장음표시 사용
221쪽
-muique una concipi possu- nam fieri potest, plenissime atque distinctis. - semper cognostantur Quarea Cumis, a s hi mari, omnium possibilium scientia menti perse imae tribuenda est; et Futurorum etia, contingentium, . talium in stimini minua esse smnino vi a Sensui, emoria, imaginatis, statio, inotione generales, et symbolica mitio, menti pereeliissimae proprie, tribui non possunt; eatentis tamen. v et illud, tib hisce adminicillis vi Nribusque nobis innotescis, iognitioni .ntis infiniti neutiquam sit, horuminiae omnium, tamquam parisum humanae aturae, plenissima notitia ista omnium, quae sunt atque esse possunt: scientia contineatur. . 4 Omnia uno actu et no quasii uitu ab intepectu persectissim c gnosci, tum demum qntendi posset quando omnium, quoa n gnium.
222쪽
a summam intelligentiam aliquid a cedere potest, plenissimam cortissimamque inde ab aeterno cognitionem omnino possibilem esse, eusctum fueriti Quae nimis ambigua et utrimque im
visere- Inrellectus infiniti ea si ponatur ' ' persectio, ut, quaecunque esse ex una consistere possunt, plane uti sunt, concipiat sibique repraesentet; sormis ad intellectum infinitum pertinere sis ipsa e tris videri potest adeo ut non essentiarum modo fons, quod
alii praesepem, sed e flendi etiam Frincipin fidi Sed quidquid de hoe
nexu videatur; vim aliquid procream 'di. immo summam. h. e. cunctis, quae fieri omnino possunt, rebus taciendis lassicientem potentlam, infin enti tribuendam esse, omnes facile consentiunt Ea certe ratio, quae sine actione beatitatem locum habere posse negat, alteri illi, quae quasi in summa inertia summam beatitatem p mit, '
223쪽
mst, longe praeserenda est; quamquam in utraque cauendum est, ne legem nostrae naturae nimis gener
lem faciamus. Illud etiam in explLeanda infinitae potentiae notione buque perpendendum est, et possibilia multa, quae non sunt, et impossibilia alia perperam nobis, quae est ignorantia nostra, Videri posse. . f. 34. , Bonum adpetere voluntati laudi iunis. ωcitur, Vitio vertitur contrarium. AN secta igitur ea dicenda est voluntas, quae non nisi bonum adpetit, idquo pro gradu bonitatis, ac constanter. Quae itaque nullum bonum potest non adpetere, nisi cum minus obstet in tori neque maluminum, nisi qua do ab eo, quod primum est, separari nequi Quamquam malum sequi aut diligere neque tunc ita constituta mens potest dici, sed admittere a tam aut permittere. Et sibi ipsi quualem quod bonum si, h. e. omni re spectu aptum naturaeque suae conmma u
224쪽
ueniens ut sequatur, montis is finiae. summa intestigentia Ommno effci non est cur dubitemus. Iis autem desuleriis, cupiditatibus et auersationibus, ubhus mens. mana seisissime perturba. tur, mentem perfectissimam agitari; neque intellectus patitur ratio, nequaisjicientia infinitae natume aeri m
mehisar infin m ess Melaraot a u. bruti mn. At vero etiam summam eius esset taberia-; quidem neque prauis et iditatibus. naque alia nulla impeditur, quomimis sapientiae. mia decretae suis pareat; quae nisi libertas, est, ad persectissimalia naturam nulla aulasti i
smmo vis Neque rem fila tantum sequi como, moda suaque oblectamenta. nullo ad aliorum, quam noueris. Aliςem adtinstituemconditionem habito res
225쪽
icitate, aut infelicitatem aliorum, quantum potest, noriaco rat, naturam
hy Insciscitatis, earumque, exf lin oritur, mutarimi dissensus, peruersitatis, e roris, per se gratam inlementi co talionem effri teneratim L
est nostra imDecillitas ais te etiam igno . ian nobis Dum rum inse iuvis vi aliquando riden, et grata .ccuere pist. per Immae itaque stenti inorum in citasi e se certe
226쪽
a Si summa fit mani- per ctissimae potentia, nequo ipsa egeaere vlla e re non omnia, quae pomst. bona aliis tribuat, atque ad felicit rem uniuscuiusque entis, quod potest,cqnserat, intelligi omnino nequit f. 3 . Prima AE At vero ea sit Gestatis emtium quorundam ratio, o summae. quae quidem concipi din, beatitatis aut sua natura non sint capacia, vel nunquam vel id statim; aut fing Iis detrahendum si, quo omnium is licissima possit, esse conditio; tunc
prosecto summae beneuolentiae: et,
quae ipsi coniuncta est, sapientiae comtrarium foret, bona, quae largiri lubere potest, aliter quam eo, quoi gulorum ad summam perpetuamque 'mnium iptian dirigit temperatqua
elicitatem, modo distribuere. iniquis haec sapientia temperata bnitas autheneuolentia iustitia ecte dici potest ea certe, quae disributivuestrost in
227쪽
eum statim desu fusa conceptum pone, velit . quo constans legum obseruanti . declaratur, vel eum, quo cuique suum tribuere dicitur cauendum est, ne ea Immis at leges eaque iura, daei ctis, aut perfectis ossiciis aliunde in positis aut communione naturae atque aequalitate vittantur.
Ex quo consequens in, ut eiu Tune etiam iustitiae, qua' remuneroesua dictat atque punitiuam, aegesia en persectissima sequatur; quae eo redeunt, ut in distribuendis bonis malisque me ritorum ratio habeatur, h. e. eius respe ctus, A quo acti es tme consilia . alicuius sunt ad communem salute vires enim consentantum est I praeter ea, Me m rem tura atque essentia necessari fluunt.
Frae stellam exarsurio, id est liber assistis, 'irim mmendetur stae summae sentissimae. bonitatis Mrequirant;
228쪽
, inamenta non proponantur, seispo uir etiam si e constitutis, s sumissime atque necespariae non sumiant. a sceleribus, quibus vel sibi uri aliis
nocent, deterreantur.3 Neque vero eae oum phenae iustitiae sui ex infinita bonitate em nanti consentaneae viii, quibus emem datis puniti, lenioribus remediis non . obtrienda, Mestur; sed eae hiam, quibus aliorum aliis a scelerin peranici tuenda est. t I9- Aequitis bus ramen
quatenus a iam liberi sunt aequo bene cupiene, nulli immerit inimica . intas. Quod hon laesitu quidem sensum trahenduin esse exim mus, ydas non maiorem aliis, aliis miniarem elicitatem afare, cum nesti aluiiuid debeat, libere omnia faciat optuma mens, possit maxime in varias eiu
229쪽
alasmodi conduintae postulet lammaremm -nium persectio, bonique plus quam mali contigeat libere confiituta sors uniusci iusque. At vero numne hoc permittere aequu iis c iustitiae leges videri possunt, I Vt quod naturali reum imsinuione atque ordine ad astiquein peririeret, huic in hatur, hacon 'ussa, ut ad Miserius cuiuspian selicitatem Medat, quantum alipti latrahirur ut pes lates alicui et miserui areta'. Hic rui' eommodis inseruidhes
- 13b Num inque optimae men come M. Mero ecreto in vita cons tutus aliquis sti possit, cuiu , se inevitabili neceβιtate, vel sua et, in hanc FNaevio fore sortem, ut In li plus Main botu per*ntiscat. emnemque adeo xsistentiam suam i
D editationi proponend. has misi visa sint ceterum is ego minimo
230쪽
lam, qui summae apientiae 4em seriis ber ausim aut aliorum sensui repu-
Ninis imis. Numne id serat postuletque e α. xii doctissimae iustitiae ratio, uti m οὐ ua Magum puniatur, etiamsi neque ad emendationem delinquentis, neque ad salusem alior a ea poena necesentia sit Sunt, qui ita censeant viri grauissimi D. Nobis tamen satis si mae ortim rati'nes non videntur ἔneque omnino hoc a nobis impetrare possumus, ut alicui infligi malum ab optima mepte existimemus, quando hon maius aliquod malum hoc imp diatur Poenae stricto gnificatum turales. i. e. physice necessariae, ast hanc disputationem plane non pertianenti Neque adeo iis rationibus in sentiri possumus, quibus in ita; aut aeternas esse debere, quas persectissima