장음표시 사용
351쪽
M monibus invidemus .... Sed quia ultimae sententiae summi, dc veis,, racissimi Iudicis ex nostra praesumptione addere nihil debemus. Ipse enim se similibus eorum dicturum esse praedixit ; ite in ignem is aeternum, qui paratus est Diabolo-Angelis ejus,, . Ex quibus patet S. Doctorem eadem sensisse de Origenis commento, ac sentiebat o. rosius, a Chatolicae nempe fidei dogmatibus esse alienum, eumque in hac persuasione amplius confirmasse.
XIV. Sed elarius id expressit libro de baeres ad quod Itdeus in Haeresi Origemanorum, ubi sic ait: ,, sunt hujus Origenis alia dogmais,, ta , quae Catholica Ecclesia omnino non recipit, in quibus nee iis, , psum falso arguit, nec potest ab ejus defensoribus salii Dei ut alii se legunt, excusari) maxime de purgatione, di liberatione, ac rursus,, post lonδum tempus ad eadem mala revolutione rationalis creatuis M rae. D Nee solum hoc non recipit Catholica Ecclesia , sed etiam execratur ,& horret. Sic enim persequitur: ,, quis enim Catholicus Chri-M nianus vel doctus, vel indoctus non vehementer exhorreat eam,
is quam dicit purgationem malorum, id est etiam eos, qui hanc viis is tam in flagitiis, di facinoribus, & sacrilegiis, atque impietatibus, ,, quamlibet maximis, finierunt; ipsum etiam postremo Diabolum, is atque Angelos ejus, quamvis post longissima tempora, purgatos , is atque Iiberatos, regno Dei, lucique restitui .... De qua vanimis is ma impietate adversum Philosophos, a quibus ista didicit Origeis nes, in libris de Civit. Dei diligentissime disputavimus. In his autem libris de Civit. eodem modo loquitur de Origenis sententia . Nam lib. 2I. Cap. I7. seribit Origenem is proprer boc & propter alia nonnulla non immerito reprobasse Eedlesiam. In libro quoque de gestir PeIagii num. Io. ait: , , quod autem addidit Pelagius:-siquis aliteris credit, Origenista est: hoc acceperunt Iudices, quod revera in oriisse gene dignissime detestatur Ecclesia, id est, quod etiam illi, quosis Dominus dieit aeterno supplicio puniendos, & ipse Diabolus, alia , , que Angeli ejus, post tempus licet prolixum purgati liberabuntur, , a poenis, & Sanctis eum Deo regnantibus societate beatitudinis ,, adhaerebunt, , . Quare lib. I. Retract. studiose explicat, quod seriis erat de moribus Manich. , sensumque legitimum aperit verborum quorumdam, ne quis ex iis suspicaretur se Origeniana fuligine fuisse aliquando conspersum. XU. Sugillat eamdem opinationem tanquam Origenis delirium Gennadius lib. de Dogmat. Cap. 9. inquiens: ,, post resurrectionem , , , di judicium non credamus restitutionem suturam, quam Orige- ,, nes delirat, ut Daemones, vel impii homines post tormenta quasi , , suppliciis expurgati, vel illi in angelieam, qua creati sunt, redeantis dignitatem, vel isti justorum societate donentur, eo quod hoe di
, , vinae conveniat Pietati, ne quid ex rationalibus pereat creaturis,
352쪽
LIB. TERT. ADvER. NUPERos ORIGENIsTAS ET C. 3 tris & retributori iusto, qui dixit: ibunt impii in supplicium aeteraum
iι autem is vitam aeternam, ut percipiant fructum operum se 'ri rum. Sugillat & Theophilatus in Cap. 23. Matth. his verbis , siri eut Sancti incessabile habent gaudium, ita injusti indesinentem is poenam tametsi origenes nugetur dicens fore suppliciorum finem& non semper puniendos peccatores dic. M. Sugillat etiam Author' lib. de eom. essent, lib. 3. CaP. 6., Author Dialogorum, qui Caesario Naziante ni fratri assignatur, Sanct. Maximus in scholiis ad Dion νsii lib. de Caelesti Hierar. , aliique. δά,XV. Praeter. haec, livae Adversam orisenianae sententiam tanquam fidei dogma habitam semper fuisse ab Ecclesia satis adstruunt petunt alia plura testimonia, quae idem solidissime evineunt, ex oui bus pavea tantummodo resero. Sanctus Fulgentius lib. de side ad mirum sie ipsum monet Cap 38. , , firmissime tene , di nullatenus du bites non solum omnes Paganos, sed etiam omnes ludaeos. Haereis M ticos, atque Schιsmaticos, qui extra Ecclesiam Catholicam praesen-
,, tem n niunt vitam, in ignem aeternum ituros, qui paratus Est mi
stianos , di qui in ιpsa Ecclesia perverse vixerunt. Et ean a1 sit is firmissime tene &e. in fine saeculi bonos a malis etiam eo nore se
M parandos, quando veniet Christus, di per judicium isareoabit iu ,, stos ab inaustis , bonos a malis, rectos a perversis r bono' eonsti ,, extris , m los a sinistris , & ex ejus ore justi aeterniquem iudicii sempiterna, atque immutabili prolata sententia, iniqui ori mnes ibunt In combustionem aeternam, justi autem in vitam aeteris is nam e iniqui semper arsuri eum Diabolo, justi autem regnaturi si ne fine cum Christo,, . Ac demum concludit: is Haec interim quari draginta capitula ad regulam verae fidei firmissime pertinentia.fi-M deliter crede, sortiter tene, veraciter, patienterque defende' &M iiquem contraria his dogmatizare cognoveris, tanquam pestem suis ,, haereticum abiice. Ita enim ista, quae posuimus .is fidei Catholicae congruunt, ut squis non solum omnibus sed eri tiam singulis voluerit contraire, in eo quod singulis horum eonari tumaciter repugnat, & his contraria docere non dubitat, haeretiari eus, ct Christianae fidei inimicus, atque ex hoc omnibus Catholi.,, cis anathematizandus apparreat. ,,
XUII. S. Gregorius Magnus Itb. 3 . Moral. cap. I 6. ita invehitur, Iuppresso nomine, in Origenistas explanans illud Iob cap. I., aestineta ιι ab sum quasi sensiemem, se Leviathan iste aestimabit ab ussum, , quasi senescentem , quia reproborum corda sic infatuat, ut suspi- ,, eis de ve muro judicio , quod quasi finiatur , insundatis Abyssiim namque senescere aestimat, qui terminari quandoque in ,, supplicus supernam animadversionem putat . Igitur antiquus iste ,, persuasor in membris suis, idest in mentibus iniquorum, futuras
353쪽
M poenas, quasi certo fine determinat, ut eorum culpas sine termino,, correctionis extendat , di eo magis hic peccata non finiunt, quo, , istic aestimant peccatorum supplicia finienda ,,. Hinc sibi objieit aeso Ivit argumenta Origenistarum : quod etiam praestat in 4. Diat. cap. 4 . & alibi passim . XVIII. Denique eamdem veritatem, ut ad fidei dogmata pertinenistem, semper agnovisse Romanam Ecesesiam constat ex fidei professio. ne, quam a pluribus saeculis publice canit in Symbolo, quod S. Athanasio adlcribitur, contenta , dum ita concludit : qui bona egerunt, ιαbunt in viIam aeternam 2 qui υero mala in ignem aeternum. me est fides
Catbolica, quam nisi quisque fideliter, firmiterque crediderit, DIυus esse
non poterit. Ecclesia quoque Graeca , sicut eamdem fidem olim professa est , ita intemerate retinuit, etiam postquam a Romana deplorando nimium Schismate sejuncta fuit . Cujus rei testes inter alios habemus Theophanem Ceramaeum, qui Homil. 2. haec disserit : boc eerte donec persolverit omne debitum , non temporarium quid significat , juxta fabulosam Origenis restitutionem , sed poenas uene earentes. Nicetam Λ comi-rratum , qui lib. 4. oes. Oribod. fid. haeres. 3I. Origenem mala sensisse praedicat de poenarum praemiorum perennitate. Stesanum Gobarum , qui in quaeli. in utramque partem discussis docet, peccatores poenis traditos a ne
quitia expurgari, odi post expurgationem poenis solυi credidisse origenem : sed neminem supplicis liberari, quae υera est Ecclesiae sementia , credendum est. XIX. Sed neque in hoc dogmate a Catholica fide desciverunt eae interae Ecelesiae Schismaticae orientales, & occidentales. De Nestorianis, Iacobitis, & AEthyopibus hoc testatur Renaud otius lib. 4. perp. fid. . Equidem aliquos ab inferni flammis liberari dicunt tempore inter mortem di ultimam resurrectionem interjecto, si deprecationibus, saerificiis, & eleemosinis fidelium fiat satis pro ipsis divinae justitiae. Sed de iis commode intellio i possunt , ac debent, qui non aeterno, sed temporario Purgatorii lupplicio propter leves noxas, aut pcenam aliis debitam nondum expiatam , deputati sunt : quo in sensu in latina quoque liturgia dicitur : Domine Jesu Cbrisse Iibera animas omnium fidelium defunctorum de paenis inferni Se. Perspectum idem est de Ecclesiis Protestantium . Consessio Augustana , quam Lutherani recipiunt,
dogma de poenarum aeternitate ut fide certum proponit. Dominus
Si in den Theologus Anglus EceIesiae suae sensum exhibet a , dum hoc dogma defendens profitetur sequi se doctrinam κηλersalis Ecclesiae ,
quae poenarum aeternitatem tanquam fidei dogma agnoscit, unumque ex praecipuis Christianae Religionis expresse eontentum in sacris sit eris. Quod etiam colligitur ex turbis , & rumoribus, quos in Anglicana Ecclesia excitavit iermo Tiloisoni, qui hanc veritatem per latus aggressus est Alii in hoc etiam consentientem produnt Ecclesiam praeIensam Reformatam s
354쪽
LIB. TERT. ADvER. NUPEROS ORIGENISTAS ET C. IIImatam; & ex Sermone D. Saurini, quem Clericus laudat ou aperte eruitur. De his vero eaeterisque omnibus generatim loquens Petrus Ba yle bin eo pirare testatur in bac fide cum Romana, S Graeca Ecelesia Protestantium omnes communiones , quae litteraliter explicant, intelligunt Scripturarum υerba de aeternis impiorum poenis , o a resam sententiam babent, execranturque inlut baeresim perniciosam, oe Origenis delirium. Ex quo infert ille quod plane mirere , cum ipse alibi contra poenarum aeternitatem de praelietur id a quolibet exigere prudentiae leget, ut coninsensum omnium Jaeculorum Cbristianae Religionis ameserat priυatae quorum indam opinationi, quae non sine scaodalo in υulgus efferri potest.
Patres omnium saeculorum in dogmate de poenarum inferni aeternitate concoris des . Plurium eorum, qui υel ante , vel circa Origenis aeυκm floruere ,
series eoηtexitur, sicut oe fidelium , qui Ecclesiae doctrinam pro Rufo sanguine consignarunt . Tum subsequentia saecula perlustrantur, eamdemque veritatem ubique ab Ecclesiae Patribas ct Scriptoribus constantissime traditam fui Te ostenditur. I. Raeter tot perennis Ecelesiae de poenarum aeternitate traditio- nis monumenta, quae capite superiore adducta sunt, ne quid A in quaestione adeo momentosa desiderandum supersit, placet eamdem amplius ostendere prolatis Patrum dc fidelium de hoe dogmate sententiis, non omnium quidem , neque enim orationi esset finis, sed praecipuorum , eorumque maxime, qui priora Christianae Religionis saecula illustrarunt . Equidem ab hoc labore abstinere decreveram, qui superfluus & inutilis in re adeo manifesta videri facile potest. Verum de sententia discessi, ut adverti Authores quoiadam, magni alioquin nominis, plenum .e hoc dogmate Eeelesiae Patrum consensum in dubitationem adducere, ac ipsos primaevos Patres veluti inter se dissentientes exhibere. Nam Ugo Grotius in notis ad cap. 25. Matib. Origenem non primum fuisse perhibet, qui inter Christianae Ecclesiae Doctores desitura aliquando impiorum supplicia existimaverit, cum similia fere apud Iustinum Marurem , Theopbilum Antiochennm , Tatianum, Arnobium , Beneum Iegantur. Consentit cum Grotio Huetius in Origenian. quoad Iustinum, Ireneum, & Arnobium, quibus adjicit duos Origene posteriores Patres Nissenum , di Nagianis xenum. Petavius vero praeter hos postremos etiam Ambrosium , &Pseudoambrosium propensiores repraesentat in Origenianum errorem. II. Ut igitur palam fiat Patres omnes in Ecclesiae dogmate con-R r cordes
355쪽
eordes , fuisse eorum seriem exordior a Clemente Romano Pontifiee viis ro Apostolis coaevo, qui in testimonio laudato a S. Ioanne Damasceno in Ericlis impiarum animarum sempiternas poenas ita praedicat: ,, imis ,, mortales omnes animae sunt & impiorum e quibus melius foret non ,, incorruptibiles esse. Nam pcena sempiterna ab inextinguibili igne,, punitae, neque morientes , magno suo malo nullum finem obtinere M pomunt ,, . Et lib. 4. Recog. vel quicumque Author sit illius operis: ,, Quod autem est deterius in consumatione saeculi , cum Daemon il- ,, te igni tradetur aeterno , necessario & anima, quae ei paruit, eum ,, ipso aeternis ignibus cruciabitur una cum corpore suo, quod pol-
III. Omitto Iustinum Martyrem, de quo susus ea p. sequenti, &affero Iustini Discipulum Tatianum , qui in orat. contr. Gent. , Daemones perpetuo puniendos asserit, di acriore quidem supplicio, quam homines, quoniam cum non ut homines moriantur, pluribus se deis lictis obstringunt. , , Quod in praesentia, inquit, peculiare habent, ,, ut non similiter, atque homines, moriantur, hoc ipsum & cum M puniendi erunt, ipss aderit, ac vitae sempiternae participes non eis D runt , ita ut pro morte illius in immortali corpore compotes fiant. Quemadmodum autem nos, quibus nunc facile mors supervenit, is postea vel immortalitatem cum voluptate , vel tristitiam cum imis es mortalitate assequemur; sc Daemones , qui praesenti vita ad peeis candum abutuntur,& perpetuo etiam vivendo moriuntur, eamdem D postea immortalitatem habebunt. , , IV. S. Theophilus ad Autolycum in fine lib. I. ita ipsum admonet: se Deo fidem habeto, lubenti animo ei obtemperans : ne s nunc in- credulus fueris , aliquando credere cogaris magno tuo malo tuncri suppliciis cruciatus aeternis: ,, quarum poenarum subinde ait etiam
mentionem fecisse prophanos Scriptores, S Poetas, ut sua dogmata magis constabiIirent: ae postea subdit : , , Verum tu ipse, si placet,
D consule litteras Sacras. Hae etenim majore evidentia te instituereis possunt, quo pacto possis evitare sempiternas poenas αἰωνιους ,
D & nancissi perpetua bona δν, quae suis cultoribus pollice in D tur Deus . Nam ille , qui dedit os ad loquendum, qui formavit, , aurem ad audiendum , qui finxit oculos ad videndum, exquiret, , , & assidua indagine exeutiet omnia, di sententiam suam justissime, , pronunciabit, tribuens cuique secundum opera sua : his quidem , is qui operibus bonis intenti quaerunt immortalitatem , donabit vitam
,, Perennem, Pacem, requiem , & abundantiam bonorum, quae ocuis ius non vidit, nec auris audivit, neque in cor hominis ascend D runt. At incredulis, contemptoribus , non obtemperantibus veri . ,, tali, parentibus vero injustitiae ... iis inquam cedet ira, furor, tri-
,, bulatio, & angustia: Et ut ad pauca redeam, ignis insernalis hos, , Perpetuo πυ- ωάνιον cruciabit. Qui ita loquitur, nae ab Origene lonis gissime discrepat. V. Ter-
356쪽
U. Tertullianus in Apologetico piis ac bonis υitae aeternae retributio nem destinatam asserit cap. 13. , propbanis Uero ignem aeque perpetem, ac jugem. Et cap. 43. scribit : H enim vero nos qui sub Deo omnium, , speculatore dispungimur, quique aeternam ab eo poenam providerimus, merito soli innocentiae occurrimus S pro scientiae plenitudiisse ne, & pro latebrarum dissicultate , & pro magnitudine cruciatus,, non diuturni, verum sempiterni eum timentes. ,, Et in lib. de
testim. anim. cap. 4. docet, animam pro meritis aut erueiatui destinari,
aut refrigerio, utroque sempiterno. Uidendus etiam in lib. de Car. Christ. cap. 4. , ubi de Daemonibus loquens asserit, numquam illis fuisse restituriosem promiΤ-m . VI. Minu eius Faelix in Octaυio inserorum cruciatus tum in Daem nibus, tum in hominibus impiis sempiternos fore elegantissime declarat his verbis : ,, Admonentur homines doctissimorum libris & earis minibus Poetarum illius ignei fluminis , di de flvgia palude si
is pius ambientis ardoris , quae cruciatibus aeternis praeparata , di Daeis,, irionum indiciis, & de oraculis Prophetarum cognita tradiderunt. ,, Nec tormentis aut modus ullus aut terminus. Illic sapiens,, ignis membra urit, ac reficit : earPit & nutrit dic. ,, . VII. S. Irenaeus lib. 4. cap. 47. οῦ ,, mena eorum, qui non credunt ,, Verbo Dei, di contemnunt ejus adreutum, di convertuntur reia, , trorsum, ad ampliata est , non solum temporalis , sed & aeterna facta. Qibuscumque enim dixerit Dominus : discedite a me mal se dicti in ignem aeternum , isti erunt semper damnati : & quihuseu mis, , que dixerit : υenite benedicti Patris mei, percipire haereditatem regni, , , quod praeparatum est vobis in sempiternum , hi semper percipiunt reis, , gnum &C. , , . Et lib. I. cap. 27. id fusius enarrat, dc ait inter eaeis tera : , , aeterna autem & sine fine sunt a Deo bona : & propter hoe M & ainimo eorum aeterna , & sine sine est. Quemadmodum in imis ,, menso Iumine, qui excaecaverunt semetipsos, vel ab aliis excaecati,, sunt, semper privati sunt jucunditate luminis . ,, VIII. Sanctus Ciprianus invictissime propugnat eamdem terribilem veritatem, quam saepe repetit, eloquenter docet, vehementeri neu leae pluribus in loeis, sed praecipue in Epist. ad Demetrian. , ubi primum sic fatur e ,, intra unam domum Domini boni & mali inte- , , rim eontinemur. Quidquid intra domum evenerit, pari sorte peris, , petimur, donec aevi temporalis fine completo ad aeternae vel moris, , tis, vel immortalitatis hospiria dividamur. , , Et postea: , , credite, , illi, qui hae omnia sutura praedixit. Credite illi, qui eredentibus is praemium vitae aeternae dabit. Credite illi, qui incredulis aeterna ,, supplicia Gehennae ardoribus irrogabit . . . Cremabit addictos ardens,, semper Gehenna, & vivacibus flammis vorax poena : nec erit unde , , habere tormenta vel requiem possint aliquando, vel finem. Serva. ,, buntur eum corporibus suis animae infinitis cruciatibus ad dolo. Rr 2 D rem
357쪽
,, rem dcc. secundum Scripturae Sanctae fidem dicentis : υermis eorum ,, non morietur, S ignis eorum non extinguetur Erit tune sine fructu, , paenitentia , ct inefficax deprecatio &c. D. Et 'is. 77. ad Nemesia ouum : , , culpa gravissima Perfidorum est non credere ei, qui se opem se suam daturum confidentibus pollicetur, nec rursus eumdem time is, , re , qui aeternam pinnam negantibus comminatur , , . Paria loquitur Epist. s s. ad Cornel. , di lib. de unit. Ecel. , di aliis in locis: sed mmnium inii onis locus est, qui habetur in serm. de Ascens Domini . Quanta , inquit, illud edictum a Christo pronunciandum in re.,, probos in finali judicio sequentur lamenta i Illius ultimae tubae,, clangor quam horribilis eriti Continuus erit, di su perfluus illarumis lacrimarum decursus , stridorem illum dentium flammae inextin- ,, guibiles agitabunt. Immortales miseri vivent inter incendia, & in-
is consumptibiles flammae nudum corpus allambent .... Et omni toris is mento atrocius desperatio condemnatos affliget 6ce. , , .
IX. Eadem perhibet Clerus Romanus in Epist. ad Ciprianum reis ferens sensum illius Ecclesiae, super quam doctrina ApostoIorum sui utar Tertulliani verbis lib. de praescrip. cap. 36. cum eorum sanguine mira biliter effisa est, ct quam avdire , cum eaque concordare debere omnes tra dit Ireneus lib. 3. c. 3. Verba ejus sunt : Deus, ut est indulgens, , , ita est praeceptorum suorum exactor, & quidem diligens : & scutis ad convivium vocat, sic habitum nuptiarum non habentem, liga- tis manibus, dc pedibus extra sanctorum eae tum soris jactat. Parais,, vit Caelum , sed paravit & Tartarum . Paravit refrigeria : sed pa- , , ravit etiam aeterna supplicia . Paravit inacessibilem lucem , sed pa-
ravit etiam perpetuae noctis vastam aeternamque caliginem &c. , , .X. Julius Firmicus de error. prophan. Relig. cap. I9. ,, sngulo- is rum, ait, pari gratia merita pensantur. Illi vita confertur propteris hujus saeculi mala : tibi propter hujus saeculi bona perpetua tor , , mentorum poena decernitur is . Similia docent Juvencus lib. 4. Histor. Evanges. , di S. Hippolitus de con1ι m. Mundi. XI. Hisce Patribus, qui vel ante Origenem , vel circa ejus tempora floruerunt, attexere lubet testimonia fidelium, qui iisdem, vel proximis temporibus Catholicam fidem suo sanguine confirmavere ,& quorum sensa, ut alibi etiam monuimus, nosse plurimum interest :quoniam Tirannos alloquentes , non privatas opiniones, sed nudam aecommunem enunciabant Ecclesiae fidem, quam eum lacte suxerant, prout ab omnibus tenebatur. Horum plurium verba recitata sunt, cum de igne inferni ageremus. Nonnulla alia nunc proseramus eruinta ex authenticis eorum actibus apud Ruinarium .
XII. S. Iulius Martyr Praesidi Maximo suadenti, ut Diis immoIaret, infracto animo respondit : non facio, quae desideras , neque incurram peccaIum, o poenam perpetuam . Et postea : qui Deum confessus fuerit , babebit υitam aererηam ἰ qui autem negaverit , babebit poenam perpe-ιuam. XIII. In
358쪽
LIB. TERT. ADVER. NUPEROS ORIGENIITAS ET C. 3I XIII. In Passione Sanctae Faelicitatis eorumque Filiorum, lio e re sertur inter alia fuisse motivum , quo se invicti Martyres excitabant ad strenue perserenda Tiranni supplicia, memoriam nempe sempiterni cruciatus, qui jugiter ante eorum oculos obversabatur. Sic eis nim cum Tirannus Publius Faelicitati dixisset: misera, si tibi suave est mori, υA filios tuos fae υiυere; reposuit illa: υiυent filii mei si non sacrifiea υeriri idolis e si υero hoc tantum scelus admiserint, in aeternum ibunt interitum. Et Sulvanus filiorum quartus : nos si transitorium timuerimus interitum , aeternum i urremus supplicium . . . adorantes enim
Daemonia cum ipsis in interitu erunt,inincendio sempiterno . Alexander quoque ordine quintus: Dii tui eum cultoribus suis erunt in interitu sempiterno . Et septimus eorum nomine Martialis : omnes , qui non consiIentur Christum esse verum Deum , in ignem aeternum mitIentur . X lv. S. Maximus Proconsuli urgenti ut sacra Diis saceret, quo tormenta, quae minabatur, effugeret, respondit: baec non sunt tormento , quae pro nomine Domini nostri Jesu Chrisi inferuntur: sed sunt unctio. nex. Si enim recessero a Domini mei praeceptis, quibus sum de Eυangelio
ejus eruditus , vera ct perpetua mibi manebunt tormenta.
XV. In actis S. S. Martyrum Claudii, & Asterii, prior dixisse sertur Lusiae Praesidi: Dii υUri daemones immundi sunt; ideo bujusmodi sacrificiis deleetantur , perdentes animas in aeternum. Cumque Praeses eum ad virgas aptari praeciperet, subjecit: et si graυiora tormenta adbibens,
in nullo me laedis: animae viro tuae procides aeterna tormenta: ac deinde cum ungulis laniaretur: tormentis me non poteris noceres animα Gutem
tuae ignem inextinguibilem proυidisti. Ex tat etiam in eisdem ali ibus quid responderint Domni na , di Theon illa Tiranno ignis supplicium minitanti: prima nempe: ne in ignem aeternum incidam, re tormenta perpetua, Deum colo, S Christum ejus. Altera autem: ego ignem aeternum rimeo ; qui potest eo pus , animam perdere . XVI. Illustre est testimonium S. Victoris , qui sub annum Christi JoO. martyrium subiit. Ad tribunal enim Praesectorum adductus grandi voce profitebatur non tormenta, sed refrigeria recte dici , quae cruciatus aeternos extinguunt. Ac subinde : illo sane nibit insanius, nihil, omnium conscientia teste, υemrdius , qui hoc tanto bono sine causa postbabiro, man festum υitae suae bostem sudiose ut Deum relat; unde S post υiram nihil aliud quam mortis aeternae mercedem , ct inexplicabiles sene termino cruciaIus acquirat. Ac postea socios ad tolerantiam suppliciorum adhortans: momentanea, dicebat, ferte supplicia, ut triumpbaliter superare possitis aeterna.
X v II. Haud absimile est testimonium S. Patritii Episcopi ,& Μartyris sic Proconsulem alloquentis: Deus geminar sedes apparavit, ess-rumque alteram sempiterna illustrem Iuce faciens omnibus, idque exquisitissimis bonis cumula υit; aIteram υero perpetuis tenebris, ta nunquam finiena e castigationis igne υelut sempiterno supplicio impleυit, ut qui viυendi licentia
359쪽
centia ejus iras eommerui1sent, in tenebras ad omne sipplicium , S sempiternos cruciatus deturbarentur. Gemina leῖuntur in Pass. Sancti Petri
Balsami, in actis S. S. Agapes , Chioniae, Irenis &c.; S. S. Tarochi, & Probi: S. S. Simeonis & Sociorum: S. S. Luciani & Marciani: S. Philippi Episcopi Heracleensis : S. Λsrae: S. Basilii Anci rani, aliorumque , quorum testimonia legi possunt apud laudatum Ruinarium , di Bollandi stas. XVIII. Sed Patrum aliquorum, qui sequiora Ecclesiae saecula conis
decorarunt, testimonia recensere pergo. Lactantius Firmianus lib. 2. cap. I 2. ita secundam mortem, seu damnationem describit: , , mors ,, est aeterni doloris perpessio; vel: mors est animarum pro meritis is ad aeterna supplicia damnatio, , . Et lib. 7. , Diabolum , ejusque mini stros & impios omnes perpetuo igne cremandos in aeternum asserit . Ezeap. s. ejusdem libri inquit: ,, qui maluerit bene vivere ad tempus, is male vivet in aeternum. Damnabitur enim sententia Dei ad aeteris, , nam poenam, quia caelestibus bonis terrena praeposuit ,,. Eadem
scribit lib. I. cap. 6. , & lib. 6. eap. 4. , & lib. de ira Dei cap. 2IύXIX. S. Hilarius ea p. s. in Matth. haec habet: ,, igitur requies, , nulla sentibus, neque mortis, ut vo Iunt, compendio quies dabi- ,, tur , sed corporalis & ipsis aeternitas destinabitur ; ut ignis aeterni, , sit in ipsis aeterna materies, di in universis sempiternis exercea , , tur ultio sempiterna. Et ea p. 27. nedum infidelium, sed & fidelium eorum, qui in peccatis decedunt, desperatam esse lalutem perspicue declarat, cum de servo illo loquens, qui, absente Domino suo , insolenter in domo se gerit, ait: , , quod si contuens lon- ,, gam Dei patientiam, quae in prosectum humanae salutis extendi- D tur, adversum conservos insolescet, di saeculi malis, vitiisque seis tradet, praesentium tantum curam in cultu ventris exercens, dein
,, sperata die Dominus adveniet, eumque a bonis, quae spoponde-D rat, dividet, portionemque ejus cum hypocritis in poenae peren- , , nitate constituet, , . Et mox iisdem peccatoribus, quos quinque fatuae Virgines adumbrant, nullum post mortem superesse poenitentiae spatium amrmat. Idem monet in Psal. so. , & in Psal. 37. Hinc cum in Psal. 68. de Sodomitis & Gomorrheis loquens dieit: inυenio bis ad misericordiae reconciliationem id, quod percussae sunt, profecisse, cκm tolerabilius bis in die judicii sit futuram , quam iis Gυitatibus in quibus de Apostolorum pedibus putυis excussus est Θe. Cum, inquam, haec asserit, ejus verba ita explicanda sunt, quod Hilarius existimaverit in ipsa percussione, sive incendio Sodomorum, multos repente dolorem de peccatis suis concepisse, si eut & in generali diluvio probabile est , atque ita salutem adeptos; vel quod gravius prae Sodoma, de Gomorrha puniendae sint Civitates illae, de quibus loquitur Christus
in Evangelio. XX. Eusebius Caesariensis lib. II. de prepar. Evang. P. 2O. ait:
360쪽
LIB. ΤERT. ADVER. NUPEROS ORIGENISTAS ET C. 3I9'r0bIegetoria viro ignem aeternum esse quis dubitabit e Lucifer quoque
Calaritanus in lib. moriendum esse pro Dei Filio Se.: , , te cum tem M porali, caduco, corruptibili regno tuo transiturum,& ad aeternam se poenam, nisi tibi dum est locus, Provideris, perventurum &c. , , . Et postea : , , vult nos Deus mortem morte di Solvere , tormentis, , temporariis aeterna cruciamenta discutere, supplicia futura perpe.
M tua tuis suppliciis evacuare . . . tibi vero injustissimo persecuto ti,, venturum sine fine supplicium scire debes, , . XXI. Nemesius Philosophus Christianus lib. de nat. ho m. cap. I.: homini quidem , quandiu in hae vita degit concessum esse paeniten. tiae, & veniae spatium animadvertit, post mortem autem nullum eia se veniae & indulgentiae locum . Soli, inquit, bomini datum hoc est, Nomni, ct semper per id tempus , quo in mundo Uersatur, ut poenitentia pec
cata eluat : post mortem vero non datur.
XXII. S. Ephrem Syrus in sermonibus exegeticis sa): ,, debent, , omnes fateri, di credere saeculi illius ignem hoc nostro longe eL,, se atrociorem. Nam .... iste obvium nutrimentum usque eo deis
D pascitur, dum absumpserit; fi quid autem contrarium inciderit,
is extinguitur, cessiat, & evanescit. Contra ille ignis nunquam exis, , tinguendus non absumit, quos torquet, miseros; nec enim ab suis D mere jussus est , sed urere , ac torquere . . . ut expers lucis, sic et is, , iam finis . Scriptum est enim ignem sore sempiternum , , . Hoc ipsum repetit de variis tormentorum locis differens. XXIII. S.Cyrillus Hierosol. Catech. 18. n. I9.:,, resurgemus igitur, , , aeterna quidem omnes, non omnes vero similia habentes corpora. is Verum siquis justus est, caeleste eorpus accipiet, ut possit cum Λn- , , gelis digne una versari. Siquis autem peccator est, corpus accipiet M aeternum perpetiendae peccatorum poenae capax, ut in igne aeter-M num combustus nunquam absumatur, , . Quod dc alibi inculcat.
XXIV. S. Baslius Μagnus serm. de sui. Iud. bὶ:,, plurimi homi- nes ex illis verbis s ille quidem multis vapulabit , ille vero pau- , , cis finem supplicii eorum, qui puniendi sunt , sore dictitant;
,, eum illa non temporis productionem , sive ad imp Ietionem, sed , , tormentorum declaret differentiam. Nam & Dominus interdumis affirmat, hos quidem ad supplicia abituros aeterna , justos autem, , in vitam aeternam. Aliquando autem quosdam legitur in ignem, , ablegare aeternum, qui Diabolo praeparatus est , dc Angelis ejus ...is Haec & hujusmodi, cum sic posita frequenter in divinis reperianis D tur litteris, unum omnino illud est ex insidiis, & artificiis Diabo- , , ii, quod cum multos homines, tales ac tantae Domini sententiae M Praetereant, ut ad peccandum audaeiores fiant, finemque sibi ipsis