarum una, est po- feruntque praedicatum, dignum adhuc mare' tentia,alia actus, utrumque stabitantiale utrurn
e in m m P alius rationis substantialc comDO' que ordinatum ad se.
PROBARi potest a. Quorum praedicatum, primo essentiale est idem, illa sunt idem specie, de sic quia esse animal rationale est primo essentialc,tam Petro, quam Paulo , hinc idem sunt haec, specie i, scd maioriae quorumcunque sublunarium , habent eundem conccptum primo essentialem ; omnes enim sunt subjectum primum , vel potentia radicaliter accepta, &c. Ergoari Gemus imprimis de Unitate Materiae,post' RaspoNDERi posset. Hunc conceptum, es ea de ejus ingenerabilitate 5 incorruptibilis se primὁ essentialem , materiae generice acce'tate. Euod attinet ad multum: ptae,& sicut primδ essentialis conceptus animam Corporalia sunt corruptibilia, alia incorru- lis, est vivens sensitivum, de tamen sub vivente Ptibilia; de utrorumque matcriae unitate, recim sensitivo,dantur plures species; ita sub hoc pridum erit. Et quidem , non quaercinus hic, de moessentiali conceptu, qui est esse subjectum unitate numeri materiae, nam certum est, in primum,possimi esse , distinista specie, subjecta singulis individuis materialibus, cilla illam di- prima. Hinc commodus, visam,&multiplicatam realiter , quod ipsa se- PROBATuR 3. Conclusio, argumento negati- Parabilitas arguit , sed erit quaestio de unitate vo,nullum est fundamentum & nulla necessi-
ria, nempe alius rationis substantiale compositu
De Unitate, ingenerabilitate ,'incorruptiabilitate materiae.
specificae; An scilicet in omnibus corporibus , sit eadem specie materia t
itas,adstruendae hujus specificae diversitatis, in
ipsa Materia, proportionandique ita Materias Formis,ut pro diversitate formarum,sit diversitas, Materiarum. Et sicut eidem ligno potest induci forma artificialis Mercurii, de Saturni sic eadem specie materia dicunda est,esse capax
98쪽
o terrun i. Auctoritas Aristot. quii. Physcap. 6. Tex. 6o dicit: Materiam in omni transmutatione, eme eandem numero,sed non specie. REspoNDETuR. Explicando Aristotelem, quod scilicet, velit materiam in omni transmutatione aliam cise specie,non ratione sui, sed ratione sormae distinctae , alias si rationc sui, elletalia specie forma non jam maneret Cadem numero,cum identificentur inter se,numerica, &specifica unitas.
OsjiciTuR 1. Formae sunt distinctae specie. Ergo& Materiae. REsPONDET uR. Disparitatem esse, quia est necessitas plurificandi specie distinctas formas, quia alias homo , 5 planta non different a se, speciesed nonnisi accidentaliter , quod absurdum non sequeretur, posita indistinctione specifica materiae, dc posita distinctione specifica informis Rursus quia intervenit signum distincti
nis specificae sermarum, nempe notabilis divem sitas , quam arguit arguit congeries acciden tium determinatorum, nullum autem habetur signum,notabilis disterentiae materiarum, cuin diversitas congeriei accidentium, bene referri posset,in solam diversam formam. Os licia io Materia Adamantis,non est capax aliarum Formarum, quod sussiciens est si gnum distinctionis specificae,indubie, enim notabiliter disserunt, Materia capax aliarum formarum,& incapax aliarum formarum. REspoNDETuR Negando Antcccdens,nam
ars humana,habet modum liquandi etiam Adaiamantes, & etiam si non haberet , posset diei. Obd incapacitas illa referri debeat , in unionem distinctam specie,ab aliis, S non in ipsam- metentitatem Materiar, reserri item posset, in ipsam formam Adamantis, tales dispositiones deposcentis, quas aliae formae, non curent debellare. DicΕNDuM est secundo. Possibile esse dari aliam Materiam Jecie distinctam a nos,ate. PROAATuR. Quia id non implicat contradictionem,& si admittitur tanta varietas specifica Angelorum , etiam in actum jam reducta, cur non admittctur distinctio specifica , saltem
possibilis Materiarum Z & sicut possibiles sunt
plures specie animae rationales, cur non idem dicendum de Materiis tDicENDurus est tertio. Hanc in specie uate
riam, de facto datur, non est possibile pluriscari
in aliam seperie Materiam. Hoc , puto sensisse Scotum , in a. dist. I . quaest. I. Ut intentum Conclusionis intelligatur, hoc volumus ; quod
rationem subjecti primi , accipiendo pro hac specie sub ecti primi, non sit possibile multiplicari specie. PROBATuR i. Implicat contradictionem, ut
unius rei essent duo primo elisentiales conc prus adaequati specie distincti, sed si haec in spe cic materia, quae modo est , posset in alias spe cie materias plurificari , unius rei, essent duo primo cilientiales conceptus ada quati , specie distincti. Ergo implicat , hanc in specie in teriam , pluriscari in alias specie materias. Major probatur. Implicat contradictionem, idem eue , & non est e ; sed si unius rei es sent duo primo essentiales conceptus, idem essset & non esset. Quod ipsum probatur: Suppo namus unum primo essentialem conceptum esse A, & alium B. Conceptus A, diceret negationem prim5 essentialis conceptus B, & B, diceret esse sui,alias,si primὁ essentialis conceptusA,non diceret negationem primo essentialis
Conceptus B,non ossent duo , sicut non essent duo,Petrus 55 Paulus, si Petrus non diceret negationem Pauli. Ergo si unius rei, essent duo, primo essentiales conceptus, idem csset &nori
effeta Minor illa principalis, si, haec, in specie
materia,plurificari posset in alias species male riae,unius ejusdemque rei, essent duo prinab es sentiales conceptus adaequati specie distincti,sic probatur. Ista materia in quam plurificaretur haec species nostratis materiae, deberet habere conceptum,huJus in specie materiae , alias no posset dici,haec materia plurificari , sicut, quia homo plu rificatur in Petro, A Paulo, manet in utroque species hominis: rursus, illa materia, inquam plurificaretur nostras materia , haberet conceptum alius in specie materiae , non enim duae essent in specie materiae. Ergo si haec in specie materia,posset plurificari in alias specie materias,essent unius rei, duo conceptus specie
PROBATuR 1. Si non implicarat, hanc in specie materiam plurificari in alias specie materias non implicaret hircocervus. Sequela probatur : Si non implicaret,hanc in specie materiam, plurificari in alias specie materias, esset illa materia, in quam haec nostras multiplicaretur , in
duplici specie. Ergo si non implicaret, huic iri specie materiae plurificari in aliam speciomateriam , non implicaret hircocervus , hic
enim implicat , quia esset in duplici specie,
hirci & cervi: illa autem ctiam materia, ellet Scin specie nostratis, & in specie alius materiae: Omne enim plurificabile, debet esse in pluri cato,&omne plurificatum specificum , addit suam speciem., quomodo enim esset plurific tum specificum Z PROBAT- 3. Si haec materia , esset in alias specie materias plurificabilis ,& esset in ultima specie infima, & non esset, esset ut supponitur romnia cnim,quae existunt in ultima specie existunt,ut probari potest ex iis , ubi dicitur, non dari individua generica , a parte rea: non Cisee
autem in infima specie , quia plurificabilis in
alias species. Sed contra Conclusionem fecundam. OMiciTuR i. Si esset possibilis,alia specie ma teris,non esset ratio,cur de ficto non detur.
99쪽
REssoNDET Arriaga: ad res multiplicandas, tale exhauriente pluriscationem &c. nulla au- necessarium est positivum fiundamentum , ad tem similis ratio pugnat pro materia.
negandam autem corum multiplicitatem, non
nullum sit positivum fundamentum, amym im V1 PPI Uilta 1 Aodi hanc multiplicitatem materiae, erit ratio sus
distincta , a nostrate,esset etiam haec,qux ioret Abiu P determinata nonnisi ad unam formam λ sed hie non esset specie distincta , n*η ς'im ς ς 'IOR tui reto primo. n esse ullam demonstra- tutio,uis posset recipc in m Qxm ' ' i iii,m rationem caelos de acto compositos es, posset recipere aliam, Cum i QR MM0y yςqμ' - ex miseriis, uacunque tandem ii sit, o ex forma,
ad aliam. . . infra. Est pciemissum durandi,Gabrielis, Basso, Res hosngiuR. EX Cuenti ii ςxςrm ηδ φψ & aliorum apud Conim. lib. I. dc coelo q. q. a. I. ne nonnisi ad unam fOimam, qWMpψ' ψ φδς licet oppositum graves viri censican vide Suar. impediretur, ne ullo modo possit recipero Maliam so mam,dcicctuqVς '. ' RArio. Praemissi est,quia nulla potest adse ili i nihilominus uniretur i0M' VJ ς demolistratio inoppo situm. sicut uniretur a Pudo 'g'' Dicis i. Coelos esse corruptibil , Sc fides Mnon requiratur in l0y yΦ si , . ratio docet. Ergo debent esse compositi, ex
m reeipere , sed ex intrinsiccis praedica- nonnisi ab extrinseco,corruptibilitas autem ab iis ordinem dicentibus , nonnisi ad hanc for- ς x sicco , non arguit compositionem sicut
Li r nec arguit in Angclis. Corruptio autCm ab in-
'. iiii Imperfectissimo clite, imperfe- xrii sicco, arguit compositionem , quia arguit Diu; daci non potest,etiam divinitus ; aliis hoc pugnam qualitatum contrariarum, quae iunt 'ς non est et illud primum impertastissi- knstrumcntum materiae , ad nanciscendum in m ..d materia est Ens imoericctillimum. Mi in formam,corpus aeutem simplex, corru-M UL , . ptibile esset ab extrinseco. ' Kkkbouotiust. Saltem possibilis est mate ' Di Es secundo. Cui convenit passio necesiaria oerfectior hac nostrate ad Verisi Udam saria corporis compositi, ex materia & forma, autem hanc conclusionem , susticeret,Vel sic, coelis autem convenit motus, qui est, necessaria posse illam multiplicari. Rursus, si possunt dari passo corporis compositi. duae species de perfectiones aequ*ὶς , GVx ςx RΕspoNDETuR. Motum,qui fit per gener non poterunt dari duo entia in impcrsecti00ς tionem substantialem , necessario supponere aequalia 3 imperfectissimaque est m/xςxi3 p, materiam 5 formam, supponit cnim Commu-sens non per exclusionem magi, hus impςr ne subjectum, amillia praecedenti forma idque
sed idibili, sed est substantia im risectissim , ob rationem alias adlatam : sed motus acci- inter eas, quae dantur. EX Suar, exi in D I3- s dentalis, & ab extrinseco, non supponit hancti N i dici potest, quod Ente impςrisectistym , compositionem , hinc si daretur corpus sim-uuoad stenus possit dari in persccti , non qHor plexiosset moveri aνAngelo, sicut moventur ad genus, sed quoad spectum, liςς LR ς imPς Coeli. - , se imo, Et quoad genus, ta quo d spςς ςm, DicEstertib. Quantitas & densitas coelo- imperfectior species, dari non possit i jδm au' rum sufficienter in illis ostendunt compositio-tem Materia est quid imp sc tissimum, quo' nem ex noteria & forma. ad genus, est enim imperfectior Enxibu ςψm' Rispou DETuR quod non : Quia quantitas pletis, finis sit,stantialibus,m ivd000ςst ym est passio ipsiusmet materiae , quartamen non perfectissimum,quoad speciQm- est composita : densiim etiam licet definiatur IusTAgis. Aitui puro, tui vii DQui, i QR pQ per id quod habet parum de quantitate , mul- est dari similis in specie Actus puruβ , ςstq0φ idni de materia, tamen ncc hoc arguit compo Deus Ens perfectissimum , per ς ς Wh00ς sitionein tantuni arguit aliqvid illic matu- alius paris. Ergo nequc potenῖix purat, p0xςst hille. similis dari in specie porci pur pknia irro secundo. προ pro contra minem RLςhosti ruR. Dispari arum este; qVi' pς' - - eum, stos ex materia, Osorma, u Uuitate Dei stat demonstrario, peribili QK in ti sistisi demonstratio. dependentia in gubernando, assci xc, inlim ii
100쪽
Rmio Praemissi, solutio objectionum. tum alias Formas,qui appetitus,est radix corru-DicLs i. In cognitioncm materiae, Philoso- ptionis. phi non venerunt, nisi per viam mutationis, REspoNDETUR. Coelos osse remore corru- in coelis nullum cst vcstigium transmutationis. ptibiles, non Vcro proximo, quia habent For-Ergo neC materia. mam indefectibilem indefectibiliter unitam,REspoNDET SuareZ : Quod primo vcnc- &sicut matcria, te se cap penetrationis, red-rint Philosophi in cognitionem materiae, per ditur accessu quantitatis impcnetrabilis: cur transmutationem, postea tamen a pari argia' non rod ictur cliam matcria coeli, de se capax mentando, innitendoque huic principio,quod corruptionis ' cur inquam non reddetur,acce nulla sit necessitas diverti scandae specie ma- sti Formae indefectibiliter unitae,incorruptibilisteriae intulerunt, illam cile, ubiquc ejusdem proximo i praecipue, cum etiam de se materia speciei, advertendo , quod etiam in coelis sit incorruptibilis. sunt accidentia, supponentia materiam,intule- INsTA Bis i. Virtus ista,quae debetur Formas auiat, etiam dari in iis materiam. indesectibilitcr unitae,non est infinita. Ergo si DicEs a. Natura nihil facit frustra : haec porari potcrit a Sphaera ignis, coelis subiecta. compositio esset frustra, quia coinpositio ex REsPONDETuR. Etiam virtus materiae, spo- materia& forma, cst propicr generationcs de cie distin tae, non citct infinita, superari ergo corruptioncs, C is autom gcnerari de cor' poterit, dc sicut Virtus, quae unit quantitatem rumpi non convenit. materiae, in virtus finita, neque tamen ab GREspo N DET Suarea. Compositioncm ex gente naturalis arabilis est a materia ; quodsi Materia & Forma, factam esse propter genera- illa inseparabilitas quantitatis, reficiatur non intiones , dc corruptioncs, non tanquam pro- insinitatem virtutis, scd in conditioncm age impler adaequatam rationem, scd tanquam pro- tium, de ipsius Formae, quae cst quantitas, id ompicr finem extrinsecum. Finis autem intrin- in praesenti dici poterit. Agnoscit ipse Suaro secus, illius unionis , inter materiam & for- Loco citato num. i7. faciliorem S nobilioremmam , est ipsa , substantiae completae compo- csse modum, ostendendi incorruptibilitatem sitio. Dicientin potest, corpora C citia, ciso coelorum, si coelum non per resistentiam qu corruptibilia, quantum a parte materiae, licet litatum, sed per intrinsccam, de substantialam sint incorruptibilia,ratione forinae liminis sibili- compositioncm,sit incapax peregrinarum Fo ter LInitae. inarum. Nostra autem Responsio salvat ctiam Dic Es 3. Non sunt multiplicanda Entia, sine incorruptibilitalcm caesorum,per indefectibi necessitate; scd nulla est necessitas, hu)us com- lem unionem, de materiae de sic incorruptibilis, positionis. &Formae iisdwsectibilis,2 sicut in resurrectiones EsPONDETUR. Posito, quod coeli non sint Corporum unio in scita tibilis, faciet corpora compositi, multiplicantur Entia , quoad spc- incorruptibilia ; Humanitas item Christi, teria cicin, qua ponetur species corporis simplicis. minata verbi persona , cst indefectibiliter te quae varictate sua conducerct pulchritudini ii iminata,quamvis humanitas ex se sit capax pr nivc rsi. priae iubilitantiae, idquc propter unionem in PRAEMiTTo tertio. Speerata au Ioritate proba- dcscctibilem, ira de in praeuenti, idem diceri bibus est, Coelos esse ex materia es sio ma comos tos. dum Ex Philosopho enim sic argui potest . Corpora INsTAris iccundo ex Suarez. Ista indefecti naturalia sunt Corpora, composita ex materia bilitas unionis, arguit hanc materiam, non esse& forma, quia ille a. Physic. c.i. dc z. censet na- ejusdem specici, cum nostrate, quia potentiaeturam, nonnisi Formam cile δ materiam, sed distinguuntur per actus , sed forma coeli illo Coeli sunt corpora naturalia, ut sentit Lib. I de modo informans,est actus longae diversae rati Coelo c. 2. Ergo coeli sunt corpora composita. nis, a sorma corruptibilitcr unita. Ergo Locus autem,qui in8. Metaphysic. tex.i . cita- RESPONDET . Argumentum, si ut sonat, tur in Oppositum,non plus vult quam quod ex accipiatur, probabit multum, adcoque nihil: subjectis,transmutationi obnoxiis, clarius col- quia probabit, cum formae substantiales subli ligatur, dari materiam. Posito autem, Canos narium sint specie distinctae , cumque animae
constare materia. PRAEMiTTo quarto. Non esse ultim convicti. tiam rationem, quoae Coeli non habeant materiam,
secie eandem,com si bitinarabus. Quae enim hujus demonstratio est Pr missum, contra Sua-
DicEs i. Si Coelum esset ejusdem materiae, cum clemcntaribus,sequeretur, coelos esse cO ruptibiles, habcrent erum materian appeten
beatorum sint uniendae unione indefectibili in omnibus his casibus,sore distinctam specie in teriam. Potentiae ctiam extrinsece specifical tur,per suos actus,hinc potentiarum non arguent multiplicitatem, sed illam arguet ipsametcntitas,exigens has,vel illas habitudines; non nego tamen, quod per actus, tanquam per ali quid notius, livcrs siccntur potentiae. DicΕs a. Si materia cani cst ejusdem speciei cura nostrate,sequitur esse coelos generabiles: