장음표시 사용
251쪽
8 Iustiniani in e medio se Hu HUerentiam .sin monu , ct cognationis vocatu irae a decimo gradu.2umque modis acqurritu obis haereduas vel successo, altero deficiente in lege, nempe iure transmi uenae , succesrio eae Io, iure accresimae, ture non dere scenae, o iure consobrini.
9 Haereaeras non adisa trib- modis iure ciuiti tra uisur: iure ciuilinis ures-gumu, O iure debleranae . .' io Persuccessorium edulum, quomodo nobis aequirasur , de capite in caput eu du in gradum, de persona inpersonam, de linea ad lineam. xx erasuccessorium edisum atra missone. x a Perm accresimae acquiritur nobis haeredisin, ct declarasur rario. I 3 Coniunm tripticuerore, O versu, re tantum, verbis tantum, Miseretis i--- crescendi, ibs dormis iastro uenae .i4 Per ius non decrescendu acquiritur nobu haereduas. a s Per ius consolidanae acquiratur nobis. 16 Gradus, ve niti, vel niu. II PNor in via, potior insuccessione,pares ingradu ,pares tri successione, 18 In pari gradu magis coniunctus praefertur, ut utrinque comunctu .is Haereditas Misa sit proprium parramomum ad inu. ao In bonis paternis confiam μου, in paramis uterinusρ fertur. at Assera Iustiniani lex,p erens utrinque coniunctam uteris viri in bonis se muniis Iris. a 2 Veneti, dura lege Iuctiniani recesserunt in eorum iussi's. 23 dis sero, ex sera smasiculissemina non secedam, an viris e con
itinctus excludat consanguineum totum. 2 Communis ea opinio costa Romanum, quod exciaris natum ex patre tantum. a s Eua raraone utrinque coniunctus excludar confian Meum tantum .
26 Maura non suu tirunt cognationem cum agnatione coniunctam, cognationem solam. a 7 Masuta inusistuntur, secundum ius commune, o tantum excepto coa, in quo expresse corragis. a 8 Verba aratorum Hligenter constranda sunt. as Infideicommissis, rarion amilia conseruanda via admittitu utrinque coniunctus, ct consanguineus tantum.
E x varios gradus deseruntur haereditates, & fideicommissa,& nonnunqua de gradibus dubitare c6tingit, filius ne patris gradum inarediatur: Viri duarum eodem gradu exis ciuium magis sint deserenda bona ξ Praeterea proximiori ne, an longinquiori potius, testatori scilicet, & grauato, & huius in imulta, quae exactam,& prudentissimam exigunt Iurisconsulti interpretationem. Gradus igitur, qui nam sint,satis omnibus constare arbitror. Gradus enim,ut inquit Paulus,dicti sunt ad similitudinem scalaria, locorumve procliuium, quos ita ingredimur, ut a proximo in proximum, idest in eum, qui quasi ex eo nascitur, transeamus. Quamobrem successibrium edictum iccirco propositum fuit a Praetore, tum ne bona haereditatis vacua, sine d mino diutius iacerent, & creditoribus longior mora fieret: Nam vocati ad successionem adire, vel repudiare coguntur, ut sequentibus in gradu su cedendi pateat aditus: tum quia lex xij. tabularum causam dedit huius co
dendi edicti: Ius etenim succedendi primum proni est a lege xij. tab
252쪽
Devia dc ratione iuris, Lib II. io p
luum, deinde a media iurisprudentia,1 Iure Pistorio, a S.C. & demum a Iu stiniano Imperatore. Lex erat duodecim tabularum in hic verba: si pater familias intestatus morietur, familia, pecuniaq; eius agnatorum gentili lique esto. itcm, Agnatus proximus familiam habeto, sed eo repudiante, vel mom' tuo succedebat fiscus. Deinde Senatusconsulto Tertulliano sancitum fuit, ut mater filio succederet fisco excitiso . Tum ius praetorium introductu fuit supplendi, iuuandi,& corrigendi iuris ciuilis gratia,quo delatae sunt bonorufi possessiones secundum tabulas,contra tabulas.Et quoniam agnati post proximum erant exclusi, ideo a praetore vocabantur per cilictum, unde Cognati, ut fiscus propelleretur. Hinc error Iasonis detegitur, qui putauit alios novocari agnatos post proximum, sed cognatos latuin, qui fiscum excluderet, cum tamen cit; sentius pateat, quod,& agnati; unde cognati vocabantur,ut Iustinianus attestatur,retentq; successiones, unde liberi, unde agnati, unde cognati, unde vir, & uxor. Media quoque Iuris prudelia quaeda innouauit, ne i minae ultra sorores vocarentur, sed masculi praeserrentur: Demum Ius stiniatius e medio sustulit omnem differentiam agnationis, & cognationis, quoscunque vocans usque a decimo gradu. Hinc sacile conijcimus quinq; modis acquiri ii ibis haereditates. a liueialtero deficiente, nempe iure transmittendi, succcsibrio edicto, iure acci cscendi, iure non decrescedi, iure demum consolidandi: Per transmissionem acquiritur haereditas, ut si a lege, vel a testatore suerit Miuio haei editas delata, & is decesserit antequamo adiret, suis utiq; haeredibus tiansnissa dicitur. Hs reditas enim etiam non adita tribus modis iure ciuili transnitti videtur: primo iure suitatis liberis suis,ut iam diximus: deinde iure sanguinis ab ascedentibus desertur,no adira descendentibus, ex Theodosij, & Valentiniani constitutione, te his, qui
ante apertas tabulas haereditates transmittunt. Postremo non adita tra sinit
titur iure deliberandi,quando hqrcs infra tepora delibcradi, an vellet adire haereditate, diem suum obierit, ut a Iuliiniano sancitum cst.Secundo modo acquiritur per successori u edicium,qn in loco unius ropudiantis, vel exclusitε re, alter succedit: quae sane succeisio fit triplici modo: vel .n. de linea adro lineam,vel de capite ad caput, vel de laua ad lineam per capita.De linea ad linea fieri dicitur,quando delinea liberoru deuoluitur haereditas ad lineam agnatorii, vel cognatorum: de capite ad caput fit,quando in eade linea de capite filiorum deuoluitur ad nepotes in cadem liberoru linea. De linea ad linea per capita fit: puta,habeo filium in potestate, cui delata est haereditas. Is exclusus tempore a successone, Vnde liberi, poterit utiq; succedere per capita, unde legitimi, unde agnati;tatio, unde cognati. si ius. n. induit se in successione his tergeminis armis. Quod ii pro linea caput intelligatur, & pro capite gradus, dicam successori u cdictu deferre haereditate de capite in caput, de gradu in fradu, te persona in eande iter sonam, ut quado filius in alio carite, vel in alia linea sibi ipsi succcdit,non autem de persona in persona, iiii a 3 1 illa esset transnictio,non succubrili edi tu . DifferYtaq; succcssai tum edictua trasmiisione.Na transmisso praeseponit potestatu adeundi.Qui.n.trasmittit, potest et adire,& habet ius in re: sed ille cui succeditur per succes tortu edia a dictum vel tepore est exclusus, vel repudiauit. Ideo nullii ius ipse alicuod serti Tertio modo acquiritui nobis p ius accrcscendi,qd fuit introductu,nequis decederet pro parte tellatus, & pro parte intestatus cotra regulas iuris. Potuit. n. Φpius contingere, ut pluribus haeredibus institutis unus repudiet, utq; pro ea parte testator decedat intestatus, pro alijs testatus, vel Ghaer des oes remisentat in solidli iura deiuneti. Ouare inti oductu fuit ius acer
in, silacet. de legit agi . succeis 6 cete i. de
ga. here. I apud hostes C.de suis. delegitim.Luni
253쪽
tres. C. delevit. haered. l. lilia . ad
scedi,ut ea portio accrescerit alteri portiolii alterius colis redis,vel colitrem quio admodu i et ira,verbistin, vel re & verbis simul suerint cbnisicti, quEadmodum alta,& profunda iurisprudelis sensa publicε in Lycto aperire niem 13 pretariq; consueui ad Paulum in l. re conitincti, de leg1tis tetrio. Accrsicit aut portio portioni trifaria: ut si pro no scripta,quasi caduca,vel caduca Lina fuerit: prono scripta,ut si quispieci quid legauerit,qui ia mortuus erat: quasi caduca,ut si legetur Titio viventi, qui tamen pereat ante mortem testat ris: caduca vcro, quando fuerit repudiata, vel nec adita haereditas, & ubi viget transmissio, cessat utiq; ius accrescendi: ubi vero ius accrescendi sum.1 sit, ibi quiescit, dormit due ius transmittendi. Quarto praeterea desertur successio tum non decrestendi, quod iuris non decresccndi verbum ignotum videtur priscis eloquentissimis Iurisconsultis , licet effectus notissimus esset. Videtur enim magistrale hoc verbum,repertum potius ab interpreti bus ; Viget autem ius no dccrescendi, quando haereditas pluribus est in solidum acquisita, quando bona minime sunt separata, nec partes diuisae, sed omnes aeque sunt domini in qualibet parte . Nam si unus eorum repudiauerit, ea portio non dicitur alteri accrescere, sed potius no d ecrescere, quae sane accrescendi decrescendiq; iura, secundum varias differunt conditiones .i s Demum consolidationis iure solent nobis iura utilia cum directis iungi, &consolidari, ut, si usesstudius proprietati conselidetur, quod potentius iure accrescendi existimatur. Per hos gradus deseruntur ii reditates,& fideic6- missa,& gradus fiunt ab unaquaque persona adiecta, ad similitudinem grai 6 duum scalarum, quorum aliqui putantur infiniti,ut si a testatore delata su rint decretave fidei comisse in infinitum; alii vero finiti agnationis usque ad decimum, cognationis vero ad sextum,nisi sint ex sobrino, & sobrina, atione,qubd cognatio naturalis est,& natura non patitur ut Modestinus ait)cognatorum iura ultra cum gradum consistere. Postea sublata agnationis cognationisq; differentia vocantur usque a decimo gradu. Demum vir, de uxor quasi ad exclusionem fisci.Quorum graduum ratione perspecta, diceret consueuerunt iurisconsulti: Prior in gradu, potior in successione, pares in gradu pariter succedunt. Sed admonendi sumus,ut Caius rcfert, non omnes,qui in pari gradu sunt,pariter succedere. Nam quando unus in desce dens cretinea recta liberorum, ut puta pronepos,abnepos; alter vero est collateratis,ut patruus, pronepos praesertur patruo, & remotior agnatus proxiiniori cognato. firmiora squidem iura sanguinis possident,qui sunt in linea recta iure suitatis, iure patris potestatis, ac sanguinis ipsius. Praeterea, si eorum qui pares suntWadu, unus est magis sanguine coniumstus, ut, si duo
sint fratres utrinque coniuncti, alter vero uterinus tantum,magis utiq; con
iunctus selet praeserti minus coniumsto, quamuis pares sint gradu, eo quod
i 8 virtus unita magis potest. Quamobrem frater utrinque coniunctus in haereditate fratris defuncti sine ascendentibus,& descendentibus, praesertur fiatribus cons guineis, hoc est, ex eodem tantum patre procreatis, ac etiauterinis ex eadem tantum matre progenitis. Eos nanque excludit ab omnibus bonis, tam paternis,quam maternis, quoniam agitur de haereditate fratris: cui quidem is propius accedit, non autem de bonis paternis, vel in is temis. En inauero haereditas adita facta in proprium patrimonium adeuntis.Si vero nullus cxistat frater in utroq; parere conluctus, sed frater ex patre riti,& alter in matre tis piocreatus, tuc in bonis paternis cosanguineus, in maternis vero frater uterinus, in bonis vero aliunde quaesitis pariter se
zo cedunt. Si vero soli sint,& plures utrinque contuisti, nulluY alijs praesertur,
254쪽
De via & ratione iuris, Lib. II. Mo
lad omnes aequaliter admittuntur, quia in pari natura nulla datur praelatio. xi G legem asperam,& inexorabilem Iustiniani, excludentem tonsanguineos a successione fratris in bona, qui prosecta sunt a patre, et aduersus lege xij. tabularum,qui sic habet; Nihil refert, an eandem habeant matrem, qu que na,si lis agitur,inter consobrinum tantum,& uterinum solum, non censentur amplius facta proprium patrimonium desulicti statris qui adluit, sed eanai dem recipiunt diuisionem;aut bona sunt paterna,aut materna. Quare Φpe vidi,& publicis cocionibus expertus obseruaui, Illustrissimos Venetos squitate naturaliq; ratione motos,in grauissimis quadraginta virorum Conciliis ab hac Iustinianea constitutione recessisse, & utrinque coniunctum,& csisanguineum tantum ad haereditatem statris communis sque admisissῖ .Hinc sese offert interpretanda in fideicommissis ardua illa quaestio: stante statuto, quod existentibus masculis steming no succedant,& quod decedenti ab inter et stato succedant proximiores coanguinei ex linea paterna, an frater utrinq;
coniunctus praeferatur statri coniuncto ex patre tantum, an vero prius pariter succedere debeant. Iam diximus, iure ciuili utrinque coniunctum repraeserendum. Et satis cuiq; patet statura recipere interpretationem passi uaa a iure Caesaris. Romanus vero audacter consuluit in suis iuris responsis, continguineum tantum non esse excludendum, cum statuentes costuluerinta nationi, ut bona conseruentur in familia, & hanc solam perpenderint ra- a 3 tionem,quae merito competit etiam consanguineo tantum. Statutum praeterea,qua parte corrigit ius ciuile, nullam recipit interpretationem ea parte a iure ciuili,quam secutus Antonius Rosellus sustinuit, utrinque coniumstum stante eo statuto non excludere consanguineum tantum. Quae tame Roma
ni aliorum4; opinio exploditur a Brunci Astensi. & ab alijs & inde falsa osteditur, & eius argumenta diluuntur,quod fatis est huiusmodi statutuin cotra
tus commune operari exclusionem sceminarum, ita ut frater consanguineus tantum possit eas excludere, & ut stemmata,ac familiam conseruet, hae reditatem capere,non autem,quod in mutuo concursu utrinque coniuncti,&consinquinei,tantsi consanguineus simul admittatur.neque enim ad hoc aciem
direxerunt statuentes.kt quamuis omnes hi sint vere agnati, tamen unus cst proximior in gradu naturae, ut sipra declaraui, & agnatus quoque remoti ris priaus', est proprie agnatus, non tamen succedi i cum proximiore, unde cum natura iura habeat potiora, non debet eis priuari ,licet aeque sit agnatus αε cum consanguineo tantum. Nec statuta sustulertini comationem cit agna. tione coniumstam sed solam co natione, ut exclusio indicat taminaru, de-αο cretab; ipsa municipalia, secundum ius comune inte retanda sunt, eo tantum casu excepto,quem expresse corrigunt, non tacite, non per subauditos intellectus,ut minus istatur ius commune. Inde Romani consili j sententia Mandosius ibidem falsam appellavit,quae statuta, qusq; statutorii verba di- Iistenter semper erut perpendenda, & interpretanda, an respiciant mutuum 28 concursum ac successioncm,an vero solam inclusione s minarum. In fidei commissis vero omnes putant simul ad successione admitti utrinq; coniunctum,& consanguineum tin ratione fatuitiae conseruandae, quia oi es suntaeniatnati. Et est comunis sentctia,cum respectu patris,qui substituit, nulla spectetur qualitas utriusq; coniunctionis ob charitate, & amorem paternu liberos squale: in his. n. fidei comissis succeditur testatori, & in bonis tesitoris. Neq; enim vne potui t fieri ita propriu patrimantu adeuntis, ut sequentibus semper restitui non oporteat, ut delatu a patre, manu in gratia
ti. Patet itaq; ratio,Patet et ius diuessium in singulis gradibus successionis.
en ancipat. l. t. de noxa l. . Omnes populi.de tui . be
255쪽
In fideicommisis qua iuris interpretatione L Gauda sit
proximitas testatoris, vel hareris auari an L 'busisPediatur locum patris. Cap. XXI.
3 Rario sentiturabor eiuris communis, quos edisse vinis uo, o I. cara fideicomm o de legas. 2.ψ Al putarumpraeserendumproximiorem tessatori, quod in ocommi Acce δι- te tora, ct in lonis testatoris, ct asse rationius.1 Postquam fideicomm/ssemperuenit in grauatum ouu in acquisitum grauaro, ideo 6 ossuctio quae vanas conciliarsememtaae, aut in vulgarem tantum vertitur fideicommissaria, o nunquam aliam acquisitabit haereduas; tunc θectanda es proximuas te roris; aut ad fuit haereditas, ab alijs adeunda est, μυυ-
7 Praeterea varaae formula vaNam constituum I. sionem in fideicommissu.8 Item aut in eadem Enea deuoluisse su Dommisse , ut de Enea ad loearan. 9 An sit in ingrediarur locumlatris. io Baldi opinio. ii Accursu siementia communiter recepta. ra manurione ius ingrediatur locumpatris. 33 Disserentia graduum iuris ciuilis, pontificis.14 Si Druto vocaritur agnati ad excusionem semininum usque ad tertium gradum de iure Canomco. - agnast intres accedarit per eoscnvπών is tirontifer, an verofer gradus iuris ciuilis.
V o n pertinet ad hos gradus, magna prqsecto, frequens, &celebris videtur quς stio, an in substitutionibus maxime fidei commissariis, spectanda sit potius proximitas testatoris, qua haeredis grauati. Exemptu, bisuius gentilis haeredem sibi in. stituit Alexandrugentilem,& ci,quandocunq; sine liboeis docedenti substituit proximiores masculos familiae gentilis. Caius proximior testatori,& Sempronius propinquior Mquio grauato petunt admitti adsuccessionem per hanc substitutionem. Quae sane quaestio varias assere expositorum intelligentias ad varias leges. Hodie tamen inoleuit communis sententia quod limpliciter, vel in his terminis prsseratur proximior haeredi gra, uato,nsi testatori,& deinceps proximiores ctiam ultimi grauati. Hac sum ut interpretationem prudentes ab ordine iuris c0munis,quo ab intestato quisque vocatur ad cuiusq; successionem, & quo semper proximior, ultimo dcis uncto admittitur ad haereditatem caeteris cxclusis, ut videatur testator legusanctioni adhaerere. Deinde a lege, siue Modestini responso, ita inducentis: In fideicommisso vocantur ij, qui nominati sunt, & post eos, qui cxeo nomine defuncti suerunt eo tempore, quo testator moreretur, & qui ex his proximo gradu procreati sunt. Ergo vocat proximi Ores eorum,
256쪽
De via dc ratione iuris,, Lib. II. iii
qui iam vocati erant: Ergo propinquior vocato debet praeserri proximio itestati. Sed libenter seiscitarer ab eis, an hi sint proximiores,& ipsi testatori deinde quid significent ea verba legis, nisi specialiter deiunetus ad ulte
riores voluntatem siuam extenderit. Praeterea qua ratione fideicommittens praetulat grauatum , eadem pariter iudicatur pruerre voluisse proximiorem grauati. Accedit,quod in seudo paterno idem obseruari aiunt. Alij contrarias sequuntur partes per regulam, quod in fideico mulis succeditur testat ri grauanti, non autem haeredi grauato. spectandus igitur ille,qui proximior testatori, a quo desertur fidei inmissum. Inde eadem lcge nituntur inducentes in fideicommissis post nominatos vocantur, qui ex nomine desuncti fuerunt tempore testatoris, & qui sunt in proximiori gradu tali tempore. Sis igitur ut Accursius sentit) inspicitur lepus mortis testatoris,ergo proximiutas eius erit inspicienda. Addo verba, nisi specialiter defunctus ad ulteri res gradus ubi utatem suam extenderit,rationibus,quas inserius aperia: In super fideicommissiam, vel legatum relictum cognatis debetur cognatis ipsus testiitoris,non haeredis,& in vulgari substitutione, in qua succeditur testatori, attenititur proximitas respectu testatoris, non eius cui fusta suit sub stitutio. Sed in fideicommissaria succeditur testatori non grauato, ut supra dictum est.ergo &c. Addunt in seudis attendi proximitatem illius a q uo seudu incipit,videmper ultimus succedat ei, qui primus acquisiuit. In hac quaestione magis nobis satisfacere videtur communis opinio, spectandum grauam propinquiorem,cum mens testatoris facilinae adli eat legi nisi diuersum sibi modum praefigat. Nec refragatur, in fideicommissaria substitutione su cedi testatori. Nam ubi semel ad grauatum peruenerit haereditas, faeta est Patrimonium eius. Et quamuis eueniente conditione fideicommissi,succedatur testatori,quia tame is qui succedit, non immediate capit lis reditatem testatoris, sed a grauato, cui iam quaesitum fuit ius, proximitas huius grauati, non autem testatoris est spectanda, ut eius mens, ut ratio,ut lex aperte si- si gnificat, quod & in studo plures obseruari contundunt. Praeterea, ut resiqua etiam corruant contraria, & ut foedere distinctionis appareat, quandoctiam aduersa sententia possit iure si itineri, una cum prudentissimis consu lentibus distinguamus: aut fidei comissaria substitutio rertitur in vulgarem tantum,hoc est,aut fidei comissum semel latuin est praestandum, ut ni inqua alij quaesita suerit haereditas r tunc semper attenditur proximitara testatoris, cui soli,& immediate succeditur, ac semel, ut si quis filijs sui vel aliis substituat nomine collectivo cognatos, vel propinquos. Na eis non adeuntibus, per vulsarem succedunt cognati,ves propinqui proximiores testatori & spirat fideicommissum in primo gradu, ut in Oppositis argumentis apparuit, &hoc insinuat Iurisconsultus in illis vcrbis, nisi spretaliter tellator ad gradus ulteriores suam extenderit voluntatem. Aut non scindi, sed pluries restitu da est haereditas,ut si fideicommissum, longum p seserat tractum temporis de his in illos vel de haeredibus in haeredes,tunc per fides comissarimn succeditur testatori medio alterius haeredis, qui iam acquisiuit ius haereditatis, quiue id restiti iere tenetur. Quare magis praesumendum pro descendente, ves proximiore ipsius grauati. Sed in aliis casibus oppositis ius no suit quae-ν situm illi, cui iacta fuit stubstitutio vulgaris, quia nemo adierat haeTeditate. Proinde sedulo perpendenda sunt verba fideicommissi. Possunt cim concipi verba, & formulae , ex quibus videantur testatori proximiores, non autem grauato praesent: ut, si vocaverit proximos suos. In dubio nam
que sui scilicet testatoris intelligendi sinit.:Et varias formulas retulit
teum acutita simi C. de si . deleom. t ea
res. εlio. de vulg. Caliis. Ee aiit, in l. Gallus.
257쪽
Simeon Pretus libro tertio de interpretatione ultimarum voluntatum, &variae ad libitum possunt concipi. Et hoc Papinianus insinuabat. Nonnunquam autem inquit ex voluntate varium, & iudicatum est, uidelicet s non sub appellatione haeredum, sed proprijs nominibus expressis fides comisitim relinquatur. Sed nos isquimur, & in dubio contendimus, qua-do aliunde diuersa non appareat voluntas testatoris. Pr terra, aut in ca-8 dem linea deuoluitur fidei comissum, & proximitas grauati attenditur , aut fit transitus de linea masculina deficiente ad lineam scinininam: & Tiberius Dicianus consuluit tunc vocari proximiorem testatoris,non autem grauati, ea ratione, quia quando deficiunt illi omnes mares quos primo desesit,&fit transitus ad alium statum personarum, tunc non potest considerari proximitas precedentis status siue gradus praedilecti, sed res reuertitur ad considerationem testatoris, & quos praedilexit testator in substitutione huius noui status, dum post mares si minas vocavit, ut noua successio a fatore incipiat, ea motus ratione, quod ubi seudum cxtinctis illis, corumq; linea, q uibus fuerat comissum,reuertitur ad alteram lineam, succedunt proximi a res acquirentis, non autem ultimo loco desuncti. Quae tamen ultima distinctio, an uera nobis afferat, unicuique cx praemissis dubium fore arbitror. Hos etiam gradus in fideicommissis filius ipse scandere videtur, dum quaeritur, an filius locum gradumve patris ingrediatur Quo Erca duo simili immopere consideranda. Primum, quis nam sit is, cro neIUtem, cui in fideicommisib succedi contenditur, ascendens ne, an collaterilis, uel otraneus Secundum, quibus verbis, uel qua uerboriun sernulla sit scriptumi o fideicommissum Quod pertinetad primum, si is cui per fideiconinussum succedere contendunt non est nepoti ascendens, vel patruus, vel a T-ius, amita, vel matertera, sed alius, cui demum nepos, cum patruo suc cedere non possit abintestam; tunc filius non ingreditur locum patris, ted proximior in gradu utique prs ferri meretur. Quamuis enim huic ramgetur opinio Baldi,&Cumani, filium ingredi locum .patris, ex pura legum constitutione, in qua charitatis nulla suit maior ratio, & hoc non sit in ii dei commissis admittendum, in quibus motus est ipse testator beneuolentia.& amore erga vocatos, maiorque est affectio erga filios, quam csari ne tes, quod & gradus ipsi insinuant: Acumj tamen sententia in Dillismatis solidior, & verior omnibus visa est. Neque enim dissimilis videtur amor testatoris erga personas pariter a lege vocatas, cum praesumatur si per adhaerere legis dii astioni,&consulere familiae, & agnationibus, uti a perpetuo viscar. Filius ergo indistincte succedit in locum patris, ubi agititur de successione ascendentis: & ratio est, quia ascendentis haereditas est mareis debita, quam transuersalis, & quia lex asciscit nepotem in locum patris ad haereditatem ascendentis. Et quoniam testator magis debet sequi legem, quam lex testatoris voluntatum, ut nec obijci possit, attenditur pro. ximitas grauati: Ergo filius non subrogatur in locum patris. ingreditur siouTA uccedendo ascendentibus secundum ordinem decretum a iure ciuili, nec obijci potest clausula salua gradus praemati cum vires suas exerceat in eadem linea, non autem quando fit transitus de linea ad lineam, uel talis est huius gradus pr rogativa, ut filaus ingrediatur locum patris. Quo vero ad secundum, pollet verborsi formula,impedimento esse,ne lilius
incrediatur lociun patris- Quid enim, si nominatim facta fuerit institutio&substitutio λ quod si filijs institutis adiecerit, si quis eorumdccesloit, substituo superuiuentes eius satres, uel filios ipsorum. N ex ordinei scripturae,
258쪽
De Via. 5cratibnemris Lib. II. ii et
scripturae primo sunt vocati fili j,postea nepotes per dictionem disiunctium vel . quid si geminauerit clausulam, salua gradus praerogatius ves alijs similibus usus fuerit formulis ρ Hi sunt gradus iuris ciuilis, per quos deduci
turanterpretatio ultimae voluntatis a iureconsultis. Deducuntur tamen fideicommissa, etiam per gradus pontificios secundum varia gentium statuta. 13 Differt autem graduum computatio iuris ciuilis, & pontificij, primo rati ne stipitis, a qua eodem modo gradus utrobique non colligitur: & computatio pontificia fit per saltus,siue per lineas: fratres & serores in primo gradu collocantur ; fiatrum filij in secundo, & ita deinceps: Sed in iure ciuili aquaeque persona adiecta facit gradum. At iure pontificio duae semper considerannir persenae, ut omnis canonica computatio in duobus potissimuconsistere videatur. Aut enim persenae aequaliter distant a stipite, aut inar- qualiter: Si aequaliter per lineas, vel saltus a stipite, gradus t supra, computabitur. Si vero inaequaliter, tunc locum sibi vendicabit regula illa pontificia : Quoto gradu remotior distat a stipite, toto gradu abest a descendentibus a stipite. Quoniam vero exclusis *minis vocant statuta Patauina, &r alia, mares agnatos usque ad tertium gradum de iure canonico, C re est, ut gradus, quatenus ad exclusionem flaminarim,numeremus, & metiamur scicundum ius pontificium. Sed quatenus ad successionem haereditatis dubia inter ipses agnatos, proximiorem agnatum preseremiis secundum gradum iuris ciuilis, ut minus, quam possibile sit, ius commune a statutis laedatur. &vt sablata causa odij, vel fauoris tollatur etiam statutu, quod eius Ialia con-δtum fuit,quemadmodum Baldus, & Decius recte arbitrantur. Nam si subiecta materia suerit Biritualis pontificios, si vero secularis Caesareos ampleis ctemur gradus. Minitatis vero gradus nulli sunt ve inquit Modestinus quod aduersari videtur Paulo dicenti iurisconsultum cognatorum, & assinili gradus nosse oportere . Est autem assinitas duarum familiarum ex nuptijs coniunctio, eo quod altera ad alterius fines accedit. Nulli tritur assinitatis
sunt gradus, hoc est ut interpretoo nulli distincti, separatiqὶ a cognationis
mi us traduntur. Nam assinitas qua ratione assinitas est, nullis gradibusto lacernitur, immo vero statim omnes eius, cui iungitur assinitas ea propinquitate implicat qua sunt inter se generis propinquitate coniuncti: nulla taquidem est assinitatis assinitas. Sic accidit, ut uxoris meae cognati, ea me asfinitate contingant, qua illi uxorem meam cognatione attingunt: ad meos autem consanguineos nihil pertineant, quoniam assinitas ei tantum haeret cui se applicuit. Hincsactum est, ut hodie uxores duorum fraciram, vel dii retrum consisguineorum non sint assines, quare ipsarum maritis defunctis poterit unus utramque successivo tempore uxorem ducere. Praeterea p in & filius cum aliena matre & filia, dc auunculus atque nriscum binis Broribus connubia celebrant. Hinc perplexa illa, &curiosa Speculatoris . quaestio. Nase nepos disit rer puero sua more. Duae, inquit, mulieres iter facientes duos pueros manu ducebant. Interro-
I8gatus quispiam, cuiusnam essent pueri illi duo: recte quidam respondit,Sunt kij mulierum istarum: Sunt filij fratres filiorum suorum, & Qij statres mari
torum suorum, uterque est patruus, & nepos altarius. Hic memorabilis c sus accedit, quando mater & filius puta Veneti, Seia nempe, & Titius cum Maevia, & Caio Patauinis nuptias cesebrantiquando Titius Maeciam,& Caius Seiam ducit uxorem, & quando inquam ex Titio & mula oritur Sem
pronius, de ex Cato de Seia Paulus , qui Me pueri ab illis mulieribus mam,
Deci. consi. l. non sicili de grad. g.
Ramnae. super his. de allinita Se
259쪽
ducebantur. Quare vulgo fertur a mulieribus, Hie est fit lux frater mariti mei. Haec&alia huiusmodi ex proposita secti specie ingenio. se solent deduci.
d legem, in quartam. 1 ad legem Falcidiam . Cap. XXII. '
x Lex Fa dis legandi scisinem dedis inrue addoriorem. a De origine legis Falciarae, o causa eiω, roinde de lege Furia, O Voconia. 3 Lege xij.tabularum maxime uera erat leganiusculos. Lege Fricidia restricta rim leganδpate ae trique ad GHuntem. Ad triae pisa tota deduci ur Faciliae materia, an togarum, quid sit legatum, quantum sit legarum. VMν μυ titati, quibus nobis dominia rerum acquiruntur, titulus haere aris, legati, mortu captonu,donationu causa mortis,parimonis fideicommis, pra- legati, ct quarta. num.6.
Martiare ire onsum in Lm quartam. 2 Partes responsiMartiani numero sex.
io Cur ea qua deformiter capiuntur,partim iure haereduario, partim iure legari non impinentur in Trebellianam: S ghi sexum reuoluenda- aggredet r. factis cieris in quartam.ad Falciatam. at Aua imputentur in Falaiatiam, se quae in Trebestiis ais, ct ratio iusserentia. i a Dioscubas maxima in versiculo ,pro ea veroparte. 3 Ratio in ea metu in iliam quartam, quam in haNe impuremur. x Totius rei cardo, o Eocul ου inversiculo ,pro ea vero pane. a s Razio, qMod dissormia non imputentur m Trebiaianam propter deformitarem, comprobatu indώctionibus legum. 16 Inductio inprocedit m Falcida. eum parer, inprisc.deog. 2.
2o τήν rauegetam, nusiam esse disserentiam rerum computandaram in quartam Faeciaea, vel Trebelliana. at Cisari, interpretario in aedis partibus. at Impugnantur sens M j. a 3 mares quartae aplura legi κ. i α Disserentia quartarum. Is Fractias an imputemur in Trebellia mi
260쪽
Devia,&ratione iuris, Lib. II. lia
V u ex haereditate, & fideicommissis Openumero detrali tur Falcidia, legitima, ac Trebelliana, ope pretium fore duxi , quaedam ouoque ex mente legum, ac testatoris ad legem Falcidiam inte retari: Paulus itaque ab initio tituli haec proponit, Lex Falcidia inquio lata est, quae primo capite liberar testandi secultatem dedit usque ad dodrantem his verbis: Qui ciues Romani sunt, qui corum post hanc legem rogatam testamentum facere volet, ut eam pecuniam, easq; res, quibusque dare, legare volet ius, potestasq; esto. Secundo capite modum legatorum constituit: Quicunque ciuis Romanus post hanc legem rogatam, testamentum faciet, is quantam cuique civi R mano pecuniam iure publico dare, legare volet, ius, potestasque esto, dum ita detur legatum, ne minus, quam partem quartam haereditatis ex eo testamento haeredes capiant. Eis quibus quid ita datum, legatumq; erit, eam pecuniam sine flaude sua capere liceto: Isti; haeres, qui eam pecuniam dare iussus damnatusve erit, eam pecuniam debeto dare, quam damnatus est: Si
plebis ante datam ab Augusto fideicommistis autoritatem, ut lex Aquilia a Tribuno plebis. Causa legis condendae fuit necessitas, vel fuere leges, quae praecedebant Furia, & Veconia. Lege Furia cautum erat, ne cui inramille aureos legare liceret, & sic plus mille assibus legatari u capere vetabat, sed numerum legatariorum non definiebat. Itaque poterat euenire, ut multiplicato numero legatariorum haeredi nihil relinqueretur. Lex autem V conia vetabat plus cuique legari, quam ad haereaem perueniret. Hac lege salua poterat euenire,ut pluribus legatarijs relictis, unus duntaxat aureus adhaeredem perueniret, ut si centum aureos in zonis quis habuisset, & nonaginta nouem legatarijs sinsulos legasset, unus tantum aureus spectaret haeredi. Cum itaque nec lego xij. tabularum, nec praefatis legibus satis prospectum conseruationi aestamentorum unquam fuisset, lex Falcidia demum lata fuit, qua longe melius tabularum conseruationi succurritur. lege xij. tabularum 3 maxime libera erat legandi potestas, ut quisque rei suae legas siet, ita ius esto. Huic libertati Furia,& Voconia derogarunt: Lege autem Falcidia usque ad dodrantem legandi potestas sui trestituta. Hinc igitur emanarunt quarta, Falcidia,Trebelliana,& legitima. Nam si plus dodrante haereditatis testator 4 irrogauerit, Falcidiae autoritate quadrantem haeres retinebit: Quam postea Iustinianus ad mentem,& ad semissem pro numero liberorum auxit.Totam autem huius legis materiam ego ad tria praecipua capita reducere consuevi,
an sit legatum, quid sit legatum, & quantum sit legatum, ut ex legatis tanta detrahatur Falcidia, ut puta: haeres meus penum dato uxori: si pcnum non dederas, dece dato; An Falcidia ex penu,an ex x.demendaὸ An legata sint decem, an penus λ virum horum inquam sit in dispositione. Vel, si dixerit: spenum non dederit, decem dato, ut nihil videatur esse in legato,vel in dispo stione , sed omnia in conditione, & propterea capi mortis capione, ut non possit detrahi Falcidia. I tem quantum sit legatum per aestimationem corporum,ac iurium diuisibiliu, ac indivisibili u. Varii praeterea spectadi sunt modi siue tituli, qui b.dominia reru acquirutur,lisreditatis, legati,mortis capionis, donationis causa mortis, partitionis, fideicommissi, praelegati ,& Falcidiae. 3 Primo.immaciscimur dominium iure titulo ve uniueata haereditatis,quan .
De hae in cquida. dist. . di Diuus Hieronan Chronicis Euse.