장음표시 사용
151쪽
alteri aedes, alteri aliarum usu ructum legaMerit Non . autem semper simιδε6i itineris argumentum. quia sne aecessu nullum es fructus legatum: habitare autem potes, O aedibus obscuratis, eaeterum usustuctu loci legato , etiam aecessus dandus es , quia O haustu relιela, irer quoque ad hauriendum praestaretur. Sed ita osseere luminibus o obscurare legatas aedes eo editur , ut non Peni tus, lamen recludatur recludere hoc loco est non aperire: quae est propria
ejus verbi significatio, sed clauderet, sed tangam re inquatur, quantum suf- scit habitaneisus in usus diurni moderatione. Secundum est apud eundem Ulpianum in L. denique 8. s interdum T. D. de pecuι. leg. , Interdum, O F non se tegatum peculium , velut legarum sic accipitur , id es in hujusmodi specie. Quιdam servo libertatem , s rationea riaridisset i dederat, O s heredibus emtum imulisset . Imperator igiιue noster cum patre sunt hi Severus & Antonius rescripsit, peculium quidem non nis legatum deberi: uerum inquit si eonditionibus praescriptis paruuservus, restatorem volvise eum retinere neutium interpretamur videlicea ex eo,
uo4 ex peculio eum jusserae eentum inferre . Eadem habet Tribonianus in , peculium a Inse. de leg Et vero jubetur servus de peculio solvere et solvete autem de peetilio non potest , nisi habeat peculium. Accedit, quod is reliqua inserre iubeatur heredi , cuius esset peculium , nisi tacite legatum intelligeretur et heredi autem solvere de re ipi us heredis perridiculum est. Q - Tertium dat idem ipse Ulpianus in L. βM 3. pr. quib. mod. usus Mitt. Amini usumstuctum capitis minutione, l Iuttinianum maxim3.S Media, ante Iunianum etiam minima ) exploratissimum.est. Jam eum capitis minutione amissum legati posse scribit Ulpianus hac formula, quo-
tuscunque capite minatus erit, ei lego, vel hac . quotiens amissus eriι: S tunc.s, capitis minutione amitiaret . repetitum uideri Veilium videri nota est legati taciti . EF vero in duplici ea formula legatum expressum adgno sco; proinde T. Mideri positum puto pro se: qua significatione interdum usos eo verbo Iurisconsulios, stimus . Legatum tacite repetitum Continent Ulpiani verba, quae sequuntur, Unde tractatum vi , s. cui quamdiu vi at, u fructra legatus sti an Mideatur reperitus , quotiens amissus es et quod Morianus tentat: O paeto repetitam Mideri Quare, si usque ad tempua D teg ικε, ut Puta usque ad duennium , idem erit dicendum . Rectissime monet Accursus, accipi locum Ulpiani debere de ususcuctu minima capitis minutione amita , non maxima , aut media, quoniam aurem iure novo mini. ma C pilis minutione non amittitur , non alias. quam in Casum relli tutionis a Frincipe indultae, post mediam, aut maximam. intelligi repetitum legatum
IN fideicommisss solum voluntatem servari scribit Paulus in L. a fratris
raT. de leg. .a.. , ubi solς voluntas non ea est . quae vciba prorsus excludit. Solum quandoque ellidem ac pra/cipuum, potissimum : quo sensu interprmius
152쪽
est Servius illud Virgilii Georg, Lib. L ν. a9. Et eua nautae Numma I.
eolant : δc novissime Gerardus Νωdtius in I M. D. de eompensat. illud Tri honiani in s. 3o. Inst. de as. , actiones compeii salivione in nul ipis iure. ex epta sola deposita actione. Et vero Ulpiamis in fide commissis volunta tem praeeipue spectandam et mecianus voluntatem maxime valere aiunt ,
L. fideicommisa a r. f. item r9ν, O L. qui quia 9 s. de Leg. 3. Sine vetiabis, aut nutu , qui vice verborum est , induci iideicommillum neqvit . Deficiunt quandoqne verba ii ita missori ni propria , sed non descuint verba, ex quibus conjectando intelligas, voluiise tellatorem relinquere fideicommissum: quo casu volumas potior est verbis, sicque accipienda sunt Pauli, Ulpiani, ac maeeiani loca , quibus adde iocum Scaevolae in L. Pamphilo 39. r. eod. Sed non aliis eoniecturis induci fideicommissum potest , quam iis iquae vulgo vehementesa & neculariae appellantur. Erit autem his locus I si qua sint verba, quae licet secundum Propriam significationem non contineant fideicommissa , non potuere ramen a teilatore in aliuin finem adhibeti , quam ut fideicommis Itim induceretur. Exemplo duo proferam . unum ex Libro V. Meteommissorum inpiani , alterum ex Libro II. deia eretorum Pauli . Ait Ulpianus in L. s cui legaιum 9a. de condit. O dem., Quum quaedam mulier nepotes Dos heredes myruviset, O ipsum filium eoher
dein βιir dedisset, eosque inMicem μυuuiset , rogossetque silium , ut mos
emanciparet, non aurem rogoset, ut heredιι rem eis restiueret , ex auctoriste
Divi Severi emancipare eos compulsus es , hisque resisuere hereditatem di Oadjectum s , ut f tardius id faceret , quos ex mora usuras praestaturum Issideri enim eum , qui moram faceret emon Favoni , moram restitutioni mei
commisse etiam fatere. Ait Paulus in L. qui filium Tq. ad TrebeL , Qui fialium D filiam habεbat, resumemum fecit , O ira de Irsia Da eaverat, Manis do tibi , non tsari, donee liberi tibi sηι. Pro nιιώνιι Imperator, fdeleom. musum ex hae seriptura deberi, quas per hoc quod proribuiset eam testari , petiisset uti fratrem suum heredem faceret , sic enim accipiendam eam Ieriplaiaram , ae s hereditatem Dam roga det eam restisuere. In specie Ulpiani uerisba quibus mater filium rogavit , ut Alal emanciparti non sunt quidem verba fideicommissi propria , sed non in alium suem potuere proferri . quam ut filiis hereditas restitueretur et nec in specie Pauli vel ba ' mando tibi non testari, donee liberi tibi snt, spectare alio poterant , quam ut filia
intelligeret rogatam se, deficientibus liberis, fratri restituere hereditatem . Inter iacita fideicommissa nulluin. frequentius , nullum illustrius eo , quod ex interdicta honorum alienatione proficiscitur ι qui enim alienari bona vetat, id non alia mente sacit , quam ut et , cujus gratia interdicta est alienatio, restimantur ex fideicommisso. Extat de hac re nobile imperatorum Severi & Antonini rescriptum in L. Aiussa lias i I 9. Divi II. de leg. I. , Diνi Severus, O Antoninus rescrι erunt . verba sunt Mara Ciani, Eorum, qui testamento vetant, quiά alienara , nee causam exprimunt Ppropter quam id fieri νelint, nis inveniιur stemna , cujus respectu hoe a testatore dispostum est , nullius esse momenti scripturam , quas nudum praeee. Ptum relιnquerint: quia talem ιuem ιsamenn non 'oont dicere . Quod si
153쪽
liberis, a :ιr posteris , aut libertis , aut heredibus , aut aliis quibussam personisco dentes, eji modi voluntatem sgniscarent , Iemandam eam ese : seu haee neque credιι oribus , neque si eo fraudi ese ; nam si heredis propter ereditores re fatoris bona venierunt , fortunam eommunem sideicommis aru quoque sequuntur . Quo Severi S Antonini rescriptum recie intelligatur , longo com mentario est opus . Mihi propos tum Ell primu ut ejus senteni iam paucis aperire, tum illud per partes expendere. Rescripti seni emia haec est, si quis testamento vetat quid alienari,
Interesse, num aliqua honesta de caussa', personaeve alicuius contemplati ne , an suo indulgens genio id faciat: priore casu voluntatem ejus omniis no servandam : polleriore nucum praeceptum esse . h. e. praeceptum sine caussa, quod impune negligitur: atque hinc confice, testamenium esse ii ris civilis , tantumque licere testatoribus , quantum eis civile ius permittit: quodque in X l I. Tabulis setipium est, Uti quisque tegassit rei suae ,
ita jus esto , perinde accipiendum , quasi scriptu in aciecta conditione , ii secundum leges testetur . Quum autem servanda eii voluntas testatoris , hanc neque creditoribus , nec fisco fraudi esse , aiunt Imperatores. Cur non debeat creditoribus testatoris haudi esse . facile est intelligere ; iure enim quum ei vili, tum naturati nemini debet licere jus alterius inter veri re : proinde nonnis deducto aere alieno debentur legata , vel fideicommis si , L. i. g. denique D. ad Trebell. Sed dissicile explicatu est, quod sequitur apud Marcianum , Nam si propter heredis ereditores bona testatoris Menirent, fortunam communem meicommissarii quoque sequuntur . ita in quibusdam exemplaribus. Verum sit lectionem illam retineas , quam possis rationemasterre , cur pro dimittendis creditoribus ' heredis bona testatoris iure veneant, non video. Accedit, quod , uti rectissime a Cujacio animadversum , bona tellatoris venire idem est , ac vendi nomine tellatoris : id vero ne instantibus quidem creditoribus testatoris Leges pei mittunt, s. I. In Lde hered. qualit. O dilf : tam longe abest , ut instantibus creditoribus hereis
dis id fieri patiuntur . Praestat igitur ex fide libri Florentini legere in
hunc modum , Si heredis propter testatoris ereditores bona venirent. Ita ruseruntur ad heredem , & propter creditores testatoris venduntur. Bona autem heredis sunt quum ea, quae propria sunt heredis , non testitoris beneficio quaesta lenebatur enim ante ii stitutum ab Iustiniano h Reficium inveniarii supra vires hereditatis ), tuin quae ante aditam heredi talem propria testatoris erant, ac per aditionem propria esse illius caeperunt, namque haec veneunt nomino Leredis, eit. T. Inst. Tum dii tractis boni, fideicommita subiectis, fideicommisarii quoque, b. e. ii, ad quos
voluit hellator hona pervenire ex iideicommisse , communem cum herede Draunam sequuntur, h. e. pariter atque heres bonorum laciunt jacturam. Pa-3r cum creditoribus iure quantum ad honorum alienationem censetur fiscus. Dm tanquam creditor , ut male nonnulli, cur enim a creditoribus fiscum
separat Marcianus eo verbo, neque exeditoribus, neque fisco sed tanquam is, cui aliquid ex iis bonis pendendum est ob publicam caullam. Perbella est Gniectura Cubcii, spectasse Marcianum ad L. Iuliam , qua sistus vice-
siniam hereditatis capiebat, nisi quis liberorum , aut.parentum testamento
heres scribere iur . Vicesimarium istud vectigal primum invectuin Lege
154쪽
Papia Poppaea caducaria scribit Vine. Gravina De Lu. se Stai, j.
o. Sed qna Lege de vicesima ista actum is eadem actum de tabulis tuis sanaenti statim aperiendis, testis est locupletissimus Paulus Lib. q. Sentiate. 6, ; de tabulis autem aperiendis non primum Lege Papia. Poppaeae in ducaria actum , scimus. Racte , et neccius ad L. Iul. O Pap. Lι b. 3. eam ν- num. a. L. Iuliam vicesimariam Lege Iulia Poppaea eaducaria paullo
antiquiorem facit. Sed nihi, est caullae, cuc Triboniani incuriam Cujacius acculet, quod iris antiqui vestigium reliqueri L in Pandectis ε, namque etiam post abolitum vicesimarium illud vectigal recte potest Iocus Marciam ad quodvis aliad vectigal reserti , quod ex bonis piavaiorum fisco de
Habes sententiam vescripti. Nuos in singulΙs eiiis partabus consistam . Ait Mareianus, nihil esse opus nudum vestatoris Praeceptuin servari , nudumque praeceptum interpretatur, quod nulla cauila nullo personae respectu relictum est. Eadem scriptis sunt apud Scaevolam in L pater 3 s. Iulius 4 O L. Lucius 93. pr. de lig- 3. Haec ire illusitat loeu, Pomponii in L. Quintus T. D. de o n. M., In testamemιs quaedam seria,untiis . quae ad auctoritatem dumeta ι Hismus referunta , me obtigaιionem pariunt. Hare aurem talia sunt o si in heredem solum iugiituam , O mibam bini monumentum mihi certa pecunia facias in nullam enim obligationem ea seriamura reeipit , sed ad auctoritasem meum conservandam poteris , s istis I sse a aliter atque s coherede tibi dato , iacm scripsero , nam sis te solum
damnas ero, uti monumentum facias y coheter tuus fgere tecum poterit familiae
arriseundae , uti saetasE quoniam interest illi 3 quin etiam s ultique jegesis hoe Deera 'invicem actionem habebιιis. Sive unus dato cohestae , live uterque heres iubeatur sacere, monumentum- sier, interea heredis , quem jvis monumenti sequutur , mi Di p. inquit in L. his consequenter I 8. g. rufa artise. : quo fit, ut divisa etiam hereditate , e periri recte possit eoheres actione praescriptis verbis , est. 9. Pergu Pomponius Ad auctoritaιem scribeptis hoe quoque pertinat, quum quia j Φι in municipio imagines poni enam F non honoris municipii gratia id fecistia, sed sua. actio eo nomine nulli εο etit. Ecce ium' primum incipit actio Competete , quum incipi L aut e heredis , aut municipii interesse . praecePuω testatoris. servari - Saepe Romani imagines in municipio ponendas legabat v ad honoram inunicipii rquo casu publice intererat eas poni :. unde si eas heres in rea praefinitum a testatore , aut Praesde tempus non poneret, usus3s Reipublicae pende compellebatur , L. Fum Pliam r7. f. iat. de usur. , O G s legaιvm spr.ii de operib. pist. Quid est autem , quod in cu- L. I. sub Inem Pomponius subiicit, In omnibus , ubi auctoriυν sola oest*oria est , naque omnimodo spernenda, neque omnimodo obserνanda es: sia intemerit4 judicis hare omnia debent. s non ad iurpem eo iam ferum , ad essectum PerdMi Ecce nudum Praeceptum non omnino negligitur. Deficit quidem actio, sed praesto est . ossicium iudieis. Qui huic dissicultati satisfecesit se inumii 'ofecto neminem . Mea de hae re coniectura hare est . Qui testat uir de sua quidem ye statuum, sed in alienum tamen tempu&, quo mora dominium jam solis
vit. Quum id pali ratio iuris gentium non possiι, id illi mera iuris ciuiis iis indulgetitia iaciunt. Quod ainem civile jus Plaeter ,as geulium est , hoc Disitirco by Corale
155쪽
hoc ipso est interpretatione coangustandum et proinde quum muIto sit. gra, vius heledem rerum diereditariaruin iam dominum fine causia vetate , ne alienet, quod sacere jam domini3 per ius genitum licet. quodque vel ipsae Summae Potestates connisi Publicam ob caussam vetant multo in. quam si gravius, quain heredem iubere monumentum cena pecunia sacere , aut imagines ponere in municipio I sartasse hinc factum , ut post rius hoc praeceptum arbitrio judicis permiserint .Iurisconsulit , prius illud
omnino neglexerint .. Conjecturam .hanc meam non tanti Iacto , ut non debeam conari meliora-
Ah Marcianus, nec eauseam estim ni , propter quam id fieri velint sinis invenitur persona, cujus respectu βος ο testatore dispostum es a Separare
videtur IurisconsuItus caussam a persena , quali assi tuendum interdictum testatoris alterutrum sit satis, aut cauisam exprimi, aut inveniri personam seque Marciani locum plerique interpretantur . Rectius alii , quorum ima mero est non isnobilis interpres iuris Aemilius Ferretius in ea. 9. Divi , nihil esse aliud eaussam contendunt , quam personae respectam . di vero quum eorum quae testamento se ibuntur, nihil queat animo fingi , quod spectare alio possit, quam ad Persolias , quis fingere interdictae honorum alienationis caustam potest, quae non sit Ceriae aliciijus personae , certive personarum generis respectus id Praecla e meo judicio confirmant verba ipsa Marciani. Praeceptum testatoris nudum esse inquit , si eausam ille non exprimat: rursus ait nudum esse , si non inveniatur persona , eujus re spectu relictum es : tum ut e ni aliis praecepti non nudi exemplis , quid si praeceptum nudum , clarius intelligatur , Bla subiicit exempla personarum, veluti liberorum, posterorum , libertorum , heredum. Si aliud caussa, aliud esset persona, non sola personarum exempla , sed vel unum caussae exemplum subiecisset Marcianus. Igitur soliis personae respectus D. ea, ut praeceptum sit non nudum . Nomine autem perisnae personam quamclimque intelligo, modo non si persona ipsa testatoris. Coniecturas auctor mihi Pomponius in cit. L. T. de ann. leg. , ubi de imaginibus in munieipio ponendis agens ex eo Praecepto obligationem nasor diu, si poni eas iusserit testator honoris municipii gratia , noci sua . Et mihi optima istius rei ratio succurrit . Valere tessamentum incipit post moriem; eius autem , qui desit esse inter homines . nihil interest eorum , quae inter homines aguntur. Tam adscriptis Marciani verbis duos diversos perisnae designandae modos subtiliter obserVat Ferretius , alterum , si exprimatur persona, propter quam interdicta est alienatio a testatore, alterum , si persona inveniatur, eujus respectu hoe a ιsmore dispositum 6t: ex priore modin perrisonam dare caussam praecepto , quia non aliam ob caussam alienari rem vetuit testator , quam quia ei Peis ae voluit consultum : posteriore noueam persenam praecepto caul Iam dare , qina non uh ei consuleret , alie, nationem vetuli testator; respici tamen eam a testatore , ut rem habeat ,
si contigerit alienari s demum prioris modi exemplum esse, si testator rem volens in sua familia conservari, ejus alienationem vetet : in quo exem-ilo similia caussam dat interdicto: posterioris exemplum esse, si rem pro theat alienari nulla exprellia persena , cui eo interdicto prospectum velit', luna personam nominet, ad quam velit rem , si aIienetur , tr Merri , ut
156쪽
dat interdicto caustam is , in quciam res alienata. transfertur is Ferretio prRei
verat Accursus in ei t. s. Diui ν. respectu. Ego ab iis seorsum sentio; quis
est enim , qui latine sciens non videat, idem sonare To propter quam , acro eun s respectu Formnia haec non minus , quam illa eundem interdicti
finem designat. Sed nonne obstat Marciano Ulpianus, in eit. L. 3. g. q. Ulpiani vetia sunt, Si qcis Da segmem heres meus Titio fundum dato eo , s Διus eum Dndum' adieraνeris p heres mein eundem Dndum' Sejo dato doneratus es heres i. e. heres tenetur Seio dare standum, , huiusve aellimationem γ'. Non enim a Titio Meteomini Dum relictum G. si alienasset fundum , sed ab herede ejus legatum est .. Heres igitur debebit , doli exeeptione
sis, s alibi legitur opposiva ) proseleere sibi eautione a Ttio de fundo non
alienando ia Ecce vetatur Tilius standum alienare nullo personae respectu quae caussam dederit interdicto: dc debet tamen Titius . Masin non' nudum praeceptum sit , de lando non alienando cavere Respondeo, propositis verbis isoli vetari Titium alienare .. Fundi alienatio in conditione qst: quae autem sunt in conditione , ea non esse im dispositione. suse ac solide demonstravero eap. I. Commentarii. de eonditi se demonst M. Iam quod Marci
nus non exprella a testatore caussa interdicti, eam , quo interdictum valear, inveniri oportere inquit, . ex eo colligitur, satis esse idoneam' aliquam O Currere conjecturam, Ua caussa, illa inveniatur Σ quae Communis interpretum traditio ea ratione confirmatun , quod absurdum sit , polia fideicom-naisium ipsum coniectura induci, caussam fideiconimissi non polia. Coniectura autem. ex dignitate rei, aliisve circumstanti is capienda est . Finge a 'testatore interdictum, ne praedium alienetur , in quo' maiorum sepulcnra , aut imagines sunt, L. libertus 36. D. de bon. liberia , O L. 22. C. de 'adm. tuta, vel ne quid aliud. alienetur, quod sit vetus iamiliae monumen tum: namque haec posterorum interest habere, arg. Ls ur emptionem 3 s. D. de minor. Et sunt tamen nonnulli, quos, in contrariam seiuentiam adduxit L parer 38.. F. Llius 4. de Ieg. 3. , ubi a Iulio Agrippo cautum inquit Scaevola, ne ullo modo reliquias ejus , O praedium Aburbanum , auι-
domum majorum heres ejus alienaret: tum easdem res in extraneos translatas 2 & hoc tamen esse nudum praeeeptum scribit, ae nihil proponi contra νoluntarem desuncti fimm . O5:cem amovere non levis est. Operae . De domo majorum non laboro; namque logendum est , majorem , ut in Fi rentino, & in optimis quibusque exemplaribus seriptum estis Nec multum laborandum de suo bano. Domiis , quae prae altera minori dicitur maser, S subinbanum illud .iroia tanti eram ut alienatione interdicta consulium posterisi videretur. Quod de interdicta reliquiarum testatoris at etiatione dicitur , id me non mediocrites turbat .. Nec pollum in iis con Diescere , quae in mentem venerunt Melchiori de Ualentia in est. 9. D νι nam. 9. . reliquias tectatoris esse non ejus sepulchriim , quod licet alienari vellet te Bator , alienari religio vetabar ; sed quae hona reliqui flet post mortem : porro particulis aut inter suburbanum , S domi re majorem pinsia specialem testatoris ammonem exi ludi , quia subulbani, , doinusve alienationem albitrio heredis permitii . Ne in istis conlitescam , ve
tat ratio quum Latini sermonis , tum iurisdion bonorum, sed ieilat risDisiligod by Corale
157쪽
familia duret. Idem multorum iudicio dicendum est, s quis, nulla etihm
s.cta mentione semiliae, curtum aliqt id corpus arenare velet , quod ii uste, rac perpetuum si familiae ornamentum. Dixi , certum corpus , nam si hcna universa partemve bonorum , in qu . bus Lil corpus illud , certas personas alienare iellator vetat , interdictum erit in Personam , ipsa enim. ejus corporis consesso cum aliis Cori jecturam illam voIuntatis excludit . Ex dictis colligitur, interdictum, quod in rem est, perpetuum esse , temporium vero , quod est in personam. Ned de interdicto illo perpetuo extat Justiniani Novella Is 9. Hierius quidam tei lamento itae caverat, suburbium nepoti meo dari Mono . nulla licentia eidem concedenda, aut iis, qui x et ex hoe
meo . Mel 60dem nepotis resamento in eadem jura successerint , ut idem se
urbium divendant , permutenti e , aut alicui donent , aut quocumque titulo. alienem , propterea quod per omnia , O perpetuo Melim permanere in mea familia, neque unquam de meo nomine egredi. Ecce interddictum in rem . Ei Julli. nianus tamen cap. I. ejus No Meil. interdictum illud ultra quatuor genera. riones produci velat: tum cap. i. mec, inquit 3 non tantum praesemis ea saedeelso egia , sed O reliquarum , in quibus hujusmodi prohibιtione facta ιοι
succespones praeurierint. Scio non suille Novellam illam apud multos Euoros h genies receptam. Sed eam tanquam Partem iuris recepti Nostrates. laudant, S nominatim de Marinis Rejolui. Lib. I. cap. I r. num. T. , &Rod rius in citat. evit. mel. I 3. O I . Eo tantum casu celli e Novellam aiunt, si qua verba sni perpetui talem atque infinitatem fgnificantia . Sed velia id genus in testamento Hierii non deetant: & ea tamen ultra quar uim gradum non protenduntur. Ego igitur sic sentio , Novellam ce sis
sare, si manifessissime voluntas tellatoris, veluti si interdicta in gratiam familiae bonorum alienalioue iubeat, familia prorsus deficiente, bona clii, restitui ex fideicommis . .
Iam vero utitur Marcianus vel bo alienandi: quod verbum quam Iate pateat, docet Iustinianus in L. ult. C. de reb. alienis non alien. , Sane mur, sive lex alienationem inhibuerit, sive restator hoc fecerit, sive pactio eontrahentium hoe admiserit, non solum dominii alienatisnem, Mel mancipiorum manu inmissionem esse prohibendam, sed titam Uusfructus dationem , t ei Dpothecam, Mes pignoris nexum penitus prohiberio Simιlique modo O fer itutes minime imis poni , nee e breuseos contractum , nisi in his tantummodo easibus, in quibus
consiti utionum auctoritas, vel testatoris νoluntas, vel pactionum tenor , qui 'alienationem interdixit , aliquid tale seri permiserit . Sed quod de illusfructus datione , ac servimus impositione inquit duilinianus . id ita aecipiunt interpretes, si ususfructus, aut servitus honst Iuratur ad vitam eius, cui concedi iur, non si constituatur ad vitam concedentis, qui dato ulu fructu, autini posita servitute, donec vivat. videtur ius sui im, non ius aliorum fidei. commissariorum transferre. Vide Peretium in cit. lite Cod. num. s. Idem Jussinianus Nora O9. f. 'ult. docet. testatoris praecepto de fundo legato non alienando etiam falcidiae deductionem contineri . Et vero deductionem falcidiae alienationem partis esse , manifestissim una est. Num heredis extranei institutio alienandi vocabulo comprehendatur, vetus quaestio est, quam egrogie praeter caeteros tractat Faber Lib. I q. conject. a cap. 6.
ad Ia. A uisus , quem plerique interpretum sequutitur, Lon .Pi ehendi. X ait.
158쪽
ait. In hanc sententiam vulgo laudantur L. peto 69. g. fratre 3. de leg. a.. O L. potet 38. v fundum 3. de leg. 3. Rectilis Faber duos casus distin-8u t, altera m , s praecopio de non alienando addita sint verba fideicoimmissi , veluti ii iesaior velle se dieat . bona in familia ccnservari , 'aut nunquam de suo nomine exire: alterum, si satis habeat bonorum alienati nem prohibere . Et posteriore hoc casu alienandi vocabulo comprehendi 'nega, heredas extianei insiturionem, quae proprie non est alienatio, unde alienare, A exterum heredem instituere separantur in eis. L. 69. I. R. deteg. a. : priure illo, ait rem preset di propter ere essem testatoris volun tem . Movetur Faber Papiniani loco iii L. qui solidum 78. 3. Proedium 3. de leg. 2., Praedium pater de familia liberorum alienari, Merbis meicommissp chibuit. Supremus ex liberis , qui Ilaeisomnussum petere potuiι , non ideirco minus ostionem in bonis suis resqui e , isus ebi, quod heredem extra tum sine liberis decedens habuit . Ei , qui sit pren:us sine liberis decessit , heredem
Xirarium .instituere permittitur, pcn aliis. Cur autem aliis non Permittitur , ea caussa est, quod. paler alienari bona prohibuit adjectis verbis me, commissi . Movetur iiidem iis ipse locis iuris , quae laudant A ursiani;
D. que ideo prohibitus alienare velatur extraneum heredem instituere , quia apud Papinianum in eis. g. fratre 3. testator non solii in petierat ' ne domus alienaretur , sed etiam ut in familia relinqueretur : itidemque apud Scaevolam in eis. q. fundum 3. praecepto de non alienando Verba haec addiderat, Ita tirim Iret, ut fundus de nomine Mestro nunquam exeat. Demum ait Marcianus, liberis, aut posteris , aut libertis , aut heredibus, aut ollis quibusdam personis: quae verba certas personas , aut inceri ξε qui dem , sed ex cello genere designant: quod omnino est necessarium , quo aleat praeceptum de non alienando . Nine se facile exserit ratio ejus ,
quod a Scaevola 'sponsum in L. parer 38. g. 7. de les. a. , Mater filios heredes Ieri erat, O adjecit e praedia, quae ad eos ex bonis meis PerMentura θοι , nulla ex tausa abalienent, sed eo eruent sueeessioni suae, deque ea re inVicem sibi eat eam, ex his Derbis quaesitum est, an praedia per sdewomm δ' sum relicta videantur . Respondit , nihil de fideicommisso proponi . Praedia mater reservari voluit suetessioni, h. e. suceessoribus filiorum suorum: hi autem incerti erant, & ex genere incerto: proinde matris praeceptum pro nudo babitum , Ita Cujacius in eis. s. Disei. Quod idem Cuia eius scribit m cu. L. 38. 9. T. , ideo ScaevoIam respondisse . nihil de fideicommisso pr
poni , quia quum mater filios de ea re inuicem sibi cavere usuisset, non videbatur serio volui sie fideicommitterρ; id vix est, ut cliiqiiam probetur .. Ta nulla ex caussa serio matrem voluisse ostendit , ne praedia e successio, ne filicrum exirent , & consequenter fideicommittere voluisse: cautio autem , cuius necessivatem filiis imposuit , certum ilium animum luculentius Contumat. Qimo vero successorum prorsus incertum est gentis , ideo matris praeceptum, quum de non alienando , ium de cavendo nudum praeceptum est .
159쪽
FIdeicommissum secundum ea, quae dicta sint, obligatorium est : eon filii nulla est obligatio , L. consilii qT. de reg. jur. Fit autem interiscum. , ut testator verbis utatur, quae sunt quandoque cmasilii verba , quandoque etiam fideicommissi , veluti mando , Sc similia. Consilium a fidei commisso separabis hac regula . Qui sic loquitur , ut de sua ipsa re statuat, is certe fideicommittit: qui sic loquitur, ut alteri potius demonstret, quemadmodum de eius re statui expediat, is certe consilium dat . Regulam illustrant duo Pandectarum loci, alter Pauli, alter Papiniani . Ait Paulus in L. qui situm γε. ad Trebeli , Quι situm , O Diam habebat , tesa mentum feeit , O ita de Aia sua caverat, mando tibi non tesari, donee ιιberi tibi snt. Pronuneiavit Imperator , meicommissum ex hae scriptura deberi , quas per hoe quod prohibuisset eam te laci, petiset, ut fratrem suum heredem faceret. Contra Papinianus in L. quum pater T7. g. mando Il. de leg. a., Mando, inquit, Aliae meae pro salute solicitus ipsus, ut quoad liberos tollat, testamentum non faciat di, ita enim poterit sne periculo vivere. Fideicommissariam hereditatem sorori eoheredi non videri relιclam apparuit . Fere eadem verba sunt in utroque testamento: & judicio tamen Pauli fideicommissum continent: iudicio Papiniani consilium continent , non fideicommissum . Sed discriminis ratio haec est. Qui filiae fratrem habenti mandat non testari , donec liberi ei sint, videtur id fratris ηratia mandare , scque de sua ipsa re testatur, instituto in Datris gratiam sideicommisso. Neque obstat, quod Praeceptum, quo quis testari veratur , tanquam contrarium iuri publico , sit pro non scripto, namque, uti scite Cuiacius in cit. L. IT. g. mando , id verum est , si di redo heres testari prohibeatur λ. non si interdictuin eo spectet, ut bona ad alios transeant ex fideicommisso. In specie autem Pa piniani vetat pater filiam testati non alterius, sed iiitae ipsius gratia : quo illud pertinet, pro salute solicuus ipsus, itemque illud, ita enim poteris sne periculo νiuere. Ita non de sua ipse re statuit, nec filiae adimit arbitrium testandi, sed filiam monet, ne quoad es liberi non sint, faciat testamentum. Hinc subiicit Papinianus , Quod non de pecunia sua testari, sed obrentu consili derogare juri, testamentum seri prohibendo , voluit. Olim mulieres tantum Per nuncupationem tellatas, veterum, nonnullorum testimonio probat Merillius Obs Lib. a. eap. I. , tum sacile texplicat quid illud esset , quod in spetie Papiniani pater timeret. verebatur is, ne heredes , quos filia pa
lain nuncupaverat, metuentes, ne testamentum mutaret, cius ustae insidias
Ponerem. Regulam alteram proponit Chinei tui de juri Mela. Lib. s. eap.r6. . in haec verba, Fideicommissum es V non conisiium, quoιies ii, quorum respectu datur eonsilium, nominantur, aut demonstrantur. Regulam confirmat Scaevolae loco in L. Lueius 8 s. g. matre I 6. de Ieg. I. , Matre O uxore heredibus insitutis ita eavit. A te uxor carissinna peto , ne quid post mortem tuam fratribus tuis relinquas: habes sitos sororum tuarum , quibus relinquas Scis, unum fratrem ιuum, sitam nosium occidise , dum ei rapinam facit ,
160쪽
sed O atius mihi deteriora fecit. Quaero, quum uxor intestata detest, O lag ιnia ejus heredιtas ad fratrem pertineat, an sororis filii fideicommijsum ab eo petere poseunt i Respondi, posse defendi, faeleommissum deberi. Rapinam socere lutcrpretantur hoc loco nonnulli , quorum numero cit Gothos edus , rapas serere . aut locum iis serendis parare. Verum quid vetat, ne rapi nam facere secundum vulgareni signifieationem interpretinuir rapere, ut apud Tullium ad Att. lib. r . epist. I s. Sed rem ipsam agamus. verba, M'bes filios sororum tuarum , quibus relinquas certe consilium continent : quod
vero deinonstrantur ii , quorum respectu consilium datur , hi sunt lilii sororum . posse dese di ait Scaevola fideicommi ilum deberi . Confirmat itidein loco Vipiant in L fieisommisia 9. haeo verba 9. de Iese
Haec verba, te sili rogo , ut praedia, quae ad te perVenerint , pro tua diligentia diligas , O euram eorum. agas, ut postput ad filios tuos perge ire . u-cet non satis exprimunt Meleommissum, sed magis eonsilium, quam necessita rem relinquendi e tamen ea praedia in nepotibus post mortem patris eorum Mim ideicommissi videntur eontinere. Hoe etiam loco demonstrantur ii , quorum respectu consilium datur: suniqile testatoris ex filio nepotes. Ego Clii stetia nam istam regulam omnino salsam pronuncio; nulla enim potest ratio inveniri , cur eorum demonstratio, quorum respectu consilium datur, sacere debeat , . ut nudi consilii verba eontineant fideicommillum . Verbis iis apud Vlpianum in L. testatorem 68. f. a. de ter. 3. , Curate agros auen
dere , O Pa fiet, ut filius meus filo, instros , obu eondonet , dcinonitramιitii, quorum respectit consilium filio datur; & negat tam n Vlpianus fidei commissum ξrii posse. Porro verbis iis apudm Scaevolam in L. generalide usu O usust. lese, Funti proprietatem puto to consequaturum , s non
contenderis cum herede meo , sed Avitus eoneordaueris, deni astratur Perisoa, cuius fespestu conlilium datur: & respondit lainen Scaevola , n liti Propini, cur ei proprietas fundi relicta videretur. Duo haec juris loca faciunt, ut Chiiletianam regulam famis nemo sequatur . Sed nationem ingenire, cur Sme vola , ct Vlpianus in eis. L. 88. I6. , O cu. L. s. f. 9.fidei coni missinia deberi scripserint, res est multae operae, ac labaim . De. Vlpiano meum iudicium hoc est. Scripserat tellator, Te fili rogo, ut praerudis, quae ad te pervenerint , pro tua dilirentia diligas , O curam eorum. oras. Certe haec sunt verba fideicommissi . Ad uiderat & haec testator, O missior ca stios tuos pervenire . Haec magis consilii verba sunt i quam fideicommissi: quod vero adnectantiir verbis fidei in m ssi, quae Prox is e praeeunti eo sit, ut uim habeant fideicommissi : esto iuri frustra testuor filium tae praediis curandis tam enixe rogasset. Preces illae voluisse testato. in probant praedia nepotibus conservari . Quod autem ad scaevolae
loedus per inet, ad tempus sublisto; nam quae Accursus aliique quum vereres, tum recentiores ejus loci inierpretos habent , ea sunt omnia in judicio inepta . ' . , ir