장음표시 사용
71쪽
A I ae substit rorium species ab antiquis irre retibiis confictae sim
exemplatis , bret ilogita . O eompendio . Dicunt exemplarem , quam parentes uinisque sex iis liberis mente captis', ut tri puberibas, Deirint in eum casino,
si non sana mente decet Ierint, L. f. C. de ι'ub O aliis subst. Dicunt bν νiloquam, quae plures substitutiones nil inero personarum , quibus iiunt. d sit incla, brevi Ii quutione complectitur : qualis est . quae duobus inllitutis fieri selei in hanc formulam , eos te inDicem substituo : qua brevi ver- horum conceptione, si uterque inlli tutus , aut alter racer, sit extraneus, aut pubes, vulgares duae reciprocae : si uterque ex liberis, & impubes, vulgares duae , totidemque pupillares reciprocae comprehenduntur, L. jam hoc jure q. 9. I. O a. h. p. . , O L. quamvis C. eod. Denique dicunt compendiosam, quae ver horum compendio plures itidem substitutio. es coni-Plectitur non 'numero personartim, iit breri loqua , sed temporibus dist: t ct s.
Talis est , quam miles directo facit impuberi filio intra certos annos , vel poli quandocunque s ne liberis decedenti; nam si hic intra puberi rem decesserit, ea valet ut pupillaris: si post pubertatem, valet jure mil rati, L. Centuris I s. h. t. , O L. pretibus 8. C. eod. Quod vero secutidiim ea, quae dicta sunt , breviloquae . & eo en Asse non alia sublii tutio inel , quam aut vulgaris, aut pupillaris, facile intellicis esse quidem eas dive fcs substitutioi is concipiendae modos . non species a vulgari . vel pupillari diversas: quodque Modestinus in eis. L. 4. f. t. h. t. scripst , sublii tutionem reciproc. m tertium genus substitutionis esse , perinde accipiendum . quasi scripsisset tertium modum. Apud Iurisconsultos genus non raro est modus. In L fervum 26. de manumison. Omni genere idear est atque omnimodor Et in L. eum qui 23. s. si autem I. de usurp. Eo ge Vere , sonat idem, atque eo modo. A,ia exempla sunt apud Bri s ilium de H S., quem tamen fugit Modestini locus in eis. L. . q. t. Quod pertinet ad substituiti
nem exemplarem, haec ad pupillarem prox me accedit: unde eam utpote ad exemplum pupillaris inductam veteres Glo Iographi harbaro inca lO exe seplarem : Corasus in cit. L. f. barbaro itidem , sed inag s serendo vocabula exemplatam : politiores interpretes de more Romanorum Iurisconsulto
rum quassi pupillarem dixere . Cerie una eademque est rabio uiriu u .Parentes impubetibus liberis heredos scribi mi, quia ea aetate sinit, qua nullum eorum animi jussicium est , f. a. Ist'. qui b. non est permis Dd. tes.
qui i sciabuit mene aptis, qui mente earent, eis. g. a. Nam aetas, maliud animi vitium eos impediat sapere, quid iniereil Quod si substitinionem . quam dicitiit eompendiosam , quam Fe militarem rcct iis dixeris: iremque substruitionem . ram dicunt exemplarem , omnino velis diversas esse species substitutionis, non abnuo . Militaris nulla nostro hoc Minio facta mentio est , quod potius at titulum De testamento militis pertinere est visa: unde in L. milites s. eod. proponinir ab Ulpiano. Nulla etiam De nostro Tit. facta est mei vio silistitutioiiis exemplaris s pro- post uin ent in Justiniano fuit Pandectes compo ere ex fragmentis Iuriscon siillorum . quibus ea non innotuit, tanquam es, i pis Itinii stano primum inducta. Fuit ia, iue in Iollini meo Codico propositus eiusque rei pectu titulus, ri 'n tu in pandectis De vulgari . O pupillari, suistitutione , sed ria
De imp aberum , O aliis sub tinaioni ur . Quam dicunt dire Miloqua '.
72쪽
ea certe non est diversa species substitiitionis . Utcumque se res habeat . etiani , Praeter duas illas , quae in Pandectis proponuntur , nulla alia iit species subiti tutionis, tamen quum contratia Glollogrpphoium lententia d minatur m soro, vobs soro operam daturiΑ utile ei it eas etiam subiti u
tiones, quae diversae a duabus illis specios non sunt, quasi diversas intue ri . proinde cas ego quasi diversas expendam . Eos adduci non pol sum ut patiar. qui duo alia substitutionis genera iaciunt, unum e jus, quam dicunt directam , qtita fit verbis directos , b. e. civilibus & imperativi, e 'alteram eius, quam dicunt obliquam, quia fit verbis obliquis, h. e. precariis. S P O priis fideicommissorum . Et vero substitutio piopila est secundi heredis Institutior fideicon natiuartiis autem non dici iur institui , hoc enim est
Veibum directiim et & certe non est heres . 3. 3. O DA de frit om herunde in Libris Itistitutionum, Pandictatum . & codicis Tituli qxi bus substitutionibus agitur, longo intervallo dissident a Titulis, quibus expli catur S. C. Tre Iliatium t S in Titulo XXV. Libri I, . Codicis a substi-MMιonιbul separantur restitutiones , quae fideicommissariis fiunt . Non me movent L. Centurio Is . . L. eohereri i. g. 3. h. l. . L. heredes mei s T.
q. r. O a. ad Trebell. , L. generaliter 6. C. de isse. O DU. , O L. pos aditam s. C. de imp. O aliis subst. , quorum locorum alit sunt . quibus mentio est subitutionis directae, quasi sit alia , quae fiat per fideicommi iluior alii , quibus udeicommillam dicitur substitutis . Non , inquam , me minvenis namque iis locis substitutionis acceptio mulio est latior, qisam tu pro Prietas verborum iuris ferre videatur. Proprie dieiiue subliliu , qui locum sibit alterius omnino deiicientis. Laiissina signifieatione substitui etiam dicitur, qui alterius non omnino delicientis locum subit quoque modo ἀ P 'setiore hoc sensu fideicommiliarius dici substitutis potest . qita invis 'O' Prie non si stibilituuis. quia proprie non es, heres. Et fideicommissarium quidem heredis Deo haberi ait Triboniaraus est. Ini . , & qaasi he o dem vocat, sia; heredem vero resso jaee i luatum restituta heredi in nihilominus heredem permanere Jnquit est. F. F
IN XII. Tabulis scriptum est. Hi lastasit suae rei , ita, j is esto : quibusve his lotissimam tribui heredis institvindi saeuitatem inquit eoinpon usin L. Merbis Ia . de V. S. . ac te tamentarias here.sat aias eonfit mari pari ius ait in L. Lege r 3 o. eod. Quod autem nori ambigitur , substitutio nem esse heredis. inlli tutionem, eaque testamentariam hereditatem de er-xi , pateti iisdem xl I. Tah. verbis ius. datum substituendi . Ouim esto j:isis hid nota a Graecis adscitum reor , sed Romae natum , atque en Regio xum temporum seu Legibus . seu mori hus in XIl. Tabullis coniectuin eq io spectare arbitror ri cons mari aput Paulum - Lex XII. Tabularum PCn deferri ex teilames.to hcreditates primum permisi: sed quas ex testamenio deserri ius, mosve erat, a uiuus sanctiusque coasirmavit, Sed
73쪽
quid est opus coniecturis e Romanos inu. to ante tempora 'XII. Ta Iarum testamenia fecisse ax lor eli Plutarchus in Romulo, & Coriolatio. Porro in bil ja in inde ab Urbe concita antiquius suille, quam restatos moti . exploratisti iuuin est. Quis autem credat eos, qui sacere testamenta parerant, quique id maxime curabant, ne decederent intellati, aut inon potuisse , aut nolui de plures sacere gradus beredum : quod ianum erat, si te- 1laikentum a primis lieredibus detinui coin ingeret , sit blidio futurum
Haec de vulgari substitutione intelligetida sunt. Pupi ila ein lutile Regiis temporibus iginotam , vel ex hoc potest iiitelligi , quod ne ipsa quidem Lex XII. Tobulatum , quae restamentarias hereditates confirmabat ,εjus secerit potestatem . Lex Xil. Tabularum patri lamilias legare permisit super re sua, tute axe suae rei: at qui pupillarem sublii tui ionem facit, is a te flamemum titiosam scribit , sicque magis de aliena re ita tuit , quam de sua . Appc site Ulpianus in L. sed s plures Io. . F. h. t. , Νcque mira suis bonis i sator subiiιuit, sed impuberιs , quum eae exheredato Iuuiiιu requis posti. munc est explicatu proclive, quod de si ibit uinione pupillari moribus introducta idem Ulpianus scribit in L. a. pr. eod. De moribus poli Leges X l: . Tabularum recepi is accipiendus eii locus ille Ulpiani ,
suintque ii mores jus natum ex ipsarum Legum interpretatione, quae moribus utentium cCmprobata recepta regula., seu sententia, vel jus tonsensu receptum dicebatur. Vide a robis scripta de hac re Tom. I. lnp. rep. prae- Iect. Pupilli, quod nullos testamentariCs heredes haberent, adgnatorum insidiis patebant: proinde Prudentes utilitati eorum Iliadentes τὰ suum in XII. Tab. ita sunt interpretati, ut comprehenderet etiam filiossam . tan-quani rem patris et unde S mancipari poterant, & iure Quiritium vindicari, L. I. 9. q. de rei Mind.: sicque dederunt patri, ut quemadmodum filiosa in . impuberi tutorem scribere testamento poterat, ita & post et here. dem . Et quamvis quo tempore pater scribebat filio testamentii m. filius,
in tum serebat iuri sprudentia, ni bit proprium haberet, ac si quid pupillo
post patris obitum obveni fiat, id tantum pertineret ad subiti tutum ; fuit tamen Piu deni ibos visum ad pupillarem si lilii tutionem tuendam satis personam ipsam filii , aeui erant forte hona quandocimque accessura , interres patris ex iure Quiritium proprias haberi. Substitutio, quam vulgo dicunt militarem , quamque Papinianus in L. Centurio I s. h. t. , ac Diocletianus , S Maximianus in L. precibus 8. C. eod. pertractant , originem trahit ex Consi tutionibus Imperatorum , & sortasse Nervae , qui liberam testamenti factione in ab Iulio Caesare militibus concessam ad tempus, mulio liberiorem, ac perpetuam secit , L. I. do resam. militi Demum substitutionis qtias pupillaris, quam vulgus dictitat exemplarem , primus auctor fuit Iustinianus in L. humanitatis 9. C. h. t. , unde eam Cit jacius in L. I. h. t. substitutionem Iustinianaeam appellat . Eluxerat quidem ante tempora Justiniani smile aliquod illius subiti tutionis exemplum , testemque ejus do Paulum in L. ex facto εῖ. h. t. , sed fuit illud jus singulare ex speciali Principis indulgentia prosectum, ad consequentias non
74쪽
V UIgaris substitutio ea aut ex prella , aut tacita. Expressae formulalia cc est. Lueius Litius heres isto: si Lutius Luius heres non erit, tunc Sejus heres epo : quae forulula satis amplam clis putandi materiam Praebet. Et ex iis quidem verbis, Lucius Titius heres esto . quaa directam continent
Lucii Titii iniluuii eis , prima illa enascitur qu. aestio, me in necet se litPrimum heredem recto iure ii illibui , an satis si inniata itisti unione diit elast ibi, s Luzius Γιιιus heres non erit. qumus vel hi, primi heredis institutio tacite incit. Et posterius hoc sunt cere, piatavii Bartolus, quem pleri que seqtiuiuur. Contra senili in t alii , . quibus subscribo. Nulli sum iuris loci , qui Barto tu in manifesti erroris convincunt. Ego tres seligam , unum ex inlli tutionibus, reliquos ex Pandectis. Tribonianus f. a. Insi. de fidele. her. Opus esse , inquit, ut aliquis recto jure testamento heres inititiratur :, in. nituitur autem yecto jure qui instituitur vel bis dirutas, Heredem ese jubeo, heres eso . & sinit i ibus,, quae institutionem ex conjectura proruis excludunt . Porro Pomponius in L si quis eum I 6. I. h. t. ait, Si pater heredem instruat , si uitis se si ius decedat , testamenium non valere , in quoslius praeteritus eji, Vivus verbis illis, si vivo se situs deredat, i illuni non intelligi ii stilueum .: ct ea lamen apertillimo indicio suot, volui ila patrems: tum sibi heredem elId , si supe te isei. Demum Uipianus in L. ex facto
19. de her. inst. sci ibit, Ex facto agitatum Pomponius, O Arrianus referrum,s quis vacua parte rAιcta ita insuitiem, s mihi Sejur heres non erit, quam non insiluerat in Sempronius heres esto , an hie occupare possit vacantem partio, nem . Et Pegasus quidem exstimat, ad eam staciem admitti. Aristo contra Pulat, quia huιο pars e set data, quae nulla esset: quam sententiam et Iavo-ιe rus probat. et Pomponius, et Atrianus: et hete jare utimur. Scripserat testator , Maevius et Lucius ex semisse heredes sumo . Si mihi Sejus heres non. φ it, Sempronius heres esιo . Maevio S Lucio ex semist. scriptis heredibus
alter seims vacabat, ex quo Seius non fuerat expresse institutus . Sejo te imiqri praeiti ortuo quae suum est, num vacans semis ad Sempronium subnii uium, an ad Maevium & Luciam pertineret. Sempronium sub titulimuadni illi Peyasus: contra se iisere Artilo , Iavolenus , & Arrianus. Uliae Pegasum ratio moverit, non exprimit Ulpianus; sed non obscuris in ejus indicium sacit contraria illa, quae Arillonem, Ja volentam , a que Arrianum ratio movit, quιa hute i. e. Sempronio, si ad vacantem portionem admittere tur ) pars esset daιa, quae nulla efflet, i. e. pars Seii , quae nulla erat , quia non data 'cio, & ideo non d .ita, quia Sejus non suerat institutus; quo spectat To quem non 'insilueraι, quod praeis apud Ulpianum. Eigo. Sempronium subiti tutum admisit Pegauis, quia Seium habuit pro instituto ex coniectura voluntatis. Ecce quae olim Pegasi , ea dein suit Barioli opinio. Sed contraria Aristonis, aliorumque sententia recepta est, Et hoc jure vιimur inquit Ulpiauus: quae clausula iuria recepti est index. Nuns
75쪽
Ni ne quid est in Libris iuris , quod Barioli sementiam iuvet Meo quidem iudicio nihil. Laudat istas quia 8 a. de heri ins , tibi Si quis, in.
qui t Scaevola, ita hares iκstituatur, Ii ,πιtimas heres rindieare notae hered talem meam , puto deficere eonduionem testamenti illo Mindicanter heredeinque legitimum in conditione politum racite institutum putat , eique heretitia. tem non vindicanti subiti tutu in heredem , cujus mentio est principio eius Legis. Quam ridicula interpretatio 'Nemo non videt . nihil ibi de stibis si ii itione proponi: quemque Baiiolus stibili lutum fingit, elim et Ie institutum sub conditione. Veiba ipsa bcaevolae eius rei facioni iidem . Porro laudat is L. Lucιus διι ius 8 s. eod. , tibi Fum teliator Titium fratrem ex asse scripsi siet heredem , eique . si ante aditani h editatem moreretur . aut silium filiamve ex se natum natamve Mon haberet, . Stichum S Pamphilium sithstituisset , ait Scaevola , s frater aut adiit hereditatem , aut at
te hanc aditam decessit liberis relictis, biichum & Pamphilum non futuros heredes a non enim fratrem solum heredem pruetulit , sed O ejus liberos et ε autem Itihili tutis praeserri ait Barto:us tanquam tacite iiiii initos . Sed vetitas est, lihelos in ea specie tanqi iam legitimos heredes substitutis pra serri . Ad baec laudat L. Gallus as . pr. de lib. O pos . , L. quam in testamenιo 37. de her. ins. , O L. potes 36. de xuἰg. , quibus locis sola pio poni bur sol mula Iulilli tutionis , de tamen duo dicuntur fieri gradus lier ciria i , quorum primum conditioni tacize inesse credenduin est . Verum eos textus legenti patebit , ideo solum proponi formulam substitui onis . quia de substitutione sola disputatur et sormulamque institutionis tamquam
non necellariam brevitatis caiisa omitti, Omnino autem subaudiri oportere.
Uno iuris loco sut m Barrulus potui stet opinionem tueri : eh.mqtie ego haud dissin illabo. Is est Imp. Lollantini in L. quoniam 1 f. C. de testiam. , ubi scriptum est , Plaeuit , institutionι heredis verborum non ese necessiariam obse antiam , iatrum imperatiνιs eae aιrariis verbis sat, aut inflaris ; nec enι minteres, si dιcatiar , Heredem facio . vel ι ιιιuo , vel Molo , s ei mando , Melcupio . vel esto , vel erit; sed quibuslιθeι eonfccta 1ententiis , t et in quolibet loquendi genere formata institviis Moleat , si modo per eam liquebit voluntatis
ιntentio. Eo tissatum contentus elle videtur L Ouilantinus, ut de solun lais lu-μηιιone constet et id lie novum ius est, cujus in nremor Trihonianus colitraria docuit in Libris Insitutionu n. Verum ut haec ita se habeant, nova illa Coi stantini Lege institutionem heredis ex coi jectura probari tam salsum est, quam quod salsissimum . Ante Constantinum celtae so innesque erant formulῖe, quibus scribi heredem licebat. Apud Ulpianum in Fragm. 1il. 2I. F. I. , Ocit. L. I. f. ., ct Marcianum in L. his verbιs 68. de her. mst. sorimilae hae sunt, Heres ejio , vel sit: heredem esse jubeo : Iaeredita iis meae dominus esto e nec Icionum aliae fuerint veteri jure receptae. Unum id scio, quod addit ibidem Ulpianus, institutionem illain Heredem instituo . Heredem facio , plerisque improbatam fuisse, non tam quia hercuom sola Lex iacit, quam quia testatoriis verbis magis referre atque inclicare, quam imperare videbatur. Vide C ae. in eis. loe. Ulpian. , O Fabrum de err. Pragm. Δ . 69. erri Io. num. o. 6 II. Nimiam illam , S miseram veterum obse vationem sustulit
Constant in iis , ct quibusvis vel his inlli tui heredem permisit, dum tamen voluntatis intentio ιι queret. Duplex autem est modus, quo liquere intentio
76쪽
iti νοlantatis potest: alter in vel bis politus, alter in Ia coriectura. P steriore hoc modo institui heredem polle putavit Bariolus ι ted hic ille modus est . quem Constantinus exelusit. Verba Constantini sunt, In quolibet tequendi genere formata i titutio Malet. De institutione iam secta loquitus Conllaminias: modumque, quo νoluntatis intentio liqueat, in verbis pinnit , quibus ea eli facta . non in sola voluntatis coniectura . Coniecturali solam dico, qua voluisse testatorem intelligimus heredem sacere , non tamen secii Ie. Et eum quidem voluisse , non est satis: necessarium porro
est . secisse quod voluit. Si qua verba lint, quibus testatorem non voluissessilum , sed S secisse heredem appareat , desit tamen verbum , quo ponset de iam iacta institutione apertius constare , recte potest suppleri ex coniectura quod deest: idque veteri etiam jure cautum erat apud Ulp. iii L. I. f. 3. s. 6. O T. de her. inst. Sed iure veteri, etiamsi verbum nullum deesset , si non imperativa de directa erant verba, nihil actum Intelli- gebatur, primus Constantinus institutionem inflexis etiam verbis lactam valete luali , atque huc eius constitutio spectavii. Ergo quae institutio sacta
his verbis , Luum rogo, ut mihi sit heres, ante Conitamini tempora non v flebat . poli Constantinum valet, ex iis enim Moluntatis intentio liquetaeque atque ex his Nilus mihi heres esto. Ergo, ut redeam ad ea , quae Tithonianus scripsit F. a. Ins. de meis. her. , aut eum credendum , quum illa scriberet, animum non attendisse ad novam Constantini Imp. constituti nem , aut T. recto jure aliquanto latius accipe, ita ut inflexa itidem verba conprehendat , quali vi novae illius constitutionis inflexa habeantur prodirectis: quae mea est conju ara, quantulacumque est, in eum locum Tri-honiani .
Sequitur altera illa pars formulae. Si heres non erit. Haec omnes eOmplectitur casus, quibus heres primo gradu scriptus non erit heres, live etiatori praemoriatur , sive tellatori superstes non possit , aut nolit adire, L. quum ex flio ulti h. e. . L 3. C. de her. inst. Sed num Perpetuum tu, quod dicitur, verba s heres non erit, omnes illos casus com- lacti, quae inuin video, si liliussamilias , aliusve suus 8e necessarius heres talpius ponatur. Theoplitii in pr. tit. Inst. de pupil. Iub'. sententia haec est, verba se heres non erit ad suum & nece:sirium heredem relata unum hunc rasum spectare , si is heres esse non m Ii , veluti si testitore vivo
mori eum contingat. Cur autem ita opinetur, optini in hanet ille rationem subiicit, quod qui suus & necessbrius dicitur, flati in poli mortem testatoris ipso iure exiliit heres , nec quod beneficio Praelocis abstinuerit hereditate, delinit heres et cui consequeris est , ut primum testator obit superstite suo herede, vulgarem substitutionem expirare . At enim Scaevola in L. ex eontractu ε . de re jud. tutores inquit pupillam abstinuisse bonis paternis , sic que bona ad substitutum pereenisse. ita vero, sed vir C. l. Dominica Aulisius Comm. in h. t. quaesi. s. Seaevolae locum accipit de substitutione facta in expressium casum , si herra esse noluerit, quam formulam eo diiserre putat a formula generali , s heres non erit, quod haec , quum ad solum impotentiae casum restringatur, ius sui, & necessarat heredis non tollit: tollit autem illa: atque in hane modum Theophili senentiam exponit. Sed nullum inter uuam, atque alteram sermulam discrimen ponunt Κ Acciu-
77쪽
Hccursus, Bartiam, & Faber; quod vero pertinet ad vim potestatemque subiti uitionis, dissident illi inter se. Accursus in L. Papinianus S. 9. 9. ad substitutum D. de inus suum & necessarium de necellario quidem iteri
ait voluntarium; manere tamen suum : quo fit, ut substitutus excludatur. Baitolus in L. r. L t. eum desinere esse Putat quum necellarium , tum suum ι proinde substitutum admittit . Faber De erri Pragm. dee. 3 a.
ere. 6. I. O 8. vulgari substitutione tolli negat ius sui, de neeetarii h
redis , dc tamen admitti substitutum contendit quasi bonorum postelserem. eui utiles tantum actiones dat Praetor. Longum esset singula expendere ,
quae in suam quisque sententiam profert . Fecit id quam diligentissime Aulisius noster loe. eis. Ego satis habeo opinionem, quam sequaris, deliingere , & nova argumentorum accessione Conlirmare. Et ecce opinionem Barioli deligo , quamvis non omnia probem . quae pro ea vulgo adseruntur . Et primum in suo etiam & necetiario herede generalem formulam .s heres non eris utrumque casum comprehendere, s non pessit, ac s n ut . probari posse aio verbis Marciani in L. jam dubitari S 6. d. her. instrim dubitari non potest , suos quoque heredes sub hac conditisne institui pose ut s Moluissent heredes essent: s heredas non essent, alium , quem νisum fue νit . eis subsiluere . Praeit suorum heredum institutio sub conditione, sheredes esse vellent: sequitur vulgaris substitutio sub generali formula , sheredes non silent. Quoniam autem in sormula vulgaris substitutionis neg tua , quod formula institutionis assirmat , utramque Marciani formulam conserenii patebit, T. s heredes non silent eum quoque casum complecti. M nollent. Jam necessarium seri voluntarium, aperi isti me docet idem ipse Marcianus 3. I., Suis ita heredibus institutis, si Moluerint heredes esse, non permittendum amplius abstinere se heressitate, quum ea eonditione in uti jam non ut necessaria , sed sua spome heredes extiterunt, Nihil me commovet . quod ait Faber . fieri voluntarium, si conditio apponatur institutioni, ut in verbo Marciani, non item , si apponatur substitutioni; nam licet pri te casii actus in suspenso sit, posteriore resolvatur sub conditione, tameae retie Antilius monet enectu duos istos casus eodem redire , quum actiis sub conditione resolutus perinde habeatur, ac si nihil actum sitasset , ut proinde res sit cum fructibus restituenda , L. Dem 6. de in diem addict. Ego plus puto, spectandam in bac re voluntatem testatoris , cujus arbitrio Marcianus permittit necessarium instituere , ut eum , qui sua sponte
est heres: spectata autem voluntate nihil interesse, num testator utatur
hac formula, Filius meus heres elis , s volet, an hac, Filius heres esto rus situs heres non erit, Maevius heres esto; quum enim illa , Si filius heres non erit, & casum , quo non possit , & casum comprehendant , quo nolit , quis non videt , illis permitti filio nolle, quod , necessario heredi
non datur Nec eo quidquam moveor, quod porro ait Faber tutores apud Scaevolam in eis. L. ex eontractu ε . pupillam, cui suerat vulgari formula
substitutum, abstinuisse; quo nibit suisset opus, si vi ejus L,rmulae necessar ia heres esse desisset; namque in ea specie ponendum est, filiam tutore auctore immiscuisse se hereditati paternae, qui enim pollet alias intelut i, quod inquit Scaevola , ex contractu paterno actum es eum pupula tuto
re auctore, O condemnata est Erat igitur necesse pupillam paternis bonis Ili. Diuitigod by Corale
78쪽
abstineri per in integrum restiuitionem , L. ait Praetor T. s. sed quod Io. D. de min. , O L. I. C. s min. ab hered. se abstin. Donique situm
heredem desinere latim esse , ex eo facile conficitur, quod locus fiat substitillo, eit. L. jam dubitari 86. , O L. ex eontradita : quumque hc sit secundus heres, si ille non delineret esse suus, iam duo unius essent e alIe heredes: quod quam ridiculum sit, nulli non patet. Eli quidem in- specie pulchra conjectura Fabri , si1bstitutum hoc casti magis honorum mpoisessorem esse , quam heredem ; sed quis dedit Fabio novam confingere honorum possessionem, quam Leges ignorant Non minus difficilis, atque obscura est ea quaestio, num si testator alterum casum expressit, i. e. vel eum, quo nolit, vel eum, quo elleberes non possit , utrumque expressisse intelligatur . Putat Bariolus &magnu, cum eo iacit interpretum numerus si alteruter casus exprimatur , etiani non expressum pro expretio haberi, quia testator in eum finnem subiluuii , ne moriatur intestatus e proinde argumento ducto, ex eosne , credendum est , eum quamvis unum casum expresserit , in omnem casum is tua illa. E vero multae aliae causae sunt . in quibus casus ex prelius producitur ad non expressos, s unus omnium sit . finis. ita quum silmsiam. sui iuris fiat vel emancipatione, vel patris morte, quum natur ii, tum Civili, casus emancipationis ad casum mortis extenditur, & co
tra , L. Gallus 29. g. s. de lib. O post. , L. mulisa a a. pr. ad Trebia , O L. si mater 3. C de in i. O subst. Ita etiam casus, quo filius, neposve nascatur
post testamentum , morteirave testatoris , eum quoque casum continere , quoe ante testamentum vel vivo testatore nascatur, & contra, L. Titus a s. s. s.
D. delib O posti, O L. ali. C. de post. her. in e quin ubi idem est finis , pr
eodem habentur nolle o non pos e, ut in L. I. s. a. de procurat. A Barto' lo discrepant Recentiores . quorum argumenta haec sunt. Poterat testat
paucis illis & vulgaribus verbis . si herer non erit, omnes casus complecti, ct maluit tamen iis, si Iurra esse uoluerit, aut iis, Si heres ese non potuerit,
Casum unum exprimere: cui consequens omnino est, erim in unum illum
casum substituere voluisse . Deinde T. f noluerit , aut si non pol erit conditio est: conditiones amem in forma, ut aiunt . Decima implendae sunt, L. qui herede ε . pr. O L. Maecius ys. de eoia. O dem. Ad iraec Pomponius in L. commodisssime ro. de lib. O p . . postquam dixerat ,
eum, qui nondum natus est, institui heredem polIe , Sise νivo testato e , Me mortuo ngrua fuerit, aut etiam pure . neutrius temporis habita mentio
ne , haec subjicit, se aberuter easus omissus fuerit, eo easu , qui omissust, natus rumpit testamentum. Denique Papinianus in L. pater Io It racond. O dem. Severinae al. Severianae 3 proculae praedium a prire relictum m iit sub conditione , Si Aelio Philippo eoenato nuys siet, h. e. uti eam Papinianus interpretatur, nubere Moluisset: quod si ea non nupsi set, h. e. noluisset nubere, idem praedium Philippo datum: tum ait, si filia nondum viri potens moriatur , Philippo non deberi fideicommissiam , tanquam datum, si nollet filia ., non si non pallet. Haec ita displua nurin utramque partem. Diu est, quum Barioli opinio exulavit e scholis , sed ea tamen dominatur in foro. Ego ad hunc usque diem a Barioloe seorsum sensi, nunc sentio cum eo: & fortat Ie novae aliquid lucis alio. Κ a ram
79쪽
ram huic rei; sed non omnibus, quae aut is, aut pro eo aliis scripse iri , Bdsentior; nam quid magis ridiculum . quam noue & non polle pro eodem habere , arg. L. I. f. I . de procurat. , quae nihil facit ad rem e , it ibi Ulpianus , usium procuratoris necessarium este , ut qui rebus suis ipsi supere sis vel nolunt , vel non possunt, per alios possnt vel agere, vel conveniri. Quis autem illinc recte colligat, generaliter pro eodem haberi nolle S ron polle t Ubi de procuratore constituendo agitur, nolle S non polis spectato eil citi videntur haberi pro eodem , quia Lex litigpioris aris hi trio permittit procuratorem agete , vel conveniri, sive quia sitis ipse re-hus sit pereste non vult, sive quia non potest. At non ex heredis instituit arbitrio pendet hereditatem adquirat, nec ne, uti haud inscite Tliomas Papyllonius De dιrect. her. subst. cap. I. Uno argumento vere decretorio veram pronuncio senteritiam Barioli. quod quum in qualibet testimenti parte, tum maxime in conditionibus Moluntatem potius, quam νerba eon siderat ri oporteat, ut Papinianu. scribit in eis. I. pater I O . , quae stultra opponitur, ut mox certe vero qui substituit , id eo facii, ut moriatur in omnem casum testatus : neque ulla potest ratio afferri , cur is qui voluit testatus mori, si primus heles adire nollet hereditatem , mori maluerit inoiestatiis, s ille non posset, & contra 1 quodque is unum tantum casum expressit , non potest conjecturam illam voluntatis excludere . Saepe jurisis consulti supplent ex conjectura quod non expressit testator, verisimiliter autem expressiiset, si de eo cogitasset, ui in eis. L. 22. ad Trabel. , Orit. L. ult. C. de post. her. inst. : quin eo casu minus a distamentario seriptum.
quam a testatore iactum praesumunt, ut in L. quum aνus Ioa. de cond. O dem. Non obstat eit. L. eommodissime Io. . namque oblinere vim Legis non potes postquam Justinianus vetus dissidium dirimens , cuius ea vestigium est in Pandectis a Triboniano indiligenter relictum, iussit postumis sub ea conditione scriptis heredibus, si intra decem mensum spatium post
mortem ejus ediιi fuerint, voluntatem testatoris , sive post eius mortem ,sve eo vivo fuerint proereati , immutilatam manere , ac proinde testamentum DCn rumpi, ne poenam pMiatur praeteritionis, qui filios non praeteriit, est. L. ult. C. de post.: quin ex nova Iustiniani Conlli tutione gravissimuin ena scitur pro Bariolo argumentum. Neque obstat eit. L. I Or. de eond. 9 em. , in qua aliud ab eo agitur, quod nunc venit in quaestionem . De illo nunc queritur, num casus unus a testatore exprestus ad alterum non expressum producatur. At in cit. L. Io I. hoc agitur, num possiit late
patentes clausulae , qualis illa est, s non nupsisset, ex coniectura volunta, iis coangustari. Et Papinianus quidem in est. L. Ior. clausulam s nonnuusti duos casus comprehendentem , alterum , si noluint, alterum . si
non potuisset, interpretatione coangustavit, restrinxitqiae ad casum , quo noluisset, quia subeiIe rationem vidit , cur ita voluerit tellator . Voluit paler praedio Severinae filiae relicto eam allicere ad nuptias cum Aelio Philippo cognato ineundas : porro, s filia oblatas a patre nuptias recilia D set, idem praedium transulit in cognatum eo eerte animo , ut & sitiam deletii csscii monerct, & iniuriam cognato inlatam quadant et iis solaretur. cessant autem ista, si ea aetate decessit filia, qua nec velle poterat, nec
nolle. Nunc sacile intelliges, quemadmodum sit accipiendum aliud, quod vulgo
80쪽
vv'go d ctitant Nostri, eonditiones esse in forma Dees a implendas. k tid quidem verissi uni in , si non aliud suaedeat conjectura voltimat s. Forma sy c sco potior est voluntatis conjectura in cιt. L. IOI. de cond. O de seae ιn est. L. 2 a. ad i rebelli. Ad alia li .uti quae mihi supersunt, nondum tamen abeo a ver
bis , s ille heres non erit. Interet num ille, cui alius substituitur, sui juris iit, an alieni. in eo, qui sui iuris ell, vel ba , s heres non eris illud fgnificare ait Trib. s. Ins. h. t. , si hereditatem non adquisierit sibi , ei ve , cui , sive patri , sive clomino postea , i. e. post tessa ineuium ssed ante testato iis obitum, sit ectus ei Ie caeperit: in eo autem , qui alie
ni iuris est, ita accipi, si neque ipse heres erit, sui iuris esse incipiens
poli testamentum, sed wvo adhuc tellatore , neque alium, i. e. dominu Patremve, heredem effecerit non delinens elle jur s alieni . Eadem scripterat dulianus in L. si paterfam. go: de her. inst. Ultoque casu certi iur sest sub illiuium excludi , L. pos. adiιam s. C. de ι . O al. μυ- , O L. ii quis T. D. de ad . h r. Quod vero filiussam. ac serviis ii usu patris.
ac domini adeunt hereditatem , L. si ego a 6. eod. , questiola's est , num , si pater, vel dominus iubeat adire, filius autem, servusve ossicium detre ctet, ipse possit pater, aut dominiis adire excluso subiti tuto. Et secundum ea quae modo sunt dicta, negandum videretur; nam filiussa milias servusve aut sibi deberet mutata post testamentum conditione adquirere heredita em, aut non mutata conditione patri vel domino: adquirere autem alias quam .deundo non potest : nec quisquam potest, nisi velit , adire , arg. L. nosse . D. eod. Hoc argumento satis multi negant, & nominatim Fachinaeus Gnιων. tib. q. eap. 63. Et magna quidem vis elset illius argumenti, si sola esset ratione pugnandum . Sed Iustiniani auctoritas obstat in L. ulti P . g. I. O a. C. de bon. quae lib., qua moti Bartolus , alique Patrem dominiimve praeserunt substitulo. Agens ibi Iustinianus de bonis adventitiis , quoru in usu Ssructus pertinet ad patrem , hunc ait reeusam flio liberam habere licentiam sibi adire hereditatem , O omne siνe damnum , siMe tu
um in suam habere fortunam quasi ipse pater ab inibo fuisses he- νυ insitutus. Et quamvis de solo parte loquatur, qtun idem de domino senserit, non dubitandum. Idem uitiusque jus est : qu n potius domini jus est, quam patris . Illud & hic addo quod ii heres scribatur servus alterilega; us, tum ei vulgari modo substitua ait, ut in hac formula apud Scev volam in L. femum ε8. I i. h. t. , Stichum Maevio do lego. Stichus heres Wo z s Stichus heres non erit. Haec uriba s heres non erit unum hunc Casilin recipiunt, si dominum non ellecerit heindem e quod in cit. 9. r. non obscure docet Scaevola. Hi jus tamen ratio haec est, quia quem sem una testator heredem instituit , eum ipsum eodem testamento legavit
Porro interest, num testator conditionem primi heredis scierit, necne . Si sciat , iis si locus, quae modo sunt dicta: si nesciat , locus fit iis quae . sunt apud Iulianum in L. si praessam. o. D. de her inst. . unde dsci ipsi Tribonianus s. q. Ins. h. r. , Si paterfamiἰιas , inquit Iali Anus, Ninrium, quem ineenuum este eredebat heredem pri erit, eique si heres non esset.
5empronium suasituerii: deinde Tutas, quia servus fuerat, jussu domini adieris