장음표시 사용
61쪽
ita uia corporea est , terminative vcio In anima rationali , quia attincit illam iasi per inhaesione,sed adhaeis Doncm , ad smilitudinem unionis hypostaticae, quae cst aliquid in humanitate , ipsis; inlinet, absque eo quod ii hcsive attingat vel bum divi-1aum .s Sed doctrinam hanc ego non approbo, Theologi n. multum laborant, ut explicent, quomodo veibum divinum sine aliqua mutatione fuerit humanitati unitum ; si autem talis modus unionis in anima rationali in veniretur, ita ut sine ulla prorsus mutatione sui maneret unita , satis facile
posci percipi modus ille inestabilis
unionis. 1 Confirmatur id , quod tribuitur unioni hypostaticae, quia modus mirabilis est, & supra omnem intellectum creatum , non debet affirmari de alia unione; nam ut Concilium Toletanum ait j si haberct cxdisi tum , non esci singularer ergo cum noc, quod est unire sine mutatione
unius extremi, tribuatur ut quid mirabile unioni hypostaticae; non est hoc unioni animae rationalis cu corpore tribuendum. y Confirmatur secundb quia Theologi in solam immutabilitatem Uei Di, & infinitam persectionem ejus reserunt,quod non sit subiectum unionis hypostaticae, quo impedimento semoto,nullus dicere dubitaret, quod unio uel bum asticeret , & illud immutaret. Et hocum forma sit capax mutationis, ia. xcndum crit , unionem se tenere ex parte utriusque, & illas immutare .
26. Relicta igitur solutione ista,
ad instantiam respondeo , concedendo uniolum illam corpoream, se te. nere CX arte utri ulit; extremi, &utiiq, m helere , seu timimq; intrinseco assiccie , non obstante spirituali.
tate animae, quia licet lisc entitative sit spititualis, est tamen forma eo poris , & in re spirituali, quae simuIcst forma corporis, benὸ recipi potest
piis se tinitis pet7. N ST cci etiam apud omnes , compositum physicum realiatὰr distingui a qualibet parte seorsim
silmpta, cum supra illam addat aliam. Similiter est certum, reali ter distingitia partibus simul sumptis, non autem unitis clim supra illas addat unionem quae est modus aliquis realiter distinctus ab illis,ut jam ostensum est Quare tota controuersia est de partibus si mul sumptis, S unitis . 28. Partem affirmativam defendit Scottis in 3 dist. a. q.z, art. I. sed iste Doctor quam iiis alias subtilis,nsi procedit coherenter; 'uia ipse tenet,omnia quae realiter distinguuntur, poste ad invieem separari: ergo cum totum separari nequeat a suis partibus simul sumptis, & unitis, inconsequenter ad
sua principia ascrit, illud a suis partibus simul sumptis , & unitis realiter distingui.
29. Prima concluso, Totum physicum non distinguitur realitἡr a suis partibus simul sumptis, & unitis. Est Arist. . physic.tcx. 33. Si a de anima,
coni pent q.8; plur:um I hoiri statu,&fere Oinniti Acci nitorum s ut Suar. dispo mei . scet , I. Hurtod disp. 6.phὶ sic. scist. I. Ailaga disp. y 'sed . I. N. Stephanus Spinula disp. q.lcct. q. oviedo, & alii, quos citat Compto-nus disp. II. scist. I. Prob.
62쪽
3o Prob. essicaci ratione . Quia to. tum aut distinguitur realiter a materia, & forma simul sumptis, & unitis, quia includit materiam , & sormam vilitas, & aliquid aliud; aut quia esst aliqua entitas non includens materia, re formam, sed tota distincta ab illissimul sumptis, & vitis: nullum ex his dici potest : ergo totum non ditat Hagii itur realiter a si iis partibus simul sumptis,& unitis. Prob. minor quidad primam partem . Ens coale- stetis praecise ex pura potentia,' aciatu substantiali, est cismpositum substantiale : atqui materia , & forma si mul su naptae, S unitae, sunt quid coalescetas ex pura potentia, & actu sub stanti alid ergo sic sumptae sunt ii summet compositum sit bstantiale . P. ob cade minor quoad secundi pataretii. Totum Phylicum est cris esse-tialiter constas materia, S: formae e
go non est tertia entitas se tota distin ab illis . Si .n. esset tertia entitasse tota distincta a partibus, compositum liominis no includeret animam rationalem , consequenter homo, iam non citet homo . II. Confirmatur, quia entitas illa Lominis, quam volunt adversirii esse distinctam a partibus unitis , vel in simplex , vel composita λ Non primum, quia anima rationalis,& corpus necessario ingrediuntur clatitatem,scuessentiam hominis . Si secundit: ergo si partes illae vaeitae, quibus pr. aedicta tertia entitas componitur,no n distinguuntur ab ipsa tertia entitate, cur materia , Se forma unitar distinguentur a toto substantiali Θ niaxi mἡ quia assignari non potest quid sit illud aliud
uiperadditum,32. Secunda conclusio, Totum, S partes simul sumpta ,8 unitae distinguuntur natione ratiocinata . Hari conclusio seluin eget declaratione rctenim non qu suis distin 'io rationis
ratiocinatae inter totu, S partes Uuitas intercedit; Non est enim similisci, quae in homine inter rationalitate,
Ze animalitatem reperitur : Nam cuilibet horum conceptuum correspondet una quasi formalitas propria , Se obiectiva realis, & excludens a suo
conceptu alteram, ratione cuius eminentialis distinctio a parte rei in t Erutramqile cernitur. Nam certum est,qubd conceptui totius eorrespondet, etiamsi non expresse conceptus Partium unitariim, Se e contra .
3. Unde distinctio rationis , quae inter utrumque intercedit, similis ethei, quae inter definitum, & definitionem invenitur, ut inter hominem, de animal rationalet tum quia licet quidquid respondet eriori concUtui, re pondet,& posteri 'ri; diversimode ta men penes explicitam,& implicitam eorrespondentiam : tum etiam quia quoad modum significandi,& concipiendi habent divi millitudinem , qua tenus praedictas partes unitas, pluribus, de distinistis conceptibus aliquomodo inadaequatis,& cu aliquali fundamento in re concipimus, secundi, quod collectio illa partium, & unionis velliti postulat concipi per modii plurium, ipsum vero totum per modum unius; non seciis ac in definito, Ze dc finitionis partibus contingit. 3q. Contra has duas conclusionessiint aliquae obiectioncs, quarum prima desumitur ex aliquibus testimoniis
Arist. , nam mei . tex: I9. dicit,quod My tria non fimi sex, de lib. 7. te .X. SO.
tex. IS. qudd est aliquid praetersarier. Ergo ex ejus sententia totum distinguitur realiter a suis partibus.
63쪽
into loco non loquitur de toto,& partibus, sed de numeris sermesster lumis piis,& docet,qubd sermaliter bis tria, & ut constituunt speciem ternarii nolunt G 3 quod verissimuri est, quia
usa species numeri se aliter no est pars alterius, scd selum materialiter, quatenus claudit unitates, ex quibus quilibet numerus ut ex partibus Coim . ponitur. unde locus ille non est ad propositum argumenti. Secundus au- te locus intest igitur de partibus absis iunione; sic enim verum est,quod hulaba his non sit precise dea, si praescindamus ab illis unionem ordinis, ratione cujus componunt talem sylla bam e nam etiam ab habet easdem Italteris, & tamen est alia diversa syllaba propter diversam unionem. Quod indicavit Aristoteles ibidem dices,quod
muri. idest per solam aggregationem, absque unione, & ordine. Per quod patet ad tertium locum; sensus enim est, totum non esse solam comv tionem partium,sed includerealiquid preter partes, scilicet unionem. 26. Ob. 2. Quriis caura realis realia ter distinguitur a suo effectur iud materia, & torma ut uniis , fiunt caulare iis toti e ergo materia larma ut ueste , realiter distinguuntur a toto. Pros. minor,materiacausat totum recipiendo tarmam , & forma informando materiam r sed materi, non recipit formam , nec forma insemat materiam, nisi inquantum uniuntur: ergo materia , & serma inquantum uiatig , causant totum . 3 . Ad thoe argumentum respondet Magistet Orma lib. r.Phytie q. I arum. Is quod, & si partes proprie
Causant totum, quatenus illud constitiiunt, Se componunt tamen cumsilit causae intrinsecae illius,intrinsece
illud costituentes ,& e5ponentes,nooportet quod ab illo reuiter disti',
Mantur; nam ideo realiter distingui-itur a suo effectu causa realis extrin- , sera , quia illum extra se causat re oeauis intrinsecae cum non causent erusectum extra, se sed per communic itione propriae entitatis, non debeoς iis illo realitet distingui. sic etiam respondet Ioannes a S. Th. I. pnysi q. 6. an. 2. ad primum. 38 Haec tame solutio duplicet quia eausamalis dicit relationem realem ad essectum, &effectus relationem realε, ad causam et relatio autem realis est Iinter extrema realiter distinctar ergo quevis causa realis realiter distinguit a suo effectu; ac proinde si partes intrinsece sunt causa realis totirare
Iiter debent distingui ab illo. y Co
firmatur, quia caula realis realiter Ineuit in eisectum, & essectus di temdependet a cause e sed nihil potest re , liter in semetipsum influere, aut a semetipso realiter depcdermergo omnis causa realis realiter distinguitur a suo
39. Hae igitur solutione resina: pro vera noto ex PatribusComplut sibus r. physie. disp. 6. f. q. num.6Ic partes unitas posse simi duobus modis , distave , de eoMαυὰ :sumuntur,quando una importatur in recto,& altera in obliquo, ut cum dicitur , materiasHentor formara forma informanr materiamr collective vero, quado utraque importatur unica collectione in recto, ut cum dicitur, materia , μforma unitae. Si partes tu. muntur hoc secundo modo, non sunt
eausa totius, sed sunt ipsum totum . Solum igitur sunt causae totius priori modo,& ratio est,quia materia causat totum perhoe,quoa recipit Armam,
64쪽
tione eorum causalitates consistunt. Sic autem sumpta materia, Se forma, trajiter distinguuntur a toto,quia tΟ- tum ultra materiam recipientem for mam continet sermam actuante materiam , & ultra formam actuantem materiam continet materiam recipimtem formam α o. Dices e licet totum compar tum cum materia, aut forma seorsim sumpta, distinguatur realiten a qualibet ex illis, non tamen comparatum
cum utraque simul a Resp. quod totuconsideratum ut essectus, comparari non potest cum utraq; simul, quia materia ,& forma sunt cause diversi generis . habentque diversum modum
cati sandi,& quilibet est in suo genere
adaequatus. I. Unde ad argumentum eoncessa
maiori, distinguo minorem e materia, Ir forma ut unitae H D ita e summae causant totum, concedo: ut unitae est lis liveis tae, nego Ergo mate. ria,& f rma unitar distinguuntur rea in litὰr a toto, iamptae, concedo: colle Γυe, nego.
a. Ob. 3 . Multa affirmantur de toto , quae non dicuntur de partibus simul sumptis & unitis: ergo. totum& partes simul silmptae & unitae distinguutitur realiter. Cosequetuta patet, quia si essent idem, ea quae dicuntur de uno,diceretur de alia. Antedes vero prob. quia dicimus, totum constare ex partibus , de non dicimus, partes constare ex partibus . Item totum est id, quod operatur & est id,
quod gpueratur Se corrumpiturς & me partes non operantur nec genearamur, nec corrumpuntur, tu patet in
homine, in quo materia , Arma incorruptibiles sui: Ergo dada est tertia entitas, cui hec omnia conveniunt.
3. Resp. hominem constare exanimali Se rationali, & non dicimus. animal rationale constare ex animali& rationali, & tamen nullus etiam exaduersariis dixit. animal rationale realiter distingui ab homine : ergo hoc
corum argumentum nullum est . Iusorma ergo concesso antecedente, negatar consequentia,datur n. inter totatum & partes distinctio rationis penes modum significandi,quia totum coniscipimus per modum unius , partes vero per modum plurium quod sus. scit ad diversis locutiones de toto &partibus salvandas . Ad confirmatio ne distinguo antecedes totum dicitur
operari,generari,S corrupi,S: no pa diet μυὸsumptr, cociam intit A eollectiυὰsmptae,nego omnia enim illa, quae conveniunt toti , coveniunt etia partibus simul suptis Munitis Est tamen notandum, quod de toto praescindendo a sobsistentia , non verificatur, qu bd. sit id, quod operatur,quoniam actiones sunt se positorum . Totum autem includens
subsistentiam realiter distinguitur distinctione includentis , & inclusi ab ipss p/rtibus unitis cum praecisione
. D Ro tituli intelligentia scien-1 dum est quatuor communiter terminos assignari a Philosophis,qui
bus unumquodque ens naturale vel
in magnitudine, vel in parvitate circumscribi potesttiquorum duo sint pro magnitudine, 3e duci pro parvi tate 3.& tam respectu magnitudinis, quam respectu parvitacis , unus est
65쪽
intrinsecus, alter extrinsecus . . Terminus intri, secus mas itudinis essille', ad quem res pervenπe porcst, Brillum excedere non potitst. Termiamas. i veroi extrinsecum appellatue illa magnitudo , subqQ res esse nompo test, & sub quacumque min 1 esse potest. idem proporticin militet di cimus de terminis parvitatis: Unde ille erit terminus intrinsccua pes itatis, sub quo resti esse potest , aon tamen sub quacunque minorii. Ille vcto extrinsecusarii b quo ob maxima parvitatem regestis niat potin bendeamon sub quacumque majori si T.
I f sis. Termini magnitudinis voeam tur , .maximum quod , 3 mini- quod non ..Termini vero parvitatis, minimum quo GP, Se maximum quod
non . Primus terminus rerum natu
ratium, ncmpet maΜimum quod σeli re irius intrinsecus magnilaudi MiS. I. per quod significatur , quod sit quantuas maxima inter illas; sub qui, bus rescue, & conservari potest. Se
riis , quia inici quantitates', sub qui. hus res secundum magnitudincm euenon potest . illa est omnium minima. Tertius, nempe mi mum quὐ P,est
ternimus inciis lacns parvitatis. qu niam intρr quantitates ub quibus res quo ad parvitatem este valet, illa est minima. Et quartus, 'heimpe maximum quod non , est terminus extrina,
secus parvitatis, eo qudd inter quam citates parvas, sub quibus propter parvitatem res esse nequit, illa est
omnium maxima. I 6s. His positis, quaerimus in pra
sentir utrum omnia intra naturalia habeant terminos intrinsecos magnitudinis , Ar par 'iratisZ Dubium:cxciis
Manus . sistam' determinis i ria is, brevitatis gratis; ea tamen quae dixe cimus de illis. applicari possunt ter
miniς extrinsecis o Prmis conclusio omnia vivenia
sana bent terminum intrinsecum sugmagnitudinis. Assertio haec est Arniastotelis .. de generat. ani alium c.
&Umnium Philotaphorum.1Prob tur quia viventia crescunt virtute intrinlacat augumentativae atqui virtus augumentati a , cum sit finita,& limitata, habet terminum tuae activitatis qrgo viventia ad tantum,.& non maius ancremetum devenire possunt. quanta fiserid praedicta viretus. Con tirmatur quia' viventia augentur vi caloris naturalis convertentis subst tiam alimenti in substantia alit r. ergo' cum calor naturalis agendo repa diatur, devenit ad tantam debilitatem,ue
noπpossit converrere plus de substatitia alimenti, ac nita substantia aliis deperdita . '. q8. Dices. Postquam aliquod vi vcns v. g. homo, Pervenit ad terminum , quem dicimus habere intrins cum suae magnitudinis, adhibito sibi alimeto facilis decoctionis, illud co- verreret in sui substantiam , aligeretur,& cresceret:ergo te vera termistis augumenti,quc prius habebat, non est intrinsecus terminus 'suae magnitudinis,que naturaliter excedere no possita - Resp.'nefando ultimam parte antececsentis siticet quod augeretiar;& cresceret'; nam experientia nobis costat in omnibus hominibus, & aliis antinalibus', quod postquam perveniunt ad suum' augumentum, nomamplius crviund , quamvis per continuam conversionem alimenti in sua substantiam semper nutriantur. Haec autem experientia est marinarum ar
66쪽
gurrientum,quod illa habeant termianum intrinsectim suae ma nitudinis. o.Secunda eoncluso. Nonviventia veri non habent terminu intrinia seeum suae magnitudinis. ita Arist icies et de inim .lex: I .ubi dieitti D
qDodignis augumentum di on ori inaehaed determinatam quantitatem, sed is
diib. 2. Phulippus a Sanctissima Trinitate i. a. suae summae philosophiae
q. 27. ard. Irioannes a S. Thoma I. ph sic. q. R. art. a. Concl. 2. L.ermaeodem lib. q. ΣΟ Matthat disp. I
cirea finem,& krὸ omnes recentiores Iliona liae . I. Probatur quia ideo viventia habent terminum si e magnitudinis, lilia eoisi augumentat io pro vcnit ex virtute interna , quae est finita,& usii minuitur: sed incrementum vnn viventium aliter sit nimirum per juxta positionem,ia quo nulla Multas naturalis minuitur, sed potius crescit nam cxperimur isti od ignis quanto sit maior, tantost activior : eigo in accretionei Iu non viventium non datur terminus suae magnitudinis . 1
Confirmatur,quia aenuis igne in silo termino maximo, si esset possibile, si ei applicetur stuppa, illam comburet; .Ed si alitat combustisile iterum res o- natur,etiam illud eomburet,& sic de aliis usque in infinitu; atque ita se per fiet maior:ergo si praeexistens e
set triavimus, iam daretur major m-ximo; quod est impossibile: dicetulu rit igitur non vivenvia no habere ter
a. Respondet Coplutenis,quoatune ignis in suo termino existes, vel non comburet stuppam ei applicata ;vel si comburet, non uni et sibi igne de nouo genitum ex stuppa, sed fiet alius distinctus ignis et si uni et,ian. tum deperdet ex altera parte, quantum uniet de i Ilo igne. 3. Sed nulla ex his solutionibus satiskcit: non quidem p ue quia ignis quanto fuerit major, eo est acti. Vior, ut cxperientia constat: ergo si ignis in minori quatitate potest comburere stuppa si ot applicat a sortiori id poterit ignis in suo termitio maximo existes. Neque sciquia duo eorpora homogenea fluida ut aqua, aut rara ut isnis,eo ipsoqiiod appio-ximentur , Inter se continuantur , di per continuationem ex duobus illis
individuis si unum individuu aquae vel ignis: ergo data aqua quantumvi*magna, vel igne quantumvis magno; silui approximetur alia p rs aquae, vel ignis,continus it ur cum praeex stenti,& fiet per eos tinuatum e novudistinctum individuu, ' majusi, qua
uodlibet eorum,quae continRantur.
Nec tandem tretra;quia si a Mi maximo applicetur magna' .amitas stup- irae rei aloerius combusti rulis, plus erit id , quod acquiret , quam quod de Perdet, ut eeruere licet in igne in
minori quantitate 'existente : crgo mere voluntarie asset itur,& si ne ullo sendamento , quod ignis maximus . tantum eomburat de stuppa, qua itum fia crit deperditum. t 34. Contra stanc secundam con- elusionem Iandunus lib. s. physie, q-I64 Atrua lib. I. q.7. ad ψ & S.Caret.
67쪽
nonviventia habere terminum in- nec aer potest esse maior, quam trinsecum sug magnitudinis, licet ta. c tinetur seb orbe ignis & sie delis terminus nobis ignotus sit, quia aliis corporibus, quae cum omni sit. nunquam vidi miis ignem maximum, am positionem habeant io inivsrs aut aquam , Probant primo hanc si attento tali ordine,non possunt ultrarem lententi hin anctoritate Arist.2 de crescere. At attentis naturis eorunt,
sitima tex. 48. ubi sic ait: eorum om-mum , quod natura conctant , en istam mm nisussinis , quam Accretionis .
Idem docet D. Th. ibidem lect. 8.&ulibi saepὸ ε sed tam viventia, quam
novivetitia constant natura ergo tam
vivemia, quam nonviventia habent trethinum nig magnitudinis..See o ouia omne eorpus naturale habet alia quam emam substantialem deteri. minatami sed ad formam substantia.
Iem se uuntur accidentia : ergo ad determinatam sermam detorminata accidentia : unum autem ex acci-Hentibus est quantitas et ergo omne corpus naturaste , sive vivens , sive monvivens , habere determinatam quantitastem di quam excedere non
i, honuertentis in se eόmbustibile: Ee haec stirtus non minus est finita, & limitata in igne, quam in aniniat; r emo non minus habebit te intim intrinseeum . in illo, quam
t Ad primum respondeo cum, semis, aliis, Pibd de nonia ivistibili suci, 4psorum maynitu dirieni d ipliciter loqui possumus;
ves silpposito ordine universi, vel a tentis naturis ipsorum . Et quidem cerarum est duod . supposito ordine ii nivcrs, nisi sic pervertatur3omitia non viventia habent terminum in qnitudinis , uem excedere non va sent, ignis enim non potest ita cr scere, tit concavum Lunae irascendat, augeri sempere possunt, & fieri masci aa de majora citra infinitum , ut ex nostris rationibus patet . Arist. . au tem & D. . loe. cit. loquuntur irillis servato ordine universi,non vero secundum eorum naturam, qualit de illis hic nos loquimur. x 36 Ad secundum distinguo mam
.rem . Omne corpus naturale habet aliquam formam substantialem de terminatam , pecifice , concedo, determinatam numerise, subdistinguo, quando primo producitur , concedo , pos quam ea productum, nego . Ex concessii minori , eodem modo distinguo consequens: Ad formam sub statialem determinatam 14mDecisere,
quam numeriise ,i s quuntur acetaenis
co edo. Ad formam substantialem deterari tam speri ef, Be indete minatam numerice, sequuntur deteris minata accidentia,subdistinguosee sica, concedo, numerica nego. Dico igitur, quod cum accidentia , V. g.
quantitas possit duplici c-Fenire corpori, aut . cons una ex ipsa productione prima corporis,aut ut acquisita, resuperveniens,illa Pr positio ,'Ad determinatam formam sequuntur determinata accidensia, nointelligitur per acquisitionem, & incrementum, sed per consecutionem ..
Et in hoc pari passis currunt vivendi
QTa, δ' nonviventiam uia quantitas in his primum ad formam consecuta ex ui suae generationis certa ac determurata esse debet, &si partes dei novo aggenerentur, seu producantur,'udi
68쪽
libet illarum eum determinata quam litate debet produci: licet sui a simul Postea uniuntur , ex ui tali sciunionis illa quantitas sit major. Unde aliud est,quod ex ui formae & productionis , siue totius corporis, siue partis cujuslibet determinata quantitas pro. veniati, aliud quod unio multarum partium , & quantitatum sinetullo termino fieri possit sicut fit in non vi ventibus , & ideo haec dicuntur non habere terminum suae magnitudinis lui s . Ad tertiumideniqtie respondetur, requiri quidem Virtutem activam in igne ad transmitandum combustibilia, sed non codem modo est in igne,& in viventibus es in igne n. in omni parec est virtus igni cndi, & ita crescente i 3neterescie
tatis virtus. Caeterum in viventi
bus virtus augumentativa non est iis omnibus partibus , nec crescit, aut advenit nova virtus crescente vlveniate, sed virtus augiimentativa pertineti ad determinatam partem, seu Urganum, puta ad stomachum, in quem mittitur alimentum, & inde distribuitur ad omnes partes corporis, & cum per augmentum partium non adveniat nova vitius it
machi hiitrientis; sed eadem debri omnibus praestare alimentum ψ talis viri iis . limitata , & in parie deteris minata rosidens', nori potest i , Τilemcumque terminum se ex tona
38 Tertia conclusio.Tam viventia quam non vivent lata habent terminum intrinsecum suae paruitatis. Prima pars est com Inis rimet aucto-
V. art. 3. Soncinas 3. meta quaest. 3. Iahiellus I. de anima quaesto I7. Cominplutenses 6. Physic. disp. . 27. ,q. r. Philippus a Sanctissima Trinitate i.
a. sum. philos q. 27. are. 2. Iosenexa S Th. ἔ, physic. q.8 art. 3 ω alii. Probatur,quia viventia exigunt pluura organa, ut suas exercere pol sine operationest atqui organa esse non possunt in quacumq; missi in F qu au titate : orgo viventia levigiliit'aliquam determinatain qualisitarem , ita ut sub minori in statu connaturalitatis esse non possint. 9. Secunda vero pars conclusit nis est contra Scottim in 1: dist7 2. quaest. 9. Rubeum I. physe. cap. 4. quaest. s. Perei tam*Iib. 'Iolcap. propos. 7.pS alios . Eam ramen eκ- presse docet S. Th. in *:dis .ra.qu si lI. art. a. quaestiunc. q. ubi dicit,quod .f.bstantia panis potere tor umpi eae
Unde concludit r. pari. quaest. 77.art. q. qu bd licet in Eucliari itia non sit sit bstantia panis vini ; tamen
Corpus Chri lii ita est sub speciebus,
ut tandiu conserve in , quandiu conaservaretur substantia panis , & vini rct quia subs antia, panis, S uini dupliciter potest comi mpi, alterationesti licet, Odi visione, ideo corpus,&c sanguis Claristi dupli iter positin τde indie esse sub Enchastilia;primo
quando ita alterai,tur accidenti ν δ
qu5dfuisset corrupta stibstantia panis , se vini'; si ibi HIsset. Secundo,
si ita pulveri actuit quantitast panis ' vini, ae in tam minimas partes; lividatur; ut jam non remanetet4ἀeis species , sia 'substantia panis', de
vini, si essetia' b L iso. Psobatur quia tam vicve alia , qtiam nonviventia, ut ipse
69쪽
ium sol mae introducantur in mare ria, de ibi conserventur, exigunt doterminata dispositiones e ergo cum una ex illis sit quanti as,exigunt determinatam quantitatem, ut sub mi. uori esse non possint. Sec-o, quia potest esse adeo exigua muria,ut in illa nequeat forma ni viventis operari,ut in instrumentis artis pingendi cernere licet, quae possunt este adeo exigua, ut nullam operationem artificiosam exercere valeante sed forma non introducitur naturaliter, nisi in eam materiam, ubi potest exercere
suas operationeMergo talis forma rem quirit determinatam quantitatem, e non minorem, ut in statu connaturalitatis esse possit. Eae tertio, quia iaco non viventia per adversarios carent terminis site parvitatis,quia sunt homogenea: sed si ista ratio esset co vincens, probaret etiam neque viventia habere praedictos terminos, quod ipsi met adversarii nc gant:ergo.Probis minoriquia licet viventia sint ether
genea , tamen quaevis pars ollis est ejusdem rationis cst toto olle,& quae
vis pars nervi est ejusdem rationis cutoto nervo ; S sic de aliis: sicut quaeis his pars ignis est ejusde rationis cum toto Uuet, ergo si non viventia non habent terminos suae parvitatis, se via viventis poterit conservari sub minori, & minori parte ossis,nervi,de axum partium, et herogenearum , ac proiicie nec habere terminos suae par vitati . . I. Denuas empus aliquod
minimii in v g. lapidem dignitatem , isipponetudo quia quantitas digitalis sit nun ima,in qua secundu nostra sententiam lapis conservari potest) si dividatur ab Angelo, in utraq; parteolis diuisionis manebit forma lapidia et go talia digitalitas non est qua-
atim minima , iit Bh minori forma lapidis conservari non possit.Probatur antecedens. Facta ilia divisono no introducia ur inimateria utriusque partis divisae alia sorinasiubstantiatis: ergo remanet forma lapidisolias materia esset absque omni forma, quociest impossibile. Probatur ante deum ita per eam subitam di visionem no introducitur in materia dispositio ad siquam sormam substantiale distinis istam a Armalapidis ergo cu deter
minata forma substantialis non in-t ducatur, nisi in materia ad illam disposita alias non esset major ratio, trare una magis qua alia forma subaantialis intriauceretur nulla de facto forma substantialis distincta a forma lapidis introducetur in Par. tibus materiae sic divisae. 62. Huic arrat metuo a Ii qui resi 5-dent, quod in tali casti non permanebit in partibus talis divisionis ma lapidas, sed introducetur ii I ta. libus partibus materiae forma substa. tialis magis simbola, magis similis forniae lapidis,qilia litat ad illam noupraecesserint in materia omnes dispo sitiones requisitae; praecedunt tamen dispositiones, quae ante talem divisionem colervabant formam lapidis;
de illae majorem prclortione habent eum sorma substantiali muis simili formae lapidisvitiam eum alia Sed haec solutio non placet, quia licet ad formam sim bolam Arms lapidis prς-- cesserint in tali casu aliquae dispositiones , non tamen omnes requisit'.
tit in eadem solutione coccili turmulla autem forma potest naturaliter im. troduci in materia absque omnibus
dispontionibus ad illam re iii sitis finare melius respondet tircum aliis, in eo casu remanere tu partibus illius
70쪽
pidis , non in statu conservationis, Ae quam in altera medietate; de sic cleconnaturalitatis, sed parvo temporet mori ν
via corruptionis usquedum introdueerςntur omnes dispositiones. d sormam substantialein i subsequ tem requisitae... 63. Dices et supponamus quod iIIud ininmum , quod in argumento intenditur posse dividi, sit illius comporis, quod inter omnia corpora naturalia exigit minorem quantitatem
ad sui conservationem, in partibus illius divisionis non potest ἱntroducialia forma spbstantialis : ergo prima in illis non conser vantur parvo tempore alias ilIo transacto materia remaneret sine forma; sed esset in statu connaturalitatis , dei debitae dinpositionis. 64. Rei pondeo , quod casus iste est metaphysicus, illo tamen supposito, non poterit ab Angelo lapis tunc dividi, tali divisioni resistente
ipsa n3tura , ne dctur materia sine fortua, sicut citam ne detur vacuum νdescensui gravis ali Quando natura reris stit . Nec bule obstat , quod tale minimum esset quantum , ac proinde divisibile in partes . Raia dc cssen. tia quanti non aedivisibilitas physi ea per separsis nem re ipmpartiugia sed sosum divisibilitas mali ematica per desigqationem uni ita partis e tra; aliam sic potest dari atquoi qii tum , cui ut tali Fepugnet divisibiliatas physica per laparationem realem
partium . 6s. Ob 2. Agens nat GaIe approximatum passo, prius agi; in par em pro imam, quam in remoti Rrem Iergo si minimum combusti te igni
plicetur, tunc prius introducetur Iorma ignis in priina medietate eὶus,' quam in ultima.: rursus, prius in medietate illius primae medietatis, aliis in infinitum : ergo non viventia terminum parvitatis n0 habent; alio omnia praedicta fieri non possunt, ut patet in forma viventi, quae non introducitur in minori minimo. 66. Respondetur negando silppositum: non enim introὸucitur forma ignis, nisi in matcria disposita: intri autem dispositiones praecipua est quantitas et unde non introducitur iniminori minimo, sed in toto minimo caleficto.
IN LIBRUM SECUN DuM PHYSICORVM DISPuTATIO SEXTA
De Natura zQUperiori libro egimus cum PH- Iosopho de principiis entis naturalis in ordine ad constitutionem totius ; in hoc secundo libro agimus cum eodem Phylosopho de eisdeiri in ordine ad motum ς & quia sic habent rationem naturae natura enim definitur prinsium se ea. . motur
ideo prima disputatio,& sexta in o
sutas i Natura λ eis vitrum ejus de finitio Id essens alis P I I. T Rima conclusio natura est pris
A e pium , O causa motur, quistis, eius in quρHI, pr mo , is per se non fecundum a Vent. Ita d
finitur ab Aristotila hic , quam desianitione chiacti Philosophi recipuindExplicatur omnes eius particulae Dicitur primo natura, rtac ora, μ' cavi
quia in aliquibus est orincipium pata livum i & in alrqui is pritici min