장음표시 사용
141쪽
u a meri , pro tua pietate Petiturum ob -herede tuo , ut voluntas mea in persona alumnae meae dum . Quaestum es , an Maeνius legatarius
eogeadus D. pos mortem suam riginti libras auri Semproniae restituere. seut rogatus fuerat Attius heres , respondis , fecundum ea , quae propo. remur , riginti quidem auri libras non cogendum praesare : sed alia , quae ab eo alumnae relicta sunt, deberi O a Maevio i O ab herede ejus , donec
inpit alumna . Ecce ajlint vulso interpretes , verba Certa sum , te peritu rum Oe. continent iideicommilliana. Contra Faber Scaevolam inquit ii dei iv misssum coniecisse non ex verbis , eerta sum te petiturum , sed ex iis, quae praeeunt, cautionibus inter postis , ut ex ea summa eidem Semproniae ,
quandiu advixerit praestet menstruos denarios quinque : O 1 esiarii nomine d Marios Gnιenos vicenos quinos, idque Mei Mesrae committo. Et vero denarii quini menstri . & denarii centeni viceni quiui debebaotue ex fideicommita Semproniae, dum viveret. Quod Μaevius viva Sempronia morer tur , id non poterat sacere, ne deberentur. Onus Maevio impositum mor tuo Maevio ilicumbebat hereditati : nec erat necesse Maevium ab herede
petere, ut eam summam Semproniae praestaret. Verba, eerta sum, te pe-eιturum novum iaciebant enixae erga alumnam voluntatis indicium , nullam novam necessitatem imponebant.
Ad hare scribit 4dem Scaevola io L. Tuia I9. f. r. de ann. Ieg., Qui Mareo homini docto ema annua praefabat, testamento eavit, Domina sanctus , scio te de a eis meis curaturam , ne quid his desit r Meruntamens Mareo dari inιngenta. Quaesitum es, an Marcus, praesuis sibi ex caussa legati octingentis, annaa quoque consequi debeat. Respondit , nιhil' proponi ,
eur non secundum ea, quae in eonsulta ione eollata essent, debeantur. Ecce ajiint vulgo interpretes, vel bis illis scio te euraturam rogata uxor intelligitur certa annua Marco praestare. Contra Faber fideicommissum a Scevola coniectum contendit ex iis, quae eontimio sequuntur Uerumtamen O Mareo dari octingenta, ubi ad sententiam perficiendam est omnino subaudienduin verbum Molo , quod precarium est, ac vi particulae O, quae idem sonat atque etiam, seu Me amplius, ad annua itidem refertur. Interpretationem
hanc suam , confirmat Faber alio eiusdem Scaevolae loco in L. Pamphilo 3s. pr. de Ieg. 3. . Pamphilo liberto hoe amplius, quam eodieillis reliqui, dari
Nolo centum: scio , omnia quae tibi Pamphilo relinquo ad filios meos perMentura, quum affectionem tuam cirea eos bene perspectam habeo, quaero, an Merbis suprascripιis Pamphili mei remmst , ut pol mortem sitis defunctitentum restituat: Respondit, secundum ea, quae proponerentur , non videri quidem , quantum ad Merba resatoris pertinet , fideleommulum Pamphili , ut rentum restitueret. Ecce negat praecise Scaevola verba esse fideico nissi , Scio , omnia , quae tibi relinquo , ad Dios meos peruentura . Sed nonne in
stat Fabro . quod sequitur apud Scaevolam , sed quum sententiam defunctia liberto decipi, satis inhumanum es, eentum ei restari, filiis testatoris debere resilui: quia in smili specie O Imperator noser Diuus Mareus hoe eonubruit Ita vero: quin duo sunt apud Scevola in , quae obstant Fabro. Alte rum est . quod dicitur iis verbis , seio omflia , quae tibi relinquo , ad si lios meos perventura, quamvis proprie non sini veiba fideicommissi, fidei
in misium lamen induci, Alterum est, induci fideicommissum Producto ab Diqiligod Corale
142쪽
ab uxore, libertum rescripto Divi Marci. quod is ad maritum lotti, preducii , At vero Fabee verba illa Triboniani eis: contendit, omne 'oo in eam rem ingenii sui vires experitur integro cap. 3. Sed sint illa Tri boniani, Fabro Tribonianus, atque adeo ipse Iustinianus oh labit. Id unum videtur interpretibq nlra. sentientibus Obrue, quod addit Fabet, vix esse , ut quae ab Mnp. Marcse , atque R τ ib αδ- nominatim de uxore . ac libello runt scripta, commode Possint ad alios quol)umque produci
Ei haac quidem ratio .vanli eli aPud me, ut prae ea tot, tantosque viros vulgaris sententiae assertores nihil morarer . Sed cedendum auctoritati Iu
risconsultoriim Nesatii , atque Ulpiani , quorum bic in L. etiam i inde te . r. scribit, Etiam hoc modst , s d. ιι daturum . Meteommissum est riste in L O eo modo II S., oriere, inquit , saricommilium eo modo restis
Eum, scio. hereditatem meam restituturam te Γιιio . Quae de uxore Imp. marcus, quaeque Scaevola de liberto, dum de aliis quibuscumque tradi dere Neratius, & Ulpianus. Praestat igitus communem sententiam sequi. habito iamen locorum juris delectu. Eam eg egie praeter caeteros confitia malit extremo adscripti Neratii, atque Uipiant ioci , quibus subinde aere. dai rescriptum D. Μarci in cita L. 67. s. IO. de leg. a. . Scaevolae Bagmenta in eit. L. 19. g. I. de dRO. ιU , O ia citi L. 3O. de adim. lem ad rem vix satiunt; namque aliunde, quam a Verbis enunciaii vis petenda est ratio fideicommissi, uti rectissime Faber . Vestiganti .autem mihi rationem , cur placuerit, verbis enunciativi. ad gravatum directis, suturamque eventum spectantibus fideicommissum iudusi, ea occurrit, quod in fidet. eemmissi, nuda voluntas ta intuenda, banc autem satis produnt verba ere. do, scio, non dubito, aliaque his limitia, ut ut spei S fiduciae verba; quis enim est, qui non enim vult, quod sPerat i At enim precaria non sunt.
Ego vero quamvis ea Proprie precaria nou esse concedam. vici tanam , precariotiam habere contendo . Testatores vice Psincipum, heredes vice su
tectorum sunguntur. Si quem sibi subjectum aliquid daturum iacturumve sperare se Princeps dicat, facile omnes intelligunt ab illo peti, quod hiesperat. Recte autem id interpretes iid mittunt, quum verba ad gravatum ipsum diliguntur, nam qui alium ab eo .lloquitur, a quo sperat, quum possit eum ipsit in alloqui, videtur rem totam libero eius arbitrio permittere: unde Ulpianus in L. testatorem, al. L. Jidianus 68. I. de leg. 3. . Ex his νerbis , Curate agros attendere, O ita sta, ut Aius meuι Aloi Mesris Mobis eondonet, si leommissum , inquit, peti non posse. Novissime sciendum est, tum demum 'enunciativis verbis fideicommisi
sum induci, quum sunt principaliter propter se verbis utar interpretum λnon propter aliud emissa, h. e. quum sunt non in alium finem adhibita , ruam iri sideicommissum inducatur. Exemplum est . in L. generali 3 a. pr.e usu O usus' leg. , ubi Scaevola , Generali , inquit , capite praeposto , quidam in testamento fluo ira adjecito Felici, quem liberum egie jussi. Uumfruinaum fandi Vestigiani legor cujus proprietatem puto in consequuturum, se noueontenderis eum herede meo, sed potius eoncordaveris , sed O tu heres omnia fae, ut amici Dis , hoc enim vobis expedit. Quaesιum es , an νis ente herede exigere possit Felix funii proprietatem. Respondit , nihil proponi, eueFelici proprietas fundi legata in Getur. in PropGra sPecie verba , cujus
143쪽
DS clausul, , quam vulgoe dicunt Codielli arem . erat superiore Caste
agendum , est enim inter verba fideicommist, quoniam vero latum fusumqtae ea ini bi praebet argumentum scribendi , satiu& duxi eam proprio
Ad voluntatem testatoris quoque molo tuendam instituta est clausulaeodicillaris, in eumque finem apponitur testamemo. Eius vis peudet a vi codicillorum . qui fieri dicuntur ab late stato. Posse intestato morientem eodicillos facere, iisque fidei in illa dare , non ambigitur . Formulam babes apud Iulianum in L. si quis 3. D. de jur. eodieit., erisquis mihi he ro erit, bovarumve possessor, ejus sisti mimus. Quos igitur qui testamen tum condidit, pinea multas ob caussas decedere intestatus, facit ea clausit Ia, ut is decessisse intelligatur quasi lactis codicillis, quibus Leredes baia rumve PosIenres rogasset, ut praestarent fidei commissa, L. fi miles 3. Dia ιest. milit. Ita vis testamenti per eius clausulae adiectionem conortisuri a seam MeleommissF. 8e eodicilloruis, uti loquitat Vlpianus in L. t ae
Clausula codicillatis multifariam emmi latire. Uulgatis sormula hodie est haec, Sε nom palit iure testamenti, valeat jure eodieillorum . Apud vetere usitatam fuisse hanc, Volo fine tegumentsin etiam uice codieillarum , Vel qua's codicillos valere . testis est Ulpianus in eit L si miles 3. , O iis L. r. do jμ . codic. Sunt & tres aliae in Libtis iuris, Prima est apud Scaevolam inia Titio 13. de inus test. . Ea omnia. quae supra dari. fieri jussi. 4 4μ i, fieri voto ab omni herede, honorum posessore, qui mihi erit etiam jure inie solo secunda apud Marcianum in L. fi ita s. de les. 3-, Ad Pem umq* is omento meo, oes ab imessato, vel ita, ad quemcumque quoquo jure
η mesi perveniant: tertia apud Paulum in L. ex ea a9. I. qui res m Dς- , Hoc samemum 1 olo esse ratEm , quaeumque ratione poteris: qu et Pro xitne B edit ad vulgarem formulam omni meliori modo . Atque hae sunt O mulae, quas possis dicere expressas. Aliae simi, quibus vis clausulae di cicatis tacite inest et sunt autem , quae apertam aliquam edunt eniXae V
144쪽
L flius a 3. eod. , ubi fideicommissis quuM jumjurandi religione datis enixae Moluntatis preces ad omnem successionis specie orrectae irvelliguntur. Quandoque, nulla omnino adjecta clausula codicillari. eius vice sunt ipsi codicilli: ut ecce s codicillis directo detur hepeditas. quod ius non patitur. licet araclauiala absit, restitui debet ex fidelaommisio. L. Scaevola 76. D. ad Prein HII., dum tamen qui codicillos facit, facere se codicillos existimet , non tellam diana , L. iliud a 3. b. I. ae jur. codic. δ nam si sacere se testameniatum existimet, quum testamentum vere Non faciat, quo debeatur sde oui. missum . adjici eam clausulam Decesse es-Sed nonne ipse frequens eius clauisiae usus facit, ut quamvis non
st adiecta, intelligatur ρ ita Curtius docet in L. precibus S. C. de impκb. de aliis subsi. 2 ita di alii salis mulli: sicque in Foro pluries iudicatum. Quid
absurdius e Fam clausulam sui IIe olim , uti hodie est . in more positam Ulpianus testatur in cu. L. 3. de resti milit.: & tamen, quo fideicommitasum consileret, eam aestamento inseri oportebat, L. coheredi q. I. b. 3. Ode Mulg., L. ex te mento a9. C. de fideicomis, L. st jure a I. C. de usura
manum. . O L. Miti de eodictu. Nunc effectus codicillaris clausulae pertequamur 4 Sed primum Cmniisum id ego vos monitos vota. si testamentum voluntatis vitio nullum diis Caiur, clausulae vim trullam esse a cujus gei manifesta ratio est. Vis cla sulae secundum ea. quae dicta sunt . in sola testatoris voluntate est posta , ea enim clausula venientes ab intestato, aut Opresse rogat, aut rogare intelligitur , ut testamento relicta praestent ex.rideicommisso - Uuis autem intelligat , vel rogare , vel intelligi rogare eum. quem constat nolle . Haec adeo vera sunt , ut vera sint etiam eo Casu , Suo vere
Non deficit voluuias , sed fingitur deiecisse a qni casus est testamentinosscios . In rem est nobile responsum Scaevolae in L. Titia 13. de inui res. , Γιtia filiam heredem in uita Aio legatum dedit eodem te . mento ita carita ea omnia, quae supra dari seri jussi , ea dari νοlo ab omni herede , bonorumve possessore , qui mιhi erit etiam Iure intestato . Item quae dari
jus ero , ea uti dentur santque fidei ejus eommitto. Quae tum est , s Ioror 4-liae institutae . quam praeterierat, aut immerenter exheredaverat mater )οensamrirali judicio obii eris, s liberorum querelae de linofficiosis parentum testamentis ad Centi vitos olim delatae. να Max. Lib. 7. cap. 8 3 ians eicommissa ex eapita suprascripto debeanιur : Si hoc quaeratur, an jure e rum, quos quis sibi ab imoato heredes, b oramve possessores successuros e dor, mei committere possit , respondi posse. PauIus notat: probat autem, neesdeicommisia ab intesato data deberi, quas a demente . Sed quoniam iure
novissimo, Auth. ex eausa C. de lib. praea. inofficiosi querela solam rescindit institutionem. non legata, vel fideicommissa, aliave testamento scripta, rectissitne hinc coniicit Chilletius Lib. 3. eap. II. tcstamenta non Ut Olim, colore dementiae rescindi, quae enim ratio esset , cur is color Non ob-saret legatis. vel fideicommissis, aliisve scriptis testamenio 2 Ergo quantum ad institutionem. tuetur hodie codicillaris clausula volantatem defuini, quasi Pro ea Parie decesserit intestauis. Sed quantum ad legaxa . aliave testame to scripta, nulla clausulae vis est, namque ea deben or essamento .
145쪽
tur, Dnlla diibitatio est. - de testamento, quod turpi per ona milituta a consanguineis rescinditur, idem ius sit, quaeritur. Et sere inter omne H convenit, stare adhuc ius vetus, proinde nullam esse vim clausulae codicil laris : qiaod enim Authenitea de solis parentibus, S liberis loquihur, in iis Elis videtur dementiae colorem sustulisse. Ergo Codicillaris clausulae effectus hie est, ut si testametuum non vltio voluntatis, sed alia de caussa non subsistat, sive quia initio non iure factum est, sive quia ex postfacto irritum factum est, vel ruptum. destit mino, eo testamento scripta a legitimis heredibus praestentur ex fideico mista, L. s quis 3. t. de jur. eodieit., L. generaliter 24. g. II. de Meι lib., L. 29. C. de fidele. O , L. t r. C. de testam. man. Sed interest . mim v n in factum sit testamentum , an plura: Uno testamento facto . quod destitutuin , aliove modo infirmatum est, fideleommissium debetur ab intestato: duobus testamentis factis, quorum . prius iure factum , posterius est impe sectu in .eui tamen eodicillaris elatifula adiecta est, debetur ex testamento ἐ quod enim prius testamenium posteriore imperfecto ruptum non est, clausula posteri ri inserta facit , ut heres priore seri pius debeat restituere . uri rectissime
Chilietius de Iure Mete. Lib. 3. eap. 4. Idem direndum est, 'fi Prtu te flamentum posteriore rite facto sit luptum 6 sidet tamen heredis comminum si, ut Priores tabulae valerent. Tractat hanc speciem Ulpianus. in L po-sμ με r a. f. I. D. de iniust. rupt. . Si paganus , qui habebat jam fori ssimemum aliud fecisset di O in eo eomprehendisset, mei heredi 3 commistere ,
ut p i es rabulae valerem. omnimodo prius resamentum ruptum est Ch flexius loci eit. mavult, ut priorε1 tabulae νalerent omnimodo : quod non
imp p quo rupto potest qua ri et an inee redieillorum id patere deberet e
sed O libertates , O heradis institutio. I . n um autem ex canissa praeteritionis non subsistit, aut rumpitur tess mentum , referre scribit Bariolus in L. r. quas. 6. D. de jur. ςodi Rum iestator sciens praetetierit, an ignorans & priore quidem Casu αδ svlRm codicillarem valera, non item, posteriore; nam posteriore hoc si/iuignorantia lacit, ut deficere voluntas testatoris videatur . Contra Baldus in ημα eπ caussa C. de lib. praeter. num. r 3. scribit, utroque casu clausillam
valere, nec verum esse . posteriore casu deficere voluntatem . namqsse haec
'i Clausulae indefinita es eius vestis utat ), O implicita ad omne UM. Ux Rque sentenim magnos patrono, habet; sed in scholis , & Bro rece ptior vit sententia Battoli, quam multis locis iuris adstruit Chistellus do D t f etc. Lib. 3. eap. s. Locum unum Marcelli adscribam, qui mesiose nit sellor, interprete opus habet. Est is in L peri. de lup eodiei ., B, P ημη Asum habesar, quum eodi illo, ad eum 'ipsisset, deesst intestabur, k t φν', O quem postea procreavit. Adgnatione sui heredis nemo dixeru c dι ιι M VO'Ride: Uitur I nihil tum de postumis streavis: O eodicissi nem ev Rese't , O q*se reticta Iunt , pro parte dimidia filius. ad quem eodicillus fuctui Wi ,st et e compellitur g non εtiam postumius sed O s eodieissor resiquiset ν'Φ' Dperstitιbus filiis decedens , quum putaret, alterum ex hir prius decessisset ,
di modo dici potest, omnia phrinde debere Alium , ad quem scripti sμης
146쪽
eodieiltr. atque si solus hενει εxtitiset patri . Continuo autem sequunturbam , Imo dumtaxat partem debet : quae certe est nota Ulpiani. Marcel- M saepe notatum ab Ulpiano constat ex L. sensum a . de pign. , O L.
evior a8. f. I. de is n. tui. Verba pro parte dimidia recte monet Chissetius glossema esse interpretis . quem vix serendae imperitiae convincunt verba ,
quae mox sequimtur, Simili modo diei potes , Omaia perinu debere Dium , ad quem seripti sunt eodieilii. Sess rem ipsam agamus M .
Dum Casus tractar MarcelIus: utroque attem alterius filii ignarum Ponit: dc tamen eum soIum. as quem scripti sunt codicilli, omnia debere ait. Sed ab Ulpiano notatur ea rasone, quoniam non fuerit stio a laturus , h. e. non tantum suetis ab eo uno filio aliis relicturus , nisi solum Marci Dees em tibi futurum. Hine conficit Chissetius, videri eum qui iMOrat, nolle. Contra eas morus eo ipso iuris loco, quem in Barioli sententiam laudat CMfietiux. quemque Baldus, aliique eum sequuti ig Ora-Funt, sentio eum Baldo. Testator, quo tempore scribebat codicillos depo- mimo nihil sperabat r eo autem adgnato evanescere codicillos negat Mar-
ellus. nec dissent;t Ulpianu . At quid est aliud codicillaris clausuila, quam dicilli Si non saeit imorantia testatotis . ne valeant codicilli , iacere ,
ne ea clausula valeat, non potest in DM quoniam per bonorum posset onem contra tabulas . liberis eman Ripati praeteritis Praetor indulget, resatndi testamenium dicitur, L. I. de segος I sisti, faciatque testator exitum intestali, non putavit 8. f. ult. de M' U . contri tab. . seripta eo gradu, a quo illi sunt praeteri zI, VI clausu Re codici flaris in fideieommissim converri d et Ch: fletius cu. Lib. s.
ερο ea ratione e quia pro eo tantum gradu rescinditur testamentum , a
quo iiii Praeteriti sunt i atque hue reseri illud Africani in L. eπ duobus 36- , Qt. de vulg. ι Etiamsi eontra patris tabulas bonorum posse βιο νηu εμ st, s stitutionem tamen pupillarem νadere. O legara omnibus Praefanda esse, quae a substitutione data sunt. Ux quae suboscure Meet Chimi ius facila intelligantur , sunt quae dam dα liberi, non emancipali, tradenda hoc loco. Non emancipatos libe' Os heredes, aut exherede, seribi oportere, quo testamentum Gleat , vel ipsi justinianaei sciunt . EV fieredandi sust alitem ali omni gradu . Si qui gradus est , a quo non sunt exheredati, ab eo praeteriti i melliguntur in Fing' testamento seripium. Tilius fieres esto, Gaius filius mei ε e be es esto; si Titius heres non erit . beses esto Maevius. Gaius filius meus e bere sso. In hac formuIa Gaius si iug ab omni gradu exheredatus est . CO tra ii gQ se ipxum, Titius heres otio, Gaius filiu, meus exheres esto: s Titius heso D D erit, heres esto MaeVius. In hae sormula Gaius a primo gradu e be mdatur est z a secundo praeteritus. Gradus autem, . a quo Praeteritu. οι filiu perimitur, ut verbo utar Ulpiani in L. O si pepereerit 3. g. Hi
e. peremto, testimenti im a seeundb gradu exordium capietis cis. q. Rit , : . secundus, testator invini tantum gradum heredum secisse iiii igitur , L. I ' Mo 8, D. eod. Haec vera sunt. si non sit Pius aut ante heredis institu' ionem, .ut inter duos gradus exheredatus . namque utroque casu ab Omni
gradu summotus est 4 et . L. g. 34 6 . Ergo si ponas silium a Pyim
147쪽
gradu .exheredatram 4 a secivido praeteritum. 5 non aditam a primo herae clitatem , filius a secundo fraeteritus succedet ab intestato, quassi nullo ab initio, quod pertinet ad eum gradum , testamento: 4demque 3us erit, si eum ponas a primo praeteritum, a secundo exheredatum: heredemque s cundum de ista IR . Dictis adde a Si quis liberos ab unius per lana exin heredaverit , ut in hac formula , Tuivi , Maevio filio mes exheredato. heres eseo , Gajus heres aesto , vitiosa erit exhcredatio . L. O s p re eerit 3. q. a. de lib. de Ps. , namque exheredandus erat a Iolo gradu et unius autem heredis persona gradum Don iacit . Ergo Maevius pro Iraeterito erit .. Verba Titius Manio Aio meo exheredato herraeso apertissime ostendunt ab unius heredis persona Maevium exher dati . Verum si exheredetur Maeviim inter medias heredum institutiois nes, ut in hac formula Tuius heres asto , mmius Ilius mori exheres esto , G us heres .esio , sine Maevium exheredari, atque a toto gradu institutorum submoveri non ambigitur, cit. L. 3. a. Quod si eam formulam retineas Titius, Maevio Flio meo exheredato, heres esto , ac Titium ex asse scriptum heredem portas, nulla ratio est, AEur Maevium non recte exhere datum dicas. Viriosa itidem erit exheredatio ,s quis illium exheredaverit a re certae, mi in hac sormula , Titius heres esto , Maevius suas meus fundi S jani exheres esto., aut in illa apud Paulum L. quum laidam s. D. eod. , Filia .ex ase heres elio , --ιo Aio meo decem lago , O in eamra pane exherraefo ; namque exheredandus erat in hereditate , quae universum ius est. non a re ceria. Quod si quis illud objiciat heredem ex re certa potestate iuris intelligi ex asse institutum, L. interdum rδ. f. a. de hered. ins , obi. cem amovel cit. loe. Paulus ex sententia Scaevolae . qui aiebat, aliam causesam elle institutionis, quae benigne acciperetur g exhereduiones autem
non elle adjuvandas. Quid si quis filium post omnes gradus exheredet e Num ei it illius ab omni gradu subminus . an ab eo tantum, quem Pr me sequitur exheredatio2 Posterius hoc doctioribus. prius illud plerisquavisum . Occasionem disputationi dedit Antonini rescclptum in L. I. C. delibis praxi., cutias verba sunt, Quum pos omnes heredum gradus exheredatio scribitur, se infletat tribuor, ab omnibus se gradibus exheredare, non dubitatur, juri satisfactum esse s h. e. eum rite recteque exheredasse, ac proinde te flamentum exlicremto , non antem praeterito silio, valere γ EI Ideo etiamsi id non adjiciatur. appareat ramen, eum id eo eonscio scripssse , ut ab omnibus heredaret , recte factum aestamentum Midetur, proinde quumx paterfam. sitis infitiauis, O invicem substitutis filium exheredaveris, es intelligendus exherinationem ab utroqua gradu fecise; ham quum iidem heredes instituti sunt, nulla ratio reddi poἰest, quare Mideatur in posteriore tantum casu exheredare Maluisse. Sed cuivis locum istum iuris animum serio seduloque advertenti patebit exheredatum post omnes gradus non alias esse ab omnibus exheredatum, quams aut id tessator expressim adiecerit , aut hanc eius suisse mentem BPPMreat , ut ii specie eius rescripti I Igitur in re dubia contrarium regulae
loco habendum est. Iam quae de gradu ipso iure peremto ob non eman cipali filii praeteritionem dicta sunt, dici eadem debent de gradu per bonorum contra tabulas possessionem rescita, si praeteritus si emancipatus. Huc igitur videntur redire a chistelio tradita, codicillarem elausulam non omni gradu Duili od by C
148쪽
scripta tueri, ses tantum scripta, eo gradu, qui aut suo herede praeterito
Perimitur iure ipso , aut piaererito emancipato rescinditur. Ego vero non vi in Elim, cur non tueri etiarn debeat seripta eo grata, qui aut praemortuo, aut dese rente testamenrum herede, defecit. Viroque easu res redit ad caussiam intestati nullo voluntatis vilior proinde utroque deberer claufilla inducere fideicommisium .. Aa rem non secir locuν Africam, naimque rip specie' , quam is tractae, paternis tabulis, rescissis valet substitutio pupillaris, quae licet proprie non siis testamem T a paternor diversum ,. certe tamen hereditatem continet filii diversam ab hereditate paterna SH in eae, quam nos tra Bamus, speete , quemadmodum unum est in tam tum ita, una eib hereditas , quae tota defertur ab intestato.
ν Porro vim elausillar eodicillaris aT pupillares etiam tabulas porrigi . fi patris testamentum iure nom valet. sicile colliges ex verbis Papiniani in L. costratas qt. φ. s. D. de νule.. Quia s heredem filium pater rogaverit ,s impubes diem suum obierit Titio heredi rem suam restituere: legitimum he- dem stat salia Falcidia i h. e . Trebellianicae, ut ni L. Lex Falcidia εγω - I. ad L. Fale.. O L. f patronur I T. q. a. ad Trebell. cogendum patri hereditatem' ut ab impubere με leommisso pos moriem ejus dato , t Jω e quemadmodum restitueret fideicommissum particulare a filio impubere relictuin post mortem restiuiere placuit . Nee aliud ferMandum eum subfluutionis conditior puberem aetatem verbis precariis egreditur , c veluti si filium heredem roget hereditatem instituero, si intra xxv. murum decesserit . Quae ita lo-
um Eabebunt, si patris tesamemum jura Walati e alioquin se non valuit, ea scriptura, quam te mentum esse νoluit , eodicillos non faciet: nis expressu V. Novissima haec verba non possunt alio spectare, quam ad clausula codicillarem: suntque perinde accipiendae, quali scriptum sit. nisi hoc tessator expresserit, velle se eam scripturam jure eodicillorum valere . NeσDeo m o , pergit Papinianus. pnoniae saeuitases siti tmebuntur z quibus verbis diseriinen proponitur inter substitinionem pupillarem directam , ω fideicommissariain. Qui directo substituit filio impuberi, bonis ipsius filii substituit: qui per fidei commissum, suis, ianium bonis . Vide GoMeanum in
Denique clausulae codicillaris essectus est, ut in heredis scripti arbμtrio si ex testamento succedere , aut ab intestato. Verum ah ins intenti ni3 exoria, pruinium Dae mentionis explanare heredem jubet Theodosius in L. 8. C. de eodιerI., seiravem , se unius esectione, alterius sbi adstum P si elusisse quod N in multis aliis caussis obtinet, L. quod in herede s. s. r. 4e orabul. aa, O Lo quum silius 76. g. 8s de lig- aia Ceriiω tantum Perso nis 1 aliardi potestatem laeti Theodotas M. io, ubi , Si Fis vero ex pa
reniat u:r utriusque sexus, ae liberis usque ad quurtum gradum agnationi, vinculis attigatus, Mei cognationis nexae eonstrictus usque ad tertium . si istius herta fuerit, Vel raucupatus, in eo videlitae testamento, gimus testator Muem quoque
codicillo m Moiuit obtinerer lienia es, ' de hereditate ex testamento se andum M srfui voluntatem agens fuerit superatus , vel eme ipse sponte Vmutrit, ad si uicooriri si sub fidium ιο olare. Etiam in recta Iiuea separam a narro , ct cognatio . Avus paternus, & ex filio nepotes adgnati sunt: avus m te nu. , & ex filia nepotes sunt eognati . Ratio autem, cur certis issis
149쪽
personis liceat variare, a Theodoso redditur in haec verba, non enim par. .eademque ratio videtur, amittere debita O lucra non evere : ex quo loco recte colligi iur, adgnatis illis, cognatisve successionem quasi debitam defec-xi. Vides per nis istis non prorsus liberam optionem dari. Permittitur quidem eis a successione testamentaria convolare ad subsidium fideicommissi ah intestato , non contra. Ex dictis consequitur, heredem, qui vi codicillatis clausulae ius habet .eligendi, si omitia Catilla testamenti ab intesta opossideat hereditatem , non incidere in edictum Praetoris , Si quis omissa ea sa testamenti; namque Ulpianus in L. quis 6. si quis omisis eatis test. negat eum incidere in aedιctum , qui Uur es facultate , quam ei tesator eonec t. Sed ea optione data, quae erit utilitas heredis i Si in Edictum ineruderet , praestare legata Compelleretur: nonne autem cessante edicto ipsa ea-dcin legata vi clati stilag couiciliaris in iideicommissa ab intestato conversa cogetur praestare t Ita vero , sed quid intersit , docere videtur idem Ul. planus in eis. L. 6. pr. O 9. a. . Si omissa sausa testannenti , ab intestato posesdeat hereduatem : videndum es , an iegata tu eogatur respondere: O Iuli nus, libro trigesino primo digestorum seribi ι cogendum primum legara praesare: mox dimisssis legatis, s quid superfuerit ex dodrante, tune sdeicommissa regi praesare: eaeierum , s legata a sumani dodrandem, tune nihil stileommissariis praefandum , habere enim inregrum quadrantem legitimum heredem oportet. Ordo igitur a Iuliano adultitur: ut prius legata praestentur: deinde ex superfluo melaommissa : dummodo quadrans non tangatur. Ego puto Iuliani sententiam ita accipιendam : M s, oui a caussa testamenti ab latestaton sedeat hereditatem: cogatur omnimodo legata praestare, nec enim utique omittere et hereditatem permist, qui saeicommisa ab eo relinquit ab intesato. Plane s nominatim id ei permist, dicendum, non eum incidere in edictum , quia iij bs es facultate ea, quam ei te iaιor concessit, quod β non ei come sis specialiter testator omittere, is erdo eris sequendus , quem Iulianus ostendis Qui igmirerictus est seculiatis heredi concelsae a tellatore testamentariae caussae omittendae , idem erit clausulae codicillaris enectus, h. e. ut omissa caussa te- samenti, legata & fideicommissa contribuantur, quasi exaevata , quum ta men non adiecta elausula, ac proinde ea sacultate non concessa, incidisset lieres in edicium , S primum legatorum , tum fideicommissorum haberi
ratio debuisset secundum ordinem Juliani, Chiflet. de jure facie. lib. 3, eap. I. Sed vereor ne fallain sit, quod Chiiletius putat , namque Ulpianus in L. quia 6. D. s quis emisa eaussa testamenti , qua Chille: ius
movetur , diserte scribit s. I. in edictum non incidere' cum , cui nominatim , ct speetaliter permisit testator testamenii caussam omittere: At qui im testator solam testamento adjicit clausulam codicillarem , ut ut possit videri iacite permiuere , certe vero non nominatim , non spetialiter peimitiit : eli igitur de ecfectu isto clausulae codicillaris valde
Haec de elausula codicillari dixisse sit satis. Quae alia de ea habent alii, passim praestant. Id unum in universum moneo, atque edico, vix quidquam eorum , quae vulgo traduntur, quaeque sciens volgas omisi, con sentire cum regulis iuris.
150쪽
Dixi parte prima huius eommentarii, jam ante tempora Iustiniani .
qui legata & fideicommissa exaequavit, fieri in legatis coepisse locum coniecturis fidele millatum propriis: unde ad exemplum Mei min. missorum iacitorum introducta itidem legata tacita, quorum ecce exempla
aliquot in libris iuris. Primum est a ci UIpianum in L. βmum . f.
ult. de Ies. r. , Si duos fu-dos habetis testator . aturius mihi usu ructaem . alterum Titio legese aditu, ' mihi legatarius non debebis: sed heres cogitur re-ssimere aditum O praestare. Mee aditum fructuario tacite legatum, h. e. enoonjectura voluntatis deiuncti; quod enim sine eo aditu legatarius uii seu non Potest, testator, qui certe voluit legare usum fructum . videtur & id
Pauisse legare, sine quo frustra usumstinum legasset. Est eadem species apud Marcellum in L. damnas I s. q. I de usu O usust. ιeg. , ubi tamen in aliquid, quod adscripto Ulpiani loco videtur obliare. Verba sunt . Qui duos fundos habebat, unum legauit . O alterim fundi usu ructum alii liga it. Quaero , se fructuarius ad fundum aliunde viam non habea1 , quam por illum fundum , qui legatus es, an fructuario servitus debeatur. Respondit Femadmodum s in hereditate esset fundus , per quem fructuario potes prosa
ri via, secundum polumatem defuncti νirietur id exigere ab herede, ita O in ac specie non aliter eoneedendum esse legatario fundum vindicare , nis prius jus transeundi us ructuario praestet, ut hare forma in agris servetur , quae HVo testatore obtinuetit: sue donee usuifructus permanet , sue dum ad suam Proprietatem redieris. Legatarium debere ius transeundi usustuctuario pta stare ait Marcellus. Contra Ulpianus aditum inquit usustuctuario legata rium non debere: sed heredem cogi redimere aditum , & maestam. Mue Culacrus in eis. L. . uda. scribit, plures esse aditus praestandi modos,bommque duos a Marcello, atque Ulpiano proponi, diversos quidem in. er se pro diverss eiret stantiis: unum si heres landum legatario non dum tradidit, eumque retinet, quo legatarius usustuctuario praestet ius transeu*di: alterum si heres liberum lanauua iam tradidit : de posteriore hoc casu Ulpianum . de Priore Marcellum loqui. Fere eadem tradiderat Accurinsus. Quod Culaeius praeeunte etiam Accursio addit , si heres ea retenqtione non si usus per errorem , posse id eonsequi condictione indebiti . luasi plus debito dederit , vix adduci possum ut probem; Pugnant enimam duo, plus debito dari, & heredem redimere cogi. Quod redimitur ius est, qui, vendit: si ejus est, dici indebitum nequit . Illud mihi non dubium videtur, t adito fundo legatarium vendere compelli ex conjectura voluntatis testatoris, quae exitum habere alias non posset. Num quod de ditu dictum est , diei idem debet de servitute altius non tollendi Mar Cellus respondit in L. Gaurus es. L. binas Io. de seri it praed. urb. , Qui binas aedes habebat, s alteras legarit: non dubium o , quin heres alias pose D altius tollendo obseurare lumina legatarum aedium. Idem dioeadum est, s