장음표시 사용
341쪽
tot saeculis veritatem adeo lucentem non perspiceret, oculosque effugeret vel Origenis , vel ejus Sectatorum veterum, recentumve, qui loea Scripturarum omnia attentissime rimati sunt, ut quidpiam in iisdem deprehenderent, quod antecaeptae opinationi suae subserviret 8
Ex illis quidem textibus Millenarii figmentum de regno Christi post
judicium in terris futuro derivarunt . At nullus vel suspicatus est posse inde deduci liberationem damnatorum a sempiterna poena, quam Author noster evidenti consecutione colligi infrunite jactat . Certe eam in serri minime posse nedum evidenter, sed neque exigua aliqua probabilitatis specie , vel ex eo satis constat , quod in hisce iisdem capitibus luculentissima prostent de aeterna impiorum damnatione te. simonia. Lustremus cursim postrema haec capita Apocalvpsis, ut nuperi Aut horis somnium , aut delirium manifestius innotescat . Cap. 2 o. post verba illa Com. f., quibus ille praesertim insistit, haee te .guntur com. 9., & IO. : Diabolus, qui seducebat eos, minus est in
stagnum ignis, di sulphuris , ubi & besia , o Pseudopropheta erueiabuntur dis , ac nocte in saecula saeculorum. Deinde com . I ., & Is . : infernus S mors missi sunt in stagnum ignis r baec es mors secunda . Et quition invextus est in libro υitae scriptus , missus es in stagnum ignis: ubi nempe cum Diabolo, Bestia , ct Pseudopropheta cruciabitur in saecula saecularum . Haec sola verba clarissime manifestant sutilitatem omnium animadverso num Λ non umi Aut horis. Si enim Ioannes diserte asserit Diabolum, ejusque sequaces cruciandos esse in stagno ignis in omnem aeternitatem , quomodo ad ipsius mentem interpretari licet verba antecedentia de fine poenarum aliquando futuro, & liberatione Daemonis , alior uinque damnatorum ex in serni cruciatibus 8 Item, si
Sanctus idem Evangelista alios distinguit, qui scripti sunt in libro
vitae, alios, qui in eodem libro scripti non sunt, atque hos mittendos praenunciat in idem stagnum ignis, in quem jam dixerat Diabolum , di Pseudoprophetam is i sse conjectos , quis dicere ausit existi is masse Ioannem ex eodem stagno ignis omnes tandem ereptum iri, in eamque gloriam & faelieitatem admittendos esse, quam solis in libro vitae conscriptis attribuit ζV. In sequenti quoque capite a I. postquam dixisset qui sedebat in1 brono verba, quae Anonymus objicit, ecce noυa facio omnia, ac Ioannes omnia innovata vidisset, subdit coin. 7. qai υicerit, possidebit baec , nempe gloriam & bona civitatis Sanctae Hierusalem , quam descripserat, Dei regnum, ejusque summam faelicitatem : es ero illi Deus, SAle erit mihi filius. Solum itaque victores mundi, carnis, ct Diaboli, solii in strenui ac generosi milites Christi tam sublimia bona possidebunt : non autem caeteri, qui timidi , ac desidiosi animae suae hostibus victi succubuere , seque criminum sordibus inquinaverunt : hos enim adversa manet, ac miserrima sors in Gehenna : idque conceptitas me testatur com. 8. dicens : timidis autem ess incredulis, S execratis ,
342쪽
LIB. TER T. ADvER. NUPEROS OMIGENISTAS ET C. gorct homicidis , ct fornicatoribus , oe veneficis , o idolaIatris, o omnibus mendacibus , pars illorum erit in stagno ardenti igne,'fulabMre , quod essmors secunda e seu semper exclusi erunt ab aeterna Dei, Sanctorum isque haereditate , & eorum in talicissima pars, haereditas, & conditio erit in stagno ignis & sulphuris, ubi cum Diabolo sine fine crucia.
buntur. Idque confirmat com . ultimo ejusdem cap. inquiens : non inis Irabit in eam aliquid coinquinatum , aut abominationem faciens , S menda.
cium , nisi qui scripti sunt in libro Ditae Agni : hoc est , exceptis iis, qui
praedestinati suerunt, nemo ex reliquis in beatissimam illam Civitatem introibit. VI. Hoe ipsum declarat etiam perspicuis admodum verbis cap. 22., hoc est ultimo , ubi quae fusius antea scripserat, veluti compendio colligit. Sic enim Iesus Ioanni loquitur a com. I 2. : Ecce venio cito, S merces mea mecum est , reddere unicuique fecundum opera sua. Ego sum
A ba, ct Omega , Primus, o Nocissimus , Principium, oe Finis. Beati, qui taυant solas suas in sanguine agni e ut sit potestas eorum in ligno visae, S per portas intreat in Ciυitatem. Eoris eanes, oe venefici, ct impudici , o bomicidae , ct Idesis serυientes , ct omnis qui amat, ct facit
mendacium. Quibus verbis tanquam anathemate quodam excluduntur
peccatores a sancta illa Civitate , sive a regno Dei , di Sanctorum. Quis sano capite laaec omnia eo ne iliare se posse arbitretur cum ori genistarum sententia , ct cum explicatione, quam Iocis supra recen-1itis Nuperus Author appingit RVII. Quapropter alio plane in sensu exponere opus est obiecta te-n imo Aia , prout aliter semper ab Ecclesiae Patribus, & Scripturarum
Interpretibus exposita sunt. Et quidem primum locum cap. 2O. valde obscurum esse satentur omnes, adeoque non eodem modo ab omnibus intelligitur. S. August. lib. 2o. de Cicit. ωρ. 6. O seq. suis agit de duabus resurrectionibus , quas hic insinuat S. Evangelista : primamque explicat de resurrectione animae a peccato I alteram vero de re
surrectione sequutura in die judicii . , , Sicut, inquit, duae sunt re- ,, generationes, una secundum fidem, quae nunc fit per bapti num ris alia secundum carnem, quae fiet in ejus incorruptione, atque imisi portalitate per judicium magnum , atque novissimum; ita di suntes resurrectiones duae : una prima , quae & nunc est , & animarum, , est, quae venire non permittit in mortem secundam : alia secun - , , da, quae nunc non est, sed in saeculi fine sutura est , nec animo is, , rum, sed corporum est , quae per ultimum judici in alios mitteta, in secundam mortem, alios in eam vitam , quae non habet moris D tem. De his duabus resurrectionibus Ioannes Evangelista in libro, , , qui dicitur oeabysis , eo modo locutus est, ut earum prima a, , quibusdam nostris inempe a Millenariis) non intellecta , insuper, , etiam in quasdam ridiculas fabulas verteretur, , . Ac dein explicatione sua pluribus roborata concludit eap. 9. D Haec resurrectio, ani-
343쪽
, , mae scilicet a peccato, prima est. Beatus dc Sanctus qui habet in ,, hac prima resurrectione partem , id est particeps ejus est . Ipse est
, , autem particeps ejus, qui non solum a morte, quae in peccatis est, , , reviviscit, verum etiam in eo , quod re vixerit , permanebit . Is, , istis, inquit, secunda mors non babet potestatem. Habet ergo in reliis, , quos , de quibus superius ait e reliqui eorum non vixeruor , donecis finiantur mille anni : quoniam isto toto temporis intervallo, quod mille annos vocat, quantumcumque quisque eorum vixit in corpo- , , re, non revixit a morte, in qua eum tenebat impietas, ut se reis D viviscendo primae resurrectionis particeps fieret , atque in eo pote. satem mors secunda non haberet. δε Haec Augustini interpretatio
plati sibilis est , & non pauci eam consectantur. VIII. Nihilominus alii plures ca) ita aeeipienda existimant Evangelistae verba, ut nomine primae resurrectionis intelligatur beatitudo, quam consequuntur animae Sanctorum, statim ac a eorpore separantur. Sancti siquidem dum ex hac vita calamitosa , dc mortali, in nOvam vitam transmigrant immortalem , & faelicissimam , quodammodo resurgere videntur. Secundam vero resurrectionem docent esse plenam ct persectam beatitudinem, quam justi recipient, dum in die judicii cum corpore resurgent. ,, vita gloriae sinquit Dionysitis Car- , , thusanus) animarum sanctarum cum Christo in Patria est resur- , , rectio prima quia Praecedit illam, qua corpora sua resument. Et is item vita haec dicitur resurrectio prima, quia per eam ab hac misera, , vita, quae comparatione illius vitae M vibra mortis, ct mors nuncupa- , , tur, eriguntur : di homo sanctus hic m/iens, ibi in Patria viveri re incipit melius , atque faelicius : sicque a morte naturae , qua ce-
cidit corpore, resurgit pertingendo ad vitam gloriae, qua vivit in is mente . . . Itaque beatus est in re, dc Sanctus, qui omni labe pecca- ,, ti carens, S confirmatus in bono haber partem, id est consortium ,, in resurrectione prima , id est rn animarum beatificatione . In his, , mors secunda, id est damnatio ultima non habet potestatem .' quia is de sua aeterna talicitate securi sunt. , , IX. Summus vir Benignus Bossuetus in egregia sua expositionuApocalypsis, utramque sententiam ita componit, ut prima resurrectio initium habeat in justi fieatione juxta illud Ioan . s. eom. 24. : qλυerbum meum audit Sc. transiit a morte iv υiram , & illud ad Ephes. s. c. I . surge qui dormis, S exurge a mortuis, es illuminabit te Cbristus. is Tunc itaque, scribit, anima resurgere in ei pit : & hae e resurrectio, , consumatur, cum ab hac vita, quae mors potius est, excesserit, , , vivitque vera vita cum Christo. Haec est prima resurrectio , quae is animabus beatis convenit : si quidem de resurrectione eorporis se , , mo fiet com. 12. , & I3., & hucusque nulla de ipsa mentio facta est.
a Dionysius Carthusianus, Cor. a Lapide, Ribera, Uiegas , Peretius &e.
344쪽
LIR. TER r. ADVER. NUPERos ORIGENISTAS ET C. gosis Haec prima resurrectio manifesta fit in banctorum miraculis , qui-
, , bus vivere eos constat ob virtutem ex eorum tumulis procedenis
D tem, quemadmodum sancti Patres observarunt, di Grotius ipse is consessus est, , . Secunda vero re si irrectio, ut postea notat, est illa, qua Sancti tum anima tum corpore glorificabuntur. X. Utraque ergo resurrectio, non alios spectat, quam homines jussos di Sanctos, qui regnant cum Cbristo, regnabuntque in omnem aris ternitatem , nec extendi potest etiam ad impios, di reprobos, ad quos solum contrario duplicem mortem primam, dc secundam pertinere asserit S. Ioannes: primam scilicet, per quam animae sepeliuntur in in serno cum ipi quo Divite : secundam vero, qua per universalem omnium resurrectionem impii dc corpore & anima in stagnum ignis, di sulpi iuris praecipitabuntur. Quare toto caelo , nedum toto ostio/berrat Anonymus Author, dum resurrectionem, de qua loquitur S. Evangelista reprobis citra ullum fundamentum assingens, inde colligit eos tandem 3b inserorum stagno liberandos esse, di in caelestem vi.
eam restituendos. XI. Ridiculum vero est argumentum, quod eonficit ex verbisCap. 2t.: S dixis , qui sedebat in τbrono : ecee noυa facio omnia. Haec etenim verba referri ad innovationem mundi, quae erit iu supremo die, maximeque ad gloriam , & faelicitatem electorum adeo ex contextu manifestum est, ut nihil ser me manifestius si in toto Apocalvpseos libro, quemadmodum observat S. Augustinus a . Sic enim Joannes caput hoc χΙ. orditur e s vidi c.elum noυum, terram novam. Prtismum exim caelum , ct prima terra abiit, mare jam non est . Deinde subjicit : Udi ciυitatem sauctam Hierusalem noυam , descendentem de caelo a Deo paratam sicut sponsam ornatam viro suo: sive triumphantem Ecclesiam , aut societatem electorum innovatam, di glorificatam. Ut enim
inquit idem S. Augussinus se per judicium Dei, quod erit novissimum, is per ejus Filium Iesum Christum tanta ejus, ec tam nova de Dei, , munere claritas apparςbit, ut nulla ret maneant vetustatis vestigia: quandoquidem & corpora ad incorruptionem , atque immortalita-
, , tem novam e X vetere corruptione atque mortalitate transibunt , , .
Additque postea Ioannes ad hujus Civitatis faelicitatem , dc gloriam
amplius explicandam: S audiυi vocem magnam de Ibrono dicentem: ecce rabernaculum Dei cum bominibus , S babitabit eam eis : ct ipsi popuIus ejus erunt : ipse Deus eum eis erit eorum Deus. Et absterget Deus omiaxem lacrimam ab oculis eorum , ct mors ultra non erit, neque clamor , neque dolor
345쪽
dolor erit uItra , quia prima abjerunt. Post quae subdit ea verba : Ο ὐ-xit qui sedebat ix ιbrono : eιce nova facio omnia . Quis caecus adeo meis rit, qui non perspiciat Ioannem consequenter loqui ad ea , quae antea praemiserat, adeoque non intelligat , n a illa, quae se famuum
Deus pollicetur, spectare caelum, terram , elementa di c., ac praeserti in electos, qui cum corporibus a servitute solutis antiquae corruptionis, ad novum vitae statum, & gloriam immortalem commigrabunt Quapropter nugas divendit Anonymus, dum ea verba comprehende re docet etiam improborum renovationem , & in pristinum statum restitutionem. Hos enim ab ea renovatione potius excludit Evangelista, dum mox sibi dictum refert: timidis autem, S incredulis , ct execratis Sc. pars illarum erit in stagno ardenti igne, S DUbure, quod est mors secunda. XII. Non minus joculare est, quod objicit ex Cap. 22.: ct omne
maledictum non erit amplius. Nam ex contextu pariter liquet apertissime sermonem ibi fieri de singularibus praerogativis regni Dei, &Sanctorum. Initio quippe postremi illius Capitis pergit Ioannes de-Cribere faelicitatem caelestis Hierusalem , sive triumphantis Ecclesiae, re scribit e ostendis mibi fluυium aquae υivae Sc. procedentem de sede Dei, o Agni: Qua allegoria exuberantem designat effusionem donorum gratiae , & gloriae in omnes electos: di post descriptionem aliorum bonorum ait: S omne maledictum non erit amplius, sed Sedes Dei Sinni in ilia erunt, ct se i ejus semient illi , Ο υidebunt faciem ejus cte.
ae si dieat, nihil maledictione dignum, sive nullum peccatum, defectus nullus erit in illa beatissima Iustorum Congregatione, aut Pa tria caelesti: vel, nullus erit ibi peccati effectus , aut poena, nullus dolor, nulla aegritudo, nulla miseria, calamitas nulla: suecedetque maledictionis loco perpetua benedictio & glorificatio Dei, firma aetranquiIla servitus, jugis laus, & gratiarum actio a Sanctorum caeludivinae Majestati continenter exhibenda. Atque haec satis de Anonymi Authoris somniis: nam vereor ne quis nos jure arguat, quod in rebus adeo futilibus nimiam posuerimus operam. CΑ-
346쪽
Sententia Origexis semper ab EceIesia tanquam Catholicae fidei contraria rejeeta es . Concilia quibus damnata fuit, Alexandrinum maxime'Oe. eumenicum Constantinopolitanum M. Quibus consonant decreta Patrum , qui eam υeluti Christianae Religioni inimicam fugillant. Nedum Ecclesia Romana , sed etiam caeterae aliae ab ipsa Sebismate sejunctae , poenarum aeternitatem ut fide certam contineati traditione retinuerunt, retinentque .
I. T E ritate CathoIici dogmatis de sempiterna poenarum In serni
duratione sacrarum litterarum testimoniis evidenter asserisv ta , & vindicata, perutile fuerit ut eam etiam perpetua Ecclesiae, Patrumque traditione & authoritate comprobemus: tum quia nonnulli sunt, qui putant haud constantem inter Christianos fuisse hujusmodi sententiam : tum maxime quia perpetua Ecclesiae , Pa
trumque traditio validissimo argumento est, non alium esse Scripturarum sensum, nec aliter intelligi debere. Nam juxta sanioris Criticae regulas, cum de sensu textus alieujus agitur, legitimus ille cenissetur , quem ipsi omnes communiter tribuerunt, ac tribuunt. Unde nee qui perennem traditionem Ecclesiae ut fidei regulam non habent, hoc argumentum repudiare possunt. II. Quod itaque Ecclesia semper crediderit aeternas esse Daemoianum & impiorum hominum poenas, ex eo in primis inanifestum est , quod Origenis, di origenistarum sententiam tanquam absonam, Dei verbo contrariam, di Catholicae fidei dogmatibus repugnantem continenter rejecerit, & anathemate etiam perculerit. Hujusce rei plura
sunt, & illustria in Ecclesiastica Historia & Sanctis Patribus monuismenta. Damnatum fuisse Origenem & Origenistas ob hunc inter alios errorem in Synodo Alexandrina a Theophilo Patriarcha ex totius AEgypti, Lybiae, 6c Pentapoleos Provinciis anno AO . congregata, extra dubium est. Habemus Theophili Epistolam Synodi eam ad Pa- Iestinos , & Cyprios Episcopos mistam , quam ex antiquissimo codice Ambrosianae Bibliothecae nuper eruit U. Cl. Dominicus Uallarsius, publicique iuris fecit in novissima omnium absolutissima editione operum S. Hieronymi ca): in qua ipse enarrat, quod congregatis Episcopis , qui prope implerent numerum Gnodi, perrexerit Nitriam , S coram multis Patribus , qui de tota pene A γρto eo υοlaυerant, lectos esse libros Origenis, in quibus impio Iabore sudaυerat, S consensu omnium condemnais ros e porro inter propositiones erroneas, quae in ea Synodo damnatae sunt, haec erat: Cbristi regnum finietur aliquando, o Diabolur eunt is peccatorum sordibus liberatus aequo bcincire decorabitur, oe eum Cbriso subissetetur.
347쪽
scietur . Quem errorem ita proponit Theophilus idem Epist. Pasthalix. : facessant igitur stulti mi mortalium cic. Talis Pastor gregis morbidi Christum ubique fugillat injuriis, ct Diabolam bonore sustollit, dum illum
adserit purgatum vitiis, aιque precaris pristinam aliquando gIoriam reis
III. In eadem editione operum S. Hieronymi resertur quoque a responsio Synodi Hierosolymitanae ad Epistolam Theophili, in qua
suspicionem omnem amoliuntur Patres, quod suis in regionibus ob intineant vesana Origenis dogmata: Neque enim ajunt inter alia ) av-ῶυimus unquam docentes .... quod Zabulas cunctis peceatorum vitiis liberatus dignitatem obsineat, quam habuit, aηtequam caderet, ita ut S ipse Cbrsus sub unum Dei Patris redigantur imperiam. Qui enim ita credunt , isuri sunt in tenebras, quae praeparatae sunt Diabola B angelis ejus. IV. Fuisse Synodum Alexandrinam ab universa Ecclesia approbatam ex eo liquet, quod plures ex diversis orbis Christiani Ioeis Epi-leopi Theophilum summis laudibus extulerint, ob ejus labores in haeres Origeniana damnanda , & funditus eradicanda exanthlatos. Existat ibidem Col. ss I. Epistola Dionysii Liddensis Episcopi ad ipsum
directa, in qua haec leguntur: Te Deus, Domine Frater beati me, .e-muIatorem rediae fidei suffitaυit, utinsuperstitionem haereticam de Gentiis Ilum fonte manantem Apostolico rigore contereres oee. . Extat & Epillo laAnastasii Papae ad Simplicianum dieentis: pari animo Vis Sanctus oehonorabilis TheobiIus Frater ,-Coepiscopus noster cirea salutis commoda non desinit υigilare , ne Dei populus per diυersas messas Origenem Iegenis do in magnas incurrat blasphemias. Ipse Theophilus in serm. ad quosdam Monachos, ut a se, ita etiam ab Anastasio summo Pontifice, &ab universa oecidentali Ecclesia damnatum Origenem testatur, inquiens cla : Anatbematizantes Origenem, caeterosque haereticos exempla no-sro, er Anastasii Sanctae Romanae Ecclesiae Episcopi, qui ex isteribus ceristaminibus claraes , nobilissimi populi dux cremus es , quem re unioris o ridentis Episcoporum sequitur Gnodus , quae accepit, ac probaυit Alexaπ-drinorum Aerisae sententiam in impium latam. Hi ne Anastasius idem in Epist. ad Ioannem Hierosol. translationem librorum Periarchon a Ruffino Aquilejensi adornatam, in quibus cum alii, tum error de quo agimus, diserte traditur, reprobavit, eaque impia dogmata vocans , o afrmans Interpretem nihil aliud sui opera laboris extruxufe, nisi ut propriae veluti mentis arbitrio hanc, quae sola, ct qua prima apud Carbo- tiras Griflianos inra fides jam ab Apostolis exinde usque ad rempes prax
sens tenetur, inopinatae titulo assertionis everteret.
U. verum eum Origenistarum factio ex his decretis nondum existincta esset, iterum Origenis errores proseripti fuerunt ab Ecclesia in Synodo quinta acumenica congregata anno S 33. . Damnationem
348쪽
LIB. ΤERT. ADvER. NUPEROS ORIGENISTAS ETC. IOIhane praecessit Epistola Iustiniani Imperatoris ad Menam adversus Origenem, quae pro Ecclesiae judicio habenda est , quia Pelagio Romanae Eeelesiae Diaeono & Apocrisario instante dictata fuit, & postis modum a Vigilio summo Pontifice approbata. In hac Epistola subneis
xa habentur novem Anathemata in totidem errores origenis, quorum postremum ita sonat: si quis dicit, aut sentit temporariam esse Daemonum , -l impiorum bo-xum panitionem, finemque aliquo tempore bano habituram, nimirum resilutionem futuram Daemonum , -I impiarum , minum, anathema sit. Et hac ipsa quoque Epistola, sicut di in altera ad Synodum quintam eumdem errorem notat, di ad calcem nonnulista loca eo pertinentia adducit. Nec solum Pontifex Romanus, sed di reliqui Patria retiae, Iustiniani edictum comprobando, ipsique subinscribendo suum fecerunt. Rem gestam narrat Liberatus Archidiaconus Cartaginensis in brevi. cap. 23. di Cassiodorus lib. I. Divin. In
VI. Subseeuta deinde est laudata Quinta Synodus aeumenica, in qua damnatum esse Origenem, ejusque doctrinam, dubitare non licet: idque tradunt Author Chronici Alexandrini, Georgius Syneelinius, Theophanes, Photius in libello de Synodis, Nilus Rhodius, Λ nonymi duo, qui de Synodis quoque scripserunt, quosque in Cainnonici juris antiqui Bibliotheeam contulit Henricus Iustellus ; praeterea Tonaras, Glycas, Cedrenus, qui ct Iustiniani Epistolam ad Syn dum repraesentat, in qua flagitat a Patribus ut Origenem, Origem sique Gregales damnent, Nicephorus etiam, qui S anathematismos in Origenem a Synodo vibratos recenset lib. II. Hist. cap. 28. , Cyrillus Monachus Iustiniano coaevus, in vita Euthimii cap. IOs., α in vita Sabae cap. ult., quin & Synodus VI. Αct. I 8. , di VII. Αa. I. VII. Porro in hae Synodo specialiter eonfixum fuisse errorem de
reproborum restitutione, eonstat ex actis productis a Nicephoro lib. cit. I hunc enim memorat a Synodo proscriptum : omnium impiorum M. minum , ipsorumque etiam daemonam tormenta finem habitura, atque impios , ac Daemones in priorem suum statum restitutum iri. Constat etiam ex septima Synodo, in qua Act. I. haec leguntur: Sanctae Venerabilis Quintae Synodi, quae Conflantinopolim congregata est , communi universali submissi fuat Anathemati Origenes , eg Triodorus Mon uestiae , S ea,
quae ab Eυagris, ct Ddissimo dicta μντ, de eo videlicet .... quod de re stitatione is flatum pristinum fatebantur, consentientibus,mpraesensibus quatuor Patriarebis.
VIII. Consona vox est antiquiorum EeeIesiae Patrum, qui de Oriogenis doctrina, aut sorte scripserunt. S. Epiphanius Epist. ad Ioan. Hierosol. amare exprobrat Origeni futuram illam Diaboli conversionem & salutem, inquiens: ,, illud quoque, quod asserere nititur M Origenes γ, doleamne, an rideam , nescio. Doctor egregius au
349쪽
,, eamdem rediturum dignitatem, di conscensurum regna caelorum. ,, Proh nefas 3 Quis tam vecors & stolidus, ut hoc recipiat, quod , , Sanctus Joannes Baptista, dc Petrus, & Ioannes Apostolus, & E. M vangelista, Isaias quoque di Hieremias, ct reliqui Prophetae, co- ,, haeredes fiant Diaboli in regno caelorum ζ, , di post plura: , , te a uinis tem , Frater, liberet Deus, & Sanctum populum Christi &c. abis haeresi origenis &c.; si enim propter unum verbum, aut duo, ,, quae contraria fidei sunt, multae haereses abjectae sunt ab Ecesesia ; quanto magis hic inter haereticos habebitur, qui tantas perversiis,, tales, & tam mala dogmata contra fidem adinvenit , Dei que &M Ecelesiae hostis extitit e ,, Inter errores quoque eamdem Origenis opinationem recenset in Sunopsi cap. I 8. lib. 2. Panarii. IX. S. Hieronymus, quem nonnulli Origeni favisse salso putant, cujus solum interdum admiratus est ingenium , eruditionem , & peritiam Scripturarum , ut ipse testatur a , ita scribit adversus ipsum in Epistola ad Pamach. di Ocean. : is confitemini & vos in quibus,, dam errare Origenem ... Dicite eum male sensisse de Filio, pejus, , de Spiritu Sancto, animarum de caelo ruinas impie protulisse, resuris
,, rectionem carnis verbo tantum confiteri, caeterum assertione deis,, struere, & post multa saecula, atque unam omnium restitutionem, , id ipsam fore Gabr. elam , quod Diabolum , Paulum , quod Cai- , , pham , Virgines , quod Postribillas dcc., ,. Libro quoque coni. Ioan ,, Hierosol. inter octo Origenis errores hunc enumerat tertium , quod is dicat S Diabolum S D.emones acturos paenitentiam aliquando, S eum, , Sanctis 1 Itimo tempore regnaturos e quod pariter in re impia , ci nefa - ,, ria dogmata ponit lib. 2. Apolog. con. Ruisnum. X. Latius de hoe scribit in cap. 3. Ionae, atque haec disserit : quia is hoc futuram nempe omnium creaturarum rationalium repara , , tionem sancta Scriptura non dicit, & evertit penitus timorem ,, Dei, dum Helle homines labuntur ad vitia, putantes etiam Diais, , bolum , qui aut hor malorum est , & omnium peccatorum fons , , , acta paenitentia posse salvari , de nostris mentibus abjiciamus, &,, sciamus peccatores in Evangelio mitti in ignem aeternum, qui praeis paratus se Diabolo & Angelis ejus , dc de his dici : virmis eoruma, Mn morietur, ει. ignis eorum non extingueIur .... Alioquin si omnes ra- , , tionabiles creaturae aequales sunt .... & longo post cireui tu , atque
, , infinitis saeculis omnium rerum restitiitio fiet, & una dignitas mi- , , litantium, quae distantia erit inter Virginem, & Postribulam 3. . . . ,, Idem ne erit Gabriel & Diabolus δ Ide in Apostoli dc Daemones λ, , Idem Prophetae & Pseudoprophetae R Idem Martyres, & persecu- , , tores λ Finge quod libet, annos, & tempora duplica, di infinitas, , aetates congere cruciatibus, si finis omnium similis est, praeteritum, , omne pro nihilo est : quia non quaerimus quid aliquando fuerὶ-
350쪽
Lig. TERT. ADvER. NUPEROS ORIGENISTAS ET C. 3oyse mus, sed quid semper futuri s mus Nec ignoro quod adversum, , haec soleant dicere, & spem sibi ac salutem cum Diabolo praepari rare. Verum non est istius temporis contra dogma perversum &is συμ ραγμου diabolicum docentium in angulis, & in publicum de ne is, , gantium, latius scribere. G Qua ex aut horitate apparet in primis Hieronymum velut dogma perversum , & σύμ μγμα diabolicum habere Origenistarum sententiam, quam adeo tota exhorrebat Ecelesia, ut ipsius defensores eam in publicum impune efferre posse nou crederent : unde angulos, di latibula quaerebant , ut eam disse in inarent. Liquet praeterea S. Doctorem loqui universim de restitutione, & Ω- Iute tum Daemonum, tum hominum impiorum etiam Christianorum :quoniam eos redarguit, qui istiusmodi doctrina spem sibi, ac salutem eum Diabola praeparabant, qui certe non nisi e Christiana gente erant. XI. Rumnus Aquil ejensis , quem origeniani erroris suspectum secerat S. ipse Hieronymus, hanc a se suspicionem strenue propulsat in priore iηυ iiυa. Et in Symboli expositione hae re sis notam inurit asserenistibus , Diabolum a debita abfotta damnaIione poenarum. Quanquam vero ibidem non satis liquido edisserat, quid sentiat de damnatis hominibus, in Apologia tamen, quam ad Anastasium Papam conseripsit, mentem suam aperte declarat, rejicitque tanquam haereticum, qui eorum salutem de sendit, dicens: illud sentimur, quod scriptum est in Evangelio , quia ipse Diabolus , omnes Angeli ejus, eum bis , qui opera ejus faciunt. . . . cum ipso pariter aeterni ignis haereditate poti ur , ut Iegit Hieronymus , vel ut alii, baereditatem patietur . Siquis ergo negat Diabolum aeternis ignibus mancistandum, partem cum ipso aeterni ignis accipiat , ut sentiat, quod negavit. XII. Orosius in Commonit. num. I. ita de hae sententia scribit ad S. Augustinum: ,, Λ viti duo. quaedam ex libris ipsius origenis non
,, recta , ut nuper in elligo, tradiderunt .... Mundum novissime ideo ,, esse factum, ut in eo animae purgarentur, quae ante peccaverunt. ,, Ignem sane aeternum, quo peccatores puniantur, neque esse ignem, , verum, neque aeternum p taedicaverunt, dicentes dictum esse ignem is propriae conscientiae punitionem : aeternum autem juxta aeti molo. , , Riam Graecam , non esse perpetuum, etiam latino testimonio ad je-
, , Eio , quia dictum sit in aeternum , ct in D Ium saeculi, postposuerit aeter- , , no, ac se omnes peccatorum animas post purgationem conscientiae, , in unitatem corporis Christi esse redituras. Voluerunt etiam de ,, Diabolo asserere , sed non praevaluerunt, quod cum substantia in ,, eo bona facta perire non possit, exusta in totum malitia , Diaboli, , aliquando salvandam esse substantiam. ,, XIII. Porro Orosio ita respondet S. Augustinus lib. ad ipsum directo contra Pristit. N Orig. , , quantum possum etiam ego commoneo, , , ut de Diaboli, Angelorumque ejus eorrectione , ic in pristinum ,, ita tum reparatione sapere nihil audeas, non quia Diabolo & Dae.