장음표시 사용
81쪽
7a D IssERTATIO IU.psit in hane sententiam s3 I): etiam nunc jam dico, aut easdem personas in suis ordiniabus suscipe, eisque quietem praebe , aut si hoc fortasse nolueris, omni mibi altercatione posep sta, de eorum cauo saluta majorum m C
nouum terminos cus odi. M vero neutrum fece-νrs, nos quidem rixam inferre nolumus, sed tarimen venientem a vobis non devitamus . Deinde anno sys. in Romano Concilio absolvit Gregorius Iobannem Chalcedonensem , qui obhaereseos crimen ipsi impactum, fuerat injuste damnatus , atque ad Iohannem misit , benigne suscipiendum, σ a eun Ia inquietudine ruendum 32). Quamobrem Maraniano Ramennati , qui caussam quamdam suam Ravennae agitandam, non Romae contendebat ,
jure scribere Gregorius potuit 33): Numquid non ipse nosti , quia caussa , quae a Johanne
Presistero contra Iohannem Constantinopolitanum fratrem coepiscopum nostrum orta es, secundum Canones ad Sedem Apostolicam rocurrit , o nostra es senientia infinita ' Si erigo de illa civitate, ubi Princeps es , ad no-sram cauisse cognitionem deducta es , quanto magis negotium, quod intra vos es I beis es
veritate cognita terminandum . Parum abest ,
quin Febronius ipse suum illud me nudis ve bis egisse recantet. Primo magna cum reveri
82쪽
CAP. IV. rentia monet, S. Gregorium frustra mνinimno Iohannis exemplum obiecisse. Ast, in.
si quit 3 ὶ iatra reverentia Μagno Gre. - gorio debita in alia plane ratio erat caussaeis Ravennatensis , in qua agebatur de praeis se tensis exemptionibus Monasterii, alia I se hannis C. P. , quae in Gregorianis Epist ,, lis I s. 16. II. cit. lib. . VI. memoratur ris scilicet Iobannes Cbalcedonensis Ecclesiae se Presbyter, a Commissariis per Iohannem se Patriarcham C. P. deputatis haeress Mari
is elonitarum reus declaratus , Romam recura
se rit , Gregorio Papae libellum suae fidei .os se ferens , ubi probaea in Synodo ejus fideri innocens invenitur & declaratur Ita ne vero λ Febronius Gregorium Magnum , quid scribendum ipsi fuisset, docere audet PQuis 3 Deus bone i quem Z Ego vero , salva reverentia Magni Gregorii Magistro Febranio A. hira , eum vicissim admonebo , ut ab hac . eorrigendi Gregorii cura imposterum .abstineat, nisi si probabiliora adferre possit. Id certe , quod Gregorio heic exprobrat , plenum est sutilitatis. Caussa sane, de qua cum Ravennate Episcopo tunc agebatur, a Iobaninnis Chalcedonen is caussa dis abat haec fidei fuerat, illa de privilegiis atque immunitate . Sed quae duae caussae ob argumenti diversitatem plurimum discrepabant , eadem rei , ob quam Gregorius Iohannis exemplo
83쪽
74 DIssERTATIO IV. utitur , ratione habita plane similes erant . Querebantur scilicet quidam de clero & populo Ravennate , contra leges m canones esse , ut inter Ravennatem) Ecclesiam, o Claudium Abbatem causa s Romae) examinari aeiudicari deberet quod scilicet intra Provinciam ex Canonum disciplina finienda videretur. Ut huic Raυennatium exprobrationi Gregorius satisfaceret, Iobannis Chalcedonenses Presbyteri exemplum proponit, cujus caussa non in Ρrovincia, sed definita fuisset. Cujusque modi igitur caussa esset , hoc soluto ad Gregorii institutum pertinebat, posse
Romae tractari caussam, quae secundum Cainnones intra Provinciam expedienda fuisset. Immo animadvertat Febronius , quam insipienter cum Gregorio agat, quum non Viderit , maiorem sancti Pontificis argumento vim inesse , quo gravior erat Iobannis Presbyteri caussa ; si enim caussa fidei , quae Iraecipua est, ad Sed s Apostolicae cognitionem de illa civitate, tibi Prinreps es, deducta est Romae absolvenda', non in Iobannis Provincia' quanto magis, inquit Gregorius, negocium, quod contra vos eli heic est vertis rate cognita terminandum λ Sed cetera audia
VII. Fatetur Febronius s36 aliquid humani magnum quoque Gregornim passum fuisse,
84쪽
norem , sicut fecit Leo , Gr Gregoriusὸ Quid vero Febronius. U Licuit utique , respondet ,, 38ὶ , dummodo absit excessus & invalidiri in jura Episcoporum. S. Gregorias sit il- ,, te beic pro exemplo) erat vastum & tu ,, cidum fui saeculi ingenium sed, si igno. ,, rantia, si depravatio morum & edueati ,, nis, si corruptio disciplinae ecclesiasticae . si si desectus justae crisis staculum illud jam
is premebant, anne prudens, aequum & bo- ,, num est , ut nos hodie hanc barbariemis imitemur, metuentes, ne secus agenteS ,
is aliquid detrahamus gloriae tanti Pontifi- is cis ' Quam acutes quam callides Actum igitur est de confirmanda ex Roman rum Pontificum gestis eorumdem potestate . Si enim & proferimus , quae post octavum iaculum ad nostra tempora ab illis facta legimus, in promptu responsio est, ea omnia ex falso Decretalium II dorianarum jure prodiisse : sin antiquiora Gregorii , atque adeo Leonis Magni exempla adducimus, paratum& heic effugium est , illa . in aetatis barbariem esse referenda. Quid tamen si cl. Κa Dainus reponeret , ubi de juribus agitur ,
quae non solum sine injustitia, sed etiam λ
85쪽
6 DrasERTATIO IV. ne totius Ecclesiasticae dista plinae perturba. tione laedi non possunt , frustra ad defectum iussae criss temporumque barbariem ad verissarium confugere Τ Quae enim ad ista spectant, credibilene est ignorari umquam ab ea sede potuisse , quae babet , ut ad Leonem M. Triodoretus scribebat 39ὶ , communium Patrum , magiserorumque veritatis Petri Paulli sepulcra fidelium animas illuminantia λ de adhuc , quod in litteris ad eumdem Leonem Ceretius , Dunius , & Veranus Epi
scopi Galli ajebant ψοὶ , Apostolici spiritus
oracula referantur λ quae regulas veteres, Inno
licis viris traditas custodit , custodiendasque mandat eis, qui eam audire consueverunt λ Nec
minus absonum videtur , in ejus sanctitatis R. doctrinae Pontifices , quales Leo & Gregorius Magni fuere, tantum ignorantiam affiniatisque barbariem potuisse , ut quum ψη rare numquam licuisse Sacerdotem , quod cans- num fuerit regulis definitum, aliis inculcarent a) ; quum i mum atque irritum esse prae dicarent quidquid a Canonibus discrepaνit 43)' quum si ea destruerent . quae antecessores sui statuerunt , non constructores sed eυersores se fore
86쪽
C A P. IV. 77sore testarentur 4 in; illa tamen, quae, quod
suam ipsorum sedem respicerent , penitius nosse ac fidelius servare tenebantur, prorsus nescierint , nulloque scrupulo tacti aliena jura turbarint, everrerintque , silentibus interea omnibus, quibus inserebatur injuria , atque adeo illorum sanctimoniam admirantibus , & celebrantibus . Haec dogmatum iportenta, haec paradoxa , quae Febrenius no- bis ingerit , magno sane sunt argumento , magis nunc esse ILLUΜt NATUM o aBEM Cais 'abolicum s , ut nudis noseris verbis move ri possit. Liceat tamen mihi Gregorianorum tac Leonianorum temporum barbariem praeopta
re, quam illuminati nostri octis eia m a Fe- 'bronio factatam . At inquit Febronius ψοὶ , praesto sibi esse invictum , quo eorum temporum barbarie sanctos illos Pontifices fuisse inquinatos demonstret argumentum: Ui is derunt, fatente D. Ra mans eit. dis V. 1, 2. n. 33. Tridentini Patres divini ossi- ,, cii formam pie olim a Gelasio & Gregorio I constitutam: apocriphis lectionibus, o bymnis incorrectis, & fastidiosis homelii
is genio correctiorum saeculorum inconve- ,, nientem . Tantum abfuit , ut antiquitasse hujus sol mae ejus perpetuitatem affecura is rei, ut potius illius correctionem matu-
87쪽
78 DissΕRTATIO IU. ,, raverit . Si potuit , fi debuit posterioreis aevo emendari, quod a viris suo tempore,, magnis icriptum tapit aevi sui barbariem: quare non ad tuos fontes, sacros videli.,, cet Canones, aut ad eorum saltem spiνitum ,, reducentur, quae temporum illorum in se.
,, licitates, sive in verbo , sive in facto ,
,, extorserunt a Zelo magnorum Pontificum, ,, ingruentibus undique malis quoquo modo, se etiam extra regulam , succurrere volen.
tium . Intellexi ; sed multa habeo, quae
Febron o consideranda proponam . Dicam igitur primum , non indigna orbe nostro illuminato fraude salsa tam ab ipsis suisse doctis. si mi Xa mansi sententiam. Nos enim ille vidisse ait T identinos Patres disini oscii fον-anam pie olim Gelasio m Gregorio I. conis δει tutam, apoc phis leditonibus Omnis incorreis diis , oe fassidiosis homeliis genio eorremorum seculorum ρnconυeaientem I hoc dixit disiunctum maxime & contrarium illustris ille Facultatis Coloniensis Decanus s47) : Quum Patres S. Concilii Tridentini observassent, dia vini oscii formam , pie olim ac sapienter a Gelasio oe Gregorio I. constitutam , diuturis
nitate temporis AB ANT QUA INSTITUTIois
N si s utique illorum Pontificum) DEFLExis-sA . Dicam deinde si de quapiam antiqui Canonum Codicis paranda editione ager mus, serri posse , quam instituit Febronius ,
88쪽
inter reformatum ossicium & Canones eo maparationem; at quis Romanorum Pontificum facta, quemadmodum Breviarii ac Missalis correctiores Codices contulerunt sontesque adierunt homiliarum, lectionum , hymnorum, ad suos quoque sontes sacros videlicet Can nes , aut ad eorum saltem spiritum νeduci d ιενe intelligens non Videar, aut potius tanis tam non exhorreat in re tam gravi futili talem Praeterea dicam parcat mihi Fiar nius ) suturum neminem , qui Derorum Cais nonum spiritum mulio penitius a Leone &Gr Magno suisse, quam ab omnibus ipsius sive ealidis sive paludosis defensoribus perviis sum non arbitretur . Ut alia deessent , vel ipse , quem recitavimus, Febronii locus satis nos ita sentire cogeret . stiae temporum ill eum infelicitates, sua in verbo , sive in facto
extorserunt a zelo magnorum Pont secum , inis gruentibus undique mairs qu quo modo , etiam extra rvulam , sucurrere volentium . Praecla.
rum enimvero zelum i qui Episcoporum jura invaderet, qui institutam a Christo regimunis formam perturbaret , qui Romanae Sed is supra aliarum ruinas magnitudinem eveheis reti Haec extνa regulam Febronius appellat , haec neu tribuit . Vide quomodo sacratum noηum spiritum pernoscat, qui non dispe sationes Canonum , ted divinae legis , sacro. rumque omnium jurium violationes tanta
facilitate extenuat. Sed de his satis. v III.
89쪽
8o D 1 s s p R T A T l o IV. . VIII. Gregorium Magnum vindicavimus .
vindieavimus etiam Romanos Pontifices Graisgorii success ,res , quos usurpare tam roalita rem universalis Episcopatus, tam ejus titulum
Febreuius scribit 8j . Unum tamen prael rire non possum , in quo tanta vis est halis lucinationis , atque inscitiae , quantam capere nulla mens possit. Meminerit Lector e rum, quae supra ex Febronio reddidi Quis
se um serius sub praesidio Epistolarum Im
, , ri omnium Ecclesiarum Episcopatum praeis is tenderent, veriti, ne titulus Episcopi U bis reliquas per orbem Sedes Episcopaleo ,, excludere videretur, mutarunt stylum, Mis se simpliciter scripserunt Episcopos ... ω usurpantes . . . . quamvis breviori formu- ,, la titulum, seu nomen , quod S. Greg ,, rius M. in . . . dixit profanum, nomen bla- , sphemiae M. At quandonam Udorianae illae merces prodierunt ρ Anno circiter noni saeviculi XLVI. ut in Antistbronis multis ostendi 4ρὶ . Excutiamus nunc Romanorum Ponistiscum Epistolas, videamusque num ulli eorum superioribus saeculis se . simpliciter seripserint EPIs o Pos. Occurrent
90쪽
C A p. IV. ' gis; Anglorum Athelberto , Bonifacius DA
scopus, Semus Servorum Dei. Bonifacius V. ann. 6I7.
Vim glorioso E ino Anglorum, Boniis factus Episcopus, Servus Semoriam Dei. Dominae gloriosae stiae Edel burgae Reginae , Bonifacius Discopus , Servus Servorum Dei. Honorius 1. ann. 626. Domino excellentissmo atque praecellentissm f-no Edisino Regi Anglorum, Honorius DAscopus , Servus Semorum Dei. Martinus I. ann. 649.
Domino piissmo e r sereni simo victoνI , trium. pbatori , filio , diligenti Deum di Dominum nostrum Jesum Chrissum, Constanti Augusto ,
Martinus Episcopus Servus Se=vorum Dei . Vitalι anus ann. 53 3.
Domino excellentissimo filio Osinio Regi Saxonum, Vitalianus Episcopus , Servus Servorum
gatho an n. 678. Dominis piissimis serenissimis , victoribus Myriumphatoribus , eari semis filiis , amatoribus Dei γ Domini . ηοseri Iesu chrisi , Constantino Majori Imperatori , Heraclio , edi Tiberio .Augustis , Agatho Episcopus , Servus Ser
vortim Dei. ntis Vindi T L F . Leo ad , quam vellet Febronias ab illis usur