De futuro impiorum statu libri tres ubi advers. deistas, nuperos origenistas, socinianos, aliquosque novatores Ecclesiæ Catholicæ doctrina de psnarum inferni veritate qualitate et æternitate asseritur et illustratur. Authore p.f. Jo. Vincentio Patuzz

발행: 1748년

분량: 459페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

, , suppliciorum statuant . . . . Illud itaque s ille vapulabit multis, &,, ille paucis non finem, sed differentiam poenarum declarat, , . Et Epist. - .:,, quali corpore infinita illa, & intolerabilia perseret toris, , menta, ubi ignis. in extinctus, di vermis indesinenter puniens, & imum inseri tenebricosum, & horrendum, & ululatus amari, &,, ejulatus ingens, di ploratus & stridor dentium ;& ubi mala finem is non habent, ab his post mortem liberari non datur, neque est in- ,, dustria ulla , neque ars effugiendi amara supplicia , , .

XXV. S. Pacianus in Paraene. ad Poenit.: ,, post animarum tempe isse stiva supplicia, redivivis quoque perpetua corporibus poena serva is, , turis. & mOX : , , mementote, fratres, quia apud in seros ex homo. Iogesis non est: nec paenitentia tunc tribui poterit, consumpto M tempore paenitendi , , .

XXVI. Mimos facio SS. Ioannem Chrysostomum , Hieronymum, Augustinum , Fulgentium, Gregoriuin Magnum, aliosque, quorum plura jam supra adduximus testimonia, di alia innumera adduci possent: & ad alios, paucos quidem , ne sim immensus, sacros scripto.

res progredior. S. Prosper sive Julianus lib. I. de vita Contemp. cap. 3.IHec profert: , , nec remunerati praemium finient , nec damnati sup - plicium. Quandoquidem propterea incorruptio, & immortalitas da is, , bitur etiam corporibus miserorum, ut nec ipsi aeternam poenam fi - , , niant, nec ipsos consumat immortalis poena, sed puniat, , . Et lib. 3. cap. 22. de damnati S ait : , , quorum continuus gemitus , cru- , , ciatus aeternus, dolor summus, torquent animam, non extorquent; ,, puniunt corpora damnata, non finiunt. Quos ideo ignis inextin. guibilis sibi deputatos non extinguit, ut permanendo sentiendi viis, , ta, poena permaneat, di ad dolendum magis, quam ad vivendum, , aeternis corporibus compeditos, quos in flammis vivacibus immorisse talitas secundae mortis occidet &c. , , . XXVII. S. Leo Magnus serm. 4. de Collec. cap. 3. : D Qvis istam, , sortem aeternorum cruciatuum non pavescat Θ Quis mala nunquam finienda non timeat PD. XXVIII. S. Cyrillus Λlexand. orat. de Exit. Anim. late describens locum in serni corporeum, & tenebrosum subjungit: ,, qualis est Ge- , , henna ignis inextincti, urentis, neque Iucentisi ... Mihi amaru lenis, , tam timeo Gehennam, quippe interminatam: exhorreo Tarta in

XXIX. Theodoretus in Psal. 6.: se clausa est poenitendi ianua iis, , , qui hinc demigrarunt, nec fieri potest ut illi, qui in praesenti vi- , , t a paenitentiae remediis, uti no Iuerunt, illic asserant Deo conse M sionem pro peccato. Testis est autem his verbis etiam virginum, , Parabola . Etenim per illam didicimus fatuas Virgines restinctis, , lampadibus, mansisse extra ianuas , sed rejectae sunt, & thalamo, , exclusae sunt; ait enim iptis: discedite, non nota vos. Quocirca B. D Daia, Disiligod by Cooste

362쪽

,, David has affert Deo preees, rogans ut sanetur, perinde ae si,, medicamenta paenitentiae non haberent amplius locum in illa viis D ta. Non est in morte qui memor sit tui: idcirco precor ut in praesen- ,, ti curatione fruar; quoniam novi eos, qui ab hae vita discesserunt, , cum ulceribus , nullam deinceps medicinam consecuturos , cum is nullus amplius sit poenitentiae locus

XXX. S. Petrus Chrysologus serm. 66. : D Ipse Dives) clamans,, dixit &c. sic cIamat ibi, qui hic clamantes contempsit audire : ibi D eassa vox est, istic inanis est clamor. Audi Prophetam dieentem r, , in Inferno autem quis confitebitur tibi ρ In Inferno quis miseriis ,, cordiae Iocus 3 In tormentis quae spes veniae δ Et in hora sententiae tempus indulgentiae quis requirit pis XXXI. V eae rab. Beda in cap. 9. Ioannis : M Nox est , in qua li- gate illi manus & pedes, & projicite eum in tenebras exteriores. Operetur ergo homo ne in illa nocte praeveniatur, ubi nemo posis, , sit operari. Μodo est, ut operetur fides per dilectionem. Et, si ,, modo operemur, hic est dies, hic est Christus. Ibi erit nox , ubi ,, nemo possit operari , sed recipere, quod operatus est . Λliud estri tempus operationis, aliud receptionis. MXXXII. Rabanus Maurus lib. 9. in Ecclesas cap. I. : Vere ibi timor est mortis, ubi continuum incendium est Gehennae ignis ...is Isaias Propheta de reprobis dc supplicio mancipatis longe ante prae-

,, dixit υermes eorum non moriuntur , ct ignes eorum non extinguuntur.

, , Quid enim horribilius dici, quid excogitari potest , quam damna- tionis vulnera suscipere, & do Iores vulnerum nunquam finire Θ MXXXIII. Ha ymo in cap. 24. Isaiae ad illa verba , S post multos dies visitabuntur , scribit : origenes dicit, quia postquam reprobi j a , , ceperint a Domino illam sententiam terribilem , ite maladictiis post multos dies, idest post mille annos, finito judicio a Domino , , visitandi sunt. Quam sententiam nemo Sanctorum Patrum corroia se borat , sed OMNES DENEGANT, habentes illam sententiamri Domini ante oculos . ibunt impii in AElemum supplicium, jusi autem ,, in υitam aeternam. Quidquid aeternum est , sine termino est. Sicut ,, ergo Dominus justis posuit gaudium aeternum , ita impiis suppli-

,, cium aeternum. dis

XXXIV. S. Anselmus enarrat in Evang. : Post mortem nuIIa,, potest inveniri medicina, quia in . inferno nulla est redemptio Quisquis enim semel aeternae damnationi traditus est, nunquam M ulterius redemptionem consequi potest. Quisquis semel traditus ir- ,, revocabiliter fuerit crudelibus Angelis, quorum ossicium est repro- is bos torquere, nunquam ulterius valet debitum reddere. Quia nonis potest per poenitentiam, & bona opera, quod male gessit, emenis D dare, & propterea semper cogitur pinnas sustinere. ,, XXXV. Plures alios proserre possem , sed omnium agmen claudat S. Bernardus, qui lib. I. de anim. ad Ugonem sic Ioquitur: is Procul a

363쪽

3- DE FUTURO IMpIORUM STATU

,, beata Paradisi patria exulati cruciabuntur in Gehenna perpetua, is nunquam lucem visuri, nunquam refrigerium adepturi : sed peris millia millium annorum in inserno cruciandi, nec inde unquamis liberandi, ubi neque qui torquet, aliquando fatigatur, nec quiis torquetur, aliquando moritur dic. In quibus omnibus Authori. talibus it Iud maxime animadverti debet, Sanctos Patres de poenarum inferni aeternitate loqui, non quasi de re, de qua ulla foret inter fideles disputatio, sed tanquam de re certa, omnibus explorata, dc

extra controversiae aleam penitus constituta.

CAPUT XVII.

NonnuIIi Ecclesiae Patres Dindieantur , quos cuin Origene consentientes Disciunt G otius, melius er Petaυius . Justino es Irenaeo aliisque secundi

saeculi Patribus perperam anitur opinio de remporario impiorum cruciaαι u , quem potius aer exum credidisse productis ipsorum textibus manifestam

fit. Gregorii N eni opera ab Origendiis alicubi violata fuim S. Germanus , ef Pbotius testantur , quibus fides adbibenda ess . Nec Gregorium Natiantenum , nec Ambrosium , S Ambrosiastram Origeniana Iue afflaros fuim jure ullo Urmari potest.

I. Ecclesia Catholi ea exeerata semper sit errorem Origeis nis de reproborum Apocatastasi , di constans adeo fuerit in I tradenda poenarum inferni aeternitate, incredibile plane est aliquos extitisse ex Sanctis Patribus, qui a communi Ecclesiae senisse recedentes , Origenianam sententiam vel praedocuerint, vel jam in lucem editam lubenter susceperint. Hoc tamen asserere non sunt veriti, quos supra nominavimus, viri alias clarissimi Grotius, Hue

lius, & Petavius : quodque illis jure succenseas, futilibus ducti momentis, quae neminem vere doctum ac sapientem movere queant , ut palam soc capite me facturum confido. II. Primus itaque inter Patres, quem Grotius, dc Huetius paria Origeni docuisse putant, est celeberrimus EceIesiae Martyr , ac defensor s. Iustinus, ex quo hoe testimonium opponunt ex Dialogo cum Triphone Iudaeo et ,, Uerum enim vero neque mori dico animas ominis nes. Revera enim malis optandum id, di opportunum esset. Quidis ergo Z Piorum quidem in meliore loco manere : iniquas autem &is malas in pejori, judicii tempus expectantes . Atque ita, quae diis is gnae Deo apparuerint, non moriuntur amplius e illae vero puniun- ,, tur, quandiu eas & esse , & puniri Deus voluerit. , , III Eamdem , subdit Huetius, arripit doctrinam Irenaeus lib. 2. cap. 6 ., Dbi animas, non secus ae alia Dei opera, tandiu superesse& perseverare asserit , quoadusque ea Deus ct esse es perseisrare istu rit. Nec multo post : qui se aserint datum Utae , er gratias egerit ei,

qui Disitiros by Corale

364쪽

LI3. ΤERT. ADvER. NUPEROS ORIGENISTAS ETC. 323 qui praestitit, aeripiet ct in saeculam saeculi longitudinem dieram : qui aurem abjecerit eam , es ingratus extiterit Faltori ipse se priυat in saecuIum

saeculi pers eran is . IV. At mirum prosecto est Grotium, & Huetium ob recensita testimonia , quae , ut summum , sensum ambiguum referunt, duos praeciispuos Eeelesiae Patres , di clarissima secundi saeculi Christianae Reliis gionis lumina in suspicionem trahere erroris origeniani, cum praesertim plurimis aliis in locis mentem suam adeo perspicue patefaciant, ut nullum dubitationi aditum relinquant. Julii ni textus nonnullos primum affero, in quibus aeterna fore impiorum supplicia, di hanc esse Christianorum fidem, diserte profitetur. In Apolog. ad Senatum sub initium refert de quadam muliere , quae virum suum ad bonam frugem traduxit , doctrinam referens Christianam, ci futurum situm aeternum ignem , qui impudicis, arque υotaptariis paratus est , promissionemque itidem aeternorum bonorum. Et num. 7. ait : quoniam Deus ab initio liberum Angelorum S bominam genus creavit, merito eorum , q- peccaveriης , in aeterno igne persoIwnt . Ac postea, , aec non dici ad terrorem tantum pronunciat , inquiens : sed nequis dieat, id quod ab iis , qui Pbilosopbi sunt ει babentur , ea quae a nobis proferuntur , futilia , ct terricula 4se, malas nempe ignis aeterni affectum iri supplicio oe., seu ut alii Iegunt, frepitus esse inanes ac terricula, quae de improborum in igne aeteris no cruciatibus dicimus In eadem quoque Apolog. de Daemonibus ita loquitur: dignas poenas ct supplicia reportabunt sempiternis inclusi igniabus . Nam cum jam ab bominibus superentur per nomes Iesu Cbrsi, d

cumentum Me es futurorum , qui tam ipsos , quam eorum culIores manu

in aeterno igne , cruciatuum .

U. Idem seque luculenter saepe perhibet in a Itera Apologia ad Mare. Aurelium Imperat. . Nam in primis hoc assignat discrimen inter Platonis, Christianorumque sententiam; quod ille impiorum poenae cucipse putat) finem praescribat : isti vero nullum finem habituram doceant. Plato, inquit, Rhadamanrbum, oe Minoem ibidem injustos ad se venientes plexurum esse docuit. Nos autem cen quid Christiani doceant,

Iustino teste 3 idipsum etiam factum iri dicimur, sed a Christo corporibus

eisdem eum animabus suis uniendis , atque aeternis prorsus , oe non eis tantum qui mille annorum decurso ambitu durent, ut ille ait, eruciatibus toris quendis. Quid clarius 8 At nec minus clara sunt haee a Iia verba e quo

vero, quatique in sensu , ac supplicio futuri sint improbi , ex bis, quae similiter ad boe ipsum diei a sunt, ceno ite : υermis eorum finem non babebit, nec desinet, neque eorum ignis extinguetur : tumque paenitentia eos subibit, cum ni bil proficiet. Demum ne omnia persequar, ita fidem Christianam de impiorum paenis proponit. Docemur nullum apud Deam tedium esse posse Sc. , atque usumquemque ad sempiternam Dei poenam , -Isalutem pro factorum suorum meritis contendere . Nam si morιalas omnes e cognita baberent, haudquaquam proseoio quisquam praviιaιem ad bre-

365쪽

ar DE FUTURO IMPIORUM STATU

ve temptu ampIecteretur , ad perennem se ignis condemnationem ire sci

UI. Quis, amabo, in prospectu habens tot splendida documenta, dubitare potest de S. Iustini mente λ Quis non miretur posse quempiam adduci misera illa aut horitate, quam solum opponunt Huetius, di alii, ut Christianae fidei strenuum Defensorem a communi Eccleias ae sententia dissensisse suspicetur δ Quonam ergo in sensu obiecta verba accipi debent ζ Αgit ibi nimirum Sanctissimus Martyr de animorum immortalitate : ac primum animas quidem immortales esse sateis tur, sed negat immortales esse , sicut Deus, quasi increatae sint, inis dependentes, immutabiles , ae indefectibiles . Cum enim ex nilii Ioconditae sint, ut caeterae quaeque creaturae, Deo manum conserva miscem subtraento, in nihilum statim relaberentur. Tum deinde subjicit , cruciari animas impiorum, quoad eas cruciari, S esse, UMIt Deus. Porro illas Deus vult semper subsistere, qui ipsas natura immortales condidit : vult semper cruciari, qui aeterna impiorum supplicia constituit. Hoc tamen ibi noluit liquidius exprimere , quia de hoe non

erat.cum Triphone disputatio, sed dilucide id expressit Ioeis supra

expositis luce meridiana clarioribus. VII. Atque haec eadem responsio aptari debet verbis S. Irenaei. Nam loco laudato agit de immortalitate animae , definitque animam indeficientem non esse, eum ex nihilo condita sit, sed in nihilum

redigi possie , si Deus ipsam conservare desinat . Cum enim principium hoc lib. s. constituat S. Irenaeus : Deus libere , ct ex sua potesare disposuis, ct perfecit omnia , ct est substantia omnium voluntas ejus , sequitur res omnes a Deo conditas tandiu subsistere, quandiu Deus dieae, di perseverare voluerit. At cum animas creando illas subsistere semper, ac permanere decreverit, consequens est ut perire non pos- snt, eum omnipotentem Dei voluntatem nihil frustrari valeat . Id ex verbis antecedentibus aperte constat: Sic enim ait: Si qui autem ,, hoc in loco dicant non posse animas eas, quae paulo ante esse eaeo,, Perine, in multum temporis perseverare, sed oportere eas aut in-

,, nascibiles esse , ut sint immortales : vel si generationis initium M acce Perint, cum ipso corpore mori ; discant, quoniam sine initio, is & sine fine vere, di semper idem , & eodem modo se habens s is lus est Deus, qui est omnium Dominus. Quae autem sunt ab illos, Omnia , quaecumque facta sunt , & fiunt , initium quidem suums, accipiunt generationis, & per hoe in seriora sunt ab eo, qui ea se-

,, cit, quoniam non sunt ingenita: perseverant autem , & extendun- , , rur in Iongitudinem saeculorum , secundum voluntatem factoris ,, Dei, ita ut sic initio fierent: & postea, ut sint, eis donat: is ut nempe sint in longitudine saeculorum, hoc habent a Deo conservante : at loquin in nihilum abirent.

VIII. Quod autem paulo post dicit Irenaeus de homine ingrato Factori Disitirco by Corale

366쪽

LIB. ΤERT. ADvER. NUPEROS ORIGENISTAS ETC. 32sctori suo, quod ipse se priυat in saeculum saeculi pers erantia, non ita

intelligendum est , ac si velit animam ob noxas recidere tandem ianihilum : sed quod se privat perseverantia in eo statu talicitatis propter quam a Deo creata fuit : ut ex integro textu palam est. Ita si is

quidem antea scribit. ,, De salvando homine sic ait Psalmis aὶ : υλ, , tam petiit a te , ct tribui si ei longitudinem dierum ia saeculum saeculi r, , tanquam Patre omnium donante, & in saeculum saeculi perseis., , rantiam sive permanentiam, aut perennitatem in his qui salvi ,, fiunt. Non enim ex nobis, neque ex nostra natura vita est sciis ,, licet beata) : sed secundum gratiam Dei datur . Et ideo qui seris,, vaverit datum vitae, & gratias egerit ei, qui praestitie, aeeipiet x,, in saeculum saeculi longitudinem dierum. Qiri autem abjecerit eam, ,, & ingratus extiterit Factori, ob hoc quod factus est, & non eo. gnoverit eum, qui praestat; ipse se privat in saeculum saeculi per- ,, leverantia. Et ideo Dominus dicebat ingratis existentibus in eum:

si in modico fideles non fuistis , quod magnum est quis dabit vobis e Si.

gnificans nobis, quoniam qui in modica temporali vita, ingratim extiterunt ei, qui eam praestitit, iuste non percipient ab eo in sae. culum saeculi Iongitudinem dierum: , , seu vitam illam aeternam, de qua Dominus dixit : ibunt justi in visam aeternam. IX. Hoe, similive modo explicari omnino oportere S. Irenaeum , Iiquet evidenter ex aut horitatibus ejusdem , quas capite superiore posuimus; ibi enim expresse negat temporariam reproborum poenam,

sed adampliatam , ct aeternam factam' additque, qriod quibus dicetur , 'constituit discedite a me maledicti in ignem aeternum , Uti erunt semper damnati: sitacu t semper regnum percipient, quibus dictum erit, υ ite benedicti In quorum confirmationem alia subnecto, quae in iisdem Iibris habentur, Sancti Doctoris testimonia. Nam Iib. 3. cap. 33. scribit: ,, , , hoe idem & Dominus in Evangelio his, qui a si ni si ris invenien- , , tur, ait: abste maledicti in ignem aeternum , quem praeparaυit Pater, , meus Diabolo, ct Angelis ejus: significans, quoniam non hominiis principaliter praeparatus est aeternus ignis, sed ei, qui seduxit, dc offendere fecit hominem .... quem quidem juste percipient etiam ,, hi, qui similiter ut illi, sine poenitentia, & sine regressu in ma- litiae perseverant operibus,, . Id quod lib. q. cap. 66. confirmat praeter sententias evangelicas etiam authoritate Apostoli Pauli dicentis ad Thessalon.: qui poenas dabunt interitus aeternas a facie Domini, es

gloria tartutis ejus, di lib. q. cap. 77. ait: super eos , qui paenisentiam non agant, sed fugiunr ejus luinen , ignem aeternum, exteriores tenebras praeparans s Deus ), quae quidem mala sunt bis, qui incidunt in ea , sed bona

ex jussitia Dei: quod semel & iterum repetit ea p. sequente 78. . De mum lib. s. eap. 27. asserit Christum in fine saeculi venturum, collia gere etietania, oe fasciculos alligare, ct comburere igni inexιinguibili e S a.

gnos quidem υocare in praeparatum regnum , bados autem in aeIernum ignem

367쪽

316 DE FUTURO IMPIORUM STATU

X. Nihil aio de Theophilo, & Tatiano, quos quidem erroris Ο-

rigeniani suspectos dieit Grotius, sed verba eorum non affert; nos. que jam supra plures eorumdem sententias pro Catholico dogmate adeo perspicuas recensuimus, ut dubium omne Penitus amoliantur. Arnobium quod spectat, revera lib. 2. tant. Gentes sensisse videtur imia piorum animas poenarum diuturnitate di saevitia demum consumptum iri, atque hanc esse mortem aeternam saepe in sacris libris improbis intentatam censuit, quae est non Origenistarum , sed Socinianorum sententia. Verum nullius hac in re ponderis esse potest authoritas Arnobii, qui opinionem hanc ex caenosis Stoicorum lacunis hausit, non sx Iimpidissimo Catholicae Ecclesiae fonte, quem nondum attigerat. Compertum quippe est eruditis omnibus Arnobium adhuc AEt ni-cum , nee Christianae Religionis mysteriis initiatum , suos exarasse contra Gentes libros, ut sei licet gratiam sibi demereret Episcoporum Affricae ,& Baptisini Sacramentum impetraret, quod illi denegabant, veriti ne fictus accederet, & Christianae Religioni, quam eatenus oppugnaverat, i IIudere vellet sa). Quare mirum esse non debet, hominem adyta fidei nondum ingressum, in aliquos errores quandoque prolapsum suisse. Sed ad graviores alios Patres vindiea

dos pro rediamur.

XI. Inter Patres, qui Origeni favisse creduntur, est S. Gregorius

Nissenus , cujus duo praecipue loca objiciunt, alterum ex lib. de A. nim. N Resue., ubi ex verbis illis Apostoli ad Corint. erit Deus omnia in omnibus , eruit, nequitiam & vitium aliquando in rerum natura Prorsus de sutura , ae Daemoxes post longos saecu rum anfractus Domina. tioxem Christi unanimiter agnituros: quae plane de Origeniano fonte deis

rivata sunt. Promitur alterum ex orat. Cathech. cap. 26. , ubi itidem docet , post longos temporis circuitus auferendum e natura malum, b

minem a malitia liberandum , ipsumque malitiae inυentorem , scilicet Diabolum, sanandum, ut omnibus in pristinum statum restitutis, una inest creatura omnis gratias agat. Prolixas Nissent sententias siquis Iegere amat, adeat vel citata loca, vel Petavium lib. 3. de AngeI. cap. 7. XII. Ingenue fateor in memoratis Nissent locis Origenis errorem re ipsa contineri; neque enim hujusmodi sunt, quae commodam inisterpretationem sustineant. Hunc tamen errorem docuisse Nissenum , fidenter abnuo, affirmoque ejus opera violata suisse ab Origenistis, qui ea suis erroribus insperserunt, quo tanti viri aut horitate se te. gerent. Id Ionge antea jam animadvertit S. Germanus Patriarcha Constantinopolitanus in libro, qui inscribitur, Retribuens, re tegitiamus, id est , de vera , ct Iegitimo retributione, quae rependitur bominibus prout vixerint. Eo in opere, ut refert Photius in Biblior. Cod. 233. S

Germanus contendit, Gregorium NUM Episcopum , 6ηsque scripta ab

vide Posses inum ita appar. ete, , Natalem die.

368쪽

LI3. TERT. AovER. NUPEROS ORIGENIsTAS Erc. 32 Origeais errore esse immunia. ,, Etenim Libdit Photius, quibus delirium

se illud placet, Daemonibus, di hominibus in aeternam Poenam conisis jectis liberationem inde expectandam; illi quod virum doctrina

, , singularem, & eloquentia insignem eum agnoscerent, claramque , , sanctitatis existimationem per omnium Ora decantatam viderent agressi sunt claris, & salutaribus ejus scriptis obscura, ae perni. ,, eiosa origeniani somnii venena admiscere, virtutique homini, aeis doctrinae haereticam occulte amentiam subjicere. Quare partimis addita mentis salsis, partim rectis argumentis vioIenter detortis, multa ex irreprehensibilibus ejus monumentis calumniari conatiis sunt. Contra quos Germanus Pietatis Patronus acutum veritatis is gladium stringens, & vulnere prostratos hostes relinquens, victori rem, superioremque eum constituit, in quem haeretica colluvies is insidias struxerat, & Posuerat, , . XIII. Et insta Photius idem de eodem S. Germani opere scribit: ,, , , has porro sacras sententias adducens de Origenistis in propriisse sententiis convictis, quibus illi male utebantur, triumphum egit, D reprehendens tum quod legitima quidem audacibus, & impudenis tibus addita mentis illegitima redderent: tum vero quod addita. menta continuantes magna arrogantia , di si upiditate ad haereti- cam suam opinionem ea audacter detorquerent. Et ut breviter di-

,, eam, omnia Sancti hujus Patris scripta ab omni haereti ea pravitaia ,, te, & calumnia, quae in impietatem vergit, immunia esse decla. D rat. Haec porro immunitas & improbitatis resutatio, di ex anteee.,, dentibus loci depravati, & ex consequentibus conficitur, & deia ,, monstratur, & ex aliis sexcentis Beati Gregorii Nissent libris, qui orthodoxe, di legitime sentiunt, recte excutiens, ut nemo melius, is in salutares preces , ac laudes Dei laborem finiit. Libri autem, is quos insidiis exeipere haeretici moliti sunt, & quos Germanus ve- ,, ritatis propugnator primarius ab latronum insultu sine noxa seris, , vavit, sunt Dialogus ad Macrinam sororem de anima , & liber ea. , , tecbeticus , di ille , qui de perfecta vita rationem continet. ,, Haec Photius. Interpolatum etiam ab haereticis, & Origenicis dogmatibus inspersum librum de Anima, quem Sanctus Gregorius Macrinae sorori dieavit, testatur Nicephorus lib. II. Histor. Eccles cap. I9. XIV. Haee tamen responsio non arridet Petavio, qui eam maxime elevare nititur argumento ducto ex stylo, & dicendi caractere, qui idem prorsus apparet in toto illo opere . Verum nos credimus apud viros aequos, di cordatos magis praevalere debere judicium S. Germani, Photii, & Nicephori, hominum Graecorum, & qui proximius

Gregorii Nissent temporibus vixerunt, quam Petavit, di aliquorum reeentium, qui solam styli aequalitatem in probationem afferunt, ut errorem in locis citatis contentum Sancto Doctori assingant: quasi vero haeretici non potuerint ad amussim imitari stylum , & dicendi ea. racterem Disilirco by Corale

369쪽

racterem Catholici Scriptoris, aut de stylo , di dicendi ea rastere Dianius Latini, quam Graeci, iique peritissimi dijudicare potuerint sa).

XU. At quod scrupulum omnem eximere facile potest de mente S. Gregorii Nissent, illud est, quod aliis in Iocis non corruptis ab hae reticis, clara supersint Catholicae veritatis vestigia . Nam in Oratione in eos, qui differunt baprisma , hoc pacto loquitur . ,, In electioneis malorum magis est eligendum ut salutare lavacrum assecutus ruria is sus sit in peccato, quam ut gratiae expers vitam finiat. Nam peeia, , catum quidem veniam fortasse consequitur, aut clementiam, cuia , , jus magna est spes apud bonos. Alteri autem sive qui morituris sine Baptismo in est omnino vetita salus ex certa , ae definita senis, , tentia. Nam cum audiero vocem, quae non mentitur, dicentem,

is amen anten dico υobis e nisi quis natus fuerit desuper, non potest videreis regnum Dei; nihil boni possum expectare iis, qui Mysteriis non ,, sunt initiati,, . Quorum verborum sensus ille plane non est, quem ipsis tribuit Petavius , quod Nissenus iis, qui in peccato decedunt post Baptisma, non abneget salutem , quam sine Baptismo morientiis bus prorsus eripit. Sed quod ii, qui jam Baptismum receperunt, si

in aliquod peccatum incurrunt, veniam & Dei clementiam, atque adeo salutem sperare possint mediante paenitentia in hac vita peracta : non autem qui sine Baptismo moriuntur, eum nemo sine lavais

ero Baptismi ex Christi Domini sententia possit introire in regnum

XVI. Id magis declarat Nisenus verbis infra positis loquens de

anima illius, qui absque Baptismate decedit: , , cum non si obsigna- , , ta, quam est verisimile per aerem ferri errantem, & minime quae is, , si tam, ut quae Domino careat. . . . frustra deflentem , & inutiliter D paenitentem , non secus atque Divitem , qui induebatur purpura, , di bysso , quemque lautus, & delicatus omnis generis cibus alebat, , , materiam ignis, qui non potest extingui , , . Quibus verbis salutis aditum penitus claudit morientibus sine Baptismate, & poenitentiam omnem inutilem futuram testatur, ac demum ignem illum , qui nusquam extinguitur , nec extingui potest, diserte profitetur. XVII. Clarius fortasse tribus aliis in locis mentem suam mani seis sat : I. in Psal. 6. de octava, ubi ait : , , quis terribilis judieii Chri- , , sti recordatus, non statim in conscientia quasi convellitur Id. is eirco quasi in oeulis habens terribilia supplicia, Gehennam illam, , , & tenebrosum ignem , & conscientiae vermem nunquam exorienis D tem, vel potius nunquam morientem, qui animas semper pudore

sa Qui plura hae de re desiderat, legat Tom. 2. Histor. Gener. Authorum saero. rum S Eeeletasti eorum D. Remigii Ceilieri , ubi pluribus monumentia probat ea , rudi Aogma orirenianum redolent , adjecta sui si e seriptis S. hujus Patris a quibus am Nebulonibus, ut auctoritatem satiae doctrinae ejus nomine conelliarent.

370쪽

,, sugillat, ac recordatione male actae vitae cruciatus renovat, ac reia ,, dintegrat dic. . ,, II. In Orar. ad eos, qμi durius, ct acerbius aliis judieant, dicit: , , absurdum est... eos, qui animae curam gerunt, in. ,, certum mortis diem non antevertere, & ardorem excruciantis il-

Ilus ignis, qui AETERNUM comburit , di nullum unquam reiari frigerium admittit &c.. ,, III. Tandem in ipsa Orat. magna eat cbetica cap. o. ita scribit ζ ,, Cum ignem audis, didicisti aliquem ab , , illo diversum intelligere, ex eo quod illi igni s inferni nempe a is liquid sit additum , quod non est in hoc . Nam ille quidem nonis extinguitur. Hunc autem multa inventa sunt, qum extinguant. D Magna est autem differentia inter eum, qui extinguitur, di eum, ,, qui nullam admittit extinctionem . ,, XVIII. Ut Sanctum Gregorium Nazianzenum Origeniana Iabe an persum ostendat, tria loca ejusdem profert Peravius, I. ex orat. 3o. in Sancta Iumina, ubi Novatianos incessens comminatur eis, nisi resipiseant, ae nisi Christi viam incedant, supplicia post mortem pursa. Ioria, non perpetua. M Atque hi quidem, ait, nostra , si velint, ,, atque adeo Christi via : sin minus sua insistant. Forte illi baptiri , , buntur ultimo Baptismo, qui laboriosor est , di longior, quique , , materiam , ceu scenum depascitur , & Omnis malitiae Ievitatem consumit ,, . Et orat. o. duo ignium genera Percenset, alterum Purgatorium , quod materiae ac malae affectionis absumendae υim habet . alterum minime Purgatorium, sed poenale, quo utrum homines perpetuo torquendi sint, sub dubio relinquit. is Novi, inquit, ct ignem is non Purg torium, sed poenalem et sive Sodomiticum, quem in o- ,, mnes pekatores pluit, sulphure, & procella mixtum: sive eum, is qui paratus est Diabolo, di Angelis ejus : sive eum, qui ante se. ,, elem Domini procedit, & inflammabit in circuitu inimicos ejus. Atque his formidabilior est adhuc ille , qui cum insomni illo veruis me conjunctus est, nec unquam extinguitur : verum in sce Ierato. ,, rum hominum poenas sempiternas est . Hi enim omnes eam vim

is habent, ut perdant : nisi malit quispiam hoc humanius, & ut pu se niente dignum est, intelligere Manisest una est, subdit Peta vius, hoe in loco Nazian renum de damnatorum homi uum poenis dubitasse, utrum sempiternae futurae sint, an Dei bonitate potius testi mandae, ut scilicet aliquando terminentur. XIX. Histe textibus quosdam versiculos addit desumptos ex priis mo Carmine haeroico de cita fua, ubi, inquit, dubitat an aliquando Dei omnes participes sunt futuri:

sui S c homines st nisil existentes composuit, ef postea

Dissolatos componet, eg ad citam aliam trabet, Aut ignis , aut Dei iIIuminantis participes futuros.

Utrum autem Dei ει omnes postbac particina Erunt alius sit Sermo . Te XX. Peis Diqitigod by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION