Disputationes in Aristotelis logicam, philosophiam naturalem, et metaphysicam, in tres tomos distributae. Tomus primus tertius ... Auctore P.D. Antonino Botto congregationis Somaschae sacrae theologiae professore

발행: 1671년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

rcnt animae in separationis doleruire. 25. Ob. I. Contra tertiam eonis

clusionem Accidens corporeum deinbet recipi in subiecto corporeo , ut seruetur proportio inter accidens, teius subiectum rergo cum in homine anima sit seiritualis , potentiae organicae recipientur in solo eorpote , non autem in coniuncto ex anima δει corpore.y Respondetur negando consequentiam; anima enim ratioώnalis licet sit entitatiuὸ spiritualis,est tamen forma corporis 3 ae proinde

nulla est improportio, vi sit subistii

quo partiale suarum potentiarum origanicarum . et . Ob 2. Contra eandem conclusionem Potentiae vitales debent esse in eo subiecto, a quotanctuam a principio dimanant; alioqiun non essent vitales, de quarum ratione est, quod sint coniunctae cum primo,&radicali principio vitae: sed omnes potentiae vitales oriuntur ab anima ι tanquam fi primo fonte totius vitae bergo omnes erunt in illa ut in subie

o F Respond quod licet potentiqvitales organicae oriantur ab anima tanquam a principio quo, non tamen sod,sic enim oriuntur a toto com posito vivente, ideoque non in antiania, sed in coniuncto ex anima ,. &corpore , ut in subiecto quod subieetati debent. Sicuti e contra , quia potcntiς vitales spirituales oriuntur ab anima rationali , ut a principio

ideo si ibi celantur in illa , ut

ii, si ibiecto quoi ι. 28. Cb. 3. Contra quartam eonis

elusonem. Illud est proprium se tectum alicuius potentiae, quod per eam operari dicitur: sed homo potius, quam anima, dieitur intelligere, velle, unde D Th I. p. q. 7 .

art.2. ad et . ait: Potendisἰ , quoaeantima intelligit, Rut ocutar videt,sumclois proprιὸ disitse, ρνὼ Bomo M.teSigat per animam'.ergo intellectus& voluntas potius subiectantur ianomine, quam in anima. 29. Rc spondetur notando prius

pliciter posse aliquid esse principisi

od alicuius operationis , vol ita ut ratione sui, &non per communica.

tionem ab alio tanquam a princi-io sormali realiter a se distincta oc habeat,& nihilominus sit simul forma , de ratio , qua aliud casdem operationes eliciat ut quod; Vel ita vitratione alicuius principia formalis in illo inclusi ,& ab eodem realiter distincto, operantisque ut quod,hoc ipsum participct. 3o- Inter hos autem duos modos eliciendi operationes per modum principii quod . duplex intercedit discrimen . Primum est,quod id , quod priori modo illas elicit habet per se primo,&4mmediato esse principiant

quo. carundem, non ver,quod po. steriori modo est causa earum, tailli habent inhaeiere potentiae esici liuo prUictarum operationum,non

vero illi. Secundum est , quod id , cui priori modo conuenit esse pissi,

cipium audiae, potest etiam competere essu subsistens non ta men csse suppostum, quia acissilisistendum , t qaednon requiritur,vrsubsistens habeat naturam integrant&completam, sectis tamen ad hoc

ut sit suppositae.Cum igrtur Th. asserit, potius hommem, quam ani mam , intelligere ut tu ad ,loquitur de principio quod posteriori modo, de per milatim suppositi, non verbde principio quod priori modo, secundum quam rationem potius anum a s

342쪽

ma , quam totus homo intelligit , εe motum,eandem figuram,& eundem vult. Vnde potentiae non ossianie , colorem: quae omnia satis indican scilicet intellectus , Se volumias de-o esse eiusdem speciei. Nec obstat diis . bent antinae per se erimo inesse, ho- uersus modus productionis illorum, imini autem non nisi seeundario. de. sicut si homo ex nihilo fieret a Deo, i mediate, quatentis includit animam rationalem , & formam sui , cui per

se primo insunt, quippὸ quae per se prim b per illa operatur .

tatem animae vegetatiuae pertinent, ex his,quae de anima in communi dicta sunt , facilὸ colligi ponsent; ideoque de.illius operationibus, & facultatibus dumtaxat in hac disputatione agemus.

r. Iam decisione dubii, stiendum

L 1 est, viventia esse in triplici differentia r quaedam adeo persina, Vt nunquam ex 'utrefiictione , sed virture seminis efformentur,qtralia sunt isomo, Eli equus Quaedam Vero ob sui impersectionem semper exputri material procreantur , cuiuS generis sunt anguillae. Et tandem alia sunt , veluti mediat, quae modo per generatione , modo ex putresa et iove sunt , ut Mures , Vespae, &alia, quorum meminit Aristoteles. 7 physic cap. 72DI et et Q iaeressis in animalibushuius tertis disterentiae, eaquς ex semirin Procreantur, fiat diuersae speciei avi)S,que ex putri materia efform turpRespotadeo, gatiue , quia hobente laeto nature proprietates,eundem eiusdem esset rationis eum caeteris:&certὸ Adam IieEt non ex semine, csed ex terra formatus fuerit, non fuit diuersae naturae a suis posteri ε .,

3. His positis dicendum est,quod is loquamur de operationibus.omni, Et soli animae vegetatiuae generalissi- imὰ sumptae conuenientibus,non est necesse plures alias praeter nutriti Onem, de augmentationem enumera Ire ; si verba e his, quae oriuntur ab . eadem anima, quatenus determinatur ad animas primae, & tertiae di , Arentis, tunc erunt tres, nimirum, nutritio ,augmentatio, Ee generatio. Assertionem hanc quoad , utramque partem docent communiter Phila sophi . Et quidem quoad priorem. satis constat ex iis, quae adnotauimus, quando'uidem anima vegeta. itiua communissime sumpi non ha-'bet tantam persectionem Vt possit. generare sibi simile: eumque ex alio capite videmus, omne vivens nutri' i , & augeri, fit inde, non esse ne cessarium , alias illius , operationea praeter iam dictas enumerare, nam

ultra enumeratas solum generati nem habere poterat . t

q. Qv oad secundam ver b partem probatur 3 Num obiictum animae vegetatiuae est colpus vivens huius modi vitae sed ad lioc corpx,s praedictae tres operatione i requiri utur, Be susticiunt:essi praedictae, ima sun operationes illi . Minονεώoad pH, mam partem pro sur 3 naM ad noc rarpus ii, primipi necessari est via operatio, postquam acquirAt esse, Rgenerviq; dc alia , pq ARRO

343쪽

DE TRIBUI LIBRI s

construet tir inesse, A: haec est nhitrutIO:&alia, pec quam ad debitasti quantitatem , requisitam ad illus o perationes rectd exerceris, perduiscatur, & haec est augmentatio . adseundam υ εν ῆderi, quod bro ναι laneffusiant, Iiquet,quoniavi intuenti eoastat, nullum aliud operationis genus desideratur preter

im en remeratas.

. Queres; quoam ex his operationibus sit connaturalior viventi anima vegetati p Respondeo cum communi sentcntia, generationem este ei magis connaturalem, quam nutritionem , & augmentationem .

Et probatur quia generatio cli: productio substantie totalis , requirens quod generans ut in statu perfector nutritici vero est partialis aggeneratio fitque a vivente etiam imperfecto, 'uod idem de augmentatione, que est productio partialis, & malo. xis quantitati x, dicendum est: ergo generatio est persectior operario,qua

nutritio ,-augmentatio: ac proin de crit opus connaturalissimum viventi. Patet haec ultima consectu entia; nam quo Operationes alicuius naturae sunt persectiores, eo sunt

magis illi connaturales,& ideo homini est magis comaturale intelligere, quam sentire, ex eo quod in . telligere est perfectior illius opera

6. Probatur secundd , quia cum naturale opponatur violento, & vio. lentum sit illud, quod est contra in .clinationem nature, illud erit magis connaturale , quod erit magis iuxta praedictam inclinationem t sed facta collatione inter operationes uiuen. tis vita veget. tiua, Vivens magis in clinat in genertitionem , quam in alias duas operationesi ergo generatio erit ei conuatur alior operatio quam nutritio vel augmetatio Prob. minor, unumquodque maxime. p.

petit perpetuitatem sui esse: hane

autem consequutatur viventia media generatione, non vero media nutritione , Se augmentatione proprij

indiuidui: ergo .. . . .

7. Probatur tertio, quia in qualibet creatura maior inclinatio est ad bonum commune,Quam ad bonum

particulare; & sic videmus quod bo . nus ciuis plus diligit bonum totius ciuitatis,quam proprium, propter illud s*pe hoe periculo exponit: si is militer quod quaelibet pars animalis

patitur libenter vulnerari , ut seruetur vita totius.Sed generatio uiuen. tis ordinatur ad bonum commune speciei, nutritio vero, & augmen latio ad bonum proprium indiuidui: ergo vivens magis inclinat ad generationem, quam ad nutritione, di augmentationem. ου Dices: Tam generatio, quam nutritici respicit bonum commune specieir ergo natura non magis prinpendit in unam , quam in alteram . Probatur antecedens;bonum speciei consertiatur tum per productionem

indiuidui intra ipsam speciem, tum per conseruationem indiuidui producti intra eandem speciem : ergo eum individuum producatur Pergenerationem , &ieonseruetur pecnutritionern , utraque ista operati respiciet bonum commune speeiei. 9. Consilinatur: Bonum commune solum praesertur particulari,qua.do no possitnt simul cohaerere,Quod si in particulari bono includatur

aequale bonum commune,tunc magis appetit natura illud bonum parti lare, quam aliud commune e disio videmus, quod lapis si vacuum repleis

344쪽

D E, A replere possit descendetulo,

ascendendo, potius inclinabilitur ad illud replendum per descensum, quSper. ascensum. Sed perisum nutritionis acquiritur bonum comm ne , scilicEt conseruatio speciei , &insuper bonum pronium ipsius m- diuidui, per actum vero Mnerati iris solum acquiritiu coseruatio speciei, non vero proprii indiuidui generantis; ergo tura potius inclinabitur in nutriuionem , quari in

Io. Rrip breuiter ad obie.ctionem, tum ad confirmatisenem,

quod nutritio per se primo de Br-

maliter ordinata est a natura ad Φώsemationem, pro ii individui tantum, quamuis inde s uatur materialiter , ερ quasi secuntitio conseris uatio speciei et Meus verti generatis; Et ita non mirum quod natura ar- .demius feratur in genenatidinem,qua in nutritionem . Adde quod speciesset cris paribus plus conseruat Per generationem, quam per nutri gionem, nam per decem generati Mes conseruatur species in decem in. diuidnis, non autem per totidem nutritiones , ut patet . II. Diem secundo, Animalia sepe pro conteruatione vite , & sanitati desistune ab actu generationi S: ergo Hrtias inclinantur in conseruatione prol)ris vitae,qus fit per nil trionem, quam in generationem .F Respond. negando consequentiam , quoniam Id non prouenit, ex eo, quod fortius Inclinentur in conseruationem pro.

erit indiuidui , quam species: sed ex

eo quυd possunt tam proprium , Ee indiuiduale esh, quam esse species

conseruarc , absque eo quod tunc senerent: & ideo pro tune a generati e desistunt, in alio tempc

eommodius illi vacare eant. ia Dices tertio, Id, quod noei. uum est rei, non potest ei esse e naturHerulioquin rescotiua raliter in proprium damnum inclinaris. t : sed generave est .nocivum viue tibus, teste Λtistotele Φdν. de longii tudine vitae p. 3. Eiso. I Rcspo .

negando malorems manus elata naaturaliter cum fili detrimento expo-

nit se ictui, It salvet vitam totius; non ergo mirum, quod generans .cum In damno natur iterae at hi generationem , per quam bonum peciei tonstruatur. Adde quhd ut Medi ei ex Caleno referunt i Venus est causa silutis, cum opportundinest, fle mediocriter exercetur i Si vero aliquando nocet, est quia numium ei vacatur. Eo sanε proportionali modo , quo cibus ex se saluisti ferus est, & tamen si nimium man dueetur, solet esse nocimis.

, DUBIUM SECUNDUM

inta n vivente his iHur operationibus eorrespondeat una taurum potenis, ria, vel res realisis elem

mus,ab animam metatiua di manare potentiam nutritiuain, avg. mentativam, R generativam . D1Lseultas est, an istae sint tres potenti realiter essentialiter distinctς, an

veth tantom vna . Hoe secundum asserunt Durandus in I. distinct. 3. quaest. et Conimbricenses libr. 2.dς anim. cap. 4. quaest. viri c. Ru .uiustract. de potentinanimae rege.

345쪽

construetur ineta, & haec in nutriatior Malia, per quam ad debitam quantuinas, requisitam ad illux O perationes rem exercentas , perduiscatur , & haec .in augmentatio . si a cundam v ris, deri , quod hi opeνatronexossissent, liquet,quoni1 ut intuenti eoastae, nullum aliud operatisius nus desideratur preter

neres φ qagnam ex his ope-ῖ rationibus sit conn turalior viventi, anima vegetatriae 3 Re ondsto cum icommuni sentcntia, generationem iesse ei magis connaturalem, quam: fratritionem , & augmentationem .

Et trobatur quia generatio est producito substantig totalis, require quod generans sit in statu perfector nutritio vero est partialis aggeneratiosi que a uiuetue etiam i perfecto, quod idem de augmentatione, que est Noductio partialis, & mio. xis quantitatiω, dicendum est tergo generatio est persectior operario,qua

nutritio-am mentatio: ac proin de erit opust connaturalissimum viventi. Patet hae r vltima consequenti a 3 n- quo operationem es levius naturae sunt perfectiores, eo tune magis illi eon naturales , & ideo hoismitu est magis eo si aturale ilitelligere, quam sentire, cx eo quod in . telligere est persectior iIlius opera

N 6. Probatur secutidb , quia eum

Naturale opponatur violento, Si vi

seu tum sit illud, quod est contra in . est irationem nature, illud erit magisco naturale , mrod erit magis iuxta praedictaminei nati emt sed ficta collatione inter operationes vivemtix vitii vegeinissa, vivens magistin,

esinat in i nereitiostem, quam in viras duas opera loaeti ergo lenem.

V s LIBRI s

tu, eruta connaturalior operatio 1 quam nutritio ves augmetatio Prob. minor, unu uodque maxime. p-mit perpetuitatem sui esse: hane

autem consequuntur viventia media generatione, non vero media nutritione , & augmentatione proprii indiu iduir ergo . 7. Probatur tertio, quia in qualibet creatura maior inclinatio est ad boniim commune, rei ad bonum

particulare; & sic videmus quod bo . nus ei uis plus diligit 'bonum totius ciuitati quam proprium ,εe propter illud Φpe hoe periculo exponit: si is militer qubd quaelibet pars animalis

patitur libenter vulnerari , ut seruetur vita totius. Sed generatio uiuen. tis ordinatur ad bonum commune speciei, nutritici veris, de augmen latio ad bonum proprium indiuidui: ergo vivens magis inclinat ad 'generationem, quam ad nutritione,& augmentati nim. Dices r Tam generatio, quam nutritu, respicit bonum commune speciei remo natura non m is pro pendit in σnam , quam in ruteram. Probatur antecedens;bonum speciei conseritatur tum per productionem

indiuidui intra ipsam speciem, tum per conseruationem indiuidui proaducti intra eandem spretem e erga eum individuum producatur per

generationem, & i conseruetur per nutriti em, utraque ista operatio respicier bonum commune speeiei. s. Confirmaturi Bonum commune solum praesertur particulari,qua.do no possitnt simul cohaerere quod si in parti lari , bono includatur

aequale bonum commune,tunc magis appetit natura illud bonum parist a re, quam aliud commune e de

sio ,idemus, qudd lapis si vacuum

346쪽

risIere possit descendendo, quam ascendendo, potius inclinabilitur ad illud replendum per descensum, qu1 Sed per dum nutritionis acquiritur bonum commuis.

ne , scilicEt conservatio speciei , de insuper bonum proprium ipsius m- diuidui, per Uum vero generati ni selum acquiritui coseruatio speciei, non vero proprii indiuidui

generantis; ergo iratura potius inclinabitur in nutritionem , quam in

generationem . .

cilonem, tum ad confirmationem,

quod nutritio per se primo & for maIiter ordinata est a natura ad Gia semationem proprii individui tantum, quamuis inde uatur materialiter , ' quasi seeunaatio conser uatio speciei e cus verti generatio; Et ita non muttiri quod natura ar- .dentius *citur in gene titinem,qua in nutritionem . Adde quod Φecies xlicris paribus plus conseruattuler generationem, quam per nutri timem, etum per decem generatim nes conseruatur species in decem in. diuiduis , non autem per totidem tritiones , ut Patet

. II. Di es secundo,Animalia sepe

pro conseruatione vite , & sanitatis, in si 'une ab actu generationis: ergo sortias inclinantur in conseritatione prol)ris vitae, quς fit per nil trionem, quam in generationem .s Respond. .negando consequentiam, quoniam ad non prouenit ex eo, quod fortius Inclinemur in conservationem pro-

Φrij indiuidui , quam speciei sed ex

eo quυd possunt tam proprium, et indiuiduale Q. , quam esse speciei conseruare , absque eo quod tunc generent: & ideo pro tunc a gen rati et desistunt , ut alio tempo νγ Q Α er 3 Iseommodius illi vaeare queant. ia Dices tertio, Id, quod noei. uum est rei, non potest ei esse con- naturaleuilioquin rescodoacaralirer in proprium dammim laclinaris. tor sed nerare est nocivum vive-tibus, teste Λt vicitHeia,. de longi.i tudine vitae p. I. Ergo. Respond.

o negando maiorem; manus is naituraliter cum sui detrimento expo- .nit se ictui, ut salvet vitam totiuas non emo mirum, quod generans cum sti damno tur iterae atru generationem , per quam bonum speciei tonsematur. Adde quod ut Medici ex Galeno referunt , Venus est causa salutis, eum opportundinest, ' mediocriter exercetur . Si verb M uundo nocet , est quia numium ei vaeatur. Eo sanε propor tionali modo , quo ei bus ex se salu viserus est,Wtamen si nimium man- duectuti solet esse nocitrux .

a r. IN titulo huius dubiisupponi

L mus,ab animavevelativa di- manare potcntiam nil tritiuari, augmentativam , generativam . Difficultas est, an istae sint tres potentet realitei essentialiter distinctς, an

verb tantii in una . Hoe secundum asserunt Durandus in I. disti m2.3. quaest.2 Conimbricenses libr. 2.dς anim. cap. q. quaest. Unic. Ru, uius trin. de potentiis animae vege. latiuae quaest. 2. R alii. Sed contra-

aliis

347쪽

3a aliter At essentialiter distinctas . Ita

me reis docet D. Th. I. p. q. 78 art. 2. in corpore, ubi sic ait: Respondeo dicendum , quod trer funt poιent Iae vegetatiuae para tue vegetat Mum en mut dictum erit , habet pro obiecto Urue Nur vivent per animam, ad quod quidem corpus triplex animae operatis est neeessareia : Ona ρυξdem per quam esse acquirat, O ad hoc ordinat urρ tentia generat ἰua: alia vero per quam corpur vivum acquirat debἐtamquantitatem , HV ad hocordinatur vir augmentativa : alia vero per quom eor.

pussata et ςr , ta esse,inim quantuare debita , or ad hoc ordinatur u enutritiua . Et in sine subdit i interi Har ires poteritias finaliae , Hr principatior, e te ectior eri generativa, ut dicitur a. de animae . Est enim rei iam perfectae facere alteram , quali ipsa est uenerat uae autem defrutum, angmentativa nutritiua z ara

Ratio fundamentalii huius selitentie est: qula potentiae stimunt stam distinctionem realem & speci-seam ab actibus adaequatis realiter,

&obiectis Q finalitὰt distinctis: sed

potentia generativa, atigmentiva,&nutritiua habent distinctos actus disti licta formaliter obiectar eigo stini potentiae realiter essentialiter distinctae . Minor quoad

primam partem tiquet, nam certum

est , nutritionem distingui realiter ab augmcntatione, & utramque a generatione , quandoquidem inul- toties nutritur vivens. & non auge. tur; &multoties nutritur & augetur, non tamen generat. Gad δε- cundam vero parte 1 silicet quod ha-

partialem: & augmentatio maiorem quantitatem .

I S. Dices: actus Isti sunt inter se subordinati; nutritio enim subordi.

natur augmento, augmentum vero

generationi, eo quod vivens nutri. tur ut augeatur,& augetur ut possit generare ubi simile: ergo non diuerissos , sed unum de eundem actum adaequatum constituunt. y Resp. negando consequentiam; nam quod unus actus subordinetiir alteri, &fini illius, non arguit illos constituere unum & eundem actum adaeis quatum virtus potentiae, aut virtutis operari uae r. actus enim seiasium

externorum subordinantur actibus sensuum internorum, de hi tam ad inuicem , quam respectu actuum intellectus habent suam sub ordinistionem 4 & nihilominus pertinent ad distinctas potentias: & virtus hv. militatis subordinatur virtuti charitatis, & tamen sunt distinctae vim tuteS: ergo ex eo, qu bd nutritio subordinetur augmento, ge utraque ista operatio generationi, non re colligitur, non esse a sttis admquatos distinctarum potentiarum ,

respi cientium distincta Armaliter obiecta. I S. aeres; in quonam subiecto pr dicte potetis subiectentur Ο

nes conueniunt, potentiam nutritiuam, & potentiam augmentativam

esse dispersas per omnes partes: coris poris viventis, eo quod omnes pr6 dicte paries nutriuntur, & augenis tur . Dissidium est de potentia ge-ncrati ua: qui enim tenent, potentiam Unerativam.non esse distiniactam, a potentia nutritiua & augmentatim , consequenter dicunt , etiam potentiam generativam esse

348쪽

i DE A

sparsam per totum corpus, licEt hoc quod est essicere virtutem semina-lcm non ei conueniat inquauis parate, sed tantum prout 'residen in membro genitali,quia hoc tam pro pter situm, quam propter cocursum aliarum qualitatu, est valdh accomismodatum ad talem effectum . II. Haec tamen opinio non placet i quia repugnat aliquod principium proximum operandi collocaria natura in aliquo tanquam in subiecto, ubi nunquam dari possunt omnia requisita ad inius operati nem tergo vel dicendum est, potentiam generativam , quae est princi, pium proκimum generandi , non esse diffusam per totum corpus, Vel quod in quavis illius parte habeat omnia requisita ad generandum . Antecedens probo; quia principiuProximum operandi est per se priamo institurum a natura in ordine ad elieienda mi operationem: eis repugnat ibi collocari, ubi non pol sunt naturaliter esse omnia, quae ad talem operationem eliciendam desiderantur. I 8. Vcra igitur sententia docet, potentiam generativam i subiectari

in ea parte corporis, in 'qua semen efformatur, 3 conseruatur, &' a qua,

quando fit genetatio , dec ditur . quia praedicia dumtaxat pars habet

dispositiones , temperamentum req uilicii m ad i ii amuequa ablata, qu a. tiimuis omnes aliae corporis partes remaneant, generatio deficit: quod non contingit in ablatione cuiuscuoque alterius patiis.. iEt erinfirmatur nam ima arborum , de quarumcumque aliarum plantarum: lini d. terminata parte: corpptas efforatiam tirr, ut expertentia constata ergo idem de seminibus, ali rum iniue t tum dicendum est, non enim vide-N . I M A ' .i pathur possc disparitatis ratio quoad

hoc assignari. II i Dices: e insemine generatur

set qs similis generanti secundu om -- membrae ergo nec se est, quodlibet umembrum aliquod seminis confrire, ut tot membra similia membris generantis . per generationem producantur. y Resp.nt gando

consequentiam , ham qu5d frius producatur similis generanti quoad

omnes suas partes, non prouenit ex eo, quod ex innuibus illis semen d meidatur r aliovit . s. generans careret aliquo membro.v. g. manu, tunc proles deberet necessario produci absque eodem mcbro; quod tamen , ut experientia constat , est apertὸ falsum . Sed talis assimilatio oritur ex eo, quod in semine residet virtus quaedam derivata a vivente,meis dia potentia genera ua, de cuius radione sid, quod per modum instruo menti producat pcr se loquedo prolem integram quoad omnia meminbra, quae ad cius complementum in instatui generationis desiderantur. - , . . O . DUBIUM TERTIUM. sit generatio mineniitim '

positores laesumitiirque ex Arist. lib. 7. mei. cap. 8 lib.8. Si hic cap. a a. &lib. I. degenerat. animal cap.

r: LI: ExpIkat ut: quoad singulas particitias. Dicitur in primis gene

.ratio ει ηο vitientis, ut denotetur ,

quod proprius terminus ipsius debet lcile vivens .. Per quod distinguitura

generatione non tuenti lim Nomiis

349쪽

ne autem intelligitur uiues totale , ita ut per hanc particulam distinguatur etiam generatio a nu. tritione , qua acquiritur noua pars substantiae viventis. Nam IieEt talis pars sit vivens, nihilominus nutritici illa non habet rationem generatio. nis viventium simpliciter, de abs lute talis.

a r. Dicitur secundis a prine'lam aense , ut denotetur , principium generationis debere esse vivens,aliciis qui generatio viventium non esset

a ctio vitalis . Unde generatio Eue ex costa Adami , non habuit , ut fuit ab illo, rationem prςdictς genera, tionis , quia secundum quod filii ab

Adamo , non processit a vivente vitali, nec in genere causae esticientis, sed tantum materialis, quatenus scilicet Α da m materiam ministrauit. 23. Additur prsterea particula illa eoniuncto , ut ilia uatur , quod vi uens genitum debet secuncium alio

quid sui in initio generationis esseeoniunctum cum suo principio, a

quo procedit ,& esse quodammodo de substantia generationis.Hoc opti mὸ explicat D Th. loc. cit. Cont. gent. in animalibus generantibus sibi similia, que non niti medio semi. Ne generant: semen enim est factum ex languine deficato animalis, unde ipsum generans non imprimit sitam formam .in materia extranea , sed in materia intrinseca. Quod non petit generatio non uiuentium: nam ignis v. g. nullam sui partem transfundit in ignem genitum , nec in ea imprimit suam Armam . 2 . Dices: natura non procedit a persectioribus ad imperfectiora, sed e contra i ergo ad producendum seismen non transit a sanguine defaec 'to; qui in ormatur anima totius,ad

ipsum semen , quod ignobiliori sor

ma actuatur- Respond quod natu ra non efiiceret hunc transitum san.

uinis in semen, si ibi sistendum es

fit sed talis transmutatio tendit in productionem alterius indiuidui, de conseruationem speciei. 2 I. Ponitur tandem in eadem deis finitione , in militudinem naturae ;quia ad rationem generationis viventium requiritur, ut vivens,quod Ier illam connaturaliter procmit, it saltem eiusdem naturae specifica . Dixi saltem efω em naturae I e secrquia lices hoc ad minus requiratur non tamen obstat,quod vivens procedat simile in eodem numero natura: unde generatio Verbi Diuini est ρersectissima generatio viventis,& nihilominus generans est omninbidem secundum naturam uumerica

cum genito. -

26. Dices,generatio Muli ex a cessu Asini ad Equam, estgeneratio viventis, Re tamen mulus non est

eiusdem naturae cum generant e.

Resp generationem istam muli esse

monstruosa, Ee praeter intentio naasini generantis, &ita non mirum,

quod non procedat in similitudine

naturae. Addo, ad rationem generationis viventium satis esse , quod

quantum est ex vi virtutis generat uae residentis in generante, Produinceretur nitu simile in natura ipsi generanti luamuis Per accidens π- positum contingat.

27, Definitio sie explicata Deilὰ suadetur; quoniam nihil aliud a

paret, quod requiratur ad rationem generationis viventium, praeter ea, quae ini hac definitione ponuntur I& hoe ipso, quod omnia haec inueniantur, eo ipso productio illa est

generatio viventivum, ut in gene

350쪽

ratione hominis, & aliorum ani. malium cernere licet.

QVidquid ad perfectam animae

sensitiuae notitiam desideratur, accipiendum est ex dicendis de ei is potentiis, quae sunt proxima principia sentienti . Ideoque sit. γ

An potentiae sensi tuae M leant lyraelabur impror adcognoscendis obiecta p

I aliqui, quorum flanda

L mentum est et auia potentiae cognoscitiuae non indigent speeiebus, nisi ut ab eis determinentur ad cognoscenda haec potius obiecta , quam illa i sed senius tam externi , ruam interni absque speeiebus sunt eterminati ad cognitionem horum potius obiectorum , quam illorum remo non indigent praedictis specie. bus ad suas leniationes eliciendas.. Prob. minor,nam cum sensus externi non possint sentire nisi obiecta

realiter tibi praesentia, set inde visu meienter determinentur per prato dictam praesentiam , ad hoc ut hara: obiecta, scilicet praesentia, potiusquam illa, nimirum absentia, percipiant . Sensus vero interni non res.sunt sentire, nisi mediante sensatio.

ne sensuum externorum ergo eo ipso, qudd sensus externi sentiant hoc obiectum potius, quam illud, ma nebunt interni determinati ad illud obiectum potius, quam aliud percipiendum. a. Communis tamen sententia

bus potentiae istae cognoicitiuae insensationem exire non possint. est expressa Aristotelis in hoc a. lib. de anim. tex. a I. & rex, l3q. alii'; in locis . Et D. Th. Γb I. ni.gent. cap. 9 R L. R. q. S . art. I.&q. 79.

arti 1. & alibi sepE. 3. Prob. primo una vel altera ex. erientias Prima est: nam cum aonsE nobis adstantibus aliquis, se. curi percutit lignum , tunc prius vitietur percussio, quam sonus inde resultans audiatur: cuius non potest alia reddi ratio, nisi quia species viis sibiles deueniunt ad visum in minimma valdE duratione: species autem seni, quippe procedentes ab obteis ecto non ita persecto & activo non nisi in longiori tempore multiplicantur per medium, Ae ad auditum accedunt: nam si solum requirer

tur praesentia obiecti visibilis & auis dibilis absque eo, quod aliquid impra merent in suas potentias , non esset cur prios videretur percussio, quam auditetur sonus quia distan. tia & praesentia obiecti est eadem ., . Secunda est : quia oculus non potest se videre,nec unus homo ho.

minem alium a tergo existentem s& tamen experimur , oculum uni.

vi se videre in pupilla oculi alterius ante positi; quod non est intellisi, bile, nisi ex eo quod oculus unius producit aliquam similitudine pro.

priam in oculo atrerius, quae per re.

flexionem producit aliam in oculo eius lem , & ita informatur oeulus propria specie,& se vidct. caserimur etiam quod . Posito ante speculo, videmus in eo hominem, vel aliud corpus a tergo positum s ratio huius est quia homo a tergo postus producit speciem sui usque ad sp

SEARCH

MENU NAVIGATION