장음표시 사용
131쪽
DD OFFICIIS I, IBI. III. 270 totum iis setiale ei multa sunt jura communia. Quod ni ita esset, numquam Claro VirOS SenatuS vinctos hostibus dedidisset. XXX. At vero T. Veturius et Sp. Postumius, quum iterum ConSules Ment, quia, quum male pug Inatum apud Caudium esset, legionibus nostris sub jugum missis paeem eum Samnitibus sederant, dediti sunt iis i injussu enim populi Senatusque fecerant.
Eodemquo tempore P. Numicius, Maelius, quitum tribuni pl. erant, quod eorum auetoritate pax 10 orti saeta dediti sunt, ut a Samnitium repudiare-
fur Atques hujus Meditioni. ipse Postumius, qui
dedebatur, suasor et auctor fuit Quod idem multis rennis post C. Maneinus, qui it Numantinis, quibuscum sine senatu auctoritate foedus fecerat, ded0 15netur, rogationem suasit eam, quam L. Furius, SeX. Atilius ex senatu eonsulto serebant qua necepta, Sthostibus deditus Honostius hie quam Pompeiu8,
qu0, quum in eadem causa SSet, deprestante, neeel tute non est Hie ea quae videbatur utilitas, plus 20 valuit quam honestas apud superiores utilitati Species falsa ab honestatis auctoritate superata est At non debuit ratu iu 88e, quod erat aetum per Pim Quasi vero forti viro vis possit milhibseri Cur igitur sed Muresum proficiscebatur, sinon prae8ertim cie euptiari 2bdi88uaδuru esset Quod maximum o isti id reprehenditis Non uini suo judicio stolit, Sed Su8Cepit enuSam, ut esset judieiuna senatus: Qui nisi ipse auctor fuisset, captivi profoeto Poenis redditi essent. Ita incolumis in patria Rogulus usestitisset Quod 30 quia patriae non utilo putavit, ideire sibi honestum et sentiresillam pati rodidit Nam quod aiunt, quod valde utilo sit, id fieri honestum, immo Nero SSO, non fieri. Est nim nihil utilo, quod idem non ho-ΠeStum Dee, quia utile, honestum, Sed quia hone 35 Stum, utile. Quare ex multis mirabilibus exemplis, haud facile quis dixori hoc exemplo aut laudabilius
XXXI sex tota hue laudo Roguli unum illud
132쪽
L admiratione dignum, quod inptivos retinendi
censuit. Narti quod rediit, nobis nunc mirabile videtur illis quidem temporibus aliter facere non Potuit. Itaque ista laus non est hominis, Sed temporum. Nullum enim vinculum ad astringendam fidem jurejurando majores artius esse voluerunt. Id indicant leges in duodecim tabulis, indicant aeratae indicant foedera, quibus etiam eum hoste devincitur siles, indi-
eant notione unimadversionesque censorum, qui nulla
tu leo diligentius quam de jure jurando judicabant. L. Manlio A. f., quum diotator suisset, M. Pomponius tribunus plebis disti dixit quod is paveos sibi ilii Sad diei uturam serendum addidisset eriminabatur etiam, quoi Titum lium, qui postea si Torquatusi 5 appellatus, ab hominibus relegasset et ruri habitare jussisset. Quod quum audivisset adolescens filius negotium X hiberi patri accurrisse Romam et eum prima luee Pomponii domum senisse dicitur. Cui
quum SSet nuntiatum, qui illum iratum allaturum 20 ud se aliquid contra patrem arbitraretur, SurreXit eleetulo, remotisque arbitris, ad se adolescentem jussit venire. At ille, ut ingressus est, consestim gladium desti in Xit, juravitque se illum statim interfecturum, nisi jus jurandum sibi dedisset, Se patrem miSSum ESSO G sueturum. Juravit hoc terrore coactus Pomponi US: rem ad populum detulit, docuit, cur sibi causa in
Si Stere neeesse esset, Manlium missum secit. Tantum
temporibus illis jus jurandum valebat. Atque hic
T. Manlius is est, qui ad Anienem Galli, quem ab eo 2 provocatus occiderat, a que detracto Cognomen invonit, Cujus tertio consulatu Latini ad Veserim ius ilsugati magnus vir in primis et qui perindulgens in lintrem, idem acerbe severus in filium. XXXII. Sed ut laudandus Regulus in conservandota jure jurando, sic deuem illi, quos lii in CannenSem pugnam juratos ad senatum misit Hannibal,
CnStru redituro ea, quorum erant potiti Poeni, nisi de redimendis captivis impetravissent, Si non redierunt,
vituperandi De quibus non om n se uno modo. Narn
133쪽
DE OFFICIIS LIB. III. 29 Polybius, bonus auctor in primis e d em nobili binis, qui tum erant mi SSi unum, qui egreSSu e eaStris
redisset, quasi aliquid esset Oblitus, Romae remansisse. Reditu enim in castra liberatum se esse jurejurando interpletabatur, non recte fraus enim a bstringit, non dissolvit edurium. Fuit igitur stulta calliditas, perverse imitata prudentiam. Itaque de revit Senatus, ut ille veterator et callidus vinctus ad
Hannibalem duceretur. Sed illud maxumum octo hominum milia tenebat Hannibal, non quos in acie 10 cepisset, aut qui periculo mortis dissugissent, sed qui
reliet in castris fuissent a Paulo et a Varrone OBSU-libus. EOS Senatus non censuit redimendos, quum id Parva pecunia fieri posset, ut esset insitum militibusia tria aut vincere, aut emori. Qua quidem re audita, 15 fractum animum Hannibalis scribit idem, quod senatus populusque Romanus rebus amictis tam excelso animo fuisset. Si honestatis comparatione ea, quae videntur utilia, vincuntur. Acilius autem, qui Graece Seripsit historiam, plures ait fuisse, qui iii 20 astra revertissent eadem fraude, ut jure jurando liberarentur, eosque a censoribus omnibus ignominiis
notatos. Si jam hujus loci finis Perspicuum est enim ea quae timido animo humili, demisso fractoque fiant, quale fuisset Roguli factum, si aut de capti 25ViS, quod ipsi opus esse videretur, non quod rei publieae, eensuisset aut domi remanere VoluiSSet, non SSeutilia, quia sint flagitiosa, foeda, turpia. XXXIII. Restat quarta pars, quae de Ore, moderatione, modestia, eontinentia, temperantia contine 30
tur Potest igitur quicquam utile esse, quod sit huic talium virtutum choro contrarium 3 Atqui ab Aristippo Cyrenaici atqu0 Annicerii philosophi nominati,
Omne bonum in voluptate posuerunt Virtutemque CenSuerunt ob eam rem esse conlaudandam, quod 35emeiens esset voluptatis quibus obsoletis floret EpicuruS, ejusdem fere adjutor auctorque Sententiae. Cum his viris quisque, ut dicitur, si honestatem
tueri ac retinere sententia est, deleriandram St. 9 Cie deos.
134쪽
120 M. III LIL CICERONIS Nam si non modo utilitas, Sed vita omni beata, cor poris firma constitutione ejusque constitutionis spe
explorata, ut a Metrodoro Seriptum St, continetur certe haec utilitas, et quidem Summa, sic enim
5 censent aeum honestate pugnabit. Nam ubi primum prudentiae locus dabitur an, ut conquirat undique suavitates Quam miser virtutis famulatus, Servientis voluptati Quod autem munus prudentiae ran legere intelligenter voluptates Fac nihil isto 10 esse jucundius quid cogitari potest turpius Jam
qui dolorem summum malum judicat, apud eum quem habet locum fortitudo, quae est dolorum laborumque contempti, Quamvis enim multis locis dicat Epicurus, sicuti dicit, satis sortiter de dolore, tamen non15 id speetandum est, quid dicat, Sed quid OnSentaneum sit ei dicere, qui bona voluptate terminaverit, mala dolore ut, si illum audium de continentia et temporantia, dicit ille quidem multa multis locis, sed aqua haeret, ut aiunt Nam qui potest temperantiam lau-20 dare is, qui ponat summum bonum in voluptate est enim semperantia libidinum inimica libidines aut semconsectati iee voluptatis. Atque in his tamen tribus
generibUS, quoquo modo possunt, non ineallide tergiversantur. Prudentiam introducunt, Seientiam ut PQ-25 ditantem voluptates, opsellentem dolores Fortitudinem quoque aliquo modo XPediunt, quunt tradunt,
rationem negligendae mortis, serpetiendi doloris. Etiam temperantiam inducunt, non facillime illi quidem, Sed tamen quoquo modo possunt Dieunt enim, 30 voluptatis magnitudinem doloris dotractione niri.
Justitia vacillat vel acet potius, OmneSque eae VirtuteS, quae in Ommunitate cernuntur et in societat Ggeneris humani Neque enim bonitas, nee liberalitas. ne eomitu eSSe poteSt, non plus quam amicitia, Si 35 haec non per Se expetantur, sed ad voluptatem utilitatemve reserantur. Conseramus igitur in pauen. Nam ut utilitatem nullam esse doluimus, quae honestati esset Contraria, si omnem voluptatem dicimus honestati esse contrariam. Quo magis reprehendendos
135쪽
Glliphontem et Diu auehum judico, qui se diremptu
vitroveritam PutaVerunt. Si Cum OneState vinluptatem, tamquam eum homine eetidem, Opulavissent. Non recipit latam conjunetionem honestas: RSPeruatur, repellit. Nee vero finis bonorum et malorum4, qui implex esse debet, ex dissimillimis rebus miseeri et temperari potest. Sed de hoc magna enim re est ratio loco pluribus nunc ad propositum. Quemadmodum igitur, Si quando ea, quae videtur utilitas, honestati repugnat dijudicanda 10re Sit sati eS Supra diSputatum. Sin autem speciem utilitatis etiam voluptas habere dicetur, nulla potest esse ei cum OneState Oriunetio. Nam, ut tribuamus aliquid voluptati, condimenti forta8Se nonnihil utilitatis certe nihil habebit. 15Habes a patre munus, Mare fili, mea quidem Sententia magnum; Sed perinde erit, ut aeeeperiS.
Quamquam hi tibi tres libri inter Cratippi commentarios tamquam hospites erunt recipiendi Sed, ut M ipse VeniSSem Athenas, quod quidem esse 201u tum, ibi me e medio eu u elara voce patria revocaSSet aliquando me quoque audires Sie, quoniam his voluminibus ad te profecta vox est mea, tribueSiis temporis quantum poteris Poteri autem, quantum voles. Quum vero intelleXero, te hoc Seientiae e 2bnere gaudere tum et praeSen tecum prope diem, ut Spero, et, dum aberiS, abSen loquar. Vale igitur, mi Cicero, tibique perauade, esse te quidem mihi earissimum, Sed multo fore cariorem, Si talibus monumenti praeceptisque laetabere. 30
138쪽
Other abbreviations the sameras in other Orksis this series.
139쪽
I. THE exactui me hen Cicerotegan the reatis DE OFFICIIS is uncertain. ha it Was subsequentu the deat o Caesar is evident frona various allusion in themor to him an to the conditiono the Republic asteriis death, as e g. p. 15, linea et eqq. P. 19, line 1 p. 7, Iine 17 p. 7, line 29 andis. 118 line 3 et seqq. O the other hand the phras te arcessi annum imm audientem Cratippum, in the Opening sentence, eenas to indicate that it Wasno long after that event, sine in ariette to Atticus xv. 15 Cicero intimates that his son entrio Athens abolit theirstos April, B C. 45. Aceordiugi it is the opinion os mos of the crities, that thew0r Was egu early in the summer, an probabi in uiae, B C. 44. letteruo Atticus, hoWever, xv. 13 Whic contain the earliestallusion to the DE OFFICIIS, is thought yither to prove that the entire or xvas ritie in the autum sodoming. In favor of this te is also cite the olosin addres of ieero in his son, p. 131, Iine 20 et seqq. nd the phras atrihelegitining of theirsteli apter quoted above cari e reconciled With it by supposing that the o. Marcus pent om time in Greee besere ecomin a pupilis Cratippus, o that Cicero does not mea torus the expres
But is the wor reas bogun in the summer, it Was interrupte byhis attempte voyage to Greece, on hic he et out Dom Pompeii,
140쪽
Jul 16, and by his participatio again in public assairs, after reachin Romem his return, August 31st. About the naiddiem october he retire t his villamen Puteoli an in the letter referre lio bove, of the 25t of that monili, his angvage is: Vos hic
φιλοσο ,δυμεν - quid enim aliud ' - et a περὶ τὼ καθῆκοντος syniscee licumu8, προς φωνουμευ que Ciceroni. Qua de re enim potius pater
Ilio. In another, O November th, xvi. 11 he mentione thsesae that he had complete two book of the work, an discussed the questionis the most appropriat titte Asae rote stili laterio D. Brutus, conSul electas adium. i. 15), that he had returnedio Rome December th, an a he was fully occupie fro that time onwar With polities, there an e no doub that the essuyWas complete besore that date. II. The occasion and the motive of his riting may be leurned in part Do the wor itself. It was no D0m choice that he hi leisure so the compositionis this an more thanis his other philosophica treatises. The introductions in the secon and thii dbook spp. 60-61, 2-93 nolint expressi state thesaui, es, hi Chthere is abundant evidene else Where, that his hOSen Ourse iis life had been that of the advocate and the statesmaim; ut the ni briefl intimate the reason forini his movement during thi mosi eventfuloear. As longis the Republic a manuged by thos towhom illa committe itself, is his declaration, he had devote imit ali his thoughis and energies, giving up the pare intervat uloneos professiona an public usines to hilosophy, and pendi neth 0se holi in reading, finding nocleisure so writing. Ont whensi, ut out Do the Senate-hous and the forum armis impii Diu se had se lived in privacy. It was his apprehension Os violen ce in Antony, and his despui of the common wealth, that occasionei his frequent Withdramalchom the capital and his devotion to the service of his count , on the other hand that Ied totis speed re- turn tocit. his is the explanationis his et iring to his villus
Soon aster the murderi Ca0sar of his absene froin the Senate onthe 1st o June of his in barkingi a 'age ti, Greee to Pendthere the remainder of the ear, an his abandonment of it ni earning a Rhegium, os a favorabie turn in ublic assairs of his rapid Ourne homewar an reappearunce in the Senate On ilii 2 of September a da memorabie so the leti ver of his sirsi great speec against Antony. When the ambition and the poWε ros his opponent hecam more fuit disci sed he illidre again O