Sphaera civitatis

발행: 1588년

분량: 398페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

. in pari.

sums non magis his quam ille unm quam alter venis repotest ergo rure naturali res propria esse non desent. Resp. Natura est domi is dominium rerum adus mdo

minanoM concessi, non e dominu ne imperio, non miserium

sine instrumentis imperandi qua natura brtuua na)s xit Uuare ad vitae victus necessitatem plura amphora minis quamstram dedit, vim illis magnificemiam n his obedia enitam retineret vendicare ergopotest unus quam alter ura, , ut viae iure naturali. Opp. Eapedit bona animi esse commonia, quaestini nobiissima

ergo etiam expedis bona naturae ortuvae eo communi sua fiunt allorum tantum instrumenta sentecedens 'obatur, rutae edit ea es communia, quorum communitas omnibusprodest, obes vero nemini sed ita es in bonis animi .erg. expedit ilia esse communia. Help. Non est parratis ommum bonorum,quiasimius non est coitio omnium hominum nam ali' adsiceptrum, ali adraserum nati sunt V ree optandum sui bona animi in omnium ciuium cordia a suis sontibus velutiper rivos ut non tamen sequitur qum instrumenta virtutis.t.bona natura orsortuna aliter atque ote di ponantur.

Abidiuncto. Opp Tempore necesitatis,puia cum hostis inuadipatriam e

pedit bona externa esse communia, ut ab interitu conferuetur cis ta ergo necessitaου 'tant docetur proprietatem non docuit. A tecedens probatur, quia misgnus est vocari ciuis qui tinoruente pa

triasuos thesauros claudi Resp. bisticumctfallax est hoc argumentum, a secundum

qui ut aiunt adsimpliciter. Nam nonsequitur, quia tempore imminent e periculi expediat bona esse communia; ery mpliciter Oomnino.Neque hoc loco ciuitatem bessi concusse ac beatammtectigimus. Dubium capitis. 'armoreum possessi eruis reter/cend i ne commmnitati deant lCV plus licet quam par est, plus vult qua licet, ut est in prouerbio is gladium seruo, leuissimὰ offensus iugu- Ium domini vulnerabit. In armis enim non timor sed suror inest:

CAP. 3. Liber secundus. Irs

canus stramine usq; carni sex armorum data liccntia Anglos is senestis olim bellis concusserunt. Sapienter ergo Cretes Vt Sub Rich. i. est in textu multa suis seruis permittentes,armorum post cl- sonem pernegarunt: Sic Galli Rusticis. Sed quos eruos nominas non ciues,non liberὰ natos, non lege astrictos regi: mancipia intelligo,scelerisq; instrumenta qui fine metu

ne fide me Deo vivunt: istos si armes teipsum perdis.Melius t 'δι est Scythas ac barbaros saltationibus&delicus sta minari ,, quam hastis di gladij in dominos rebelles ac contumacς Cic.denat.defactos acuere. Asperius misero nihil est cum surgit in altum. rumatb.3. Armata malitia nihil periculosius ducitur. At quae fides in e ut.in p- seruis inest, qui se opprimi,quile contemni pux Π nudi sἡ ud sint timebunt verbera,at armis muniti tentabunt impςxi siti timent Marmati tentant imperia. Armorum usus seruis est interdiccn dusa

Distinctio.

Ne stant insolentes xsuperbi. Ne fiant negligentes&Oxiosi. C arma se Ne fiat inuidi,ac in tuos domin hς ψh iis abiudieam Ne cum alijs conspirantes in rempub.rebel da Llesin perniciosi fiant.

Opp. Iniustum est negare illud quia natura dedit sednatura Asimili

seruis arma dedit e bes iniustumseruis negare arma . Miser probatur quia dentes, manus ct unguessem natura deit, qua arma a Flutarcho homini, aneliantur. Resp. Metaphorice arma, vere naturalia organa ct instrume ra et anetum . Arma bellui dedit quidem natura, ut leonidentes, serpenti acueum,at hominibus arma industria*xit,eos finxit,ut pro imperioratio is quaseruis usum a morum negat arm ut

Opp. 4 orantia armorum De domisis magnum periculum Ab effectis. creat:ergo usi armorum Uiseruis permittendus. Resp. Non omnis, umita coit artem sese essione a morum, einuarint patriam ,-ncipi's nego. Praeterea hoc argu mentum pliciter absume non probat arma esse permittenda serms,cum maiora pericula exsermis armo postsione quam ex de ii tione ciuitatι contingarit.

82쪽

h. E. i. ηρη μ/ qiam in uterenturarmis:sedamu decorum est me sermuteremur se faminc. ergo arma etiamferrivsunipermitia tenda Praeterea quida Uuntgregarly milites pra erui, qui ad fossas ct ad ma via ciuitatem defendunt Resp. Vt absurdam communitatem defenderet Plato, famiso marti rebus publicis nonminus quam viros praepossit,at non testia monium quod refellitur,sedargumentum est rationem quaero . Si Alycia Amaramas , re fondeo exemplum unum legem nonsac re Praeterea ratio non tenetfamini Eseris acsolutis licere ergo seruis est mancipi' vita. Insumiagregariorum militum no seget, quia illi aut natisunt ciues, qui pro arisin focis dimicant; aut tempore necessuari coactistrui, iam metu perculsinam sense

naefinitus numerin ciuiumpraescribidebeat e si aquasi bonorum se tolerandapPlatonis et

. Potitia .de legibus de cripta probatur inscifici

AT praeter opus de repub. imbros de legibus conscripsit, in quorum s. Duam ciuitatis formam inquam nunc invehitur Aristoteles tradit. In libris de repub.vxorum ac bonorum communionem, in libris de legibus rerum ac bonoru aequa tionem esse voluit illam prirnam suam rempub hanc secunda nominat.In illam satis, in hanc nunc paucis loquitur Philosophus. Sed ne niolesta minusq; grata sit haec nostra in resutatione disputatio, pro numero intextu conclusionum distinctae a nobis eximentur quaestiones, quae legentibus studiose haud mediocrem utilitate nec non delectatione pollicentur. Primum ergo quaeritur,Αn definitus numerus ciuium prςscribi debeat. 2. An aequalio bonorum sit toleranda Fateor equidem secunda hanc quaestionem de aequatione bonor ub

CAP. . Liber secundus. I et 7

rius multo in s. cap.contra Phaleam,quam in hoc q. contra Platonem demonstrari: hoc tamen loco eandem lubens disiacutio,partim quia ipse Plato in otiet quem Phaleas sequitur, partim ne illic aucto quaestionum numero, crbis molestior videatur oratio Lectorem ergo precor ut istos aduersarios Arist. nempe Platonem & Phaleam una quasi catena in Cimum nu- .ctos,una etiam opera victos superatos videat, tuoque lis νης '' ,5OHO- capita in quibus uterque eiusdem damnantur errati con M,Ai 'iungat,iun 'taq; diligenter legat. Sed ad rem Venio Repre perpetuiras.

liendit Arist. in hoc cap. numerum ciuium, patrimoniorum Ed: una dimi- aequationem magistratus perpetuitatem, diuisionem aedifi-Jς', Fui marciaciorum, nouam rei p. uam Plato costituit formam.In prima py pr

nenciuntur

sua repub mille homines esse qui arma tenerent, in a.de qua Plaio . de nunc agit ir, quinquies mille& quadraginta requirit Plato lagita Hanc turbam multitudine cum suis liberis, xciribus,se uis, ex publico ciuitatis aerario alendam censuit. Hinc quaestio prima nascitur, An certus numerus ciuium prilcribi definiri debeat'Praescribito debere putat Philosophus, idq; probat tribus argumentis ab absurdo,ab incommodo,adissi Argumenta in cili. Ab absurdo quia immensa ciuitas illa esse deberet, quael 30η

compreheaeret Vix enim Babylon contusa gens illa potius so4o.minor quam ciuitas tanto militum ciuiumq; numero sufficeret, cui ergo ciuitas si ad clas uxorum,liberorum,seruorumq; turbam Oceanum 'n potest.

diuitiarum in una parte ciuitatis alenda siccum ut aiunt ari 'hi Arist.pol. dumque reddes. Ab incommodo, quia onus nimis graue bi '' molestum ciuitati imponeretur, tantum gregem cibo,Veste, Plin.lib. .cap. arinis sustentare,prssertim cum tam exili, bonoru proportio 26. ad frugalitate tantum, non ad liberalitate ciuibus a Platone destinetur. A difficili,quia arduu est legibus tantam hominumultitudine coerceremam non solum a legii latoribus locus habitationis. more': multitudinis,sed etiam vicinitas hostis, Lex vieino, quam Plato neglexit, inconstituenda ciuitate considerari debet respicodebent:huc addi possunt.incertitudo generationis,senectus ς' ciuium, suror martis instabilitas sortunae, aliaque sexcenta hi imi auem mutau*acit rerum,quvnumςIrin ciuium priscriba menta. ac

83쪽

Plato 7.delegidi

118 Liber secundus CAP.

ac definiri vetant. Incertitudo generationis, quia alliseecundiores, alijsteriliores inter ciues manent , illorum liberis

negare ciuitatem,ne augeatur numerus;horum accusare infirmitatem,vanum absurdum esse videtur Senectus ciuium, furor Martis, instabilitas sortunae quotidie varios casus in ciuitate gignunt. Quid Si cadant morte aut armis centum, si augeantur decem, estne necesse ut ruat ciuitas, quia definitum numerum suum non habes Natura ergo non numero, lege non multitudine ciuium vi 3 tute non hominum turba definiri debet recte instituta ciuitas Proxime in textu de bonorum aequatione agitur. Ait enim Plato tantum cuiuis ciui cocedi debere, quantuni homini temperanti sufficit. At non ad temperantiam solum quatenuiter, sed etiam ad

liberalitatem qua honorifice vivitur aliquid concedi debere existimauit Philosophus:quippe frugalitas unum,liberalitas

amicum iuuat. Sed quid Platoni in mentem venit, ut patrimoniorum aequalitatem introduceret, nihilq; de multitudine liberorum omnino definiret λQuorsum aequationem bonorum docuit, cum rationem aequalitatis faciendae non des.cribat Hanc vanam opinionem refelli Philosophus tribus potissimum rationibus: Prima a proprietate, Secunda ab effectu,Tertia a testimonio ducitur. Aproportione possessionis& multitudinis, quae duo nunquam adaequari possimi. Nam quis naturae modum, faecunditati laminarum definitum numerum, instabili inconstanti sortunae scopum potest praescribereλFieri certe non potest,ut certa omnium,qui nascuntur&cadunt in ciuitate, habeatur ratio, ut omnium bonorum, qui cum Euripo fluunt ac refluunt, habeatur e

dem semper proportio, ut similis cunetis nascentibus rerumae patrimoniorum fiat diuisio, nisi fortasse hoc Plato voluerit, ut quisque certum numerum filiorum gigneret, quod quam ridiculum sit, nemo est qui non videat. Ab flectu, quia audio numero filiorum , fames , paupertas , seditio Vrgent: nam data proportione omnium, qui fieri potest ut hic viginti filios exiguo patrimonio alat,cum pari haeredi

tale alius vix decem nutriat Multo melius nos Angli maioribus

CAP. . Liber secundus 1 dis

ribus natu ius haereditarium,minoribus vero aliud pro facultatibus nostris beneficium, puta artem aut pecunia III, concedimus Atestimonio Phidonis legumlatoris antiquissimi, qui a Platone & Socrate in adaequatione bonorum plurinὶii

ut in textu patet dissensit. Interpretes alias rationes&argumenta in hanc sententiam ferunt, nempe quod aequalis hic bonorum sensus, naturait: stitiae distribuentis, quae cui-quc pro merito virtutis tribuit;& natura ciuitatis,qui ex dispari gradu dignitatis constat, impediatur. Quare Ut com

munitas uxorum ac rerum magnam confusionemrita aequa

litas possessionum incredibilena misellam ciuitati incutit ac minitatur. Attendendum hic est, Platonem in s. de legibus, quatio Pi non sic aequassc patrimonia, ut nullus ciuis plus altero pos ψHwς qu utasdeat,sed pro classium multitudine,ordine,ac dignitate parcssbrtes omnibus tril, i assignari iussit, quam partitionem bonorunis quatione: Ic vocat Arist. eandoniq; ut vidcs

refutauit.Tertium quod hic agitur,est discrimenti iter magi--De Marii

stratum illos qui imperio sub ijciutur. Dixit Plato s. deleg stratibus. magistratu differre quide a ciuibus sicut stamen dister a trama ut scilicet ciues sint instar staminis, illi aute qui imperiutenent instar tranas quae ex meliori fit lana habeantur. Haec ut opinor dixit Plato, ut inter magistratum&subditu haberetur distinctio, at modii rationemq; istius distinctionis om- De ediscis nino non edocui Quartum de quo in hoc cap.disseritur est Plat.respub.

amplificatio diuitiarum ad quintuplum usq; non vltra id in nullo stque eo ut quisque binas distinctas teneret aedes. Sed quorsu i ςip ge inquit Philosophus duas aedes habere iussit,cu quis'; vix una studes pie possit recte administrare familia Postremum quod tracta aliud agit.'tur est forma reipub.quam Socrates & Plato excudere volu s-De forma

erunt, mediam illam quidem ut ait Arist inter monarchi- ς''

am&democratiam, ut sexto de legibus dilucide habetur ' hic ' ζ'I'

Hanc constitutionem statum refellit duabus rationibus, deleg b. Pluta una ab exemplo,altera a gradu comparationis. Ab exemplo in Lycurg.

nimirum Lacedς moniorum, qui rempubir stantissima ex Xςnψph dς omnibus politia sormis temperatam permixta habuerutri δῖ 'φvςxbi caula, ex monarchia in regibus quos binos perpetuos . ρ' i' ' habuerunt

84쪽

Cligarchiam nato legibus thatuit nec sentit.

et o Liber secundus. CAP. .

2 Ephoris hios singulis annis quinos ex p'pulo eligebWt. sed Platoniel respub ex omnibus his sermi, non coalescit: ergo

non est optima A gradu comparationis hoc modo. Si 'atonis politia haberet aliquid ex monarchia,esset fortasse optima at nihil habet ex monarchia ergo non it Optima. Assumptio probatur, quia inclinare videtur in ligarchiam N paucorum potentiam quod quidem apparet tum ex ma-Eistratuum creatione, tum etiam ex electio ne senatus, quae guo ad sortem xlancem optimatum Platone reuocantur. Sed quoniam dedistinctione adminilhationis ciuilis poli ea plurimis dicendum est, huic longiori rςfutationi Platonicae reipub. colophonem addam, de ad alia quae iam sequuntur

Distinctio prim quaestionis. si de lim numeri ciuium prascribi debeat'

Numerus C Simpliciter,&sicciues numerari possunt, nec non sae- ciuium con- Dc,urgente necessitate,debent siderari Comparate , ut illis aeqv lis proportio bonorum In potest du I communitate rerum destinetur, sit nec definita P obus modis, test,nec praeseribi debet, ut apprie antea probatur.

Anati Opp. Rerumproportio stemium multitudo aqaiolere debent: sedebria est proportio rerum,non infinita ergo certa ac desinita δε-bet esse multitudo cium Maiorprobatur quia aliter aut defectione rerum ιι uester, aut infinita multiitu e homin- oppro seu

cumbet cinitas.

Resp. Nec certa,nee infinita debet esse multitudo ciuium, inde finita tamen. Nam definita multitudo nec augmentum, nec iacre rionempatitur,quodest absurdum,cum ancipies ac varia' murationes caseussi rerum non infinita, ne dum multitudo ciuium excedat multitudinem rerum ame peste, bello devastetur ci

uitas.

CAP. Liber secundus. I 3 i

matam veritatem habet. Nam Romani quolibet biennio, Laee- dammi quolibet quinqηιπω cu exteris ne in infinitu ciuium multitudo cresceret gerebi mi bellum. Quod io,videtur consultissimum fore ut in qualibet recte instituta repub.definita multitudinis habe

tur ratio.

Resp. Nescio an pisu laudem vel reprehendam illam inbelligerendo sancitam coouetudincm Romanorum aliarumqgentium, ut Agarte consumpto popis,nvetus oppressonis,famis aut pestis toμleretur. Caterum hoc non probat certum praescribenda esse multitudinem ax quidem longa exedis ciuitatem, flis gratus deo aut i mulosit cisin patriae;aliter cum non minor tu ba naturassi iure ex linguatur, quam de nouo generetur quotidie P causam non video quin inperpetua quiete floreat resfubanterim multitudine nonsese socetur. Exere pis causa Angliaper viginti iam nouem annos paω tranquilia quam de u nobis conseruet freta, adsucsuccretione ciuium non contabuit,at vicina nationes Murtissulminibus concusseelumbes fiunt.

Opp. Distribui debet ciuitas in certas classes Mnesque ciui A partimm, ut in magistratus, qui in imperio milites, ininsubsid o agria lasor opifices,qui in operemebantur edhi'orium sunt certi. e go eisdem destinata multitudo incerta esse non debet. Re sp Multitudo ciuium consit raripotes bifariam, aut ingenere,frsic certa debet esse quoad ficia est ordines in ciuitate velinoecie,aut 'gulariporim distin iisne ciuium , ct sic maneretΡ- per indesinita. Opp. In Academi' collegiasunt expresse rerum .imagines Asimila simulachra,nan praesides instarprincipum,seniores in Uenatorum, alumnos musarum instar ciuium seruos instar artificum, optima statuta instar legum habent: sed in illis es certae definita multitudo: ergo ut parua cum magnis comparentur, in ciuitate etiam certa debet esse multitudo. Resp. In praeclaris sacratis Deo dubiu,stra mulcum Academi's Christus noster in perpetuum defendat, similauianon in mustituisne sed in administratisne cemitur Nam in eoAegi

copia istu aut paucorum, in ciuitate auten omnes omnium

Di Distinistio

85쪽

I32 Liber secundus.

Distinestio secund quaesti, nis. An aquatio bonorumst toleranda

AEquati Quantitatem posse C multa esset distinctio ciuium. sionis,&sic est ab Magna rerum ortietur cofusio surda,quia hoc Perpetua ciuiuis haberetur

CAP. q.

bonorum

considerari potest duo modo

contentio.

bus modis, aut secundum Proportionem aequitatis, e sic est approbanda, quia aequitas cuique pro merit bona dignitates reipub.

Opp. Inaequalis distributio rerum ac dientiatum magnas 'texperientia docet in omni repub.tragadia moret ergo aequatio M. norum,quacuisparem conceditsortem, est approbanda. I esp. Di par proportio rerum ac dignitaIum non semper inaequaleministributionem arguit, finiqua in ustassit distributio; quippe omnes vi natura nonsumin pares,nam si' domini abyserui a naturasumtu tum ergo inpossessione est aequialtas,cum in partitione rerum promerito obseruetur aequitas. Rastondeo ergo inaequalem distributionem rerum ac dignitatum magnas saepe mouerepr eeLM,at inaqualem illam distributionem esse i=ego, qua ab equitate pendet;im Platonicam aquationem bonorum iniustam esse affirmo, cim non virtutisse pondus ac momentum saeuitatis re facit. Opp. Platonica aquatio bonorum merit mi virtutis ensi-cit , ergo iniuste Thilosophin illam reprehendis. Anteceuens probatur , quia Libro quinto de legibus in diaersos gradin classe seque ciuitatem partitus est, neque summis, mediys, infimis ita bona reipublica distribuit, ut infimi cumsummis inpari rerum proportione contenderent , sed ut singalo ecun um ordinem gra-ὰum aquali cen ustuctus rerumpotitis, omnissedulionis tolleretur occasio. lResp. Ut in tota multitudine ciuium, ita etiam senatorum ordine alter alteri praelucere potest, indignum ergo est, aquilarem fecites , ut omnes qui cctuum reipublica tenent pari r rum ac dignitatum censu donentur, neque hac distincta si-- morum virorum patiuntur ossicia, quorum et alia aliqsseunt ampliora ita ampliora rerum subsidia Ur flendidiora virtutis ornamina posen L. Verum ut ingenuefatear, quo de Tlatone cense a

C A P. . Liber secundus. I 33

emisto, puto equidem diuini philosiophi verbiis coramplum aliquantulum flecti fidetorquerisensum cst ut haec meliis intelligi

tur, in medium nunc opportune asseram , qua a Platone didici. Summa hac est Platosi uam rempub institui voluit, ut quam maxime una existens in unitate consensu perpetuo conquiesse esret hoc autem ut commotus fieret ciuitatem custodibu adp Ad umo imperium,artimibus adcommutationis negotium, agria coli adumpraestandumsapienter tradidit Custodes cum pastoribm comparauit; nam ut pastores gregem ab infectis animalibus ita custodes rempub. ab immanitate hostium liberarent. Ex his quosdam magistratumgerere, quosdam excubias pervetuo a gere in defensionem ciuitatis voluit eodem pacto ex civibus quosdam quibus Deus quasias aut ferrum infuditὼ agricolas , quosdam quibus aurum impressi, magistratus , aut custodes quast vir ' gula diuina spirnatos nominauit. Mendico miseros, ac infortuna Mendiciantos nullos in repub pasti est: hinc te esuasit, ut rerum insineolis ' 'ἴφ'-ς ς'

classibus ciuitatis haberetur proportio G verut bonorVmas qua laesi viretiar. rio, ni qui ue haberet aqualia, se ut nemo ciuium confoderetur miseria. Si recta haec t cur accusan Sisalsa,curpostea ut vera defendis Aristoteles Surifectum te habeo in multis Philosephe, cum te in paucis idque contra Platonem nimis dentatum videam. Adnihilhis ad era de communitate uxorum ais Ihabes certe Uiquid in quo triumphes Aristoteles, laruatus nonsum Platonem in hac re non excuso, et unt qui dicant illum hἰ commi nes uxores voluisse,non vis inuicem turpiter commisserent,sed tomnes ardenter veroque pietatis aspectu diligeret quippe credibilemn est tantum tam castum Philosopbum hoc tandemsuasisse, ut omnes in sua repub si sedissimis voluptatibus obstringerent oemanciparentoraesertim cum in Phaedro disertis verbis turpem amo irem exanimo detestetur. Dubium capitis. Anfemina bellum acum virtigerere debeant'DIcis paulo post initium huius cap.Arist. Platonem praeceptore tuum absurde docuisse,quod feminat una cum viris bellum gererent, omniaque munera ciuitatis non mianus quam viri exercerent; si dixerit,cur indignum refutatio

3 ne

86쪽

Cur semin s

negentur aris

Liber secundiis. CAP.

ne putas Si non dixerit,cur tani acer . repreliendis Sed esto, utcunque res et .opportune mouerat dubiuina. Non este erte quo i in re vera latuiti ut aiunt vii guem a te disceda in rhoc quod vis sentit quidem Socrates, sit alitq Platoaed quibus id naed:js probent ab illis ii Tro. Natura farminis martis vexillum, Minc rua autem menti S triuii pilum negat; mars e ni in lacertos corporis, belluni iiii paui uos actus ortitutdinis in silis tragae iij peragendis pollular: it faeminae carne intolle S, toto corpore gracile svi infirmae, at imo instabiles actione ininus cautae, pugna laroce de tem rariae, ingenio pauidae, ancti ites conlilio, rei militaris pei inus indoctae inexpert e habentur. Quid ergo fae 'ninae ct in artes Quid cunihelli torinentis agerent' Noua res esset videre fae minas prosiliantes in aciem, ensibus, hastis, scolpionibus armatas stigare hollem, per terram, per mare culli viri coserre pedem. Hoc potius ad illas spectat, ut domiceli1m expenso trahant, dum viri in bello tua te latra fient. lDutinctio.

Imperfectionem naturae sunt enim infirmae imbecilles corpDre. Defestum experienta ,sunt enim rei militaris penitus imperitae. Privationem constantiae, sunt enim plerumq; instabi- les temerariae. Teriorem militiae, sunt enim ingenio pen Eomnes pauidae & meticulosae. Institutionem iustitiae,quae praescripsit ut ' olum dome-

stica tractarent negotia.

opp. Iaminis antea corcesum est imperium, ut rectiore .a ministrent sed minm est belZugerere qua rem recte ad istrarer

na cum viis

ris bellum

Amateria. reditur imperium,at Drais furor cohortes exercitusque repami, ciuisaepe inter viros, intersae mu nuquam cog ac inuemri possunt. opp. Natura minorem seminis qOminris non dedit bilem. Noo videtur auod nou minus ad belli admitterentur Ratio tenet,

quia vi irascibili qua a Me nassimn adpropii andam e vindica-

C AP .ue Liber secundus ii,

dim iniuriam non mimu iuste ac viri infamanantur.'Nerea inter bel in animantes famelias Hrofortiores masculis esse experientia docet. De Amanonum aliarumifaminarum rebmp clar msi,mhith;edico, qua omnia obant huncΡx- a Diae Uitari iustinuidi, penitus nonsecludi. Resp. Bilis ardor deo tudinem animi nonfortitu Inem, infirmia ratem non vim est robtr arguit ramo qui vehementiis bili exarserant bello minus apti esse existιnnantur:nam Alem temeritas plerumgρ- uttur,at bellum non solum vim corporis, sed etiam mentis cons ibam titit. Comparatio illa inter bellum animantes cstfaminas nulla est,nam bessi a nec ratione,nec ordine,nec lege ulla ciuitatis ad qua

natasunt seminae Idiriguntur satis illis pe=lpectsi Divinant seinatura armis a periculo desndant. at minarum interest viait intextu Philosophus liberosparere,partos nutrire,nutritos bovis mordiu imbuereserebusis domesticis consulere acprouidere. De exemplo Amanonum, aliarum I seminarii rebi praeclaregestis, ut ais, dico quodnest sexud,neg sedecorum, negorricinitat , neglexis sitiae ista ab illis exigant: cst ut uno verbo concludam omnia,sicut una hirundo ver non efficit,ita unum vel adterum exemplum nec m vatum,nec in ciuitate legem constituit.

CAP. V.

An in recte administrata ciuitate cui Olyceat prout vultu potest aeuitia accumulare An liceat auitas haereditates vendere An res re hiaris pacti tempore exerceri debeat pd om ichabunne nimium Socrati Inatoni in si sit ei litus cap. Valς diςς Restitatuere Arist. videtur,ait enim ab incoectis Phuleae αres p. defcriptas ita agis ad rediar ad Chalced .res. ministrationis forma acccdcre, qua pub.de bonOQue ab illis inuentae ac institute sue tum , si aequa

liberoru nec alteria de sodalit ijs coui vijs mulierii comen tu reperit. Hoc sacto ingressu in ali reruit aduersariu,Phalea nomine, quem ita crebris pugnorum

P ictibus

87쪽

cris sancta aequalitaS,nec firma tamen

resp. Ciuibiis nec nimis multa ut prosule, nec nimis

pauca debent esse ut sordide

vitiant. AEquitas

Possessionis legelata Institutionis omissa.

AeliiIles Iliadis

Iniuriarum cauis earundem re rnedia.

Liber secundus. CAP. ue

ictibus diverberat ac contundit, ut uete u quasi an totus inermis se in pedes praecipitc t. a quid Phalcas Chalcedonius ille potest, cum Socrates& Plato Athenienses illi nihil

potuerunt Θ Leo lupoS non mures,aquila inagnas piardas non muscas capit. Sed ne vcrbis molestior fiam, dccretu es breuiuscula analysin istius cap.retexere, ante qua ad discutie das quaestiones propositas limatius,venia Poi quam Socrati Platoni ita ut naodo edocui,valedixeriti, Phaleam in theatria veluti armatum hostem protrudit, euitaq; primum invadit, quod ciuiti bona ac patruIoniasqualia esse volutati, cu tamen deo eneratione ac multitus in ciuium dicere praetermiserit. Nam ut praeclarum cibiles quatione bonorum lege cauere ne cuiq; liceat quantum velit ditescere: ita absurdum est nullam multitudinis,nullam dignitetitis rationem habere, ut cuique pro merito virtutis ex prsaripto iustitis tribuatur. Miter inquit Solon,aliter Locrenses secer ut, qui approbantes hanc legem squalitatis, ad eandem conseruandam, nequis auita patrimonia venderet lege precauerunt. Non

est ergo penitus antiquanda lex illa qualitatis, modo certa ac delinita habeatur ratio multitudini . Pr terea haud sapienter bonorum squalitatem inuexit phaleas, cum nihil ciuibus pr scripserit,ut neque abundarqnt in clicus,neq; deficerent in necessarijs .Hucin illud accedit quod parum omnino proficiat rei familiaris prςfiniresfacultates, si cupiditates rationis se no coercere non con ris: at hoc Phaleas descriptione se reipublic spe nitus neglexit. Porro de honoribus distribue dis legem non sanxit, at ut sortunatiniqua. tios pe confusionem: ita honorum ae ualitas seditione gignit.Cum enim alij alijs virtute prslucent, maiori bij qua illi laude ac dignitate ornarentur. Aliter absurdum illud audiet Respub. Fortuo ignaum p;rrili afficiuntur hono re. His addit philosophus causas quas adfert Phaleas contingentium iniuriaru in ciuitate,earumci remedia Causae tres sunt,infinita rerum possessio,cui bonorum squationem; Odiosa voluptatum appetitio, cui temperantiam: magna doloruoppressio,cui philosophia tanqua medicinas opposuit.In hac L, diuisione

CAP. s. Liber secundus.

diuisione crrasse Phaleam ait Arist. quia aliae maiores sunt

iniuriarum causae in ciuitate, alia contumeliarum scium ac fundamenta Adhuc id in repub Phaleae maxime reprehendit ouod nullam belli aut hostis mentionem fecerit, quippe satis inquit non est legibus ciues domi gubernare, nisi etiam menibus hostes propulsare contendas. Postremo quationem patrimoniorum nec ad quietem ciuitatis,nec ad dignitatem quicquam prodc si probat, quippe cum ab ali)s digniores natura ac virtute sint, illos inpari forte ac conditione cum faece populi vivere, ut ab omni ratione militis elialienum . ita capitale necesse est conflet in generetque odium; quo flagrans ciuitas cito veluti magno incendio deuastetur. Ridiculum quoque id est quod Phaleas aequalitatem haereditatis tantum non supellectilis induxerit, quodq; opifices seruos non ciues, institimenta non parte aut membra su nimis paruae ciuitatis fecerit. v d multis moror omnium in hoc Cap. summa in his quatuor conristit in re- Ium aequatione,quam ut absurdam indisciplina, quam ut inconsideratam; in re militari, quam ut neglectam; in quantitate urbis, quam ut nimis paruamin exiguam reprehendit Philosophus. Ex his quasdam non inutiles quaestiones decerpsi, quarum prima es nin recte administrata ciuitate cuique liceat prout vult ac potest diuitias accumulare. Plato vi ait Aristoteles cum leges scr1beret, ad quintuplum augere fortunas cuilibet in ciuitate permisit Solon ut intextu est voluit tantum agri comparare, quantum quisque velit. Vterquc patrimonia vendere resque auitas nundinari

sacris legibus prohibuerunt: prgesare quidem Plato,sapienter Solon Nait in immensum corradere diuitias est cupiditatis ita nobis relicta patrimonia consumere Mobligurire in agnae profusionis habetur. Sedit primum deprima hypothesi disputem,multis argumentis probo istam ardentem sitim cumulandi diuitias nemini debere permitti, ne semel operta malae cupiditati qnestra sexcenta alia in ciuitatem irruant ac grassentur pericula Craesos multos aut ros in recte instituta repub non constituo:nam ut diuitiae insolentes,

Phaleae diutissio diminuta,

um ratio habenda. Superiores dedignantur

quales seditioncm tollit Divicia in Seruis Pecoribus Numinis

Supellectile: ergo in solis

agris non ponenda aequalita SaSumma ca ipiti S. Prima quae

Cap. . Plat. deleg. Sic Romae lex Agraria Liu.

88쪽

Le bona vi boni nolint habere plusquam par est, mali non possint. Diuitiae sunt solani edia, ergo finite deinbeii esse.

livido.

Liber secundus C A P. ,

ita mendicitas desperantes emcit refrenanda ergo est cupiditas hominum circa pecunias ut hic docet Philosophus qui aliter existens immoderatam effraei:is ad diuitiarum flumen ut ad fontem tenderet,ideli ipsas diuitias ut finein scopum,non ut meditnia ac initiumcntum desideraret; sit igitur haec prima ratio. Nullum medium fieri debet infinitum ted rerum copia cit tantum medium ergo rerum copia infinitdaugeri non debet. Hoc posito, sequitur quod neni in permitteretur pro cupiditate diuitias augere ac accumulare.

Altera ratio ab euenti, si illa. Nihil quod ei in .praeiudicium&perniciem eluitatis permitti debeta sed libera diuitiarum amplifieatio est in praeiudicium ae perniciem ei- uitatis: ergo permitti non debet. De maiore eonstat. Aia sumptio vero probatur, quia ex habite entia honorum ambitio, ex ambitione eluium seditio, ex seditione lues eiulistatis nascitur. Praeterea in infinitum auctae possessiones domi inuidiani, oris hostem, in fronte superciliosam ruingam, in mente labem odiosam gignunt non ergo licet cuiuis prout vult ditescere, se atque gazas aliorum pol hs immodice resarcire Postremo modus ordo conseruant ciuitatem sed nullo termino diuitiarum ciuibus praefinito, nullus erit modus, nullus ordo non ergo liceret cuiuis suam sitimin famem aureis diuitiarum imbribus epulisque extinguere Quis enim ordo in ciuitate erit, si unius aut alterius libido domos , villas, agros multorum conciuia una deuoret consumat An soli diuites me pulones incillitate viverent: At dicis nonne bonis qui ordine seruato in publicum bonum tendunt a centro in circumserentiam,a minimo in maximum auge e diuitias licet' e te licet si a centro per rectas lineas virtutis ad circumferentiam verae Delicitatis tendant. Caeterum ne febris ista inaugendis diuiths hectica facta totius corporis regiones partesque inuadat, tam bonis quam malis praescribenduin puto. Sed ut naturalis hominis complexio in aequalitate primarum qualitatum ad pondus ut aiunt non consistit, ted in ea proportione quam requirit sanitas cita constitutio ciuitatis

CAP. . Liber secundus. 39

ciuitatis in aequalitate hominu in aut diuitiarum non pontitur, sed in ea proportione qua uisquitasvi iustitia postulant. Nam sicut calor qui biliolo conuenit melancholico nocet: ita diuitis aut honores qui uni debentur alteri sine dispendio Ciuitatis accommodari non debent. Manc quaestionem de Hydrope diuitiaruna, alia de tabeo consumptione sequitur, quae est, An liceat auitas haereditates venderes Non Secunda

licet certe. O utinam non liceret, tot enim tum ciues mi quaestio.

nua frugi homines crapula suffocati a uita patrimonia non i pQvx euomerent. quid multis Populus&villae in passiones,ma 'r' 'rorum nostiorum pagi in paucorum manus ac possessiones non venirent. Hoc malo, hoc inquam malo antiquae semilis inumbrameee ho&re siexum quasi voci commutantur.

Sed ratione hoe suadeo. Primum quise id non liceat, quo '

facto naturat ingrati sumus, sed auitis patrimonij. ςddis nesar ;uviem

ingrati naturae sumus: ergo avita patrimonia vendere ac nu ta.dinari non licet. Si maiorem neges non te naturae filium,sed spuri uin ostendis; nam si filius fores patrimonium, quodn tura dedit,sane non diuenderes. Praeterea beneficium a parentibus acceptum contemnere ingratum arguit, sed qui uitum patrimonium vendit, beneficium a parentibus acceptum spernit, ergo qui patrimonium vendit se prorsus ingratum esse ostendit: Hsreditate relictam beneficium esse negas homo omni uin ingratissime λ Symbolum tanti amoris contemnis perniciose Z Nonne antiquitatis, futurae dignitatis fundatrientum, posteritati tollis ' Pro tantillo voluptatis sensu tantum censum amittis, ipsumque quasi maiorum tuorum chirographum venereo digito expungis Indigni is es vita, indignus beneficio qui bene merentibus gratias non rependis Hoc etiam addo ignauum sultum esse,

qui sibi nota consulit sed qui ius hqreditarium vendit sibi

non consulit ergo qui patrimonium vendit ignauus5 stultus habeatur. At dices stultus non sum, nam maius emolumentum inde acquiro. Erras. Nam damnum est, si naturam deseras monstrum est, qui solum natale pro turpilucro vendit. Nam ut rex auro accepto prodit pa

89쪽

Lege ealltum Poloni. 37s.

Quaestio.3. Necessitas in pace de bello

cogitandi.

Liber secundus C A P. .

triam si vendat, ita ciuis spernit patrem, qui patrimoniuiri suum nundinatur. His quid adiungam praeter illud quod damnum Miniuriam ciuitati faciat, qui ius haereditarium vendit Ergo permittendum esse non existimo. Quod damnum toti ciuitati hinc fiat sic probo, quia minor inde dilectio ciuitatis nascitur, malumque exemplum ali)s proponitur. Quanta enim est defectio ciuitatis, quanta ordinis peruersio,cum antiquitatis monumenta delentur, cum maiorum nomina posterorum ingratitudine obliterantur, cum passim Tusculana, Pompeiana, aliaque vetustissimarum ta- miliarum vexillavi quasi insignia ruunt ae desciunturἰ Conincludo igitur nec regem imperium sine scelere, nec ciue in auitum patrimoniusne impietate posse diuendere; hoc unutame c5ccdo,magni urgente necessivate ex consensu doim-ni,cum extrema fortuna confliolantibus debere concedi Ithaereditatem in subsidium vitae ad hastam figant.Nam motius est perdi patrimonium quam perire hominem maximovet, sua ipsius scelerat .vita in miseriam no inciderit Legant hanc legem Solonis nostrorum temporum sortilegi, legant aulici&aleatores; manus a tabulis, manus a tesseris, imo mentes a viiijs detrahant. Sequitur nunc tandem postrema quae est in hoc capite dubitati', nimirum, An pacis tempore res militaris exerceri deblat Quanquam pax uuidem magnum Dei beneficium est quo civitas beata flo- et, quo destituta languet tamen ut Athenienses suam Paraladen armatam pinxerunt ita nos pacem non ut nudam Dianam sed ut bellicosam deam munire tueri oportet.Improuidi est solum in diem vivere, eaque tantum videre quae .nte pedem iacent. Cum valeas cauendum est ne inmorbum, cum in pace vivas, praeuidendum est ne in hostem incis das, quippestum maxime insidiatu hostis cum supinus in otio dormis,& securus in pace vivis. Iure igitur ab Aristotele Phaleas hic reprehenditur, quddin descripta sua ciuita te nullam martis imaginem delineauerit. Sed ut rem solam

Quae ast tur rationibus confirmem, primum argumentumacemporis opportunitate ad hunc modu duco. Nulla ciuita

CAP. . Liber secundus. I r

est tam fortunata,culus paci ab aliquibus no inuidetur ergo I. Ab oppose pacis tempore de hoste Marte cogitare Oportet, ut impa Iuno. se iecuriores sinatis. Si antecedens neges, insta Mostendet 'lini rari disnam ciuitatem, unam nationem aut imperium,quod seni 'R' 'per in pace, quod unquam sine hoste floruit quod si non umeri

postis, necesse est fatearis opportunius res bellicas tractari . nota post 'uam cum in pace sumus. Altera ratio est a simili. Asimili. Nam quemadmodum tutissime praecauemus morbum cum sanitas' vires sint ita consultissime praeuenimus hostem, cum tranquillitaso opes in ciuitate forent. Tertium ab in 3. Ab Inco commodo bellica exercitationis neglectae argumentum p c m040 to, idque hoc modo Periculosum est illud in ciuitate negligere, cuius usu ciues&ad iuuandam patriam experti, ad propulsandum hostem parati fiunt sedis militaris exercitationis in pace haec discunt ciues ergo periculosum est rei Inilitaris usum in pace deponere Omnia in hoc syllogismo aperta sunt, quis enim experientiam in re qualibet, maxime 'u i 'militari, ex usu oriri ac proficisci negat Hoc etiam .Asiniili. addo, quod iacula non praeuisa magis feriant,in mala non praecognita vehementius urgeant. Quanto atrocius, quanto truculentius videbitur id bellum, quod ciues veluti in crepundij pacis oscitantes de repentino opprimit ' O patria Ad Angliam culcissima obeatissima insula,ab hoste per mare, per terram p*st Ophς, iam diu fuisti tuta, sane hoc uno multum laudanda es, quod in tanta ac tam diuturna tranquillitate tua aliquot Scipiones contra Hannibales.i. duces contra hostes rei militaris usu expertos effeceris Lignea maenia habes, altas turres Affectrista muros ciuitatu; at non in maenibus urbium tuarum sed in auctoris in m animis tuorum ciuium, non in turribus sed in lacertis sorti p* Uym

tudo' salus ciuitatis constat Christus te diutissimὰ conserti et Christumque,precor ut dum strepitus bellorum in vicini nationibus quasi prologus traget dire personet, nullum actum furentis Herculis in tua scenavi theatro videas. Ex Ab c diem empla&stratagemata ad hanc rem probandam non recen plo eo illud tamen Syti tacitus praeterire non possum qui cum Vindiminu. Lydδm gentem maximὰ bellicosam animaduerteret, primu L h δ' armis

90쪽

ου l

armis,tum rei militaris exercith interdixit, hinc epulas de tibicines proposuit postremo totam ess minatam itiosam factam exili voce perterruit quam ante ferro famma vix superauit. Quis ergo non videt tempore pacis summam Sc sinoularem curam habendam esse rei militaris,qua ciues n-hructi, cum opus sit, non ab epulis in antrum, sed ab arce campum, a muro in hostem ruant' Distinctio primae quaestionis An cuiuisiceat atessere

' Possessoris superbiam,vnde ambitio. Cuiui, non licet in im Externi hostis inludiam,vnde opprelliin Immodorata mensum prout velit acri Concivis iniuria, unde intestina contetio. V possit ditescere, quia vl- Ciuitatis damnum,unde rerum magna detra modu auctae diuitiae Puastatio. plerumque gignunt Infinitae cupiditatis exemplum, unde eo,

opp. Illud prohibere in ciuitate , quodcimtatem tutam est oris tu tam reddit,est malumsed aucta diuitia ciuium, ciuitatem tam es fortunatam reddunt ergo eassem augendi facultatem ne gare est malum. Laior vera est. Minor probatur, quia in bonis fortuna a Ihicatu flendor ciuitatu con it. Resp. derata diuitiarum a vicatio ciuibus non negatur, sed amplificandi insatiabissi sitis non permittitur Nam ut in ilia externus ciuitatis honor: ita in haeseditioni timor inest. Non est ergo mesum rebiti augendis modum, non est inconsultum hominum cupissitatibusfanum inlycere. Opp. Bona externa 't honores aeuitia sunt distribuendario meritis hominum in republicamsedsuntsepe multi, qui infinite de suis ciuitatibus merentur ut Horatius cocles, qui Romam bb rauit, ergo illis infinitas augerebortunas permitteretur amarest Arist. quinto Ethicorum. Resp. erita virtutis nonseiam opibus sed Mudibus, quae se eis virtutem Jectant, remunerantur opes ergo eorumpunta

Ab effectis.A parigenda,ut honorificentius vivant audes uias, ut Griluposteritara luceant. ino in immensem ampis ,

CAP. . Liber secundus. I 3

Opp. Ex optimorum mium thesauris opes inusium e u tatis Abusivterpetuo trahuntur; ergo opimidum est, ut optimis liceret insin ras diuitias accumulari. Ratiosequitur, quia boni viri non adpria natu edadpublicum cy commune bonum in accumulandis orarunis tendunt.

Resp. optandum quidem hoc esset, si eum ranis palea, hoe es

cum bonis malorum turba non cresceret: at cum in ciuitateplures nais quiamstudiosi ciues vivant, lex omnibus spra crisendi, ne bonorum exemplum in ciuitatis perniciem a malis pertrahatur. Opp. Diuitia in infinitum aucta potentiam tuom, potentia Ab effectis. vero terrorem hostibuου parit ergo liceret cuiuis diuitias accumulare. Antecedens probatur,quia diuites potentes apudsuos, G π-midia apud hostes,optimisuarum ciuitatum custodes aestimantur.

Resp. Fatedum est tentia pe ex diuiti s nasci,st ubiudicelis est; an sapotentia maiorem ciuibus domi, quam hastibus extemnis terrorem inryciat. Ne ergo hoc malum latrus in ciuitateserpat,

legeprohibendum est ne multi dirassi in ciuitate vivant. Opp. onsolum res ardua est staplane quaseri nonpotest, ut Ab impossi lege proportio diuitiarum cuiuis destinetur ergo quis, i est re. μlinquendus.

Resp. Rei quidem impostpbilis sproportionem arithmetieam inusium pertrahere, at res perfacilis ciuis est proportionemgeom trisam in ciuitate pragoribere e robseruare. Distinctio secundae quaestioniS. An licear auitapatrimonia vendere

monia Ven

dere non licet, quia Natura dedit ut grati simus. Maiorum industria auxit, ut fortunatuimus. Iustitiae regula hoc prohibet, ne ciuitati molesti simus Prouidentia idipsum requirit, ne ipsi mendici&p osteris iniusti simus.

opp. id est iure natura aeriintatis inbum, ambis Abadium, iuste diuena potes Sed patrimoniasunt iure natu: ac ciuitatis

SEARCH

MENU NAVIGATION