Josephi Cyrilli ... Opera omnia

발행: 1790년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

aeo , quem imprudens emeras , aedificast, aut eonseruiin; deinde evincitur. Bonus judex varie ex personis, caesisque eonstituet. Finge , O dominum eadem facturum fuse r reddat impensam , ut fundum recipiat, usque eo dumtaxat, quo pretiosior

factui es s O , s plus subaudi , quod est impensum ) pretio fundi aeceis

si, solum quod impensum es. Huge pauperem , qui, s reddere ιd cogatur . laribus, sepulebris avitis carendum habeat et supcit tibi permitti tollere ex his rebus , quae possis ; dum ita ne deterior sι fundus, quam s initio non fretaedisseatum . Constituimus vero , ut s paratus es dominus tantum dare , quanium habiturus es possessor his rebus ablatis , fae ei potestas, neque malitiis in dulgendum es , s tectorium puta, quod induxeris, picturasque corradere Melis, nihil laturus , nis ut espcias. Finge , eam Personam esse dominum , quae receptum fundum mox venditura sit ; nisi reddit , quantum prima parte reddi

oportere diximus, eo deducto tu condemnandus es , subaudi sundum restituere

vindicanti, qui itidem tibi impensum reddere damnabitur secundum id , quod dicitur principio illius loci . Loquitur Celsus de honae fidei posses.sere . Certum bonae fidei indicium facit To imprudens initio ejus loci.

Sed Peregrinus cit. Art. IO. num. II. , aliique eum locum convenire docent etiam iis , qui possident jure dominii temporarii , atque , ut eorum verbo utar, resolvibilis, quales sunt mariti , emphyleutae , ac possessores sdeicommissorum. Ergo locum Celsi particulati in expendamus in rem n stram . Ejus particula a verbis, Finge O dominum usque ad verba quod impensum es, propositam a nobis regulam continet de impens s utilibus a posses.sore sideicommissi factis. Cave tamen, ne motus eo verbo , finge ct dominum eadem facturum fuisse credas , tum demum possesiorem impensas deducere, quum dominus easdeni suisset facturus , alias non deducturum . Iniquissimum esset, in damno eum esse , qui utiliter impendit , 8c cum ejus iactura alium sieri locupletiorem . Rectissime A. Fabet Celsum ita loqui arbitratur, ut intelligamus, eo casu non posse ambigi, expensas deduci: has iridem deduci, quum dominus non erat facturus, sed minus evi. denti aequitatis ratione . Quod sequi ir apud Celsum a verbis, finge pa Ierem usque ad verba foret aediscatum casum continet , de eum quidem unum, quo non deducitur impensum, si domini naupertas impensum re fundi vel ei ; paupertas , inquam , non qualis qualis , non mediocris, sed summa S extrema , quam Celsus exprimit ca exaggeratione, qui s reddere id eogatur, laribus , sepulchris avius earendum habeat: quae verba opposia verbis praeeuntibus, Finge O domistum eadem facturum, non obscure rotant, Το eadem facturum non ad animum , sed ad potentiam referri oc sensu teneri dominum impensum refundere , si pro viribus patrimonii tantum poterat impendere: non teneri , si ad summam indigentiam redigatur. Exceptionem subiicit stib finem Celsus, si dominus rem . in quam

fuit impensum , habeat venalem ; quum enim is ab emtore tanto majus pretium recipiat, quanto pretiosior aere postsessoris facta res est , omnino Cesiat ratio, cur non debeat impensum refundere compelli, lucrumque face rei cum aliena iactura: quod Leges non sinunt. Quin hoc casu voluptuarias etiam impensas eum refundere est aequum , si res quo ornatior , mpluris ventit: atque hoc est, quod vulgo dicitur, voluptuarias impensas e

172쪽

ET FIDEI COMMIS s Is i r

s t a. de impens. in res dotal. factis. Sed haec loci , quem interpretamur.

iticula non ad rem nourain non alias sicit . quam si cui bona ex fideicomi lso restituuntur , sit vocatorum ultimus , qui ea non debeat aliis servare. Igitur id uitum Posse: Ibri silet inmissi reliquum est . ut ei permittatur tollere, quae posit , b. e quae iure possit , puta quae possit, re ipla non lacta deteriore, aut, si id dominus malit, tantum reiscipiat, quantum pretii ex venditiove eorum. ir tollerentur . . Hiiset redacturus: iam id tale sit, ut sublatum e ite usui non possit, quo casu perditur omnino, nec tolli permittitur ; nam tollere quod eil inutile fututum .

malitia est, cui Leges nui.quam indulgent. .

Exposui locum Celsi , quo coelii urari videtur quum quod de imp n. pensio , ct meliorato a postessore fideiconamissi vulgo tradunt Nostri, iumquod addunt, non teneri fideicommissarium melior ala rependere , si ei nimis gravia lint: quo etiam reler illud eiusdem Celsi apud Vlp. in L. sed

non ultro Io. D. de neg. ges. Non utiliter negoἰia gerere , qui rem non necess)riam , vel quae oneratura es patremfamilias, adgreditur . Verum si res ad mitioris iurisprudentiae regulas exigatur , patebit , uti durum ell fideicommissamini pauperem pro impenso refundendo redigi ad inopiam , ita dii. rum videri , euin, qui impedii, si non in eversionem fideicommissi studio impenderit, impensi sacere jactura ua : proinde immanioribus hisce temporibus aliquid lioc casu iudicis arbitrio permittitur . In specie domus ii dei

commisso subjectae, tum tenditae, magnisque impendiis ab emtore meli ratae , .quae redigi in pristinam formam non poterat, MagistratiRn Lucen- sein decrevisse resert Magonius Decis. 33. num. Fa. de pretio ens alia bona , quae eius domus loco subjacerent' fideicommisso ob textum . in L. Imperator To. g. ult. de leg. a. Sed Lucensis Magistratiis videtur mihi ahuius eo textu. Loquitur ibi Papinianus de herede rogato , quidquid ex hereditate supersit restituere: quuntque ait, si de pretio rerum s en duarum aliueo Farat, deminuise . quae Menidit, non viderι: quia res rei locum subii , adeoque quod inde comparatum es , vice permutati dominii resiluendum , ut statim additur in L. Ti. Qui autem resistuere heredem togat quidquid superes ex hereditate is is alienationem non velat , &ntra quam ponimus atellatore iactum in specie, quam tractamus. Alii, quorum Lumero est Garisaias de expens tap. 13. num. φε. , dant quidem bona fidei minis latio

Pauperi , sed constituendum elle aluot aliqliem censum beredi eius , qui melioravit. Ita servantur hona vocatis ad fideicommis Ium 3 ct impensum , quantum fieri potest , rependitur . Sed eo etiam casu , quo fideicommi iactius est dives, sententiae Celsi non asias meo judicio est locus , quam si res sideicommisso subjecta , ita ad eum pertineat, ut non si ad alios su- subinde abitura; nam ii abitura sit ad alios , iniquum videtur mihi, eum unum solvere impensum non sibi solum , sed S aliis , ac fortasse ab eo non descendentibus profuturum . Hoc isitur ossi eadem census constitutione fideicommillario consule ur. Sed sive pavper , sive dives si fidei commissarius, si potest, vendita re minus utili, impensum solvi, major utilitas, quae ab impenso in fideicommillum redundat , venditionem illam latis, ni fallor , tuetur. Haec mihi de ne parum dilisenter 2b interpretibus tractata in mentem venerunt: liisque insillam, dum existat, qui adierat meliora .

173쪽

si rasae non sint, res an peritura, aut titerior futura M. uities vero, quae meliorent fundium faciunt: tu lando autem aedificare, aut cosserere , quus verbis utitur Celsus, est fundum sacere meliorem , non fundum fervare s e pereat, deteriorve fiat. Huic consequens est , in impensis necessariis cellare regulam illain jutis, si plus sit ampensum, quam melioratum. M liorallim deberi: si plus, quam impensum est , tu meliora impensilio . Et vero iis necessaria impensa ling excessus non . ufindiris , de necessaria utilem facies. Ergo semper tantum , qVanuim valuin est, deducetur. Consequens etiam est, Cessare m p . latiis disiecentiam iniet dominum divitem , atque matgζ - , .

Accursus, & Bariolus in eit. L. in fundo, quibus subscriba Peregri ni it. Ara. so. num. 32 Ergo necessariae impensae cul vis laevicinniniis . lo

sponsorum Papiniani exponetis L. domos s8., O L sumas . quae ex eodem Libro IX desumtae sunt , utiles qu. dem Commi Iario, h. e. ei, cui restitutio facienda est reputari b. impiari Rit , quo refert eit. L. s8., quae laquitur de domo commisso subjecta , sine eulpa heredis exussa , tum aere elub extructa Mnecessarias tamen reputari fideicommissario negat: qua refert cu. . quae loquitur de domo resecta. Qui domum exuitam eXuu , Pendii, non necessario; namque exstruere domum casu consumtam nonit nebatur. Qui domum adhuc flantem fulcit, ne ruat, nece ario impendix, facitque id , quod tenebatur sacerta; dehebat enim saria tecta aedificia dei committario servare. Scriptum est autem In eu. L. 61., sumptus ne scienda domo necessarios a legatario fams petente M legatum , conduιo exsilit, non esse reputandos existimaν ι . . Ita legHur In Omnibus in emplaribus, ac nominatim Florentino. Cusacius autem locum ementatan

hunc modum, sumptus in rescienda domo legata nec latio fams , lasa , ab herede; nam ii ipsum legatarium ponas tu reliciendam domum sibine galam necessarios sumtus secisse, ineptissime Papinianias dixi. rat,mssum

L ei legatum pereniti, h. e. illi ipsi , qui impenderat non se reputan

Repulari, aut non reputari tibi dicuntur sumtus ab alio facti , non quos tu ipse secisti. Accedit quod eit. L. 6 r. adnectenda est L. s8., in literes fingitur impendisse in domit ni extruendam . Perbella est qxiidem ulla' iacit coniectura , & me non mediocriter movet; sed est ea tamen Contra

garis lactio retineri, si spoclem finxeris , quRm .d pluendam finxit Marsus Gordonius Praetermius. Iur. cim. cap. RSempronio domum Gordonius finxit, rogatumque Sempronium in stente conditione Maevio restituere: tum Sempronium , antequam condistio existeret, domum res illa suo sinniti demum eam am a Sempronio

legatario resectam petiisse Maevium , qui iliet proprie in fideicoin niliarius, potest haud Isurde dici peiere legaιum: quo vocabulo etiam ante

174쪽

ET FIDEI COMMISSIS. I s

Iestatorum , sdeiconi milibrilinque exaequationem ab Iustiniano lictam comis prehendi etiam fideicommissilui, iam dixi. Utram vero lectionem. utramve speciem retineas , verum cst , necensarias impensas lideicommissario non reputari: atque in hoc Cui acrius . ScGordonius coi .sentiunt. Nec de ratione laborandum . Potallor rei fideicommisso si biectae nihil habet necesse utilet impensas sacere: sacere necelsa. Tias debet, quia servare rein debet iideicommi dario : nec necet Iarto imis Pensu in deducet, quia interim re ipsa utitur imitur. Id confirmat Gordortitus alictoritate Ulpiani, qui in L. in ructa T. f. a. D. de αἱ r. O quem-Gdm. quis ut. fruati, cogi fructuarium posse ait aedes relicere , quia omnia fructus ad eum pertimet Sed non esse generaliter admittendum , quod Cia in iacitis, S Gordonius de impensis neceiIariis iideiconmissario non reputan-clis generaliter docent: lamimqtie Papiniani in cit. L. 6 I. omnino esse ac Cipiendum de impensis modicis eo probatur , quod mox de fructuario subiicit Ulpianus, Modiea refectio ad eum pertinet. His itidem adde producia superius h. capit. exempla commodatarii , & mariti. Certa autem satui regula non potest, qua modicam impensam tuto cognoscas. Rectissime Faber in tit. L. 7. scribit; modicam impensam non aliter intelligi, quam ex Comparatione maioris: remqtie hanc totam ad iudicis arbitrium remittit . De impensis necessariis, utilibus, ct voluptuariis in rein fideicommisso su jectain lactis, dε eorum Sermissa , vel interdicta dedi ictione, ac de earum deducendarum modis latist ne scripsit in ch. art. IO. Peregrinus, quem adi.

EORUM, QUORUM INIEREST, CONSEMUS .

O ibus, quibus Meleommiissim relictum est, ad distractionem eo entientiis

bus, nullam sueuommissi petitionem superfuturam scribit Ulpianus in L. nihil rao. f. I. de leg. r. Et regula qui dein juris est, unicuique licere abrenunciare uri suo. Nullam , inquit, petulonem , i. e. nec rei , nec pretii , uti rectissime Culaesus ad L. s fundum 9 a. de ter. I., quam inter-Pretationem luculenter confirmat Scaevola in L Lucius Tisius 88. insulam 1 q. de leg. a. . Insulam libertis utriusque sexus legarit, ita ut ex reditu ejugmasculi duplum , feminae simplum pertipiant i eamque alienare Metuit . Ex consensu omnium ab hereJe uenundara est. Quaero an ex pretio insulae du-Plum mares, simplum eapetent feminae. Respondi , ob pretium nullam mei- commissi persequutionem esse; nisi ea mente venditioni eonsenserunt , ut smiliter ω pretio mares quidem duplum, feminae autem simplum eonsequantur. VNdes fideicommissarium . qui venditioni consensit. ne pretii quidem persequutionem habere. Obibit Iulianus in eis. L. 92. pr. , Si fundum Fer eseommissum relictum unus ex heredibus , exc so pretio fecundum reditum ejussu' si mereatus si propter aes Hienum hereditarium , praesiente O adsignante eo, cui fideicommissum debebatur; plaeet, non fundum , sed pretium ejus resilui debere . Qui praesens adest , & ad gnat , i. e. in sim memum venditionis

eum aliis obsignat cujus significationis exemplι congessit Bris uitis de

175쪽

xM DE LEGATIS

V. S. V. αdsigna rcin quidem ipsam persequi non potest, rei pretium potall. Sed facile est intelligere, eum, qui praesens adest , aut signat , non videri, quod geritur, adprobare, sed tantum rei gestae fidem aliis lac re: unde saepissime judicatum, testes, qui tellamentum jure nullum ligna verunt, si aestatorem, quo tempore iaciebat testantentum, non sanae mentis argumenta dedilia dicant, non . iure repelli , quasi actum impugnent , quem semel probarunt, propriamque turpitudinem allegent . Igitur fidei. commissiario consensus nocet, non praesentia . non aclignaIio. D Certe quum neu o praesumatur velle suum iactare, L. quum de ιudebiιo as . de probat. , id non est alias admittendum , quam si consui de voluntate remittemisius suum: nemo autem dixerit, eerio ejus voluntatis iudicio Elia praesen tiam , atque o gnationem . Id mihi adeo explorati juris este , ut tilli ob saret ductoritas duliani in cit. L. 9a. , consulius ego de iure ii deicommisesarii, qui venditioni sundi praesens adsuit, S signauli , eum non modo 'pretium condicere . sed S ipsum iandum vindicare posse responderem . di iam parum abest , quin contra respondisse Iulianum putem CV Peculiari ratione motum , quod sundus propter aes alienum hereditarium , iicque necessariam ob caussam veniret, aliter, si peculiaris ea Iatio dctati t., sponsurum : stlioquin quid erat opus eam taulsam exprimere .e At enim

consentire videtur , Esi praejudicat tuti suo . qui iusti umento subscribit , L. scut 8. f. non videtur r s. . O L. Γιuus 9. g. ult. D. quibus mod. pis'. Ita vero , sed est id de eo intelligendum , qui in suo nego no principaliter subscribit, non de eo, qui in alieno suhscripit, ut testis. Ita Godiostes In cis. f. I f., S recte eum sens Te patebit oppostas Leges conserenii cum L. G as Sejus 69. de pign. act. , D L. fidejussor 26. b. I. Quod cit. loe. cujacius scribit, plus es Ie subscribere , quam subsignare, mirum quam

leve est . Ad I redeam. ad 'cit. L. rao. 9. L. de leg. I., vos ego moni tos. volo, scite dictum ab Ulpiano , omnibus eoasentienubus . Si unus eo

1um , quorum interest, non consentiai , quin is positi landum vindicare , nulla dubitatio est: quo pectinet titulux Codicis , Rem inter alios octam aliis non nocere. I e eo, qui heres est ejus qui consensit, suq iamen ju

ad sidet minissum vocatur . Vide Fusar. Quiest. 16 Q.

CAPUT VI

ALIENATIONIS DENUNTUTIO IE , QUORUM INTEREST,

Dixi in parte tertia huius Commentarit, sideicommissili familiae relictu iri, aut purum elle, aut condirionale : & purum quidem e R , quum tellator rem directo relinquit familiae: conditionale vero , quum eam vetat extra familiam alienari ; intelligitur enim familiae relicta sub ea comditione is extra familiam alienetur. Vulgaris vlixem Non corium iradjtio liaec est, si fide comit i ssum sit conditionale, heredem posse suturam alienationem dc nil nciare iis, quorum interest, i. e. qui sub ea conditione vocantus ad fidei commissiuit , iisque aem iusso pieito, quod extraneu. cMII , Cruv-

176쪽

reculamlhΠs, extraneo rem vendere impune . Moveni ut Scaevolae loco in L. qui Romas Iaa. 9. coheredes 3. D. de verb. obl. Coheredes, quum praedia hereditarιa diviserunt, unum praedium eommune reliquerum sub hoc pam , Mι s qm eorum partem suam a lenare νoluisset , eam vel eoheredi suo . Duejus sucressori venderet centum 1 .mnquinque, quod s quis aliter feciss G, poenam

centum invicem Ilipulati sunt. Quae o , eum eo heres mulier eoheredis liberorum tutores saeptur testato eonvenerit, O de sideraverit , udi secundum' eonventionem aut emant, aut Mendant; hique nihil tale fererint o an, s mulier extero vendiderit , poena ab ea centum exigi possit . Respondit , secundum ea , quae Proponerentur, obsaturam doli mali exceptionem . Ecce coheredi , hujusve li. Jreris emere recusantibus, sr a muliere, quae polue dei iunctationem extemfundum vendidit, exigere poenam velint, obitat exceptio doli mali, nam dolo facit, qui iacit contra factum. Ergo mulier post inutilem denunci Conem extraneo vendidit impune, ac tuto. Quidni idem dicemus de eo,

qui host denuntiationem inutiliter factam familiaribus ad conditionale fidei eommissu na vocatis extra familiam alienat Alia est caussa fideicommissi familiae pure relicti, namque hoc ad familiam omnino pertinet, nec potest ea denunciatio facere, ne pertineat; quum possit is, qui recusat emere, illud aliquando gratis hasere. Sed vulgarem istam traditionem uno casu probat Faber conject. Lib

F . cap. rs, quum testator tantum vetuit rem extra familiam, alienari ne-

que addidit , velle se, ut in similia relinqueretur , aut aliud huic simile is Eontra quam traditum a plerisque . Et verissima est se iuentia Fabri, nam qui vetat rem extra semiliam alienari , eam alienari intra familiam permit-Fri: hoc autem ita debet intelligi, ii vclint emere , qui de familia sunt ;non entiri qui heredem prohibet rem extra familiam alienare , videtur velle , ut eam familiarthus donei ergo si hi rogati non emant, heres alic . nando extra familiam contra volis niatein testatoris non facit quin ipsi sa miliae imputandum est , quod is extra lanuliam alienet . Aecedit quod interdicta 'extra familiam alienatione censetur fidei commissum familia relictum sub conditione , si res extra Tamiliam alienetur : quominus au- , rem ista conditio impleatur, non fir per heredem , qui rem familiae emenda in offert, sed per ipsam L mirim , quae cinere recusa : quo fit , ut ob

lata recillimi familiae , venditio habeatur pro impleta, arg. L. jure M. de Mnd. O dem . , ac L. Labeo IC. .D. de eontrah. emti Contra qui non λ-lum lat rem alienari extra familiam, sed ' vult eam in familia relinqui, duo videtur velle, altei uni in gratiam hered:s, alae rum iu gratiam. sa- miliae . Prior clausula , qua rem vetat extra Amiliam alienat i , pespicit gratiam heredis , citi permittitur rem' ita alie are , ut ah ipsis familiaribus pictium, remue affam recipiat: posterior, qua ean vitor in sum ilia relinqui, resia uti gratiam similite, cui, si pretium, remis' aliam pro ea dare re ense F , ea res deseretur ex fideicommisso Ν consequenter . ex cal lla non onerosa: prcinde si duae istae clausulae concurrani. recta sentibus iis , qlii de L mi lia sunt, rem emere , aut ex alia onerosa caussa ac Ei PULC , non debet conditio fici heri pro impleia, qui indi possut ii secundum voluntate intcssatoris re s hahere ex caussa lucrativa. mec verum est, ii iterdictae eraria sat eam alleva iopi posteriorem clausulam iacite inellis, quali lcItalor

' non

177쪽

. non aliam ob caussam alienari rem vetet cxtra similiam , quam ut ea in familia relinquatur; nam qui rem vetat extra similiam ali expri, nec iubet eam in familia relinqui, huc uno .vide,ur velle familiaribus prodelle, ut in emtione textraneis praeseramur. a

FIDEICOMMISSUM CONVENTIONALE.

DE fideicommisso testamenio, eodicillisve instituto hactenus est actum:

nunc de conventionali, cuius frequens apud veteres , Urecenti Oresque interpretes iuris mentio est . Conventionale dicitur . quia proficiscitur ex conintractii , atque in. tabulis nuptialibus .ut plurimum instituitur . Polle rem ea lege donari, ut post moriem donatarii, vel ad donatorem ipsum redeat, vel aliis restituatur, constat ex L. a. , O L. 3. C. de donat. quae sub modo . Quin & illud additur in eis. L. 3. , etiam si is, cui res erat relli tuenda, nipulatus noti sitis actionem utilem competere juxta donatoris voluntatem. Transitum illum rei de luto in alium ex conventionaIt Iideicoimitillo fieri, docent Nostri apud Peregrinum Ara. s r. num. a. , laudantque Imp. Alexandri rescriptum in L- r. C. de donati caus mora. , Si donatione .continea tur . ut altero defuncto ad alterum . portio eorum, quae donabantur , metineret,

exisente eonditione . s mortis eausa donatio persciebatur, sdeicommisi actio

competit. At vers Faber de ere. pragm. dec. 47. err. go. iideicommillam conventionale Mullum adgnoscit ea ratione , quod fideicommissi necessitas omnino pendeat a fide .heredis: unde non aliis, quam plerariis verbis relin- quihur : nihil sit autem tam contrarium , quam eam a cautione Pendere,

GN. L. pater 38. g. pen. de Ieg. 3. , O L. Balista 3 a. ad Trebessi, quos

tenus in suam sententiam subtiliter expendit . Neque obstare ait iescri- ruini Alexandri; in eo enim agitur de mortis caussa donatione , quae pecies est Oltimae voluntatis, nam vivo donatore recte revocatur , nec ante vires habet, quam ille obierit: cui consequens est , male coniungi ait. L. I. C. de donat. eaus mori. eum est. L. 3. C. de donat. quae sub modo ., quum longe alia sit ratio donationis caussa mortis , quam donatio- ianis inter vivos , quae satitri perficitur , nec potest pro donatoris arbitrio revocati. Hinc demum conficit, per solos actus ultimae voluntaris, quales sunt testamentum , codicilli S mortis caussa donatio, institui sdeicomminsum : per alios autem , qui fieri dicuntur inier vivo, , nori fideicommissiim

institui, sed fissistitutionem conventionalem, quae fideicommisso latius patet , quaeque irrevocabilis est, si ius quaesuini si substituto: huic autem jus quaeri aut suo ipsus facto, i. e. si ipse sibi stipuletur , aut potestate

legis, i. e. si quam ei Lex accommodet inionem, ut in eit. L. 3. C. da donat. quae sub modo . . Sunt haec quidem . quae Faber ait , multo magis, quam illa, quae vulgo traduntur , conseruat ea iuri Romano, Sed vulgaris Nostrorum tradi tio dominatur in foro . Secundum vulgarem istam traditionem verum fideicommissum instituitur per actus inter vivos etiam citra eorum , quorum

178쪽

interest , stipulationem ς nam pro descende uti hus legitimis S naturalibus ricte stipuitatuur a uicta uenies , ac pro quibusl bet extraneis absentibus &ignorantibus Nolarii inoli rorum temporum , ii tamen rogali publico suo ossicio sui amur: sed non aine 2bsentibus per notarios jus quaeritur, quam illi factum a notariis habuerint rati m : interea tamen non pol sunt pro in insores factiun mutare . Nun, quae de iideicommissis ultima voluntate instituistis nostro hoc Commentario dicta sunt, ea locum habeant omnia, in fidei commissis, quae actu aliquo inier vivos instituuntur. late disputant Nostri . Rcm totam pertractat in eit. araia Peregrinus.. Hoc uno certe dii atri fidei in commissa testamenio codicillisve instituta a fidei commissis actu aliquo inter vivos inllitinis , quod' interdicta in his alienatione si alienari contingat , d minium iransfertur , eique, qui alienaticnem prohibuit, competit adversus eum qui alienavit, coMdicto ob caussam datorum in id , quod interest : interdicta autem in illis, nihil actum intelligitur, a c. proinde non trans sertur dominium. Posterius hoc exploratissi ini iuris est: prius illud recepit stimum est in Scholis & soro , paucis discrepant bus, quorum numeco est Fal P de err. Pragm. dec. 87- Gr. s. 6. , hae T. , & luculentissime probatur Imp. Valeriani & Galieni rescripto in L. si ea 3. C. de eondi' ob eau e Adat in quam V. misenabathium , qui Fabri argumenta expendit, diluitque. Discriminis rationem hanc adlata Donullus ad d. L. 3. num. 2., quia su Pse nais voluntatibus plus tributum est, quam voluntatibus contrahentium : &vero supremae hon,' num voluntat Us pro legibus sunt, L. verbis Leqis de verb.sgn. , NOV. 2 a. cap. I. ; alienationem autem contra Leges facta in nullius momenti elle non ambigitur.

179쪽

. IN TITULUM UIL LIBRI XXVIII. PANDECTARUM .

DE CONDI IUNIBUS, ET DEMONSTRATIONIBUS

COMMENTARIUS.

g μα-- azPsNterpretabor hoc anno TituIum VIL Libri XXVIII. Pandectarum De eonditionibus insitutionum , itemque Titulum I. Libri XXXV. De eonditionibus , O demon. imionibu , O eaesis, O modis eorum , quae in testamento seribumur. Pollerior hic ad legata & fideico mista pertinet: huicque respondeiu ires codicis Tr. tuli De conditionibus insertis tam legatis quam meicommisssis : De falsa eaus a adjecta legato Mel sdeicommissor De his, quae sub modo legata Mel Ilaeieommisa reli quutitur: prior ille pertinet ad institutiones , quo nomine aliquanto latius accepto, ut in L. I. pr. D. de xvj. O pup. , ae L. mulier zo. g. a. de eond. inst. , etiam substitutiones comprehenduntur: quin comprehendi itidem relli tutiones ex fideicommisso monet nos Titulus Codicis illi respondens De institutionibus, O substitutionibus. O restitutionibus sub eonditione factis . Sed institutioni hus acque ac legatis S fideicommissis adjici conditio , &demonstrauo, s cauta, Sc modus potest . licet non semper eodem in Pu: qua de re suis locis. Commentarii quatuor facio partes. In prima de conditionibus: in secunda de modis , qui ad conditiones propius accedunt: in ierita de demonst&dionibus: in postrenia agam de caussis.

180쪽

DE CONDITIONIBUS 18ς

COMMENTARII

PARS L

DE CONDITIONIBUS .

CONDITIONIS DEFINITIO.

Conditio est clausilla actum, cui apponitur , in futurum incertumque

eventum suspendens. Hinc , dum eventus expectatur, actima pendere,

de pendere conditionem Jurisconsulti print in L. Iulianus 6o. g. r. de eonia dict. inde L, O L. s quis r l. f. r. quib. ex ea . in pos. Si qua conditio in praeteritum , aut in praetens consertur , ea fguram habet contaionis .rim conditionis non habet, vii Pxoculus loquitur in L. Cornelius 69. d. her. ins. Et recte Vlpianus puram esse scribit hanc institutionuna , Ille, seum Codicillis heredem seripsi, heres esto , L. institutio IO. g. I. de cons. inst. Quandoque fit, ut conditio conseratur in futurum , Dec tamen coirindisio Iit, ut si certo si exstatura. Vlpianus in L s pupillus s. g. r. de novat. , Qui, inquit, sub eonditione sipulatur, quae omnimodo exsaιura es, se habet Fl. Liber, nec quidquam caussae est, cur sit legendum, ut in vulgatis, exstilura pure videtur stipulari . Quod de stipulatione Vlpianus, idem de legato habet Papinianus in L. heres meus I9. de cond. O dem,

Heres meus, quum morietur Titius, centum ei dato , purum legatum es , quia non conditione, sed mora suspenditur, non potes enim condiἰio non existere , h. e. , Titius non mori . Quod conditionis proprium est in futurum inceriumque casum sit-spendere actum , ex eo intelligis, ingenio ac tempore illos abuti, quiqUaerunt, mim tellator heredis , legatarii ve liberos in conditione positos videatur ad hereditatem, legatumpe voca Isse ex testamento , quas ex iacito fideicommisso. Legare quo verbo in XII. Tabulis omnis comprehendi. tur voluntas morientium, L. Merbis Iao. de V. S. est de re certo statuere, ae legis modo. Vlp. Fragm. Ti. 24. f. I. Hula autem quid magis con . trarium, quam incertum conditionis Ita possem quaestione issa paucis defungi: nec moverer eo, quod possiet opponi, ad iideicommissi uri indu . Cendum qualiacumque verba sufficere , quae indicum faciant voluntatis :quin nudas conjecturas etiam sine idoneis verbis ; nam sicile erat sexcentaiου ris loca in medium asserte , quibus docemur, ad fideicommis lam inducendum nec satis esse verba sine voluntate, nec voluntatem sine idonis vero his: qualia certae non sunt conditionalia . Loca iuris congessit sere omnia A. Faber L. Ist. Conject. cap. a. , quorum Potissima sunt L. Pater 38. 9.A a mater

SEARCH

MENU NAVIGATION