장음표시 사용
372쪽
-η- utrina usa ue ad diluculum murrammis triginta sex horaesint, is est invisatus senarius satiant hic inter Angustinum MLangium aestantia Huius enim ex hypothesi inter mortem o refiirrectionem norae ad minimum exapinta numerandae veniunt Idem infimus ater
373쪽
H 34Υo a C -T, Eoi O G PQ A. 3 9sta jejunium in passionis memoriam institurum Me tavio do inseque tibus obtinuisse, tum ex hujus eximii Patris verbis liquet, tum aliorum auctoritate firmatur Cyrillus laxandrinus lib. X. in Leviticum infit:
374쪽
tam eum morte commutarit, postero duntaxat die interjecto, alter post die tertianum ipsius diem agimus. Habes nisatur, roposita quaestionis solutionem Leonem M. Urbis Episcopum idem de triduo mortis Christi statuisse , quod hactinus omnes ante Langium existimarunt, verba ipsi. , quae ante allegavimus, evidenter docent. In octavo seculo Veii Beda lib. de Temp. Rat. c. U. hanc de seria sexta passionem minica nobilitata sententiam inter ea dogmata collocat, de quibus nem ni distiam licet Catholiso, uti ipse Langius fatetur l. q. Idem quoque eo , quem supra produximus , loco , Christum eadem heia domadis seria, qua primus Adam conditus est, nempe sexta, passim fuisse, rotunde asserit Langius quidem, ut Bedae auctoritatem elevet, reponit, eundem Christum pagum dicere XXV. Martii, quod quis, etiam inter doctiores Pontificios, non rejicit Sed si Bedam, Langi, ea unica de causa fide dedigneris , hanc quoque eandem ob rationem aliis antia quis Patribus ut deroges necessum erit. Nam Tertullianus lib. --
vers Judaos cap. 8 8 Augustinus i. q. de Trinit. c. s. ωHippolitus Maaetyr, Chrysostomus Homit de Iohan. But Christum VIII. ΚαApriles passum esse dixerunt, eodem nimirum die, quo conceptus creditur. Nec omnes inter Pontificios doctiores id rejiciunt Baronio quidem Petavio, Spondano irino id non placet at Jac Salianus doetissimus Jesulta Annalista, ac Anton. Capessus eruditus Franciscanus, quique ab iis laudantur, id operose defendunt. deoque hoc non obstat, quin Bedae sua hic constet auctoritas, praesertim ut sud asseveranti, quod Scripturae totique antiquitati consentaneum est. Quinam a tem quaeso tuam, Langi, opinionem probarunt, ii Christima IV.
Nonas Apriles passum esse statuis: Omnes scilicet illi, qui ipsum seria
quinta mortuum crediderunt, quorum magnum numerum in Utopiar peries Addemus unum aut alterum e posteriorum seculorum Patribus,
concludemus. Neque enim adeo de recentiorum Ecclesiae Doctorum testimoniis conquirendis solliciti sumus, quorum unanimis hac de recon sensio a nemine in dubium vocari poterit. Quod veteris Ecclesiae 4ntiquorum Patrum sententia haec fuerit, ostendendum nobis erat, quod
jam satis praestitum arbitramur. Quid Simeon Metaphrastes Hippolitus Thebanus senserint, e verbis Hippoliti patet, quae Henr Canilius su
Si enim XXIII. Martii crucifixus est Christus, XXV. surrexit, uti
375쪽
hi asseritur, sine ultra duas noctes lanum diem integrum insepulcro commorari non potuit. Si autem dies XXV. Martii, quo surrexit, D minicus fueritin seria prima, ut ait Hippolitus, utique XXII Martii, quo passiis est, seria sexta esse debuit, quod omnes vident. Doctissimum Bulgarorum Archiepiscopum Theophyl actum praeterire non possiun, qui
in Matth. XII, o ita commentatur : Tres dies in tres noctes a parte mestigas, non integras Mortuus enim est in parasime, quaeipsa una dies est, in mortuus fuit sabbato, nox autem Dominica Vsum adhuc momtuum nrehendit. Tres igitur dies in noctes a pari numeramy, quia
sc saepe numerare consuevimus. Idem in Mare ad Mailh ri rara versi triduanae Christi in monumento morae tres explicationes affert, quarum media atque optima haec est Inpa siceis tradidit spiritum, μα-um diem sabbato in sepulcro fuit , ecce secundus dies Nocte Damianica resurrexit, in aperte numeratur ut Dominica in alium diem, erisa tres dies. Nam in de defunctis dicimus, fi unus moriatur ei a d rimam horam noctis, in alter circa primum ejus diei, quod uterque eo dem dies mortuus. E ceteris duabus prior e tenebris, quae in cruce pendente Christo ingruerunt, noctem unam, eque reliqua Parasceves
parte unum diem ficit c. Sed incommoda haec est, quanquam di apud Hieronymum in 'on. II. c Pelusiotam Ioc cit cinet. Posterior cum Greg. Nysseni declaratione coincidit, de qua jam dictum est. Sed de his
satis. Si ea SS. Patrum testimonia coacervare animus esset, quibus Clis LMm tertio a passione die resurrexisse asserunt, tantam eorum copiam h beremus, ut harum gellarum angustiae eam non caperent. Nemo enim inter eos exstitit, qui non Servatorem ipsum, Angelum ac Apostolos imitatus, tertio, postquam mortuus fuerat, die in vitam rediisse Domianum credidit ac docuit Provoco Langium, ut vel unicum e tot sanctis.
simis divina veritatis constabribus ostendat, qui Christum quarto post mortem die resurrexisse dixerit, quod ipse dicere non reformidat. Nam Theophilum Caesariensem , cui soli id assingi posse putavit, illud nus.
quam dixisse aut sensisse ante evicimus. Manet proinde βέcηλο καινο- Φωνία, quam Langius introducere allaborat. Dogma ipsius, deter jam laco, tam S Scriprura adversum, quam univeris veteri Ecclesiae, tique orthodoxae antiquitati, contrarium apparet. bae ipse in scripto suo toties pro vetustatis defensione contra novarum ac singularium opsenionum auctores reponit, ea nos optimo iure contra ipsum, solum hienovandi avidum, invenimus Scaligerum ira perstringit p. II3. Mania
376쪽
festares, quiny- ω tantisque testibus confimratur ac domo ratur, Ἀλquiorum hom -- dubitationibus ac conjecturis minime obm=xiae μῶλα De Orbis conditi Epocha cum agit, eundc iterum admordet ρ. Q. si novus quidam is antiquis sine majori auctoritate, aut firmioribus rationibus inquisis , rejiciendus est. Diem baptismi Servatoris VI Januarii fuisse ostensurus, ita infit p. 33 s. eqq. Quod tanto omnium comsiens approbatio-, tanta inriquitate nititur, id sine omni dubio longe, rissimum erit, praesertim s non modo a Scripturarem veritate nihil Hane dissentiat, sed etiam qprimo cum ista conveniat Mox contra Epiph nium verisimilior reliquorum omnium consentiens opinio , qua vel ideo recipienda est, quod tot ac tantis viri tradita fit. Rursus quia inhaesementia omnes fere Patres, tam friemales , quam Occidem es condi munt, ipsaque Scriptumis apprime consentit nos eandem sequemar. It rum p. 37o advertus Epipnanium sed potior est privata unius opinione istius Ecclesia consentientis auctoritas, praesertim ubi Scriptura huic magis famet. Haec omnia Langit tela in ipsum retorquemus, ac sententiam. ideo de Christo seria sexta pasta, quam tum Scripturae apprime con- tientem, tum univeris Ecclesia consensi nixam luculenter demon in mus , unius seciuioris hominis dubitationi obnoxiam esse haut debere; sed eum, qui ne majori auctoritate ac firmioribus rationibus utraque
obloqui sultinuit, rejiciendum esse, concludimus. Unius enim novat ris ἰηλοκοτον φαντήσων, omni solida ratione destitutam, totius Ecclesiae omniumque Patrum , tam orientis quam occidentis , concoralibus votis postponendam esse, nemo sine extremae temeritatis nota negaverit.
Salva ac sarra tem magnis Christiani nominis luminibus auctoritas sua ac
Veneratio maneat, a quibus Θεοπνευς- monumentorum reverentia non
est violata. Resorbeat quoque Langius, quos in Augustanae Confessi
nis Doctores Scripturae Interpretes benemerentes ecis, cavillos, doctissimis optimisque viris , quem meruere, honorem tribuat. Nox hanc causam peroratam jam esse putamus.
O cudum Iacolaum Gen. XLIX, Io consideratur. Quam periculosa' Lavii Meraio, quod duantus Messiani tempus isto promus murisignum y An sola Danielis prophetia si irrefragabilist Tempus nataui Messa non minus, quam passonis ejus, praenunciatu fuit.
377쪽
Iudaeorum Interpretibus aliis, nec non menti Pruriameia, actomomui adversari ostenditur. Verus vaticinii sensius eruitur ac con-f-Hur uua Langias contra eundom M'Eiat, redine diluinistiera confutamur, cyc.
Ymaeum annosi Vatis, Jacobi Patriarchae de adventu Messite sal isero oraculum primum ac antiquissimum in SS. Biblico codice est, quod tempus ventur Servatoris determinat. Quae seminis mulieris, aut seminis Abrahae gentibus benedietionem impertituri promissiones pret inessere, Messiam quidem exhibendum, non autem exhibitionis tempus, designarunt Hoc vero Senis entheati vaticinium primum omnium occurrit, quod χρόνου πρ-ηρ-iri αν adjunctam habet. Unde fortissimi Christiana fidei athletae, sanctissimi gravissimique Patres, hoc nervo validis. avno rabidos Christicidas, implacabiles Euangelii hostes, constringere 4nde a primis Ecclesiae incunabulis allaborarunt, quo hi eventu juxta prae dictionem a stimato, Messiam jam exhibitum noscerent, vanaque venturi exspcctatione missa eundem nobiscum amplecterentur. Hoc imitatio aes recentiores Ecclesiae Doctores, tam Pontillati quam Protestantes, firmissimo hinc deducto a mento , promissum mundo Redemptorem -dudum venisse, quia tempus vaticinio definitum pridem praeteriit, evicerunt Quanquam nim tum hi, tum illi, nonnihil in eiusdem vaticinii interpretatione dissenserint, nec aequa omnes dexteritate genuinum ipsius semim assecuti sint in eo tamen universi conspirarunt, quod tem pus illud exoptatissimiun, quo Messias mittendus erat, acobaea hac praedictione non obscure signitieem , certaque ibi adventus Messiani jam facti demonstratio subministietur At Langius supra vulgum Christianorum acutus, plus hic improbis Judaeorum faecibus, Christi Eeese- sis irriseribus, quam toti Patrum, Interpretum ac Doctorum orthodoxorum phalangi, pretii statuit, atque ineptam labisnam illorum παρερμηνέα omnibus horum sanioribus explicationibus praeserendam ce fuit Magnam certe Langius ab omnibus recutitis gratiam init, cum concedat, frustra ac perperam Ecclesiam pro gratioso Redemptoris asveni demonstrando hunc locum adversus Synagogam sollicitasse. Ecce enim verba illius ρ. a . Quod nonnulli dicunt, veritatemprophetia βω-cobi Gen. XLIX. deseripta inde nempe e natali Christi ripendere, id Dipum plaxe est. Neque e rim illa prophetia de tempore nativitatis ullum
378쪽
verbum facit. Mox illos Oinnes refellere aggreditur, qui tum Messiam --emare debere, cum seceptrum Iuda ablatum esset, collegerunt. Re-jecta communi Christianorum sentcntia. Judaizans suum interpretame tum proponit p. 42s quod mox expendemus. Tandem concludit unde marifestum est, tempus nativitatis hei minime indicari, CN. Cohommi, ita me sospitet Diespiter, eum in haec inciderem, vix oculis meis credidi. Hominem Christiana fide imbutum, pietatis divinae hum
meque eruditionis cultorem, quis illud tentaturum crederet, ut praeciapuum doctrinae nostra fulcrum ac stabilimentum, quo hactenus nixat sanos Verporum insultus aspemata est, quantum in se convelleret 'u
si cuniculis su deret Quis enim amplius promissiim orbi Messiam d
dum venisse ex hoc oraculo, quod ipsi Apellae pro υτοπω habent, concludere poterit, si id tempus nascitur ae revelandi Messiae nullo vembo indigitet: Non magis certe , stante Lansima ιευδ ρριηνέα illum,
quem nos Veneramur, verum ac tot promissionibus decantatum Redemptorem esse, quam alium quemcunque Messiae nomen ac schema me titum, aut etiamnum exspectatum, hinc probare pronum erit. Fluctu
bunt infirmae conscientiae, triumphabunt protervi adversarii, si te ris ratio hinc petita nihil solidi evincere queat. Quam periculos plena res aleae sit, si per intempestivum ejusmodi novandi pruritum nuda nostra latera ferocium divinae veritatis oppugnatorum incursibus objicia tur, judicent illi, οἴ μω ἀυῖ τετράφαlora, τομα μεμηλε. Unde quaeso e temporis ratione pertinaces Judaeos convineam, quod de Messiae adventu toties promissim fuit, dudum impletum esse, si ad hunc locum confugere non liceat Magno sane id emptum velit impia e porum natio, si frustra hic praesidium quaeri, concedente Langio, o tineat. Ipse Langius p. 3 s. dicit, interse Christiana veritatis racquam maxime ac cert issime demonstrata halero. Intelligit autem tempus revelati per nativitatem in carne Filii Dei, uti patet ex iis, quae statim a
dii Scripιura enim dicit Deum Ter Maximum tam accuratam temo
ris rationem in hoc admirando ac ineffabili, sterio habuse, ut non an re quam in plenitudine temporis Filiumsuum miseris, Gai. IV. Mox se jungit ideoque 'missimum argumentum ex temporum ratione conι Iu daeos desumitu , erc. Ubi vero, Langi, ejusmodi firmissimum argumentum reperiam, si id in moribundi Vatis carmine non osseratur N squam certe geminum oraculum habebo , quod adversarii pro αξιοπιὸ admi
379쪽
tum hoc tale est, si nullum aliud conjungatur, ut ne mutire quidem contra illud Apellae audeant Id quidem confidenter asseris p. 2 dum in catera quidem omnia V. . testimonia variis modis eludere , est ad Fuum Messiam, quem adhuc exspectant , a puc re possunt hoc vero an eum Danielis testimonium os ipsis Murat, ut plane conticescant mobmutescant. Conantur utique, Langi, Judaei multa alia, etiam hoc Jac baeum, oracula variis modis eludere, idque maligne plerumque comtra conscientiam. Sed ne hilo proficiunt Semel potius ludunt op ramque perdunt improbam, quam ut divinam veritatem ullo successu eludere queant. Tu quoque, Langi, insigne hoc testimonium eludere ac nervare tentas, aratissimam Judaeis operam navas. Sed nec illud coelesti veritati minimum ossiciet. Manebit illa firma ac inconcussis, assertores suos obtinebit, qui contra quosvis incursantes novatores, quantumvis ingentes, eam defendent. Num vero, quaeso te tangi, minus in Danielis prophetia, quam aliis vaticiniis, eludenda desudarunt recutiti Num minus hic, quam alias, invincibilem suam pervicaciam ostentarunt Num hic plane conticescunt, ut ais, & obmutescunt pNon puto. An nescis, quibus corruistelis R. Schelomo Jarchi M. Levi e Gerson hanc prophetiam fruscare tentaverint, quas D. Hel- vicus noster pridem erudit An ignoras, quam proterve eandem insanus ille Christiani nominis antagonista R. LUman in suo Ni chon n. 23 a pervertat Alii Judaeorum magistelli quas hic tricas nectant, Giam eruditum, in cujus conspectu istae ineptiae jacent, non fugit. Ce te si solum hoc Danielis oraculum contumacibus nostri seouli Apellis opia ponas, aeque invenient, quae conti a illud excipiant, ac si Jacobanim vaticinium urgeas, quanquam utrobique sivola ac futilia Neque magis hic, quam alias κρησφυγετι sollicite quaerentibus deerunti clius proinde tibi consulueris, si istos veritatis hostes aggressurus de gladio non
uno tibi prospexeris. Quo pluribus telis armatus accesseris, eo magis tes,midabilem seceris. Certior erit victoria, si non uno argumento verutas defendatur, misitas impugnetur. Ut uni suum robur constet, alterum enervari non debet. Si unum altero validius sit, neutrum tamen reiiciendum aut explodendum erit. Conjungenda potius lint, quae vini probandi non obscuram habent, ut facilius, qui repugnant, convincam tur Sit Danielis oraculum irrefragabile, ut e temporis ratione Messae
adventum solidissime demonstret Maneat tamen lacoba praedictioni Ze 3 suum i
380쪽
suum robur, nec ludibrio exponantur, qui inde firmissimam ejusdem
α οδειξήν arcessunt. Dicis quidem tam necessarium non esse, uim satis Servatoris empus praecise adeo cognitum habeaιur, cum nulia' phatia id accurates dixerit , ut hujus causa natalis accuratis e necesseriti uirenda es et , quod in passionis iampore faciendumsuit. Sed gra- hocais. Cur enim tanta necessitas non postulat, ut natalem exacte compertum habeam, quanta pro passionis tempore interpellat Quom do haec consistent cum iis, quae ante protulisti, nimirum quia Deus tam accuratam temporis rationem habuit, ut non antea, quam in plenitu--dine temporis, Filium miserit, deo Christianae veritatis interesse, ut certissime his demonstrentur Θ Annon missio Filii Dei, γενομένου εκ γυνmnia LIV. q. facta, τε λ9 τ πλωρω et χρόνου, ipsa ejus e Virgine tivitas exillic Si interest Christianae veritatis ejus tempus certissime d monstratum habere, quomodo hic non necessarium id esse pronuncias, in tam accurate, quam passionis tempus, cognitum habeatur Quanta verti l Commentrum id tuum est , a nemineribi concedendum, quod nulla, prophetia nativitatis tempus aceurate praedixerit. Dies quidem p siis aut χρόνου ςιγ πη nullo vaticinio definitur. Sed neque passionis dies aut momentum usquam in V. . tam praecise designatur. At sicut hujus nihilominus tempus sat notanter a Daniele ita cillius a Iacobo non obsture determinatum est. Tum enim Messias in came manifestandus praedicitur, cum sceptro legislatore Respublica Judaica spolianda esset, quod quando factium sit, eventus jam docuit. Quae in contrarium m ves, elumbi esse statim probabo. Glossematis tui absurditatem primo ostendam. Deinde vera, convenientissima interpretatione proposita, quae adversus eandem objectas, diluam. Omnia tamen, quoad fierii test, in compendium redigam, quaeque minus ad institutum pertinent, cuneta praescindam. Aliorum diverras explicationes non tangam, quas passim eruditorum monumenta cuivis obvia exhibent, ne toties ab aliis actim agam, tum lectori, tum mihi molestiam supervacaneam creem. Tangianum glossema ita habet: In verbis Pacobi nulladis, stas est modo recte vertantiar. Ita autem legendum et Non auferetur sic imm .a
frequenti me in ra quoniam , t norum. Particula igitur hae non s-