Institutiones logicae et metaphysicae

211쪽

infitias ire potost, . Ex qua tamen

diuersitate omni in uniuersum corpo reae naturae sensum atque cogitatio rem repugnare, si una adpareti o

Neque ex eo, quod quaScunque an pq ibxis sensu experiniur, aut ex D collisex posumus, mutationes inmqtu positas τε rasque cogitatiquiqnobi vim ration*mve exhibere , o

i ludum sit 8 hab omnino nem 'Via osse, satis, nostra quidem sex te tia i e spicituri Praeterquam enim

quod motus tantuni externam MN quam adparentiani, non in iam 1 n, unde pro stitur, statum inmo Moisin peripectam habemus'; . . uquod alionem; ua una adfectio altera in meatur, aue caenis oniuncta R. non in ligamus Inondum ne essicuetur, marin eUenvis lassu'o' ii e. Verum ex natura cogitationi se m .etitque consti psipe qualiscumue eon quens Mobis esse videtur, in ente composito, qua tali. quale corim et

materi esse in conj d est, illa. --

212쪽

stere omnino non posse. Priae enis,

si simplex sit id viam, Fod peruis

inr, simplici non nisi sublino eam in ceptionem inesse mae, nemo eris. Mdubium censeat. Quod si autem dilud

compositum sit, at sque suis su tecti percipientis partibus sese maῆisi. ste 3 nihil tunc esset, ' cui percessis Ditis tribui possit his in simpliri alia

qua parte partium perceptiones co&U rentur, quo posito, noli iam compbsita, sed simplex esset cui sensus atqiis c igitatio competeret, substantia Q. a, is tibiae eoiugendi ratio arris, quae pom solent, si quid videmM,. ut, quam euertitur m au nomaidia, cultate maxime premum , quod, simplici subrecto compositi idea quo modo inesse possit, non intelligitur Q.

213쪽

Sit menti, Vm nae mai .am 7 - , seu generaliora tirum principia seque tes, non possumus is inas coi stituer probabiles saltem tuacare. spiriiuuiqpr' grietates . a- o, Ut me rus aliqua sciatione suffetente neque velle aliquid nequo indieare mens ulla possit;

214쪽

α) Vt se ipsam suamque integrutatem e felicitatem, quaeque in ea consentire videantur, amet Pon o non nisi in substantiis cogitatione aut sensu praeditis Mesa xum, concipi potanti Neque vero etiam sui motus, quaeque eo perficiuntur, muta num caussis sensu atque cogitatione omni destitutis repeti atque deduci facile

V. AxTER l. e. dimimae res iam murto plura spirituum g nera, quam cognita nobis sunt, exsistere, probabile fit . Quae quibus rationibus differre possint, disquirem aliquantum etiam operae pretium est. 1 at in facultate quidem cum 1 mo .plurimae facile concipi possunt differentiae flue ad ambitum spectes cognitionis idearumque varietatem, siue st ad

215쪽

MI spinis, genera II ad sormam ea n claritatem com scendiquo modum, qui vel symbolicus esse possit vel inmittuns, sue ad iudicii,

memoriae atque attentioni Vires In voluntate autem similiter propensionum, appetituum atque elarum genera, rationes, consta tia atque mutabilitas, experientia etiam in nobis teste, Uria admittunt discrimina.

- Denique vim spiritus, qua vel suas ipsius ideas alique appetitus m deretur vel mutationis etiam in rebus externis aussa sit, rerumqu aliarum in ipsa regenda potentiam animo siquis perpendat; neque his deesse multorum discriminum iundamenta, facile

intelliget P.

216쪽

aa spiritui de lasgnes porro ad has spirituum

mmorarium. diuersitates aliae accedere possunt. e corporum, quibus tantur, diuersi-

ditibus. Alia enim aliorum possunt osse organa, aliae motus leges, alia larma, alia materia neque iis, quae ipsi experti sumus, naturae corporeae mites definire licet Et omni certe finito spiritui co pus esse necessarium sine quo scilicet neque sentire aliquid et omni gnoscere, neque essicere .iquid in mundo possit aliqui contefidunt v. Nos nihil desinimus quamquam an ibgia nastrae naturae eam sententiam sese commendare, non dissileamur.

V. LEIONITI Muv. Erit p. I; T. V. SCHVBERT Metaph. g. I36s. p. 784 seqq. ititur hoc etiam fundament B LTH. BECKER philosophia domando fascinato contradicit n6sius Metaph. g. 37

217쪽

Animas, cum simplex si earum martimam natura, non, quo corpora, modo 'to.

Partiqin concretione oriri posse, paprico est. Neque adeo ex aliis, tamquam parentibus, emanare aut produci potexunt ab itaque aut aesernas esse, aut e nihilo creatas, statuendum fuerit. Eas, . si aes exsisterent, o poribus tamen nondum iunctas, sensu etiam destitutas esse, aliasque, ac pomea, in mundo partes gerere, nihil,

quod perspiciamus, absurdi habet Q.

Neque vero partium di lutione, ut corpora, interire possunt, iisque adeo caussis, quibus corpori mors p ratur, facilla superstites, An 'mnes tunc cum corpore praeteritoruna a moria pereat an nouo brpore ita denuo inchoanda sit an somnio si ' milior animae post mortem corporis status . huius demin nemd perfectam vitam retiocandae an solutis quasi vinculis, noua post mortem illico sese exserant intimius animo addita organa,

218쪽

nouae vires Num diuersis corporubus eandem aptam esse animam, ac per plura similium diuersorumue gen rum corpora migraturam existim mus o Facile serimus ad haec omnia respondentes. Nos, et maxime quiadem in his adhuc partibus metaphysicae constituti, nostram ignorantiam ingenue profiteri malumus.

i. 1 contrarium tamen pum .iosum the logorum plurimi, tueri conatur O. FRID. BERTRA inbfheidene Pris

219쪽

mum si sit; non corporeae illud 4- naturae, omni sensii erantelligentia vitaque omni destitutum isse posse, sed intelligentem potius naturam, pio Titum, mentem, dubium censeri non potest Non enim solum ad perfecti nem alicuius naturae et praestantiam vita ac intelligentia recte referuntur. et maxime quidem, si reliquo eius naturae attributa ita sint constituta, ut nihil mali inde metuendum sit; sed non absosuram quidem Verum ad alios modo spectantem eam naturam et persectionem dicere licet, in qua vita atque conscientia milia insiti que vero independens, suaque vi a

220쪽

quamuis animis nostris, a quibus initia ducit Minis nostra de H spiritibus doctrina, insint vitia, s te fessisimam aturam neutiquam mceant L illa tamen separamis quiu dem cogitatione possinit, ut perlictae naturae intelligentis, non quidem omni. num iis absolutam, arisenen pr- babilem utilemque conceptum nora formam queamus. ' cuius conceptus, praetor eum. quem modo innuimus, in disciplinis, quibus montis humanae emendandas et perficieiulast ratio proposita est, usiis etiam aliquis negari non porust.