장음표시 사용
131쪽
illi Aphsiclo , Reliquiis quibusdam inlatis, dicata suersti ; cujus
conditor saeculo viiI vertente fuit Iosephus Hymnographus, eulistor ejus eximius et quemadmodum praeter Menaea I auctor quo, que vitae sancti hujus Melodi testatum reliquit . a Iamvero prima Barnabae facta Lucas ipse in Actis Apostolorum perscripsit: reliqua in tribus commentariis leguntur , qui non
magnae auctoritatis habentur , quamquam ejus auctor, qui Ioannis Marci nomen praesert, multo ceteris antiquior est. habes autem
singulos apud Pape brochium , 3 et ex omnibus summarium in Tillemontio . ultimus egregiam operam navavit Mazochius, s rebus plerisque ad trutinam revocatis, quem legisse intersit. pri.
mum porro Cypri Archiepiscopum Barnabam facit Quienus , 6 quod is Ecclesiam illam creatis Episcopis instituerit , idemque
martyrio quoque et sanguine Suo consecraverit : unde inter Apostolicas numerata, atque A υτ ε αλos postea habita est. 7 nec de martyrio silent Acta, aut quae inde fluxerunt Menologiorum El-logia , in quibus dies item mortis passim hodiernus designatur. de. cessisse autem Barnabam censet Mazochius 8 anno Christiano LxxvI- qui fuit Actiacus Cv. quem scilicet in Actis antiquioribus indica.
tum esse , erudite ingenioseque contendit . quum autem Meno.
logia quoque et Menaea tradant, Barnabam in insula Cypro a Iudaeis simul et Graecis Iapidatum esse atque igni traditum ; quae quidem minus congruunt Theodori Lectoris verbis de Evangelio Matthaei επι ς', Ys Barnabae invento , ut diximus ad diem xvI- Nov. corpore quippe igni tradito , cineres et ossa quae Superfuerant, sine ulla corporis sorma, condita esse fatendum sit e aliud contra Barnabae martyrium suisse indicatur in Libello Annati sive Lalendorio rigiIIari Nicolai Alemanni necdum edito et pictus enim ini. hi est Barnabas cum securi, quam martyrii sui testem elata dextera ostentat ; quod bene cum illa narratione componitur : sic enim sancti Martyris corpus humari integrum, et pectori ejus codex Evangelicus imponi potuit . porro libellus ille Alemanni adservatur in Bibliotheca Barberina cod. DcccII quem jamdiu a se descriptum C ajetanus Marinius, Si sorte usui esse pssset, pervolvendum mihi humanissime communicavit. ipsum Pugillar e huxo R esse
132쪽
esse dicitur , tabellis picturatis, rudi tamen manu e in usumque Ecclesiae transalpinae consectum putatur saeculo Ecclesiae undecim O .iΙ- Ut diem hunc apud Cyprios antiquissimis temporibus
memoriae Barnabae sacrum fuisse, Acta omnia testantur; sic ex quo sacrum Apostoli Corpus prope Constantiam repertum est cum Evangelii codice illo , quem Zeno Aug. Constantinopolim Iranis stulit . 9 sensim Barnabae nomen in Fastos Graecos receptum crediderim . certe id maturius aliquanto relatum esse , quam Pa-pebrochius putabat. Kalendarii nostri auctoritate comprobatur . nam ille non prius caelestium honoribus Barnabam apud Graecos cultum existimabat, quam apud Latiuos, quos ante saeculum vIIi I de illo meminisse vix credebat . quamquam huic quoque Papebro
chii opinioni Solli erus io deinde refragatus est, his usus verbis. Barnabas Apostolus in Hieroumianis apoζr bis notus non est , utpote cujus memoriam sero admodum tam in Oriente, quam in Occidente sacris Fastis adscriptam observat Papebrochius . ipso Grumentarii sui principio fere subdubitans, an quae aute tam Ym II Maristit in genuina Martyrologii Bedae editione , tamquam ipsius Bedae . verba nempe, Barnabae Apostoli, tradita sunt, vere Martyrologii istius, et non potius Hori censenda sint . ego pero Bedae esse exi.
stimo , hae inter alias ratione potissiinum ductus , quod Rabavur . perpetuus Bedae descriptor, ipsissima illa verba hae die ponat, ne ollaba quidem aut ex Horo aut ex aliis adjuncta , ut perspicue intelligas, nullam ipsum Hori notitium habuisse . itaque Barnabas primum a Beda in Fartis Gristianis locum obtinuit, nisi antiquiussit Romanum parvum, quo etiam diserte memstratur. quapropter ex ipso Beda nomen Barnabae sumere potuit, qui saeculo viii I Kalendarium Neapolitanum saxo incidendum curavit. Memoriae autem sancti hujus Apostoli in urbe regia celebratae indicium, ni fallor, primum in Kalendarta nostro habemus: cujus sollemnia in templo Apostolorum peracta dixerim: neque enim aedem illi uspiam dicatam exstitisse novimus . nisi quod veri quoque simile est, sesium ejus actum etiam esse in aede Proto martyris , quam in Palatio aedificarat Pulcheria Augusta ; ii quum in ea Evangelium Matthaei servaretur, quod Barnabae manu scriptum , et in hujus loculo inventum Zeno Aug. ab Anthe. mio
133쪽
inio Archiepiscopo Constantiae acceperat. Ia illud demum extra controversiam est, apud Constantinopolitanos non Barptolemaeo Barnabam , uti Pape brochius putabat, I3 sed Barnabae Barptolemaeum additum in Fastis esse: quod non multo post factum credi possit, quum Me nologium Basilianum hoc die utrumque memoret , et sepulcrum Barptolemaei in insula Lipare prodigiis illustre praedicet, unde Reliquias Beneventum translatas saeculo viri I Sigebertus i aliique tradiderunt: ut ei logium illud ante scriptum videatur, quam Reliquiae ad Beneventanos pervenirent , saecu Ionempe vIII vertente , quo templum a Iosepho Hymnographo in regia urbe excitatum jam diximus.
Opponere hoc loco quis possit, in libello Ioannis Iejunatoris a Morino Is edito, cui titulus est, A κολπιθια 5 ταξις επι
ιλολογουμ.ενίουν, conceptis verbis mentionem illatam dierum festorum, quibus Apostoli duodecim colebantur : quos sane dies Poenitentihus esuria Ies non esse jubet : Και των IR Aππολων , o ιου αν
επιτιμιο μιενον. I 6 unde argumentum jure duci videtur , sub ipsum saeculi vi I initium celebratam Constantinopoli et Barptolemaei et aliorum Apostolorum memoriam, qui tamen in Kalendario nostro desiderantur. at mihi illud potius inde manifestum fit libellum illum Ioannis, quem Morinus sumpsit e codice unico AItempsia no quingentorum annorum , aliquot additamentis auctum fuisse: quod ille idem aliis de caussis suspicatus erat, quas in praefatione exposuit . certe ne Latini quidem ipsi id aetatis singulos Apostolos nominatim honorabant. est ad manus Ioannis Frontonis Ka-Iendarium hujus nostri aequale: in eo plures, quam in nostro desiderantur . nam nulla hic mentio est Barnabae , nulla Barptolemaei : desunt Iacobus. de quo nunc Iulio mense sestum agimus, Thomas, Matthaeus , Simon, Thaddaeus , Matthias, Titus, Lucas, Marcus. R a AD
11 v. Maroe h. ibid. p. s37. et comm nosti. ad diem xv I. Nori porro ibidem p. 13 i. loeum Papebi hii attulimus existimantis , Matthaei E .angelium primitus Hebraiee ediis tum esse : Barnabae vero exemplar ipso Matthaeo oletante Graeea lingua conseriptum luisse . at nihil displicet eorum opinio, qui totum Novi Testamenti corpus lingua Hellen istiea scriptum volunt quam sellicet Apostolis &Evangelistis nativam ae vernaculam iuisse, eum Dominieci Diodaici Deile admiserim . vi. de hujus disset lationem Da Christo Graeea lo quente, quae Neapoli prodiit anno I76 . et quas hule opposuit Ioan. Bct nardus Rossiva
is) post eomm . hist, de Poenit. pag. 77.
134쪽
Ι Sanctum Elisaeum hoc ipso die memorant Latini Fasti, Beda et auctore Martyrologii Romani parvi praeeuntibus: quamquam in aliquibus mentionem de eo fieri invenies mI' kab Sept. cujus discriminis caussa a Translatione Reliquiarum repetenda est, quam sane Molanus indicat. Tantum autem Prophetam Chrysostomus in primis celebravit, qui et inter virginitatis amatores cum Elia et Ioanne recensuit. Tι γαρ , inquit, i των Arνελων απειχον , εἰπε μοι, Ηλιας , δ
De Elisaei sepulcro meminere Paulla et Eustochium ad Madicellam suam Bethleemo scribentes , et loca singula enumerantes , quae simul visurae essent, ubi ad eas advenisset : Ergo ne, inquiunt , a erit illa dies, quando nobis liceat speluncam Salvato. ris intrare Samariam pergere, et Ioannis Baptistae, filiasaei quo ι' et Abdiae pariter eineres adorare tum Hieronymus ipse in praefatione commentariorum in Abdiam prophetam , eosdem simul jungit, de Abdia sic loquens : Sepulcrumque ejus usque hodie eum Mausoleo Elisaei Prophetae et Baptistae Ioannis in Seba-ste venerationi habetur, quae olim Samaria dicebatur. de Tran. statione autem Corporis Elisaei prima. quum Alexandriam delaetum est, mentionem in Theophane 3 factam reperies. de singulis demum sustus a Pape brochio actum scias , cujus utique commentarium percurrisse juverit.
135쪽
1Ι De sacris Elisaei Reliquiis particulam aliquam nactos esse Constantinopolitanos . prope certum habuit Papebrochius, quod in Synaxario Claromontano festum Elisaei sic consignatum suerit: Τελειται ιρε η αυτου-εν τω αγιωτατ' αυτου ΠροφnTH B. porro de aede hac Elisaeo dicata nihil Cangius adnotavit , qui plures alias sanctis Prophetis sacras recensuit. s Ad Evangelium quod attinet, ideo lectio praescripta est ex capite mΙ Lucae, quia in eo Dominus noster Iesus Elisaeum hisce verbis commemoravit: 6 Κω πολλοι λεπροι ησαν επι Eλισςαι του πcφη- εν τω Iποι λ ' θ Mpris αυτων εκαθαρισθη, u μη Nees4ανο Συpos.
I- Graeci Latinique passim socios Leontio Martyri addunt Hypatium et Theodulum , quos ille ad Christianam professionem traduxerat . milites autem erant, et Tripoli in Phoenicia marty.rium secerunt sub Vespasiani principatu . Acta edidit et illustravit Henschenius. i) clara vero Leontii in primis apud Tripolitanos memoria perdiu fuit: cujus memoriae insignem aedem dicaverant quam Patres Concilii Constantinopolitani sub Mena celebrati appellant a προσκυνητον οικον του αγιου 5 καλλινικου Mαρτυρος δε εο τα . ibidem postea monasterium quoque exstructum suisse , testa. tur Metaphrastes in vita Euthymii et 3 et ante Metaphrastem - Cassi odorius Petrum Abbatem Tripolitanae provinciae memorave
rat oco T. xi Iun. a pag. randam aedem sa est inriet que As syria Leontila ι apud Hald Coae. T. i I. p. I 187. nae cI Cotes. M. E. GD T. 3I. p. 3io
136쪽
rat. aliud Leontii templum erat Damasci, quod a Iustiniano Aug. conditum tradit Procopius s) nec alibi templa illi per Orieuiem de suisse existimandum est, quum eum Theodoretus inter clarissimos Martyres numeret , 6 quorum sollemnitates apud Christianos populari epulo celebrabantur: in quibus αν res παλαι
1I- Pari autem studio Constantinopolitani Leontium coluisse videntur: binas 'enim aedes ei sacras fuisse in urbe regia , indicat Synaxarium illius Ecclesiae apud Hen schenium: 7 Tε ται δε ἐ
promptu est: pori sin fontis facile est demonstrare: ea enim fuit, quae et Aurea dicebatur, prope quam erat, ut scribit Procopius, 8 Idrion α ιοφητι βλυροσα γαληνον το ἀρωρ 5 ποτιμον ζ unde et tem plum proximum sanctae Genetricis Dei ναον Tns Urians, et ris
de div- lect- c. 8. suspirias submittuntur . s de aedis. l. in c- 6- ibid. p. ss . Eius autem Synavis eeI 6 strin. vii I. de Martyrib. In fine. Pro bratur trans fetum in Camaridio, inque saeranis solutae , sed divinis caneteis personantes , sa- 9 in Cang. CP. Chr. l ib. IIII. pag. I83. erisque sermonibus audiendis intentae , in qu/bvs io Codiu. in Orig. p. 1 f. ad Deum Preees non sine sanetis laerimis ae
I, Natalem Ioannis Baptistae ab antiquissimis temporibus Ecclesiae omnes communi consensu hodie c elebrant: ut Kalendarium
illa veteri pompa , pro turpi obscoenitate ac im pudentia fune modestae, castae ae te erantiae ejus aede, quae Oita est quam Proxime portam fontis a 8 de aedit. I. I. e 3 Fons aquam pellu eidam et haustu suavem sine servitia emiteens .
137쪽
Carthaginiense, at vetera Sacramentaria, ut Menologia omnia et Martyrologia declarant . nec repudianda Mago chii ci opinio vide. tur existimantis . sollemnitatem hujusmodi ab ipso Ecclesiae exodidio incohatam ad nos usque pervenisse . quod illi Augustinus tradere visus est, quum ait, et Ex majorum traditione eam esse s u. sceptam : quippe hanc idem regulam nos docuit, ut quarum rerum per totum Christianum orbem diffusarum nullum usquam reis peritur principium, eas ab Apostolica traditione procedere intelli,
De titulo ipso dici aliquid ex Grammaticorum placitis liceat. scriptum hic, ut ad diem viiI mensis Septembris , EIC TO TE. NECION . at vero Ammonius Grammaticus in libello περι ομειων κ διαφορων , quem in Thesauro Stesani reperies , eam appellationem diei Natali minus convenire scribit. Γενεθλια, inquit,
τασsεται επι των ζων των , 5 εν ι; ευας os r δερφ εγε non , αυrn καλά - τυ γε in γλιρο ν αερα. . Γενεσια δε επι των τε Θ mcoθων , εν ι ἔκαςος ri,ερφ τετελευτηκε ' δ ουν λεγαν επι των ζωντων ακ Moγει . nec dissentit Hesychius , qui ait, Γενεσια ε' τη πενειμος Αθnναιοις. oz. δε , τα νεκυο - . has tamen Grammaticorum tricas habeto , quamdiu rem exemplis non confirmant . in Matthaei Evangelio cap. xIIII n. 6. leges, Γενεπιων δε αγομενων του Ηρωδου . idem in Marco occurret cap. vP n. a I. quae diem Natalem viventis ci re. gnantis Herodis designant. Suidas similiter non ad cujusquam moditem, sed ad ortum retulit: Γενεσια n δι ενιαυτου επιφοιτασα του τε χθεντος M.tmiari. ' Graeci non habent ante hunc diem παραμον in aut παννυχιδα:Latini contra, ut in Martyrologiis vetustissimis apparet. , Vigiliam celebrabant, cujus et Gregorius Turonensis mentionem fecit: 3 tum praeter sacrum , quod in illa vigilia fiebat , duo alia in ipsa hodierna sollemnitate peragebantur. ) ceteros autum ritus totam que Festi hujus historiam in praeclaro Pape brochii commentario reperies , s qui etiam reliqua sancti Praecursoris monumenta con. gessit eodem , ut uno in loco quidquid ad alias quoque ejusdem
138쪽
sollemnitates pertinet , simul ob oculos exhiberet . sunt vero et posteriores Paclaudi curae, qui volumen integrum idque etiam legi dignum , de cultu sancti Ioannis Baptistae perscripsit. ab Numerum templorum , quae Sancto Ioanni Constantinopolis sacraverat , indicavi superius ad diem viI mensis Ianuarii . inter ea insigne admodum erat, quod Studius consul fecerat . monasterio adstructo, quod sanctissimorum monachorum fama clarissi.
reum fuit; de quo Michael Monachus in vita Theodori Studitae: 6)
αλλnλοις συιοντεs . locum autem designat Chronicon Pascha Ie κλη-trιον της χρυσης πορτας, 7 quam superius memoravimus, intra ur.
hem, ut ex Cedreno liquet. 8 Evangelii eadem hodie lectio , quae apud nos, nisi quod Grae- i ab ipso Lucae exordio incohant . quod a nobis omittitur usque ad n. LviI unde nostra incipit; et de Zachariae cantico plusculum illi Iegunt, quam nos a
Ι- Obiit pientissimus Sampson circa annum Dxxx. r itaque primis Imperii Iustinianei temporibus floruit. id est multo serius ,
139쪽
quam Baronius arbitratus sit, a exemplum Chronici nescio quod Marcellini Comitis sequutus, in quo , domum Sampsonis hospit Iem sub Anastasio Aug. absumptam incendio, tradebatur: quod in Sirmondi editione nusquam legitur. Ex urbe Roma Sampsonem fuisse, et nobili genere natum , cujus majores cum Constantino magno cognatione devincti fuerint. scribit auctor Menologii Basiliani; qui et profusum ab eo in ege.
norum commoda patrimonium, atque iter Constantinopolim susceptum narrat, ut ibidem in sanctorum Prophetarum templis vitam degeret, obsecrationibus, et divinorum librorum lectioni intentus et Presbyterumque eum a Mena Patriarcha ob eximias virtutes esse factum: et exinde egenorum et aegrorum cura nunquam abjecta, Xenodochio etiam condito , multis omnino saluti suisse , magnis quoque patratis miraculis; ac placido demum exitu in regia urbe
Nusquam vero patentiorem invenire Campum magnus ille Sampsonis animus poterat, in quo excurreret , insignemque erga miseros liberalitatem et misericordiam expromeret . quinquaginta il- Iic millia egentium plebejorum aevo Chrysostomi numerabantur, quos idem divitum opulentia sustentari oportere contendebat: 3
se autem numerum credibile est , provincialibus ob incursiones ha barorum vertentibus solum, et, regiam in urbem commeantibus: Gothi enim in primis post ea tempora Romanos fines saepe vasta.
1I- De sepulcro sancti Viri in eodem Menologio haec Iegas: To δε λειψανον αυτου ετξΘn εν τ' ναορ του αγιου Mαρτ os Mωκιου: un. de salubres liquores manare, SynaXaria reserunt , Κανεκα noβρυον ιαματοφυα ναματα Hs δοξαν κν αινον Ἐρις ου του Θεου ημων. erat autem Mocii templum e praecipuis unum , antiquitate et magnitudine spectatissimum, de quo Superius me egisse memini. cs Sed aliud quoque Constantinopoli exstabat Sampsonis monumentum, quo memoria ejus maxime commendabatur : Xenodochium scilicet ab ejus nomine appellatum , inter Sophiae templum et ae-
140쪽
dem Irenes situm; quod incendio quidem in seditione Victoriato. rum deflagraverat, a Iustiniano tamen restitutum, et ampliato so- Io auctum ac Iocupletatum perdiu mansit . 6 ceterum primus Sampson , nec ne, Xenodochium illud constituerit, mihi in com. perto non est: nam qui illum Presbyterum secit Patriarcha Menas,
idem ante pontificatum Xenodochio illi praefuisse dicitur . Fuit iste Menas , inquit Liberatus Diaconus, Praepositus Xenodochii majoris, quod vocatur Sampson: itaque a Nicephoro 8 appellatur
των Σαμένων. Vel igitur operi huic manum admovit Sampson mu Ito aniste , quam Presbyter a Patriarcha crearetur , vel curam tantum domus illius suscepisse putandus est, postquam Menas ad Ecclesiam administrandam accesserat. nam ipsa quidem appellatio των Σαμ- bων recentior esse potuit , et post mortem tantum usurpata , ad retinendam virtutum ejus memoriam , quae in eo potissimum loco enituerant; nec quia Συνω os cognominatus est, Domus hospitalis auctor proditur , quum ab hospitio, quod ibidem egenis quotidie atque aegrotis praebebat, eodem sensu quo Menas, Σενο- ος vere dici potuerit. ipsa demum Liberati verba , qui Domum illam Xenodochium majus appellat, antiquitatem aedificii significare videntur: quum ea sere majora nominari mos sit , quae prima suere e tum etiam quia in illa vicinitate duo alia Xenodochia Iustinianus aedificavit , ob quae illi nomen Majoris haesisse dixerim. 9 ceterum Baertius . Alemanni cro judicium sequutus , erroris potius arguit r Metaphrasten atque adeo Menaea, quod Sampsonem a Mena Presbyterum creatum tradant: quum id tamen stare possit, siquidem Xenodochium illud antiquioris temporis opus
Reliqua de vita et morte sanctissimi viri in Baertii commen. tario et Actis Graecis reperies: quae a Metaphraste esse , erudita