장음표시 사용
221쪽
posita Adversariorum sententia nee dignitatem, nec veraeitatem scripturarum sarta tectas eonsistere, nec eas turpi erroris aut mendacii
nota liberari congrue posse in re caeteroqui fidei doctrinam, morum. que aedificationem spectante. Fac quaeso judieem aliquem, de poena reo cuipiam infligenda, vel decretum serentem, vel sermonem habentem , pluries ac pluries tormentum ignis repecere ad quem nocens vel damnandus ab ipso sit vel damnatus jam fuerit, iisdem aut locutionum formulis, quas adhibuisse Scripturam jam vidimus; quis eum mentitum non arbitretur, aut sermone suo decepisse, vel saltem de suscepto decessisse consilio, si reum ad hujusmodi poenam ignis re ipsa non damnet, sed vel ad carcerem, vel ad triremes, vel ad vitam aerumnosam & conscientiae propriae stimulis exagitata me
Nonne igitur idem jure diei posset de Supremo Iudiee Deo λ Non
uno ille, aut altero Scripturae loco, sed fere quinquaginta decretum situm de puniendis impiis inferorum igne patefecit, talibusque locutiones suas adjunctis, di characteribus circumscripsit, ut non aliam quam veri ac proprii ignis legenti vel audienti ideam ingerant, reis 3ue ipsa in hoc obvio sensu a doctis, & indoctis perpetuo intellectae uerint, & intelligantur. Quo igitur pacto excusari a mendacio posisset, sive a studiosa fallendi homines vo Iuntate, si tot perspicuis Io -
cutionibus non verum ignem, sed aut conscientiae cruciatus, aut
quodvis aliud ab igne supplicium designare voluisset
. Perenni Ecelasiae Catbesicae traditisne doctrina de igne inferni corporeo eo stabilitin . Proferuntur praecipuorum Patrum testimonia ab Apostolorum aeυo ad usque Niceni Coacilii tempora. Traditionis ejusdem testes etiam accedunt trium priorum saeculorum Ecclesia Mart res: quorum plures de
I. Nanimem Patrum Eeclesiae eonsensum in re fidei doctri. nam, & morum edifieationem spectante, plurimi esse fa- I eiendum tum omnes Catholici constanter assirmant, tum ipsi Heterodoxi, aequiores saltem, ac moderat lores non dissilentur. Ex eo siquidem invictum argumentum sumitur di pro recto, germanoque Scripturae sensu eruendo, di pro universae Eeelesiae traditionea primis usque temporibus colligenda . Quare non nisi per summam audaciam, ac temeritatem haud plane serendam, rejici potest sententia de vero igne ad reprobos in futura vita puniendos a divina justitia parato, si illud semel exploratum fuerit eam niti perpetua & conis
stanti Patrum di fidelium consensione. Ioannes Clericus sub nomine T a Petri Dipit irod by Corale
222쪽
Petri Alethini ast seribit quaestionem hanc de igne vero , aut mei inphorico su isse primis Eeclesiae saeeulis veluti ad iophoram , Patresque in utramque partem fu i ne divisos. Quam falso id ab isto seriptore asseratur , declarabit haec a nobis instituta disquisitio. II. Agmen itaque Patrum ducat Illustrissimus Eecies ae Smirnensis Episcopus, & Apollo lorum Discipulus S. Polycarpus qui cum coram Judice constitii tus audiret de nunciari sibi terribile ignis supplicium , nisi a sententia decederet, Christique nomen abnegaret, ita infracto animo Tiranno respondit : ignem minaris, qui ad borae spatium ardet , statimque extinguit κr . Ignoras scilicet illum futuri judicii, aeternaeque dam in nationis ignem, qui impiorum supplicio reser υatur . Ita resert Eusebius lib. . histor. Cap. I f., cui omnino consonant, quae leguntur in Episto-Ia Ecclesiae Smirnensis de martyrio ejusdem b): ignem mibi minaris ,
qui unius bonae spatio aestuat, ct postea frigescit, ignorans futuri judicii,
es Merni ignis perpetua tormenta. Et in eadem quoque Epistola haec a Lferuntur de Martyribus, qui immania pro Christi fide tormenta ala criter sustinebant : ad Cbristi grariam attendentes mundana tormeritas ernebant unius borae spatio se ab aeterna poena redimentes. Frigidus ipsis videbatur immanium carnificum ignis r ob oculos quippe babebant illum effugere, qui aeternus es , nunquamque extinguetur. Nemo plane ut arbitror futurus est, qui nugari velit hos, aliosque, quos proseremus, dum ita loquebantur , aut cogitabant , aliam comprehensam animo de inseris ni igne habuisse ideam, ac habent caeteri homines, dum ita loquuntur , aut cogitant.
III. Sequit tir antiquissimus Scriptor, & invictissimus Ecclesiae Martyr S. Iustinus, qui non uno in loco eamdem poenam ignis diserte a Lserit, nempe in Apolog. I. ad Antoninum Pium num. 2I. inquiens e nos immortalitatem eos consequi solos didicimus, qui Deum visae sant Iitare , S υirtute propius contingunι : qui autem improbe vivunt, nec immπ- rantur, eos igne aeterno credimus puniri : quod es scribit Apolog. 2. ad Senatum num. I. ubi resert Litiim Christianae mulieris, quae virum suum a vitiis ad meliorem frugem revocaverat , Chrisiana praecepta
illi funerens , S ignis aeter ηi supplicium pararum iis, qui obscene, sine
recta ratione υixissent. IV. Paria tradunt alii suppares S. Iustino fidei Christianae insignes Apologistae . Athenagoras legatione pro Christianis num. 3I. ait rpersuasum babeamus Deum , cum torus lumen sit, ea etiam , quae in cordibus nostris latent, υidere : ηοsque bae υita liberator aliam is a pr.estantiorem, ac caelestem , non ter rejam Dim ros : υeI si aliorum ruinis abripiamur , deIeriorem , ac in ignis supplicio vimeros. U. S. Theophilus ad Autholicum lib. I. num. I . incredulis, S ID-
223쪽
perbis , ct iis qui non acquiescunt υeritati, credant amem iniquitati erit ira, s indignatio, tribulatio, es angustiae , ac tandem tales ignis ἀ- ternas ritinebit. Et lib. 2. num. 36. resert verba Sybilla canentis:
Flammis comburemini in saeculum quotidie. quae verba saltem reserunt tum sensum ipsius, qui ea laudat, tum alicujus seriptoris ipso S. Theophilo antiquioris . VI. Minueius Faelix in octavio num. 33. : admonentur bomines doctissimorum libris , o carminibus Poetarum illius ignei fluminis , S de sagia
palude saepius ambientis ardoris, quae cruciatibus aeternis praeparata , SDaemoisum indiciis, S oraculis Propbetarum cognita Iradiderunt .... Nec rormentis modus ullus , aut terminus . Illie sapiens ignis membra urit, Sreficit, carpit s nutrit. Sicut ignes DIminum corpora tangunt , nec a uinmunt e sicut ignes Elnae ct Vesuυii, S ardentium ubique terrarum flagrant , nec erogantur ; ita poenale illud incendium non damnis ardentium pascitur, sed inexesa corporum Iaceratione nutritur .. An hujusmodi ignis metaphoricus est e
VII. Gloriosis hisee fidei de sensoribus adnecto Iulium Firmicum
Maternum lib. de erroribus proph. Relig., ubi ait: veniet dies Domini ut ardens clibanus. Audistis quid υeniat. Niba est , quod ex te collectum in Apoteris Dominicis reponi possit. Ardebis ut sipula , cujus inanis υilitas in cineres , faυillasque serυatur : quam rapax ignis υiolenIta congeriti spiritus pascitur. Hic est exitus sinisque Deser : baec est poena , quam pro dereptis bominibus Deus statuit , ut perpetuis ardeat flammis, qui contra υoluntatem Dei miserum bominem aut decepit, aut perdidit . Id es amin serius repetit.
VIII. Succinit sub finem secundi Ecelesiae taculi S. Ireneus ita dinserens lib. 2. Cap. 28.: transgressoribus ignis aeternus praeparatus est, SDominus manifeste dicit , o reliquae demonstrant scripturae . Et quamquam prescit Deus hoc futurum , similiter demonstrant Scriptur e , qvaemadmodum S ignem aeternum bis, qui transgressuri sunt, preparavit ab initio. Eadem docet lib. I. Cap. 23. & lib. . Cap. 4 .: unas, inquit, ct idem Deus Pater, qui quidem concupiscentibus ejus communicationem ebe. Principi autem absisonis Diabolo, ct qui cum eo abscesserunt , angelis aeIernum ignem praeparans : in quem mittentur, inquis Dominus, illi, qui in sinis a separati sum .... Quemadmodum in Zietariorum , ct in tritici parabola manifestavit Deus .... sui ergo regnum praeparaυit justis Pater, bico caminum ignis praeparatat, in quem dignos mittent ii, qui a filio bomi ais mis suar Anesi. IX. Non minus diserte de igne futuro loquitur S. Clemens Alexandrinus lib. s. stromat.: Quid vero non noυθ PIaro, o stuυios ignis ,
E terrae alιisustinem eam , quae a barbaris Gebenna υocatur , TarIarum
224쪽
suppliciorum p Et lib. quis Dives DIDandus esse. num. 37. qui non dili Fratrem , inquit Joannes, bomicida est , semen Caim , alumnus Diabali . . . . excidetur, eumque υorax ignis manet incendium.
X. Plura testimonia ex Tertulliano proserri possent, sed pavea lassiciant. In primis in Apolog. Cap. 47. definit quid sit Gebenna , inquiens e est ignis areani sub terra ad poenam Thesaurus. Et cap. 63. nec mors jam, nec rursus ac rursus resurrectis post finem scilicet mundi , erunt Sed πιmus idem , qui nunc , nee alii post : Dei quidem cultores astus Deum semper superinducti substantia propria aeternitatis e proρbani υero, es qui non integre ad Deum, iη poenam aeque jugis ignis babentes ex ipsa natura ejus , diυina scilicet, subministraIionem incorruptibilitatis . Noυerunter Pbilosopbi diυersitatem areari, o publici ignis. Ira Ionge alius est squi usui bumano , alius , qui iudicio Dei apparet , si υe de caelo fuImina
stringens, si υe de terra per υertires montium eructans . Non enim absumit, quod exurit. Sed dum erogat, reparat. Adeo muneri montes semper ardentes ct boe erit testimonium ignis aeterni, boc exemplar jugis judieii poenam nutrientis. Montes uruntur, ει durant . Quia noeentes, re Dei bo. Res Se. Eadem habet lib. de paenit. cap. I 2. . Author quoque carmivinis de judicio Domini inter Tertulliani opera suis describit incendium Inferni, & flammarum vim. X. Luculentum est Arnobii testimonium in lib. 2. ad Gentes ubi ita loquitur : audeIis ridere nor, eum Gebennar dicimus, ef inextinguibia Ies quosdam ignes, in quos animas dejici ab eorum bostibus, inimicisque misgη imus . Quid λ Plato idem υester in eo υolumine, quod de animae imis
mortalisme composuit , non aeberentem, non flagem, non motum fluvios, ct 'ripblegerontem nominat, in quibus animas ris erat istis, mergi , σκ-ri . . . . Quamυis υir lenis, ct beneυolae istumatis inbumanum esse ereaed
rit capitali animas sententia condemnare, non est tamen absone suspicatus jaci eas in flumina torrentia flammarum globis. Liquet ex hoe testimonio communem tune fuisse apud Christianos dominam de proprie dicto inferni igne. Hinc enim Et nici occasionem sumebant irridendi Christi fideles. Quare opus habuis Arnobius illos revincere aut horitate Gentilis Philosophi, Platonis videlicet, quem ignem euindem ad impiorum punitionem admisisse commonstrat. XII. Floruit circa initium saeculi tertii S. Hippolitus Portu ensis , in cujus libro adυersus Graecos, qui inscribitur a refus PIatonem agens de Hade, seu in serno ptaeelarissimum edit de ignis veritate te. stimonium his verbis e locus ille tamquam earcer , S custodia destinatures animabus , in quo constituti sunt Angeli eusodes disidentes varias, Stemporarias poenas, fecundum cujusque mores , actiones, ct facinora. Inso receptaculo Ioeus quidam separatur, laeus nimirum ignis inextingxibilis,
Praeparatus υero est ad determinatam a Deo diem , eum una sententιa justi Iudicis G omnibus feretur . Et post aliqua rinjusti ad si Iram
trabuntur ab Auriis tortoribus Ma sponIe incedentes, sed υi, ct violentia,
225쪽
ut Uxcti, rapiuntur . . . . Quas animaέ trabuηt urgenter AngeIi usque ad
Unia Gebennae. D qui tam proe sunέ , oviuηt semper agitationem re um , ct non sunt expertes υaporis, s fumi ab isto calore manantis, Sassurgentis Sc. XIII. Immensus forem , si omnia , quae de hoc argumento scripsit, eaque disertissima invictus Martyr, di tertii Ecelesiae taeuli praecipuum jubar S. Cyprianus, huc corrivare vellem. Non omnia lais me praeteribo. In Epist. ad Demet r. scribit : credite illi, qui eredentibus praemium υitae aeternae dabit. Credite illi, qui incredulis aeterna supplicia Gebennae ardoribus irrogabit Cremabit addi Ios ardens semper Gebenna , S υiυaribus flammis υorax poena ; nec erit unde habere tormenista ves requiem possint aliquando, υeI finem. Et lib. de mortalit. : mori ιimeat , qui ad secundam mortem de bae morte transibit. Mori timeat , quem de hoe DeuIo νιcedentem perennibus Poenis aetaerna flamma torquebit . Et libro de laude Martyr.: caelo, inquit, mara,res gaudent : writatis inimicos ignis abfumet. Paradisus Dei testibus floret : negatores Gebennaeo Iexa aeternus stris inardescit. Latius vero infra: Dυ ens Ioeus, evi Gebenna nomen est , magno plangentium murmure, o gemitu , ct eructantibus flammis per borrendam spissae noctir caliginem saeυa semper incendia
camini fumantis expirret, globus ignium arctatus obstruitur , S in υarios poenae exitus resaxatur . Tune μυiendi pIurima genera , dum in se ipse convolvit , quidquid ardoris emissi edax flamma cruciarit . Idem pari eloquentia describit sermon. de Ascent. Domini : ineorruptibiles flammae nudum corpus allambent. Ardebit purpuratus Diυes in prop=io odipe
frixae libidines buIlient , ct inter sartagines, oe flammas miserabilia corpora cremabuntur. Vide etiam Epist. ss., dc 36. , re alibi. XIV. Lactantius Firmianus ejusdem aevi scriptor eximius non solum ignem Inferni eorporeum asserit, sed & illum graphice depingit
hoc pacto : quia precata simpii in in corporibus contraxerunt, rursus carinne iuduentur, tit in corporibus pia Ium DIυant . Et tamen non erit caro
illa, quam Deus homini superjecerit , huic rerrexae simiIis, sed insolubiis.
Iis , ac permanens in aeternum , ut sincere possit cruciatibus, ct igni sempiterno : eujus natura diυersa est ab boc nostro, quo ad υitae necesse saria utimur : qui, nisi aIicujus materiae fomite alatur , extinguitur . At ille diυinus per se ipsum semper vicit, ae υiget sine ullis aIimentis, nec adis mixtam babet fumum , sed est purus, ac liquidus, ae in aquae modum sui-dus. Nox enim is aliqua sursum versus urgetur, sicut noster , quem Iabes
rerreni corporis, quo tenetur, ct fumus intermixtus exilire cogit , ct ad cae- Iesem naturam eum trepidatiore mobili subυοtare. Idem igiIur diυinus ignis una eademque υi, atque potentio oe cremabit impios , o recreabit : SquanIum e corporibus absumet, tantum reponet : ac sibi lyse aeternum pabulum subministrabit . Quod Paetae in vulturem ritii transtulerunt. Ita sine utilo reυirescentium corporum detrimento adurer tantum, re sensu doloris ascια.
XV. Inclaruit ei rea tempora Concilii Niceni Eusebius Caesariensis, cujus
226쪽
eujus mens de Gehennali igne elucet ex lib. XI. de praepar. Evanget. Cap. 2 . , ubi ait 2 audi nunc Platonem, quemadmodum S diυini judicii , S ignei fluminis nominatim meminerit, multasque piorum sedes impiorum varia supplicia Hebraeorum ex sensis, o doctrina deseribat . Et adductoe Platonis textu subdit: eonferas velim eum iis , quae de 'rψbIetet te dicta sunt sempiternum ignem impiis denunciatum juxta illud bebraei Propbetae; quis annunciabis υobis quod ignis ardeat oee. XVI. S. etiam Athanasius , sive quicumque sit Author quaestionum, quae inter ejus opera extant, quaest. 1 Ita ad illa verba Davidis vox Domini intercidentis flammam ignis hoc commentarium appingit: Signis i boe futurum ignis supplicium, qui tandem jussu Christi dirimetur. Ignis namque duplicem υim babet, ad lucendum videlicet , quod dabitur justis , ct ad cremandum , quod peccatoribus dabitur . XVII. Sequiorum temporum Patres, & Seriptores statim persequemur. Lubet interim pauca quaedam excerpere de hoc argumento ex actibus sincerioribus Martyrum, qui tribus prioribus Eeclesiae sae- eulis Christianam fidem proprio sanguine contignarunt, ex quorum testimoniis legitimam certamque coniecturam insormare Iicet , quid toto Christiano orbe de inferorum igne creditum fuerit. Haec igitur
sint ex Ruinario praesertim eruta .
XVIII. In actis sinceris & selectis passionis S. Faelicitatis, & filiorum ejus resertur responso, quam dedit quartus ex illis Silυaniar nomine Tiranno ipsum minis, ac terroribus a vera fide dimovere coisnanti. N imus , inquio, quae praemia sim parata justis , , quae sit paena
constituta pereatoribus . Idcirco securi contemnimus legem bumanam , ut juses a ditana ferυemus. Idola enim contemnentes, Deo omnipotenti famuIantes vitam aeternam inυenient: adorantes autem Daemonia , cum ipsis in interituerunt, S in incendio sempiιer'o. Paria quoque respondit septimus nomine Martialis .
XIX. In actis S. Pionii , qui martyrium subiit anno 1 so. Iegitur, quod eum quibusdam suasisset ut Christiani fierent, illi vero se id nunquam nauros respondissent, vel si vivi comburerentur, reposuit multo pejus esse ardere post mortem, cui supplicio propter idolorum
cultum certissime addicendi erant. XX. In actis S. S. Luciani, di Marciani habetur ita eos respondisse Tiranno acerrima tormenta comminantie in boc parati sumus, ut quibus volueris nos impendas tormentis , quam denegantes visum ess virum Deum in tenebras exteriores , ct ignem inexIinguibilem, quem paraυit Deus
Diobolo , oe Angelis ejus , ingrediamur . XXI. In actis S. S. Martyrum Claudii , & Asterii ad annum 28s.cum Lysias Praeses invictae Deminae, cui nomen Domnina dixisset :υides muIier, quae tormenta, ct ignis parantur tibi λ Unde si vis eυadere , are edo , S sacrifica Diis: Domnina dixit: ne in ignem aeternum incidam, o tormenta perpetua Deum colo oe Chrisum ejus , qui fecit caelum , o ter
227쪽
ram. Theon illa quoque eidem Praesidi respondit: ego ignem aeternum3imeo, qui potest corpus, s suimam perdere. XXII. In actis S. Philippi Episcopi Heracleae, eum Praeses Bassus Hermeti dixisset: traderis incendio , si in boe furore permanseris, in sententia scilicet Christum eonfitendi; respondit Hermes : flammam m H Ieuis Uius minaris ardoris, quae deficit, paene antequam furgat, emis rans violotiam illius perreni/ incendii , quod sine remi ora semper exaestuat.
XXIII. In actis S. Afraee eum ad stipitem alligata, iam iam com-
renda seret, oeulis in caelum erectis in hunc modum oravit: Do. mine Deus ... aecipe in bae bora passionis meae paenitentiam , ct per Funa ignem remporalem, qui eorpori meo paratus est , ab illo igne aeterno me libera, qui animam ct corpus simuI exurit. XXIV. In actis S. Patritii Episcopi & Martyris, haec inter alia ad Proconsulem dixisse perhibetur; Deus geminas sedes an ravit, ea- remque alteram sempiterna illustrem luce faeiens omnibus , iisque exquisitis smis bonis cumesaint: alteram vero perpetuis tenebris , ct nunquam finiendae castigationis igne , veluι sempiterno suppIicio implevit, ut .... qui ει- vendi licentia ejus iras commeruissent, in tenebras ad omne suppIicium, Ssempiternos cruciatus deturbarentur. Et post aliqua: subterraneu autem ignis animabus impiorum excruciandis destinatus est. XXV. S. Basilius oratione de S. Gordis mar re, de eodem refertita locutum esse iis, qui eum plorabant: ipsos flete, qui ignem nobis parant, sibimet Gebennae incendia , iramque in die irae ιbesaurietistes. Et
Argumenti ejusdem proseeutio. Tam Graeci , quam Latini Patres , etiaquarto , quinto, ct sexto Eerisae saeculιs floruere, verum in Inferno ignem concorditer profitentur. Hieron mi, Augustia, ct Gregorii mens Iairui exposita. Tum sequentium saecularum Patres S Scriptores in medium pro. ducuntur. Maedam in laudata Patrum testimonia animad Gones. I. Riora tria AErae Christianae saecula ad usque tempora Conei-lii Nieeni, sive pacem Ecclesiae redditam, lustravimus capiten superiore, & eIarissima deprehendimus monumenta tum in Sanctis Patribus, tum in Christi fidelibus, qui martyrium pro fide subierunt, atque adeo in tota Eeciesia, cujus doctrinis imbuebanis tur, comi unis de igne in serni corporeo traditionis. Ad Patrum, qui deinceps floruerunt, mentem indagandam Progredior, nono. Λ a mnium
228쪽
mnium quidem, nullus enim esset orationi finis, sed praecipuorum, qui Ecclesiam quovis saeculo scriptis suis illustrarunt. II. Primus itaque si S. Cyrillus Uvero limitanus, qui Cathech. 18. n. Iq. perspicuum reddit de hac re testimonium inquiens: resurgemus igitur aeterna quidem omnes , non omnes υero similia babentes corpora. Verum siquis justus est, caeleste corpus accipiet, at possit eum Angelis digne Maa υersari. Si quis autem peccator est, eo us accipiet aeternum , ut in igne aeternum combustus, nunquam absumatur. Idem habet Cathech. II. n..a6., ct Cathech. II. n. 38. III Sequuntur alii ejusdem seculi quarti Patres . S. Hilarius is psalm. 37. n. 4. verba illa Davidi ea, intendit areum suum, denee in rismenIur , hoc Sommentario it Iustrat: in arcu ρυeritatem Judieii Dei si-ga cari frequenter ostendimus peccatorum bune semper paenis bis, qui punientae , intentum . Et sane intento areu igne judicii eos ut liquefactam ceram auferendos sermo sequens declarat: superrecidit ignis , non υiderunt ρ- Iem. Superjectus. ergo ignis eor auferet . . . ac ne id, quod tamquam cera Iiquefacta auferentur ... abolitionem eorum potius , quam poenam significaret, adjecit , priusqμam Sc. 'υret ei itaque eos eum poenae scilicet sensu absorbet ignis, etiam antequam resurgant. Et lib. I . de Trinit. n. 34. ISed forte υA boc tibi relicium occasionis impiae arbitraris , ut s Christus deseensionem ad inferor, S ipsam mortis timuerit necessiratem . . . . Anne tibi metuere infernum cbaos, Iorrentes flammas, S omnium poenarum uI- tricium abassum credendus es, dicens Latroni in cruce . amen dico tibi,
bus decoquuut .... saeculares ecce ignes timemus, ct carnificum ungulas exispaυescimus. Comparate cum bis aeternas torquentium manus, apicesque flammarum nulla aetate morientium.
U. S. Ephrem Syrus in sermon. Exaeget: so obvio, ait, & saei -
, , li experimento comperitur ignem , quem divinae Scripturae memo- ,, rant, hoc nostro acriorem , atque atrociorem esse, ejusque crucia- tum tormentum ignis hujus temporis multo superare. Hujusmodies porro poena exercebuntur, quos Dei judicium in eas flammas con- jiei et . Quod ut mihi verum, & eertum est, se debent omnes sa- , , teri , & credere, saeculi videlicet illius ignem , ut dixi, hoc nostro,, longe esse atrociorem. Nam ut iste maxime efficax sit, nitet ta- , , men , & splendet; ille vero cum vehementissime ferveat, di aeeris, , rime urat, horrendis tamen involvitur tenebris, & noctem affert ,, te terrimam. Iste obvium nutrimentum usque eo depastitur, dumis absumpserit; siquid autem contrarium inciderit, extinguitur, cenis sat, di re vanescit. Contra ille ignis nunquam restinguendus nonis ab ia
229쪽
, , absumit, quos torquet, miseros; nec enim absumere jussus est, M sed tantum urere, ac torquere. Ignis iste coquit cibos, ct esui a , , ptos reddit, & algorem expellit. Ille suis flammis praeter tene. , , bras etiam dentium stridorem miscet, sontes tenebrosus depasti. tur, depopulatur, dc lar, ac torquet, ut expers lucis, se etiamri finis. Seriptum est enim ignem sole sempiternum. QVI. S. Basilius Magnus Ecclesiae Graecae fulgentissimum lumen ita disserit in Psal. 23. ad illa verba, υox Domini intercidentis flammam iis gnis. Domini vox ignem suapte natura continuum, ac sibi cohaeis, , rentem intercidit. Quamquam igitur ignis consiliis humanis inseo, , ea bi l i s , di individuus videtur esse ; nihilominus tamen Domini se jussu intereiditur, ac dividitur. Ignem autem, qui diabolo, di anis D selis ejus paratus est, voce Domini intercidi reor, ut eum duae, sint in ione facultates, quarum una comburit, altera illustrat, iis, , gnis quidem asperitas, ac torquendi Proprietas iis, qui adustione, , digni sunt, servetur: illius vero splendor, di claritas ad hilarita. , , tem eorum, qui laetam & beatam vitam acturi sunt, destinetur. Vox ioitur Domini intercidentis, ac dividentis flammam ignis,
, , adeo a supplicii quidem ignis obscurus si, lux vero requietis vis, careat comburendi ,, .
VII. S. Paulinus Nolanus in earmine de obitu Celsi, cum reieci Liat tamquam vana commenta, quae Poetae Gentiles de conditione pae. narum Inferni scripserant, subdit: At nos υera Deus docuit, Sator ipse suorum
Enarrans nobis omnia υera operum
Disee Eυangelio Ioca pauperis, ci Ioea Ditis: Pauper in Abrabam , Dives in igne jacet. Ise bona requie Hahur: gemit ignibus ille,
Diiss opum poenas, pauper opes recipit.
Et Epist. 3I. ad Aleth. : credo in Eυangelio ditatem Tartari, eam totus c ut clamat 7 miser cruciaretur in illa ignei gurgitis flamma, solius tamen Iinguae refrigerium postulasse, quo sine dubio υebementius cruciabatur. VIII. Innumera ferme loca de hoc eodem igne ex operibus S. Ioan is nis Chrysostomi possem producere; sed duobus contentus ero. Prior est in se r. ad Theodorum lapsum a), ubi ira illum at Ioquitur, aeterret: cum ignem auais , cave putes esse huic igni similem : bie enim quidquid corripit , d orat, S absumi : ille wro, quos semel apprehendit , perpetuo comburit, nec unquam desistit; ideoque inextinguibilis diei.
tur . Siquidem etiam peccatores oportet induere immortaIitatem nos ad bo. norem , sed ut perpetuum fit illius supplicii υiaticum . . . ouis ennarraυ rit terrores ex Ienebris illis injectos animis nostris ἰ Quemadmodum enim ignis ille non eo sumit, ita neque Iucet: alioquin non et ent tenebrae. Alter Λ a a vero
230쪽
vero homil. 44. in Matth. , ubi ait: maledicti in ignis stuυiam, atque pelago latrudentκr , in quo ignes futi*1 monitum instar eriguatur: ignes , dire.hon hujus ignis , sca igni cer ς multo , quam bie , borribilioris, euis 3kae 'flamma maximam conficiι abusum , ita κι κηdique ignis immani
anae similis ferae transηrrere vidcatur. Paria tradunt S. Gaudentius E. piseopus Brixi ensis praesar. ad Benev. , di S. Prudentius in Ham artiis genia . De S. Ambrosio Plura dicemus cap. sequente. IX. S. Hieronymus in celebri Epistola ad Λvitum inter errores ea. vendos in libris Origenis hunc accenseo, quod ignis inferni non puniat tu sapplieiis , sed in consciemia peccator m. Et Apologia 2. contra Rufia sinum seribit , ignes autem αterno , quos in Histere solet Origenes, puto , quod re non fugiat, confrienti m υidclicet peccatorum, paeritudinem in terna cordis urentem. Quibus in locis solius Origenis propriam hanc opinionem suisse satis oriendit. X. Hane in suis Diicipulis vigentem aeriter refellit Comment. ia Epist. ad Ephesios lib. I. cap. s. ad illa verba , nemo υos decipiat inainnibus, virbis , inquiens: Ucrb qκα uecipiunt, atque supplantant , inania suisi re υacua quae vero aedificano Audientes, plena, cumulata, confer
ra. Quia igitur sunt plerique Origenistae videlicet in qui dicunt nou futuis ra pro peccatis esse supplicio , ncc extrinsecus adbibenda tormenta : sed ipsum peeeatum, S cons enitam delicti esse pro poena , dum inrmis is coriade non moritur , 6 in anima ignis accenditur in similitudinem febris , quaemon trequet extrinsecus aegrotaurem , sed corpora tua corripiens punit sine crueiatuum forinsecus adbibiIione. Has itaque persuasiones , ct deripuIar fraudalentas υerba inania appellaυis o υacua, quae videntur florem quemdam babere sermonum, et blandiri peccantibus, fed dum fiduciam triis Munt , magis eos ferunt aa merna supplicia. XI. Nihilominus , quamvis hic tanto ardore in hane opinionem invehatur Hieronymus , censet Daniel Huetius sa) non eam ipsa Temper displicuisse, quod in fine comment. in Isaiam , eamdem comis memoret, quin ei ullam severiorem notam inurat, immo neque xejiciat. . Xl I. Uerum mala est consecutio, quam inde derivat FIuetius. Coninsuevit enim Hieronymus, ut animadvertit Petavius bὶ ita etiam in
manifeste damnatis haeresibus aliquando sacere, ut ea memoret, nec xamen reprobet : quemadmodum tum ex comment. hoc in Epist. adae phesios, tum ex Apologia contra Rumnum constat. Quare nihilo is hie magis illam Origenis de igne sententiam admisit, quam illic reliqua ejusdem dogmata, quae nulla reprensione perstrinxit, cum
.ea tamen alias gravissime condemnet.
XIII. S. Augustini mens de veritate ignis corporei perspicua est