Menologion ton euangelion eortastikon sive Kalendarium ecclesiae Constantinopolitanae 1000 annorum vetustate insigne ... cura Steph. Antonii Morcelli accedunt quatuor evangeliorum lectiones in codice variante. Volumen 1. 2.

발행: 1788년

분량: 318페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

glaciem concreverat, et frigoris vi continentem terram referens, turum dorso suo incessum accolis praebebat acris est hiems , at dulcis paradisus: molesta glacies , at suavis futura Poluptas ....uratur gelu per , ut perpetuo tripudiet eum Angelis. ipsum autem Martyrum agonem graphice ob oculos ponit tabula vetus ex ebore anaglypha Riccardiorum , cujus exemplum in Thesauro Goriano Diptychorum reperies , Uol' uI extremo , Passeri adnotationibus illustratum. Iam nomina ipsa Martyrum , quae olim ex albo militum rescire facile erat, haec seruntur:

QUIRIO , CLAUDIUS FLAVIUS AETIUS CANDIDUS ATHANASIUS SEUERIANUS NICOLA VsDOMNUS VALENS UALERIVS LYSIMACHUS MELITO HELIANUS CHUDIO THEOPHILUS DOMITIANUS ECDITIUS SACERDO XANTHEAS EVNOICUS ACACIUS PRISCVS ANGIASSIS IN NIVS VIBI AND EVTYCHIUS LEONTIUS HERACLIVS HELIAS EUTYCHES HISICHIVS ALEXANDER THEODORUS SMARAGDUS CAIUS IOANNES CYRILLUS PHILOCTIMO GORGONIVS

ceterum non una nominum plerorumque lectio est , quam apud Bollandianos recognoscere possis: mirum enim , quantum seminper in appellationibus propriis qua imperitia qua incuria librariorum peccatum sit . Acta Martyrum nostrorum plura exstant , quae Bollandiani

vulgarunt : s) e quibus Mazochius ea probat maxime , 6 quae ex Armenia lingua Latine reddidere . at Tille montio ne haec quidem adrident , 7 ac pluris merito sunt Patrum testimonia , a quibus illi celebrati suere, Basilii magni, Gregorii Nyssent, Ephraemi Syri, Gaudentit Episcopi Brixiani, Ioannis Chrysostomi et aliorum; qui

sane magni semper faciendi sunt , non solum quia testis quisque optimus ac I qculentissimus est, sed etiam quia Ecclesiarum nobis testimonia exhibent, in quarum coetu sermones suos pronunciabant: apud quas scilicet recens etiamtum erat memoria Martyrum , nota eorum Acta, pleraeque etiam res in templis depictae, & annive sariis

72쪽

sariis laudationibus descriptae . nihil ut excidere posset aut errore perverti. il Corpora Martyrum a funere in rogum injecta legimus , et sacrum subinde cinerem in profluentem deserri jussum . Christianorum tamen studio Reliquiae lectae sunt, parsque hona pretio redempta. 8 itaque multa postea in loca perlatae, ut Basilius et Gregorius fratres testatum reliquerunt . Caesareae in Cappadocia insigne templum iisdem Martyribus sacrum memorat Gaudentius, qua etiam in urbe Reliquias eorum se nactu in dicit, quum Hierosolyma peteret, quas demum in Basilica sua Brixiae Concilio Sanctorum appellata collocavit. Verum potior Reliquiarum pars Constantinopolim delata , quemadmodum fuse lateque narrat Sozomenus : 0 quae quum diu latuissent, a Pulcheria Aug. caelesti viso admonita tandem in ven. tae sunt. is et de Translatione, quam ipse viderat, haec subne

politanam Proclus Patriarcha tum regebat , imperium administrabat junior Theodosius , digni ambo , quos sancta virgo Pulcheria in Martyribus honorandis socios atque adjutores haberet . templum porro Thyrsi Martyris, ubi Reliquiae iterum conditae , extra ur. hem erat, de quo superius actum est. Io Bina demum templa ipsis etiam xxxx. Martyribus Sebastenis in regia urbe exstructa sunt, quorum primum ab Anastasio & Ariadne Augg. conditum tis Κωι ντινιανας; II alterum πλαιον του Xαλκου Tετραπυλου a Tiberio Constantino incohatum ciet perfecit Mauricius Aug. in quo potissimum Synax in eorum celebrari solitam . Menaea indicant. erat quippe , ut Nicetas Vocat, καλλιτον , 5 ιαε- γεθει μεγι ν. I3 relege Vero , quae superius diximus ad diem vI' Septembris n. II

nov. edit. 9 Hist. Reel. l. vi DI. e. a. Fos modum Fer quum Mar Fras pretiosissima evra hoanorasset, eoa juxta admirisadum πιννstim de

postiis r publica festisitore, ti paν eνat, et tollemni pompa cum psalmodiis et eo eranti cultu celebratis e mi ego quoque in eνbi .

73쪽

MENSIS MARTIL

P Thomae Patriarchae Constantinopolitani , qui primus hoc

uno mine suit , et Cyriaco successit X. kal' Febr. anno DCvID non eodem ubique die consignata memoria est. nam Menologium Ba- Silianum die xx. hujus recens et , codex Menaeorum Bibliothecae Ambrosianae die xvmb at cum hoc nostro consentit Kalendarium Neapolitanum, in quo uno apud Latinos Thomae fit mentio, consentit et codex Slavicus Assemani . discrimen autem inde ortum videtur, quod alir diem mortis, alii diem sepulturae sequuti sunt, nam Chronicon Alexandrinum anno Phocae Aug. viab Indictionexub post consulatum Phocae vI sive anno DCx. Sic Thomae excessum retulit : ca) Τουτιν τορ ετει, μω Δυς ρω , κατα Ρωμαιους MVTMΚ , ἡ μερ . ς, τελευτα Θούμας Πατριαρχns Κωνς αντινουπολήωs , 5 κηδευεται τι3 κβ του αυτου μ.η- , ἀμερφ α. itaque in Kalendario nostro non dies mortis, ut in Menologio Basiliano, sed dies funeris et humationis designatur . neutrum autem in codice Ambrosiano, sed Translatio Reliquiarum enuntiata, quum Corpus ejus in aliud sepulcrum inlatum est.

Commentarium de Thoma nostro habes apud Boi Iandia nos , ca)qui praeter Menologii Basiliani et logium , testimoniis usi sunt ex sancti Archimandritae Theodori Syceotae vita depromptis, quae ab hujus discipulo scripta, et in Synodo vII Oecumenica laudata est. 3 fuit enim sanctus Theodorus, qui postea Episcopus Anastasio politanus factus est, Patriarchae nostro in primis carus, et in contubernium etiam eX petitus.

Tribuitur Thomae insigne aedificium et pars maxima aedium pontificalium , quae ab ejus nomine Θω-ris appellata est . 4

ct p. 381 me anno a mense Dystea. aeeundum Romanos artio die Fieesιma , Dinria sexta , moritvir Thomas Patriarcha Conis,tantinopolis , D dia ν.cesimo secundo ellus dem mensis, qui Dominicus erat , sepelitur .

74쪽

Tρικλn ον υ λεγομενον Θομαῖτην vocat Codinus: s) Triclinium autem jamdiu non tam cenationem , quam oecum magnum sive Senaculum designabat . quare in eo Synodi aliquando celebratae sunt . 6 Sed aliae etiam ejus aedificii partes erant , nam C drenus ) et Theophanis Prorogator memorant Πατριαρχικην εν τοροωμα p , ex qua in Concilio v I Oecumenico prolatos Saepe codices legimus , 8 quorum auctoritate Monotheletaru in errores refutarentur. haec vero non ultima Thomae laus est, consilio et impensa ejus cautum esse , ne Patrum scripta perirent, neve haereticorum hominum fraude adulterari facile possent: cujus providentia quanto usui Ecclesiae fuerit, actae subinde Nynodi

comprobaverunt.1b Quo loco Thomas sepultus fuerit, non accepimus: Sed locum ei datum inter sepulcra Patriarcharum . pro certo habeas . quia tamen Menaea Ambrosiana , ut vidimus. Translationem Reliquiarum ejus memorant, facile adducor, ut credam . in Thomai. len inde, tamquam in domum suam , sive in Bomus Pontificalis sacrarium postea relatum esse: decessisse enim putaverim, aedificio illo nondum absoluto, quum in pontificatu annos tres tantum et menses duos vixisse constet. templum contra nullum Hi regia urbe demonstrare licet, quod ejus nomini dicatum seratur.

AD DIEM xx IIII

MENSIS MARTII

I Quae in Kalendario nostro Παννυχιρ dicitur , in Menaeis

75쪽

pellatio in Stavico Assemani codice occurrit. antiqua autem omnino hujus diei observatio, quum Sabae Typicum odas hodie canen. das exhibeat. esto enim, illius auctor unus esse non potuerit , ut Allatius censet; ultimus, illud restituisse putatur Damascenus Ioan. nes, in Sahae Laura perdiu versatus, qui εξ αρχης τουτο, teste Simeone Thessalonicensi. a κατα - αν εν τα ιν συνεθηκε s διετυπωσατο. nec vero id mirum . si monachi in primis ob tale mysterium anniversariis vigiliis et antelucanis precibus advenientis diei laetitiam anticiparent: quando iidem Antonii quoque et Euthymii sestis honorem haud dissimilem habebant . at quocumque demum saeculo initium hic ritus duxerit, vigilias hodie in regia urbe vix serius agi coepisse crediderim, quam ipsum festum receptum sum rit. admonebat enim ipsa sollemnitatis magnitudo, ne qua pietatis ac studii significatio praetermitteretur. II Illud duriusculum videri possit, lectionem hoc die praescribi ex eo Evangelii Ioco , in quo iter narratur a sancta Virgine in montana susceptum : quandoquidem ad Elisabetam post Evangelismum perrexit, jam Deo gravis. sed ne Latini quidem in his ordinem temporum semper servamus, qui in Vigilia Epiphaniae legimus Evangelii locum de Iosephi reditu ex Aegypto, quum puerum Iesum cum sancta ejus matre in terram Israelis reduxit. nem.

pe hoc satis Ecclesiae visum, si mysteriorum, quae inter se pro . xima fuissent, intra certum aliquod dierum spatium memoria quotannis celebraretur . Nec sane sic ordinari lectiones poterant , ut series factorum semper sibi constaret: nam quum haec non unius sed multorum annorum spatio contigerint . quaedam vero statos habeant dies . quibus recolantur ; inverti quandoque rerum gestarum ordinem ne incesse suit, ne loco moverentur sollemnitates , quibus certus jam esset dies a majoribus constitutus. neque tamen id incommode aciacidit, aut pietati quidquam officit . facile enim quisque festa singula quo reserenda sint. novit, nec ad temporum rationem ea exigenda arbitratur . series rerum in Annalibus prostat, quoties cognoscere libelr mysteria ipsa ut pie recolamus , ordo ille temporum si abest, perinde est, ac si maxime Servaremus.

1 de libi. Reeles. Craee. Din. r. n. s. lud, ve antistitius erae , eoaser sil ordinavis cia apud eundem ibid. n. s. Ab initio il- qua .

76쪽

AD DIEM xxv.

MENSIS MARTII

I' Quia ignotum est, quo anno sanctae Adnunciationis dies in Ecclesia sestus esse coeperit, exordium hujus celebritatis ab ipsa Dei Genetrice Bollandiani quodammodo repetendum duxerunt, I quae divinum illud beneficium humano generi impartitum quotan. nis recolendo Apostolos admonuerit, ut diem hunc sollemnem haberent , eundemque posteris commendarent . nec dubitandum sane est, in omnium Christianorum animis sub ipsa Ecclesiae primo dia alte defixam divinae inhumanationis haesisse memoriam . quippe sons illa et origo erat partae salutis ; ut de se Iicitate ipsi sua cogitare non possent , quin diei illius faustissimi recordarentur, quem hodierni mysterii religio consecravit . verum hic publica institutae sollemnitatis monumenta quaerimus , quae ad nos usque

pervenisse constet.

Enimvero nulla hujus vestigia Sunt in Kalendariis, quae o m. nium antiquissima praedicantur: silet nempe de hac Romanum Bu.

cheri , Carthaginiense Mabillonii , privatum Polem ei Silvii. jam

orationes illae tres, quas Gerardus Vossius Gregorio Thaumaturgo tribuebat, de sesti hujus argumento , Suffragatorem nunc habent nublum: a et qui nomen auctoris retinent, Gregorio illi Neocaes,riensi adjudicant, qui Concilio Nicaeno II interfuit . 3 nec magis reliquos antiquorum Patrum sermones , quos Fabricius indicat, cruditi agnoscunt , aut certam in iis notam reperiunt, quae priscam aetatem omnino testetur . quare Lesleus cs in sesti hujus originem inquirens, Suspicor, inquit mysterium Adnuntiationis peculiari festivitate coli coepisse non diu ante initium septimi saeculi . in qua opinione modus est et ratio , quae in Oudini sententia deside.

ratur s

77쪽

ratur , sine ullo discrimine existimantis, 6 Festa beatae Virginis

Synodo II Nicaena recentiora esIe r contra quem vel una Kalendarii nostri auctoritas plurimum valet. Sed tamen ad quintum sortasse saeculum sesti hujus sollemnia referre licet . nam Patres Concilii Toletani viil quod Decimum appellari solet, quum anno DcLvI statuerent , ut Iollemnicas Dominicae Matris die decimo quinto kalendarum Ianuariarum omni modo celebraretur , ita loquutos invenio , ut majorem festi hujus antiquitatem demonstrarent , quam quae Les leo visa est . primum enim passim per Hispaniae provincias celebratam mysterii hujus memoriam declarant, eamque non eodem ubique die coli queruntur: Oa Invenitur etenim, inquiunt, in multis Hispaniae partibus hujus sanctae Virginis festum non uno die per omnes annorum ci culos agi. in qua ipsa diei varietate quaedam remotae originis indicia elucent : plerumque enim consuetudines in exordio Concor dant, in progressu variant. deinde dum praescribunt, ut quem ad modum festum Natalis Christi, sic Matris ejus sollemnitas in octa. Vum usque diem prorogetur , antiquum item hunc et Communem aliarum Ecclesiarum morem se nosse produnt. auod tamen, ajunt,

nec rine exemplo decedentis moris, qui per diversas mundi partes dignoscitur observari , videtur institui. in multis namque Ecclesiis a nobis et spatio remotis et terris, hic mos agnoscitur retineri.

Atque hic Graeci quoque designari videntur , quorum studium erga sanctam Dei Genetricem maxime post Ephesinum Concilium eminere coepit. jamdiu autem hunc diem apud eos in honore suis. se, addocet non obscure Trullana Synodus , in qua sub initium saeculi viab sancitum est, ut ritus ille των πρ για αενων, qui apud nos unico sanctae Parasceves die obtinet. per quadragenarii jejunii tempus Sabbato et Dominico die, ac Festo, de quo agimus , ex

hisce in verbis significatio quaedam est vetustatis quum diem hune sic memorent, ut non secus, atque Sabbatum diemque Dominicum. praescriptione exceptum nec legi obnoxium agnoscant nec sane

ais dis , siae saeram praeranet seatorum misi

Marium a

78쪽

alia subsequentium aetatum opinio suit, 9 quum multa etiamtum

exstarent Patrum veterum scripta , quae postea periere . quare quidam diei hujus observantiam canone Apostolico praescriptam puta. verunt, Io vetusta scilicet Ecclesiae lege, quae altero ipsius te tiove saeculo lata suerit e priscas enim Constitutiones inter Apq- stolicas iacile olim numerabant. At haerere adhuc possis, illud scilicet repetens, in elenchodierum sestorum , quem volumine superiore ad diem xxv I Decem. hris retulimus , et a sancto Bonifacio Moguntinis propositum diximus. diem Ad nunciationis consignatum non esse : eundemque in Karoli

magni Capitularibus et in Conciliis aliquot Galliarum desiderari.

quum tamen in iis dies anni sesti enumerentur. id vero mihi adigumento est, non ignotum illic festum etiamtum fuisse, sed die Dominico esse celebratum , quemadmodum Ecclesia Ambrosiana die Dominico ante D N' Iesu Natalem agit: quem morem prope recepisse videntur Hispaniarum Ecclesiae, quum xv kal. Ian. recoli Adnunciationis memoriam voluere . hoc nimirum Si admiseris , causa sam jam habes in promptu , quare in sestorum dierum censu nulla hodierni facta sit mentio. Festum ipsum Graeci omnium aetatum una eademque sormuis Ia designarunt, Eυαγγελιαμον appellantes τns ἀγιας aut υπυαγιαsSωτοκου . at Latini paullo aliter: in plerisque enim Martyrologiis Adnuntiatio Dominica legitur , et in Kalendario Neapolitano Annuntiatio Domini Iesu: in Sacramentario Gregoriano Annuntiatio Angeli ad P. Mariam : in codice Florentinii Adnuntiatio s. Maiariae de Conceptione . quando ab Angelo rat Ialutata. quae satis, ut arbitror, opinionem refutant Thiersit theologi Parisiensis, qui se mirari scripsit, Ii Ad nunciationis sestum Deiparae Virgini fulsese consecratum , quum Christi potiar Incarnationi reu Conceptioni ob antiquis Patribus fuerit dedicatum . quamquam neque Graeci neque

Latini ignorabant aut inficiabantur., sollemnia hodierna sic ad Mariam pertinere , ut simul divinae Inhumanationis mysterium reprae sentarent , idemque recolendum proponerent.1I- Praecipuum porro omnium prope templorum sanctissimae Dei parentis in regia urbe sestum hodiernum suisse videtur : sin gula enim vix alium habebant titulum , quam hunc , ris ἁγιασ

79쪽

οεοτοκου: cujus illa appellationis jus atque honorem hodie adepta est . unde Theodorus Studites verissime olim ipsam templorum ejus originem et caussam repetebat: sic enim cecinit epigrammate xxxx.

quae Sirmondus Latina secit hujusmodi: Dum cernis aedem Virginis , mentem admove; Ex quo ipsa templum est facta nascentis Dei, Templis ubique gentium colitur tuis.

sequiori aevo monasterium etiam exstructum ab Ire ne Alexit Co .mneni uxore , constat, ra cui nomen fuit ris κεχαριτ αενris,

quod mysterii hodierni totum proprium est. ejus monasterii Typtineum habes in Analectis Montiau conii. i 3 hoc autem die Graeci ob insignem Festi sollemnitatem, vel si extremis jejunii quadragenarii diebus ageretur, mitiori jejunii Iege utebantur. inter Nicephori Consessoris canones ci quintus huiusmodi est: Eαν φθασαδ Eυαγγελισγαos etp μεγαλη πεμπTy , η τ' μεγα p παρασκευp , Deo ANTαν μεν οινου τηνικαυτα μεταλαμβανοντεs nisi quod apud Virgines sanctimoniales legem postea severiorem praescriptam invenio. nam in eo , quod paullo ante commemorabam , Irenes

Augustae Typico is minus per eos dies sororibus Deo devotis indultum est. Tns evris δε του Eυαγγελισμου επις ασm , inquit Irene,

80쪽

παρελαβομεν. atque haec strictim de hujusmodi Graecorum jejuniis attigisse satis sit post ea, quae in corollario prioris voluminis e posuimus .

Φao magna Sallato . ia magna ruidam faria

SEARCH

MENU NAVIGATION