Resolutiones in quatuor libros Sententiarum Ioannis Duns, Scoti sub R.P. Melchiore Flauio ordinis Minorum ... Cum duplici indice ... Per fratrem Ioannem Forsanum eiusdem ordinis & obseruantiae ... in lucem & praelo traditae

발행: 1600년

분량: 877페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Acramenta in litui necessum non suis sed tantum

Sacramenta a quo fuerint in Ailata a 34 ι Sacramen a quando debuerunt malini a 31.a Sacramenta debebant institui diuersa Sacramenta non es iciunt gratiam Sacramenta quomodo dicaptur cansagratia Sacramenta suscipientibus causertur gratia Sacrameta no habet in se severnaturale virtute 23 7 a Sacramenta propria dicta ex opere operante gratiam conserunt 237.AE Sacramenta unde haleant escacidis 1 o b Sacramenta a malis expetiρο sunt a s s.b Sacramenti desinitis expenditur λθ .ue Sacramenti diuisio 233 ain Sacramentis quaedam sunt necessaria,sc. aqq.b Sacramentorum Nirtus qua 237. Sacramentum aduers'Originale in lege naturae 23 9.ue Sacerdotum munus 3o3.a Satisfactio quid sit 3οή a Satis actio peccatorum in quibus consistat 3 o si Satisfactio propria non corresipondet cuilibet mortali 3o'.a Secretum celandum 34J.a

Trusubsatiatio no est aliqua mutationis Pecies a g. a Vm consecrabili debet apponi aqua 287. Veniale tu alio seculo remittitur 3ΑΟ.a Vu m quid sit 338. a V Dei nativus siensus est obseruandus 27s.a Virbi,sei nus aes adum ex carnali prudelia 2 7s, i

52쪽

TVOR LIBROS SENTENTIA

rum, Ioannis Duns, Scoti sub R. P. Melchiore Flauio ordinis Minorum Gardiano magni conuentus Tholosani , nec non Poenitentiario S S. D. PII V. Papae, ac Christianissimi Re - .gis Galliarum Henrici II. Conciona toris.

VAESTIO PRIMA PROLOG i. ' inrum sit nece serium I pecialem quandam δε- artuam supernaturaliter viatori reuelari, quam naturali intellectus lumineu sequi nequeatὶ A R 1 A prosectb hac in re est theologorum,&philo phorum s Aristotelis potissimu &equaciu)opinio Hi enim natum perfectionem plus quana oporteat extolletes, supernaturalem negant necessaria esse perfectionem. Asserunt itaque nullam supernaturale cognitionem homini pro hoc statu esse necessariam,

53쪽

sed quod per causas naturales quae sunt intellectus,& obiectum) omnem sibi necessariam

cognitionem conquirere possit. Quibus refragantur theologi,authoritatibus prim dira sacraescripturae,& sanctorum patrum, deinde ratio nibus. Ait enim Bariath, Non est qui possit sicire vias eius naturaliter videlicet sed qui scit v- niuersa, nouit eam &c. unde consequens cst, ut nullus sapientiam hanc habere possit, nisi asciete uniuersa Deo videlicet: proinde adnectit.Tradidit eam Iacob &c. Quantum ad vetus testamentu. Post hoc in terris visus est & cuhominibus couersatus in propria persona docuit nouu testamentum Apostolos, & per eos caeteros fideles. Confiteor tibi pater &c. Aperuit illis sensum. Mea doctrina&c. Q. D. L octrina quam doceo non est humanitus adinventa,sed diuinitus inspirata. Praedicatio meano in persuasibilibus &c. Omnis scriptura &c. non enim voluntate humana &c. Ratione vero sic ostendunt. Omni agenti per cognitione necessaria est distincta finis sui cognitio. Atqui homo ex naturalib' nequit distincte suum cognoscere finem. Necessarium proinde est, ut supernaturaliter illi reveletur. Cofirmatur ex Augustino. Philosophi inquit nescientes ad quem finem refere da ista essent, inter falsa,quae locuti sunt, veru videre potuerunt. Praeterea idem Augustinus ait. Quid prodest nosse quo eundum sit, ignoretur vero via qua eundu sitὶ In hoc enim errabant Philoso,

phi,quia & si aliqua de virtutibus vera tradide

I. Cor. 2.

Lib. is de

tate si L.

54쪽

ussihactrio

illi

runt,tamen falsa miscuerunt secundu authori tatu praecedente Augustini. Id patet ex eorum libris. Improbat enim Aristotcles politias dispositas a multis aliis. Sed nec illa Aristotelis est irreprehensibilis, ubi docet Deos honorados. Decet inquit cultu exhibere Diis,& ibidem. Lex nullunt orbatum tradit nutriri, & ide docet,quod oporiet aborsum in casti. Ad haec dicit idem Augustinus; Quae remota sunt a sensi. bus nostris, quoniam testimonio nostro scire non possumus, de his alios testes requirimus. V eruntamen ut haec latius pateant, obserua potentia receptiuam alicuius actus, seu formae posse ad duo comparari, ad actum ipsum vida licet sic dicitur naturalis violenta, vel ne atra huiusmodi receptio) aut ad causiam cssicietem illius actus. Proinde si intellectus possibilis coparetur ad notitiam ipsam simpliciter, noest tunc supernaturali. talis cognitio, ob id mintellectus ad quacunque notitiam naturaliter inclinetur,&eadem etiam naturaliter perficiatur, accidentaliter tamen. Sin ad agens ipsum conferatur, cognitio erit supernaturalis, si ab agente producatu quod non est natum naturaliter talem cognitionem producere. Pro isto autem statu secundum philosophum intellectus possibilis natus est moueri ad cognitione aliquam naturaliter tantum ab intellectu agete, re phantasimate. Quocirca sola illa cognitio naturalis dicetur, quae cx his duobus proficiscetur. Quamobrem si notitia quaedam, aut doctrina, seu species intellig ibilis menti alicu

c. I S.

Lib. II. Letuit. e. 73- Potentia Neeptiua alicisim aes ad dua co paratur.3 .de natura supernaturalis eo i-tio aut δε- Anna unde dieatur.

55쪽

ius a diuina infundatur volutate ut pro Apostolis:& aliis sanctis contigit) supernati , ratis dicetur huiusmodi cognitio, quae producitur ab agentes Deo videlicet) quod pro hoc

statu nostrae infirmitatis, & corruptionis non est naturaliter nostri intellectus motivum, ip- Exod D. . so dicente Mosi Non potes videre facie mea, quia non videbit me homo &c. unde & Sa Italia, ri. uinis pater, facta illi angelica apparitione, ait ad uxorem suam; Moriemur quia vidimus Dominum, & iuxta aliam translationem) Deum. Ιο. cap. I. Huc accedit Ioannes dicens: Nemo Deum vi 1 Ioan dit unquam. Insuper, Regi seculorum immo 3 lim tali,&inuisibili &c. Et lucem habitat inacces-a, Tm 6 titillus Jcc. Dicitur praeterea super' naturalis,quia fit ab agente supplente vice obiecti supernaturalis, ut puta ipsius essentiae diuinae, quae est obiectum in quo relucet articuli

fidei, & omnia diuinaMnysteria: Sed pro hoc statu inquit a nobis apprehendi. Idcirco quol

cumque horum mysteriorum nos certos reddit opplet hac in rc eius vices;sed imperfecte

1.Cur i, .e. nunc, cum Videamus nunc per speculum & in aenigmate, tunc autem scit obiectum erit praesens in facie ad faciem videbimus habentes horum claram,& perfectam notitia. Scimus quo niam cum apparuerit &c. Tradita tamen primo hac doctrina patribus, Prophetis, & Apo-C nae reue--subinde quis eide sibi manifestatae, coimiat pq ς t eurrente diuino auxilio, ac pia sua a sectioneὶ

56쪽

Lli BER PRIMVs. 3renuistis, &c. Quoties volui congregare,&c. Pra erue. r. Si mihi non vultis credere, &c. Cum autom M t x . tanta signa fecisset,&c. Corde creditur adiuta ι' '. o. stitiam,&c.Captivantes intellect una. Rum. Do. 'Sed quemadmodu primum fuit haec doctri- L. Corbio. na tradita,aut reuelata, locutione interiore,an Doctrina exteriore λ Sane utroque modo Adamo pri- LM a 2 ρο-mum,deinde & caeteris patribus. Cu enini ab uno omnes ducamus originem, necesse est, tprimus parens coelitus sit edoctus de uniuersiarum rerum cognitione. Cum aute ante primu hominem nullus esset homo qui voce C tzri O si tib tiis. re loqueretur, hecesse est ut reuelatione inter et, ibi riori fuerit instructus primum diuinitus. Itaq; imm ω ι Adam hanc notitiam accepit a sapientia diui - mi'

na. Cum autem esset necesse auditu exteriori

omnia proferre,ut filios, & posteritate doce pq Iret, opus fuit,ut in duplicibus tabulis etiam vocabula ipsa, sine quibus nihil sciretur,exararentur in marmoribus, ex solo ipsius voto &im positione. Est vero cogitandum, quod primus homo in maiori perfectione sanctitatis, potis simum quatum ad naturalia, fuerit,quam Vniuersi sancti simul, ita ut ad voluntate eiuS tota

clementorum natura concuteretur,digitorum Vero attactu omnia etiam in adamante insculpi possent Nam quae vis miraculorum vis a postea est tam in Christo, quam in suis membris, in utriusque testamenti tempore,illam ipsi Adamo ab initio concesserat. Nec enim quic- qua aliud fuit omnium sanctorum una positorum vita,quam naturae in primo parente inter

57쪽

positae restauratio. Hactenus mustum inferior

in omnibus, & singulis, qui sanctitate pollere visi sunt exceptis I estu,& Maria) quam in solo

primo parete fuisset. Sic enim necesse erat illu ut posset totam naturam seipsa meliore , tam animi, quam corporis opera reddere) in Iesu ' Lue. i . pollere potentia. De Iesu Nazareno, qui fuit propheta potens in opere, & sermone &c. ad agendii sumina, ut quato rebus postea per in dustria, & artem coparatis esset nudior, tanto magis esset illi ad nutu obediens natura saxoruaut cuiusuis rei durissimae. Sicut itaque plerisq; in locis Syriae, Romae,& ubiuis gentisi videm' vestigia cotactuu Christi, aut martyrii impressa in saxo, aut marmore, plantarii, digitom,aut manu u; sic etiam ipsi Adamo, ad conseruationem vocabulorum illorum, quae imposuerat

proferendo, cum Eua, quae ipsi Angeli cu spi- sis , suta xlxRh se locutio eoru no poterat,necesse erat paradisi iis luero,characteresque perfectissimos, & Deo reseris. doctore dignos in eli insculptos adesse, qui in

marmoribus ex solo voto exararetur. Sicut e nim copertum est,etia nostra memoria detino

nes,& Angelos hominis imperio,aut voluntate stanquam foemina a masculo, aut subditus a Domino impulsos, exarasse varia scripturς genera, sic ipsi Adamo in atomo temporis si pos set dici licuit omnia illa nomina , quae diuinitus,ex diuinae sapientiae fonte hauseat,transcii bere in saxis maximis,quae instar membranaruilli in instanti dedolari poliri que ad scribendu,

sti. 3r. vii postea Mosi, poterant. Sic enim erat opus

58쪽

fieri omnia copendio.Illa scriptum, characte- rumque expressio in paradiso facta , & reus est,nec aliud ullii modi illius scribendi vestigui miraculose postea patuit, nisi in Moseos tabulis theographis. Salomon quidem secundum

legem oris per diuinorum nominu potentias in illud ipsu naturae dominia redegerat,quod per textum sacrum adhuc noluit Deus mundo reuelari,licet in consensu Ecclesiae constet. Na . in seculo nequam ista facultas magis noceret, qua iuuaret. Tabulae ergo interiores sunt in S, ;ἡ aut animus in quo.prancns concepit Momui ιὸfio ιι sim scribenda, & proferenda quae scripterit, aut pertulerit ad extra: Siquidem a mente i criptura procedit, loquendi, & docenm thesaurus. Postea etiam edoctus fuit locutione exteriore, secundum Cabalistas, & Rabinos Iudaeorum per Angelum Algaselem, qui etiam transgresso diuino praecepto ipsum consolatus ej, explicans illi reparationem quae neret per Christum. SECUNDA PI 'LOGI. Vtrum se per naturalis cognitio miatori necessaria suffcienter si insecra scriptura tradita.

Nnumerae reperititur haeresses sacram Imroseisi scripturam vel eius partem reproban- uersu sentes,Vt patet ex Irenaeo Damasceno &Auetustino de linessibus. Pagani etiam & A theistae in uniuersum scripturam reiiciunt. Ma- eli vetus testametum esse autumant a in

59쪽

Io princ pio,Iudaei nouum testam entum pror

sus contemnunt, Sectatores Macho meti nonnulla ex utroque in suo Alchorano inserta recipientcs,reliqua negligunt, Libertini ea qua fauent inordinatis corum affectib' ex scripti Iis sacris feligunt, reliqua vero irridet, & ipsos Apostolos flocci factur,scsimatibus eos prosequentes. Cerdon haereticus solum Lucae euangelium recipiebat,assertore T ertulliano; Ebi ut ait Hireneus, solum Matthaei euangelium: Eusebius Caesariensis refert Seuerum reiecisse omnes Pauli cpistolas, & Apostolorum aetiis. Quidam vero haeretici & maxime nostrae te pestatis ex aliquibus scriptura: sacra: sefitcntiis perperam ab eis interpretatis, varios collii .ad Cον. gunt errores,ut ex illo Pauli, Qui non potest continere, nubat in Domino &c. colligunt omnes indifferenter debere uxore ducere. Et Rom. 1 . cx illo,Qui infirmus est olus manducet&c.ciboru delectum danant: perinde ac ex illo lo co Iacobi, Cositemini alterutrum peccata ve-I cstb L stra, authoritatem administradi sacramentum poenitetiae indiscriminatim omnibus laicis co- Script- cudunt. Quibus in communi quia seorsum &s in particulari quaeliber haeresis habet media,&E istam rationes,quibus refelli Pollit) pluribus viis,&confutatio. mediis obsistere licet, nimiru, i. praenuntiatio ne prophetica, et .scripturarum cocordia, 3. au thoritate scribentium , . diligentia recipien- Praenun- tium, S . rationabilitate cometorum, 6.irratio, alio prc-nabilitate singulorum errorum, r. stabilitate Nil Ecclesi a ,8. miraculorum authoritate.

60쪽

LIBER PRIMVs.

Primum inquam praenuntiatione prophetica: Si quide solus Deus potest & seipso, a naturaliter futura c5tingentia cerib praeui acre & ea- de praedicere, & nullus alius nisi ab illo instructus sui prophetae & Apostoli) quemadmoduilatet ex Esaia, Annunciate quae Vctura sunt in Cap. t futurum, & sciemus quia Dii cstis vos: Atqui multa huiusmodi in scriptura praenunciata impleta sunt,ut videte est in libris Prophetarum.' .f. hiare non est dubium, quin caetera quoque; DT , A quae restant,impleantur, secundit Gregori lim; assumtω.& Augustinum dicentemivera se narrasse praeia Italicivit. terita ex his quae futura praenunciauit, cum to- π ις' in veritate implentur. Ostendit secundo scripturarii concordia,qua mr doquidem inno euidentibus ex terminis, aut ex principiis euid etiam habetibus, ut sint propositiones contingentes, non cocordant ona-nino, & firmiter, multi diuersimode dispositi; nisi a causa supcriori Deo videlicet ipsorum intellectus,& illuminentur, & ad assentienduinclinentur. Scriptorcs autem sacri canonis va-

rie disposit variis locis, δί temporibus existetes in talibus omnino cosonabant, ut patet de Ezechiele in Babylone prophetante eo tepore quo Heremias in Iudaea. Idem etiam costat de Euangelistis, ex quo colligitur sacroru scriptorii veritas. Et hanc via pertractat A ugusti', A tinus. Non sic autem concordabant philosophi eluit. OH. adinvicem,quemadmodum ostendit Augusti- eviqi. nus ibidem dicens. Philosophi monumenta

sitorum dogmatum reliquerunt, quae discipuli

SEARCH

MENU NAVIGATION