Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

71쪽

ox DissERTATIO JU. i. reservat sibi casus , Ma reservatis absol- ,, vit, solus statuta dioecenna condit, solus judicat sublata in prima inflantia conis ,, currentia Papae vel Legati ejus. Quid ,, ergo re ipsa plus dant Papae Theologi, Scis his adhaerentes quidam Canon istae , quam ,, dederit et Febronius Plaudit propterea

sibi, & loculariter quaerit si ρὶ : Quibus

,, igitur actibus exerit se jactata per illosis jurisdimo concurrens λ Forte quod indulisse gentias aliasque gratias concedat f At veis, , ro Imperator per totum adhuc Imperium

is co ecit privilegia, aliaque gratiosa , quin se ullus Publici sta ei tribuat concurrentem si iurisdictionem in territoriis singulorum ,, statuum Germamae . Si vero illi maneantis in definitione Gerso'is ' quaero , in quem nvitum Papa exercuit iurisdictionem foriis intexm p Hanc potissimum explicavit per, , Regulares, quos etiam summo abusu, peris Tridentinum abrogato , sine ad probatione,, Episcoporum praedicare sivit , & poeniten- tiam dare: quibus autem p Non nisi vo. M lentibus, & Regularium poenitentialia triisse bunalia sponte accedentibus. Dum e conis tra Episcopus cogere potest dioece sanos , se ut saltem semel in anno peccata sua con-

,, fiteantur Sacerdoti proprio , id est Past ,. ri animarum, sibi ab Episcopo ordinato Heu J tamen ejusmodi foedus nobis pacisci

72쪽

non licet . Inanibus nos commentis Febra. nsus adlicit , atque ut sui simus , nos alios

fingie ac praedicat , quam qui sumus . De Indulgentiis licet ex iurisdi ionis ipotestate profluant, nec cum Imperialibus privilegiis nisi a profano homine comparari possint ,

morosior non ero . At Romanus Ponti sex

potest pro suprema sua potestate in Ecclesia univerisii casus sibi reservare ; potest veluti proprius cuiusque fidelis Sacerdos non secus atque Episcopus sive per se , sive per alios

quoscumque Christianos absolvere ' potest invitos in alienis quoque dioecesibus Canoniis cis poenis coercere ς potest beneficia in peculiaribus Ecclesiis instituta conferre' potest. Epilcoporum sententias retractare ' potest Synodorum dioeces anarum leges abrogare , potest visitatarum ab Antistitibus dioeceseon relationem exigere. Vin alia λ Colligam paucis, quae dici possent , omnino potest Epiri scoporum omnium desectibus obviam ire . Haeccine sunt dormientis , uti Febronius aiebat, Papalιs jurisdictionis e Si hoc dormire est, cur ergo vigilans ipse Febronius in suis ad Iudicium Coloniense Academicum ad n lationibus si o) Romano Pontifici exprobrat ablata ab Episcopis , quae Christus illorum ordini voluit esse propria, depurationem libe ram minBrorum Ecclesia I propriam jur diactionem in multos suorum diaetasanorum ' ius

excisin

73쪽

/xelusivum babendi tribuuat sacrum in suis reis spective diserictibus ' absolvendi quoscunque νι- te dispositos ab omnibus reatibus ' dispensandi in quaυis lege Ecclesiastica , ubi mens & anima legis relaxationem patitur Sc exigit ;votum deessitum in Conciliis generalibus , &alia plura Τ Dormientesne an vigilantes ista Episcopis eripuere Romani Pontifices,' Equi iadem non dormiebat ille , sed aberrabat anumo, dum votum decissuum in Conciliis generalibus sublatum Episcopis a Romana Sedes bi finxit - nihil enim mendacius excogitainri potest : sed hac de re capite sexto videis rimus. Nec tamen putet eum esse me , qui cetera illa aut Episcoporum luribus omnia adcenseri, aut per summam vim ipsis a summis Pontificibus ablata impune dici a qu quam facilis patiar . Ad Episcopos pertinent Iura babendi tribunal sacrum in suis reis pediive diserictibus , absolυendi oec. 2I , sed

qui .

CLUSI VIS iseoporum adeo confidenter adscribat ius a Divendi quosiumque rite dispositos ab omnibus realibtis . Hoc enim est Romanis I'ontificibiis facultatem negare eum reservandi sibi in alienis dioecesibus aliquorum criminum caussas, tum ab I .endi Fideles aliorum Episci rum e rae subiectos . Nam utraque facultas jus illud lane evert res exelusiυum absolυendi quosumque rite dinpositor ab o NIBUS reatibus. At posse Roma r Pontifices pro suprema ipsoriim potestate aliqua sibi reservare erimina abs tuenda R I ridentiiso Concilio difinitiim est . Nee minus Catholivae Fidei adversatur, qui facultatem quorumcumque etiam in alienrs dioecefibus abso endorum Fidelium summis Pom ti

74쪽

C A P. IV. 6squibus sabulis exesusiva Christi institutione

ea fuisse cnmprobabit Reliqua iura non Episcopis per las nefasque subripuere Pontifices; sed suo ordinario iure uu sunt , quum ea pro Ecclesiarum utilitate, ac justitiae administratione vel temperarunt , vel sibi adis dixerunt . Ceterum quum ista omnia in alienis dioecesibus Pontifices agant, non diffitente Febronis , quomodo re ipse ηon plus dant Papae Theologi , Er his adhaerentes quidem

Canonissae, quam dederit illi Febronius , qui haec ademptorum jurium Episcopalium spo

lia habet, & dolet ' Videat ipse , que i quum

adeo dissona scribat, semet sibi conciliare possit. Quod caput est , nulla in re veris Episcoporum iuribus Pontificiam potestatem , quae in omnes Fideles immediata si & oradinaria, ossicere Febronisu aut probavit, aut

umquam probabit. U. Est tamen aliud quod Febronius in hac ordinaria Romani Pontificis potestate maxime reprehendit. Cavent equidem, inquit

,. set Iin Pontifices a titulo Disivi Episcop is rum, & Episcopi πηiversalis , quippe quo-

, rit m primum S. Cyprianus , alterum S. ia tis. Vind. T. IL E A Gre-tificibus adimit. Non heie latam a s Mnἰea Aeademia a. MCCLII. sententiam reeitabor eam lector in Antifebronio oonsulere poterit L dissi II. eap. V. n. I. I Graviora pros ram , nempe id inter errores Iobaoisis de Polliora fuisse primum a Iobanne XXII. , deinde a. v q. ab Alexandro V. damnatum. Conser Benedictum XIV. s de is do d--f. tu . XI. eap. XIV. Icar T. II. Pq. 36.

75쪽

66 DissERTATIO IV. Gregorius M. nimis reddidere odiosum ;- sed quaestio est , an rem ipsam non adfe-

ctent, etiam hodie . Hoc facere putandi se si int , quando non solum verbis praeten- , , dunt , se ordinariam in omnes Chrisianos , , habere jurisdictionem . Vide quo res deis se venerit. Romani Pontifices, inquit alio, , loco Febronins noster a ast, non ausi olimis aut acceptare aut sectare titulum Episcopi

, , Mn ersalis, se simpliciter scripserunt Epis, , scopos Urbis& recte . Quum serius sub, praesidio Epistolarum Udori omnium Ec-

,, clesiarum Episcopatum praetenderent, v ,, riti ne titulus Episcopi bis reliquas peris orbem Sedes Episcopales excludere videis is retur, mutarunt stylum, & se simpliciteris scripserunt Episcopos . . . . Tales titulorum se mutationes inducuntur , ut pristina vera que jura obliterentur M. Non ita tamen insensus est universalis Pontifici nomini Fe-hronius, ut in recto sensu Papae tribui non posi

st, ita scilicet, inquit 23), ut ob Primatum

Ad eum spectet in universam Ecclesiam inspectis, quo etiam sensu nonnulli Ecclesiasticorum Scriptorum eum illi tribuerunt . Tribuit certe Chalcedonense Concilium , testemque ipsum habemus, qui illud nomen in Iohanne Coninflantinopolitano Episcopo aversabatur , Grego

rium

76쪽

C A P. IV. 67νium M. 24 , immo Theodorus Alexandrinae Ecclesiae Diaconus libellus, quem eidem Synodo exhibuit, inscripsit Sanctissimo ae Dei mantissimo , O UNIVERsALI ,rebiepiscopo Magnae Romae Leoni , m sanctae e sali 0nodo Chalcedonensi . Synodus. vero infricana universalis in litterarum ad Theodo. rum Papam inscriptione Patrum iidem sane hoc est , quod Episcopus Episcoporum , Patres enim Episcopi sunt ) & summum omnium Praesulum Pontificem appellavit . Imporatores quoque eo titulo usi sunt , Flavius Conflantinus a. DCLxxx II. & Jusinianus a.

DCLX xxvii. Litteras suas ille Leoni sanctifismo m beatissimo .AErchiepsopo veteris oeclarissimae Urbis Romae , oe o ECUΜENICO

antiquae almae Urbis Romae , atque UNIVER-sALI PAPAE inscribens . Sed unde Febronius ob unam inspes senem in universam Ecclesiam Romanos Pontifices suisse hoc titulo decoratos eruerit, doceri cuperem . Nam si ob. Primatum fuerunt hi perhonorifico hoo nomine insigniti , uti revera suerunt , non certe ob unam inspectionem Primatum enim non sola inspectione contineri, sed propriam universalemque jurisdictionem postulare grainvissimis antea argumentis demonstravimuS . , E 2 VI.

- Lib. IV. ep. 38. ad Ioh. Ieiun. Numquidnam Meuti υestra sanctitas noυit per veneuantam Chalcedonense Coneiιium hujus Amstolieae sedis Amisites, mi Deo diis nente deservio, universeis bonore oblato υocati sunt Τ

77쪽

58 DissERTATIO IU. UΙ. At universalis Episcopi titulum hoe sensu, qui jurisdictionem inserat in univerissam Ecclesiam , improbavit S. Corianus, S. Gregorius M. execratus est . Sed quod ad Ἀ-

ostendimus . I. Ab antiquissimis retro temporibus fuisse Romanum Pontificem Episcopum Episcoporum nuncupatum, idque ex Ter

sulliano s) atque adeo ex sepriani loco , in quem Febronius respicit , colligi manis ste . a. prianum in Carthaginiensi III. Concilio non potuisse id nominis damnare linoephano Romano Pontifice , quum Si bani epistola, ob quam C pνianus ira in eum suciscensus paullo liberius de illo loqui coepit . post illud Concilium aut scripta, aut salintem CFpriano reddita suerit . Negligenda ne ista fuerant a Febronii vindice. Haud equidem existimarim. Certe obtrudendus iletum non fuerat CFpriani textus , quin ista refellerentur. Verum & heic Febjonius sibi licere credidit saluberrimam rebus suis dissimulationem. Consultius fortasse ipsi fuisset eadem uti in iis quae ad S. Gregorium Mzgnum spectant , nec se Lectorum ludibrio obiecisset. Ait ille s17ὶ : Romanum Pon- ,, tificem neque esse, neque dici posse Epi-

,, scopum universalem praeeunte Gregorio Μ.

II. east. III. m. s. p. 234. s q. p. 137. seqq. Lib. de pudieii. cap. I.

78쪽

is tradidit Febronius Cap. II. II. n. s. 6.M 7. item Cap. VII. g. I. u. o. h. 7. n. Σ. Repugnat P. Zaccaria Dissera. II. Cap. 3. ,, gr. 5. nudis verbis, uti saepe facit aerem ,, Verberans . Non Vult equidem Romano,, Pontifici dare titulum , a S. Gregorio in ,, execratione habitum , sed rem ipsam . Sed quaeso Lectores . t ebrogium adeant . Invenient, eo solum sensu a Gregoris tituislum illum cTeumenici Episcopi in Iobanne reprehensum , sibique ac cereris Ponisti hcigus denegatum , eo , inquam , sensu , quo & ab Episcopo Constantinopolitano , qui sui Patriarchatus finibus conclusus nec vigilantiam neque auctoritatem in ceteros Christiani Orbis Patriarchatus exercere poterat , alienus maxime erat & a quocumque demum , etiam a Romaηae Ecclesiae Praesulibus usurparetur , ita concurrentem cum Episcopali Pontificis, aut alterius cujusque auctois ritatem , ut eam ab omnibus Episcopatus lanctionibus excluderet, designare videretur numquam autem de ea Romanis Pontificibus eripienda potestate, quae cum episcopali conis currat , sed eam includat , ac solummodo moderetur, & regat , Gregorium cogitasse . Illam autem potestatem, unde Episcopis sua ipsorum dignitas auferatur , solusque Romanus Ponti sex dici Episcopus debeat , ceteris ad infima Vicariorum atque administrorum

subsellia rejectis c quae res est blasphema aB 3 Gre

79쪽

o D IssERTATIO IV. Gregorio vocata ) adeo summis Pontificibus

non adserui , ut aperte negaverim . Porronum haec nuda verba sint , Lectores judicent. Non heic Auctores indicabo sane doctrina, atque fama spectabiles, qui aliis soristasse verbis, sed eodem sensu Gregorium inisterpretati sunt, Bellarminum , Scbe acherum, murinos Gregorii editores, Tournelium , O fium , ipsum Natalem Alexandrum , ac qui singulari dignus mentione est, cl. Dumallium quum Vigorium , ex quo Dupinius ceterique cum Febronio ineptas hasce naenias prompserunt , docte invicteque resutarit : id apud cordatos viros praejudicii loco esse posset . noluisse illos nuda verba dare . Non ipsum Gregorium adseram suam sententiam expli- eantem his verbis: Nullus umquam s Romanum Pontificem tali vocabulo appellari v luit I nullus sibi temerarium hoe nomen adriapuit.' NE SI SIBI in Pontifcaιus gradu GLORIA Μ SINGULARITATIS ADRIPERET, HANC ΟΜNIBUS FRATRIBU s DENEGASSE VIDE

RETUR set 8 in . Hoc unum dicam , me de Gregorii mente ita disputasse , ut Febronius quid sibi respondendum esset, omnino ignorarit. Nam si Gregorius universalem sibi in omnes etiam Oris lis Ecclesias jurisdict ionem vindicavit , proculdubio re factisque cominprobavit, se Episcopum Episcoporum esse, atque Teumenicum Episcopum , neque huncti tuae a b Lib. U. vet. edit. epist. XXX I. MIia. Coo.

80쪽

titulum , eui tantae auctoritatis significatio ssubesset, repudiare potuit. Eam autem uni- l versalem Romani Pontificis in totam qua flate patet , Ecclesam jurisdictionis potesta- . item agnovisse Gregorium; nonne ea palam faciunt , quae ex ipso Gregorio adtuleram λ Si qua culpa in Episcopis invenitur , nescio aquis et Sedi Apostolicae ) su AIRCrus 1los sto haec Gregorii sunt in Epistola ad Johannem Dracusanum setq); Gregorius ergo invitos etiam quod maxime urget ex Gersonio iFebronius) suae Sedi Episcopos subjectos habuit, se qua culpa in eis inυeniretur , & ea lin re subjectos, quae iurisdictionem praecipue postulat ' in culparum: scilicet punitione . Quod heic vero de omnibus Episcopi s generatim edixit, de constantinopolitana nominatim sede alibi adfirmat, eam esse Apostolicae Sedi s UBIECTAM 3 o). Neque inane 'nomen id esse sensit idem Constantinopolit nus Episcopus Iohannes . Nam quum ille a.' 593. Iohannem Presbyterum , & quosdam L sauriae Monachos, quibuscum aliqua erat illi dissentio , de gradu dejecisset , hi vero Gregorium appellassent , graviter ac pro sua potestate Iobanni sanctissimus Pontifex scri-