장음표시 사용
91쪽
Vigilius ann. s O. Dilectissmo Fratri Μennae Episcopo Vigilius Episcopus. Eadem inscriptio est trium Epi,
stolarum ad Auxanium Arelatensem , eadem& ad Aurelianum. Pelagius I. ann. sss. . Domino filio gloriosi mo atque praecellentis no Childeberto Rιν Pelagius Episcopus . Sunt aliae tres pariter ad eumdem eodem modo inscriptae. S. Gregorius M. ann. 39O.
Domino gloriosissimo atque praecellentissmo Ilio Edilberto Anglorum Regi , Gregorius DL. flvus. Apud Bedam sob. I. hs. cap. 3 o.
S. m. so omittitur a Garueris.
92쪽
S. Bonifacius I. ann. Ist. Bonifacius Episcopus Patroclo, Remigio &αc ep. III. col. Io Is . Gus.)S. Coelesinus I. ann. 423.
Caelestinus Episcopus universis Epist is per Apuliam Calabriam constitutis sep. v. col. Io 2. Coust.) Coelestinus Episcopus Iohanni, Iuvenali, Ruso &c. cep. XII. col. IIo7. Coelestinus Episcopus presbieris , diaconibus , Clericis, Dei servis er Catholico populo degentibus Constantinopoli&c. cep. XIV. col. II 3I. Coelestinus Episcopus Cyrillo Episcopo Alexandrino te p. XVI. col. II so.)Coelestinus Episcopus sanctae Synodo apud Ephesum congregatae s ep. XVIII. col. IIss. IEodem titulo inscriptae sunt epistolae XIX. 3c XXIlI. ad Tbeodosium Imperatorem scoI. II 63. er Izo3. ) itemque epistola XXIV. ad Maxιmianum Constantinopolitanum Epise pum DI. Iao s.) epistola XXV. ad Clerum& plebem consistentes Constantinopoli coLI 2 8. S. sus III. ann. ψ32.
Xystus Episcopus Cyrillo Episcopo Alexandrino ep, XV. col. IaS . Xystus Episcopus Iohanni Episcopo Antioch
93쪽
8 DISSERTATIO IU. Leo Episcopus Dioscoro Episcopo Alexandrino se p. IX. col. 628.)Leo Episcopus Turri bio Episcopo ep. XV. col. 6ρψ. Eodem titulo praenotantur Epistolae XVI. ad uniυersos Episcopos per Siciliam constitutos scol. 7I3.) XIX. ad Donum Beneventanum Episc. col. 733.) XX. ad Embcben col. 737. ) XXIII. ad Flavianum col. 76i.) XXVII L ad Flavianum s col. 8oi. J XXX. ad Pulcheνiam Augustam sco I. 8. . XXX i I. ad Fausti m Martinum dc reis liquos Archimandritas scol. 83 ρ.) XXXIII. ad Ephesinam Synodum secundam scol. 853. XXXIV. ad Iulianum Coensem s col. 869. ὶ XXXIX. ad Flavianum col. 88ν. XLlII. ad Theodosium Augustum s col. ροχ.ὶ LIX. ad Clerum Plebem Urbis Constantinopolitanae col. 97s. J Lx. ad Pulcberiam me.
Dilectissimo fratri Ascanio Hilarus Episcopus. Eadem inscriptione sunt aliae quatuor ad .
Dilectissimis fratribus Episcopis Pν inelaevmena nensis, Lugdunensis , Narbonensis primae secundae, er Alpium Penninarum, Hilarus Episemus . Est ad eosdem eadem inscriptione altera epistola. Felix ann. 48g. GDνiosissimo ae Sereni mo Filia Zenoni, Fe- Iix Episcopus , in Domino salutem .
94쪽
Dilectusemis fratribus universis Episcopis peν Dardaniam consituris , Gelasius Episcopus . Eadem inscripti'ne ad Episcopos per Lucriniam, Brutios Siciliam , & ad Orienta s. nas ius ann. 495.
Gloriosissimo , m clementissimo filio Anastasio Augusto, Anastasius Episcopus.
0mmachus ann. ψ98. Dilediusmo , atque carissimo fratri Laurentio Mediolanensis Eec .e iascbiepiscopo , Synis . machus Episcopus, in Domino salutem. IV. SAECULO . Liberius ann. 342.
Gloriosissimo Constantio iasgino Liberius Episcopus f ep. IV. col. 423. Coust.)Liberius Episcopus diuitissimo fratri Eusebios ep. V. col. 27. & epit L VI. col. 428.)Damasus ann. 367. Dilectissimo filio Hieronymo Damasus Episcopus in Domino salutem ep. XIV. col. 573. Plura non inveniemus. Sed numquid haec satis non sunt delirationi illi explodendae , qua fingitur , serius sub praemio Disolarum Isidori mutase Romanos Pontifices 'tum ,
seque smpliciter θνipsisse Episcopos Qui
que ante Udονianas Decretales saeculis familiarissimum fuisse Pontificibus hoc ipsum no-F 3 men
95쪽
86 DissERTATIO IV. men vidimus. Quomodo ergo serius sub praesidio Epistolarum decretalium Uidori mutatostylo invectum a Febronis dicitur λ Illud quo. que hinc fit , nihil quod propius abesset a vero , potuisse a Febronio proferri , quam quod ait , breviori illa formula Episcopus
tum realitatem universalis Episcopatus a S. Gr gorio Μ. rejecti, tum ejus titulum indicari :tit prissina veraque jura obliterentur. Nam eis ritne aliquis tam infenso in Romanam Ecclesiam animo , ut jam sub Liberio illius Pontifices de profana illa , ac blasphema ,
uniυersalitate Episcopatus , quam Fcbronius intelligit, usurpanda coeperint cogitare λ Vide quot a Liberio ad octavum saeculuin percenseantur Pontifices morum sanctimonia spectatissimi : neque nobis reverentia ulla aut pudore temperabimus , quin hos omnes in systema, quo constitutum a Christo Ecclesiae regimen subverteretur , atque Episcoporum jura dissiparentur , conjurasse adfirmeis
musὲλ Quid vero si Gregorium ipsum misgnum , qui uniυersalis Episcopi nomen tanta animi magnitudine repudiavit , simplici Episcopi nomine suas aliquando inscripsisse litis
teras consideremus p An quam blaspἶemiam horrebat Episcopi aecumenica Vocabulo expili. catam , in unum Episcopi nomen contractam amplectebatur λ Et illud in mentem venit , Raυennatem Episcopum Cbr ologum , quum ad EutFeben litteras daret , hoc eas titulo
96쪽
pterea Petrus quoque Ch selogus Febronianam Episcopatus universalitatem ambiisse dicendus erit Verum quid in re manifestissima diutius haereamus p Id emo certum firmumque sit, neque Pontifices, dum simplici npiscopi inscriptione suas litteras praenotant , in Episcopatum universalem illis a Febranio exprobratam respicere; neque hancce inscribendarum Pontificiarum Epistolarum coniueis tudinem ab Uidorianis Decretalibus dimanasse.
97쪽
Tertiam boe eaput Pontificii Primatus proprietarem considerat , nempe quod suprema se . Heic autem cum primis agitatur quaestio , num Romanus Pontifx Generali Concilio superior haberι debeat λ -υersantis sententiae vitas confirmatur, maximaeque, quιbus implicatur, docuitates proponuntur.
I. T Ihil est , in quo Febronius ines emen
1 ι tiorem se nobis adversarium ex hiis beas , quam in hoc controversiae nostrae diis sputati omique capite . Supremam esse Pontificii Primatus auctoritatem debere , hanc. que tertiam illius adfectionem esse initio hujus dissertationis posuimus. Duo porro potissimum sunt, quibus haec supremae dignitatis ratio constituatur : ut ultima habeatur neque aut errori aut reformationi obnoxia
Romani Ponti fi is in rebus praesertim fidei sententia; hoc primum: alterum est, ut Ecclesiae ne in generale quidem Concilium coactae potestati subiici Pontifex possit . Urraque isthaec conditio totidem 'gravissimas explicandas quaestiones suppeditat ' sed primam illam in sequentem dissertationem reo servamus, secundam heic expediemus . Statum tamen quaestionis accurate ponamus .
98쪽
C A P. V. 89 Febrenius Ita illum exponit. I Nos, in- quit sicut in caeteris omnibus, ita & heie,, simplicitatem sectantes, statum controveris,, siae in eo collocamus : utrum Concilium ,, emendare valeat decreta Fidei, quae a s , lo Papa emanaverunt λ num edere possitis constitutiones in rebus disciplinae & mo- rum , quibus Papam & ejus Curiam eis,, mendet λ finaliter an Papam propter coristi ruptos mores, scandala &c. valeat depo-- nere ρ Sed pace illius dictum esto: simis plieitas ista controversiae statum non extriis
eat, sed implicat quam maxime . Quae tria ille enumerat, per partes quidem edisserunt, quid generale Concilium posset , si Romano 'Pontifice superius constituatur ; qua in re nulla est dissicultas. Quod quaestionem maxime involvit, nomen est generalis Concilii; neque umquam status. huius disputationis pera spicue stabilietur, nisi quid generale Concilium in hac controversia sit, ingenue & sis ne suco explicetur . Id in Antifebronis monueram et . Febronius quidem ait, me quam
mihi , meisque adversariis legem posui , ipsum primum violasse . Sed nimirum ille Iimplieia
talis sectator in explanando , quod omnes intelligunt, Conciliaris praestantiae nomine ,
ejusque percensendis effeci is statum quaestio.
99쪽
II. Enim vero , ut bene Basierinius animadvertit 3ὶ, quaestio de qua in praesen-
trarum agimuS , utrum generale Conci.
o lium jus habeat coactivum in Papam. quum generalis Concilii natura non solos ,, Episcopos, sed & ipsum Papam tamquamis Ecclesiae Catholicae & generalis Concilii is caput complectatur, ejusque suffragium, , cum suffragiis Episcoporum consentiens,, praesumat; contradictionem quamdam inis,, volvere non paucis visa est : in eum N,, fim, qui decretis condendis sua volunta. ,, te adsentitur , jus coactivum non eadit .
si Si autem a Papa separentur Episcopi, &is his decernentibus separatim a capite, seu se contra ipsum caput , ius coactivum in se Papam tribuendum credatur , id alio no- mine repugnat , eo quod Episcopi qui- cumque & quocumque numero coacti inis Synodo , & separati a capite , generale, , Concilium non sint . nec in ipsum caput, , superiorem suum coactivam & proprie di. ctam jurisdictionem obtineant . Haec ta
men videtur adversariorum sententia . Neisque enim dum penes generale Concilium esse in Papam aiunt summam potestatem , hinc Papam singulatim considerant , illinc Episcopos cum Papa , & solum deinde Papam
100쪽
C A p. V. 9 Ipam cum eodem Concilii capite contendunt. Non eos ita insanire crediderim, ut disputando emcere velint , num Ponti sex sit seipib major, in seque polleat auctoritate; neque ullus negaverit, si adcipiatur Concilium cum Papa , majorem esse auctoritatem Ecclesiae extensυe ). Hoc igitur demum adversarii volunt in Concilio legitime coacto, atque universam repraesentante Ecclesiam spectandum ex altera parte solum Pontificem , ex altera vero Episcopos, qui decreta edunt Canonesque constituunt , atque illud in disceptationem vocant num in hocce Concilio
praestantior sit Pontificis se solo inspecti auctoritas, an contra Antistitum , qui item ab ipso separatim Pontifice considerentur οῦ tum
aiunt, si quid ab Episcopis sive definiatur ,sve statuatur , eam esse illorum auctorita. tem , ut quae illi docuerint , sanxerintque . iis non solum Fideles, nulla adcedente Romani Pontificis confirmatione parere debeant, sed & ipse Ponti sex vel invitus adsentiri omnino cogatur. Sed heic iterum ambages. Nam si ex Maimburgo , atque Febronio quae ras, quodnam generale Concilium legitime coactum haberi debeat , illud quoque ejus modi esse respondebunt , quod non solum non consentiente, sed etiam dissentiente Romano Pontifice congregetur. Si iterum si scireris, an Concilio , de quo agimus , praeesse idem