Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

발행: 1771년

분량: 496페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

st D IssERTATIO IV. immediate , 1 ed tantum per hosce lieet a

P tro constitutos . non ejus tamen adminiis stros in easdem Ecclesias exerceretur . Nec Leo abique caussa illa addidit , quamvis in populo Dei Multi Sacerdotes sint, multique misset es , ut nempe intelligerem is , lingulos 'bidem greges proprie a suis Ρastoribus regi, eos tamen simul a Petro non minus prois

prie gubernari. II. I pla id agnovere generalia Concilia. Romana Ecclesia sita Lateranense acumeniis cum Concilium stib Innocentio II l. in dispo

nente Domino SUPER OMNES ALIAS ORDI NARIAE POTESTAT 1S obtinet PRINCl PATUM

ue . Quid disertius λ Possetne ordinaria haec esse Potestas, quin immediata esset λ TFidenistinum quoque Concilium id omnino sumit quum declarat so), merito Pontifices maximos, pro summa potestate sebi in universa Ecclesia

tradita, caussas aliquas criminum graviores stis potuerunt peculiari iudicio referυare . Neque enim id esset Romanis Pontificibus potestatis , ut hasce peccatorum caussis sibi resem varent , nisi suae Fideles omnes auctoritati immedia re obnoxios haberent . Nam illud

cujusmodi est, quod ait Febronius sq) : bono jure dicere potuit dixitque Sancta Synodus, S. Pontificem, pro suprema potestate sibi in Ec

62쪽

C A P. IV. 33clesia universali TR ADtTA , potuisse quaedam

graviora crimina reserυare abserabendo , a quo haec ei portio supremae potesatis tradita fuerit' Etiamne audet in medium adserre, quod susperiore in opere docuerat s8 , ea Tradentina Synodi verba) generaliora sunt, nec exprimunt , a quo , ω' quibus gradibus , ac quoad quas partes , suprema biec potestas Romano Praesuli in universa Ecclesa tradita fuerit I nιbitque impraeit,

quominus credamus reservandorum nonnullorum graυtorum peccatorum potesatem ab Ecclesia ,

seu Concilio supremo , Fout sici permissam fuisse' Sed quid ad ea, quibus in Antifebromo ρὶ tantam in Ucumenicae Synodi perve

tenda sententia licentiam ne dicam λ an L. tuitatem represseram 8 Ρraeteriit omnia silentio strenuus Febrenis vindex, qui nihil apte respondere te posse animadverteret . Uerum ne quae ibi dixi , omnia repetam , conserat quaeso aequus lector cum illis Tridontini Conis

cilii verbis hoc aliud ejusdem Concilii dictum de ipsa illa, quod ad Episcopos adtinet, reservandorum criminum facultate: pro illis in subditos tradita supra reliquos inferiores subditos facultate. Qti id enim λ Ne heic qui . dem sacri Cone illi Patres a quo tradita ea Episcopis fuerit potestas des gnant ' nec tamen adsentietur Febronius haec a Tridentino Concilio suisse dicta abstrahenda a quo haec

63쪽

34 DissERTA Tto IV. eis portio Episcopalis potestatis tradita fueris. Quamquam tam falsum est abstraxisse hele

Tridentinos Patres, ut ne abs rabere quidem

in re tam gravi ipsis licuerit . Quum enim optime nossent , haec de potestate a Christo Romanis Pontificibus tradita intellectum ab omnibus iri , pro suo in Catholicam fidem

studio cavere maxime debuissent , ne aut dubiae , aut , si Feo ouimn audimus . salsae huic opinioni, magno veritatis ac rectae do. ctrinae detrimento . aliquid ponderis addere viderentur. Addiderunt enimvero quam maximum , dum Sc Jupremam eam vocarunt p testatem , & insuper traditam, non quod diis ctu facillimum erat, ab Ecclesia mitversali , sed in universali Ecclesia . At de hoc res e vandorum criminum jure alius erit disserenis di locus. Nunc Febromum audiamuS.

III. Multum interest, inquit iste io),

is ut hoc centrum suis , per Canones prinis scriptis contineatur limitibus, & con exisis traVagetur ultra praesertim in praejudicium se Sc diminutionem jurium Episcopalium , se ad hanc peripheriam aeque respicere deis,, bet Centrum , quam ad Centrum peripherio ria . . Ualici Romani Epιscoporum omisse nium stntentiam confirmare , ηon dissoloere se debent e quia SICUT membra caput suum

,, sequi , ita caput membra sua necesse es nom,, contrifarie Ita Patres Concilii Lemoυicenis

64쪽

C A p. IV. ssse sis, anno celebrati , apud Haνdui. num. In eamdem sententiam superius dixerat s i i : si concurrentem Theologiis dent iurisdictionem Papae cum Episcopis, , . . . reflectant primum ait Can. 39. Causs. XI.

se quaes. I. qui est Gregorii M. In eo S. Pom,, ti sex concurrentiam iurisdictionum Papae,, & Episcoporum exulare vult , praecipiens se Romano , suo per Siciliam Ecclesiarum &se cleri defensori , ne se immisceat , si quis, , contra clericum habeat caussam , addens,, prudentissimam rationem hanc: nams sua ,, unicuique Episcopo Iurisdimo non servatur , o quid aliud agitur , ms , ut per nos , per, , quos ecclesasticus custoditi debet ordo , Gn.

- fundatur Hue illud pertinet , quod infra disputat I 2 : Papae Christus adsigna. ,, vit functiones Capitis , Episcopis ossicia

se brachiorum manuumque. Si brachium vel- ,, ted esse caput: si eaput vellet agere quae ,, pedum, aut quae totius corporis sunt di. ,, storta serent omnia . Monstrum facis , si, manui submovens digitum , faeis pendere de , , capite, superiorem manui , brachio collateνa- ,, iem. Tale est se in Cbrisi Corpore membra abier locas quam disposuit ipse E - ,, mi , s ut summum , ira m solam institu- ,, tam a Deo υsram ὐ postolicam potestatem ,, exsimas . Si hoe Ρηtis , dissentis ab eo ,

D 4 qui

si,' ibid. pM. 32 rati id ibid. pag. 48a.

65쪽

DIssERTATIO IV. qui ait: Non es potestas nisi a Deo . Non ,, ergo tua sola poteylas a Domιno e sunt σδε mediocres , sunt Gr infeνiores . Ita ad Eu- ,, genium III. Papam scripsit S. Beniardus is lib. III. de Consid. Cap. 4. n. 17. . Paullo,, ante, nempe num. I . dixerat : Honorum, , ac dignitatum gradus oe ordines quibusque ,, suos servare positi estis , non im videre , ut

is quidam vestrorum alte cui honorem honorem. , , Tum iterum cit. n. 17. Tune tibi lιcitum se censeas, suis Ecclesias mutilare membris, conis, , fundere ordinem , sterturbare terminos , quos

,, posuerunt patres tui 8 Si jussitiae est ius cuia ., que se ara suum I auferre cuiquam sua j ,, so poterit convenire ' Denique lib. IV. Cap.

7. n. 23. Consideres ante omnia , sarictam Ro- , , manam ecclesiam , cui Deo ausiore praees , Eccusarum matrem esse, non dominam e te,, vero non Dominum Episcoporum, sed unus ex

,, ipsis M'. Hactenus Febranius . Sed miseret me illius, qui non possit quidquam Romani Pontificis auctoritatis detrahere , quin Episcoporum , quorum dignitatem extollere ma-Xime conatur, potestati vulnera infligat haud sanabilia. Episcopi certe immediatam in suas dioeceses austoritatem habent ; sed Parochis quoque eadem singulis in singulas Parce clas inest . Concurrit ergo, ut cum Febronio loquar, Episcopi & Parochorum potestas. Age dic an ab Epit copis propterea Parochorum jura laedantur λ Negas ' Atqui Episcopus tamen po-

66쪽

test non' modo vigilare, ut Parochi suis rite langantur ossiciis, sed eorum quoque suta ditos i ple per se gubernare , horum confessiones vel audire ipse , vel aliis audiendas

committere, Parochorum negligentiam supplere, vimque si ab iis inferatur , cohibere

ac repellere omnia denique Parochi alia munera peragere . Posse dices haec ab Epist pis fieri, sed citra necessitatem aequum non

esse , ut fiant, quod si tamen fiat, laedi procul dubio ab Episcopis Parochorum iura potestatis non desechu, sed abusu i Probo omnia , solum moneo, ut vel hanc ipsam Febronius suis dictis responsionem adhibeat, vel f minus placeat , Episcopis quoque immediatam in Parochorum subditos potestatem eripiat . Nos profecto fatemur fieri posse , ut Roniani Pontifices vel locorum dis unctio. ne, vel rerum dissicultate, vel illorum qui in caussas inquirere debent atque ad Apostolicam sedem reserre, culpa, vel etiam suo ipsorum vitio s homines enim quum sint ;nihil ab eis humani alienum reputo aut in errorem abduci se sinant, aut aliena iura invadant : quo illa spectant S. Gregorii mmonita , eaque S. Bernardi adhortationes.

At id quum etiam Episcopis in Paraeclarum

gubernatione adcidere possit , ac non semel adcidat ' non potestatem evertit , sed pol statis abusum indicat. Hoc esset Febronio demonstrandum, Romani Pontificis ordinariam

. atque '

67쪽

s8 DrssERTATIO IV. atque immediatam in omnes Fideles pote- statem eam esse , ut per se se, omni abusu seposito, Episcoporum juribus adversaretur . Verum hoc numquam evincet , nisi antea ostenderit , Pontificiam auctoritatem aliam

omnino esse ab Episcopalis indole , ut haec etsi ordinaria est, & immediata in singulos singularum dioecesium Fideles , legitima sie per te ; neque Parochorum juribus suapte natura, sed solo, qui irrepere possit, abusu contraria; Pontificia vero ex ipsa ordiηaria& immediatae potestatis vi, quin aliud adc dat injustitiae vitium cum insto Episcopo. rum iure confligat . At id quonam pacto comprobare poterit λ Neminem certe inve niet Theologum , qui sibi consentiat . Pro.

prius autem Sacerdos, inquit Dominieanus Via

guterus apud Tolosates professor sI3) , est , qui iure ordinaris absolυere potest sie C

ratus oe Sacerdos omnium Parachianorum suorum, Episcopus omnium dioere sanorum , σPapa omnium hominum . Eadem sere legere

est apud Merbesum Belgam culus haec sunt verba s 14ὶ : Ordinaria iurisdictio . . . reside

in iis dumtaxat, quibus animarum cura reagimen ex oscio competite talis est Summi Ponistiscis in omni Ecclesia iurisdictio: eiusmodi es Episcoporum auctoritas in sua diarces: denique es potesas omnium Paracborum in Paraeciis , ad

68쪽

ad quarum gubernacula sunt admoti . Ρrative

rat omnibus Angelicus Doctor. qui ait is p

super eamdem plebem ΙΜΜEDIATE sunt e Sacetaos Paroebial. s D sopus Papa Io). Quapropter Bernardus ipse aliter lenis sita

is sustol. q. VIII. arf. s. ad 3. 1ε) Quoniam in hane incidimus Episcoporum, S P

mesorum comparationem , temperare mihi non Possum , quin doctissimam Coloniensem Facultatem a Febremanis oboriectationibus vindicem . Dixerant Cotinienser in suo iudia

de Sacerdotibus Ερι si is dixit: Attendite vobis, O Grγι, ru quo urs Spiritus Sansius yostiit Ερdeονοι regere Ee se clesiam Dei , ad quoscumque Pastores animarum pertia D net : Verbo ct Sacramentorum dispensatione pascunt , ,, regunt animas , docent, eorrigunt, ligant, solvunt tam-

quam positi a Spiritu San to regere Ecclesiam Dei. S ,, pra Pastores Episcopi , qui nunc eo nomine , di titulo,, in Ecclesia Dei censentur, positi sunt regere Ecclesanx,, ampliori supra illos potestate, quum illos constituant , ,, scut Tittir apud Cretenses . Qua in re manifestum est, nihil aliud Ctilonienset docere voluisse , quam quod praeter Hieronymum, Ch. νβλmur etiam, Theoὰoretur, ac Graeci plerique interpretes, Corimbi, Epissi, ae in aliis quibus dam civitatibus , N. Ecesesiis retens ab Apostolo Paulis , vel aliorum opera conditis, nullos interim veros institui Episcopost sed Presbyteros tantum ae diamnos : atque ad ea munera, quae primi ordinis antistitem postulabant, ide iidem Apostolos accurrisse , vel ah illis ordinatos Episc Pos ἰ perque varia loca dimitas, d nee in una aliqua sede tum ipsi domicilium figerent, tum alii per civitates Epiruscopi crearentur. Id autem, ut recte Clarissimus Petavius observat s de Eeetis Hierareώ. ιib. II. ea'. V. n. O J ' ,, habet quidquam, quod merito displiceat antiquitatis E is clesiasticae peritis, aut alienorum ab Catholica commu nione iudicia resar det . E enim quaecumque de Epiru,, scopis , iisdemque Presbyteris nominatis Ap stolus di-M Tit, ea possi int probabili interpretatione de simplieibus is aecipi Sacerdotibus, qui ero ueris Episcopis interim pinis pulia

69쪽

adloquens , proia r is vos habere pl. ci: tudinem

potestat is , sed tu illi. forte non ita . Facitis hoc, quia potest'; seu utrum debeatis quaesto

M pulos atque Ecclesias administrabant & ea munera prat. M stabant, quae habet hic ordo cum illis communia . Ut se sunt hodieque, quos Paroebos, ct a cura Ciarator, vuLM no nominant. Nam & illi pro suo modulo populos p

M. sciant, et egique Dominico praesunt: ec pro illorum ani- ,, mis rationem reddunt e & citra ordinationem , imposi- ,, rionen que manuum , quam sacramentatim vocant , aut

, , siqua tulit alia, quae sunt rarioris usus, ct in Eoi opiis aclvetitum di qerri cominode queunt, vieem Episcopi sur plere possunt M. Consulamus nunc criticam Feb onii in Col inleusium verba adnotationem c l. c. μυum, inquit, Acade11M Coloniensis ιie eomparet domanam quod Actor. XX. dixit Adi otiar: Attendite vobis & univerio Gregidce. β iis sensia Coloniensi σου Parochos peraeque pertiuer υτ ad Episcopos , xum est sana Uvi- iratis .u ut d Hrina ;s nou peraeque, υana est retorsio . Nimirum Febronitit non animadvertit Episcopos, qui nune eo nomme s titula in Ecel la Dei censentur, ut aiunt Colo utenser , ct Presbyteros. qui in illis Chri itianismi rudimentis coetui Lybesno ,

alitique si in ilibus ex Hieronymi, Gr eorumque sententia abii Id ui coloniensibus admissa praeficiebantur . non ordine quidem es charactere , s ed externa tamen curatione, seu adminiitrandae ac gubernanda Ecclesiae iunctione pares tui l- se . quae nec nova , nec minus sana doctrina dici a qu

quam potest sacrae antiquitatis perito . Quod ad parochos vero noliros adtinet , quemadmodum ipsa iurisdictione aequales non sunt sesesinis Presbyteris , 'uum hi quem dinodum Episcopi postea constituti , universas, licet incoliam uvi, Leleuas regerent, ita Episcopis quoque multo interiores sunt . Verum hoe Colonienses non negant , qui amνἰiori supra Parochos potestate positos aiunt Episcopos νNeee Eeelesiam Dei . Nec tamen υana est Coloniensium retorsio , sed vava, 'uam victere Febronius sibi visus est , reroesion e speetes . Nam Colonienses non νetor sis , seu Nplicandi unitatis centri stratia hanc de secundi ordinis Pa:luribus iniecere mentionem . Sed quamquam, con,

is titiem

70쪽

C A P. IU. uerstis est si ὶ . Qiai potestatem non negat

sed adesse profitetur , & solum ejus exerci otium Sc usum contineri vult intra justitiae limites, ne ad id excedat, quod non expedit' eamdem non esse censet propriae in solis vitici injustam 8c .abrogandam , sed una abutentium culpa.IU. Sed bene est. Paene nobiscum foedus Febronius serit. Revera, inquit I8st, si , , partium fiat e numeratio, dormiet praetenis

, , ja papalis j viis dictio, dum episcopalis viis, , gilat & operatur : Episcopus solus insti-

tuit, destituit dice celeos suae sacros mini- , , stros , Praeli orum Iibi subiectorum ele. ctiones confirmat , eos ab alio , quam a se se benedictionis munus accipere non siis, , nit , solus suam dioecesin visitat , solus

,, qu id iam sit centrum unitatis , dum una illi iis sui Pa- ,, storis doctrina instituuntur, ad latiorem autem perIphe- riam Episcopale centrum unitaris porrigatur, in quod ,, illi omnes, qui Epismporum Regimini Hierarcii ieci su ,, sunt, diristuntur ; necesse tamen est Communi creden ,, tium societati per totum orbem diffusis commune omin nibus lateis, Presbuteris, minorum ac maiorum plebium ,, Rectoribus constitui centrum unitatis . Retorsio mea ,, est, neque ab illa Febrenitis se s e ulmi iam extricabit .Rmis , inquit ille ι. e. pag. 37. etiam externe 'libeΠ3 suam Parochus, sed non sest Κνi copur. Adnu . Sed quam vis Episcopus ampli- restat dioeces m suam ' testate, quam plebem Parochra , uterque tamen ordinaria α imnaediat restate restit. Non igitur quod unum Febrovii interesset duae ordinariae ct immediatae piarestates se se mutuo collodunt, ut altera alteram excludat. ci lib. II t. de eons s. eap. IV. . 'ci T. II. pag. 33I.

SEARCH

MENU NAVIGATION