장음표시 사용
191쪽
ne subminin Zors umquae in-k. styisque Em in 'alii 'maras perspLeua est, quae sua ipsius vi mutariens simpla sumit gene mitius potius intellectus nostri legibus et primipiis Log j j seq. contraria esse, ramnemque adeo de caussis notionem tollere videtur; neque 4n singulis adparentiis difficultates minui Pro eo igitur, quem in Logicis definiuimus, caussae Concepin eam. res sensibus obuias ea a 4marcem asse negari non possit; iubstantiarum i etiam .simplicium vire mutuo dererminari eonfitendum est
192쪽
subtantino nisi unicam vim es non
β o. δέ iis Princeps autem in hac disputatis. Fossit mutari ne a a B Nirri ductu et auspiciis haec quaestio e sit, utrum uinantiatum simplicium, seu, quo se vir summus nomine uti maluit, mona muna quid in diem vi sua em re et 'atare ossit; an ero Vnaquaeque mutationum suarum progresssyμmque sontem caussamque omne plane ii semet ipsa, contineat Et pulsu quidem, tactu et conssista scutic pom. Videntur, monades pati et cem nihil posse, nemo facile, gaueri . Neque in uniuersum dest iu a iis, latatio, qua euenit hoc. potest. At enim vero quascumqua. natura deges statuamus randem ad aliqu- montendum est, quarum vutenos rino et nemo in adpareti,
193쪽
que in ea aflammi W per Lma est, quae sua ipsius vi mutariens simplex sumit generulAus potius ψtellectus nostri legibus , et principiis Gis a s seq. ianuaria esse, mitemque adeo si 'caussis notionem tollere videtur; neque dii si est adparentiis dissicultates minuit. Pro eo igitur, quem in Logicis definiuimus, caussae AEnceptu V m res sensi ς oi iis ea as limiseria osse negari nois possit; stantiarum uoti mi simplicium virea mutuo deteraninari confitendum est
194쪽
namuis suas ipsus visest varie is, nutibus incumloripta asse, eo sentiar, isque quidquam reperiat aniamuν, .m non defint saeculis, luitan persectior natura constituenda videatur non tamen hisce limitibus consilia sua atque cogitationes contineri patitur, quin supremam aliquam, persectissimam. nullis plane limitibus circumscriptam, omni labeatque imperiactione liberam. Ut verbo, in tam substantiam sibi ipsi proponere atque concipere instrutuit. Neque a proposito desistit, cum suam ipsius intelligentiam ad notionem hanc explendam neutiquam sufficere,
facile perspiciat; sed quidquid boni et praeclari cognitum habet, cons
195쪽
rendo pi,tque ab omm.' quod in rebus obuiis assiunctum est vitio et inconnmodo separando, qualemcunque cinmnit entis notionem ac irere sibi con tur. Nequedo eo reprehendendi videra
hae possumus; siquidem, nisi inam' ' Fam atque impersectam cygnitionem iam re velimus, quid tandem hia is r liquum fuerit, equidem non in telliis . Id modo curandum est, Vt principiorum cognitionis nostrae atque limitum probe, conscii, pro aisonum pon re iudicium temperemus; atquis ubi eae omnino nos deficiant, etiam subsistamus Mo pristulat atque Mefinit, consequens
a Quidquid vere boni periemqne
vha esse possit, esse nia finit sc tine tur, ut accedere, quo magisse sciatur, nunquam aliquid possiti
196쪽
a 'dumtiono etiam infimirusrem per a vi exsistens, sibique plane is
- -m Hiiento nonnullis suit, exsistentiam eius hecto lumi; vel quishiain illa hinc non inagis nat esse dubiam, ac trianguli idea, tres eius figulos aequales esse duobus ectis vel quod neque nobis thesse possit notio entis infiniti, nisi ipsum exsisteret D. At enim vero e nomuitium definitionibus iudisque menti cohceolbus nulla experientianis' quid in cogitatione quidem sit. non quid vere exsistat, 'si saris iam perspectum est Ea autem E L noti qum ocis in rerum finiimumconceptibus oriri non solum potuerit, sed ortuomniis notat, haud dissiculter quoque intelli.
197쪽
o subsani Maa et in sis asty Quod ubi sir ectum fuit a non--mis hulti possibilitate tamen entis insi '' filii, si ea in dubium vocari non possit, exsistentiam eius contineri stabiliri que yisum est; quidem, nisi exsistat
iam atque ab aeterno exstiterit, inteximpo bilia illico numerandum eo, coPeeptus, qui undamenti loco positus
.st manifesto decla t j ia). Et possibilitatem quidem E. I. qui quaeso negauerit Quis em in suspicionem
moa adduc iis cuni in persessissima ἡatura neque contradictionis aut absum ditatis quidquam inesse, neque mussae defeAus aut impediiventa alia. qu minus, cum possit esse, re vera si, obstare possint )8 Haec quamuis a
198쪽
cuius tamen o epturi plenum atque adaequatum neutiquam habeamus, non satis firmum atque consentaneum ceris seri queat. Tum ambigua etiam terrogatita illa, quae cum possibilitate E. I. 'xsistentiam concluder instituit esse videtur; quidem ens infinitum. licet non exsisteret, moturi tamen a nubis, atque, dummodo non exsistere
sciremu , oh in possibus nobis ide posseti
x Alia adhuc, quaeque magis perium' - icua ac firma videatur, entis infiniti exsistentiam probandi ratio propofita est; quae ab euicta ante Muis necessari exsistentia procediti Ens nempe n eessarium dicitur. quod non exsistero non possv. Et absolute necessarium
199쪽
vbi, sicut in ea, 'quae iam delineanda est, disputariqne -- id ebristituitur, ut tale ens non exsisteresne contradictione dici bri possit, etiamsi tithil praeter ipsum cogitatione bonatur Huic enti necessario oppo:
nuntur entia contingentia qualia ergo ea omnia recte dicentur, quae suam tura suaque vi neutiquam xsistere, vel experientia manifestat, vel ex aliis
principiis rite deduci potest Log. g.
J 7 . Quod si neutro modo hoc pro-hari possit; in ni edio etiam relin tuendum fuerit, utrum necessarium avi quid an contingens sit
Si quidquam exsistat, necesse stans, oess 'num aliquod exsistat ens necessariunt, ypain Maut plura. Quidquid enim exsistens sumatur, vel ipsum hoc est necessarium ensa vel exsistontia sua probat caussae cuiuspiam primae, indepentis, absolute necessariae exssientiam
200쪽
, o . . . Ivisum omnω vero necessarium esse illudis, ait ipsum, de quo antea disquisitum est,
infinitum P ex eo consequens essese multis adhuc visum est, quoniam fini tum quod sit, nulla ratione necessariuinreputari queat Infinitum nempe non exsistens cogitari nequit non aeque finitum Quae ratio autem eo tam tum valere nobis videtur, ut finitum, vi conceptus genaralis, pronuntiari, cessarium non debeati Quum vero onceptibus generalibus multa contraria non reperiantur, aut e iis cons quentia, quae per proprietates speciei aut indiuidui deteritiinentur; virum, omne finitum contingens sit, anis cessarioaliquod exsistere possit, in medio actem relinquendum nobis videtur. xv cavax MetapAE. g. 137.
f. I 8. 'em mu' Asia ratione ad eundem scopumeontendentes aliqui ita instituunt.