장음표시 사용
41쪽
283i caiisa , ut ex dictis constat r sed forme accidentales su pernaturales nocontinentur in subiecto ut in causa rcrgo non educuntur ex potentia subiecti Prob. minor quod continetur
in alio tanquam in causa, est eiusdem ordinis cum illo r sed forme he supernaturales pertinent ad superiore ordinem: ergo contineri non possunt in subiecto tanquam in catia.y Resp. negando minorem ad probationem dico, quod formae accidentales
supernaturales non continentur in subiecto secundum potentiam naturalem, sed secundum notentiam obedientialem, quae quiaε potentia ob idientialis Armaliter sumpta , est supernaturalis; & sic educi possunt ex ea, quae est Musdem ordinis cumillis.
s Ost iu m egimus de principiis
tentis naturalis in facto esse , restat ut de privatione, quae illius principium est in fieri, setanonem instituamus, te merito ultimo loco de hoc principio agimus: tum quia igno-hilius est quam alia duo, scilicet ma. teria & forma . quandoquidem non est ens, sed carentia entis iit statim dieant: tuin etiam, quia non nisi per Ermam, de ratione tormae, cujus est privatio , cognosci potest.
cli utrum sit ens reale,vel rationis, an Drum nihil p
I. Γ Ieo primo Privat onem stricte LM sumpta de hac enim agimus in pr senti esse negationem formae in subiecto apte nato habere illam,ut egeitas in homine est privatio, quia negat visum, quem natus est habere homo ι Talpa vero non dicitur pri
vata visu , quia ue Taisa - , non
est capax visus. In hac detinitione negatio tenet locum generis, 'uia ratione illius privatio cum aliis negationibus , Se minus propriis erivati nibas convenit . Connotatio ver5sibiecti apte nati habere sormam, est disserentia essentialis privationis, per quam a negatione distinguitur , Scco istituitur in esse speciMo priva
a. Dico secundo, Dari revera privationem in rebus. Et prob. quia in rerum natura sunt aliqua entia, quecarent bono sibi debito , ut patet inc is, surdis, mutis, & similibus: eris o cum privatio sit carentia mimarebitae. revera datur in rebus illis vera privatio. 3. Dico tertio, Privationem non
esse encitatem aliquam positivam . Et prob quia privatio essentialitὸr est negario; ne alio autem; nihil est
unde non placet sent entia aliquom, qui licet admittant rivationem non esse ens reale,si ens reale sumatur pro entitate reali positiva 3 volunt tamen
poste dici ens reale, quatenus est fundimentum vers copositionis in pro positione , de adducunt , S. Th I p. q. 68. art. 2. ad 2. Sed iste modiis di-eendi est valdὸ improprius. Se alienus a modo loquendi' philosophoru ,
quid cnim refert , quod aliquid in
propositione vere astirmari poisit, ut propterea ens reale dicatur λ prosecto consequens erit, etiam nihil fore dicendi in ens reale, quia in propositio. ne poterit vere offrmari , cum dico,
non ens est nihil ; itaq; impertinens est hoc. Neque S. Th. est pro illis: solum enim idocet, privationes esse in
42쪽
in rebus, quia assirmari possunt de ipsis rebus , ut cum dico, Petrus cst caecus p aliud est enim esse in rebus, aliud esse cra reale . Est quidem privatio in rebus , quia revera sent aliquae res aliquo bono sibi debito privatae , non autem est aliquo modo
.,Dico quartd, Privationem soti maliter sumptam non esse ens rati nis , nisi accidentaliter cum ad moduformae concipitur Prima Pars probatur; quia privatio formaliter . ut removet serma a se biccto apte nato,est independens ab intellectu , nam antequam intellectus aliquis cogitet, Petrus est caecus,& Franciscus est sur-dris 2 emta .sOrmaliter non est ens rationis.Secunda' pars conclusionis etiancilem robatur sequia concipi ad modum sor iras politive accidit privati ni ex fictione mici sinus: Emo accident alit Er est ens rationis . . I. ico quinto, Privationem sor- malitEDesie negationem, solum qi ab illa disserre, qEOd in obliquo con notet subiectum eapax formae, quam de illo negat. Haec conclusio patet eκ
dictis, fio ex sustitienti partium emia
meratione, nihil cnim aliud restat..1 l6.li Dic NPr vaticii eth principi uingonerationis naim alis, tanquam iterminiis a uo emscd ς cratio non cst ex milito; sii eiam cstet ex nihilo,noni csset gelieratio, sud creatio: eigo privatio nos, est sola negatio ..3 Resp. committi in hoc argumento maxima aequivocationem; quando cnim dicimus , generationem non esse ex nihilo;)id illoc dicimus, quia debet in arsupponi materia, qtiae si non pre- supponitur', est creatio . Quare impertinens est, quod privatio sit nihil, non cnim ex ipsa ut exisubiecto fit
principit. 7. Isputatione prima vidimus ab privationem e sic principium, per se generationis; restat videndum,
quomodo in ratione principii conveniat cum materia, & Arma . 8. Unica conclusio Privatio non convenit uni voce cum materia , di
forma in ratione principii . Sed tantum analogice: analogia proporti nalitatis . Prima hujus assertionis pars probatur, quia enti & non enti quatenus tali iamia potest dari aliqua ratio
communis uni voca , ut omnes faten.
turpi sed in ratione principii privatio
est non cns, nam eu principium g aaerationis per modum termini A quo, qui quidem terminus a quo est non esse : materia velo & forma sunt en
tia positiva, ut patet: Ergo ratio principii non est illis univoce com
9. .P batur secunda pars conci sonis. Privatio est principium entis naturalis:ergo in ratione principii co- venit cum caeteris principiis entis naturalis Sed non convenit univoce cuillis , ut jam ostentum est:ergo tamisim analogice ; non analogica attributionis ; siquidem Arist & csteii philosophi appellant privatione principium simpliciter entis naturalis :ergo analogia proportionalitatis. IO. Dices: Hatio scibilis potest esse Ommunis uni voca rc spectu entis Icalis, & rationis, quod re vera non est cras. ergo etiam ratio principii potest esse lini voca respectu privationis, aliorium principiortim, licci privxit iositarc vexa non ens, Si alia principia
43쪽
pia sint quid positivum. Consequentia patet ά paritate. Antecedens vero probatur 'uia logica convenit univo.cὸ cum aliis scientiis in ratione scientiae: erso ejus obiectum , quod est: cns rationis, convenit etiam uni vocὰ in ratione scibilis cu aliis obiectis scubilibus, quae simi entia realia, non potest enim sciet uia habere majorem unitatem in ratione scientiae, quam obiectum in ratione scibili sicum scita
eritia ab obiecto in esse scibilis speciasiectur II Resp. concedendo antecedens,&negando consequentiam, quia ad rationem scibilis materialiter se habet in ente rationis , quod sit non ense nam alius est ordo,& ratio scibilium,& alius ordo rerum: formale illius solum consistit in hoc, quod habeat passiones demonstrabiles: Si ideo ratioi illa uni voca non est communis enti, di non enti ut formaliter non cnS.Cq-terum privatio ut non ens sermaliter est principium entis naturalis:e COntra Vero materia,& forma, ut dictum
est : & ideo ratio principii eis non potest esse communis univoca.
DIximus hucusque de principiis
entis naturalis; oportet ut dicamus de ipse ente naturali: sic enim ipsorum principiorum naturam gis cognosce tur,&finc ri in que a natura destinatasiat nactius percipiemus
liter ex mater a forma pr. TON defuerunt ex antiquis
G pltilosophis, qui dixeriuit ,
solam formam esse totam quidditatεentis naturalis seu compositi substantialis. Quae opinio communiter reiicio tur, ut parum consentanea principiis nostrae ridet. Nam ex ea evidentὸr sequitur, quod Christus homo manta set in triduo mortis in rerumnaturas quia etiam in illo triduo mansit divinum Verbum unitum animς rationali juxtx illud , quod melossumpsi nun ouam Hm M a. Si igitur haec est tota hominis quidditas, sitit etiam in ilici triduo natura humana in rerum naturaUerbo unita,ac proinde Christus homo . Item sequitur, quod homo sit immortalis,Se incorruptibilis,quia anima rationalis est immortalis, Mincorruptibilis. Et tandem sequitur , nos non esse resurrectu os denuo in die judicii, quandoquidi m nunquam periissemus. v. Dicendum est igitur, em naturale, seu compositum sqbstantiale intrinsece componi ex m.teria, &forisma tanqua ex duabui aietibus essentialibus. Pr batur preiso ex illo sym boli S. Athanasiline anima ratἔonais lis , Hrearo unus e re omo , Da DeMr , homo unux ea Chrἰctur. Ergo sicut solus Deus non constituit Christum. sed Deus, Si homo e ita nec anima rationalis constituit hominem, sed an ma, & caro, idest materia. 1 Profatur secundia ex D. Augustino lib io. de civit. Dei cap. 3 ubi sic ait: Homo nec ea anisa sirum,neq;solum corpur, fed x utroque comρ sitim . Idem docet Boetius lib. de δu bus naturis, &passim D Tli praesertim in I Ccint.
finitio explicet quidditatem, rei, illi erit essentia physica hominis, quois per definitionem phisicam eXplica
44쪽
tudi sed per talem des nitionem explicatur non sola anima, sed etiam corpus: definitur enim homo definitio- ine physica, quod sit ornaans an a, corpore e ergo non sola anima , sed etiam corpus, idest materia, est: de
quid litate illius. y Confirmatur ex eo quod horno desinitione metaphysica definitur, quod sit
mali,non solum rationale. Uerum etiaanimal pertinet ad essentiam homi-lnis r ergo si definitione physica definitur,quod sit confrans animi, edi coris pore, non solum anima sed etiam coris i
pus pertinebit ad quidditatem illius.
y Probatust ustimo paritate: nam eodem odo quoad praesens attinet di ci
scurrore, debemus de entibus matura-libus, seu compositis substantialibus,
ac disturrimus de arietastis, seu comvsitis artificialibustsed in artefactis, eu compositis areisicialibus, licet λgura sermaliter determinet materiam ad hoc artesectum, non tamen ade
quate illud constituit; Cathedra enim non est sola figura,sed etiam lignum, ut docet Aristotiles 3. physic. tex. 66. dicens, qs aut lignum esse partem si tuae: ergo neque in entibus naturalialibus seu compositis substanti illibus sola forma erit tota quidditas illoruquamuis forma determinet maletiam ad hoc uel illud eompositum .
Ob. I. Potentiae operativae, Roperationcs oriuntur ab essentia tanquam a prima radice: sed in homine adaequata radix potentiarum, & operationum est sola anima rationalis, nam hec unita aeque ac separata elicitactus intellectionis volitionix ergo anima rationalis est tota quidditas limminis. I Resp. dii tinguendo mino
rem, est adaeqtiata radix omniu ope rationum, nego minorem, aliquaru,
nempe actuum intellectus, & volun-
nam etiam hi pirndent a materia,cum
eliciuntur: in corpore, nam phantasmata in hac vita intellectum in ope irando semper comitantur. Aliae vcro potentiae, quae sunt materiales, ut sunt sensus omnes, i non oriuntur a
sola anima, sed a tota substantia hoia minis, in qua etiam.recipiuntur, S 3 hoc susscit, ut materia ut partiale priaeipium illarum, & consequentPrpartialiter constitutiva compositi. 'li . ob. 2. illud formaliter est de ensentia alicuius rei,per quod res illa ab aliis distinguitur; quia ut ait Philo
cosepositum substantiale distinguitur ab aliis compositis substat talibus per .
formam , non autem per materiam Iergo sola forma erit tota quidditasi compositi substantialis. Probatur miti nor, eadem materia, quae.informatur forma viventis , mortuo vivente informatur sorma cadaveris ergo vive S,& cadaver non distinguuntur penes materiam, sed tantum penὰs sormam. y Resp. concedendo majorem, &onea ando minorem A Ad probatione iico έ quod cum materia sublunaris sit commune si ibiectum omnium sora, .marum sublunarium , non mirum quod succestiue pertineat ad diversa :composita substantialia ,&eorum Cc'. sentias ingrcdiatur. Ad veritatem autet nostrae conci usionis sumest,qubd materia dum: est in uno composito, sit, pars essentiat is illius, Se non alterius . . p. Ob. 3. illud non pertinet ad indistrinsecam rei estentiam . qu5d varia- , tur invariata essentiari qui ha variara . essentia hominis variatur materia, heet n. vi caloris naturalis continuo depcrditur , de nova per nutritionem:
45쪽
acquiritur 3 nihilominiis homo usq; dum vivis , Qu.ad stia essetitialia non mutuur. seu manet idem: ergo ma teria non pertiaci ad eueluiam h
6. Ob hoc argumentum ponunt nonnulli materiam,quam vocant Pri. moseniam, quam scili et homo accia Pit imprima conceptione, hanc dicunt nunquam dependi . At sane hoc
videtur dici lion eostes quia fieri debet continuum miraculum, ut partes illae primae saltem ex parte per totam vitam non tiperdantur 3 non enim minus miraculum est, quM calor nais turalis non agat in partes illas, quam Muod ignis non conburat materiam tibi appositam , cum materia illa primo renia non sit minus apta ut in ilia a agatur, Quam quae uis alia. . Respondeo igitur cum aliis negando minorem; S: ad probationem dico, quod materia quamvis varietur materialiter, quatenust vi calori S na turalis aliquid ex eae deperditur , &aliud per nutritione paulatim ac uiritur;ser maliter tamen manet eadem uamdiu homo vivit; quia matcriae novo. acquisita fit una numero cu praeeristenta, eo quod ei playsice unitur,ut late ostendam lib. I.de generat. disp. s. dub, φ8. Ob. ..triri potest idem numero ihomo,. etiamsi no habeat eandem ma teriam,quam prius habebat,sed deerisam: e: go liaec numero materia no est
de essentia hujus numero compositi substantialis. Consequentia patet. Et alitecedes probat.in resurrectione georte ili unusquisque homo resurget idenumeros sed accidere potest, qubdiduo homines habeant diversistemporibus eandem materiam , ut patet in illis, qui carnibus uescuntur humanis: ergo cum eadem materia utrique con-
cedi nequeat, fit inde quδd alter is
rum retii rget idem numero , etiamsi non eam, qtiam prius habebat, sed divelsam habeat materiam. y. Durandus in q. dist. qq. q. I. de Suarea disp. 3. met. sect. 6. volunt , compositum substantiale non constare essentialiter ex lioc numero corpore , sed ex ista forma, & quolibe:
corpore: S sic, ut resti at idem numero homo, satis est, aiunt resurgere cum eadem numero anima,& cinctuavis ex materiis sublunaribus, quiae ista anima indifferenter respicit quodlibet corpus. Verum sol iohsc non consonat cum illo Iob. I9. ω ἰn eam e
mea videbo Deum Saluatorem meum.
Nam sti ut ad veritatem Verboru co secrationis panis, quae modo se, non satis esset poni ibi q)io ictimque cor- us unitum animae Christi, sed necet aries m est, poni illud mel corpus, quod de uirgine natum est, ut docen xco muniter SS. Patres, & Doctores i ita ad verificanda illa verba, eb in carne
mea videbo Deum Saluatorem meum
nons is est, quod resiirgat quis cum propria anima, at quovis corpore,seu materia, sed necessarium est, ut cum ilici eodem corpore,seu materia, quam in vita habuit, resurgat, in eaque videat Deum Saluatorem suum. Io. Rejecta igitur hac solutione ,
aliter respondeo . negando antecedes:& ad probationem dico cum S Th. lib q. coni. gent. cae .8 I. quod si ea dem pars materiae in diversis hominibus fuerit, tunc illi tribuetur , qui eam habuit in sua prima productione. Qiiud si eontingerit in hoc esse equales homines illos, tunc ei concedetur,
qui prius illam habuit, quia primum jus in eam requisiuit, & illius propria secta est;qui vero illam postea habuit, Quasi mutuatam eam accepit, & ideo
46쪽
nen hule, sed illi tribuenda est . Alim
ri vero concedentur alis partes materis vel ex iis, quas per nutritionem propriam illud individnum acquisivit,vel per calorem naturalem d peris didit. Et licet metaphysice loquendo
non repugnet, ut omnes partes m
teriae , quas Petrus v. g. habuit in imstanti suae generationis, de acquisiudinutritione , aut per calor naturalem deperdidit,suerint prius conccs' alteri , aut aliis, quibus proinde necessario restituendς sint r attamen ad suavitatem divinae providentiae spe.
ctat, stipposita voluntree, & dccreto, quod haDet de resurrectione hominu, ies ita disponere, ut tota hujus individui materia ad alterum non pe
tineat , sed quod ita in vita singulorum distribuerit partes materiae .. Ut cuilibet in resurrcctione novissima possit concedi propria materia tali iater, ut unum & idem numero indi. xi dum maneat.
II. DRrima conclusio, materia, 831 forma in composito substaniatiali uniuntur nacilio ali ino nexu abcis realiter distincto . Ita Baianc E I. p. t 76.art. l. dub. R Cabrera'ῖ pari. J a. art q. dis P 8. mim. 1 T. Si in codicibus manulcriptis,Magister Con-rales 3. p. disp. I 6. sect. I. M agister Herrcra eadem 3'. part.' 2. ubi criam
forma seipsis, & noti medio utiquo
nexu unirentur, eo ipso quὁd ma esset intime praesens mattriae,non non posset non esse illi unita ; quia tunc haberetur totum id, quod per adversarios ad unionem desilcra retur e sed datur serma inti md piae siens materiae , absque eo quod illi si unitar ergo materia & serma Ron d ipsis, sed mcdio aliquo nexu ab eis ci itincto, unititur. Probatur minor. In illo priori, in quo anima rationalis creatur a Deo, cst praesens materiae, Cum erectur intra corpus ue S nihilominus in illo priori non ost unita materiae, cum uniatur illi per aliam actionem ab agente naturali in posteriori naturae : ergo datur Drma intime praescrs materiae, absque co quod illi sit unita . II. Probatur secud λ; omnis actio,
quae vere habet i a tioncm action: s ,
des et habete aliquem terminum de novo productui ' ; quia de essentiavere . i lonis est , este actuale fieri rei r scd xeneratio hominis ist vera actio: eio per generationem hominis aliquid de novo produci d bet ea qui nihil de novo productum p
tcst tali generationi correspondere , nisi modus unionis inter materiam i mam, cum per illam nec materia , nec serma pioducat hir : ergo inter materia R forma hominis es iquis i ter venti modus unionis lealiter ab illis disti .etiis : ergo cum eadem sit ra- ratio de lini ne inni eii ae cum'qua
libet alia forma substantiali, omnis illa fit medio aliquo modo unio
47쪽
ena rationalist, ea ni Te immortalis 3 sed unio sere nexus : erm unici seu nexus in quid realiter distinctum ab illis..Ρrobatur e sequenm ς quia quod perit rhmancnicatio, distinguuguitur restiter ab illo: ergo si in cor, ruptione, substantiali hominis re ina. nentibus materia Se forina perit unio, seu n: Nus, tinio seu nexus erit. quid realiter distinetum ab illis. I s. Ob. I. Materia de forma prat. cisὸ, At sceluso quocumqs alio, possunt invicem colui lari. Rr cilicere unusub hantia ter ergὀ si13erflua erit quς ,
uas realitas mi aer mii eriam,& forma ad earum unione: cod sequetia Patet. Antecedcns vord prob.,materia essen.
tialiter est potentia, & forma essemtialiter est actus, & earum quelibet ingenita propensione propencsit in
alteram, ut totum conponat, per insciati ergo se solae secluso quocumq;
alio invicem copulantur, S uirilin per se esticiunt Rc . negando Ante. cedens,& ad prob.itionem dico, quod licui maioria essentialiter sit potentiari de forma essentialitqn sit actus , ω quelibet ipsa; iam dicat maximam propensionem ad unionem; non pr
pterea sequitur, se ipsis immeaiat uniri, quia de cflentia ipsarum non est actuali unio, sed imi bilitas, Eesc requiritur utriusq; causalitas, quae vi praedicto nexa consistit, tu unia
ISOb. et 'vel modus iste medius inter materiam, formam unitur illis medio alio modo unionis, vel se ipse e non potest dici primum , alias daretur processus in infinitum Si auteunitur scipse, ergo idem se ipsis patatibus, quae essentialiter tanquam.ysis
tentia, di actus substantialis si res pi-
Qupta dicendum erit 1 nesa consequ*ntia minam sicut Su Brito,
quia facit extensam substantinia noniset aliquo alio,quo ipsemet extensa siti & actio , quia est fieri essectus , non eget alio fieri, sed se ipsi ut quo
exit ala agentersic & modus iste unio nis , quia re vera est nexus, de a Gale vinculum partium, non eget alio ne xu ut se uniat partibus, non tanqua
extremum, sed laiIquam extremora nexus. Haec autem ratio non Iepcii-tur in materia, δe forma, quae licet sint inter se uiribiles, non tamcia sunt essentialiter ipse nexus.. IT. Ob. materia , & forma de bent immediate uniri, ut unum substantiale componere possint: ergo nouniuntur media unione distincta , si uniretur media unione distincta, nouniretur immediate. IResnegadocsi sequentiam; de ad probationem dico, mediationem unionis non impedire nae diapam connexionem partium,
quiuunt solum mediat ut quo dest,
ut ratio Hrmalis, qua unitIntur extrema, non ut quod. Sicut oculus diei tur immediate videre colorem , licet mediet visio, imo haec necessario m diare debet, alioqui oculus non viis deret, eum visio sit ratio formatis,per quam redditur oculus videns .i8. Secunda conclusio, matella, Arma una tantum unione hum se
uniuntur, quae prout se tened eae Paetis te materiae,dicitur causalitas materie,& pro ut se tenet ex parte formae,dicitur causalitas sermor. Ita Compluta disp. cit y. num. qa. S plures alii. Probatur quia unicus modus unionis
potest perfectὀ, de complete unire materia, S formi ergo superfluep nitur duplex. Consequetia patet,quia fiustra fiunt per plura, quae fieri pota
sitne per pauciora. Antecedens vero probatur , unio ut talis est vinculum dymum z erso ad Maa partea in m
48쪽
das unica tantum unio erit sus iciens.
1 Confirmatur impossibile est, quddmateria intelligatur unita sormς,9 uiri eo ipso intclligatur forma unita materiae : ergo per modum illum unionis, qlio materia unitur sermae, manebit ima realiter unita materiae; &Consequenter altera unio erit super
I9. Dices : Dupplex unio non est necessaria, ut partes praecise copulentur, sed solum ut materia ,& Arma sese mutuo causare possint. Haec n. mutua causalitas, cum sit actualis re. ceptio, & informatio, non potest inter eas reperiri,si unicus tantum inter utramque adest nexus. y sed contra,m la materia, & forma sunt actu causintes ratione unionis r ergo si ut sint unitae inter se non requiritur, nisi
Unicus tantum nexus, nequc ad ea u-
salitatem inarundem quidpiam aliud desiderabitur. Per hoc enim qu bd materia , ct forma sint unitae, forma se communicat, datque si iam entitatem materiae,& materia recipit ac sustetat in se sermam e ergo quaelibet in suo
genere ratione talis unionis exercet 1uam piopi iam causalitatem .. 22. Diccs 2. cuilibet cause debet correspondere propria causalitas:causalitas autem causarum intrinseca ruinateriae,& Drmae cst unio: ergo Cum
sint duae causae, duas debent habere uniones. ' Resp. nullam esse repugnantiam in hoc, quod eadem metetitas realis,sormaliter tamcn diversa, possit ese causalitas diversaria causarum ejusdem ordinis et noun. rectui xitur tanta distinctio inter causalitates, quanta est inter causas, ut patet in caussciscientibus subordinatis,&earum causalitatibus. 2I. Dices 3. materia verὰ recipit,
de non insormat; & forma veid inlatimat, & non recipite ergo actualis te ceptio, & insormatio non sunt re ipsa ona,& eadem entitas, sed duplex. y Resp. negando consectuentiam, quia . haec unio licet entitativo sit una, vi tualiter tu est duplex; & ideo ab eademnione potest materia habere liceouod est recipere, A no insormare &forma informare & non recipere.
Σα. f. dictis habes,unionem istam
recipi tam in materia,quam in forma quia modus unionis ut uniat extrema, debet recipi in ipsis exti emis . 23. Dices : una , & eadem forma
non potest recipi in duplici stibi e-cto: ergo neque una , & cadem unio
in duobus extremis. y Resp. quod licet praedicta duo extrema realiter distinguantur,assiciunt tamen unii subiectu totale, & quodlibet ex illisseorsim sumptu est subiecta partiale res. pectu praedictae unionis; non est autenovu,quod eade forma sit in multipliati subiecto partiali realiter distinino ut in infinitis exemplis videri potest .
24. Tertia conclusio,unio,qua anima rationalis unitur corpori, non est
spiritualis . sed materialis, & corporea . Est contra Suarem disp. IS. met. sect.3 & alios. Prob. esticacitEr,quia in generatione hominis unio attinagitur a senerante, ut a causa principalio sed generans non potest virtute corporca, qualis est potentia genhrativa, producere moilum aliquem enisti titive spiritualem;alioquin effectus
excederet uirtutem suae causae: ergo talis modux Mon est spiritualis, sed materialis , Si corporeus , et s. Dices et Si haec unio est materialis , &' corporea , nequit unire, &attingere animam , DexUS n. propol
tionari debet cum re nectenda ' Propter hanc dissicultate aliqui dixerunt, unionem hanc esse inhaesivὰ in mare-
49쪽
ita tita corporea est , terminative vcio In anima rationali , quia attincit illam no per inhaesione,sed adliatis Donem , ad similitudinem unionis liypostaticae, quae cit aliquid in humanitate, ipss; inlinet, absque eo quod ii hcsive attingat vel bum divinam .s Sed doctrinam hanc ego non approbo, Theologi n. multum laborant, ut explicent, quomodo vel bum divinum sine aliqua mutatione fuerit humanitati unitum ; si autem talis modus unionis in anima rationali inveniretur, ita ut sine ulla prorsus mutatione sui maneret unita , satis facile
possct percipi modus ille inessabilis
unionis. 1 Confirmatur id , quod tribuitur unioni hypostaticae, quia
modus mirabilis est, & stipra omnem intellectuna creatum , non debet a Lfirmari de alia unione; nam ut Concilium roletanum ait)si haberct cxύ- Dium , non cssct singulare: ergo cum hoc, quod est unirc sine mutatione unius extremi, tribuatur ut quid mirabile unioni hypostaticae si non est hoc unioni animae rationalis cu corpore tribuendum. 1 Confirmatur secundo quia Theologi in solam immutabilitatem Uei Di, & infinitam persectionem ejus reserunt,quod non sit subiectum unionis hypostaticae, quo impedimento semoto,nullus dicere dubitaret, quod unio uel bum assceret, illud immutaret. Ergo
cum sorma sit capax mutationis, fa vcndum crit , unionem se tenere ex parte iitriusque, & illas immutare.
Relicta igitur soliuione ista,
ad instantiam respondeo , concedendo unioncm illam corpoream, se icianere ex Narte uti iusq; extremi, &uti iq, inlaerere , seu titrumq; intrinsece assiccie , non obstante spiritualitate antinae, quia licet lisc entitative sit spititualis, est tamen forma eorporis , & in re spirituali, quae simulcst Arma corporis, benὸ recipi potest
pi ἐς se tinisse pet 7. M ST certum apud omnes , I a compositum psyscuin realia ter distingiti a qualibet parte seorsim sumpta, cum supra illam addat aliam. Similiter est certum, realiter distinguia partibus simul sumptis, non autem unitis, cum supra illas addat unionem quae est modus aliquis realiter distinctus ab illis,ut jam ostensum est Quare tota controuersia est de partibus si mul sumptis, S unitis. 28. Partem amrmativam defendit Scottis in 3 dist. a. q.et . art. I. sed ista Doctor quamuis alias subtilis,no procedit coherenter 3 9uia ipse tenet,Omnia quae realiter distinguuntur, poste ad invieem separari: ergo clim totum separati nequeat a suis partibus simul sumptis, & unitis, inconsequenter ad
sua principia ascrit, illud a suis partibus simul sumptis , unitis realiter distingui.
29. Prima concluso, Totum physicum non distinguitur realitἡra suis partibus simul sunt piis, & unitis. Est Arist. . physic.tcx. 33. ela et de anima,
coiit Fent q.8ἰ plur: tirui I hoir ista tu,&fere omnis licet nitorum 3 ut Suar. dispo mei . scet , Hurtod disp. 6. ph)sc. scet. I. Ailaga disp.s 'sed . I. N. Stephanus Spinula disp. q lcet. q. Ouiedo, alii, quos citat Comptomis disp. t F. sc t. I. Prob.
50쪽
3o Prob. essicaci ratione . Quia to. tum aut distinguitur realiter a materia, S: forma simul sumptis, & unitis, quia includit materiam ,& formam vilitas, & aliquid aliud; aut quia est aliqua cntitas non ineludens materia, re forinam, sed tota diltincta ab illissimul sumptis, & vnitis: nullum ex his dici potest: ergo totum non ditati iaguitur realiter a sitis partibus simul sumptis,& unitis. Prob. minor qud ad primam partem. Ens coalescens praeeisd ex pura potentia,&ac. tu substantiali, est compositum substantiale : atqui materia , de forma si imit sti mptae, S: unitae, sunt quid c Icsceias ex pura potentia, S: actu se stantiali: ergo sic sumptae sunt ip- si1mmet compositum Libstantiale . Pi ob eade minor quoad secunda pata
veri . Tot sim physicum est cris esse-ttiliter constas materia, & forma : e
go non est tertia entitas se tota distin ista ab illis . Si .ia. esset tertia entitasse tota distinista a partibus, compositum liominis no includeret animam rationalem , ct consequenter homo, jam non esset homo . II. Confirmatur, quia entitas illa homin .s, quam volunt adversiri, esse distinctam a partibus unitis , vel est smplex, vel composita λ Non primum, quia anima rationalis,& corpus necessario ingrediuntur clatitatem,scuessenit iam hominis . Si secundit: ergo
si partes illae vilitat, quibus praedicta
tertia entitas componitur,no n distinguuntur ab ipsa tertia entitate, cur
materia , Si forma unitae distingtieniatura toto substantiali p mxi me quia
assignari non pote si quid sit illud aliud
Liperadditum,32. Secunda conclusio, Totum , &partes simul sumptae,& unitae distinguuntur ratione ratiocinata . Haec conclusio seluin eget declaratione retenim non sus vis distinctio rationis
ratiocinatae inter totu,&partes unitas intercedit; Non est enim similisci, quae in homine inter rationalitalc,
e animalitatem reperitur : Nam cuilibet horum conceptuum correspondet una qtia si sermalitas propria , &obiectiva realis, & excludens a stu,
conceptu alteram, ratione cujus eminentialis distinctio a parte rei interutramqire cernitur. Nam certum est,qubd conceptui totius eorrespondet, etiamsi non expresse conceptus partium unitarum, AI e contra.
3. Unde distinctio rationis , quae inter utrumque intercedit, similis est ei, quae inter definitum, definitionem invenitur, ut inter hominem, &animal rationale: tum quia licet quidquid respondet priori concπtui, re pondet,& posterieri; diversimode ta men penes explicitam,& implicitam eorrespondentiam : tum etiam quia quoad modum significandi,& concipiendi habent dissimilitudinem, qua tenus praedictas partes unitas, pluribus , & distinctis conceptibus aliquomodo inadaequatis,& cu aliquali fundamento in re concipimus, secunditi quod collectio illa partium, & unionis velliti postulat concipi per moda
plurium, ipsiim vero totum per modum unius 3 non secus ac in definito, do finitionis partibus contingit. 3 . Contra has duas conclusionessiint aliquae obiectioncs, quarum prima desiimitur ex aliquibus testimoniis Arist. , nam mei . tex: I9. dicit, quddueis tria non sint fax, & lib. 7. tex .6O.ha non a & lib 8. tex. II. qudd est aliquid p=aera sartes. Ergo ex ejus sententia totum distinguitur realiter a suis partibus.