Disputationes in Aristotelis logicam, philosophiam naturalem, et metaphysicam, in tres tomos distributae. Tomus primus tertius ... Auctore P.D. Antonino Botto congregationis Somaschae sacrae theologiae professore

발행: 1671년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

recipient esse vegetatiuum, tiuum .

pient ab anima esse sensitiuum , sed aeeidelibus sit illi similis:& nue Ian-

solum vegetatiuum: & quae habent; guinem ideo nutrimentalem appel- potentiam vegetatiuam, Se sensitiva, lamus , quia solum deseruit ad hoc . n- - & sensia ut ex illo sanguis naturalis, aliaeque partes corporis nutriant . Sanguis ver, naturalis est vertis sanguis,sitq; ex illo priori per maiorem decoctio. nem,quia ideo dicitur naturalis,quia veram sanguinis natur1 in se habet, Haec autem sanguinis diuisio proportionabiliter ad alios tres humores est applicanda, ut optimὰ notarunt BanneE lib. l.de generat . can. ' 8.art. 3 &Complut. lib a. de anima II.

r. Stendimus disputatione pri.

cedenti unicam rantum ani

mam dari in quolibet vivente, quae in Armet omnes partes eius i in hac autem disputatione videndum est , quaenam sint istae partes, quas insor- disp. 6. vsst. I.&sc pituita v. g. mat: & cst certum eas omnes inserin debet diuingui in eam , quae Veram mare, quae ad integritatem naturae spectant;dubitatur tamen de sanguine, & reliquis tribus humoribus f dedentibus , unguibus , & capillis; de semine, & lacte feminarum , an huiusmodi partes spectent ad integritatem viventis , R insor mentur

eadem anima.

a. Pio intelligentia autem, de de cisioue primae disti cilitatis notanduest primo, in homine reperiri quatuor humore s nimirum sanguinem, pituitam , naiuabilem, & atrabilem. Sicut enim hoc uniuersum quatuor constat elementis, ita homo Munisdus paruus praedictis humoribus t a. quam ex quatuor quasi elementis componitur: etenim Languis est eali dux, & Lumidus sicut aer. Pituita frigida , 8d humida sicut aqua rRauabilis calida , & seea sicut ignis: εeatrabilis frigida, cra sicca sicut terra . 3. Notandum est secundo, sanguinem esse duplicem, alium nutri. rationem pitii itae habet, Si in hiimois rem pituitosum parum decoctum , Ee veram rationem pituitae non habentem .

. Notandum est tertio, Sanguinem naturalem , Se realiquos tres humores naturales, ver8 εe propriEpertinere ad integritateninaturς hu. manae , ut sumitur ex Innoc. VI in quadam extrauagant. de celebrat. Missa r.ubi dicit, de latereChνἰHἐ exit Iesangu nem, is aquam,'essetfuni.

communiter Theologi dicunt, Beatos resurgere cum his quatuor humoribus, ut salitetur int scitas humanae naturae. Hispositis. Dico primo, Sanguinem niminentalem, alium naturalem. sin is trimentalem, Be reliquos tres humo .ndirimentalis est humor pariam de- res non decoctos, non informari a coctus,parumque depuratus,qui ve nima illius compositi, in quo sunt ram rationem sanguinis non habet, sed alia forma substantiali ' Ita Ban. quam iiis in colore, & aliquibus aliis nee & Complut. locis citatis noster Augu-

332쪽

Aligustinus de angelis in phrsic diis. . natura humana. prob. antecedemm a g. lect. . & alii communiter Prob. sinpuis natiirali, non esset Dan init Auia nullus humor denuo abanimali gratis naturq humanat, 'eli erbum acquisitus potest informari anima, Ruinum .no assumpsistor, vniuis nisi media nutritionec nutritio aut e set sibi illum hypostaticE, veI in non nisi media perfecta concoctione sumpsisset duas naturas, nsmpe iiii alimenti introducit sermam aliti in turam humanam,& naturam sangui illud ergo cum sanguis nutrimen nis: neutrum dici potestmon prin ii, talis ,& priniisti tres humores non quia alias non redemisset nos sito xa

Christi Domi pi esse: sub speciebus arrixquis partib corporis vivi: erso panis ex vi illyis connexiostis,iqua no' poteli anima illius informeti 1. partes corporis inter sic2pulantur : . yros antecedens;sanguis est mollj, αδ supponit, sanguἱnem eae pawe x niixibilis relictuae v d partes sui corporis humani, ainus Ueban Da gurae, S. influxi est esgo rςeugna, illius informni . L confirmatur. ηα era sum sanguine continuari: sicut CatoPapa in decret i ad folicem,'pi propter eandem rationem repugnat ut damnaret dicentes,quM Chtildus aqvam decurrentem cum teria i Dominu iὼς asi puAVEM p ris lux ipsis esse continuam. y Respoo

mine autem languinis ut beReadis tes eos nuantur partibus magis graia

uertit Suarep tw, Isn3. O .disp. s seu fibris: partes magis grassi seu 3 F. sect. 7.a re ausi si s quatuor. fibrae continuantur ven5,vens carni, liumor o silia in cqita humasso . ω caro ossibu . Nec obest,s suinem. μὰ semper burit m j V. .i' sen 'enistahquam in vase, sicut . - T. Pr atur secunwε ratioM; etiam nihil obest,suod medulis eo- sanguis naturalis est: 3rs inui dem Proportionali modo continuanis . natur* huniimae : ergo informatur tur in ossibus ad hoc ut cum illis co- eadem anima , . qu3 Osormatur ipsa tinuentur. Viide loquuila de xcjpti-

333쪽

Eperatio em exercet in animali: era

dens , & ad probitionem dico, fac vi

itam direct ε opi Corpus Christi ch

omnibus suis pastibus solidis , non autem fluidis . rini, praedicta vel ba onluteu nulliὰ significat eorpus,sed per modum cibi, cui aptiae sent partes solidae , non fluidae, sualis est 'tingitis . Qirae solutio silmitur clare his ipsis Tridei ino 'nam postquam

capillos inforrn ti eadem anima, olla in miatiit totum Ita 3auellus tib et 'de anima Io Balinea , ae cdriplae Ioe is citatis, Si alii. Prob. ' quia omnia praedicta habent opera' tionem vitae , ergo nulla est ratio, uare non insocinemur anima totius

panis segs esset vera pis corpbiis christi Domini, poneretur sub prs- dictis spetiebus direct δ ex ut verbo - rium cou es litatu Panis ; nam di .

per quos ali intuiri attrahime

OF idem in eant this, seri vem lae, quae in eapillis versus inferiorem

partem apparent, per quas cum ne comm iis ur , de alimemum su-

pareant, tame 'nori sunt eis et, es

334쪽

iaminarues vim 3Insmarii reade' antina quatinum compo&lint, in quo sunt. Ita Α'istoteles 2 dc generati animalium east 3. Da Th q 3. de mentia ari 9 ad 9,Αlbertus Mais

natio autem est e.quia semen, & lac non pertinefit ad integritatem inclita uidui , in quo sitne sed istum ordia inaratus adi eo eruationein jeciei hi adromappostos ν nam ex semine perinum gunerationis producitur alluit individuum lacte peractum nutrglon intimuir farius iam prdia ductus sed solum camirae periinent ad int ritatemfitidissidui,id brmantur eadem anima : erga semen, de 4m non insererrairtun anima totius IN Woliar. Semen senemi linivisc

em essene seranis. Sti similiter sem nutrices ex amissione lactis: at si . iae AZsemen awα pertinerent ad in

. autem non aliundrinis r q ma ess,ldest semen et ergo semen pertinet adam

tegulatε 'animaliud 'Ι Respendmoti ideo spadones censeti , manchos , &1 persectos,quia eis desit semen,sed etia eis praeciduntur nerui. 'qui suntianis fabri r ω ita pueri non cenis semuntnancti, di imperfecti,etiam si semen non habeant.

mentiri dismilio sese constat. via tam amnis totius medi nullius Ph. septa, contrarium senise , Sitnu itea, me desinua.& sidare , quod mon inseritientur:anima , quia, sunt pura excrementa. Do speciebus autevitalibus acgbirrialibust patet ex hiisque diximus in se nil, conelusioni nam i spiritus isti sunt sanguia quis

335쪽

DE TRIBU

iis unitas i 8t distinctio senistire ab eisdem, tanquam ab extriincolpe. cifieativo, seu tanquam ret Prase .inspecta , itaut beEt praedicti actus,& obiecta non sint quid intrinsecum respectu potentiarum'; nihilominus habitudo ad illa sit intrinseea ..& eu sentialis ,ratione cuius habeant tuam essentiam, unitatem , de distinctici

z. Conclusio. PotentiHlumunt

suam unitatem , ad dφincticinem speeificam ab actibus immediatdi, mediat verti ab obiecta a Est e nia

munis contra Scotum iprobatur;qui avnum quodque accipit suam unitatem,s: distinctioirem spmciseam ab eo, ad quod per se primo

ordinatur:ledipotentiae per se primo otiirantur ad cincrati mo,namitota

earum essentia sita est in o viqii sint principia proxima, & immediata operationum : ergo ab illis p ntie suam unitate,& pecifica distin. monem sumunt. sar quo patets-eunda Pa r nc sisnεν , n .e-us, eum sint tendentiae ad obiectum , Deeificantur ab obiectis feruo si potentiae specificetntur,&' distinguun. tur per. actus , non' poterunt non

mediate desumere suam specificatio. nem Mia distinctiόneni ab obiectis. 4 3. . b. I. Riatio specifical &vni. tas rei, ab uno tantam est des. n. da; quia essentia ψ &Vνnitas rei est

Ee unitatem lassicit unicum specis .cativum rergo specificati Se unitas potentiarum desumitur vel ex solis actibus , vel ex solis obiectis, Et non ex utriusque simul. y Respondalutat iactus, & obiecta eensetit e unum speeificativum; quia actus ut sabo

dinati obiectis, a quibus suam l munt specificationem

potentias, ut dictum nil . .

q. Ohca. Actus sunt posteriores potentiis'. ergo supponunt eas cum propria ecintia, & unitate ruergo hane potehclis tribuere non possu riti Plobatur antecedensi Actus producuntur 1 propriis potentiis ergo sunt posteriores illis. y Resp. actus esse posteriores potenti js m Mnere cauta esticientis,non autem ingen orcausae finalist iacum pol tine lint e septimoi natura institii ip prointermerati ex λ&Brnnalia extran- Gen. in quoeseuere hamndlpeciliis

cardi potenti Κ uioliis yi. Ob 3.s Multoties obluctarentiarum essentialiter,& realiter di. stinctarum sunt idem: & multoties obiacta unius Semus dem. Disntiae

realiter illinciae

ergo potentiae non sumunt suam vis vitatem,& distinctionem specificam ab obiectis, alias enim distingueremtur essentialiter, & realiter iuxta distinctionem essentialem , Se reueri

obiectorum . Probatur antecedetis,

intellectus,& voluntas sunt duae potentiae realiter distinctae , & tarnea habent pro obiecto verum . de bonum, quae sunt idem ens . E contra visus est una, & eadem potem , lata meis terminatur ad obiem Ipe- cifice, & realiter distincta, nimirum ad album, nigrum, &ieaeteros Colores: ergo i .Respond. unitatem, Mdistinctionem sumificam potentia. rum non desumi ab obiecto utcun. que, sed ab illo formaliter,& in esse obiecti acceptos atque ita licet ia- esse entis verum, Se bonum sint ide, quia vero Brmaliter,& in esse obtructi distinguuntur', ideo distinctam speeiseatione dissinctis realiter po. tent ijs tribuunt is similiter licet abbum,& nigium inesse res specie div

ferant s

336쪽

serant, tamen quia eonueniunt in i ynica ratione Armati obiectius&L

, licet in esse visibili,

i hanc rationem possint s ifiearo' i Potentiam visiuam ; S: sic ae alijs.l 6. Si autem quaeras , quo sumi AI, distinctio formalis obiectoriami sit iussiciens ad tribuendum Emei hi liis non istium distinction- Arma il lem , verum etiam distinctionem

realem Breuiter resp. deo, quia '

, stinguitntur, tunc ita inspiciunturν, ab una eotentia; ac si no euenianter se identificata ;& ideo ititellectinita. . respicid verutra, ae si non esset ibi: bonum: is voluntas ita in*icit , ,: mim,ae si non esset ibi verum. Unde non mirum, quM hate distinctio formalis obiectorum, S isti distincti

modi , quibus inspiciuntur. ει te . minant , sint sitis ad hoc, ut poten- η rix realiter distinguantus , quando- qaidem realis distinctio immun is ti4bi esset, non posset ob aliam T ἀtioilem requiri ad distinctionem po s' tendia unx, nisi ut ipse inspicerent 3 vninnobiectum, non resoiciendo

: L .a sini pol nilagenerater anisspo 7. lautus huius dubii non de- a qualibus unque potenti, a - nime , sed de eis, que ab illa vi an ma est , si inint, ae proinde de s spotent ijs vitalibus intelligendus M B. Concluso Generales potenti animae sunt quinque , nempe vege latiua , sensit tua , locom trina 4 π oetit tua , fit intellecti . Ita Arist. I lila lib. 2 .eap. 3. tex 27 D. H. ibiis il dem dict. yoth p. p. 'rist. 78. art. r.

Oinnesque Philosophi. Cuius legitu

in distinctionis ratiis petitur ,eat' obie , cisca quq vluentium pta ratio veta piNam obiectum, ad

quod vivens perist moueri Rotest, vel est aliquid unitum ipsi vi mi ivi iussiquid separatum ab4pso:αὰplia citeo autem potest esse, aliquid κni

non sit in organo corporc O1.,r sedain parte Primali , ut lini unio ispi iciei nitellit obsisteticintelle ver satur faciutaxintella tua. Si autem est aliquid sepitatum ab ipso, vitiente ut est bon- animalis non dum possessiim L . eii dupliciter ad ani messi inbertrip est 3 .mim. Materinus terminat actam i intentionis in s sea d. .nentis tetminae texe

nem termis,alux potetia appetitiua, cuius praecipuus actus esh intendere bonum sibi eonuenians. Et ad idem secundum posteriorem rati re Vc satur poteram Ioeomoenia, quae ani- malabus , in quibus est, triovitura natura ad hoc,ut naim illud,quod erat inten xum re dipsa consequi: possint. Citin igitur non sint alia obiecta, ei a quae operario vitaris versa. ri possit, euidenter sequitur diuisio. nem generalium potentiarum animae ab Aristotele traditam, tuisse legitimami.

P. Obe I. Genera animarum sunt tantum triarergin etiam genera po- temtarum debet esse tantu tria. Probconsequentiar inidquid in proprietatibus

337쪽

tatibus, &potentiis aniesae est dine ab essentia eiusdem animae r ergo si igenera animarum sunt tantum tria. iude oriti non potant, nisi tria tano tum genera potentiarumi, s. Re ι negando conmumatiam I I nullum enim ineouenlans est. quodpρπnε illa vitales estoedata multitudjnem lanimarum , nam spothntiari vitina sunt veluti instrumenta , potest 3utem unum agens pluribus quasi in.: strumentis uti,&phires operation Δ, essentialiter diuerses haberet. lro. Ob: a. Vel sensitiuum Se intellectivum non debent numerari diuersa generint irarum, vel apri petitiuum senutilium disti nume rari ut genus potentiae distinctum ab appetitiuo rationali lanam sicut appetitus sensitiuus de rationalis coi., ueniunt in ratione appetitivi, ita sensitiuum & idtellectiuu im ratio ne etcognoscitiui: ergo genera: potentiarum ives erunt sex . 'vel tantum quatuor. Reip. negado Antecedes, Mam aiat Iusticiens scindamentum ad hoe 3ivi potita tisitiuum & in tellectivum eonstituant duo genera

potentiariim', quam appetit tuum; nam inter potentiam0appetitiuam

sensibilem , & rationalem est pecuintiaris qugdam conitententiat, stilicet qu5d ambae tendunt in rem singu- Iaxem no enim appetimus bonu incommuni & in obliracto . sedi c& illud in particulari quae tamen conuenientia non est inter sensum cognoscitiuum, & intellectum, nam intellectus est uniuersilium, sensus ver, singularium e & ideo ratione huius conuenientiae possunt pecu liari titulo fundare vilicum genus

potentiarum animae.

tib isse;ua It weati testori Boii inteli agentia hinus' dubiin Iι,1uppono exi idoctrina in Theopula Elide. potentiis animae cap, . quod ad motum progressivum antis malium , de quo tantum in presen. tiloqui mi ir, triplex principium p test e currere insimum est , quddvocatur pi incipium dire' mu mo. lux; quod in homine est intellectus practicus k in animalibus vero imis magii Mitra , sed extimatiua . Secu. dum principium cst, quasi impulsi. Mum sepsius anotus, quod in homine est voluntas, quae esteras potentias mouet ad exercitium ; in animalibus vero est appetitus sensitivus. Et utrumque istud principuam D. TE, I .Part.quaest. 8.art. I ad dicit, lege imperativum motus Tertium principium est exminitiuum illius m

Iet. Et ut separemus certa ab in. cretis , non est quaestio aliqua de potentia dirigente, aut impellente; omnes enim ratemur, non distinguia potentia cognosci tua & appeti i-tiva. Si militer quod attinet ad niditentiam exequutivam , omnes falcis

tur,itiam tale distinctam a potentia cognostitiua, & appetitiua; quod colligitur ex doctrina D. Tli .loe. Cir. v bi dicit, non suiscere ad motum potentiam cosnoscit tuam, & appetitivam , nisi superaddatur potentia exequutiva. Et confirmatur, ' Via haec potentia exequutiua est distus, per omnia membra corporis 3 pytε-tia vero cognoscitiua & appetitiua non est in qualibet parte corporis.

Rursus in animalibus imperfectis

338쪽

DE A

est sensi is & appetitus , in quibus tamen non est potentia locomotiva. I Tota ergo dissicultas consistit in hoc, an haec potentia exequutiua sit potentia in tua , elicitiua motus; an ver5 potentia passiuar super qua dissicultate est duplex sentcntia. Prima est Caietant, Ferrarae, Ze aliorum qui dicunt, quod potentia hec non sit activa, &elicitiua motus. localis, sed tantum passiua; sola vero potentia appetitiua est potentia activa, &esieitiua motus a Ad eum modum, quo in Angelo mouente Coelum. ,

voluntas est principium elieitiuum motus,& ipsum Coelum principium, passivum; ita in animali appetitus est principium elicitiuum motus Io.

calis , & potentia exequutiva pri - cipium passivum . I . Secunda sententia docet,quod -potentia exectuutiva sit verὸ potentia activa, elicitiua motus localia.. Ita tenet Nazarius I. pz q. 34. an. S.

quae sententia mihi videtur probabilior, & masis ad mentem D. G. qui Ioe. cit dicit, ad motum localem animalis non sussicere sensum, & ampetitum, nisi superaddatur eis aliqua

γvirtus, vel vis motiva. sed in doctri ma Si thomae. vis, aut virtus pertis arent ad spotentiam activam: ergo Confirmatur,quia si locommitia noesset potentia activa distincta ab appetitiua,potetis generales anime noessent quinque,sed quatuor:quod est Contra ea, quς ex Aristotele, & D. Thoma dubio pr cedenti dicta sunt.. Is . H autem potentia exequu

tu:qua ratione omnes pineuitas D sitiuae, respectui voluntariis pculunt

ver5 in ordine ad proprIos actiis vere potentiae activae sunt ita de potentia exequutiva dicendum est.Vnia. de ad exemptu opposits sententie ne gatur paritas; quia motus Coeli non est vitalis, sicut est motus localis in animali: & ideo Gelum mouetur ab Angelo, animal verba propria vi -

i 16 Π ST prima opinioNominalisi,

qui volunt, potentias anit mae solum ratione ratiocinata ab ipsa anima distingui . Ita Gregor. in a. dist. 16. Gabriel ibidem, Marsilius quest. Is & 22. Ocliam q. 2 .&alii opinio est improbabilis;

nam si sola ratione rationata ani-

ma at suis potentis distingueretur, anima nostra rationalis esset realitetridem cum omnibus suis potentiis:. Quod quidem: est omnino fit sunt, cum anima nostra sit spiritualis, &plures eius potentiae,nimirum Organicae, sunt materialea & corporeae. II. Secunda opinio est Scoti in x. .distit Isi,q. a. &inq. dist. 22. qu. s. asserentis, potentias animae soletis

ex natura rei non autem realiter ab

ipsa anima distingui.Sed contra hanc

Minnionem viget argumentum iam factum s nam anima 'rationalis. est

Emitas spiritualis: eius potentiae ori. ganicae sunt clatitas materialis , de corporea di ergo distinguuntur non tantum ex natues rei lal v lim etiam Pt aeterea 3 .si,main dem,

incitet is aedistinctiones

339쪽

plicita terri, ae habet ipse Deus 3 qui

iron italiter , sed tantum ex natura

rei in sententia Scoti distinguitura sitis potent ijs, At attributis ; atqui hoc est aperid falsum : ergo etiam non minus est falsinn, potentias animo solum cx natura rei distingui tib ipsa anima. I 8. Tertia, & vera opinio docet, potentias an inas realiter ab ipsa anima distingui. Ita tenent Thomistgomnes, & ex alius Conimbi censes lib. I. de anim. cap.3. 9 2 Toletus

q. 9. Suarea lib. I .cap I. Ponte ea S. me: capri. quist. I. Oct. S. &e teri Philosopsi communiter . Prcinatur ratione; quia in creatis potentia,quq i Ordinatur ad esse, distinguitur realiter ab ea, quς ordinatur ad operari r sed anima ordinatur ad esse, potentia vero operativa ad opera e go anima,&eius potentiae operative realiter distinguuntur. Proin maior, potentis cmais distinguuntur rraliter penes actus ad suatos e sed inia .creatis csse e operari sunt duo a sodequati: ergo in creatis potentia , qus ordinatur ad esse, distinguitur realiter ab ea, que ordinatur ad ops I9. Ob. I. Anima est principium operationis vitalis; definitur enim

non distinguitur realiter a suis p tenti js vitalibus. y Respond. potemtiam operativam non esse principisi operandi qualecumque , sed proximum,& immediatum: anima autem selum radicaliter habet esse princiis pium clerationis vitalis, ut partiaevia primis in eius desinitione posita, .sgnificat. ao. Ob.2.Si anima rationalis rea

operativis, non isset subiccttim e

pax beatitudinis. Et probatur, quia batitudo nostra consistit vel in actu visionis, vel in actu dilectionis , vel in utroque simul: sed supposita diastinctione reali animae a suis Poten. tin operativis, talis visio vel dilectu, no reciperetur in anima,sed in intcl- lectu , vel voluntate, quq realiter ab anima distinguitntur :crgo non ipsa anima , sed suus intellectus, vel voluntas esset subiectumticapax beatit inis. y Respond. negando seqM. lana, nam dicξt subiectum proximu,& immediatum nostre beatitudinis non sit anima , sed intellectus, vel

voluntast nihilominus anima, nonis autem intellectus, vel voluntas,dicitur beata : eo qu5d operationes non sunt propter potentias Proxumas , a quibus eliciuntur , sed propter substantiam, cui potentie proximae inseruiunt.

m. Ob. 3. Si potentig distinguorentur realiter ab anima, sequeretur

posse dari easum , in quo anima Lmul em l stlix, te misera: at qui haec est manifesta implicantiae ergo&c. Probatur seu uela maioris ; nam sup. posta reali distinctione posset Deus

separare ab anima unius viatoris intellectum , & Voluntatem , de In Coelo ponere intes lectum, ubi Deum videret, voluntatem vero in imferno,ubi Deum odio haberetrat ΠάIn hoc easu anima illa esset simul silix , misera, ut patet: ergo di c. y Respond.negando sequelam malo. ris , & ad probationem dico , quM in casa posito neque liuellectus in Creto videret diuinam cstentiam, neque voluntas in inferno Deum odio haberet, eo quod non essent

'coniunctae tum animarde ratione n.

operationis vitalis est, quod Proc

340쪽

dat a pH p vite coniundo Ru sus, etiam si eo tacitemus, quod potentiae illae ve Matela

tiones exercerepollint , u sequi tur, voltuitatem in inferno

odio haberet , supposito MMinrel. lectus in Gelo intueretur diiunam essentiam: & ratio huius est , uiu voluntas sequitur ductum inteu ctus: unde in casu posito vel volutatas nullam exerceret operationem. avel si aliquam eliceret , esset dilectio

erga Deum, non autem odium. iii

DUBIUM QI INTUM

eta. I Rima eonclusio Potentiae viis

1 tales non dimanant ab anima per aliquam actionem , realiter di stinctuim ab actione generantis, pecquam ipsa anima generatur Ita C preolus, mi eranu Ferrara, Iauellua, S einas , Sotus, Bannez, de Naggraus, quos citant, & Iequum

tur Complutenta lib. ι phrae disp.

Ita q T. Ruin. 93. Probatur quia si Praedictae parentiae dimanarent ab anima per es fionem distinctam ab actione generantis, immediate eliciatam ab ipsamet anima nima saltem respectu primae potentia esset ini- mediate operatiuamam cum sit pri , ana,non potest anima respectu illi mediante aliqua potentia accidenta .li operari: sed animae, cum sit iub stantia errata , non post qsse mediatὰ operativa, ut lib. a. p sic ostensum est a ergo potentiae vit' non dimanant in anima per actionem realiter distinctam ab actione

generantis . . a

23. Secti a conclusio, Eadem

ira complamentum primi facti

sita: nec generatio viventis censet in compto , nisi rique dum potentin

quae primaris terminae Drades antinae, opiri xiv stςy' dari. ad eius potenis v MiuM ,s Tertia colurium. Potentiae oreganius sublinantur in contui'o exprima , , corpore , ut in subiecto

adaequato. Ita Aristoteles tib a. de semno, eli vigilia, D. Th I.p.'. 77.ari. communiter eius discipuli. Pro tWr, quia potentiae organicae iunxi teri les, & corporcae et ergo

iubiinantur in eo subiecto, in quo

subiectantuc accidentia materialia,&- rea: atqui hoc est totum eom-Iositum ex materia , de sermo, i yt. ιoco dicemus ergo subiectum

P0Notiarum organicarum con iunctum ex anima , & corpore. , , a x. Maria conci usio. Potentiae non ossi luci subiectantur imme..diai4 tW ssa anima rationali, cuiuε suu po enxiae . Est communis . Et pris tu qui potentiae mu orsa' aleae sunt mye spisit uales: .essio tu lactari debent in subiecto pura spi, tituali, ve inter illa tus proportio; atqui hoc est sola anima rationalis ,

non autem coniunctum ex anima,&gorpore : ergo sola anima rationalis

erit subiectum immediatum illorui. F. 4e , quod pr*dictae potentiae institutae sunt a natura ad hoc, ut etiam animae in statu. separationis semiant et constat autem quod si subit: ct reniux in toto composito, pervcnt so Peregniς, R ix . nequi.

SEARCH

MENU NAVIGATION