Syntagma variarum dissertationum rariorum

271쪽

λισριον eodem mense Johannes eonceptus sit, quod Langius tam secure sine ratione pronunciat. Certe ut non pauci dies, ad minimum aliouot

272쪽

Hipponensium Episcopus lib. IV. de Trinit. e. s. diserte dicit: Moo

Kalend. Aprilis i. e. XXV. die Martii, Christus conceptus creditur , quo die in pagus. Vid. eundem lib. 83. Quaestionum, qua'. 6. CVSerm. I 8 de Nativitate. Idem docent Chrys Homus, aut si quis alius auctor, in rem de Iohanne Baptista, Rumitus de divinis o iis lib. 3. c. i9. Beda in Lucam, Auctor Quaestionum ad Antiocham, quae alias Athanasio tribuuntur, . 7. Haymo Homu in Evang. alii. Consensum autem suum profitetur universi Ecclesia, quae conceptionis Christi memoriam die XXV. Martii celebrat, cui hic libentius adstipulamur, quam Langio testibus largumentis idoneis destituto Permirum it que videtur, quod inter conceptionem Baptistaein nativitatem Servatoris ne XIII. quidem integrorum mensium spatium constituat Langius, cum tamen XIV. ad minimum intercessisse e modo dictis constet Fu rat enim Elistbetha V mensibus, inuod excurrit, gravida, cum Gabriel accederet B. Virginem. Deinde IV mensibus praeter propter Eliasabethain B. Virgo pariter uterum gessere. His adde quinque, quibus post Elisabethae partum Maria gestavit uterum, habebis solidos menses XIV. At Langius ne XIII. quidem integros concedit. Nam a die XXII. Caseu, postquam Johannem conceptum dicit, usque ad XVIII. Tebeth, quem natalem Christi facit, quo minus XIII. plenos menses h

beas, dierum ad minimum quatuor derectus obstat. Quam hoc αλλο κοτον

Sed ecce occurrentem Langium, ac novi quid asserentem. Dicit ibidem, firmum non es, Mariam M. selidis ac plenis mensis uterum portasse. Cur non firmum Diserμm, inquit, ex historia nativitatispatet. Quippe Maria, si nonus mensi post conceptionem aut transisseι quis dicit eum tum transisse λ aut ad finem tetendisset , domi quidem mansesset, neque partui proxima peregre 'rofecta fuset. ocularis argumentatio MLangit ingenio prorsus indigna. An putas, Langi, Mariam tanta Spiritus S luce collustratam ignorasse, se promissum mundo Messiam in utero gestare ρ Quod tam clare illi Angelus de Filio Altissimi, throni David ei possessore Rege terno, ex ipsa nascituro, denunciaverat, quod cognata Elisabetha eam Domini sui matrem appellans, contestata fuerat, id ipsam non satis recte intellexisse, quis adeo frontem perfricuit ut asserat An vero nescivisse eam dices, quod in vulgus apud Judaeos notum erat, Messiam alibi, quam in Bethlehem, nasci non posses An clarissimum famosissimum Micheae de loco nativitatis Messiae oraculum Virgini Θεοlcκω latuisse credis Num metuere poterat, ne partitudo se in via opprime-

273쪽

ret, quae talem se cetum in utero portare sciebat, qui nusquam extra oppidum Bethlehem, divina praedictione certissime designatum in lucem

274쪽

quentissimum, dixisse perag re Magos insolens hoc est Latinis aues bus, perinde ac si dicat quis se herbarum cognitionem adeptum esse peragratis Germaniae, Anglia, Gallia, Italiaeque Medicis Equidem si pro Magis substituatur Plagis , nec a sensu, nec a literariim figura alienum id erit, de quo cogitent Critici, qui vel ευςοχία pollent, vel emendatis codd. sunt instructi. Id certum est, quod vix extra Persiam Magi a probatis auctoribus memorati reperiantur. Unde ipse Plinius lis. XXX. mox ab initio assi at, Magiam fine dubio in Perfide ortam a

Zoroastre, ut inter auctores convenit. Magi, proprie dicti, Persarum sapientes fuere vel sacerdotes. Et tales ubique ea vox constanter inice designat apud melioris notae scriptores, Platonem, Herodotum, en phontem, Strabonem, Diog. Laertium, Ciceronem, Philonem, Porphyrium, Hesychium, Suidam , c. quod aliis observatum est Qui enim ab Herodoto QStephano Byzantio in Media collocantur agi, item a Strabone in Cappadocia, Persicorum Magorum tradux ac propago sine dubio fuere. Nec urget Grotii Nosti ratio, quod Arabiasapientes habuerit. Concedimus quidem hoc licet per Sapientes Orien-ris I Reg rigo. Arabas intelligi, quod illi volunt, nihil cogat. Id tamen non probarunt, istos Arabum lapientes Magos fuisse appellatos, nisi e selo lini loco, ad quem jam respondimus Addunt quidem, Ptolemum in Arabia Magorum Mum agnoscere sed inde non sequi, Mago ibi domicilium sede que habuisse, cum aliae hujus denominationis cauis esse potucrint, quivis de facili videt. Grotius insuper ait, nomen 'Eλυμας, quod a Luco μιάγγ vertitur, A. XIII. 8. at Arabia venire Sed unde constat magis ab Arabico urit, quod se ientem notat, derivandum hoc nomen esse, quam ab Ebraeo nit, quod in Hiphil oc- eultandi significationem habet AEque enim a verbo Ebraico dici potest Elymas, quasi arcana ac abscondita sciens C proferens, vel obscureo

ambigue futura nunciam, ac 'n, Exod. VII, 22 dicuntur incantationes a veroo i, quod Uconsionem ac involutionem notat, ubi Thamum habet vocem in , quae occultam Magorum designat. V de Aquila vocem ad n quaera , apposite reddit κρυψια-

ν q. d. occultarum rerum furiosum. Vide sis Fuller Mist. V. II. Nisi cui Lud de Die etymologia magis placeat, qui Ebraeum vel CHLdaeum Ru bri, quod sanatorem notat, nomine Et mas exprimi, nec id ab altero Bixeram se, M stiumsalutis designat, discrepare putat. Α

di posset Helasii conje-ade regione Peria i , quae δευμονιὰν τῆ Περσι

275쪽

ΗisTORICO-ΤHEOLOGICA. 26 et δὲ in historia Maccabaeorum dicitur Sed hac nihil opus est. Duod

276쪽

Cum 1n hoc Epiphanii auctoritatem flocci faciat p. 366. quomodo in illo eandem commendare potest' Porro dicit Langius , Arabia partem quandam Fudaea ad Orientem sitam fuisse, sicut Tacitus Hist. V. ait Attii pars saltem quaedam Arabiae Judaeam ab ortu respiciebat, pars utique alia non item. Certe Saba, potior pars Arabiae, Judaeae ad orientem

sita non erat, cum ejus Reginam is quibo nodicat Christus Maiib. XII. r. Luc. XI. 3 i. Unde autem novit Langius, eam Arabiae pamtem, quae Judaeis Orientalis erat, si quae erat, Magos habuisses Si id de regno Arabiae universim sempto probari posset, quod tamen non potest non ideo sequeretur, de singulis regni partibus id verum esse. Sic si dicas, Germaniam habere Electores Principes, verum dicis at si singulas ejus partes, ut Alfatiam, Hassiam, Ducatum murten micum, Austriam, Silesiam c. habere Electores Principes dicas, falleris. Et tamen hae regiones Orientales esse possim quibusdam populis , quibus ceterae, quae Electoribus subjacent, non sunt orientales. Quod ait Grotius , udaeos Arabiam ut sibi ab ortu adsitam nomine ἀνατολων speia lasse, id loca, quae allegat, non conficiunt. Horum enim quaedam Α- rabiam plane non indigitant, quaedam de ea saltem Arabiae parte, quae Destrea dicitur, Molim sacrorum . . Scriptorum tempore Arabiae vix accensebatur, loquuntur, quaedam simul de oris, quae trans Euphratem Tigrimque sitae sunt, intelligenda veniunt. Tandem uiget Langius, Magos secum dona Aratica attulisse, aurum, thus in myrrha-. Sed G Arabica. An inde concludi potest, ea non fuisse aliarum regi num, ut Persae vel alterius Certe mos Reges cum donis adeundi apud nullos orientalium populos magis, quam apud Persas eorumque succes fores arthos, conspicuus est, ac sema pervulgatus. Si es ipsa Persia haec dona non habuerit, an non e vicinis ea sibi comparare potuere iningi, quae praestantissima oblatu dignissima arbitrati sunt: Etiam exoticis majus fere pretium statuitur, quam domesticis, wapud nos natis. Aut num Nicodemus ideo ex Arabia venisse dicendus, quia myrrham ad semiendum Christum attulit Phan. XIX. 39. Grotius a Matth. II. r. 1cit, thus non nisi apud Sabaeos Arabum portionem nasset. Conclisedendum itaque hinc erit, Magos e Sabaeis venisse, si alias argumento Grotii ac Langit ulla vis inest. At sic sequetire, non ab Oriente, sed ab Austro venisse Magos, eum Saba Iudaeis australis sit, quod Scripturae ediametro adversatur. In Historia Saracente ab Erpento edita dicuntur

primo anno, quo in med res ionem suam in publieum proferebat, ad

278쪽

lem Christi, ac VI. Januarii, adve de pro certo assisnemus, quod me Langius secure asseverat. Quanquam enim impossibile non fuerit, ut Magi intra XIII a nato Sem aiore diem e Persia appellere potuissent, partim quia stella, tanti Regis nuncia, ante ipsius nativitatem conspecta, illos ad iter maturius sescipiendum excitare potuit, quod ipse Langius non diffitetur, partim quia incredibili Dromedariorum velocitate adiutis viam istam celerius emetiri non erat dissicile, ut de peculiari divino a

xilio nihil dicam id tamen non necessarium arbitramur, adventum M gorum tam brevi temporis spatio coarctare, cum nulla evidens ratio in

astas angustias nos adigat Suficerit si illustrem hanc Domini recens natium.άνειαν intra terminum purificationis lege divina imperatum, Virgini matri religiose observatum, contigisse dicamus, licet non certum aliquem ex isto intervallo diem exacte definiamus. Sic Chrysestomus mil. . in Matthaeum, spatium illud XL dierum designat, quo Christus

Bethlehem cum arentibus substiterit, τοῖς βουλομένοις περιεργάζεραι διδάς μί' ἀωιcuoις αεἰάζειν ἀπαινlα. In hac quoque determinatione Gr tium acquiescere adverto. Neque enim tam rigide visinoristi illius Grasci, quo utitur Matthaeus, dum dicit fi σῆ γεννηΘεέ , a Casaubono, Vossio vel Langio umeri potest, ut ad XIII diem praecise restringatur, cum aeque nervum tuum obtineat, si intra 6 hebdomadum decursum saetium dicatur, quod ab ipse narratur. Imos Christus XIII. die post natalem adoratus a Magis, qui urbem Hierosolymam, Merodis a lam, tumultu de RUe nato compleverant, postea ad dies 27. integros, usque ad purificationem Bethlehemi commoratus fuisset, quod nccesse erat, omnino sine periculo manifesto discrimine non fuisset Herodem

enim curiosum satis datagentem, cum de regno, ut rebatur, auferet do ageretur, latere non poterat, nec ab insidiis Qui aperta tutus esse.

Qui Christum a Magis in praesepi inventum ac adoratum scribunt, ab omni ratione destituuntur. Id tamen licentiae oratoriae condonari potest. Nobis incerta sequi consultum non videtur Traditionem de VIII. Id. Januarias non reiicimus, nec tamen ut certissimam admittimus Sicque eo, quo rem declaravimus, modo omnia in Historia Magorum, etiam quoad tempus adventus, plana erunt Alterum, de quo cum Langio συμφιλολογειν placuit, strictim expediemus Asserit is p. 28. Simeonem illum, qui Christum infantem a Parentibus in templo praesentatum ulnis complexus dicitur Luc. II, 2s fuisse celebrem illum L. ban Simeonem Gamesieris pinentem, maxima auctoris risiominem. Ex

pedite

279쪽

HIs TORI Co-ΤΗΕ LOGICA. 26spedite Langius ea de re sententiam dicit, de qua eruditi etiamnum γνω-

μην ταλανδευουσι. Scire autem vellem, qui Lanato omnem de eo dubia

280쪽

rum humilem fuisse, collegit noster D. Brentius, mala ea propter ades Canisi in Hist. Virg. Deip. p. 16 . exceptus. Deinde Principem S natus udaici tam inligne huic insentulo leuimonium perhibuisse quis p tabit Certe nihil abesse poterat, quin hic infans ab universe populo reciperetii Pro legitimo Rege, cum tanta esset Praesidis dignitas ac auct ritas, ut hicile in assensum suum plebecula sussi agi pertrahere potuisset Imo quid homini Politico, quotidie civilibus negotiis distracto, commercii fuisset cum hoc infante in templo praesentato Ita bene ratiocina tu laudatus Vorstius in Obsem ad ChronoL Gantetui p. 283. qui a dii non siccus ac ipse Buxiossius lac cit. p. 8. de Gamaliele filio, quod

is capitalis Ecclesia Christiana hostis non fuisset, Apatrem habuisiet S

meonem I insignem Messia cultorem. Quis enim adeo socordem feceris hunc fervidum pueri Iesu vatem, sifilium nulla Messa notitia imbu ri, Ad rationem Buxtossit, quod hujus Simeonis laudes in odium Christi ab eo agniti silentio involvant Ebraeorum Magistri, respondet ibidem Vorstius, quod idem in de aliis Hillelis posteris observare liceat. Alii hunc Simeonem cum Simone Justo, Pontifice quoniam Judaeorum Maximo, confundunt; quos refellit Q. Selianus de Succes in Pontis Ebril. I. c. 7. Galatinus lib. I. de A. C. V. c. a. ipsum unum c Sapientibus Israelis Niris Synagogae Magnae fuisse putat, quem resutat L. Capen his in Orat de nom. rari' p. 3Δ3. Alii sacerdotem eum seciunt, ut Epi-plianius vel alius potius, qui sub ejus nomine lusit ac illusit orbi, invitis Prophatarum c. 2Α. Cyrillus Hieros in Ho- de Occursu Domini, Canisius Jesuit lac cis. quibus recte contradicunt Theophylactus,

thymius, Barratas maldonatus. Qui autem caeciun eum fuisse comminiscuntur, eos jure oppugnat Baronius ad A. QI n. floc&ridet

tacutius in Antidiatr. p. 2o6. Si quaeras, Langi, quis itaque fuerit hic Simeon Respoudemus cum D. Luca, siissc eum virum justum, pium, exspectantem solanum Uraelis, in Spiritu Sancto pianum. Si ulterius de statu conditione ejus instes, ingenue dicimus: non liquet. Ultrad scriptionem ejus ab Euangelista datam curiose nihil inquirimus. - ταυ-

Ne tempore Baptistis Christi sententia Langit consideratur. Andi ,

quo ille contigit, Θεοφάνεια vel 'EπιΦάνεια antraquis is a peliar

fit inenaisur, veteras his nominibus Natatim Christi defignas